Inspraak bewoners kost Leiderdorp ruim 2 ton Nog een jaartje geduld dan is het leed geleden Volkenkunde" sterk in het projectwerk Teunis Gijzenij tot „De Kooi": Met doe-activiteiten wordt jeugd meer bij de musea betrokken Immoprojekt komt met inkrimping van bouwplan aan bezwaren tegemoet RI 19? WOENSDAG 12 JANUARI 1972 LEIDSE COURANT PAGINA 3 d (film ndaag ip >aren) de dy huilt in ge it assiei LEIDERDORP „Het wordt langzamerhand een giller", aldus de heer Tie- ken in de commissie open bare werken, die uitvoerig studeerde op het nieuwe ontwerp van „Immopro- ject" voor een bedrijfs- en kantoorgebouw op het Voordorpterrein. Een eer der ontwerp van de ontwik kelingsmaatschappij was indertijd na veel bezwaren van omwonenden niet goedgekeurd door G.S. Er was ook een beroep bij de Kroon ingediend. De be zwaren concentreerden zich op twee punten: de hoge bouw, die de omlig gende buurt zou overscha duwen en de omvang van het gebouw en de veelheid van arbeidsplaatsen, die te veel verkeer zou aantrek ken. In het nieuwe ontwerp is met deze bezwaren rekening gehouden, maar toch gingen er stemmen op in de commissie om het hele plan van „Immoprojekt" op los se schroeven te zetten ir. Poels: „Liever woningbouw") of om nog eens met de vroegere bezwaarden te gaan praten (d'Angremont: „Ik ben bang, dat er weer bezwaren komen). De heer C. Gordijn vroeg bo vendien aan wethouder van openbare werken C. Meerburg of het niet mogelijk was het ge bouw ergens anders neer te zet ten. Dit nu vond de heer Tieken allemaal een beetje te veel van het goede. Hij stelde zich op bij degenen, die vinden, dat Leider dorp thans niet langer mag wachten. Het gaat in dit geval ook om 500 goede arbeidsplaat sen. .Immoprojekt" is aan veel be zwaren tegemoet gekomen door twee lagen af te halen van het kantoorgebouw, waardoor alles 10 meter lager wordt. Het ge bouw wordt nu nog 25 meter hoog. De totale vloeroppervlakte van het kantoorgebouw is ver der ingekrompen tot 1592 m2, waardoor het hele complex in clusief de technische ruimte minder mensen en dus minder auto's zal aantrekken. Tengevol ge van dat laatste kon ook het parkeerdak vervallen, maar de parkeerplaats aan de achterzij de van het gebouw blijft, waar door er in totaal ruimte is voor 280 auto's. De inkrimping houdt wel in, dat het terrein (tot de verkoop waarvan de raad al ge ruime tijd geleden besloten heeft) voor „Immoprojekt" minder waard is. De koopprijs moet nu zakken van 1.500.000, tot 1.350.000, Rekening houdend met rente verliezen en geldontwaarding heeft de gemeente Leiderdorp door de vertraagde overdracht van de grond een strop van rond twee ton. Wethouder Meer burg liet de heer Hekkelman nog weten, dat de kooppennin gen besteed zullen worden aan Maquette het bouwrijp maken van „Voor hof" indien het zo mocht zijn dat een recente ministeriële richtlijn zich zou verzetten te gen een andere aanwending dan het bouwrijp maken van grond. complex c t het tweede plan, dat „Immoproject" heeft gemaakt voor het terrein, waarop vroeger „Voordorp" stond. Men kijkt tegen hei in vanaf de kant van de Rijn. Als de gemeenteraad akkoord gaaf met het nieuwe ontwerp en er geen bezwaren worden inge diend zal het waarschijnlijk niet lang meer duren of „Immopro jekt" kan gaan beginnen met het realiseren van het complex, dat direct achter de Leiderdorp- se brug tevens een stedebouw kundig accent zal geven aan „het entree" van de gemeente. G.S. zijn in principe al akkoord met de nieuwe opzet en ook di stedebouwkundige en de wel standscommissie konden zich ei mee verenigen. LEIDEN De Leidse raad die er maandagavond uit voerig over heeft gedebat teerd, maar meer nog de bewoners van „de Kooi" zullen nog even geduld moeten hebben met Gijze- er niet gekomen. „Het heeft weinig zin om herhaaldelijk pro- ces-verbaal te laten opmaken daarmee verdwijnt nog niet di rect de berg oud ijzer", zo gaf de burgemeester tegenover de raad de toegefelijkheid van de politie tot heden toe. nij en zijn sloperij. „Een De reden, dat de politie niet inge- Teunis Gijzenij: „Ik kan jaartje geduld alstublieft en dan is het leed gele den", zegt Teunis Gijzenij, de oudste firmant van de grote sloperij en oudijzer handel aan het einde van de Timorstraat, wiens enorme bergen „oud roest" de wrevel van de buurtbe woners hebben opgeroepen. De bewoners hebben er enkele ke ren de politie bijgehaald. Burge meester Vis heeft de politie ook eens gevraagd verbaal op te maken, maar tot nu toe is dat grepen heeft ligt op de eerste plaats bij Teunis Gijzenij zelf, want hij is vast besloten korte metten te gaan maken met de bruine berg, die een deel van „de Kooi" een doorn in het oog is. Net voor de jaarwisseling heeft Gijzenij in Duitsland een pers gekocht „een moderner ding vind je in heel Nederland niet" waarmee hij dagelijks met gemak zo'n zeventig auto's tot pakketjes kan persen, direct geschikt voor verwerking door de Hoogovens. „We moeten wel een jaartje de tijd hebben, want het ding, dat me zeven ton kost, levertijd van één heeft jaar". Maar niet alleen omdat Gijzenij met de voornemens bezield is knijpt de politie een oogje dicht. Het bedrijf is formeel gezien in overtreding, want de berg oud ijzer mag volgens de bepalingen van de Hinderwet niet hoger zijn dan drie meter. Die maat stamt uit een oude tijd en is niet aangepast aan het enorme aanbod van sloopmetalen door het enorm toegenomen verkeer. Maar daarnaast zit er ook „een vuiltje" of een inkonsekwentie op zijn minst in de toepassing van verschillende bepalingen op het bedrijf van de heer Gijzenij. „Kijk", zegt hij, „ik mag offi cieel niet hoger gaan dan drie meter zegt men, maar ik heb wel vergunning om met mijn portaalkraan tot negen meter te werken". Teunis Gijzenij kan er wel inko men, dat de omwonenden het niet erg op een berg oud roest be grepen hebben. „Nog even geduld" zegt hij overi gens niet alleen, omdat ook hij het moe geworden Is tegen dl bruine berg aan te kijken oi omdat hij zo hoog nodig van zijn geld af wil. De enorme in stallatie, die uniek voor dl Randstad is, zal naar hij stellis verwacht ook een sterke Impuli op het aloude (anno 1857) be drijf hebben. Met het 'oegeno men begrip voor milieuhyglëni krijgen autosloperijen, zeker in het westen, het steeds moeilij ker. „Als je dat ziet aankomen dan kon je met zo'n pers wel even goed te zitten....". LEIDEN Wat doe je in gg een museum? Domweg rondlopen en kijken? Dat was vroeger misschien zo. Wanneer je toen naar een museum trok, wat je als gewone man" toch al niet zo gauw deed, voelde je je in die enorme zalen, met een overvloed aan voor werpen, vaak hopeloos ver loren. Het was allemaal wel mooi en interessant wat er stond, maar het „zei" verder zo weinig. In welk verband moet je de dingen zien? Was er een bijzondere tentoonstelling, dan had je kans dat er een katalogus was. Soms was er ook wel eens een vrien delijke suppoost die iets wilde vertellen. Maar ver der dan het iets en de tekst die op de kaartjes bij de voorwerpen staat, kwam je niet. In een poging om de mensen meer van de musea te laten ge nieten, is men eerst begonnen om speciale rondleidingen te or ganiseren. Een deskundige ver gezelde de bezoekers op hun rondgang door het museum. Maar het bleef maar bij alleen kijken. Van „zelf doen" was nog geen sprake. Daar is in de i kweekschool spelen een Indiaas huwelijk loop der tijd verandering in ge komen. Niet alleen is de voor lichting in de musea een heel stuk verbeterd in Laken hal worden de tentoonstellingen bijvoorbeeld begeleid met klankbeelden en lezingen er wordt door verschillende musea ook aan de bezoekers de kans gegeven om zelf iets te doen. De Lakenhal heeft een kunstklas, die elke zaterdag en woensdag middag druk bezig is om te te kenen, plakken, kortom kreatief te zijn. Behalve deze echte doe- aktiviteiten geeft dit museum ook een folder uit, waarin alle exposities opgesomd worden. Het hoofd van de educatieve af deling gaat naar scholen om daar iets over het museum te vertellen en de kinderen van deze scholen, meestal basisscho len, komen in groepen naar het museum. Vaak worden de leer- lingetjes dan zo enthousiast, dat zij hun ouders zover krijgen om ook eens een kijkje te gaan ne men. Na dit soort voorlichtings dagen neemt het museumbezoek dan ook toe. Net als in de va kanties trouwens. Dan heeft de educatieve dienst, want daar vallen al deze aktiviteiten on der, het bijzonder druk. Een museum, waar men eigenlijk het meest aan hel betrekken van de bezoekers bij het hele museum doet, is het museum van Volkenkunde aan de Steen straat. Maar dit museum leent zich ook wel het beste voor ex perimenten. Bij Oudheden zou men wel iets verder willen gaan dan alleen maar rondleidingen. Jammer genoeg Is dat onmoge lijk, omdat het in het museum zelf nog een rommel is, door de verbouwing. Maar Volkenkunde heeft alle mo gelijkheden; die buiten ze daar dan ook ten volle uit. Behalve de gewone rondleidingen, die bijna altijd voorafgegaan wor den door een film komen er op woensdagmiddag kinderen uit de stad die daar kennis kunnen maken met voor hen allerlei vreemde technieken. Batikken bijvoorbeeld of pottenbakken. Al deze aktiviteiten worden bedre ven in de kelder van het mu seum. „Het gaat ontzettend leuk", ver telt het hoofd van de educatieve afdeling van dit museui i. heer Van Wengen. ons. Het be zoek en de belangstelling voor de educatieve kant van het mu seum zijn enorm gestegen. In vier jaar van 16% naar 27%. En doordat de mensen met de edu catieve afdeling kennis maken gaan ze verder het museum in. Iets heel bijzonders in het museum van Volkenkunde zijn de projecten, die hier door ver schillende middelbare scholen gehouden worden. „We hebben hier een tijd geleden een groep gehad die drie dagen aanhet project Suriname heeft gewerkt. Ontzettend leuk. We hebben zo veel mogelijk geprobeerd om ze niet alleen maar informatie te verstrekken, maar ze ook erg veel zelf te laten doen. Daarbij hebben we gebruik gemaakt van alles wat we hadden. We hebben Surinaamse muziekin strumenten bespeeld. Er zijn muurkranten gemaakt. De scho lieren maakten zelfs interviews, die vastgelegd worden op de vi deo-recorder, zodat ze ze'nader hand zelf terug konden kijken. Die interviews dienden dan, sa men met de andere informatie weer als uitgangspunt voor de discussies. We willen eigenlijk nog veel meer gaan doen. Maar de dienst kampt op het ogenblik met een groot probleem. Onder bezetting. Vorig jaar is er een man weggegaan en dat merk je verdraaid goed op een aantal Zelf verven, pottenbakken en batikken. Het kan. In de kelders van het Museum van Volkenkunde kunnen kinderen naar hartelust hun gang gaan in deze technieken. van vier. Gelukkig hebben w« nu twee stagères van de Sociali Academie. Die werken keihurt mee. Maar we blijven onderbe zet." In de andere Leidse Musea wor den regelmatig rondleidingen meestal op verzoek, georguni seerd. Rondleidingen kunnei aangevraagd worden bijvoor beeld hij de Sterrenwacht. Ooi het Rijksmuseum van Natuurlij ke Historie is af en toe voor he publiek geopend. Van de gelega heid om daar eens een kijkje t* nemen moet u beslist eens ge bruik maken. Het kan muai heel zelden, een of twee kec. per jaar, wanneer het museun een open dag houdt. De anden musea in de stad zijn wel open maar deskundige rondleidingd zult u moeten ontberen. Voor wie nu alvast wil weta waar hij deze winter en zoma naar toe kan in de Leidse mu sea: „De Lakenhal" krijgt bin nenkort een tentoonstelling ova bodemvondsten in en om Ld den. Deze tentoonstelling krijf de titel „Uit modder geborgen Ook Volkenkunde krijgt tw® nieuwe tentoonstellingen. De» zomer komt er een expositie t< eigen bezit „Zeilen in de Zuij zee" - erg interessant voor li® hebbers van schepen en in - 191 een Thailandtentoonstelling. Dei tentoonstelling wordt weer d verzamelexpositie, waarvoor I al mensen naarstig aan h speuren zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 3