Fusieverschil bij FC Utrecht- FC Den Haag 8 niet uitgedrukt: 1-1 Derby die geen thriller werd steeds verder omlaag PSV Portugese spits bij Volendam IS S-i MAANDAG 29 NOVEMBER 1971 AI mM 'w Thie: goed, scheidsrechter Devrindt: aan banden IMEGEN. Na vijf achter- envolgende nederlagen en een literst mager gelijkspel tegen 'C Groningen, heeft NEC thuis PSV eindelijk laten zien dat het tot betere prestaties in de eerste helft waren de Nij- megenaars al beter dan PSV, vooral na de hervatting ;kwam aan het licht dat het nog steeds bergafwaarts gaat met ;de Eindhovenaars en dat NEC weg lijkt te gaan naar her stel. toral Felix Muller en Frans IhijsSen maakten indruk, voorhoede van PSV, zonder loekema die volgens trainer Linder aan een weekje rust toe was, kreeg weinig mogelijkhe den tegen de scherpe mandek king, die door NEC werd toege past. Johan Devrindt verloor vrijwel elk duel van zijn directe bewaker Piet Kamps. PSV dankte het aan doelman Van Beveren dat NEC al niet eerder aan een voorsprong kwam. Te gen het schot van Janssens was echter niet opgewassen, mede omdat de bal door Van Stippent van richting werd ver anderd. In de festerende tijd was NEC dichter bij een tweede doelpunt dan PSV bij de gelijk- l—O. (IC: I J Bree: Cornells. Eggenkamp. n MeUaardKamps, Krons- (Jan Peters) en Thijssen; ns, De Jong en Muller. Bh Van Beveren; Van den Dungen, wttovnc, Van Stippent en Munk Jen- Van Tilburg (Dijkstra), Strik 5", van der Kuljlen (Lubse) ™®uat Hansen, Devrindt en Mul- folENDAM Zeer waarschijn- "jk contracteert Volendam de Portugese spitsspeler Walter Porreira (25) die de afgelopen ®oek al de training volgde en ®orgen of woensdag een test- 'adstrijd speelt Ferreira begon carrière bij Sporting Lissa bon en belandde via Belenenses (weer) Sporting Lissabon b'j Red Star Paris waar hij het gelopen siezoen speelde. Fer- töra speelde tweemaal in het Portugese team, vijfmaal in de B-ploeg en verscheidene keren k Jong Portugal en het UEFA- 'aam. UTRECHT Terwijl trainer Je- zek omstandig uitlegde, dat hij met het gelijkspel van 1-1 tegen FC Utrecht best tevreden was, schoof manager Hartmann, ver- derweg in de Utrechtse cata comben, stilletjes de kleedka mer uit. Hij was met zijn ge dachten bij andere zaken. „Een aankoop in de tweede transfer periode zit er niet in of er zou iets heel onverwachts moeten gebeuren". Daarmee doelend op de gemeentelijke garantie, dat eventuele tekorten bij FC Den Haag zuilen worden gedekt. Deze toestemming blijft nog steeds uit en het elftal, dat na twee nederlagen in Utrecht met de hakken over de sloot kwam, mist daardoor een nieuwe inspi ratiebron, die het broodnodig heeft. Anders loopt het de kans geruisloos weg te zakken naar een niveau, dat anderen ver gelijk maar met een verrassend opkomende club als FC Utrecht in de vaderlandse competitie passeren. Zó pessimistisch moet de toekomst voor FC Den Haag écht bezien worden. De confrontatie met FC Utrecht was door het fusie-aspect inte ressant. Twee jaar geleden enigden zich in de Domstad drie semi-profclubs, die met f menlijke kracht een nieuw voet balklimaat schiepen, waarop de meerderheid van de ere-divisie- clubs nu jaloers zijn. De con centratie van FC Den Haag, die aan het begin van dit seizoen gestalte kreeg door ADO Holland Sport op te heffen, richtte zich destijds in meer dan een opzicht op het Utrecht se voorbeeld. „Daar ligt het be wijs dat een fusie de toekomst heeft", werd in de meest woeli ge dagen door bestuurders wethouder Vink hardop gez» Doordat werd doorgedreven, wat was beslist, kwam aai verantwoordelijkheden van de - initiatiefnemers nog geen einde. Nu pas moet blijken, dat de fu sie zin had. Net zo onderne mend als FC Utrecht de plank raak sloeg, moet FC Den Haag een nieuw klimaat voor de toe schouwers creëren. Er moeten bijvoorbeeld door een transfer, risico's genomen worden, die het effect van de fusie stimule ren. En daar stokt momenteel de ontwikkeling. In FC Den Haag-kringen wordt te gemak kelijk gedacht: „Dan het vol gend seizoen maar". Te weinig onderkend wordt echter, dat het lang beproefde geduld een kritischere houding van het pu bliek rechtvaardigt. En daar is niemand mee gediend. Angstig is tegelijkertijd, dat de gemeen te het beleid van FC Den Haag stagneert. Althans: er gaat geen stimulans van uit, die bij de concurrentie neem maar weer FC Utrecht als vergelij kingsobject wel mogelijk blijkt te zijn. En wat de gevolgen van een snel accelerend ingrijpen van een bestuur kunnen zijn, demon streerde FC Utrecht in overdui delijke mate. Een geestdriftig, energiek team, dat de kenmer ken van een jonge, dynamische trainer als Bert Jacobs met zich meedraagt, stond in de wed strijd tegen FC Den Haag waar te maken dat het de achtervol- gersgroep in de eredivisie heeft bereikt. Door deze verrassingen stelt het nieuwsgierige legioen zich met evenveel enthousiasme achter de spelers op. Voor een wedstrijd tegen een club als FC Den Haag waren altijd nog bij na twintigduizend toeschouwers op de been. De heilzame wer king daarvan was vooral in de zenuwslopende ontknoping te merken. Twee minuten voor het einde leek alle inzet van FC Den Haag echter toch voor niets te zijn geweest, toen Van Veen een dieptepass losliet, die tussen de op een lijn staande Haagse verdedigers verdween. Hoewel de bal in de richting van de buitenspel staande Groe nendijk ging, liet Keizer door spelen omdat de achter hem op duikende Olsen de man was, die de bal binnen speelbereik kreeg. Alleen op de snel uit zijn doel Komende Thie afstormende leek de zege een feit. Maar buiten het strafschopgebied haalde de Haagse doelman hem professio neel onderuit. „Te", vond Kei zer en hij gaf Thie dan ook een waarschuwing voor ruw spel. Thie: „Wat moest ik anders? De beslissing van Keizer was overigens wel juist". Ook daarvoor had het doel FC Den Haag aan vele hachelij ke situaties bloot gestaan. Maar doelman Thie redde enkele ke ren groots en was bovendien constant zeer beducht op het voortdurende gevaar dat van Van Veen en Groenendijk uit ging. Ook Mansveld en De Zoe te waren zeer attent op dit as pect. Hoewel de Utrechters de wedstrijd offensief sterk afslo ten, kwam FC Den Haag na de rust toch aan de gelijkmaker toe. FC Utrecht, dat in zijn overmoed teveel met de buiten- spelval riskeerde, moest een kwartier voor het einde verras send capituleren, toen Couperus de snel opkomende Roggeveen zag staan en een doelpunt het optimisme van de Hagenaars vergrootte. In de eerste fase van de ontmoe ting, waarin FC Utrecht tradi tiegetrouw snel van zich afbeet, waren de kansen gelijk geweest. Snel, doortastend aanvalsspel maakte de verdediging van FC Den Haag met De Zoete op Leo van Veen, de omgeschoolde middenvelder van FC Utrecht, heeft toegeslagen. Mansveld, de laatste verdediger, kan er niets meer aan doen. Doelman Thie werpt zich echter met zijn volle gewicht op de bal. de plaats van Weimar, die hoofdpijn had attent op het dreigende gevaar. Maar intelli gent storend werk op het mid denveld met een steeds beter spelende, in de gedaante van middenvelder opduikende Rog geveen als nieuw winstpunt hield veel ondernemingslust van de Utrechters tegen. Toch kwam de thuisclub aan de lei ding, nadat reddende kopballen van Mansveld en Van der Burch (2x) op de doellijn de ge slagen Thie te hulp waren geko men, toen de onrust voor het Haagse doel zo groot werd, dat Mansveld geen andere keus overbleef dan een strafschop weg te geven. Deze kans nam Van Veen kort voor rust gretig waar: 0-1. Toch had FC Den Haag niet lang in onzekerheid te hoeven te zit ten als Harald Berg geen onbe grijpelijke denkfout had ge maakt. A lè het doelpunt, dat hij tegen DWS maakte, schoof hij al zijn belagers in zijn buurt met een onwapend gemak voor bij. Op een gegeven moment moest hij alleen doelman Hen- driksen nog passeren. Het ge brek aan durf en lef manifes teerde zich weer eens, toen hij in zijn vreugde over eindelijk weer zo'n „slalom met branie" de bal afgaf aan de buitenspel staande Couperus. Keizer kon maar een ding doen: fluiten. In de rust zorgde een beslissing van trainer Jezek voor aanlei ding tot rumoer. Hij haalde Theo van der Burch „om tacti sche redenen" uit het veld en gaf Thijs Wijngaarde zijn kans. Een besluit, dat voor de Hage naar een onverdraagzaam effect had. Hij zei na afloop: „Ik speel zó niet meer". HANS DE BRUYN p). 72. Roggeveen 1-1, Ler Keizer. Toeschouwers 20.000. FC UtrechtHendrlJesenHlldebrand. ROTTERDAM. Twee uit spraken typeerden volledig Feyenoord—Sparta, de thriller, die geen thriller werd. Ejkenbroek, de aan voerder van Sparta: „Feyenoord maakt ze en wij niet, dat is het ver schil." Elek Schwartz, de trainer van Sparta: „Voor het doel zijn we niet hard genoeg en niet voldoende realist." Want al was de verhouding in zui vere scoringskansen acht voor Feyenoord en vijf voor Sparta, in de derby die 58.000 toeschou wers trok, legde Feyenoord de basis voor de zege al in de eer ste helft en bleek Sparta niet in staat een enorm overwicht na de rust te bekronen met tref fers. „Dat is de laatste weken al zo bij ons," merkte Eijken- broek op. Er viel nog iets op te merken. Feijenoord, in feite zonder spits spelend Schoen maker is er geen en dat liet hij duidelijk blijken heeft toch nog zo veel kwaliteit dat het die handicap kan overwinnen. Spar ta, met een aanval waarin schotvaardige lieden acteren als Klijnjan, Koudijzer, Kowalik en Heijerman, verviel tot steriliteit als het doel was genaderd. Er speelde bij Sparta nog iets mèe. In het vorige seizoen draaide de ploeg voortreffelijk toen de confrontatie met de „aartsvijand" van de linker- Maaroever in het verschiet kwam. Sparta meende een rede lijke kans op succes te hebben en verloor kansloos met 41. Schwartz, die zo graag een snuifje psychologie in zijn be schouwingen doet, refereerde daaraan „Die 41 werkt psy chisch nog na. Desondanks had ik opdracht gegeven niet te ver dedigen, wel vanuit de defensie aan te vallen." Die opzet stelde Feyenoord in staat in dee eerste helft gemakkelijk te voetballen. Vloeiende combina ties en vernuftige technische goocheltruc]es werden het pu bliek voorgezet. Sparta kon slechts tegenspartelen. Feyen oord toonde ook hoe het euvel van het gemis aan 'n pure spits speler wordt opgevangen. „We moeten anders spelen omdat die spits ontbreekt," zei Ernst Hap- pel. Dat anders betekent een enorme opgave voor het mid denveld dat over twintig, dertig meter moet opkomen. Hasil vooral dook steeds aan alle kan ten op in de aanval, die bestond uit Wery op links „Moulijn is te vroeg begonnen na dat onge luk; hij is nog niet voldoende geconcentreerd op een wed strijd," oordeelde Happel, die laatste man werd en Ter Horst aanvoerder. Een taak die bij Feyenoord was opgedragen aan Dick Schneider, welk vraagteken Happel ver klaarde met: „Dat is een inter ne kwestie. Woensdag, in Mar seille, was Van Hanegem aan voerder, tegen Twente was Wim Jansen het, nu Schneider. Maar in januari is Israels schorsing afgelopen en is hij het weer." Allemaal een beurt, lijkt het. Van Hanegem, die het meermalen aan de stok had met Venneker en Heijerman, liet een vlotte kans liggen om de voorsprong te vergroten toen hij ook nog Doesburg wilde passeren. Hij deed het na de rust beter. Uit een afgeslagen aanval gaf Jansen een diepe pass waardoor Van Hanegem kon doorlopen en feil loos de uitlopende Doesburg passeren (2—0). Pal daarop trof Hasil de lat. Dat doelpunt zoil nóóit zijn gevallen als Sparta onder het motto ,,of je met 1—0 of meer verliest, doet er niet toe," niet voljedig in de aanval was gegaan. Daardoor kwam Feyenoord onder enorme druk te staan, werd de ploeg zelfs op het middenveld wegge speeld. Vlak voor doel kreeg Schoenmaker door een verkeerde manoeuvre van Spartaan Walbeek de bal voor zijn Meesterlijk voeten. En toen was doelman Doesburg kansloos (10). Met een verre pass bereikte Wim Jansen de scherp opgestelde Van Hanegem. En toen v doelman Doesburg wederom kansloos (2—0). ta. hem dan ook aan de kant had gelaten en Schoenmaker op de rest van de plaatsen. Die knap opgezette aanvallen leid den tot kansen. Hasil liet van links een „kromme" voorzet los maar Schoenmaker kopte naast de bal. Een subliem hakje van Jansen stelde Wery in staat om te schieten maar Doesburg stompte, het leer uit zijn doel waar het nog eens werd wegge werkt. Nog eens drong Hasil ver door, zette voor, Schoenma ker miste maar Walbeek legde hem de bal in een disperate po ging tot wegwerken nogmaals voor de voeten en toen was het wel raak (10). De paniek nam bezit van de Spar taanse defensie, die in Eijken- broek een pion bezat die eens klaps ging falen. Eijkenbroek „Ik sprong en kreeg ineens last van mijn blessure, die bestaat uit pijn in de spieraanhechting in mijn lies. Het was niet meer ver antwoord door te spelen terwijl ik de hele week tijdens de trai ning toch niets had gemerkt." Eijkenbroek in de dug-out, Vis ser als vervanger op de links backplaats waardoor Walbeek Wer SPARTA: Doesburg; Venneker, Horst, Eijkenbroek (Visser) en beek; Van der Veen, Bosveld KlijnjanHeijerman, Koudijzer Maar Sparta kon niet scoren. Bos veld niet toen hij een weerga loze actie van Klijnjan in voor delige positie kwam, hoewel hij een ferme duw in de rug kreeg. Visser, constant opkomend, niet omdat Treytel zijn venijnige schot keerde. Een meesterlijk spelende Israel moest netelige Si tuaties vele malen oplossen. Hij deed het grandioos. De gladde aanvallen die Feyenoord in de eerste helft opzette, kwamen erna van de kant van Sparta. Tot ineens het door Schwartz als „klassiek" bestempelde doel punt viel. Iedereen was voor: Van der Veen, Venneker. Van Hanegem kon Sparta, dat in Kristensen een wervelend lasti ge speler bezat, definitief op de knieën brengen. Maar een thriller was het niet ge worden. Het publiek had een enerverend, keihard en.gelijkwaardig treffen verwacht maar niet meer ge kregen dan één helft Feyenoord een halve tweede helft Spar- Verwerpelijk Boksen als sportbeoefening als lichaamsontwikkc ling, beheersing karakter vorming is iets ander dan de wedstrijdsport waarin het element winnc meespreekt en het geleerJ meermalen minder juist 'r praktijk wordt gebrach Wedstrljdboksen is derha ve ook harder dan de beoc fening In de sportschool i- dien het meer om het spel element gaat. Het Is dan ook verwerpelijk als zee' jeugdigen tot de wedstrii' sport worden toegelaten en dat gebeurt. Vorige wee vrijdag stonden twee asp rantjes in de ring in „Ami- citla" in Den Haag. Alleen het feit dat een uitsla: wordt bekendgemaakt, is al een onjuiste benadering die de wil om te winnen t~ zeer prikkelt. Welke gevo' gen dat kan hebben, blee' later toen twee junioren e! kaar te lijf gingen op eer wijze die onaanvaardba.v is voor zulke jeugdige beoefenaars. Een van hei werd zelfs „aangeslagen" louter en alleen omdat he te hard ging. Het is onge looflljk dat de boksbond die over een bondsarts be schikt zoiets toestaat. Duidelijk Waarden, die vroegere tij den zeer hoog werden ge waardeerd, zijn afgezwakl Wat eens enomstoteliil vaststond, is geheel of a thans voor een groot den gewijzigd. Niet dc fnslebe- palingen die na de oorlo' ontstonden toen er KNVB kwam. Nog steed: houdt de KNVB er relt ning mee dat katholiek' clubs niet voor twaalf uir spelen. Nog steeds is er dc „vaste" vertegenwoordi ging in het bondsbestuur Daarvan wilde de KNVF wel af, de NKS niet. Tot or de vergadering van d' NSF, vorige week, eens klaps een bestuurder var de NKS met de verrassen de mededeling kwam dai de NKS niet zu geporteer is voor een kwaliteitszetel Er mag worden aangeno men dat hij dit niet zr maar op eigen gezag we reldkundig maakte voor d< verzamelde sportwereld Wellicht Is ook hij van me ning dat bepalingen, date rend van zo'n dertig jaai geleden, aan wijziging to-- zijn. Duidelijkheid op dii punt is wenselijk. Ook ter aanzien van het spelen nt twaalf uur, waaraan ver scheidene groeperingen Ir de NKS zich al lang niei meer houden. Pijnlijk HERMAN VAN BERGEM F. Dorpmans. Toeschouwers 58.000. FEIJENOORD: Treytel; Schneider, Is rael, Laseroms en Van Dulvenbode (Romeljn); Hasil. Jansen en Van Ha- Boskamp, Schoenmaker en Ter Geen aankoop in decemger doen, betekent dat FC Der Haag aan de verlangen: van het morrende publiel- voorbij gaat. Nu het dii seizoen beslist mindi ,1o reert dan voor de fusie mei Holland Sport, dringt di vraag zich op: wat heef het rumoer In de hete voet balzomer van 1971 allemas voor zin gehad? Als eer half jaar later nog geen ga rantie voor de eventuele te korten, die in andere, vee kleinere steden van on: land gemakkelijk afkomt losgepeuterd kan worden Is dat een pijnlijke zaak Het In onmin raken bij he Haagse publiek, wat nu a aan de bezockersaantaller duidelijk merkbaar is, kar een konsekwentie van he een en ander zijn. En da zou zonde van alle moeit» zijn. Moedeloos Nadat Plet van der Kruk vo rlg jaar de voorzittersha mer van de Topsport Con tact Commissie had overge dragen aan Jan de Vries met de woorden dat d< KNAU In dc lift zat, moes de voormalige gewichthef fer gisteren een aanzienlij! somberder beeld schetsen Na de Europese kampioen schappen In Helsinki, waai de vaderlandse atletlel „afging", heeft de KNAL gezocht naar een maniei om dit in de toekomst t< voorkomen. De limieten dit de atletiekunie daarna vöoi München vaststelde, zijn z« scherp dat vrijwel geen kandidaat eraan zal kunnen voldoen. Dit gevoegd bi| de onvrede die er heersU over de geringe resultaten die de TCC bij de bond be reikte, mondde gisteren uil in een breuk tussen beid! instanties. Het bondsbe- stuur van de KNAU zal niet rouwig zijn om dez! beslissing, want de TCC schuwde kritiek niet. Hei opheffen van de eerste con- tactraad in de Nederlands! sportwereld doet echter d< vraag rijzen of de bondsbe stuurders niet eindelij! eens bij zichzelf te rad< moeten gaan of er bij hei misschien iets schort.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 13