Maskerette doet
opnieuw 'n gooi
de gunsten
oud
naar
van
Jong
en
„Vlieg er eens uit"
IHoe kunnen we
Hazerswoude
groen houden?
TER AARSE HUISMOEDER:
WD STELDE VRAAG:
Sint kreeg
paleis aan
angevoort
maleis,
rgelcom
ling W(
DONDERDAG 25 NOVEMBER 1971
LEIDSE COURANT
LEIDEN „De familie Pop
per in de nieuwe bezetting
gaat daar zitten. Nou komt
die spot hier. De admiraal
van de Zuidpoolexpeditie
stelt zich op (nee, jullie
blijven zitten, je blijft zit
ten tot die spot wég is).
Harder praten, dat ver
staat geen kip..."
Mevrouw W. J. Stam-van der
Staay drilt haar Maskeret-
te. Ze duikt ineen, zwaait
expressief met de armen,
trekt gezichten die ten
voorbeeld moeten strek
ken, bezweert, vuurt aan,
stuift op, lacht nu en dan
tevreden of laat haar stem
uitschieten als de expeditie
in verkeerd vaarwater
dreigt te raken. Mevrouw
Mien Stam is rusteloos.
Straks, na de energie ver
slindende repetitie, is ze
doodop. Dan hééft ze het
niet meer. Mevrouw Stam
zwoegt met haar kinderen
naar een resultaat dat bo
ven de middelmaat ligt.
„Pfff", zegt ze na afloop,
kw} „dat is nou es een heel ge
zonde vermoeidheid. Ik
krijg van die kinderen de
respons die ik voor dit
werk nodig heb".
<k aan
Tent
In februari 1967 maakte de Leidse
kinderoperette groep Maskerette
haar debuut in het Leidsch
Volkshuis. Dat was met Ame-
leoranna en de groene paraplu
en met Geniet met Garantie.
Het werd een slaand succes,
een presentatie die klinkt als een
klok. „Maskerette beschikt over
talent", werd toen geschreven.
Aani De televisie kwam erbij om
Meester Vosch, een bruisende
kindermusical, in de publiciteit
te brengen en nog geen jaar la
ter werd deze Meester Vosch
(met sch) op de langspeelplaat
vastgelegd. Het kon niet op,
dacht men. Mevrouw Stam re
gisseerde en inspireerde en
haar zus Tonny Weidner-van
der Staay was steeds de voor
treffelijke muziekbron.
Twee jaar is het nu rust geweest
bij Maskerette na die stormach
tige beginperiode. De operette-
groep scheen ingedommeld.
„Het werk was in de slop ge
raakt. Commercieel liep het niet
zo", vertelt mevrouw Stam.
„Bijvoorbeeld die plaat van
Meester Vosch, daar hebben we
drie vijfenzeventig mee ver
diend. Stom natuurlijk. Die
plaat was een dood iets. Er liep
te veel tekst doorheen en dat is
ln het LAK-theater aan het Levendaal
men gisteravond hard aan het repeteren voor de uitvoering van aanstaande zaterdag.
voor iemand die die musical om, Schoolslag en andere vro-
niet heeft gezien niet om te lijke muzikale zaken, nu die
pruimen. Grandioze fout van meneer Popper furore gaat ma-
ons om niet doordacht te werk ken. Dank zij de inzet van ie-
te zijn gegaan en die plaat le- dereen: schrijfster Mien Stam,
vente te maken. We zouden het Tonny Weidners opvolgster Ada
heel anders moeten doen.
Neem nou eens Ja zuster,, Nee
zuster allemaal liedjes en geen
verbindende tekst erop. Toch
spelen we met de gedachte, op
nieuw een plaat te gaan maken,
gewoon losstaande liedjes uit ver
schillende musicals".
Het heeft Maskerette nadien te
gengezeten. Ook al omdat Ton
ny Weidner niet voldoende gele
genheid meer had om zich aan
het werk te geven. Maar deze
kinderoperettegroep was een
maal gebaseerd op enthousias
me en dat enthousiasme is te
ruggekeerd. Komende zaterdag
middag en -avond wordt in het
LAK-theater aan het Levendaal
opnieuw een gooi gedaan naar
de gunst van jong en oud met
een nieuw spel: Meneer Popper
en zijn pinguins. Het ziet er
naar uit, dat na Ameleoranna
en Garantie (goed voor uitver
kochte zalen), Mannetje Keer-
der Bent, wier optreden
Leiden en omgeving bij jeugdor
kesten en solistische uitvoerin
gen achter vleugel of clavecim-
bel niet meer weg te denken is
en die nu al bijzonder vrucht
baar werk heeft geleverd door
voor Popper opgewekte en fris
se muziek te schrijven en deze
ook te spelen, mevrouw Lee-
met haar decors, de 16-jarige
zoon van mevrouw Stam, Jan
Hendrik, het hulpje van „Wif",
en mevrouw M. Renaud, die
Maskeretje helpt met alles wat
mogelijk is, een echte klaar-
staanster.
,Maar ook de ouders van onze
kinderen (kleintjes van 6 tot 9
jaar en „groten" van 9 tot 12)
hebben zich geweldig geweerd.
Het is een onvoorstelbare sa
menwerking: moeders naaiden
aan pinguinpakken en zorgen
voor limonade. In het Volkshuis
heeft Meneer Popper in zes
weken geschreven, ingestudeerd
en opgevoerd proefgedraaid
en daarna is het spel op kritiek
van de ouders hier en daar om
gezet. Met die mensen is het ge
woon boffen", vindt mevrouw
Stam opgetogen: „de zaal komt
vol, hoe dan ook. De sportiviteit
spreekt overal".
Maskerette werd destijds „in god
delijke argeloosheid" opgezet.
Het was voor mevrouw Stam,
die de jonge jeugd als hoofd
van een kleuterschool al eerder
heeft leren kennen, een uitda
ging. Zij wist wel wat anders
voor saaie en taaie ouderavon-
dat r
Als bundelaarster van kinderliederen is mevrouw W. J. Stam-van
der Staay, de geestelijke moeder van Maskerette. erg actief ge
weest. „Een mandje vol amandelen" (werkelijk ritselend van de
noien) Ikwam in 1963 uit en beleeft al weer z'n vijfde druk. Het
is een bundel liedjes voor rkleuters en jonge kinderen, oude, nieu
we en buitenlandse liedjes (met de vertaling erbij) en voor de
feestelijke dagen. Ook enkele, doorr Maskerette uitgevoerrde,
musicals zijn in druk verschenen.
In het voorjaar komt „Tierelieren in de noteboom" van de uitge
ver. Het wordt een verzameling volksliedjes, ook eigen teksten
op zetting van Ada van der Bent. In deze notenboom zitten
Franse, Duitse, Spaanse en ook bijvoorbeeld Toon Hermans'
nonsensliedjes (Nottebelle enz.) negro spirituals, canons, speel-
stukjes voor sehoolorkest en twee mini-musicals met fragmenten
uit De kinderen 'van de grote Fjeld en Tom Sawyer Henk Briër
zette Tom voor Tierelieren op muziek.
In de Kerstvakantie gaat Mien SÈam weer een musical voor jonge
kinderen schrijven. Deze gaat Spaghetti voor Menetti heten. Te
gen de komende lente zal Maskerette dit spel op de planken
gaan zetten. Ook hier is de muziek van Ada van der Bent.
waar maken, mevrouw Stam.
Zo rolden de eerste kinderlied
jes uit haar koker. Er kwamen
opdrachten van uitgeverijen om
kinderspelen te verzamelen en
zo kwam Maskerette een „uit
proberen" van de stukken in de
wetenschap, dat er een enorme
behoefte aan was.
Mien Stam heeft van jongsaf mu
ziek gemaakt, ze speelt nu nog
viool in een kwartet op karher-
muziekavonden. „Heel matigjes,
hoor. Ik ben alleen reusachtig
brutaal op dat instrument. Dat
is m'n hele instelling, óók bij
Maskerette. Het is gewoon tas
ten en dan lükt het".
Het is een ervaring van mevrouw
Stam, dat op de lagere scholen
te weinig aan muziek wordt ge
daan. „Op de middelbare school
kan een kind dan vaak niet
meer spontaan muziek maken.
Vooral boven de grote rivieren
is het armoe. Daar halen de
kinderen met moeite een hoge
c. In het zuiden op katholieke
scholen is dat nu eenmaal roya
ler bedeeld wordt veel meer
gezongen: daar zingen ze ge
woon drie tonen hoger. Gek,
maar waar. Ik geloof, dat elk
kind van nature graag zingt;
als kleuter maakt het al z'n ei
gen liedjes. Een moeder zou
alert hiervoor moeten zijn, voor
die diepste gedachten van dat
kind zoals die in dat liedje tot
uiting komen. Op de consultatie
bureaus zou door de artsen de
aandacht hierop moeten worden
gevestigd. Waar een kinderlied
niet tot gelding komt heeft dat
ten nauwste te maken met taal-
armoede in achtergebleven ge
bieden. Een kind vind ik altijd
belangrijker dan een schone
vloer en keuken; het heeft de
aandacht nodig die het ver
dient".
In Maskerette kan mevrouw
Stam, die zelf haar teksten
schrijft, haar ideeën botvieren.
„Wij leren een kind zich vrij te
bewegen op het podium, ook
vrij naar het publiek. Als er
iets mis gaat moet het kind zelf
in staat zijn dat recht te trek
ken, zodat de verantwoordelijk
heid bij de groep komt. Het
mag geen zaak van volwasse
nen zijn. Natuurlijk is er disci
pline, maar niet te strak (op de
uitvoeringen heb je geen kind
aan ze, hoewel het op de repeti
ties soms een losgeslagen bende
lijkt). Bij Maskerette heerst een
stilzwijgend compromis; weder
zijds respect voor de leiding èn
voor de kinderen. Ik kan kette
ren bij de repetities, maar dan
kijken de kinderen me aan en
zeggen: „u bent toch nooit écht
boos, mevrouw Stam?"
Voor zaterdag wordt er hard ge
werkt, gezongen en geacteerd.
Het is hetzelfde ontwapenende
Maskerette van een paar jaar
terug, hetzelfde enthousiasme
en elan. Het worden weer koste
lijke belevenissen in het LAK-
theater. De vaart en niet ver
slappende aandacht zijn er al.
Over Popper uit Kwakkeldam
en zijn pinguïn, die „goek"
zegt, zullen heel wat ouders na
praten. „Het zal weer best luk
ken", weet mevrouw Stam; „de
twijfel heb ik alleen de avond
tevoren. Maar dan is het tóch al
te laat".
TON PIETERS
HAZERSWOUDE „Kunnen we „De bevordering 1
Hazerswoude groen houden?'
ïu]pfl Slechts weinig ingezetenen van
ooi het tweelingdorp gaven gister-
avond in het Nederlands Vereni
gingsgebouw acte de présence
op een bijeenkomst, waar de
plaatselijke VVD-afdeling deze
Traag aan de orde stelde. Ge
brek aan belangstelling voor za
ken, waarmee men in de toe
komst zo nauw betrokken kan
raken? VVD-voorzitter J. Dek
ker had graag een „volle bak"
welzijn
Skill '.«eden,
drukt nu mede op de schouders
-van de overheid", zei hij. „De
sterke industrialisatie leidde er
toe, dat haar taak meer be
schermend, denk aan de vervui
ling, is geworden." Ruimtelijke
ordening is, volgens de heer
Eling, een taak die een verstan
dig beleid eist. Moeten we de
economische welvaart nog sti
muleren door industrieën aan te
trekken en zodoende de leef
baarheid onmogelijk te maken?
onderwerp be- In de laatste jaren is het in'
treffende de handhaving
Hazerswoude als groengemeente
aan de orde kwam. Niettemin
hield de heer H.W.M. Eling een
inleiding.
'e Leidse Courant, November
1921 - Weggewaaid - De zestien
jarige dienstbode van den bur
gemeester van Wervershoof,
de herr A. Slot waaide van de
stoep af te water en is later le
venloos opgehaald,
ïlectrificatie - De plannen voor
electrificatie van den spoorweg
Amsterdam-Rotterdam moeten
zoover gevorderd zijn, dat ze
reeds in 1924 uitgevoerd zouden
kunnen worden.
ieuwe tuchtschool - Gemeld
wordt, dat door de regeering is
aangekocht de tusschen Katwijk
en Noord wijk liggende boerderij
van Balkenende. Naar wij ver-
lemen ligt het in de bedoeling
dit tehuis in te richten als tucht
school. Bij de boerderij behoort
veel land. Aldus het persbureau
vaz Dias.
Advertentie - Voor Indië. Als re
clame bieden wij thans aan so-
liede Gepantserde Hutkoffer
VPor 17.50 Lens en Co, Nieuwe
Rijn.
toe te water Hedenmorgen ge
raakte aan het Rapenburg een
i°nge koe, die met twee andere
voortgedreven werd, te water.
Hulpvaardige handen haalden het
'eest spoedig met behulp van
louwen uit het koude water.
Hazerswoude vrijwel
verdubbeld. Het betekende: een
sterke druk op de woongelegen
heid. „Wij zullen ernaar dienen
te streven mogelijkheden te vin
den die de interesse voor vesti
ging van meer industrieën in
Hazerswoude sterk doet luwen,"
aldus de heer Elling. VVD-ge-
meenteraadslid K. H. Dekker be
steedde aandacht aan he
streekplan „Rijn en Gouwe'
waarin staat omschreven wat
Hazerswoude aan uitbreidingen
is toegestaan. Hij meende dat
de kernen Hazerswoude-dorp en
Hazerswoude-Rhynenburch ver
schillend zijn georiënteerd: het
dorp op land- en tuinbouw, Rhy-
nenburch verstedelijkt daarente
gen meer.
Nadat de heer Dekker aan de
hand van tekeningen nader op
de bestemmingsplannen van
zijn woongemeente was inge
gaan, kwamen diverse vragen
aan de orde. Moeten we wonin
gen bouwen, uitsluitend naar ei
gen behoefte, of moeten we bou
wen met de mogelijkheid tot
vestiging door forensen? Wat
dat laatste betreft: dan zal Ha-
zerswoudes 'groenstrook worden
aangetast. Is hier meer moge
lijkheid tot recreatie, hetgeen
inhoudt dat dat voor industrie
vestiging minder interessant is?
Duidelijke conclusies wilde men
staande de bijeenkomst niet
trekken.
Het sierteeltgebied, waarvan Ha
zerswoude een groot deel uit
maakt, kreeg eveneens aan
dacht. De aanleg van de Burge
meester Smitweg is belangrijk
voor de toekomstige ontwikke-
Maar dat zal ook onder
en worden gezien, dat
o v ld .de mankracht voor
i m aan die ontwikke
ling van het sierteeltgebied mee
te werken, Dus zorgdragen i
voor huisvesting. Beperkte wo
ningbouw langs de Voorweg
werd dun ook niet van de tafel I
In de lucht
ben je
Veiliger dan
op de weg
TER AAR Ooit weieens ge
hoord van een vliegende huis
moeder? Een die om half elf
's morgens de koffie op een
laag pitje zet, haar spullen bij
elkaar zoekt en twee uur later
in perfect Engels via de ver
keerstoren vraagt of ze de lucht
in mag? In Ter Aar woont er
één. Mevrouw Groeneveld-Van
Gils, een vrouw met een uitzon
derlijk beroep. Hoe komt een
vrouw er toe om te gaan vlie
gen en wat komt er voor kijken
eer je moederziel alleen het
luchtruim kiest, vroegen wij
haar.
Het is geen toeval dat de Ter
Aarse huismoeder de cockpit
als hobby koos. Haar man ir.
Groeneveld is ook vliegenier en
dat bracht haar er toe om ook
eens iets te gaan proeven van
het beroep van haar man. In
Hilversum bij instructeur vlie
ger Hans Rijnenburg, leerde ze
de eerste wankele stappen zet
ten. Na haar opleiding kwam
voor haar de grote dag. Ze
moest alleen het luchtruim in.
De dag herinnert ze zich nog
als de dag van vandaag.
Ze zegt daarover: „Het was grie
zelig om alleen die grote ruimte
in te gaan. Niemand kon me nu
ter zijde staan, eventuele fouten
corrigeren. Ik was aangewezen
op mijn instrumenten. Daar
moest ik op vertrouwen".
Die eerste keer lukte alles tot in
de puntjes. Zelfs bij de landing,
het onderdeel waarbij het vlie-
gershart dikwijls sneller gaat
kloppen, verliep perfect.
Benauwende ogenblikken heeft ze
ook meegemaakt. Ze weet nog
hoe tijdens die solovlucht moei
lijkheden optraden bij de lan
ding. De schrik sloeg haar om
het hart en toen ze eenmaal
met knikkende knieën weer vei
lig op de grond stond, besloot ze
nooit weer achter 't instrumen
tenpaneel in een cockpit te gaan
zitten. De chef-instructeur van
de vliegschool in Hilversum
stak echter een stokje voor dit
voornemen. Je bent één van
mijn beste krachten", zei hij,
als je weggaat zal je deze stap
betreuren. De vliegende huis
moeder liet zich ompraten.
„Kom", dacht ze, „ik laat me
niet kisten, ik probeer het nog
Ze heeft er geen spijt van gehad
want ze vliegt nu als de beste.
Op het vliegveld in Hilversum
is ze inmiddels een vertrouwde
verschijning geworden en doet
ze beslist niet onder voor haar
mannelijke collega's. Ze steekt
ze eerder nog de loef af.
Vindt ze het de normaalste zaak
van de wereld dat vrouwen vlie
gen? Ze moet natuurlijk wel
aan een paar voorwaarden vol
doen. Op de eerste plaats moet
ze beschikken over een flinke
dosis doorzettingsvermogen.
Daarnaast komt het erop aan
dat ze de honderden instrumen
ten in de cockpit beheerst. Want
treden er onverwacht moeilijk
heden op dan komt 't er op aan
dat je zonder een schrammetje
weer op de begane grond terug
keert".
Is vliegen gevaarlijk? Voelt ze
zich op haar gemak als ze op
pakweg 3000 voet boven moeder
aarde vliegt? De vliegende huis
moeder uit Ter Aar vindt het
vliegen niet gevaarlijker dan
het rijden in het verkeer. Eén
ding moet echter goed in de ga
ten worden gehouden. Daar
zegt ze: „Je moet beslist niet
eigenwijs zijn in de ruimte. Dat
kan fataal zijn voor je thuis
komst. Een vliegtuig is geen
speelgoed. Vliegtuig en bestuur
der moeten één zijn, een hecht
team vormen". Vliegen is bijl
elke dag onderwerp van
sprek in huize Groeneveld. Wat
dan ter sprake komt zijn de
vluchtplannen van beide lucht-
klievers. Tezamen bespreken zij
de routes die zij gaan vliegen.
Mijn man is mijn steun", zegt
mevrouw Groeneveld-Van Gils.
„Die weet steeds weer de inte
resse voor mijn hobby op peil te
houden. Zoiets heb je wel nodig.
Binnenkort begin ik wellicht ook
nog aan een burgeropleiding.
Dat zou voor mij het einde
Als
dit stukje leest, zitten ze
beiden waarschijnlijk weer ach
ter de stuurknuppel. Zij richting
Duitsland of België en hij Enge
land of Frankrijk.
ZOETERWOUDE Zoeterwoude
-krijgt medio '72 beduidend meer
armslag voor het onderbrengen
van leerlingen van de basis
school. Dit gelijkvloerse gebouw
achter het bejaardentehuis Em-
maus gaat plaats bieden aan
zes klassen. Voorlopig zal een
gedeelte van de ruimte ook in
gebruik worden genomen door
een kleuterklas aangezien nog
niet alle lokalen door de basis
school zullen worden benut.
GEMEENTE LEIDEN
De Burgemeester der ge
meente Leiden brengt ter
openbare kennis, dat het
College van Burgemeester
en Wethouders voornemens
is aan de Stichting Paard
rijden voor Gehandicapten
in Leiden en omgeving, ver
gunning te verlenen tot het
voor een tijdvak van vijf
jaren bouwen van een hou
ten manege op een op teke
ning St. 4357 gearceerd aan
gegeven terrein aan de
noordzijde van de Verlengde
Wassenaarseweg, zulks met
vrijstelling ingevolge artikel
17 van de Wet op de Ruim
telijke Ordening van de voor
schriften van het geldende
bestemmingsplan „Leiden -
Pesthuispolder I960".
Rechthebbenden op aangren
zende en nabij gelegen per
celen kunnen gedurende
veertien dagen bij Burge
meester en Wethouders
schriftelijk bezwaren indie
nen. De bouw- en situatie
tekeningen liggen gedurende
genoemde termijn voor een
ieder ten Stadhuize (kamer
111) ter inzage.
Beveiliging
kruispunt in
Hazerswoude
in onderzoek
HAZERSWOUDE Een afdoende
beveiliging van het kruispunt
Dorpsstraat-Gemeneweg is punt
van bespreking tijdens een op
30 november In het gemeente
huis te houden bijeenkomst
Leden van o.a. (gemeenteraads)
commissie planologie, vertegen
woordigers van provinciale wa
terstaat en het instituut Stad en
Landschap gaan hierover praten.
Daarna zullen zo spoedig moge
lijk de besprekingen worden
geopend, met diegenen die be
langhebbenden zijn inzake de
realisering van de beveiliging.
Bij de provinciale waterstaat
schijnen overigens al tekeningen
te zijn, om het kruispunt effi
ciënt te beveiligen.
Leic
19 r
LEIDEN De stichting „Win
kelcentrum Langevoort"' te
Oegstgeest heeft Sint Nico-
laas een eigen paleis aange
boden als rustpunt op zijn
vermoeiende omzwervingen.
Daarmee is voor vele Oegst-
geester kinderen de bange
broken van de luid gezon
gen vraag: „Zou de Goe
de Sint wel komen?" want
als hij niet komt, kunnen ze
hem zelf opzoeken.
De Sint houdt daartoe sinds
gistermiddag zitting in de
„poffertjeskraam" tegen de
torenflat aan de Lange
Voort. De kinderen kunnen
bij hem aanlopen als hun ou
ders zich bij het boodschap-
pendoen van een eentrce-
nart ie hebben voorzien. Dat
r niet alleen bij de heilige
dakruiter maar ook bij de
kinderen behoefte hestond
aan zo'n ontmoetingspunt,
bleek gistermiddag bij de
opening van „Sint Nicolaas'
Paleis".
