De aan komst van
een Amerikaanse
politie-expert
Religie in
Rusland
romantisch
atheïsme
Korte metten
GOD WIL
RUST, NET ALS
MIJN VADER
Nederland
bereikt overal
records
CM13SSZ |N DE GREEP VAN DE TUPAMOROS
KERKEN WERELD
17,000 handtekeningen
U REGELT DE ZAKEN..
WIJ DE REIS.
J. Rutges
berecht in
Brasilia
Club der taaien
PAGINA 7
Montevideo, de hoofdstad van
Uraguay is een stad gewor
den met in de straten dui
zenden patrouillerende sol
daten. De stadsguerrilla's,
de Tupamaros, genoemd
naar de door de Spanjaar
den vermoorde Inkavorst,
hebben van zich doen spre
ken. Zij hebben de Britse
ambassadeur ontvoerd en
houden hem verborgen op
een plaats die, ondanks
massale arrestaties, onder
vraging en marteling ge
heim blijft. Het establish
ment, de clan van de rij
ken en de zeer rijken, die
in zoveel Zuidamerikaanse
landen de dienst uitmaakt
en in feite niets anders is
dan de voortzetting van de
vroegere Spaanse c.q. Por
tugese overheersing, is ver
ontrust.
Exponent van deze clan in
Wim Hornmans boek is de
ex-bokser en vrouwenjager
president Araco (een duide
lijke toespeling op presi
dent Jörgen Pacheco Are-
co). Geen groot politicus,
maar wel iemand die zijn
trouwe medestanders op de
sleutelposities weet tel zet
ten. Zoals de venijnige en
standsbewuste Alfredo
Arce, die van het PTT-be-
drijf een economisch goed
lopend toestand maakte, zij
het ten koste van de werk
nemers. Alfredo Arce is de
zeer vertrouwde adviseur
van president Francisco
Araco, die de burgerlijke
vrijheden beknot en zoveel
mogelijk bij decreet re
geert.
Ook elders is er verontrus
ting. Het grote buurland
Brazilië vreest, dat Araco,
onder de indruk van de
ontvoering van de Britse
ambassadeur concessies
aan de Tupamaros zal doen
en gevangenen zal vrijlaten
in ruil voor de Britse am
bassadeur. Troepenbewe
ging aan de gemeenschap
pelijke grens met Uraguay
moeten Montevideo duide
lijk maken dat dit niet ge
duld zal worden. In Wim
Hormans boek komt ook
een uiteraard gefingeerd
gesprek voor tussen de
Braziliaanse ambassadeur
en de Uruguese president.
Verder in het noorden is er
ook verontrusting. Wash
ington mag dan wel niet
gelukkig zijn met de huidi
ge situatie in Zuid-Ameri-
ka; het acht deze evenwel
verkieselijker dan de ont
wikkelingen, zoals die zich
in Chili hebben voorgedaan,
waar zich een naar marxis
me riekend regiem geves
tigd heeft.
Washington is derhalve gene
gen om een politieëxpert
naar Uruguay te laten
gaan om de marxistisch in
gestelde Tupamaros (die
overigens alleen maar strij
den voor sociale rechtvaar
digheid) op te rollen. Wil
liam Carson („Ik houd van
mijn land en haat het com
munisme...") is expert in
het onderdrukken van on
lusten en in het genuan
ceerd verhoren van gevan
genen. William Carson (hij
roept duidelijk herinnerin
gen op aan de door de Tu
pamaros in Montevideo ont
voerde en terechtgestelde
Amerikaanse politieëxpert
Mitrione) boft: president
Araco heeft juist besloten
om de bekwame, maar
onevenwichtige sadist kolo
nel Cesar Albano uit zijn
rustige provinciestad naar
Montevideo te roepen om
het commando op zich te
nemen van de speciale af
deling V van de geheime
politie, om aan het pro
bleem van de Tupamaros
voor eens en altijd een ein
de te maken. Carson en Al
bano kennen elkaar nog uit
de tijd dat zij beiden een
politiecursus in de VS volg
den. Carson en Albano wor
den ontboden bij de presi
dent en dit, hier wordt uit
het boek letterlijk geci
teerd, verloopt alsvolgt:
En ongeveer ten tijde dat
Carson president is en Arce
vraagt, waarom de politie-
salarissen zo laag zijn, zo
dat deze voor zulk een hon
gerloon niet bepaald van
zins zijn hun leven in de
waagschaal te stellen, ver
gaderen elders in Montevi
deo Raül Cordoba, de lei
der van de Tupamaros-
guerrilla's en een aantal
vertrouwden over een
nieuw en stoutmoedig plan:
de ontvoering van president
Araco en diens adviseur Al
fredo Arce als vuistpand
voor de vele kameraden
die in de gevangenissen
bloot staan aan uitputtende
ondervragingen, doorgaans
gepaard aan bijkans ondra
gelijke martelingen.
In het volgend artikel zijn de
tegenstanders van presi
dent Areco en zijn adviseur
Arce aan het woord.
(De reportageroman „In de
greep van de Tupamaros"
van Wim Hornman is deze
maand verschenen bij uit
geverij J. H. Gottmer te
Haarlem).
wacht door een correct ge- I
fel ede kapitein van het
Blandenguesregiment.
Waar hij ook keek, overal
zag hij grimmig gehelmde
soldaten met de vinger aan
de trekker van hun stengun
en in donkere kostuums ge-
klede burgers, die er zo op
het eerste gezicht uitzagen i
als ambtenaren, maar in I
werkelijkheid rechercheurs
Carson knikte goedkeurend.
,,De bewakening is indruk
wekkend, kapitein, mijn
compliment". „U hebt nog
niet alles gezien", zei deze.
Hij wees naar de vloer
waarover zij liepen. „Hier
beneden zitten nog vijftig
streng geselecteerde solda
ten van mijn regiment.
Misschien kan ik u straks
de bunker laten zien. Ver
der is het hele paleis voor
zien van een gesloten tele
visiecircuit, dat door mij
persoonlijk gecontroleerd
wordt".
Na enig heen
Jorge Pacheco Areco, de bokser-president
laten.
,,De president bestudeerde
hen toen zij binnenkwamen,
speciaal Carson. Hij liep
hun niet tegemoet, maar
bleef met een nors gezicht
achter zijn bureau zitten.
Maar toen hij hem de hand
gaf, zag Carson dat hij niet
groter was dan een meter
zeventig, zeer fors gebouwd
en met de neus van een
bokser. Zijn stem was laag
en schor en de woorden die
hij sprak afgebeten alsof
hij zich afvroeg waarom
hij eigenlijk tegen proleten
moest praten.
bureau zat een man die
zich voorstelde als Alfredo
Arce, een magere man met
een koel, laatdunkend ge
zicht aan wie Carson al di
rect een hekel kreeg. „Ik
heb u verzocht te komen
kennismaken, omdat ik
vanaf het begin de waar
heid wil zeggen", viel de
president met de deur in
het huis. „Ik wil u dat per
soonlijk zeggen voordat u
het leest in de rapporten. U
zult met commissaris Alba
no belast worden met het
uitroeien van de Tupama
ros. Als ik zeg uitroeien,
bedoel ik dat ook. Ik ben
de Amerikaanse regering
en vooral het Amerikaanse
Bureau voor Internationale
Ontwikkeling dankbaar dat
ze een van hun beste vei
ligheidsofficieren aan mij
hebben willen afstaan. Het
was nodig, want onze poli
tie was uitermate slecht
georganiseerd en tegen de
politiek van de Tupamaros
niet opgewassen. Ral Cor-u
doba, een van hun belang
rijkste leiders, die al in
196 met geweld begon
door een wapenroof op een
Zwitserse club, hebben we
nog steeds niet.
Met een handgebaar onder
brak Arce de woorden van
de president. Met verba
zing zag Carson dat deze
kort aangebonden man zich
dat liet welgevallen en hij
vroeg zich af welke band
tussen die twee mannen be
stond.
Wij behandelen zelfs gevan
gen genomen Tupamaros
niet als politieke gevange
nen", zei hij met een lijzi
ge stem, terwijl zijn ogen
even koud bleven als ijs.
„Het zijn moordenaars, or
dinaire moordenaars, die
terechtstaan".
Carson keek naar het schilde
rij van Artigas (De natio
nale held van Uraguay,
red.), dat achter de presi
dent hing. Hij vergeleek
beide gezichten. De een
had niets van de ander,
noch in houding, noch in
„Mag ik een vraag stellen,
mijnheer de president?"
„Gaat uw gang".
„Het gaat niet goed met het
atheïsme. Steeds vaker dui
ken de religieuze gebruiken,
die men al lang verdwenen
achtte weer in de Sovjet
Unie op. Jonge mensen dra
gen een kettinkje met een
kruisje om de hals, pas voor
de wet getrouwde paartjes,
laten hun huwelijk inzege
nen, ouders laten hun kinde-
rèn weer dopen en aan het
graf moet de pope weer
spreken".
Een en ander signaleert het
Sovjetrussische regerings
blad Izwestia, die deze gang
van zaken in haar jongste
nummer betreurenswaardig
noemt.
Als typisch voorbeeld voor het
misschien niet geheel bewus
te streven om de atheïstische
muur tegen de religie te on
dermijnen, noemt het blad het
dorpje Poretsje in Wit-Rus-
Iand. Van de vijfenzestig
mensen in dat dorp die als
ongelovig te boek-staan wa
ren er toch nog tweeëntwin
tig van mening, dat men de
kinderen in de kerk moet la
ten dopen. Tweederde van de
dorpelingen hebben in hun
woonkamer nog een ikoon
hangen.
„De grondige maatschappelij
ke en economische wijzigin
gen als gevolg van vieren
vijftig jaar communistisch
bewind, hebben, aldus de
Izwestia, geen eind kunnen
maken aan de oude religieu
ze tradities en gebruiken.
Zelfs in de gezinnen van de
communisten en de leden
van de Kdmsomol, de com
munistische jeugdbeweging
van de Sovjet-Unie treft
men nog religieuze gebrui
ken aan.
Omdat de kerkelijke traditie
vooral bij de jongeren weer
aantrekkingskracht uitoefent,
wordt van verschillende zij
den gewaarschuwd tegen het
verslappen van d'e strijd tegen
de religie. Voor de kaders
van de partij en jeugdbewe
ging 1s er onlangs een nieu
we brochure verschenen,
waarin hun wordt geleerd
hoe zij zich moeten verzetten
in de „psychologische oor
log" die door de westerse
kerken wordt gevoerd.
Het blad Komsomolskaja
Prawda vraagt zich overi
gens af of de interesse van
de jongeren voor de kerk
niet veeleer een diepgewor
telde behoefte aan romantiek
betreft. „Men moet de be
wondering voor het erfgoed
van de kerk niet gelijk stel
len met haar rituele gebrui
ken". Het zijn vooral de ge
bruiken die de jongeren aan
trekken, vooral gezien tegen
de achtergrond van het leven
in een één-dimensionale so
cialistische werkelijkheid.
De handtekeningenactie van de werkgroep „Aktie Desmond"
voor de tot vijf jaar huisarrest veroordeelde Zuidafrikaanse pa
ter Cosmas Desmond heeft ruim zeventienduizend handtekenin
gen opgeleverd. De werkgroep wil ze aanbieden aan de belang
rijkste kerken in Zuid-Afrika. Een lid van de werkgroep, drs.
J. P. Feddema heeft hiervoor een visum voor Zuid-Afrika aan
gevraagd. Ter afsluiting van de actie wordt morgenavond een
algemene vredesdienst gehouden in Het Dorp bij Arnhem.
Religie in Rusland, behoefte aan romantiek?
NEROPA
iO Tel. (070) 540165 Honselorsdijk: Dijkstraat 26 Tel. (01740) 5!
Bij archeologische op
gravingen in de vroeg-
romaanse kerk van de
H. Basilius in Troje,
Zuid-Italië, is een mas
sagraf te voorschijn ge
komen, waarin de been
deren van meer dan
honderd mensen zijn
aangetroffen. Archeolo
gen dateren het graf in
de tiende eeuw. Nauw
keurige onderzoekingen
moeten nog bijzonderhe
den aan het licht bren
gen.
Ondanks het feit dat de
Spaanse bisschoppen re
centelijk met overgrote
meerderheid hebben be
sloten geen plaatsen
meer in het parlement
in te nemen, hebben drie
bisschoppen toch de per
soonlijke benoeming
door generaal Franco
tot afgevaardigde in het
parlement aanvaard.
De Servisch-orthodoxe
kerk heeft na 1945 een
opvallende bouwactivi-
Uw zakenreis wel te verstaan. Voor de goeie gang van zaken:
Bij uitgeverij Bruna
(Zwart Beertje 1468) is
als aanvulling op het
boekje „Kinderen
schrijven aan Got"
(Zwart Beerjte 1305)
een boekje verschenen,
dat een verzameling
antwoorden en uitspra
ken van kinderen over
God bevat. Het is weer
van Eric Marshall en
Stuart Hample, vertaald
door Marlies Hagers en
met overvloedige illu
straties van Sjef Nix.
„De beste bode is de man
zelf", zegt het spreekwoord,
dus hier een paar citaten uit
het boekje, dat een van die
citaten als titel heeft meege
kregen: „Ik weet niet wie
God is, dat hebben we nog
niet gehad".
God kan van alles zijn, al
leen geen meisje.
We weten helemaal niet
waar God is, maar je moet
wel in hem geloven voor je
hem kunt vinden. Dat is de
enige manier.
Bij ons thuis geloven we
niet dat er een God is, maar
we weten het niet zeker. Het
is dus niet zo gemakkelijk
om zulke dingen te weten.
God heeft de dieren ge
maakt, dan kun je, als het
regent en je broer de hele
dag met iemand anders zit
te dammen, tenminste met
iemand praten.
God luistert altijd overal
naar. Ik wed dat hij de knop
wel eens zou willen om
draaien.
God laat slechte dingen ge
beuren, anders kunnen we
niet weten wat goed is.
God beschermt alle mensen
zelfs de rotzakken. Het zal
wel goed zijn alleen snap ik
niet waarom.
God heeft de deuren ge
maakt dan kun je de kleine
kinderen buiten houden.
God wil vrede en rust, net
zoals mijn vader.
God houdt zo van ons, dat
hij zijn zoon gezonden heeft.
Ik denk niet dat hij nog ie
mand anders zal sturen.
teit aan de dag gelegd.
Om precies te zijn: 181
nieuwe kerken, il5 ka
pellen, acht kloosters,
128 klokketorens en 415
pastorieën. Bovendien
zijn er 840 kerken en 126
kapellen vernieuwd.
Dezer dagen is dr. Mi-
roslaw Nowak opnieuw
gekozen tot patriarch
van de Tsjechoslowaak-
se kerk. Deze kerk is in
1920 ontstaan uit een
afsplitsing van de katho
lieke kerk en telt thans
negenhonderdvi j ftig-
duizend gelovigen. De
afsplitsing vond plaats,
nadat het Vatikaan had
geweigerd het celibaat
op te heffen en het ge
bruik van de landstaal
in de liturgie had verbo
den.
Onder auspiciën van de
Protestantse stichting
ter bevordering van ver
antwoorde gezinsvor
ming (Duinweg 23, Den
Haag is een brochure
verschenen, waarin de
meest-voorkomende vra
gen rondom het samen
leven in het huwelijk
worden besproken. De
brochure is de zevende
in een reeks GG-pam-
fletten.
Archimandriet Cyrill
Goudiaev is deze week
namens het patriarchaat
van Moskou zijn werk
begonnen als vertegen
woordiger bij de We
reldraad van Kerken.
Hij volgt in deze functie
bisschop Hermogen op.
In Rome is plotseling
overleden pater Schuette
van de Paters van het
Goddelijke Woord. Pater
Schuette was secretaris
van de pauzelijke com
missie Justitia et Pax.
Voordien was hij negen
jaar generaal overste
van zijn congregatie.
Als missionaris heeft hij
maandenlang in China
gevangen gezeten, tot
hij in 1951 werd uitge
wezen.
De vicaris-generaal van het
bisdom Brasilia, mgr. Geral-
do d'Avila heeft voor de
rechtbank verklaard niets te
weten van ondermijnende ac
tiviteiten van de Nederlandse
pater J. A. Rutges.
Mgr. d'Avila is getuige char
ge in het proces voor een
militaire rechtbank in Brasi
lia tegen een groep verzets
mensen die „Valpalmares"
wordt genoemd. Pater Rut
ges wordt bij verstek be
recht. De Braziliaanse autori
teiten zeggen niet te weten
waar hij is.
De Nederlandse pater staat te
recht op beschuldiging van
het verspreiden van pamflet
ten, waarin hij.zich keert te
gen martelingen van politie
ke gevangenen in de staat
Minas Gerais. Voorts zou hij
onderdak hebben verleend
aan leden van de groep
„Valpalmares" en samen
met drie andere priesters
zou hij getracht hebben an
deren tot zijn beweging over
te halen.
DEN HAAG (ANP) Met de mislukte overval gisteren op een
postagentschap in Amsterdam is een triest record bereikt:
tussen 1 januari van dit jaar en gisteren zijn niet minder dan
101 maal overvallen gepleegd op banken, PTT- en grenswis
selkantoren en geldtransporten. De totale buit bedroeg in dit
tijdvak ruim twee miljoen gulden. Ongeveer 20 maal bleef
een overval beperkt tot een poging.
PTT-kantoren hebben het vooral flink te verduren gehad. Bijna
35 maal moest daar het noodsein worden geheven. Maar ook
de geldtransporten bleken in trek te zijn.
Er kwamen tot nu toe zeventien meldingen binnen van dergelij
ke overvallen. Van de banken kregen de Boerenleenbanken
(15 maal), de Algemene Bank Nederland (6 maal) en de Am-
robank (5 maal) het meest bezoek.
De bij de politie bekende oplossingspercentages geven in de af
gelopen zes jaar een daling te zien: in 1965 werd 50 procent
van de overvallen opgelost, in 1970 45,6 procent en voor 1971
ligt dit percentage nu rond 35 procent.
De grootste slag dit jaar bij een bankoverval werd binnenge
haald op 22 februari en op 1 maart, toen de Nederlandse Mid-
denstandsbank in Utrecht (buit 200.000) en het bijkantoor
van de bank van Van Lanschot in Eindhoven (buit 132.000)
het doelwit van de overvallers waren. De meest lucratieve
overval op een geldtransport gebeurde op 26 april te Eindho
ven, toen twee geldlopers werden overvallen en de dieven er
met ruim 200.000 vandoor gingen.
Steeds vaker klinken in Nederland de veelzeggende, veelal met
een wapen nog kracht bijgezette woorden, dit is een overval.
Steeds vaker moeten de employees van banken en postkanto
ren en geldlopers het ontgelden. De toekomst ziet er op het
ogenblik donker uit, zo voorspelt majoor K. de Maal van de
districtsrecherche te Breda. Volgens hem zal het aantal over
vallen nog toenemen, wanneer niet snel tot een betere algehe
le beveiliging wordt overgegaan.
Uit de statistieken blijkt, dat er een voorkeur is voor bepaalde
dagen, in dit geval de vrijdag. Dat is wel logisch, aangezien
veel instelling dan over het meeste geld beschikken. Ruim 80
maal werd in de afgelopen jaren een overval gepleegd op
vrijdag. Daarna volgen respectievelijk donderdag (ruim 50),
woensdag (40) en dinsdag (ruim 30).
Interessant is tenslotte de verdeling, naar provincies. In de
laatste zes jaar sloegen overvallers 70 maal hun slag in
Noord-Holland, gevolgd door Noord-Brabant (40), Zuidholland
(36), Limburg (31), Utrecht 26) en Gelderland (22). In de pro
vincies Zeeland (8), Overijssel (6), Drenthe (4) en Groningen
(3) komt een overval nog maar sporadisch voor. De grootste
witte plek is Friesland, waar nog nu toe zegge en schrijve
eenmaal werd toegeslagen.
•n
BRUSSEL Een 40-jarige
caféhouder uit Ukkel Char
les Dubuisson, is hard
op weg om het wereldre
cord langdurig biljarten te
slaan. Enige dagen geleden
heeft hij al eens 100 uur
volgemaakt en volgende
maand gaat hij aan de slag
om Leon Siegers uit Lom
mei, die met 226 uur we
reldrecordhouder is, te
vloeren.
Behalve Siegers, de biljarter,
kent België nog heel wat
andere wereldkampioenen.
Zo heeft Bert Hennebel uit
Boezinge in West-Vlaande-
al i
115
21
achter elkaar de
accordeon bespeeld. Danny
van Cauter uit Neder-over-
Heembeek was al eens 47
uur achtereen in de weer
als slagwerker terwijl Jozef
Levrier uit Sint-Jans-Mo-
lenbeek ook geen geringe
prestatie leverde door 24
uur achter elkaar de saxo
foon te bespelen.
In de Belgische hoofdstad be
staat een „club der
Taaien" die de meest
vreemde wereldrecords re
gistreert. Daar heeft i
ook de prestatie opgetekend
van de Brusselaar Frank
Bodet die eens vier uur en
37 minuten achter elkaar
zong (en daarvoor officieel
ten stadhuize werd ontvan
gen), van de. vier Vlamin
gen). van de Vier Vlamin-
en Vlamink die te Vilvoor
de eens 80 uur achter el
kaar kaartten en van
Berry uit Aarschot die
twaalf dagen en nachten,
als discjockey plaatjes
elkaar praatte.
elektronische cracks 8 Olympia modellen
1 iipersoniseh quelle ^•kenautoinjitcii: signa^ i|vend
hel Uw kantoormachinehandelaar of
N .V. OLYMPIA KANTqORMACHINÉ IMPORT
Dé Werf 15, Den "haag, fel. 070-299020.
