im Bustraan heeft genoeg van
omdooptruc" met zijn fietsen
ob Luijendijk heeft
drievoudige taak
Bob Vosmaer
streeft naar
profcarrière
DE BESTE FIETSEN KOMEN UIT DE JORDAAN
„Er wordt gewoon een
ander merk opgeplakt"
Agostini wil
veilig rijden
jDAG 19 NOVEMBER 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 13
de racefietsen
uwde voor o.a. Ar' van
et, Gerrit Schuli ap
dkerk, Fedor dei Ier-
Peter Post, André Dar
terstraat 150 in de Amster
damse Jordaan, die in de
hele wereld een enorme
goodwill heeft, wordt aan
houdend bedrogen,
vele anderen, Zijn grote merk „RIH"
woedend. Fletsenbouwer wordt nog wel eens overge-
m Bustraan uit de Wes- schilderd of overgeplakt ter-
wille van het contract, dat
commercieel sterker staan
de rij wielfabrieken met be
roemde renners sluiten.
Wim Bustraan is het beu. Na
rijp beraad verbreekt hij
het zwijgen en begint een
juridische actie naar aan
leiding van het recente we
reldkampioenschap sprint
bij de profs van Leijn Loe-
vesijn. Hij doet dit omdat
hij orders uit de hele we
reld krijgt en niet kan leve
ren, daar zijn zaak, mede
door deze „omdoop-trucs,"
blijkbaar niet het vertrou
wen krijgt van andere rij-
wielfabrieken (of een ma
nager), waarmee hij - om
de „gouden vruchten" te
plukken van een grote
naam aansluiting zoekt.
'ERDAM „Tijdens
recente wereldkam-
inschappen in Varese
Mendriso zijn er weer
kampioenen op mijn
•fiets uit de bus geko-
Het is echter een
m van brutaal bedrog,
men door een omdoop-
de wereld wil doen ge
il, dat Leijn Loevesijn,
het goud bij de sprint
profs veroverde, dit
s met het merk
rlton" boekte, een
iter van de Engelse
ighfabrieken. Het was
RIH-fiets, door mij ei-
landig in mijn werk-
ats Westerstraat 150 in
Jordaan gebouwd. Er
gewoon een ander
opgeplakt. Ik ben
r bij groot wed-
dwerk wel meer weg-
ihilderd, maar ik kan
niet altijd terwille van de
lieve vrede blijven zwijgen.
Ik ga binnenkort de zaak
juridisch aanhangig ma
ken en een hoge schadever
goeding van Raleigh eisen.
Dit is oneerlijke concur
rentie en je reinste brood
roof", aldus de Amster
damse meester-racefiet-
senbouwer Wim Bustraan,
wiens RIH- creatie in de
loop der jaren zoveel en
thousiaste wielercracks
achter zich kreeg, dat de
post hem regelmatig uit
alle windstreken der aarde
bestellingen bezorgt, waar- Wachtlijsten
aan hij niet eens kan vol
doen.
dat karretje van Loevesijn is
van mij, men heeft er gewoon
een Carlton" van gemaakt. Die
Engelse fabriek maakt nu recla
me met mijn fiets. Achetraf
dacht ik: Als zelfs de coach
erin tippelt en gelooft, dat Leijn
op een Carlton" heeft gereden,
wordt het wel zo langzamer
hand tijd, dat ik er wat aan ga
doen. Ik kan iets dergelijks nu,
meer dan ooit, niet hebben."
Wim Bustraan:
eigenhandig ir
mijn werkplaats gebouwd
en dan schilderen ze er ee
ander merk op".
,Ik ben geen organisator, maar
een vakman. Daarom is mijn
kleine bedrijf niet meegegroeid
met de roem van het merk.
Maar toch blijft iedereen zeg
gen, dat ik goud in mijn handen
heb en al lang miljonair had
moeten zijn. Maar wat gebeurde
er? In Varese komt de coach
van de Russische baanploeg,
waaraan ik de fietsen lever,
naar me toe en zegt: Die Engel
sen kunnen toch ook een goede
fiets bouwen. Nee, antwoord ik,
Dat klopt, want sedert de dagen,
dat vader Bustraan met zijn
broer Jo op moeders zolder de
eerste frames in elkaar knutsel
den en Jan Hijzelendoorn sr. in
1924 de eerste Nederlandse
kampioen op een RIH werd,
heeft het merk zo'n vlucht geno
men, dat er beslist iets ten aan
zien van de „uitbouw" moet ge
beuren.
De heer Bustraan laat bestellin
gen zien uit West-Duitsland,
Amerika, Noorwegen, Trinidad,
Rusland, Nieuw Zeeland, Afri
ka, Engeland en zegt: „Een for
tuin aan orders, maar ik moet
ze allemaal laten liggen. Laatst
was er een Amerikaan hier met
anderhalve ton op de bank. Hij
zei: Ik moet frames hebben en
alleen van u. Ik zei: niet een.
We maken voor de eigen markt
slechts vijf a zes fietsen per Toverw0ord
den, een verlengstuk krijgen,
meer capaciteit. Ik kan dat niet
alleen. Nu ik nog in de kracht
van mijn leven ben, wil ik niet
langer wachten. Als je deze
sprong voor oge hebt, is het na
tuurlijk wat al te gek, dat een
ander al bij voorbaat de zaak
gaat ondermijnen en het beste
gapt, dat ik als mijn levenswerk
beschouw: de naam RIH.."
week en ik heb verschrikkelijk
lange wachtlijsten. Daarom zoek Die i
ik aansluiting bij een fabriek.
Ook een goede manager, die er
achter wil gaan staan, zou me
zeer welkom zijn".
„Het is een krankzinnige toe
stand. De winst ligt, zonder risi
co, voor het grijpen. De zaak
moet in ieder geval groter wor-
daar is ook iets mee.
RIH betekent niet, „rijwielindu
strie Holland", maar slaat op
een geheimzinnig toverwoord uit
de befaamde Karl-May boeken
(die vader Bustraan verslond),
een woord, dat slechts in het
oor van een super- mustang ge
fluisterd hoefde te worden om
het dier als een „orkaan" te la
ten galopperen.
Het stalen ros uit de Jordaan
heeft zich in Varese, mèt 't suc
ces van Loevesijn, weer eens
„orkaanachtig" gedragen. De
Russische rijdsters Galina Care-
va en Galina Ermolaeva pakten
bij de sprint resp. goud en zilver,
terwijl hun landgenoot Sergei,
Kravtsov, ook als sprinter, zil
ver veroverde. Bij de amateurs
sleepte de Rus, Erouard Rapp
op de kilometer-tijdrit op een
RIH het goud weg. En bij de
profstayers veroverde Jaap
Oudkerk zilver op een RIH-fiets.
In de winkel van de heer Bu
straan, die reeds vol met foto's
en lauwerkransen hangt, is geen
plaats meer voor nieuwe ,,on-
vergetelijken". Hij is tevreden
met een bepekte RIH-sterrenga-
lerij onder wie Rik van Steen
bergen, Rudi Altig, de Russi
sche wereldkampioen sprint
Omar Phakadze.
„Kijk eens hier, zo gaat dat'. De
heer Bustraan toont een foto op
de voorpagina van een wieier-
tijdschrift, waarvan het onder
schrift luidt: „Met zijn handte
kening bekrachtigde wereldkam
pioen Leijn Loevesijn het uit
stekende contract, dat hem door
de Engelse rijwielfabrjek Ra
leigh werd voorgelegd. De beide
directeuren Kevin O' Donovan
en John Larcombe van Carlton
Cycles Ltd. (opgenomen in de
Raleigh-holding), alsmede Loe-
vesijns mentor Jan Derksen
fungeren als getuigen".
„Van Loevesijn zeg ik niets. Die
jongen rijdt tenslotte ook voor
zijn brood
HAAG Rob Luijendijk heeft een
k bezet leven. Een niet gering deel
zijn tijd wordt in beslag genomen
r zijn sport: handbal. Want naast
lman van de Haagse eersteklasser
rmes is hij bovendien nog vaste keus
Jong Oranje. Tot slot is hij sinds
maart opgenomen in de A-selectie. Dins
dag is Rob Luijendijk de laatste man van
de nationale ploeg, die in Brunssum een
zaalhandbalinterland tegen de Verenigde
Staten speelt. Voor Rob Luijendijk is het
geen debuut in Oranje, maar wel een zeer
belangrijke wedstrijd.
2 tot 9 december hebben we
toernooi in Rusland. Trainer
wil drie doelverdedigers
nemen. Nu ligt de situatie zo
ik eerste man ben bij Jong
nje en nummer vier bij de
oeg. Een doelman moet dus
illen. Ik denk dat ik dinsdag
jelegenheid krijg om te laten
wat ik waard ben".
!n grote verrassing kwam de
odi'ging van het Nederlands
idbalverbond niet voor Rob
endijk. „Je weet, dat je bij
tanshebbers hoort. Het is ge-
m fijn om te horen dat je ge
en bent".
'oor de eerste maal. Tijdens
toernooi deze zomer in Joe-
ilavië verdedigde Rob Luijen-
reeds tweemaal bet doel.
ivalligerwijs was dat beide
en tegen Spanje. „Het was
)edoeling dat ik een paar we
ken geleden ook het veld in zou
•gaan tegen Carvina. Maar dat
was zo'n slechte wedstrijd dat
Mraz me opzettelijk aan de
kant heeft laten zitten. In een
dergelijke wedstrijd kun je nooit
haar een topvorm groeien".
Onvoorstelbaar
Voor Mraz heeft Rob Luijendijk
niets dan lof. „Het is onvoor
stelbaar wat hij voor het Neder
landse handbal heeft gedaan. In
de tweeëneenhalf jaar dat hij
nu aan het werk is, is hij erin
geslaagd het Nederlandse team
van een 43ste naar een dertien
de plaats op de wereldranglijst
te voeren. Zoals Mraz de zaken
heeft aangepakt is,geweldig. Hij
heeft een grote kundigheid als
trainer en bovendien iets in
zijn manier van optreden dat
(ADVERTENTIE)
Fijn op vakantie! Wel
f 100,-korting voor uw gezin.
Dank zij de Raak-
Vakantie-Knaken.
r^.
Haal nu een fles Raak, daar staat 't allemaal op.
Het authentieke Irish Coffee recept
En nog wat anders
WIJ hebben het
onze familie, b
Whisky op de aan
hem lichtjes voo
Belglse
.-rlijke t
fee". Met
rtsh Coffee glazen
:ren. U kiest preci
len wilt: 4 glazen 6
r. En voelt u voor m
evlng, dan bekijkt i
stevige) tulpglaz
doos.
ïsklat
lUN
i de
Nlcolaas,
van u. Ei
*Un. dan
ultfu1"gaat er "een oude Roem
rijke Bourgonje ln schenken uw
borrel, een eenvoudige landwljn
(hij zal des te beter smaken) of
een cognacje.
Intussen zijn wij wat ver afge
dwaald van ons recept, maar ls
Jas
niet
ïcept?
Marianne
zelkom als
elke speler aanspreekt. Ook
mentaal geeft hij een goede be
geleiding, hij kent iedereen op
een persoonlijke manier".
Voor aanvang van dit seizoen
maakte Rob Luijendijk een stap
die veel mensen verbaasde en
ook wrevel opwekte. Van Hellas
vroeg hij overschrijving aan
naar de grootste concurrent,
Hermes.
Rob Luijendijk: „Ik merkte op
een gegeven ogenblik dat ik bij
Hellas niet verder kwam, iets
wat me bij Hermes wel zou luk
ken. Daarom heb ik dit gedaan.
Er wordt wel gezegd dat ik met
ruzie zou zijn weggegaan, maar
dit is absoluut niet waar. We
zijn ais heel goede vrienden uit
elkaar gegaan. Bijna alles wat
ik tot nu toe heb bereikt, heb ik
ook aan Hellas te danken. Voor
al aan Robbie Hofland ben ik
veel dank verschuldigd. Die
heeft van mij de doelman ge
maakt die ik nu kwalitatief ben;
mentaal ben ik wel iets veran
derd. Maar van hem heb ik al
les geleerd. Rob was zelf inter
national. Hij heeft als doelman
in het zaalteam gestaan, dus hij
bracht alles wat hij in de prak
tijk had meegemaakt aan mij
over. Ik ben hem nog steeds
dankbaar. Ook als coach was
hij enorm. Ik herinner me mijn
juniorentijd. Iedereen in da
ploeg ging voor hem door het
vuur. Ik denk alleen maar eens
aan de Nederlandse kampioen
schappen waar we aan meede
den. In de finale stonden we bij
rust achter. We waren wat ge
deprimeerd, toen hij naar ons
toekwam en alleen maar zei „Ik
wil dat jullie gaan handballen".
Daarna draaide hij zich om en
liep direct weg. We wonnen en
werden daarmee kampioen van
Nederland. Ondanks het feit dat
ik nu bij Hermes speel, gaan
wij nog steeds enorm leuk met
elkaar om".
Sfeer
De tweeëntwintigjarige internatio
nal glimlacht nog eens als hij
aan die tijd terugdenkt. Al di
rect nadat hij bij Hermes kwam
merkte hij het verschil tussen
de beide verenigingen. „De hele
sfeer in beide clubs verschilt
hemelsbreed. Ook de trainings-
aanpak van Dick Stam verschil
de nogal. Het is een goede trai
ner. Dat kan ook moeilijk an
ders als je bedenkt dat hij on
der Mraz het bondsoefenmees-
terdiploma heeft gehaald. Zijn
hele train ingsaanpak is zeer
Rob Luijendijk, speler van Hermes, Jong Oranje
teveel".
i de nationale ploeg. „Soms wordt het me allemaal wat
van een blessure aan mijn
hand. Praktisch elke avond nam
Dick me toen onder handen en
het is me in die tijd wel duide
lijk geworden dat hij zeer veel
van de gespecialiseerde keeperss
training afweet".
Om
i de top te blijven is trai
nen noodzakelijk. Dat weet
Rob Luijendijk. Zijn trainings
schema is ook zeer intensief.
„Driemaal per week met Hermes,
eenmaal in de drie weken met
Jong Oranje en daarbij nog elke
veertien dagen een weekend in
Zeist voor het nationale team.
Het is eigenlijk een beetje te
veel van het goede, je houdt
maar weinig tijd over voor je
zelf. Aan een kant ben ik daar
om ook wel blij dat dit het laat
ste jaar in Jong Oranje is. Vol
gend jaar ben Ut te oud".
En daarmee verliest Jong Oranje
dan een van zijn beste krach
ten. Dit jaar zijn er al verschil
lende spelers naar de A-selectie
gegaan, waardoor de sterkte
aanzienlijk terug liep. „Vorig
jaar was het zo, dat in het bonds
orgaan werd geschreven dat
bij een wedstrijd tussen de A-
selectie en Jong Oranje laatst
genoemde een goede kans zou
München
Gezeten achter een glas cola ver
telt Rob Luijendijk, in het dage
lijks leven employé van het
Productschap voor Zuivel, afde
ling uit- en invoer documenten,
rustig verder. „Iedereen werkt
in de sportwereld naar de
Olympische Spelen toe. Voor
ons handballers gaat dit in drie
fazen. Ten eerste de voorselec
ties voor de spelen in maart in
Spanje. Nederland is ingedeeld
in de poule met Frankrijk, Oos
tenrijk en Bulgarije, dat samen
met wereldkampioen Roemenië
in een trainingskamp gaat. Dat
is de befaamde Oosteuropese
aanpak, waar men hier in het
westen nog niet aan kan tippen.
Het moet volgens mij mogelijk
zijn om hier bij de eerste twee te
eindigen en- je zo te plaatsen.
Als dit is gelukt volgt de gerich
te voorbereiding voor München
en dan tot slot de Spelen zelf.
Maar dat is allemaal pas van
later zorg. Eerst tegen Amei -
ka, dank zij de medewerking
van mijn baas. Het handba
kost me immers dikwijls een
vrije middag, wat gelukkig atijd
geregeld kan worden".
En dan over ruim een week op
zondag 28 november de derby
Hellas-Hermes. Rob Luijendijk
tenslotte: „We zullen winnen"!
PAUL HOVIUS
DEN HAAG Bob Vosmaer is een VUC-speler in hart ei
nieren. Toch zal hij niet aarzelen de hekken van sport
park Het kleine Loo voor goed achter zich te sluiten al
zijn vurige wens, toetreden tot de profsector, in vervul
ling gaat. En niemand zal het de talentvolle middenveldei
kwalijk nemen. Sommigen raden hem zelfs aan: ,,Joh, g:
weg, je kan hier toch niet verder komen". Zo denkt d<
20-jarige in Indonesië geboren Robert Willem Vosmaer ei
echter niet over. Eerst zal hem een aantrekkelijk con
tract moeten worden aangeboden. Aarzelend noemt hi
een bedrag van 7500 gulden.
MODENA Giacomo Agostini,
wereldkampioen van de motor-
renners in de 350- en 500 cc-
klasse heeft in Modena gezegd
dat alle afrasteringen onmiddel
lijk langs de circuits waarop
motorwedstrijden worden gere
den, moeten verdwijnen. In
plaats van de afrastering wil
Agostini een brede strook zand
van een méter of tien.
Een dergelijk voorstel heeft hij
onlangs ook gedaan tijdens een
bijeenkomst van motorrenners
in Zwitserland, waar over de
veiligheid van de renners werd
gesproken. „Daar heb ik", ver
telde Agostini, „voor het eerst
gesproken over het verwijderen
van de afrasteringen vlak langs
het circuit. Ik vind trouwens dat
ieder obstakel tenminste tien
meter van de baan moet zijn
verwijderd ter voorkoming van
«ngelukken bij de renners".
Het zal niemand verrassen, als
Vosmaer voor alle bekenden
„Bobby" het amateurvoetbal
zal verlaten. Hij kreeg in het
verleden al aanbiedingen van
ADO en PSV. De „motor" van
bet Haagse VUC, dat zich
sterk handhaaft in de kopgroep
van de tweede klasse, vond de
vergoedingen, die er tegenover
stonden, de moéite niet waard en
wees de contracten resoluut van
de hand. Ook Feijenoord toonde
vorig jaar interesse voor Vos
maer. Begrijpelijk, want de
donkere Hagenaar bezit volop
technische en tactische kwalitei-
Verpest
Trainer John van der Lubbe
looft: „Hij is qua tactiek en
techniek een begaafde speler.
Dè nian van het middenveld".
En over een eventuele proftoe
komst oordeelt de succesvolle
trainer: „Hij heeft er de kwali
teiten voor en ik gun het hem
natuurlijk ook wel. Maar ik hou
hem liever bij mijn elftal". Een
mening, die ook het bestuur
deelt. Een bestuurslid: „Bobby
is voor ons een zeer bruikbare
speler". Hij voegt er dan on
middellijk aan toe, dat hij bij
een profclub voorlopig in het B-
elftal zou moeten blijven. „De
spelers, die wij naar het betaal
de voetbal hebben zien gaan,
zijn allemaal verpest. Trou
wens, Vosmaer is volgens ons
fysiek te zwak voor het betaal
de voetbal." In de fraaie Le-
stuurskamer van het al even
fraaie sportcomplex van VUC
onderschrijft Vosmaer zijn
zwakte. De tweedejaarstudent
aan de Academie voor Lichame
lijke Opvoeding erkent: „Soms
ben ik totaal uitgeput. Dat komt
natuurlijk voornamelijk door
mijn studie, maar in oktober en
november begin ik altijd moe te
worden."
Klasse
De halfspeler, die dit seizoen al
veel voorzetten voor zijn reke
ning nam, waaruit doelpunten
vie'en, kan het zich gerust ver
oorloven een training per week
te missen.
y-tr m 91 f
BOB VOSMAER
vechten
niet ontgaan. Hij krijgt de laat
ste tijd dan ook vaak een vast
bewaker bij zich. Ook op ander
minder elegante manlerei
wordt hij uitgeschakeld. In d
wedstrijd tegen DHC liep d
sterspeler van VUC vorige wee,
een (dijbeen)blessure op terwij
de bal niet in de buurt was. Boi
Vosmaer werd verleden jaa
„ontdekt" door De Vroet, di
hem in de B-selectie van het na
tionale amateurelftal opnam
Het was de eerste keer dat Vos
maer in een reserveteam speel
de, verder kwam hij vana
zijn tiende jaar altijd ui
voor standaardteams. Eerzuch
tig, als de jonge Hagenaar ij
streeft hij naar de A-selectie.
Boven alles gaat zijn voorkeur ui
naar het betaalde voetbal. Al
leen al om de wereld van d
profs te leren kennen. „Als he
gent, is het meegenomen." D>
balvirtuoos van VUC heeft alle
over voor een profcontracl
zelfs een plaats in een B-elftal
„Een tijdje in het tweede spelei
kan geen kwaad. Dan kan 8
vechten om in het eerste te k«
men".
KEES KOOMAl
