Moeilijke week voor beleggers N.V. L.I.A.M. 5 dagen Ameland Herinneringen aan een sterke jongeman (36) DAMRAK VAN WEEK TOT WEEK NS-dagtochten in herfst en winter Passagiers in de rug steken hoofd conducteur ZATERDAG 6 NOVEMBER 1971 LEIDSE COURANT Hier in Vermont klettert de regen tegen de brede ramen van mijn huis in de bergen. In Hyannis Port regent het ook, de regen beukt op het dak van de parochiekerk waar een afscheidsdienst wordt gehouden voor Joseph Patrick Kennedy. Om hem heen is zijn familie, zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen, de hele Kennedy-clan en enkele intieme vrienden verzameld. Later zal hij naar het familiegraf gebracht wor den op de Holyhood Begraafplaats, verbor gen tussen de heuvels ten zuidwesten van Boston. Daar kan hij in vrede rusten, want hij Iaat een indrukwekkende erfenis na in kinderen en kleinkinderen; laten we hopen dat zij hem nooit zullen vergeten, niet al- leen zoals hij was in zijn vurige jeugd, maar ook in de dagen van zijn geduldig en waardig afglijden naar de dood. Ik denk nu aan de familie, ik denk in het bijzonder aan Rose Kennedy. Het is het naar huis gaan, de vallende regen, de duis ternis, het besef dat de geliefde man nu al- i leen onder de regen ligt, dat de dood on draaglijk maakt. Haar kinderen zijn van avond bij haar, maar ook zij moeten haar verlaten. Als ze tenslotte alleen is komt het uur van besef. Zorgvuldig maakt zij zich op de ge- I bruikelijke wijze gereed voor de nacht, we tend dat nooit iemand haar deur zal ope nen nadat zij die gesloten heeft. Geen stem zal de stilte in haar kamer meer verbre ken. Ze ligt in bed en weet dat nooit meer iemand dat bed met haar zal delen. Als ze j wakker wordt zal ze nooit meer troost kun nen vinden in de aanwezigheid van een an- I der. Inderdaad, hij was lang ziek geweest en daar was ze aan gewend, maar niet aan de dood en aan het besef dat hij voor altijd in zijn graf ligt. Hoe goed ken ik dat, hoe goed kent iedere vrouw dat die de schei ding door de dood heeft ondervonden. Ze ziet hem nu niet zoals hij die laatste jaren van ouderdom en ziekte geweest is; ze ziet hem niet zoals hij eenzaam in zijn graf ligt. Ze herinnert zich hem zoals hij was toen ze met hem trouwde, een grote, knap pe, slanke en sterke jonge man, met zijn rode haar en helderblauwe ogen en die bril met het donkere montuur die hem het ernstige uiterlijk van een onderwijzer gaf terwijl zij zijn onstuimige aard kende, zijn gevoel voor humor, zijn gebiedende wil! En toen de kinderen kwamen, hoe trots i hij toen op hen en op haar geweest ze ven kinderen, zo snel op elkaar dat het huis te klein werd, en daarna nog twee. Ze zag ze allemaal weer zoals ze waren toen ze klein waren, allemaal knap en gezond, behalve de kleine Rosemary. In die eerste nacht dat haar man in zijn graf ligt denkt een vrouw aan hem zoals hij in zijn jonge jaren was. Ze kan de nacht niet doorkomen tenzij ze aan hem denkt toen hij jong was, de vader van haar kinderen, in de dagen dat ze nog allemaal bij elkaar waren en hij voor hen allen zorgde. Hyannis Port, eerst alleen maar een zomer verblijf, was op de een of andere manier hun echte thuis geworden, hoewel ze er ui teraard nooit helemaal geaccepteerd wer den. Ze kon zelfs in de duisternis glimla chen als ze dacht aan die vergadering van het burgercomité van Hyannis Port dat was in 1951 geweest waar haar man ge duldig zwijgend geluisterd had en dat er, toen hij tenslotte het woord nam, een oude dame opgesprongen was en hem in de rede gevallen was door de voorzitter te vertel len dat ze niet gekomen was om die nieuw komer een rede te horen afsteken, waarna ze de zaal uitgestommeld was. Hij was natuurlijk gewoon doorgegaan na even gelachen te hebben, want ze kwamen toen al vijfentwintig jaar in Hyannis Port. Ze hadden er om leren lachen. Het was niet gemakkelijk geweest om in Hyannis Port Ieren van de tweede generatie te zijn. Eigenlijk waren ze Hyannis Port ontgroeid, zeker toen ze wisten dat Jack president van de Verenigde Staten zou worden. Maar dat was jaren later negentien jaar later en ze hadden leren houden van de ha- De Kennedy- vrouwen door Pearl S. Buck ven en zijn geschiedenis, eerst de Indianen en later de boeren en veehouders en daar na de kabeljauwvissers, tot het een vol waardige stad en een beroemd vakan tieoord geworden was. Hij Joseph Patrick had er op gestaan dat ze allemaal de geschiedenis van hun woonplaats zouden kennen. Toen hij zoveel geld verdiend had vergaten de mensen ui teraard dat hij een Ier was. Ze kochten hun eerste grote auto was het een Pac kard of een Cadillac geweest? en hoe dan ook, de zomers waren heerlijk ge weest. Ze hadden geaarzeld of ze Hyannis Port of Old Orchard Beach in Maine als woonplaats zouden kiezen, maar ze hadden besloten tot de Cape. Dat was in 1925 ge weest. Drie jaar hadden ze Malcolm Cottage ge huurd geen klein huisje zoals de naam zou doen vermoeden, maar een enorm uit gestrekt landgoed en Joseph Patrick had het zo druk gehad met het verdienen van zijn tweede miljoen dollar dat het ge zin hem die zomer nauwelijks zag. Maar hij was er lang genoeg geweest om een hoop sproeten op te doen, en de vierde zo mer hadden ze hun eigen huis. ontworpen door een architect uit Boston. Ik ben in Hyannis Port geweest na de dood van Joseph P. Kennedy en het was onthul lend te ontdekken hoe vriendschappelijk de mensen die grote, verbreide familie gezind zijn. Ze spraken vriendelijk over de vader die zoveel jaren in de schemering van ziekte en ouderdom geleefd had en ze spra ken over de dagen dat de Kennedy's jong waren. Een winkelier zei: „Er waren er zoveel dat het wel leek of de halve stad mijn winkel binnenkwam als ze door die deur kwamen aanzetten. Hoe ze waren? Net als andere kinderen ze lachten en stoeiden". Ze hadden de eerste privé-geluidsfilm in New England. Dat was toen Joseph Pa trick belang stelde in de filmindustrie en er ook veel geld aan verdiende en Gloria Swanson een weekend bij hen door bracht. Iedere vrouw zou jaloers op haar geweest zijn, want ze was zo petite, zo knap, zo prachtig gekleed en ze was ge trouwd met de Marquis de la Falaise de la Coudray. Ze kwam nooit in de buurt van het water en zette haar handtekening op de muur van Kathleen's kamer en de meisjes hebben die daar jaren laten staan. In 1932 werd haar laatste dochter en achtste kind, Jean, geboren. Joseph Patrick was zoveel weg, Rose droeg alle verantwoorde lijkheid nee, niet alle, want zijn vitale persoonlijkheid was op de een of andere manier altijd tegenwoordig. Toch had ze een sterke wil nodig en ze had moeten le ren hoe ze efficiënt moest zijn zo had ze bijvoorbeeld voor ieder kind een ander ge kleurd badpak zodat ze onmiddellijk kon zien of er een verdwenen was als ze alle maal in het zwembad waren. Toen Joseph Patrick in Hollywood werkte aan zijn films was zij wat Jack de ..lijm" noemde die het gezin bij elkaar hield. Ze zorgde er voor dat ze naar haar luisterden en ze praatte over boeken en geschiedenis, en ze was er niet boven verheven degeen die ongehoorzaam was een draai om de oren te geven dat was uiteraard toen ze nog klein waren. O, die heerlijke dagen toen de kinderen alle maal thuis waren, de waterfeesten en zwemwedstrijden; alleen wilde de vader nooit hebben dat er meer dan één Kennedy in een groep meedeed, zodat ze niet met elkaar hoefden te wedijveren. „Kom nooit als tweede aan", zei hij tegen ze. „Tweede is gewoon niet goed genoeg". En waar ze ook heengingen, hij en zij, ze vonden het heerlijk hun kinderen bij zich te hebben althans een paar, een of twee, zo niet meer. Joseph Patrick wilde zoveel mogelijk al zijn kinderen om zich heen hebben. Hij wist altijd wat ze uitvoerden, maar hij kon ze niet leren goede verliezers te zijn en dat probeerde hij ook niet. Hij was zelf geen goede verliezer. Maar hij had moed en hij leerde zijn kinderen moe dig te zijn. Joseph en Rose Kennedy in de volle bloei van hun leven en nog vdór rampspoed en triomf elkaar gingen afwisselen. (Van onze financiële medewerker) AMSTERDAM De druk hield aan. De beurs blijft teleurstel lend voor de belegger. Steeds vetder ziet hij de koersen dalen I en steeds vaker zal bij hem de Vraag opkomen wat hij met zijn ®andelen moet doen. Vele beleg gers zullen op verlies zitten ver geleken bij hun aankoopkoers en dan wordt de vraag penibel of zij hun stukken maar moeten t aanhouden of dat zij verliest moeen nemen. De dalende koeren worden na- tuurlijk in de hand gewerkt I door de sombere berichten uit het bedrijfsleven over ggreiende werkeloosheid en bedrijfssluitin- 1 gen. Maar ook zeker niet in de minste plaats door de kloof tussen werkgevers- en werkne- 1 mersorganisaties over de in 1972 gewenste en toelaatbare loon- en prijsstijgingen. De re sultaten van dit gesprek, en bij volsalgen mislukking, de te ver wachten arbeidsconflicten zijn van zeer veel belang voor de ondernemingen, voor haar re sultaten en uiteindelijk voor haar dividenden. Het steeds lagerkoersniveau lokt natuurlijk wel weerstand uit. Er zijn per slot van rekening nog tal van uitstekende fondsen, en ze kunnen op een gegeven ogen blik zo ver in koers gedaald zijn, dat zijn aantrekkelijk wor- den om te kopen, frij hebben dit technische herstel deze week ook in Wall Street gezien. Ook daar waren de koersen zo ver terug gelopen, dat de koopjesjagers in de markt stapten. Op maandag 1 november j.l. was het Dow Jo- nes-gemiddelde voor industrie aandelen gezakt tot 826 tegen 1 921 op 8 september. Dinsdag ging de daling al niet verder en i woensdag zorgden de koopjesja- gers voor een herstel tot bijna onze beurs woensdag en donder dag niet onberoerd. Maar het is toch niet meer dan een rust op de plaats geworden, waarbij de lokale fondsen donderdag een tikkeltje konden aantrekken, maar de internationale fondsen verder afbrokkelden. Vergelijken wij dan het niveau van donderdag volgens het ANP-indexcijfer met dat van vorige week vrijdag, dan kun nen wij alleen maar verliezen signaleren. Dit laatste wil na tuurlijk weer -niet zeggen dat er hier en daar niet wat winsten Spring er eens een dagje tussenuit met NS. Ga naar het station en kies uit één van de tien herfst- en winterdag- tochten. Leuke dag voor 'n fijne prijs, want u krijgt reductie op zowel treinreis als programma onderdelen. uit de bus kwamen. Daar ko men wij straks nog op terug. De daling van het koersniveau bij de internationale fondsen is voornamelijk te wijten aan Ko ninklijke Olie. Dit wereldcon cern maakte afgelopen donder dag bekend, dat het netto-resul taat in het derde kwartaal 6,8 pet. lager lag dan in hetzelfde kwartaal van 1970. Nemen wij negen maanden bij elkaar, dan is het netto-resultaat nog altijd 8 1/4 pet. beeter dan in dezelfde periode van 1970. Dat kan ech ter de achteruitgang in het der de kwartaal niet verdoezelen. De schrik was dan ook duidelijk in de koersdaling van bijna 5 gulden te zien. Vergeleken met vorige week donderdag is de no tering bijna 7 gulden gedaald. De andere internationale fondsen bleven nagenoeg gelijk, waarbij wel moet worden aangtekend, dat het de grens van dertig gul den naar beneden heeft doorbro ken. Hoogovens, die op 57 gul den bleef staan, maakte overi gens donderdag bekend, dat de winst in het derde kwartaal op nieuw gedaald is, maar minder dan in de vorige kwartalen. De sondanks was de winstdaling 22,4 pet. De concentratie van ondernemin gen gaat onverstoord verder, al gaat het soms met moeilijkhe den gepaard. Zo heeft techni sche handelmij Landré Glinder- man een bod op de aandelen van technische handelmij Ru- haak uitgebracht. Midden van deze week werd bekend dat een derde een hoger bod wil uit brengen. De laatste koers Ruhaak is 180, terwijl het we bod qbm en misschien zelfs 200 kan zijn. Zoiets gaat dan de hoofden van de directie heen naar de aandeelhouders. Mercedesshow Drie dagen een fleurige show van Mercedes-Benz personenwagens en bestelwagens in ons bedrijf te Leiden. De Mercedesshow is geopend: vrijdag 5 november 14.00 - 22.00 uur zaterdag 6 november 10.00 - 22.00 uur zondag 7 november 12.00 - 22.00 uur Vondellaan 45, Leiden. Tel.: 01710-4 45 45 den. AVF is daarentegen van 215 gulden naar 195 gulden ge zakt, grotendeels omdat men bevreesd is dat de aandeelhou ders van Utermöhlen die aande len AVF zullen krijgen, deze na de omruil op de beurs zullen verkopen. Als derde voorbeeld van verdere concentratie noe men wij Meneba, die weer twee bakkerijen heeft gekocht. Afge lopen donderdag noteerde Mene ba 178 y2, nagenoeg gelijk met een week ervoor. En tot slot maakte de Hollandse Beton Maatschappij bekend, dat het een groot aannemingsbedrijf gaat overnemen. Van het overige nieuws, noemen wij een grote baggeropdracht voor aannemingsbedrijf Stevin- groep, een aandelenemissie van plusminus 14 miljoen gulden van onroerend goed maatschap pij Wereldhaven, en OGEM be ter gestemd. Het zijn bepaald de krenten in de rijst deze week, maar ze laten toch wel zien dat het niet alles misère is wat de klok sloeg. Het wachten is op koopjesjagers die de markt in gunstige zin weer in beweging kunnen bren gen. Voor hoe lang is alleen de vraag. UTRECHT (ANP) Een hoofd conducteur van de NS, de heer J. de Bruin uit Roosendaal, is gisteravond met een mes gesto ken zonder dat hij het heeft ge merkt. Hij zette omstreeks halt zeven in Leiden drie mannen uit de sneltrein Den Haag—Amster dam, omdat zij zich volgens hem niet behoorlijk gedroegen en geen kaartje bij zich hadden. dam vertelden reizigers de tiper De Bruin dat zijn rug bloedde. Hij werd door collega's naar een ziekenhuis in Amsterdam gebracht, waar bleek dat _hij een flinke maar niet gevaarlijke vleeswond had. De politie en de spoorweg recher che hebben hen gemist bij -het uitstappen, omdat zij in Amster dam stonden te wachten, terwijl het drietal op een voorstation uitstapte. Vergeet de muizenissen. Geniet van de rust en de ruimte. In Ameland vindt u die volop. Volledig verzorgd, dus incl. logies, maaltijden en reis Tom en Marie Ann nyur i/cin vmn DE ANDERE STAMMEN U1T"meT^HEM DE V RE DESPUP TE ROMEN ROKEN! let brom mende brons [r uis iels met vin brons...Bronssr- moededenk ik..mol het treurde'Ue sloefen hem ook in brokken en smolten hem snen met het herderinnetje!) 20ste Cavalerie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 11