De ijzeren greep van «AVERY BRUNDAGE verslapte nooit OUWDEGEN VAN IOC VERLAAT ZIJN ZETEL ?§Ioteer bij de radio Laatste optreden in München ATERDAG 30 OKTOBER 1971 OBE LEIDSE COURANT PAGINA 13 p* de internationale sportwereld Temidden van hoogwaardigheidsbekleders voelde Avery Brundage zich opperbest thuis. Tenslotte is zijn organisatie ook niet anders dan rijke lieden. ior het laatst zal de rijzige Jiguur van de Amerikaanse grijsaard Avery Brundage de Spelen van München Verschijnen. Voor het patst zal hij met eeri af- ichuwelijk knauwerig Ame- fikaans accent van een iriefje met fonetisch Duits nige woorden spreken bij opening en de sluiting. Vvery Brundage heeft geen Talenknobbel maar elke ;eer als hij Olympische opende en sloot, Itond hij erop in de lands- e verzamelde me- [igte toe te spreken. Het is lem menigmaal afgeraden haar de eigenzinnige oude geer wilde niet afwijken |an dit standpunt, zoals hij pk nooit wilde afstappen an ideeën inzake het ama- eurisme, dat door velen inders werd benaderd dan er (oor de man die sinds 16 gecouli 1952 op de troon zit het Internationaal "^lympisch Comité en die Aretel na München 1972 ter leschikking stelt. zoel? aanvallen op zijn positie dan hij beslissingen nam. De heer Westerhoff had ook zijn ei gen idee over het amateurisme en stelde kort en goed dat ie mand die aan zijn sport niet verdient, voor hem een amateur is. Hij sprak dat ook uit tegen Avery Brundage, de apostel van het Toen Westerhoff in 1968 in een Duits blad in een interview ook nog verklaard ,,Ik ben nu twee en een half jaar werkzaam op het bureau van het IOC en ik weet nu wat er allemaal veran derd moet worden", was bij Avery Brundage de maat geheel en al vol. Hij liet het interview copiëren, zond het naar alle le den van het uitvoerend comité van het IOC, liet er zijn op- en aanmerkingen bijtikken en vatte zijn visie samen met de venijni ge opmerking: er al twee en ee denkt er iets var de sport." Het heeft hij met een indrukwek kend flegma afgeslagen. Als een bulldozer ruimde hij figuren op die het waagden zijn denkbeel den aan_ te vechten. Zijn wil :elijl bisc) J ?e^fcERE-DIVISIE Vitesse tafC Utrecht—Volendam eijenoord—FC Den Bosch ^WV—Ajax Ahead EaglesFC Twente g JDWS—FC Den Haag 1NEC—Sparta i verPSVExcelsior FC Groningen orlo g jeerste divisie gj)e Graafschap—Blauw Wit llespe VolewijckersDFC HeerenveenH V C JC—Haarlem AZ '67 isTfW—FC VVV SC Cambuur IVillem II—Fortuna SC 'eendamEindhoven EC ZwolleFortuna VI be wedstrijden aangeduid met een komen voor op iotoformulier. was wet. Hij wist dat hij werd afgeschilderd als een „ijzervre ter", een „slavendrijver", een „Don Quichotte", die niet wilde inzien dat zijn ideeën hopeloos verouderd zijn. Een van de vermetelen die zich durfde verzetten tegen de big boss was de Nederlander Johan Willem Westerhoff. Toen vlak voor de Olympische Spelen 1964 in Tokio de Zwitserse juwelier Otto Mayer zijn niet-betaalde job als secretaris-generaal van het IOC opgaf en de deur van het riante onderkomen in Lau- sanne voor de laatste keer ach ter zich sloot, werd zijn landge noot Eric Jonas naar voren ge schoven. Hij mocht alleen in de stoel gaan zitten want zekere mejuffrouw Miriam Moewly, een niet onelegante Zwitserse die de vertrouwelinge was van Avery Brundage, had de teugels strak in handen. Jonas, wiens bankrekening niet toereikend was voor een erebaantje, waag de het de grote baas in Ameri ka te vragen of er wellicht iets meer voor hem af kon dan al leen een onkostenvergoeding. Brundage was woedend. Een baan als secretaris-generaal werd niet gehonoreerd; geld had een verderfelijke invloed op iemand die de belangen moet behartigen van lieden die als amateur sport bedrijven. Eric Jonas vertrok ijlings. Maat vol In april 1966 betrok Johan Willem Westerhoff het secretariaat in Lausanne. De Nederlander, die al jaren in Appenzell woonde, trof er een ongelooflijke chaos aan, ging orde op zaken stellen en nam zich voor zijn werk zaamheden niet allen als ere- baan te beschouwen r. aar er werkelijk voor te arbeiden. Dat was geheel tegen de wens van Avery Brundage, die niet ge wend was dat iemand anders duidelijk; Westerhoff moest verdwijnen. Dat gebeurde ook en Brundage was weer al leenheerser. Hij moest geen pot- tekijkers, geen lieden die op merkingen plaatsen, geen be stuurders met andere meningen dan de zijne en derhalve hele maal geen medebestuurders. De ijzeren greep die Brundage op het college van internationale sportbestuurderen had, verslap te nimmer. Hij regeerde over een bont gezelschap dat onver mijdelijk is getooid met adellij ke titels, dat hoge maatschappe lijke functies vervult of een wel gevulde geldbuidel kan overleg gen. Een Arabische sjeik, een Egyptische pasja, een Javaanse sultan, Marokkaanse priesters, hoge militairen, de Nieuwzee- landse lijfarts van koningin Eli sabeth de Tweede van Enge land, een Nigeriaanse rechter, een prins van Monaco en zelfs een koning maakten, of maken nog, deel uit van het Klu Klux Klanachtige gezelschap dat al leen bij hoge uitzondering de ze tel prijs geeft. De Griek Angelo Bolanski stierf in 1964 en was liefst vier en vijftig jaar lid van het IOC, dat er een streng pro tocol op na houdt, geheel in overeenstemming met het illus tere gezelschap. Slechts eenmaal werd het door broken. Toen Constantijn koning van Griekenland werd. zette het secretariaat in Lausanne uit pure vreugde dat het IOC een koning in zijn midden had, de naam Constantijn bovenaan de lijst. Toen dat werd bemerkt, werd de hiërarchie onmiddellijk weer hersteld en Constantijn ge- plaats onder de C., zoals het protocol voorschrijft. Aanvallen Dat procotol schrijft niet voor dat er een alleenheerser is maar Avery Brundage bevorderde zich wel tot die functie. Niemand protesteerde. De ijzeren hand van de schatrijke Amerikaan een verwoed verzamelaar van Oosterse kunst, voor ingenieur gestudeerd, een sportman van t verzameling hoge heren en zeer Programma zaalliandbal WESTLAND/DELFT Het pro gramma voor de eerste compe titiedag van het zaalhandbalge- beuren ziet er als volgt uit. Van de Westlandse teams verschij nen Velo, Quintus dames en Verburch nog niet binnen de lij nen, terwijl de Quintus heren hun wedstrijd in veiling Noord zullen spelen, en niet in de Velo sporthal zoals aanvankelijk was gepland. Dames Westlandia— Hygiea 12.30 uur in Poeldijk, heren Westlandia—Hellas II, 15.00 uur te Poeldijk. Heren QuintusDynamo 13.40 uur in Poeldijk. Dames OdisWings 11.40 uur in Poeldijk. HMSH he ren—Odis, 19.30 uur Steenwijk- laan. Dames HMSH—EDH, 14.00 uur Steenwijklaan. Heren EDHKwiek Sport 11.10 uur Delft. formaat die in 1912 als vijf- en tienkamper deelnam aan de Olympische Spelen was zo sterk dat zelfs regelrechte aan vallen op zijn functie met opval lend gemak werden afgeweerd. Tweemaal is serieus getracht Brundage te wippen. Tweemaal is het grandioos mislukt. In Rome werd in 1960 de Engelse edelman David George Brown- low, markies van Exeter, die in zijn jonge jaren een atleet van formaat was geweest (1928 gou den medaille op de 400 m. hor den, 1932 vilver als lid van de estafetteploeg 4 x 400 m.), kan didaat gesteld voor het presi dentschap. Brundage bleef. Vier jaar later, in Tokio, kruiste we derom de markies van Exeter het pad van de inmiddels naar hoge ouderom reikende Brunda ge. De markies werd wederom niet gekozen. Avery Brundage: abdicatie na twintig jaar. Exeter op de lijst van kandida ten voor het presidentschap. De markies is zes en zestig jaar. Een andere gegadigde voor de IOC-zetel is de Ierse lord Mike Killanin,. zeven en vijftig jaar. Voorts wordt genoemd de Rus Smirnov die echter pas zes en dertig is en hoogstwaarschijn lijk geen enkele kans zal maken want het college bestaat vrijwel uitsluitend uit lieden boven de vijftig en zij zullen zo'n jonge ling moeilijk accepteren. Heeft hun grote baas Avery Brundage destijds niet tegen Johan Wil lem Westerhoff gezegd bij diens afscheid: „U bent te onervaren want u bent nog te jong." Wes terhoff was toen drie en vijftig jaar. Zwartboek Avery Brundage doorstond alle stormen. De amateurapostel van het „familiebedrijf IOC" er zitten meer dan eens twee generaties op de zetels, zoals de Australische familie Luxton, de Spaanse McMahon di Revel en de Amerikaanse Garland ver wekte opschudding toen hij de Amerikaanse zwemster Eleanor Holm weerde van de Olympi sche Spelen 1936 omdat hij zondigen tegen een of andere amateurbepaling had ontdekt. Er brak een storm van protest los toen schaatskoningin Barba ra Ann Scott haar van bewonde raars gekregen auto moest te ruggeven omdat zulk een ge schenk niet strookte met het wezen van de oprechte amatri- ce. Onlangs nog stelde hij een zwarte lijst samen van skister ren die geweerd zouden moeten worden van de Winterspelen in Sapporo omdat zij niet brand schoon zouden zijn. De recla me, die met en om hen werd gemaakt, had Avery Brundage vertoornd en hij schreef de na men van sterren als Isabelle Mir, Guy Perillat, Karl Schranz, Susy Chaffee, Marielle Goitschel en nog enige tiental len in zijn zwartboek. Avery Brundage veroordeelde in 1968 het Amerikaanse sportle ven met de woorden; „Alle Amerikaanse studenten die sport bedrijven, zijn professio nals en mogen niet aan de Spe len deelnemen." Ze gingen na tuurlijk wel want wat moet Amerika doen zonder studenten. Maar Brundage riep ook tijdens een bezoek aan Rusland ver heerlijkt uit: „In dit land wordt de Olympische gedachte geheel verwezenlijkt." En toen Mün chen was gekozen als Olympi sche stad 1972 verzuchtte hij: „Ik ben verheugd dat München is gekozen." Hij had op Madrid gestemd. Idealen Avery Brundage kon alles, Avery Brundage mocht alles van zijn volgzame volgelingen. Door zijn uitspraken leek hij soms on evenwichtig maar dat waren slips of the tongue. Als het aan kwam op het verdedigen van zijn idealen en zijn grote ideaal is in de voetsporen te blij.en treJen van Pierre baron Deel VELO nog op oude sportpark WATERINGEN In tegenstel ling tot hetgeen is vermeld in het VELO-nieuws zal de Wate- ringse sportvereniging het ko mende weekeinde nog een groot aantal wedstrijden op het oude sportpark aan de Harry Hoek- straat spelen. De nieuwe terrei nen aan de Noordweg zijn nog niet helemaal klaar. Onder meer ontbreken de noodzakelij ke ballenvangers om de naast gelegen tuinbouwbedrijven te vrijwaren voor glasschade. de Coubertin die in 1894 voor het eerst de internationale sportwereld verenigde stond hij pal. Dan veegde hij de vloer aan met zijn „stafleden", met de Mexicaanse generaal José de Jesus Clark Flores, met de stugge Rus Konstantln Adria- now, beiden ook al twintig jaar in het IOC, met de Duitser Willi Daume die hij eens een onder scheiding moest uitreiken maar moest bekennen dat hij het ordeteken in zijn hotelkamer had laten liggen, of de welbe spraakte Italiaanse advocaat Giulio Onesti. Dan streed Brundage als in zijn jonge jaren toen hij een ver maard atleet was, toen hij vier en twintig jaar leiding gaf (1929-1953) aan het Amerikaans Olympisch Comité, zeven be stuursperioden het hoofd was van de Amerikaanse Atletiek Unie en zich bovendien moest bemoeien met zijn keten van hotels, zijn bouwonderneming en de ontwikkeling van het mu seum voor Oostaziatische kunst, dat hij de stad San Francisco ten geschenke gaf. Avery Brundage en zijn interna tionale organisatie zijn dikwijls bedolven onder kritiek. Avery Brundage, nog steeds kaars recht en met een stenstorstem die tot in de verste hoeken van een zaal doordringt, heeft met vaste hand al hoeft men het met de manier waarop niet eens te zijn een groep geleid die toch waarlijk niet bestond uit onderontwikkelden. En Avery Brundage deed dat onverander lijk in het Engels. Dat welde wel eens de lachlust op bij een Erik von Frenckell, het Finse IOC-lid, dat vloeiend zes talen spreekt. Dat stuitte wel eens de Mexicaan Clark Flores tegen de borst die zijn bedoelingen in louter Spaans niet kenbaar kon maken aan de grand old man. Maar hoe dan ook, Avery Brun dage hield het roer van het IOC stevig in handen, al was de or ganisatie nimmer roerig. Een eigenzinnige man, een ijskou de die zich niets aantrok van hetgeen over hem werd gezegd of verteld en die zijn eigen weg ging. Later zal uitgemaakt moe ten worden of het de juiste weg is geweest. Later, als de oude houwdegen van 83 jaar, zijn functie na afloop van de Spelen 1972 zal hebben overgedragen. HERMAN VAN BERGEM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 13