Kerk van Argentinië op
gespannen voet met staat
Cekleurti nieuws.
Gouden tijd voor countrymuziek
Fusieplan
valt Pub
zwaar op maag
Johnny
Cash en
Carl
Perkins
Original
New Rock
and Roll
Vol. I
POP-EYE
Brewer
Shipley
Happy
Artie
Traum
Ray
Stevens
Nauwere
banden bij
Reformatie
Kerk
en wereld
Pater Kotte: Geen heil in dialoog
JENSDAG 13 OKTOBER 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 1!
Na de rock and roll, de Mer-
seysound en de heavy-rock
(om eens een grove indeling
te geven van het popgebeu-
ren van de laatste vijftien
jaar), beleven we nu in de
pop een zogenaamde coun-
tryperiode. Dat begrip coun
trymuziek is overigens zeer
rekbaar. Hieronder verstaan
we allerlei landelijke Ameri
kaanse muziekvormen als
cajun, bluegrass, swamp,
folk, hillibilly en in sommige
gevallen ook wel de blues.
Het is niet voor de eerste maal
dat we in de pop zo'n coun-
trytijd doormaken. In het
midden en ook nog op het
eind van de jaren vijftig
kwam men naast het ruige
rockwerk ook veel country
muziek tegen. Sommige ar
tiesten mengden zelfs deze
twee muziekvormen, met als
charmant resultaat een soort
soft-rock met een sterke lan
delijke inslag. Nu zouden we
deze muziek country-rock
noemen. Wijlen Buddy Holly
was een aanhanger van deze
stijl, de nu weer volop in de
belangstelling staande gita
rist-zanger Carl Perkins
eveneens, ook Johnny Cash
en niet te vergeten de broer
tjes Everly, die muzikaal ge
zien werkelijk uit de klei ge
trokken zijn.
De laatste jaren staat de coun
trymuziek weer volop in de
belangstelling. Heel wat jon
ge artiesten hebben deze mu
ziek „ontdekt" en er in de
meeste gevallen nieuwe ele
menten aan toegevoegd.
Vooral dan het element rock.
Uiteraard geven Amerika en
Engeland in deze beweging
de toon aan. In deze landen
bestaan zelfs „scholen" zoals
wij die eens kenden in het
verre verleden rond figuren
als Rubens en Rembrandt.
In Amerika is dat de
„Byrdsschool", met daarom
heen groepen als The Burri-
to's, Crosby, Stills, Nash
Young, Buffalo Springfield,
Poco, The Dillards en The
Gosdin Brothers. The Buffalo
Springfield, Crosby, Stills,
Nash Young en ook de
Gosdin Brothers menen wij,
zijn overigens nu weer op
gesplitst in andere formaties.
In Engeland valt eenzelfde
magische kring waar te ne
men, gevormd rond Fairport
Convention. Groepen uit deze
beweging zijn Fortheringay,
Steeleye Span en Eclection,
met daarmee verbonden na
men als Ian Matthews (Sou
thern Comfort), Richard
Thompson, Sandy Denny,
Trevor Lucas, Gerry Con
way, Dave Swarbrick en de
grootse steelvirtuoos Gordon
Huntley. Afzijdig van deze
kring vinden we nog een
%uep als Pëntangle met be-
itèmde namen als Bert
Zahsch en John Renbourn.
?o zijn er nog vele namen
ie noemen in dit landelijke
gebeuren. Een echte country-
revival dus, waarvan geluk
kig ook de werkers van het
eerste uur profiteren. De pla
ten van artiesten als Carl
Perkins, Johnny Cash en
Buddy Holly vinden even
gretig aftrek als het werk
van de jongeren.
Sam Philips was in het midden
van de jaren vijftig een
machtige figuur in het Ame
rikaanse platengebeuren,
achteraf gezien tenminste.
Hij had figuren als Elvis
Presley, Carl Perkins, Roy
Orbison, Jerry Lee Lewis en
Johnny Cash onder contract.
Philips kon deze mensen,
met het stijgen van hun
roem en waarde, niet onder
contract houden. Johnny
Cash ging in 1968 over naar
CBS en rond die tijd verloor
Philips ook Presley aan
RCA. De arme Philips moest
er op het laatst zelfs mee op
houden.
Ene meneer Shelby Singleton
heeft nu via de oude inboe
del van Philips Sunlabel we
ten op te kopen. En hoe
triest voor Philips, Singleton
slaat er nu meer geld uit
dan ooit. Hij heeft allerlei
oude opnamen opnieuw op de
plaat gegooid, platen die nu
middels Negram ook in ons
land verkrijgbaar zijn. Uit
deze Sun-reeks mochten wij
twee platen ontvangen, na
melijk „Blue suede shoes"
van Carl Perkins en „Story
songs of the trains and ri
vers" van Johnny Cash. El-
pee's dus met werk uit de
jaren vijftig. De combinatie
rock en country, waarover
men momenteel zo'n ophef
maakt, vinden we al op deze
platen. Niks nieuws onder de
„Sun". Uiteraard kunnen wij
deze platen van harte aanbe
velen, nietalleen voor de
„jeugdsentimentelen", maar
ook-voor de jonge garde, die
uit deze platen op kan ma
ken hoe men in die goeie,
ouwe tijd musiceerde en hoe
ver de invloed van deze mu
ziek nog steeds reikt. (Sun
SQ 20.024 en Sun SQ 20.023).
Niet zo oud als beide vorige
besproken schijven, maar in
middels toch ook wel een
jaar of zes, zeven oud is de
elpee „Original New York
TORTILLA
Rock Roll Vol. I". Op deze
schijf vinden we persé geen
rock and roll, ondanks de ti
tel. De muziek van The
Shangri-Las, The Dixie Cups,
The Ad Libs, Trade Winds
en Jelly Beans is weliswaar
gebaseerd op de rock, maar
de uitvoering komt als ge
heel toch terecht in de hoek
van de smartlappenj. An
ders kan een nummer als
Traum. Er lopen momenteel
weer heel wat duo's rond in
de Verenigde Staten. Brewer
en Shipley dus, de Traum
broertjes, Seals Croft
(door velen gezien als de op
volgers van Simon en Gar-
funkel, een mening die door
ons overigens niet gedeeld
wordt) en dan nog steeds
Don en Phil Everly, die
weer volop meedraaien.
RAY STEVENS
„Leader of the pack" van de
dames Shangri-Las toch niet
genoemd worden en een en
ander geldt ook voor de rest
van deze plaat. Voor de nos-
talgieke liefhebbers. (SSS
HJS 158).
DOOR CHARLES BELS
RAY CONNIFF
Om even terug te komen op
het countrywerk, de Ameri
kaanse heren Brewer en Shi
pley maken op hun kortgele
den verschenen elpee „Tar-
kio" gretig gebruik van tal
loze countryelementen, die
zij in sommige nummers
vermengen met rock.
Het nummer „One toke over
the line" geeft een goed
voorbeeld van deze combina
tie, evenals de titelsong
„Tarkio road". In andere
nummers krijgt de landelijke
lyriek weer de overhand,
zoals in het prachtige „Ruby
on the morning". Brewer en
Shipley worden op deze
schijf terzijde gestaan door
een aantal eerste klas bege
leiders, waaronder de fameu
ze Jerry Garcia (Grateful
Dead) op steelgitaar. Nick
Gravenites, bekend van Big
Brother and the Holding
Company (overigens pas na
het afscheid van de nu over
leden zangeres Janis Joplin),
tekende voor de produktie
van dit feestelijke plaatwerk,
dat werd opgenomen in de
bekende studio's van Wally
Heider. (Kama Sutra 2316
001).
Een ander duo dat opereert in
de countrystijl, bestaat uit
de broers Happy en Artie
De Traums kunnen er wel wat
van. Dat bleek al uit hun
eerste album en ook de twee
de elpee van dit duo, „Dou
blé back" getiteld, zit lekker
in elkaar. Men wisselt het
wat ruigere werk („Handful
of love") af met pure ro
mantiek in het sterk door
Dylan beinvloede „The Sea
gull". Ook op deze plaat vin
den we weer de nodige ses
sie-grootheden als Buddy
Spicher, Amos Garrett en
Weldon Myrick. Als geheel is
deze plaat beslist romanti
scher en lyrischer dan „Tar
kio" van Brewer en Shipley,
die echter meer dynamiek in
hun totaalsound stoppen.
(Capitol ST 799).
Een andere Amerikaanse zan
ger die erg geliefd is bij de
massa, is Ray Stevens. Hij
bedient zich van eigentijdse
idioom dat Mathis. Hij
schrijft zelf praktisch alle
nummers die hij uitvoert.
Tot die nummers behoren
hits als „Everything is beati-
gul", „Ahab the Arab" en
„Bridget the midget". Al
deze titels en nog vele ande
ren, vinden we op de elpee
„Ray Stevens greatest hits".
Typisch Amerikaanse mu
ziek. (CBS S 64446).
Eind september werden in Ro-
sario, Argentinië, negenen
veertig priesters gearres
teerd. De priesters, allen le
den van de beweging van de
derde wereld, hadden in een
vreedzame demonstratie
voor de kathedraal van de
stad de vrijlating van politie
ke gevangenen geëist.
Zij zijn inmiddels weer vrijge
laten, overigens pas zesen
dertig uur, nadat de rechter
van instructie hen niet schul
dig had bevonden. Maar
deze gebeurtenis heeft het
ernstige conflict geaccen
tueerd, dat sinds enige tijd
bestaat tussen het progres
sieve deel van de kerk in Ar
gentinië en het traditionele,
alsmede de regering.
In katholieke kringen in Bue
nos Aires wijst men erop,
dat deze crisis tussen kerk
en staat de ernstigste is
sinds die in 1955, die presi
dent Peron ertoe bracht het
in brandsteken van diverse
kerken in de Argentijnse
hoofdstad toe te laten.
Het huidige conflict kan ernsti
ge gevolgen hebben binnen
de Argentijnse kerk. De
vooruitstrevende priesters
winnen elke dag terrein op
de traditionele kerk, die te
sterk is gebonden aan de
huidige regering en dus aan
haar economische en sociale
posities.
Tevens tast het conflict de
politiek aan van de „grote
nationale saamhorigheid",
nagestreefd door de presi
dent van de Argentijnse re
publiek, generaal Lanusse,
met het oog op de verkiezin
gen in 1973.
Talrijke organisaties hebben
hun stem gevoegd bij de
veelvuldige protesten na de
arrestatie van de priesters.
Vooral ook de bisschop van
Rafaela, mgr. Antonio Bras-
ca heeft- dat gedaan. Wat de
priesters van Buenos Aires
betreft: zij hebben de, aarts-
bisschop-coadjutor van de
Vierenveertig officiële afge
vaardigden en andere deel
nemers, uit in totaal meer
dan zestig Europese kerken
hebben in Leuenberg bij Ba
sel een week lang overlegd
over nauwere samenwerking
tussen hun Lutherse, her
vorm .geünieerde" ker
ken. De vergadering aan
vaardde een ontwerp van
een overeenkomst van re
formatorische kerken in Eu
ropa".
Het ontwerp zal de kerken ter
bespreking worden aangebo
den. Dit ter bevordering
van een toenaderingsproces
met als doel interkerkelijke
gemeenschap, intercommu
nie en toenemende gemeen
schappelijke getuigenis en
dienst.
De ontmoeting in Leuenberg is
er een in een reeks van lu-
thers-hervormde besprekin
gen op Europees niveau. De
ontwerpovereenkomst moet
gezien worden als een dis
cussiestuk voor de kerken.
Hun zal worden gevraagd
hun visie op de tekst voor
maart 1973 te geven.
Tijdens de besprekingen in
Leuenberg is benadrukt, dat
de bereikte ontwerpovereen
komst niet mag worden ge
zien als stap ter vorming
van een luthers-hervormd
blok, of ter opheffing van een
confessionele identiteit.
stad maar in feite leider
van het bisdom, omdat de
aartsbisschop kardinaal An
tonio Caggiano hoogbejaard
is mgr. Juan Carlos
Aramburu gevraagd de rege
ring te bewegen de beper
kende wetgeving op te hef
fen.
bewaren tussen de twee stro
mingen binnen de Argentijn
se kerk. Het lijkt evenwel,
dat de toenemende spanning
tussen de kerken de staat
een beslissende slag zal toe
brengen aan de politiek van
generaal Lanusse en zijn
hoop Argentinië verenigd te
zien in „grote nationale
saamhorigheid".
Kerk in Argentinië, niet rimpelloos
Afrikaanse
negers
hiërarchie
werkt tegen
Een groep Amerikaanse katho
lieke negers heeft tijdens een
audiëntie met aartsbisschop
Benelli, de onderminister"
van buitenlandse zaken" bij
het Vaticaan gezegd, dat de
Amerikaanse bisschoppen
een onjuist voorbeeld geven
van de toestand van de ka
tholieke negers in hun land.
Zoals vermeld zouden zij
graag een negerbisschop
aangesteld zien, bij voorkeur
in Washington, waar de be
volking voor bijna zeventig
procent zwart is.
'.r mannen en
twee vrouwen, spraken ne
gentig minuten met aartsbis
schop Benelli, een ongebrui
kelijk lange audiëntie en de
eerste in haar soort, die ooit
in het Vaticaan is gehouden.
Pater Lawrence Lucas, de
voorzitter van de Ameri
kaanse groep van zwarte
geestelijken en een der gede
legeerden, heeft mgr. Benelli
laten weten, dat er door de
houding van de blanke hiër
archie weinig zwarte groepe
ringen zijn. ,,E n als een
zwarte priester betrokken
raakt in negerproblemen,
raakt hij in moeilijkheden
met de hiërarchie en om die
redenen verlaten velen de
kerk".
Een andere gedelegeerde,
broeder Joseph David zei,
dat de Amerikaanse bis
schoppen niet de waarheid
hebben gediend door het in
Rome te doen voorkomen,
„als zouden de negers tevre
den zijn met hun toestand in
de Amerikaanse kerk".
Aartsbisschop Byrne van Min
neapolis en St. Paul gaf la
ter als commentaar, dat hij
het persoonlijk betreurde,
dat er in de VS weinig zwar
te priesters en geen zwarte
bisschoppen zijn. Hij be
treurde het overigens ook,
dat de Amerikaanse Indiaan
in de katholieke kerk geen
grotere rol speelt.
„Publik", het omstreden ka
tholieke Duitse weekblad,
dat vier jaar geleden met
steun van de Duitse bis
schoppen en met een begin
kapitaal van vijftien miljoen
mark is opgericht, is plotse
ling geconfronteerd met fu
sieplannen. De eventuele
fusie-partner is het Duitse
weekblad van meer behou-
De fusie ontmoet nogal wat te
genstand. In elk geval bij de
redacteuren van Publik, die
hebben laten weten, dat zij
de fusieplannen van de di
rectie zonder meer afwijzen.
Volgens hen bestaat er geen
economische noodzaak tot fu
sie. Het blad heeft een opla
ge van 95.000 stuks.
De redactie zoekt de eigenlijke
reden veeleer in de komende
verkiezingen voor de Bonds
dag in 1973. De redactie wil
de niet reageren op de sug
gestie, dat de Duitse bis
schoppen een fusie van het
progressieve Publik met de
Rheinischer Merkur zouden
toejuichen.
Enkele politici van de C.D.U.
hebben zich inmiddels uitge
sproken tegen een fusie van
beide bladen. Ze zien er wei
nig in, omdat beide bladen
zich tot elkaar verhouden als
water tot vuur. Hoewel de
C.D.U. niet altijd te spreken
is over de inhoud van Pu
blik, meent men toch dat het
blad in de geest van het con
cilie het gesloten kader van
het georganiseerde katholi
cisme heeft opengebroken en
een brede schakering van
meningen biedt.
Pater W. Kotte, leider van een
groep traditionele rooms-ka-
tholieken, verenigd in de
St.-Willibrordusstichting, ziet
geen heil meer in een dia
loog tussen hemzelf en de
Nederlandse bisschoppen,
eventueel met kardinaal Al-
frink. Enkele weken geleden
heeft de kardinaal de moge
lijkheid tot een gesprek open
gelaten.
In een vraaggesprek met de
redactie van KRO-Kruispunt
heeft pater Kotte twee rede
nen aangevoerd, die voor
hem de doorslag geven om
niet meer met het Neder
landse episcopaat te willen
spreken.
Allereerst is hij van mening
dat, wanneer de groep-Kotte
binnengeschoven zou worden
binnen de pluriformiteit van
de kerk, men dan tegen het
geloof zou handelen. Volgens
pater Kotte kan men binnen
de katholieke kerk niet ver
schillende geloofsopvattingen
samenbundelen. „Er is maar
één geloof".
De tweede reden voor de wei
gering noemde pater Kotte
het feit dat naar zijn mening
de kerkelijke hiërarchie in
Nederland gebruikt wordt
ofn de heilsstructuur te on
dermijnen en zo goed als te
vernietigen. In zo'n geval
acht hij die hiërarchie waar
deloos en moet er worden in
gegrepen om het eeuwig heil
van de gelovigen te verzeke-
Pater Kotte gaf toe, dat daar
in het kerkelijk recht niet
voldoende in is voorzien. Zijn
recht om tegen de bisschop
pen stelling te nemen npem-
de hij „noodrecht". Hij gaf
toe daarvoor geen opdracht
van de paus te hebben ge
kregen iets wat hij tot
voor kort steeds beweerde
maar had wel de verwach
ting alsnog de instemming
van de paus te zullen krij
gen.
(ADVERTENTIE)
Nieuws van ITT Schaub Lorenz is altijd
goed nieuws. Ook nü weer. Kijk eens aan.
Het nieuwste staaltje van techniek heet
Sensomatic. Knoppen hebben afgedaan,
zijn volledig verleden tijd. U tipt alleen
het kanaal van uw keuze aan en floep,
daar hebt u het beeld,
Een staaltje van techniek die ITT ook
toepast bij de ruimtevaart elektronika.
U kunt zelf mééregelen.
De kleursterkte en de kleurtoon.
Met een schuifregelaar, da's ook nieuw.
ITT Schaub Lorenz: fijn om naar te kijken,
mooi om te zien. In notenhout, edelfineer
of wit. Alstublieft.
