Het grote bericht komt niet
Ekster S snelste
paard in Lisse
Le souffle au coeur
BLUE MOVIE
van een jongen
vol problemen
VRIJDAG 1 OKTOBER 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Benoit Ferreux is de zoon, die zijn moeder (Lea Massari) liefheeft in „Le Souffle au
LUXOR Louis Malle's film
rond het 15-jarige jongetje
Laurent veroorzaakte in
Frankrijk nogal wat schok
effecten. Malle schildert
namelijk de ontwikkeling
van de liefde van het jonge
tje, die zich door een aantal
omstandigheden op zijn ei
gen (jonge) moeder richt en
die culmineert in een overi
gens maar zo'n 100 seconden
durende scène, waarvoor het
woord incest veel te zwaar
is. Toch besloot de Franse
minister van Cultuur Mal
le's werkstuk niet te accep
teren als de officiële inzen
ding voor het eigen filmfes
tival te Cannes. Een vreem
de zaak, want er bestaat
waarschijnlijk geen zuiver
der film over dit onderwerp.
Malle situeerde het ver
haal dat hij ook zelf
schreef, in het Frankrijk
van 1954 met de strijd in
Indo-China, de val van Dien
Bien Phoe en de opkomst
van melkdrinker Pierre
Mendes France op de ach
tergrond. In het eerste deel
van „Le souffle au coeur"
speelt het gezin van dokter
Chevalier de hoofdrol. Che
valier, een erg oud gewor
den Daniël Gelin met bril,
is géén slechte vader maar
zo door zijn gynaecologische
praktijk in beslag genomen
dat hij nauwelijks elke
avond de stap terug naar
het huiselijk niveau kan
zetten. Zijn jongere vrouw
van 35 moet de drie zoons
opvoeden. De oudsten ont
dekken zelf „de liefde" op
een ouderwets studentikoze
manier, maar de jongste is
gevoeliger en leeft in een
eigen wereldje. Laurent
krijgt zijn eerste schok als
hij ontdekt dat zijn moeder
houdt. Malle concentreert
zich dan definitief op Lau
rent, als misdienaartje, als
biechteling die door de ka
pelaan problemen krijgt
aangepraat en als zijde
lingse meedoener op de
feestjes van zijn broers. Dan
openbaart zich bij Laurent
een ziekte, „hartruis"
(waaraan de film zJn titel
ontleent) die hem dwingt
zijn school vaarwel te zeg
gen en een kuur te volgen
in een sanatorium. Zijn
moeder, zeer natuurlijk ge
speeld door de Italiaanse
actrice Lea Massari, gaat
met hem mee. In die nieu
we wereld met het opgeleg
de isolement raken beiden
steeds meer emotioneel op
elkaar aangewezen. Op een
uitzonderlijke knappe ma
nier filmt Malle die steeds
hechter wordende band die
uiteindelijk, als de moeder
met haar minnaar breekt,
uitmondt in het lichamelijke
contact. De omstandigheden
die mede daartoe leiden,
het feest van de Quatorze
Juillet met zijn mensenmas
sa en zijn alcohol, liggen
zeer logisch in de verhaal
verankerd en de moeder-
zoon liefde is dan ook meer
een sublimering, een afslui
ting van een bijzondere ge-
negeheid dan iets anders. De
moeder zegt dan ook: „Ik
wil niet dat je je schaamt.
We moeten het ons herinne
ren als een heel mooi mo
ment dat niet meer terug
zal komen". De cirkel is
rond. De via de moeder, met
veel humor geschilderde,
ontwakende sexualiteit bij
de jyngens heeft een eind
punt gevonden. En een be
gin. Want de nacht daarna
ligt Laurent voor het eerst
in het bed van een vrien
dinnetje. Een niet alledaag
se liefdesgeschiedenis, dat
wel. Maar door Malle zo
fijnzinnig getekend, dat wie
het gezien heeft er geen
kwaad woord over zou wil
len horen.
sexmoralitiet in
Amsterdamse Bijlmer
TRIANON „Bleu Movie",
eerst afgekeurd om z'n schok
kende beelden, werd uitein
delijk door de keuring ge
loodst door de makers, het
filmende duo Pim (de la
Parra) en Wim (Verstappen)
via een uitgebreid rapport.
Basis daarvan: De in de
film vertoonde sex is ge
meengoed geworden op elke
straathoek. Nu is de inmid
dels goedgekeurde „Blue
Movie" beslist geen sex-film
zonder meer, maar een mo
raliteit die koel sexuele vor
men en uitwassen regi
streert. Het vindt allemaal
plaats in de flats van de
Amsterdamse Bijlmermeer
waar een ex-delingquent
door een reclasseringsamb-
tenaar wordt neergeplant.
Hij is vijf jaar weg geweest
en de maatschappij is vol
komen veranderd. Onwen
nig gaat Michael van de ene
buurvrouw naar de andere
en eindigt met het houden
van sex-feestjes. Na een
zelfmoord houdt hij zo'n ka
ter over dat hij impotent
blijkt. Het lijkt een straf
voor zijn zonden, maar is
evenals andere wijsvingeri-
ge gedeeltes in de film op
gelegd pandoer. Al zit de
door Wim Verstappen gere
gisseerde film technisch
goed in elkaar, de bezwaren
tegen de vlakke dialoog en
de ééndimensionele karak
ters zijn sterker. Bloot of
niet, de halve toneelwereld
van Carry Tefsen tot Wim
Poncia lévert redelijk spel
in deze overtreffende trap
van „Oh Calcutta".
Joe
STUDIO In een satirische
schildering van het heden
daagse Amerika rekent de
gevestigde orde af met de
hippies, de vrijbuiters. Joe
is de animator in de strijd
tegen de jonge generatie,
die hij als verderfelijk ken
merkt. In een succesvol re
clameman vindt hij een uit
stekende partner, die de
vriend van zijn dochter in
een vlaag van hysterie heeft
vermoord. Joe, die op de
hoogte is van dit misdrijf,
en als havenarbeider op de
maatschappelijke ladder
heel wat treden lager staat,
bindt de reclameman aan
zich. Bill Crompton, de wel
gestelde, laat zich van zijn
voetstuk halen. Allereerst
omdat hij bang is voor
chantage. Beiden hebben te
vens een grote afschuw te
gen de a-sociale generatie.
Een wrevel, die culmineert
in een massale slachting.
„Joe" toont een eenzijdig
beeld. Werkschuwe hippies,
stelend, stuffend en zeer
egoïstisch. Regisseur Avild-
sen dringt deze wereld wel
op originele wijze binnen
door de voorheen zwijgende
massa in opstand te laten
komen. Gekruid met humor
gebeurt dat zeer fascinerendv
en op knappe wijze.
More
CAMERA Wij kunnen het
niet verbieden, maar waar
om Barbet Schroeder nu
een film als More moest
maken is ons niet duidelijk.
Indien de film als waar
schuwing geldt tegen het
het gebruik van verdovende
middelen en de gevolgen
daarvan, dan schiet hij zijn
doel toch wel voorbij, want
er wordt zo uitvoerig inge
gaan op de juiste toediening
ervan ja zelfs op de be
reiding dat het eerder
op een handleiding voor as
pirant-verslaafden gaat lij
ken dan op een welgemeen
de waarschuwing. Wat
overblijft is een goed geac
teerd en in de Ibizaepisode
fraai gefotografeerd kijkspel
over een jonge Duitse stu
dent, die naar Parijs lift op
zoek naar avontuur en op
een hip feestje een Ameri
kaanse meisje, Estelle Mil
ler, leert kennen. Hij volgt
haar naar Ibiza, waar zij de
gast is van een Duitse han
delaar in verdóvende mid
delen. In een poging Estelle
van haar verslaving aan
heroïne af te helpen, wordt
de student Stefan zelf een
verslaafde en zo mogelijk
nog in ergere mate. De idyl
le verandert in een drama
als Stefan na de zoveelste
onenigheid met Estelle aan
een overdosis overlijdt. De
film is uit. Om bijna twee
uur zelfs met achter
grondmuziek van Pink
Floyd naar dit degenera-
tieverschijnsél te kijken,
moet men een schier einde
loos geduld bezitten.
King Kong
REX King Kong was in de
dertiger jaren een sensatie.
Nu is het een film om nog
eens te gaan zien voor de
ouderen die er zulke dierba
re herinneringen aan heb
ben en voor de jongeren een
unieke gelegenheid om ken
nis te nemen van een der
grootste griezelthrillers van
een vorige generatie.
Wat zien ik
LIDO Het loopt ook in Lei
den storm voor de nieuwste
Nederlandse filmcomedie,
die de Lei denaar Paul Ver
hoeven heeft gemaakt over
twee lichte dames naar een
roman van Albert Mol. De
film draait nu voor de derde
LEIDSE SINOLOOG PROF. E. ZÜRCHER:
LEIDEN Toestand Mao zeer
ernstig. Mao dood. Tsjoe En Lai
houdt zuiveringen onder linkse
extremisten en bereidt zich voor
op machtsgreep. Lin Piao ern
stig ziek. Drie Amerikaanse
hartchirurgen in China. Leger
paraat in China. Troepencon
centraties langs de grens met
Rusland. De wereld gonst van
geruchten. De Leidse sinoloog
prof. dr. E. ZUrcher doet ze at
met één zin. „Voor my zyn het
canards". En over HET grote
bericht, dat door de Chinezen
enkele dagen geleden aangekon
digd zou zijn, zegt hjj heel sim
pel: „Dat komt helemaal niet".
In zijn werkkamer van het Docu
mentatiecentrum voor het Chi-
na-van-nu geeft prof. ZUrcher
wel toe, dat er iets aan de hand
is in het land waarin een kwart
van de wereldbevolking woont.
„De dood van Mao is zo lang
zamerhand een seizoensver
schijnsel geworden. Zo gauw
zich iets ongewoons voordoet,
geeft dat al aanleiding tot de
wildste speculaties. De ge-
ruchtenfabrieken in Hongkong
zien er elke keer weer brood in.
Maar het feit, dat het banket
en défilé (ter gelegenheid van
de 22ste verjaardag van de
Volksrepubliek China) zijn af
gelast, geeft natuurlijk aan, dat
er wat aan de hand is. De meest
waarschijnlijke interpretatie is
het terugschroeven van de Mao-
cultus, Dat gebeurt op een
heel subtiele, typisch Chinese,
wijze".
Volgens ZUrcher werkt de grote
leider Mao daar zelf aan mee.
Onder druk
Prof ZUrcher: „Waarschijnlijk
niet. Een paar jaar geleden zei
Mao al tegen de Amerikaanse
China-kenner Edgar Snow op
diens vraag wat hy van de ma
teloze verering dacht: het is
misschien wel nodig".
,,De Mao-cultus is gedurende een
bepaalde periode functioneel ge
weest. Nu schynt die verering
niet meer zo nodig te zyn. We
moeten namelijk niet uit het
oog verliezen, dat de Chinezen
in feite zeer pragmatisch zijn»
Het kost tenslotte erg veel geld
en tijd en moeite die cultus
staande te houden. Chinezen
zien niet zo op tegen koerswij
zigingen, als het zo uitkomt".
Op het eerste gezicht lijkt het
pragmatisme van de Chinezen
niet te rymen met de chaos, die
in het land ontstond door de
Culturele Revolutie, die China
tussen 1966 en 1968 heftig be
roerde. Prof. ZUrcher: „Dat
past helemaal in Mao's maat
schappij-opvatting, Volgens Mao
moet er een bepaalde mate van
chaos in de maatschappq zijn
om deze op de been te houden.
Er mag geen verstarring op
treden. Voor '66 was daar mo
gelijk sprake van".
Prof. ZUrcher doceert een brokje
geschiedenis om het ontstaan
van de Culturele Revolutie le
verklaren. „Aan het eind van
de vijftiger jaren maakte China
de grote sprong voorwaarts.
Toen ontstonden de volkscom
munes, de hele samenleving
werd ontwricht. In '60 werden
de plannen van Mao doorkruist
door het samenvallen van ern
stige natuurrampen met het
wegvallen van de Russische
steun. Het land raakte in een
ernstige crisis verzeild. De te
genstanders van Mao wonnen
veld. zy hadden een andere, een
meer op het Russische systeem
geënte, visie. De voornaamste
exponent van deze stroming
was Lioe Sjao. Tsji, die voor-
prof. E. Ziürcher
stander was van rust en orde
en planning van boven af. Tot
'66 domineerden deze revisionis
ten. In '66 kwam de reactie van
Mao. Met behulp van zyn kroon
prins Lin Piao mobiliseerde hij
de massa om de gevestigde orde,
in zoverre daar sprake van was,
omver te werpen. Om de massa
mee te krijgen was die grote
verering van Mao nodig".
Er zijn dus twee stromingen in
China: de rustige en de chao
tische.
Prof. ZUrcher: „Belde methodes
hebben vraagpunten. Met de
methode van Mao kun je een
eind komen. Maar, op een ge
geven moment moet je vanwege
het bereikte niveau toch weer
mensen met langere studies
hebben. En dan bestaat op
nieuw de kans op elitevorming.
Volgens Mao moet je dan weer
opnieuw beginnen. Opnieuw de
massa opwekken en vanaf dat
niveau weer verder bouwen. Zo
heb je constant een golfbewe
ging".
Om op de geruchten van het mo
ment teftig te komen, Tsjoe En
Lai zou proberen de macht in
handen te krijgen.
Prof. ZUrcher trekt ook dit in
twijfel: „Tsjoe is een virtuoos
diplomaat. In tijden van beroe
ring wordt zo'n man een cen
traal figuur. Bovendien is het
zo dat Tsjoe buiten China meer
waarde wordt toegemeten dan
in eigen land. Je kent het grap
je van Wim Kan over onze ex-
minister van buitenlandse za
ken. Luns was zo belangryk,
omdat Nederland zo veel bui
tenland heeft. Een variant op
Professor E. ZUrcher is hoofd
van het aan de Rykfiurti-
versiteit te Leiden verbonden
Sinologisch Instituut en direc
teur van het Documentatiecen
trum voor het China-van-nu_
In dit centrum werkt hy met on
geveer 15 man aan de gegevens
die hij (meestal) via Hongkong
over het leven in China krijgt.
Van regionale kranten tot
spoorboekjes aan toe. Men
staat voor de taak 300 miljoen
bladzijden door te werken. Prof.
ZUrcher, die voor de Culturele
Revolutie in China was: „Dat ia
research voor enkele generatiés.
We proberen nu voor later vast
te leggen hoe het leven, in
China Is".
Tsjoe zou kunnen zijn: hij is zo
onbelangryk omdat China zo
veel binnenland heeft. Ik kan
me goed voorstellen, dat een
minister voor mynbouw daar
veel belangryker is".
Ook in deze tyd van toenadering
tussen China en de Verenigde
Staten komt een gewiekst diplo
maat als Tsjoe naar voren.
Prof. ZUrcher: „Ik moet die toe
nadering overigens nog zién.
Er zijn nameiyk drie grote strui
kelblokken. Op de eerste plaats
heb je nog steeds Vietnam met
zyn belenden^ percelen Cam
bodja, Laos en Thailand. Dan
heb je Formosa. Die kwestie
kan overigens het snelst opge
lost worden gezien de vermin
derende belangstelling van de
V.S. voor Taiwan. En dan is er
nog aartsvyand Japan; een land,
waarmee Amerika nauwe ban
den heeft".
Maar waarom ging China toena
dering dan niet uit de weg?
Prof. ZUrcher: „De tijd was er
gunstig voor. China onderkept
de groeiende tegenstand in
Amerika tegen de oorlog jn
Vietnam. Bovendien wist men,
dat de V.S. steeds minder ip-
teresse begon te tonen voor Tai
wan en tenslotte zyn de Chi
nezen altyd erg geporteerd ge
weest voor handelsbetrekkingen
met het westen vanwege de
economische voordelen die daar
aan vastzitten.
Toch zie ik die toenadering niet
zo zitten. .James Reston.'.'jle
commentator van de New York
Times, zei tenslotte niet voor
niets toen hy terug kwam uit
China: ik begrijp niet waaroVer
NLxon met de Chinezen wil t»n-
derhandelen. Ze zyn zo forma
listisch principieel dat ze nooit
water in welke wyn dan iook
zullen doen".
Raad keurt
fluoridering
water goed
ZOETERWOUDE De gemeen
teraad vond het gisteravond
maar moeilijk om een uit
spraak te doen over fluoride-
ring van het drinkwater. „Ik
kan er geen zinnig woord over
zeggen", betoogde dr. A. Pley.
„het is frappant hoe de tegen
stellingen zijn tussen de ge
leerden over deze materie".
De heer Eversteijn verklaarde
zich sterk tegen op ethische
gronden. Hij achtte het belang
rijk dat eerst de kwaliteit var
het water wordt verbeterd.
Volgens een uitspraak van Dt
Kroon zal er naast gefluori
deerd water ook ander water
verkrijgbaar moeten zijn. Het al
ternatief, dat er zal zijn
hen die geen fluor behoeven,
was voor de P.C.C.-woordvoerder
Engelkes reden om zich vóór te
verklaren. Hij verwachtte wel
dat hierbij de technische moei
lijkheden niet gering zullen zijn.
Burgemeester Dertmers verdedig
de het voorstel. „Er zit van
nature fluor in het water, dus
in feite is het geen toevoeging.
In onze streken is het echter te
weinig. Men eet ook al 25 jaar
lang brood waar gejodeerd
zout in verwerkt is, zonder dat
dit tot protesten heeft ge
leid".
Bij de uiteindelijke stemming
waren de heren Pley, Engelkes.
Hulsbos, Bosman, De Jong en
de beide wethouders vóór en
tegen de heren Rijswijk, Ever
steijn, De Groot en Van der
Ploeg. De heren L. v.d. Post en
H. W. Sies waren afwezig.
KATWIJK 30 sept. Waspeen per
kist: A extra 5.00—5.50, A I 4.70—
5.30, A II 5.606.20, B extra 5.90—
8.00, B I 3.50—5.90, C I 4.20—4.50, C
II 2.20—3.70. Bloemkool 6 I 55—67. 6
II 17—38, 8 I 35-54, 10 I 39, 12 I 34.
Breekpeen p. kist 2.20—3.70. Uien p.
kist 2.10—3.70. Bospeen 18—35. An
dijvie 20—26. Spitskool 29—33. Groe
ne kool 15-26. Rode kool 26. Gele
kool 22. Peterselie 16. Krulpeterse-
Ue 20. Prlncessebonen 160.
an voer: 207.000 kg waspeen, 9600
LISSE De Lisser feestweek zit
er weer op. Gisteren werd het
festijn afgesloten met als
hoofdschotel de traditionele
harddraverijen en ponyrennen.
Bij de harddraverijwedstrijden
zagen ongeveer 4000 mensen
Ekster S de hoofdprijs van 2000
gulden winnen.
Hofnar en Boy Quick, beiden van
stal Wagenaar, legden beslag
op de prijzen van 1000 en 600
gulden. De berijder van het
winnende paard, de heer H.
Pools, kreeg na afloop van de
harddraverijen in restaurant
„Warong Djawa" uit handen
van burgemeester Berends de
Zilveren Tulp aangeboden. Eer
der op de morgen hadden 38
pony's op het parkeerterrein
van Keukenhof slag geleverd
in een afvalrace. De uitslag
daarvan is: Groep L: 1) Koos
de Vroomen (Anouska), 2. José
Kager (Surprise), 3. Kees van
der Veek (Chivivi). Groep 2: 1)
Cindy de Vroomen (Pretty), 2.
Karin Annaert (Baapy), 3. De-
siree de Vroomen (Peggy). De
poelerprijs was voor Trudy
Van Rooyen met Eduard. Feest
was het gistermorgen ook aan
de Ringvaart in Lisse waar 171
deelnemers zich hadden in la
ten schrijven voor de grote vis
wedstrijd. In totaal werden 307
vissen op de kant gesleept. De
uitslag: 1. J. W. Geleynse en J.
P. Prins uit Hillegom, 3. D.
Verkerk, Hillegom. De grootste
vis werd gevangen door A.
Gort uit Lisse. Hij ving een
blei van 27 cm. De ere-prijs
werd gewonnen door mevr. E.
van Es-Rokels
Lisse.
LISSE Op de Haven in Lisse werd gistermorgen een kinderver-
keerstest gehouden. Op de foto één van de jeugdige automobilisten
die met veel enthousiasme tussen verkeersborden door manoou-
Esther S op weg naar de zege.
Masada:
joods epos
LEIDEN Voor een niet tc tal
rijk auditorium heeft dr. B.-N.
Bachra voorzitter van-Jiet
genootschap NederlandIsraël
in Leiden gisteravond-.bet
relaas gedaan van de strijd -pm
Masada.
Een jaarlang van 72 tot 7ï-*na
Christus, hielden de Zeloten
stand tegen de Romeinse -legi
oenen, die het opstandige Kolo
nie Israël tot gehoorzaamheid
wilden dwingen. De eigenlijke
opstand was al meer dan een
jaar tevoren na vier -Jpar
strijd in bloed gesmoord.-En
toen de bezetters uiteindelijk
de laatste verzetshaard, - da
steile hoogte Masada, in han
den viel. hing er een vreemda
stilte. De Romeinse tróe&eui
troffen er nog maar één levend;
wezen aan. Een oude vrouuf,*di8
het ongelooflijke verhaal deed
van de massale zelfmoord .va«
de opstandelingen, dat ons -dooi
Flavius Josephus werd doórge
Aan de hand van landkaart, -situ-
atieschetsen en lichtbeelden;-be
lichtte de heer Bachra de 'ach-
tergronden van de epos, dieVpat
door de moderne archeologie o|
zijn juiste waarde geschat, is
De voordracht door de -hee.
Bachra was bedoeld om'"'be-
langstelling te wekken voor d-
tentoonstelling over masada
die in het Haagse Gemeente
gehouden wordt
