SCHEIDSRECHTER VERSCHANST ZICH TIEN MINUTEN IN KLEEDKAMER RVC Honsbeek GELIJKSPEL UVS IN MAT TREFFEN Misverstand leidt tot staken van wedstrijd Overwinning LFC zonder overtuiging Het sportiefste duel, dat Roodenburg en RVC ooit met elkaar hebben „uitgevochten", ontahrdde gistermiddag op „N6ord" volkomen onverwacht in een chaos. Zeven minuten voor tijd verdween scheidsrechter Staneke in draf van het veld, ver schanste zich merkwaardigerwijs tien minuten in de kleed kamer van RVC en achtte toen de sfeer dermate gezuiverd dat hij de weg naar zijn eigen kleedruimte insloeg. De Am sterdammer had zich belaagd gevoeld door Leidse spelers, van wie aanvoerder/doelman Matti Keereweer zou hebben ge weigerd het veld te verlaten toen hij w>s weggezonden. On danks herhaalde verzoeken bleef Staneke bij zijn besluit: staken. De gemoederen waren verhit geraakt toen een doel punt van Sam den Os wegens hands was afgekeurd. Terwijl Den Os zijn teleurstelling zonder protesten verwerkte, ver drongen Sams medespeters zich om Staneke. Aanvoerder Keereweer werd gesommeerd als vredesengel te fungeren. De vredesboodschap van Keere weer miste zijn uitwerking niet en Staneke wilde het spel weer hervatten. ..Carol Schuurman zei tegen mij, joh, waarom maak je je zo druk, het is toch een zuiver handsge- val. Ik zei toen tegen hem, jij bent ook maar een 1.... Schuurman rende meteen naar de scheidsrechter. Heeft u dat gehoord?" Staneke had het gehoord. Keere weer kon inrukken. „Hoe kan IfTitSnt hij nu verklaren dat ik niet wilde? Ik kreeg de kans niet Irritant spel om het veld te verlaten. Voor ik besefte wat hij had gezegd, de sombere voorspelling van voorzitter Uiterdijk. Het valt immers niet te verwachten dat evenals in het betaalde voetbal iedereen aan geheugenverlies zal lijden. „Het hangt er wel vanaf wat Schuurman zal zeg gen". Getuige zijn reactie in het veld niet veel positiefs voor Roodenburg, dat een aloude ve te ditmaal tot zoveel tumult heeft zien leiden. hij al op weg de kleedkamer. Ik wilde eerst nog mijn zonneklep uit het doel Overspannen RVC's centrale verdediger Jan v. d. Oever in kopduel met Roodenburger Hans Hannaart. Staneke, voor het incident wat al te veel tolererend, doch be paald niet zwak fluitend, was volkomen over zijn toeren. Aan die overspannenheid moet het toegeschreven worden dat Sta neke in zeer gebrekkig Neder land rapporteerde: „Keereweer maakte groffe opmerkingen te gen me en wilde het veld niet uit". De Leidse aanvoerder, die geen blanco strafblad bezit, zal on getwijfeld een schorsing wor den opgelegd. Zes weken. PAPENDRECHT Bij Papen- drecht was een enigszins twijfelend Lugdunum te zien. Vooral in de eerste helft wachtte het de aanvallen van Papendrecht rustig af. Toch wist het bijna de gehele eer ste helft een voorsprong van 21 te behouden. De teleur stelling was dan ook groot toen Papendrecht in een van de laatste minuten wist te scoren. Het eerste doelpunt kwam terecht in het doel van Lugdunum. Aanvankelijk leken de Leide- naren daarvan nogal onder de indruk. Toch wist een minuut daarna Jan Pijnacker de ge lijkmaker te scoren. Een verdc- digingsfout van Zwijnenburg stelde hem in staat keihard in te kogelen. Vijf minuten voor rust schoot Papendrecht-verde- diger Schutte een terugspeelbal precies tegen de voeten van Hans van der Starp. De snelle en beweeglijke Leidenaar pro fiteerde met een schuiver van deze opgelegde kans. Papen drecht raakte nogal in pa- Gevaarlijk Dit was maar van korte duur. want na de rust moest Lugdu num weer in de verdediging "orde op zaken gaan stellen. Pa pendrecht was in deze helft voortdurend- in de aanval, al waren de aanvallen niet ge vaarlijk. Wim Oppelaar, Leo Redel en Koos van Egmond waren aanvankelijk de Papen- dreeht-voorhoedespelers ver de baas. Bovendien verplaatsten v. d. Starp steeds tijdig het spel, zodat de achterhoede vol doende lucht kreeg. Twee gro ve fouten van keeper Leo Honsbeek van Lugdunum kost te Lugdunum twee punten. Verdwaald fout akte hij na 20 minuten toen een verdwaalde voorzet van Terlouw over de te ver voor zijn doel staande Honsbeek in het doel verdween. Tien minuten voor tijd maakte de Lugdunum-doelman zijn tweede fout toen hij bij een hoge voorzet onder de bal door dook en Papendrechls midden velder -Bergsma kon in tik- Jan Verver en Kees Karsten rechts het afleggen tegen een Rotterdammer. RVC heeft on getwijfeld het vuur doen aan wakkeren. Aanvankelijk liep het wel los met de geniepig heid j es, maar toen de begeerde goal maar niet wilde komen, kwam de profinstelling van RVC weer bovendrijven; het natrappen werd niet gezien. De kleine Reinier Verkuylen, wiens solo's verrassend ver reikten, werd nogal eens op de hielen getrapt. Dat alles, ver mengd met een grote dosis on verzettelijkheid van Rooden burg, leidde er toe dat de vlam wel in de (voetbal)pan moest slaan, al blijft het een wat al te simpele oplossing van de heer Staneke om direct maar de weg van de minste weer stand te kiezen. Het incident rijke slot, waarin, en dat zal de strafcommissieleden zeker milder stemmen, het publiek zich afzijdig hield, werd voor afgegaan door een weinig ver heffend schouwspel. Slow starter In de openingsfaze had Rooden burg nagelaten de winst te pakken. Slowstarter Guus Haak (na de overrompeling door UVS veiligheidshalve als rechtervleugelverdediger gepos- teerdj verkeek zich aanvanke lijk op de beweeglijkheid Koos van Es en Sam den Os. Toen Guus zich echter herstel de en middenveld en aanval ging voeden, viel vooral Van Es ver terug, raakte Den Os te geïoleerd en kwam het enige gevaar nog van Reinier Ver kuylen. RVC, opboksend tegen een vlees muur van zeven, acht spelers, werd zelf ook nauwelijks ge vaarlijk. Het vloeiende combi natiespel bracht alleen Mede Ruis vrij voor Keereweer; Ruis schoot voor langs het doel. Ca rol Schuurman, steeds op de huid gezeten door Hennie de Klerk en Maarten van Koope ren, wilde eenmaal de bal rechtstreeks na een voorzet van de rechtervleugel op de schoen nemen. Omdat hij de bal slechts schampte, resulteer de de doelpoging in een zacht rollertje. De druk, die RVC vrijwel constant uitoefende, was vooral te wijten aan het slordige uitverdedigen door Roodenburg. Het afstoppen van doorbrekende spelers, het op vangen van hoge ballen verliep vlekkeloos, maar het opzetten van eigen aanvallen was er barmelijk. I RVC-doelman Van Assendelft boog alleen dubbel toen Hennie de Klerk een afstandsprojectiel LEIDEN Een ruime 31- overwinning plus een door Cock van Weerlee gemiste penalty zouden doen vermoe den dat LFC het tegen VUC niet al te moeilijk heeft ge had. Niets is echter minder waar. Want uitgezonderd het laatste kwartier heeft LFC er in de tweede competitie wedstrijd niet al te veel van gebakken. Het moet de ploeg worden meegegeven dat de -inzet volledig was maar vloeiende combinaties waren desondanks op de vingers van een hand te tellen. Vooral op het middenveld en dik wijls ook in de achterhoede mankeerde er bij LFC nog al eens wat aan. Van der Linden, Moesman en De Wit ontpopten zich als harde werkers maar De Graef, Vosmaer en Hoos waren gewoon een stuk sneller. LFC moest het tegen VUC dui delijk van de voorhoede hebben en dat leverde resultaat op. Cocky van Weerlee was daarbij afvuurde. Hij capituleerde met de grijns van de zelfverzekerde toen Den Os, ijverig (maar verre van gevaarlijk), eindelijk feilloos werd gelanceerd, maar bij zijn vlucht naar het doel zijn bovenarm tegen de bal zou hebben gedrukt. „Hands was het beslist niet. Ik nam de bal met de borst mee." Staneke, die het handsgeval zelf niet kan hebben waargenomen, moet zijn afgegaan op het appeleren van RVC-verdedigers. De in het nauw gebrachte referee bleek een gesloten boek toen hij ook na een verkwikkende douche van alle commentaar Even tevoren had het incident nog een extra-dimensie gekre gen. De spelers van RVC, in hun kleedkamer lange tijd wél converserend met scheids rechter, raakten geïrriteerd toen twee kleine kinderen via een raam naar binnen gluur den. Een van de spelers beant woordde die inbreuk op de pri vacy door de ruit in te slaan. Zoals de situatie nu ligt schijnt Ommekeer «hier Rood.nbur, ,(jn Tot dc dertigste minuut; toen hebben ingegooid. kwam de ommekeer. Nadat de grote spielmacher. Onver moeibaar danste hij als een harlekijn tussen de VUC-verde- digers door en hij was het dan ook die in de zeventiende mi nuut na een voorzet over rechts zijn kans schoon zag en LFC op een voorsprong zette. Een tegentreffer kon echter niet uitblijven want de manier waarop VUC een tegenvuist maakte dwong respect af. Ragfijn Ragfijne combinaties en razend snelle rushes op de vleugels re sulteerden in de 30e minuut in de gelijkmaker. De kopstoot van Hazel werd in eerste instan tie door Visser tegen de paal gewerkt maar de harde uithaal van Arts nog geen seconde la ter was wel raak. Na de rust pakte VUC de zaken nog ener gieker aan. LFC kreeg voor al in de eerste twintig minuten aan alle kanten klappen maar door louter geluk bleef het op do been. Doelman Visser moet het in die periode wel erg warm hebben gekregen want eerst kwam Hoogendorp en daarna nog eens Arts en Hazel alleen op hem af, Steeds weer knalden de schoten net naast of dook de LFC-doelverdediger op spectaculaire wijze boven op de bal. VUC voerde het tempo soms zo hoog op dat LFC steeds meer naar adem ging happen. JAN PREENEN. Gillis Hendriksen is een Rotterdam vlug af; Aad Koren (rechts mee oplopend) beluAJi LEIDEN De weinig fantasie volle aanvallen van de Mus- schen en UVS en een strenge scheidsrechter waren de op vallendste factoren van een matte wedstrijd. )e Rotterdammers, met als bes te spelers Van der Most en Van Driel, maakten het de Door het slechte plaatsen en Leidse ploeg niet moeilijk, het gebrek aan een killer moest UVS met een punt ge noegen nemen. it de Leidenaren een punt kre gen was te danken aan een handsbal van Verhey in de 30e minuut. Verheij viel bij een poging de bal weg te wer ken in het zestien metergebied op de bal en raakte deze met de hand. Scheidsrechter Van Reenen zag daarin aanleiding een strafschap toe te kennen. Désar schoot hard in de rech terhoek 10. De lange spits- speler Van der Most en Van Driel waren de enige spelers, die het UVS moeilijk trachtten te maken. Fantasieloos Fantasieloze aanvallen steeds op rechts gaven de persoonlijke bewaker van Var. der Most. Rol en de goed meekomende Lardé weinig moeilijkheden. 'let in kopduels sterkere De Musschen kreeg na een aanval waar een hoekschop uitkwam, de kans de stand gelijk te brengen. Na een goed geno men hoekschop van Van Driel kopte Van der Most de bal feilloos in de Leidse touwen 1—1. In de laatste 45 minuten was het droevig te zien hoe beide ploe gen maar „raakschoten". Sub tiel uitgevoerde aanvallen gin gen de mist in door slecht ge richte schoten. Vastgehouden De "laatste tien minuten waren voor UVS. Koren, die een goe de wedstrijd speelde, stond na een solo alleen voor doelman Ellenbaas, maar werd vastge houden. Scheidsrechter Van Reenen had kennelijk niets ge zien en liet doorspelen. Dit in cident had het slecht combi nerende UVS op winst kun nen zetten. De mee naar voren gekomen Balkhoven zaaide paniek voor het domein van Ellenbaas na een schitterende voorzet in de laatste minuten. Cocky van Weerlee even tevo ren een strafschop had gemist zorgde Piet Gubler plotseling voor de verrassing van de mid dag. Uit een indirecte vrije trap juist buiten het straf schopgebied joeg hij de bal a la Piet Keizer in de rechterboven hoek. De weerstand en de aan valsdrift van VUC was nu ge broken. Weg waren de vloeien de combinaties en gedaan was het ook met de onstuimige aanvalsdrift. Nu was het LFC die het initiatief in eigen han den nam. Weer was het Cocky van Weerlee die als paniek zaaier door de VUC-achterhoe- de sneed. Er op gebrand om zijn mislukte penalty goed te maken was hij overal te vin den. Vijf minuten voor tijd kreeg hij de kans om zich te rehabiliteren. Een verre voor zet werd door hem vlak bij de middenlijn onderschept en daar begon hij aan een nek-aan-nek race met de eveneens snelle Dopmeyer. Vonnis De VUC-verdediger leek het on derspit' te moeten gaan delven maar in het strafschopgebied haalde hij in een vertwijfelde laat ste tegenactie Van Weerlee on deruit. Resoluut ging de vinger van de scheidsrechter naar de stip. De LFC-trainer gaf Van Weerlee echter geen kans om zijn fout goed te maken. Peter van Laarhoven liet hij het vonnis voltrekken. Deze miste niet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 15