Merckx'revanche op»;*
de publieke opinie
WEL LOF GEEN TITEL
FEDOR-ALLEEN
ALLEN VERDEELT KRACHTEN
EINDELIJK
EENS GOED
Matthes en Spitz
stalen zwemshow
w
NEDERLAND K.O. DOOR VERRASSINGSSTOOT
id I
-'I
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 6 SEPTEMBER 1971
(Van onze speciale verslaggever)
MENDRISIO Voor de tweede keer dit jaar liet Eddy
Merckx zich meeslepen in zijn geluk. Aan het begin
van dit seizoen gebeurde dat op de Via Roma in
San Remo waar hij uitzinnig van vreugde op het
podium klom („Dit is de mooiste overwinning van
mijn leven"), gisteren in Mendrisio waar hij
superlatieven te kort kwam en tenslotte hakkelend
van opwinding uitriep; „Een schonere overwinning
haalde ik in mijn hele carrière niet". Claudine. zijn
Zijn wraak, de revanche op de publie
ke opinie, legde Eddy Merckx (pas 26
geworden) in een meesterlijk tweege
vecht mev Felice Gimondi, aan wie te
zien was dat hij de temposlag slechts
met moeite kon volgen. Het leek erop
dat Eddy Merckx zijn Italiaanse colle
ga slechts naast zich duldde om zijn
eigen triomf, waarnaar hij zeker op-
stoomde, meer glans te bezorgen. Hij
had immers ingehouden toen zo n 25
km., voor het beslissende einde Felice
Gimondi zijn verpletterende demarra
ge nauwelijks kon volge.i. Italiës lie
veling van de wielersupporters bleef in
zijn poging om Merckx te achterhalen
op tien meter hangen.
Zijn lot leek bezegeld tot Eddy
Merckx afremde en hem in zijn wiel
liet komen. Toch had de Belg, voor de
tweede keer in zijn leven omhangen
■■ft de regenboogtrui, slechts lof voor
Ofcnondi. ..Geweldig wat hij deed",
prees Merckx. En op zijn beurt roem
de Gimondi de man die hem voor een
enorm supporterslegioen (de Italianen
waren in afschrikwekkende colonnes
de Zwitserse grens overgetrokken)
vernietigend versloeg. ..Als ik over dit
wereldkampioenschap had kunnen te
kenen voor een tweede plaats achter
Merckx. zou ik het onmiddellijk ge
daan hebben. Het is een eer om ach
ter zo'n man de zilveren medaille te
Ware proporties
Bij alle lof die hij voor zijn tegen
stander had, maakte Merckx e«r>
kanttekening die de rol van GimorUj
tot zijn ware proporties terugbracht.
..Ik was geen moment bang voor hem.
wel voor Guimard. Dat was een lasti
ge en daarom wilde ik hem op tijd
kwijt". Eddy Merckx deed het in de
voorlaatste ronde. Hij kliefde toen de
kopgroep) hijzelf, Gimondi, Polidori,
Pintens, Mortensen en Guimard), die
ontstaan was op het moment dat er
een einde kwam aan een lange vlucht
(150 km.) van Joop Zoetemelk. Franco
Bitossi. Roger Swerts en Giovanni Ca-
valcanti.
Vlak voor de beklimming bij Novaz-
zano had Merckx zich in de hoofd
macht gewerkt en hij wist zich gedekt
door alle Belgische renners, op Roger
de Vlaeminck na, die niet wilde mee
doen aan het „akkoord" (50.000 Belgi
sche francs, voor steun die zou uit
draaien op de wereldtitel van
Merckx), evenmin als George Pintens.
De Vlaeminck wilde zijn eigen gang
gaan, Pintens liet Merckx weten zijn
beslissing in de koers te zullen nemen.
Hij deed het toen hij zich met hem in
de beslissende kopgroep bevond. Bij
zijn demarrage die hem met Gimondi
voorop bracht, was Merckx toen zeker
van Pinten' afstopactie.
Met een compleet geslagen peloton (de
groep gaf de moed zo op, dat de
achterstand in een ronde tot boven de
vijf minuten kwam) en een door Pin
tens ontregelde groep achter zich, ijl
de Eddy Merckx naar zijn tweede
wereldtitel.
vrouw, te midden van het losgeslagen Italiaanse volk:
„Dit was wat hq wilde, de schande van de Tour
uitwissen. Eddy heeft hier geweldig naartoe geleefd.
Er is maar één kans om te bewijzen dat ik de Tour
niet toevallig won, zei hij kort na de Ronde van
Frankrijk tegen me en daarvoor moet ik wereld
kampioen worden. Wat ze over hem vertelden als
Tourwinnaar, dat hij alleen maar eerste kon worden
omdat Ocana viel, heeft hem zeer gedaan. Hij vond
dat heel erg".
*",1.7
Eddy Merckx
Honderdenvijftig kilometer had hij
het veld aangevoerd. Ofschoon de ont
snapping (waarbij Zoetemelk gezel
schap kreeg van Bitossi, Swerts en
Cavalcanti) al na vijftig kilometer be
gon, kreeg de vlucht steeds meer in
houd toen het verschil na 150 km., om
de vier minuten schommelde. De rem
mende factor die Merckx' knecht Ro
ger Swerts was, (hij deed in het
belang van zijn kopman geen meter
werk) en de druk onder aanvoering
van Merckx uit het peloton, werd
tenslotte toch te groot. En toen kwam
ineens dat alles beslissende moment.
„Pats en het was gebeurd, voor ik er
erg in had", vertelde René Pijnen. „Ik
ben met veel ontsnappingen mee ge
weest. Deze miste ik". Reageerden
Gerben Karstens en Jan Janssen:
„Eerlijk is eerlijk, we konden niet
mee". Rini Wagtmans: „Door die ziek
te had ik geen macht".
PETER HEERKENS
(Van onze speciale verslaggever)
MENDRISIO Van Fedor den Her
tog zijn een aantal filosofische uit
spraken bekend. Deze bijvoorbeeld:
„Je moet niet vragen om een lichte
last, maar om een sterke rug. En
deze: „Slechts uit weerstand wordt
iets groots geboren". Misschien dat
hij daarom zo gelaten kon zijn op de
avond van de dag, waarop het we
reldkampioenschap bij de amateurs
als een spekgladde hoofdprijs uit een
grabbelton tussen zijn vingers glipte.
De Fransman Regis Ovion (22 jaar)
spurtte uit een kopgroepje, dat pal
voor de finish Fedor den Hertog
achterhaalde, regelrecht in de re
genboogtrui. het zilver was voor de
Belg Freddy Maertens, het brons
voor de Spanjaard Jose Luis Ovie-
jo.
Zijn verschrikkelijke krachtsexplosie
op het circuit van Mendrisio, waar
hij acht kilometer voor het einde
onstuitbaar op weg leek naar een
huldiging in de regenboogtrui. deed
Fedor den Hertog lacherig af met
een citaat van Toon Hermans: „Ik
dacht: kom, ik ga eens, want ik ga
de laatste tijd toch al zo weinig". En
zijn nederlaag (tiende plaats) na een
machtsvertoon waarvan de prof
ploegleiders langs de kant likke
baardden. begeleidde hij met het
eenvoudige: „Ik reed schijnbaar niet
hard genoeg".
Het was een al te lakonieke en al te
dartele sprong om de feiten. Niet
gebrek aan hard kunnen rijden lag
ten grondslag aan de mislukking,
maar: ten eerste de geestelijke te
rugslag van zijn brute machtsver
toon tijdens de ploegenrit van don
derdag: ten tweede het op het be
slissende moment totale gemis aan
steun van ploeggenoten die geen van
allen de kopgroep bereikten toen die
definitief werd gevormd; ten derde
de onwil van Ludo van der Linden
en de onmacht van Marcel Duche-
min om intensief mee te werken aan
het uitbouwen van de voorsprong die
vijf kilometer voor het einde beslis
send leek.
Fedor den Hertog had af te rekenen
met eenzaamheid en de les dat een
ploegentijdrit zoals hij die reed een
extra prikkel voor de individuele
wedstrijd kost. „Weet je", zei hij in
een dieper ernstige beschouwing,
„die ploegenrit heeft er bij mij het
felle wat uitgehaald. Maar qua con
ditie ging ik erop vooruit. In zekere
zin was ik er sterker door, maar van
de andere kant ging er door wat ik
in de ploegenstrijd moest geven in
nerlijk het felle wat af".
Het was hem niet aan te zien toen
hij als eerste van het peloton een
ontsnapping waagde, daarna een ge
slaagde achtervolging op een kop
groep leidde, vervolgens 45 km. voor
het einde het initiatief nam waaruit
'erende sprint b(j de amateurs. Met voorop: de gelukkig lachende
Fransman Ovion, die werledkampioen werd.
de beslissende kopgroep (van zestien
man) werd geboren en op 20 km.
van de finish een solo ondernam.
Slag gemist
Fedor den Hertog verwierf er ieders
lof door, maar niet de wereldtitel
want de groep die hem vijf kilome
ter voor de finish terugpakte, lever
de de weinig bekende Regis Ovion
af als de nieuwe kampioen. Dat dit
kon gebeuren, kwam doordat Ludo
van der Linden en Marcel Duche-
min, die Fedor den Hertog achter
haalden, zich te weinig betrokken
bij het groter maken van het gat
tussen hun drieën en de kopgroep
waaruit ze ontsnapten. „Ze deden
niks", zuchtte Den Hertog, die het
desondanks ongetwijfeld verder had
kunnen brengen als hij in de rug
gedekt was geweest door ploegmaats.
Maar alle Nederlanders misten de
slag.
Cees Koeken die zich in het begin
van de wedstrijd onderscheidde met
het inluiden van een door zeven
renners (onder wie Den Hertog) on
dernomen ontsnapping die bijna 75
km. duurde voerde daarvoor ma-
teriaalpech aan als verontschuldi
ging. Henk Poppe: „Ik had geen
macht om die slag te volgen". Cees
Priem: „Je kunt niet overal achter
aan springen".
De oorzaak van de afwezigheid van
Nederlands kampioen Jan Spetgens
lag in een complete afknapper
waardoor hij drie ronden voor het
einde van het parcours verdween.
„Mijn benen sloegen helemaal lam. I
Ik kreeg verschrikkelijke kramp en
zat te bibberen op mijn fiets". Ook
Toine van de Bunder was al uit de
wedstrijd toen het wereldkampioen-
schap in een beslissend stadium i
kwam. Hij raakte in de eerste ronde
betrokken bij een valpartij.
En zo moest Fedor den Hertog het»
doen zonder steun van ploegmaats.
Dat zette een rem op zijn rush naar
de wereldtitel. Voor Fedor den Her
tog bleef alleen de lof van de ken-
(Voor uitslagen zie Resultaten)
PETER HEERKENS
Vol getroffen
De verrassingsstoot die Merckx, Gui
mard, Gimondi, Polidori. Pintens en
Mortensen plaatsten op het moment
dat een kopgroep met Joop Zoetemelk
werd achterhaald, trof de Nederlandse
profs vol. Alleen Gerard Vianen ont
liep de „directe" maar ging tenslotte
toch ook knock-out.
Hij heeft van alle Nederlanders de
grootste kans gehad om er bij te zijn,
want door zijn toedoen ontstond de
beslissende slag. Bij het terugpakken
van de groep Zoetemelk was hij me
teen buitenom gedemarreerd. Hij trok
de sterken mee maar in de beklim
ming van de heuvel bij Novazzano
moest hij afhaken. De zes, waaruit
later Eddy Merckx als wereldkampi
oen kwam, dansten voor hem uit hun
vrijheid tegemoet. „Ik reed te licht
tegen die berg op", verweet Vianen
zichzelf, „maar dat colletje kwam eer
der dan ik verwacht had". En Gerard
Vianen was teruggevallen in het pelo
ton dat zich, totaal ontmoedigd, snel
gewonnen gaf. De koers was beslist,
zonder Nederlanders.
Misleid
„Ik denk", probeerde Evert Dolman de
oorzaak te zoeken, „dat we ons alle
maal hebben laten misleiden door da»
bergje. Volgens mij rekende iedereen
erop dat daar de slag zou vallen. Toen
het daarvóór gebeurde, was het ver
schil te groot om dat in de beklim
ming nog goed te kunnen maken".
Joop Zoetemelk accentueerde het ver
rassingselement eenvoudig met: „Ze
reden enorm rap door, niet te achter-
NIJVEL De Nederlander Ton
Strouss is gisteren in het Belgische
plaatsje Nijvel tweede geworden in een
formule ford-race voor de Euro Trofee.
De Belg Vaney werd in een eigenbouw-
wagen eerste in deze wedsttrijd over
twee manches van tien ronden (37 kilo
meter). In de eeiste rit werd Strouss
met zijn Lotus 59 derde en in de
tweede eindigde hij als vierde.
ENSCHEDE. In iets meer dan twee uur en een kwartier werd een
25-jarige laborant uit het Engelse stadje Windsor van een naamloze, met
een indrukwekkend leger meelopers, tot een gevierde vedette. In Engeland
kenden de vele long-distancerenners „Berney" wel. Hij had zelfs een
bijnaam- „De Dwaas", noemden ze de besnorde vrijgezel. Omdat hij altijd
onmiddellijk na het vertrek van een race over grote afstand alleen aan de
haal ging en dan vele kilometers lang eenzaam op kop liep om uiteindelijk,
in het zicht van de haven, te stranden. Berney Allen was zonder meer een
talent, maar verdeelde zijn krachten slecht.
En daarom twijfelde Harry Wilson,
de coach van de officiële Engelse
equipe tijdens de Enschedese mara
thon, er halverwege de wedstrijd ei
genlijk nauwelijks aan, dat Allen de
riante voorsprong, die hij op dat mo
ment al had, nog zou moeten prijsge
ven. Maar „de Dwaas" bleek dit keer
wel economisch met zijn mogelijkhe
den te zijn omgesprongen. „Een grote
verrass'ing", noemde Harry Wilson dat
Allen (nummer 62) voorop
compacte peloton. Pas later
zijn aanval inzetten.
„Een grote verrassing", zei ook de
imponerende winnaar zelf. „Want",
erkende hij ruiterlijk, „ik had nooit
gedacht, dat ik het zou kunnen hou
den. Ik wist eigenlijk helemaal niet
hoe groot mijn voorsprong wel
Berney Allen was zelfs vele uren
nadat hij zwaaiend met een bos bloe
men en stormachtig toegejuicht door
de duizenden langs het laatste gedeel
te van het parcours en in het Diek-
manstadion de marteltocht had beëin
digd, zichzelf nog niet. „Ik kan het
nauwelijks geloven. Enschede is een
van de bekendste marathons ter we
reld en die heb ik gewonnen. Het is
fantastisch".
Berney Allen was naar Enschede ge
komen. zoals de meeste van zijn land
genoten, die aan de start verschenen
Op eigen gelegenheid en voor eigen
rekening. Een soort vakantietripje
was het. want Enschede was voor hem
slechts een etappeplaats in een reis
naar West Duitsland, waar hij een
familielid wilde gaan bezoeken. „Ik
had dit jaar nog geen marathon gelo
pen. Ik had er de tijd niet voor
Omdat ik over twee weken in Londen
moest starten in de Highga te-mara
thon die ik in 1968 en vorig jaar heb
'.ewonnen, leek Enschede me een goe
ie training. Een test om de krachten
met anderen te meten. Dat dit eruil
:ou komen, had ik zelf niet durver
hopen".
Niet alleen de overwinning was vooi
Allen een aangename verrassing, zijn
tijd een nieuw- record, het oude
stond sinds 1953 op naam van de
Engelsman Jim Peters met 2 uur 19
minuten en 22 seconden was dat
eveneens. Want hij bleef liefst 5 mi
nuten en 36 seconden onder zijn per
soonlijke topprestatie. Een sprong op
de Engelse ranglijst, waarvan kenner
Harry Wilson zei „Het is ongelooflijk
Allen stond ongeveer 20sle, hij be
hoort nu tot de eerste tien en na wat
ik vandaag heb gezien, geloof ik, dat
er nog meer in hem zit".
Berney Allen reageerde zelf vrij
nuchter op alle lofuitingen aan zijn
adres, na die grandioze solo over 28
kilometer. „Ik ben er nog lang niet, al
is deze overwinning natuurlijk een
forse duw in de goede richting. In
Engeland zijn zoveel goede lange af
standslopers, dat je wel van heel uit
zonderlijke klasse moet zijn om in
aanmerking te komen voor b.v. een
Olympische ploeg. Aan München denk
ik daarom niet. Dat zit er voor mij
piet in. Ron Hill gaat er naar toe en
twee anderen, maai ik geloof niet, dal
ik daarbij zal zijn. Misschien wordt
het iets in 1976, in Montreal. Ik ben
dan 30, dat is voor een marathonloper
een ideale leeftijd".
Berney Allen trainde de laatste twee
weken dagelijks zo'n 25 km. Daarvooi
hield hij de conditie met „tochtjes
over ongeveer 10 mijlen op peil. „Ik
wist dat ik sterk was, maar de con
currentie was zo groot, dat ik vooraf
zou hebben getekend voor een plaats
bij de eerste tien. Per slot van reke
ning zijn mannen als Wolde. Ohtsuki
en die Tsjechen veel ervarener dan
ik. Toen ze me echter lieten gaan heb
ik alles op een kaart gezet. Nu of
nooit heb ik gedacht, maar er echt in
geloofd heb ik niet. Ik had bijvoor
beeld verwacht, dat Tom Fayrcloth er
wel weer bij zal komen. En Badgery
maar toen die wegbleef en ik bij 30
km. nog goed ging. besefte ik ineens,
dat ik kon winnen De laatste kilome
ters waren desondanks een verschrik
kelijke kwelling. Het publiek heeft me
er door gesleept. Geweldig zoals de
mensen langs de route me hebben
aangemoedigd. Was dat niet gebeurd,
zou ik toch nog in elkaar zijn ge
klapt".
Goedlachse Berney bleek dankbaar
voor de steun vanaf de kant. geen
wonder, want als hij opnieuw de tol
voor zijn inspanningen had moeten
betalen zou hij nog steeds een dwaas
'ijn genoemd. Die bijnaam is hij echter
nu wel kwijt
LEIPZIG In hel uitverkochte Walter llbrichtstadion in Leipzig heeft Anierl
de zvvemlandemvedstrijd der giganten met 221-13 punten van Oost-Duitsland
wonnen. Vier wereld- en drie Europese records waren de buit van twee daj
waarop de Oostduitser Roland Matthes en de Amerikaan Mark Spitz zich
zeer uitzonderlijke zwemmers presenteerden. De 20-jarige Erfurther-stud(
Matthes greep met 56,7 op de 100 meter en met 2.06.5, op de 200 meter rug tv
nieuwe wereldrecords (waarvan hjj met resp. 56,9 en 2.06,1 sinds 1970 reeds beo
ter was) en voegde met 55,7 op de 100 m. vlinderslag (reeds met 56
eigendom) en als startzwemmer van de wisselslagestafette (3.53,8 tot
3.5-1,4daar nog eens twee gloednieuwe records aan toe.
Mark Spitz, een jaar ouder dan Mat
thes, stelde zich op de 200 meter vrije
slag alleen aan het hoofd van de wereld
ranglijst met een tijd van 1.54,2. Hij
moest het daarvoor delen met Don
Schollander met 1.54.3. Bovendien was
hij als formidabel vlinderaar duidelijk
debet aan de sensationele tijd van de
Amerikaanse wisselslagestaffetteploeg,
die 3.50.4 liet noteren, he wereldrecord
van de Oostduitser met niet minder dan
vier seconden verbeterdend. Sinds de
Olympische Spelen van Mexico startte
de Amerikaanse ploeg in Leipzig voor
het eerst in een ideale samenstelling.
De uitkomst was verbluffend. Het derde
Europese record werd gezwommen door
Gudrun Wegener op de 800 meter vrije
slag met 9.17,1. Een week eerder had de
Italiaanse Calligaris het op 9.20.8 ge
steld. Uitslagen: Dames: 100 meter vrije
slag: 1. Johnson (VS) 1.00,2, 2. Babas-
holl (VS) 1.00,9, 3 Sehmisch (OD1)
1.01.0. 4. Wetzko (OD1). 1.01,1. 100 meter
schoolslag: 1. Schuchardt (OD1) 1.17,1, 2.
Clevenger (VS) 1.17,4, 3. Vogel (OD1)
1.17,5, 4. Nickloff (VS) 1.18,2. ioo meter
vlinderslag: 1. Daniël (VS) 1.04,7, 2.
Deardruff (VS) 1.05.8, 3. Lindner tODl)
1.06.7, 4. Kother (ODll 1.08.8. 100 meter
Rugslag: l Atwood (VS) 1.07,5. 2. Moe
(V.-5) 1.08.3. 3. Herbst (OD1) 1.09.6. 4.
Hiller I 11.2 4 X 100 meter wisselslag
est.: 1 V.S. 4.28.9. 2. Oost-duitsland
4.31.1. Torenspringen: Dames: Becker
(OD1) 434,9 punten, 2. Janicke (OD1)
434,55 punten, 3. Potter (VS) 433,40, 5.
Ely (VS) 428,00 punten. Heren: 1. Hoff
mann (ODL) 500,70, 2. Henrv (VS)
500.70. 3. Moore (VS) 494,55, 4. Ristau
(ODD 440.45 200 meter wisselslag: 1
Bartz (VS) 2.27.0. 2. Atwood (VS) 2.28,5,
3. Butters (OD1) 2.32,5, 4 Mertz (OD1)
2.32.6 400 meter vrije slag: 1 Simmons
(VS) 4.26.4. 2. Calhoun (VSt 4.31,4. 3.
Wegener (OD1) 4.31,8. 4. Tuelling (OD1)
2.39,9, 200 meter wisselslag: 1. Hall (VS)
2.09,9, 2. Cclella (VS) 2.13,0, 3. Pech-
mann (ODD 2.15,6. 4 Tuerpe (OD1)
2.18,9. 200 meter vrije slag: 1. Spitz
(VS) 1.54.2 (Wereldrecord), 2. Heiden-
reich (VS) 1.54.4. 3. Unger (OD1) 1.58.3,
4 Poser (OD1) 2.00,7 1500 meter vrije
slag: 1. Burton (VS) 16.27.4. 2. MeBreen
(VS) 16.31,1, 3. Sperling (ODD 16.46.4. 4.
Freudenberg (ODD 16.57,4, 200 meter
schoolslag: 1 Colella (VS) 2 24,6. 2. Kat-
zur (OD1) 2.27,4. 3. Dahlberg (VS) 2.27,8.
4. Appelt (OD1) 2.30,4. 200 nieter vlin
derslag: 1. Hall (VS) 2.04,5, 2. Wa)
(VS) 2.07,5, 3. Floeckner (OD1) 2.
Apel (OD1) 2.11,2. 100 meter rugslag:
Matthes (OD1) 58,0, 2. Campbell O1
58,7, 3. Nash (VS) 59,7, 4. Noack (0!
102,0. 4 X 100 meter vrije slag est: 1,
3.36,8, 2. Oost-Duitsland 3.41,2. 4 X
meter wisselslag est: 1 VS (Dahlbc
Campbell, Spitz, Heidenreich)
(nieuw wereldrecord), 2 Oost-Duitsla
3.53,8 (nieuw Europees record) Mattl
als startzwemmer op rugslag 56,7 nie
wereldrecord.
DEVENTER Het hoogtepunt
de zwemwedstrijden Nederland-Rusla Dui
die zondag in het sportfondsenbad
meter) te Deventer is gehouden, i
recordverbetering van de Y-zwemi
Enith Brigitha op de 100 meter
slag. in een boeiend gevecht met h
grote opponente Anke Rijnders die t
ter na het zware seizoen einigsi
ontspannen partij gaf. kwam zij tot t
prachtige tijd van 60.3 seconden
verbeterde daarmee het enkele wel
oude record van Anke Rijnders mei
seconden.
De Amersfoortse. die deze toptijd
dens de Europese jeugdkampioensctr
pen in een 50-meterbad te Rotterfl|
had geve.sjigd. finishte nu
60,5 seconden. Opvallend
de veel betere techniek van de Rui
bij de keerpunten, hoewel ook hun l
den niet konden imponeren.
UITSLAGEN:
Heren: 200 meter rugslag: 1. Scho f
sen (Dolfyn) 2.12.8. 2. Gielen (M«
2.13.5, 3. Schaddenhorst (Vitesse) 2.11
200 meter schoolslag: 1 Morsjod
(Rus) 2.28,2, 2. Elzerman (Zian) 1
Spijk (HZ en PC) 2.33,8. 200
vlinderslag: 1 Sjariging (Rus) 2.10.9-
Rood (het Y) 2.16,0, 3. Brouwers (Z:
2.21.3. Dames. 100 meter vrije sla*: Vass
Enith Brigitha (het Y) 60.3 (Ned.
cord), 2. Anke Rijnders (A.\ en PC) flf°rSC
3. Matynkhine (Rus) 61,3.
wisselslag: 1 Hennie Pentermann li °or;
AZHDZ) 2.28.8. 3. Petrova (Rus) 2.3 'ini
3. Wijda Mazereeuw (EZV) 2.32.J
meter rugslag: 1 Leikvishily
2.27.4, 2. Solovanofa (Rus) 2.29.8. 3.
sien Elzermann (Zian) 2.30.5. 100 t
schoolslag: 1. Stepanova (Rus) 1.14 9
Poedmikova (Rus) 1.17,7, 3. Alie t
(Zwemlust) 1.17,9.
'n
I
ril
ui
Lu
