10 bij 4 HAVENSTAD ZET ZIJN NIEUWBOUW ZO SNEL MOGELIJK IN HET GROEN Gastgezinnen vervangen crèches Brighton bekroont Rotterdams perkje van UITKOMST VOOR WERKENDE VROUW: ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1971 De heer J. A. de Mots en ir. A. Raat van de Rotterdamse beplantingen zijn begin dit jaar uitgenodigd veertig vierkante meter boulevard in de Engelse badplaats Brighton te beplanten. Het ontwerp is eind juni naar Engeland ge gaan, waarna tuinlieden aldaar het plan ten uitvoer hebben gebracht. Hoe het er uiteinde lijk is uit komen te zien, weten de heren nog niet. Wat ze wel weten is, dat ze met hun inzending de eerste prijs behaalden. Vorig jaar was het de Australische stad Canberra, die deze eer te beurt viel. De prijs, bestaande uit een zilveren schaal met inscriptie, is dezer da gen door ir. Raat, hoofd beplantingen, in de Zuidengelse stad in ontvangst genomen. Er zijn al flinke parken in Rotterdam. Onvermijdelijk blijven op de achtergrond de industrieën Ook dit kleine hoekje Rotterdam werd door de afdeling beplantingen van het nodige groen voorzien. ROTTERDAM „De schade aan bomen, heesters en planten door de luchtvervuiling in de Rijnmond valt best mee. Af en toe gebeurt het wel, dat bijvoorbeeld in Hoogvliet een paar struiken door vuile lucht ver brand zijn, maar dat is maar zelden. Overigens hebben we in samenwer king met Wageningen op verschil lende kruispunten in de stad bakken "iet petunia's gezet. Het is namelijk gebleken, dat deze bloemen een goe de graadmeter zijn, vooral waar het het loodgehalte in uitlaatgassen be treft. Na enige tijd wordt dan be keken hoe het met de bloemen is en soms blijkt, dat ze niet eens zijn gaan bloeien,"' aldui> de heer J. A. de Mots van de Rotterdamse beplantin gen. Voor deze afdeling is het niet' zo'n teleurstelling, want dat komt nu eenmaal voor. De bloembakken wor den dan een paar meter verder van de weg geplaatst voor volgende Voor de grotere stukken grond worden de laatste jaren, en niet al leen in Rotterdam, veel snelgroeien de heesters en bomen gebruikt. Voor al in de nieuwbouwwijken blijkt de ze manier van werken te voldoen, omdat de kale hoogbouw dan binnen een paar jaar omgeven wordt door flink opgeschoten groen. Daartussen in worden langzamer groeiende bo men geplaatst. Het. doel van deze methode legt de heer De Mots in enige woorden uit: „Populieren en wilgen behoren tot de snelle groeiers. Populieren zijn na zeventig jaar uit gegroeid en wilgen zelfs al na veer tig a vijftig jaar. Daarna blijven de langzamere groeiers over, die dan echter tot volle wasdom zijn geko men. Zo krijg je een afwisselend geheel". Getransplanteerd Om de kale nieuwbouwwijken zo snel mogelijk te voorzien van wat groen, worden soms oudere bomen van andere plaatsen in de stad, waar zij het verkeer in de weg staan, als liet ware „getransplanteerd" naar nieuwe wijken. De heer De Jong, ze telend in hetzelfde kantoor als de heer De Mots in het oude Stadstim- merhuis. verduidelijkt aan de hand van foto's hoe moeilijk het is oudere bomen een nieuwe plaats te geven. Het experiment mislukt wel eens. „We moeten hele stukken van de wortels en de takken afsnijden, voor we zo'n boom kunnen overplanten. Het is daarna maar afwachten of zo'n boom op zijn nieuwe plaats wil blij ven leven. We hebben het op het Visserijplein gehad, dat bomen langs de rand het wel deden, maar midden opliet plein sterven ze af. Dat kwam omdat bovenop een dikke laag klei een laag zand en grind was aange bracht. Voor het planten van de bo men hebben we galen moeten graven in die kleilaag en iedere keer als het regende zakte al het water naar die onderbreking in de kleilaag toe. Die bomen zijn dus eigenlijk verdronken. Bovendien willen de vishandelaren, die daar een paar maal per week staan, hun ijswater met pekel nogal eens bij zo n Worn kwijt". „Overigens is deze methode van beplanten lang niet nieuw", voegt hij eraan toe. „Toen rond 1900 de nieuwe kasteelheer van het kasteel Haarzuilens met een dochter van Rothschild trouwde liet hij het kas- PETUNIA NOG WEL EENS IN DE KNOEI MET UITLAATGASSEN teel herbouwen en uit de nabij ge legen bossen werden bomen naar de tuin van het kasteel overgebracht". De beide beplanters vinden in Rot terdam het geheel van particuliere je dan alles bij elkaar voor- en achtertuintjes een nogal maar lukrake blokjes, rommelige indruk maken. „De één met een haagje, een legt het zus aan en de ander zo. Als muurtje. Als wij dan ziet, zijn het afgeschermd plank of een een aanslui tende stadsbeplanting ontwerpen, zetten we er eerst maar een flinke rand heesters langs om de zaak te camoufleren". Op die manier tracht men er een rustiger geheel van te maken. Op de vraag hoe de heer De Mots zich de ideale stadsbeplanting voor stelt, kijkt hij wat zorgelijk. Klaar blijkelijk is die voorlopig niet te re aliseren, hoewel hij er toch wel zijn gedachten over heeft. Er wordt nu veel gewerkt met snelgroeiende bo men en heesters. Persoonlijk geeft hij meer de voorkeur aan sierheesters, ondanks het- feit. dat die veel lang- In ieder geval moeten er en daar bij gaat hij dan van de nieuwbouw wijken uit zo snel mogelijk flinke bosschages tussen de flatgebouwen komen. De fijnere plantsoenen zijn alleen nog maar in de binnenstad mogelijk. Daarbuiten gaat men, zo als de heer De Mots het noemt, „rauwer" te werk. Fikse partijen bomen en gras met hier en daar een rozenperk. De bloemen komen het meest in bakken terecht. Om het ge heel nog meer te verlevendigen moe ten er volgens hem veel meer beeld houwwerken in de plantsoenen ko- Een doorn in het oog van menige stadsbeplanter is ongetwijfeld hel grote aantal vernielingen, dat wordt aangericht. „We willen daar beslist niet alleen de jeugd de schuld van geven. Meer nog is het de schuld van de ouders, die alles maar toe laten. Natuurlyk zijn de plantsoenen er wel om mee en in te leven, maar moedwillige vernielingen zijn beslist niet nodig. Niets is mooier dan op een grasveld een balletje te trappen of een tentje op te zetten. Daar kan het veld best tegen, maar je kunt het te gek maken. Hoe vaak komen we bovendien in de stad omgegooide bloembakken tegen of zo maar moed willig uitgerukte bloemen. Bij de nieuwe Ahoyhal is op een nacht zelfs een hele bloembak gestolen. En dat Wedstrijd Er is niet zoveel verschil te be speuren tussen de soorten bloemen in het gemeenteplantsoen en in de particuliere tuinen. Leeuwebekjes, afrikaantjes, ageratum, petunia's begonia's en geraniums zijn nu een maal op alle plaatsen de kleurigste, langstbloeiende, en meest tegen alle weerssituaties bestendige plante- soorten. Een aantal van deze soorten is dan ook te vinden in het ontwerp, dat in Brighton in de prijzen viel. „We hebbenWal dia's gezien van de inzendingen van vorig jaar. Ik vond dat ze er een soort kleurige puddin gen van gemaakt hadden. Ons ont werp is aan de strakke kant". In dat ontwerp zitten begonia's, ageratum en leeuwebekken in ver schillende schakeringen. Toch zijn met de soorten nog wat problemen geweest, omdat enige hier bekende typen niet in Engeland aanwezig wa ren. Men had er wel weer andere typen, die in ons land niet bekend zijn. Het geheel moet uiteindelijk toch een goede indruk gemaakt heb ben, te oordelen naar de uitslag van de wedstrijd. Waarom juist Rotterdam voor deel neming is uitgekozen is een niet he lemaal opgelost raadsel voor de Rot terdammers. Waarschijnlijk omdat eind juni in Rotterdam het internationale IFPRA- congres is gehouden. IFPRA is de afkorting voor International Federa tion of Park and Recreation Admini stration, wat zoveel wil zeggen als een federatie van plantsoenendien sten en -vrienden uit verschillende landen. In ieder geval vervult het de Rot terdamse stadsbeplanters toch wel met trots, dat zij de wedstrijd ge wonnen hebben. Ook al zeggen ze het niet hardop. ANK VAN DUGTEREN Nog een paar jaar en dan zijn deze boompjes bomen geworden- Dan ook camoufleren ze de industrie. (Van e AMSTERDAM-DEN HAAG De roei crèches (in goed Nederlands: kinderbew; wordt steeds luider. Vele huisvrouwen zien hun wens om buitenshuis te gaan werken getorpedeerd door 'n knellend gebrek aan crèches, waar zij hun kinderen een hele of een halve werkdag verant woord kunnen onderbrengen. Geruime tijd studeert het ministerie van Cultuur. Recreatie en Maatschap pelijk Werk (CRM) al op een mogelijke wettelijke In ieder geval zitten er geen gratis crèches in, waarvoor o.a. de Dolle Mina's zich sterk inzetten. Momenteel zoeken steeds meer bedrijven naar ge huwd vrouwelijk personeel, dat eventueel „part time" aan de slag kan. In enkele gevallen wordt in de onderneming een crèche opgezet. Dit blijkt dan een trekpleister te zijn. Het grote uitzendbureau „Tempo-Team" dat „zit te springen" om vrouwelijk personeel, hoopt nu 'n oplossing gevonden te hebben via 't aanbieden van geselecteerde gastgezinnen voor de kinderen van buitenshuis werkende gehuwde vrouwen. De via „Tempo-Team" uitgezonden moe der heeft nu de mogelijkheid om haar kinderen in een gezin onder te brengen, tegen een gereduceerd irslaggevers) tarief, dat enkele guldens minder is dan het norma le crèchetarief, (f 16,De uitleenorganisatie legt om meer een derde van de kosten bij. rplaatsen) Gastgezinnen worden per dagbladadvertentie „ge zien hun worven". ,,Er volgt een scherpe selectie en controle", aldus mevr. Van Huljstee-Haarsman, die op het hoofdkantoor van de uitzendorganisatie in Amster dam de leiding heeft over de afdeling „gastgezin- Dit beeld zal, tenminste als het aan de dames van Tempo ligt, gaan verdwijnen. Ervoor in de plaats komen de gastgezinnen. Voor de vrouw, die niet buitenshuis wil gaan werken, een bijverdienste. Ruim 1.5 jaar functioneert naar Zweeds model het gastgezin. De gastgezinnen mogen zelf hun voorkeur opgeven voor het aantal kinderen (maxi maal 4), de leeftijdsgroep en het geslacht (meisjes en jongens). Met deze voorkeuren wordt sterk reke ning gehouden, zo ook met de wensen van de werkende moeders. Alleen in Amsterdam. Rotter dam, Vlaardingen, Schiedam en Utrecht (aarzelend) zijn en komen er gastgezinnen bij. Mevr. Van Huijslee en haar informatrices in andere steden accepteren niet direct ieder gezin, dat zich aanbiedt om de kinderen van gehuwde vrouwen voor een hele of halve dag op te vangen. Nauwkeurig en uitgebreid worden eerst gegevens vastgelegd van de „echte" moeder, haar kinderen en die van het gastgezin. Leeftijd, godsdienst, soorten inentingen, eventuele chronische ziekten, bijzonderheden t.a.v. de voeding, waar de moeder te bereiken is, zijn onmisbare onderdelen van .de gastgezinnencarto- theek. Zoveel mogelijk worden de kinderen in die gastgezinnen geplaatst waarin zij qua aard en milieu het beste passen. Het is geen uitzondering, dat mevr. Van Huijstee en haar medewerksters de „nieuwe" moeders van de gastgezinnen uitvoerig moeten instrueren over wat hun te wachten staat bij de opvang van niet-gezinsleden. Gestencilde reglementen moeten er o.a. borg voor staan, dat baby's en kleuters niets te kort komen. Baby's moe ten in kinderwagens worden gebracht samen met schone luiers, „de fles", poeder en eventueel speel goed. Het gastgezin moet beschikken over kinderlc- dikant en -stoel en box. Peuters krijgen drie maal daags een glas melk en twee keer per dag een ligakoek. Schoolgaande kinderen kunnen rekenen op een twaalfuurtje en op toezicht bij het maken van hun huiswerk. De leiding van „Tempo-Team" moet toegeven, dat het aanwerven van gastgezinnen niet uit direct sociale motieven gebeurt. Het onderdak bieden aan kinderen van de gehuwde vrouw, die wil gaan werken, betekent vooral in de randstad voor t uitzendbureau een groter blijvend aanbod van vrou welijk personeel. Vooral de jonge moeders, die met buitenlandse werknemers zijn getrouwd, maken dankbaar gebruik van de gastgezinnen, zo is geble ken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 13