WAT IS NU TIEN ROEPIA
VOOR EEN AMERIKAANSE!
POLITIE HOUDT
HASJ-RAZZIA IN
VONDELPARK
\Y onderdoenster
krijgt 12 dagen cel
9untenlijst bepaalt mate
van onder invloed zijn
25 arrestaties
Verzekering
alpinisten
noodzakelijk
Surinaamse
akbonden in
conflict met
regering
Ixperiment Rotterdamse politie
- 3A V
- laeNsji -
Hard werkenmaar geen samenwerking
MENS IN DE MASSA (IV)
jjAG 27 AUGUSTUS 1971
LEIDSE COURANT
onzer verslaggevers)
ISTERDAM De Amsterdamse
s gistermiddag scherp opge
lden tegen de half criminele ele-
die het Vondelpark in bezit
eigen te nemen, nu de vredige
H>iezomer naar zijn einde gaat.
politiemannen in burger
erden onder het toeziend oog van
officier van Justitie, mr. Van
esse, een anderhalf uur durende
e uit die zich concentreerde rond
hippiecentrum Studio 7. Er wer-
Dertien personen moesten later op
vrije voeten worden gesteld, omdat
ze slechts in het bezit bleken van
nep-hasjiesj (matrasvulling) en nep-
l.s.d. (gestampte suiker). Juist deze
zwendelaars zou de politie het liefst
achter slot en grendel houden, maai1
de huidige wetgeving biedt daartoe
geen mogelijkheid.
Bii de twaalf overgebleven arrestan
ten werden onder meer een gaspis
tool met patronen, l.s.d.-tabletten,
mescaline en hasj gevonden. De hoe
veelheden liepen in de kilo's. De
speciaal afgerichte hasjiesj-hond die
aan de actie meedeed, spoorde in de
bosjes van het Vondelpark en onder
een butagasfles in Studio 7 een hoe
veelheid ijlings verstopte verdovende
middelen op plus drie gestolen pas
poorten en een aantal stiletto's.
De politie hoopt dat het Vondelpark
nu bevrijd is van de semi-onderwe-
reld die zich er aan het vormen was.
Woordvoerder Jagerman verklaarde
gisteravond nadrukkelijk dat het po
litieoptreden niet de hippies zelf had
gegolden. De massale politieactie
was volgens hem nodig geweest om
dat er steeds meer klachten binnen
komen over gestolen paspoorten en
travellers-cheques, over illegaal
wapenbezit en over opdringerige
drughandel. Het Vondelpark dreigde
de laatste weken het mikpunt te
worden van randfiguren die finan
cieel en zelfs crimineel voordeel pro
beerden te slaan uit de reputatie
van straffeloosheid die dit open
luchtcentrum voor internationaal
jeugd toerisme de afgelopen zomer
heeft gekregen.
r gelegenheid van het 2500-jarig bestaan van het door Cyrus de Grote ge-
Me Perzische Rijk heeft de Sjah van Perzië uit eigen middelen een groot
Irag beschikbaar gesteld voor scholenbouw. Op de foto een lokaal in één der
nieuwe scholen.
tvan onze correspondent)
PARIJS Het Franse parlements
lid Pierre Mazeaud, een fervent berg
beklimmer, is van plan een wets
voorstel in te dienen om voor berg
beklimmers verzekering verplicht te
stellen. De verzekeringspolis zou net
als een rijbewijs pas mogen worden
afgegeven nadat de aspiranten een
test van bekwaamheid hebben afge
legd.
Mazeaud is op dit idee gekomen
door het grote aantal ongelukken dit
jaar in de Alpen. Nu reeds zijn 68
mensen omgekomen, van wie 47 op
het massief van de Mont Blanc. Er
zijn honderd mensen gewond geraakt.
Het dodencijfer was vorig jaar 33.
Veel ongelukken worden veroorzaakt
door gebrek aan deskundigheid, over
moed en gebrekkige uitrustigen van
bergbeklimmers.
De kosten voor reddingsacties, die
worden uitgevoerpl door gidsen en een
bergdivisie van de gendarmerie liggen
zeer hoog. Alleen het opstijgen van
een helicopter kost al 140 franc; een
vlucht van een uur tweeduizend franc.
Theoretisch berust de aansprakelijk
heid voor de kosten bij de geredde
persoon of personen, maar deze kun
nen die vaak niet opbrengen. Voor
de leden van de Franse alpinistenclub
is de verzekering inbegrepen bij de
contributie.
RAMARIBO Tussen de vak-
en en de regering in Suriname is
geschil ontstaan over de benoe-
van een minister van arbeid. De
naamse vakbonden hebben de
nunicatie met de regering verbro-
aangekondigd tot actie over te
nleiding tot het conflict is het
oord dat premier dr. Sedney gaf
brief van de vier vakcentrales
begin deze maand waarin o.m. de
eming van een minister van ar-
werd geëist en werd aangedron-
op besprekingen over een wijzi-
het sociaal beleid,
r Sedney antwoordde de vak-
■ales dat de voorziening in vaca-
van ministers tot de competen-
n de politieke partijen behoort,
ambtenaren vakcentrale heeft
bestuur gemachtigd alle vak
smiddelen aan te wenden om een
te maken aan „dit rampzalig be
en een voor „de werknemers en
mieenschap gunstig sociaal econo-
ie situatie te scheppen".
(Van een onzei
UTRECHT „God heeft me de
kracht gegeven om mensen te genezen.
Als er mensen komen moet ik ze hel
pen, blijven helpen. Doet u met me wat
u wilt, maar ik kan niet anders." Dat
zij mevrouw E. Prinse-Korte, beter be
kend als „de wonderdoenster van
Standdaarbuiten", gisteren voor het
Utrechtse kantongerecht. De kanton
rechter, mr. M. Burlage, veroordeelde
haar voor het onbevoegd uitoefenen van
de geneeskunst nu in een aantal
gevallest in Utrecht tot twaalf dagen
hechtenis. Daar hij niet twijfelde aan
liaar „innerlijke drang om door te
gaan", zette hij bovendien een flinke
stok achter de deur: dertig dagen hech
tenis voorwaardelijk. De officier van
justitie, mr. M. Visser, had zes weken
onvoorwaardelijk geëist.
Dat wil niet zeggen dat mevrouw
Prinse helemaal geen begrip vond bij
het Kantongerecht. Mr. Burlage zei aan
het begin van de zitting dat hij niet wil
uitsluiten, dat mevrouw Prinse over pa
ranormale begaafdheden beschikt. En
hij \vas het eigenlijk wel eens met haar
raadsman, advocaat-arts mr. Schuur-
mans Stekhoven eens, c
Prinse „in het diepst van haar weezn
gebedsgenezeres" is.
Toch een vrij zware straf dus, die
mr. Burlage als volgt motiveerde: „Het
is best mogelijk dat u een mussie heeft
om mensen te genezen, maar u hebt
zeker ook de missie om de wet niet te
overtreden". In zijn pleidooi, waarin hij
vrijspraak vroeg, zei mr. Schuurmans
Stekhoven, dat mevrouw Prinse naar
zijn mening niet strafbaar is. Hij ver
wees naar twee arresten van de Hoge
Raad. Die houden in, dat gebedsgene
zing toegestaan is, maar dat men er
geen handelingen bij mag verrichten.
Dat laatste vond de raadsman een
dubieuze zaak. „Bij mevrouw Prinse is
het bovendien zo, dat die handelingen
eigenlijk maar bijzaak zijn, zij is een
geroepene, een bezetene, ze zegt tegen
haar patiënten: Als je volledig vertrou
wen in me stelt, zul je de kracht
krijgen om te genezen. Maar de mensen
hebben nu eenmaal die hang naar het
magische, dat vinden ze niet meer bij
een bevoegde geneesheer. Ze vinden de
behandeling gewoon niet compleet als
er niet van die rituelen aan te pas
komen."
TERDAM De Rotterdamse politiearts H. Cremers
methode ontworpen, waardoor politiefunctionaris-
zowel leken als medici zijns inziens snel, afdoend
jn grote mate van objectiviteit kunnen vaststellen
verdachte" weggebruiker het beruchte artikel 26 WWV
en onder invloed) hebben overtredenof tenminste voor
nader onderzoek in aanmerking komen. Hij is van
ing, dat teveel weggebruikers, die onder de invloed
tussen de mazen van het net doorglippen. Van-
Cremers heeft een formulier samengesteld, dat niet
vraagt naar de duidelijk omschreven ver-
nselen, die de opgebrachte weggebruiker vertoont,
dat die verschijnselen tevens een „waarderingscijfer"
geelt. Het totale aantal punten geeft dan aan in welke
de weggebruiker onder invloed is en of hij al dan niet
laat mag worden geacht zijn voertuig naar behoren te
aren.
everen de volgende symptonen punten op:
alcohol riekende adem (5)
herige ogen
de ogen (5)
n rode gelaatskleur (5)
•t onvast ter been zijn bij aanhouding of opbrenging
evenwicht
(25)rogev zwaaibewegingen of verlies
(25)
matige zwaaibewegingen (10)
oogbewegingen of tx'illingen bij zijwaarts kijken (50)
slecht formuleren (10)
slechte herinnering (10)
en allerlei min of meer abnormale gemoedstoestanden
(10)
De puntenwaardering is behalve op ervaring geba
seerd op wetenschappelijke gegevens met betrekking tot
verschijnselen bij weggebruikers, die alcohol gebruikt heb
ben. Weggebruikers, die minder dan 15 punten „scoren" zijn
niet duidelijk onder invloed. Scores tussen 15 en 100, 100 en
150 en van meer dan 150 punten duiden op respektievelijk
licht tot matig, matig tot sterk en sterk onder invloed
zijn.
Die systeem is volgens dr. Cremers bij het nog heersende
gebrek aan een methode, die niet zozeer afhandkelijk is
van wat de verbalisanten ervan vinden, zeer bruikbaar. Het
sluit in ieder geval ongenuanceerde privé-oordelen v^in
verbalisanten ten voordele of ten nadele van verdachten
voor een belangrijk deel uit. Tot nog toe gaan naar zijn
mening te veel weggebruikers vrijuit. Dat zijn bijvoorbeeld
de gewoontedrinkers, die door een sterke concentratie een
vrij normale indruk maken bij de verbalisanten, maar
slingerend hun weg vervolgen.
De Rotterdamse politie heeft vanaf januari met dit systeem
geëxperimenteerd. De proef is zo goed geslaagd dat men
heeft besloten de formulieren te blijven gebruiken, vermeld
dr. Cremers in het Algemeen Politieblad.
"V'"
De theeplantages van Poentjak, ergens tussen Djakarta en Bandoeng.
BANDOENG „Een paar da
gen geleden", zegt de Javaanse so
ciologe naast me in de auto, „las
mijn dochtertje me enbelc gege
vens voor over Indonesië uit een
of ander schoolboekje. En toen ik
die droge dode getallen hoorde,
realiseerde ik me eigenljjk pas
het
land eigenlijk is. Het greep me
zo aan dat ik het over heb ge
schreven. Moet jc luisteren!" Ze
haalt een briefje uit haar tasje en
leest: „Het eilandenrijk Indonesië
bestaat uit 13.677 eilanden, waar
van er 6.044 bewoond zijn. De
door Frans Kessels l0,aJe landoppervlakte is 1.904.345
km1; de totale zeeoppervlakte
3.31.170 km1. De grootste afstand van Oost naar West is
5.110 km; van Noord naar Zuid: 1.888 km. De bevolking
van Indonesië bedraagt 120 miljoen inwoners; 75 miljoen
hiervan leven op Java!"
Ik kijk uit het raampje naar buitenInderdaad, wat
een mensen! De grote, brede weg voor en achter ons is
overladen met één geweldige verwarrende en dwarrelende
drom van kleurige en schichtige, snellende en sjouwende
menselijke wezentjes, zover het oog maar reiken kan.
Mensen op logge twee-wielige wagens, beladen met suiker
riet, kokosnoten of mais, en bespannen met karbouwen
die loom en sloom voortsukkelen; mensen op kleine lichte
karretjes voortgetrokken ponies, die de indruk maken een
kruising te zijn lussen een paard en een hond; mensen op
fietsen. nauwelijks zichtbaar tussen de overstelpende hoe
veelheden fruit of groenten, bossen geoogste rijstaren of
uitpuilende busscis gras en hooi, waarmee ze hun vehikel
beladen hebben; mensen te voet: vrouwen en meisjes,
voortschrijdend met slanke gratie, een zware mand of
korf vol kleurige nxarktproduktcn op het hoofd; mannen,
voortdribbelend met kleine pasjes, met gekromde ruggen
de opbrengst van hun akkertje torsend aan stokken over
de schouders; kinderen, hollend en rennend, ravottend en
spelend, gillend en vechtend tussen de voortschuivende
levende massa.
En aan de wegkant, mensen in de kleine eethuisjes en
drinkhuisjes en rusthuisjes en wachthuisjes en winkeltjes
en stalletjes, die allemaal hetzelfde zijn: armoedig en pri
mitief opgetrokken van bamboe en planken. En daar
onder de vruchtenbomen en bloemenbonxen; mensen in de
mais-, kokosnoten-, thee-, koffie-, bananen-, en suikerriet
plantages, die zich groen en rijk en heerlijk koesteren in
de stralende zon.
En nog verder weg. op de grandioze, geterrasseerde
heuvels en bergen, talloze kleine, kleurige slipjes van
mensjes, werkend op de sawah's.
verig opflikkert in het heldere licht.
„Deze mensen hier om ons been worden veronder
steld dit land op pootjes (e zetten. Ze wérken ook, beel
erg hard zelfs; iedereen is bezig, dag-in dag-uit, maar het
gaat allemaal veel te primitief. Er is geen samenwerking;
hun methodes zijn veel te ouderwets en er is zo goed als
geen begeleiding van boven af. Nog geen tien percent van
de bevolking werkt niet een dusdanige efficiency, dat zc
iets bjj te dragen heeft aan de ontwikkeling van het land.
De Europeanen, Indiërs en Chinezen moeten het denk
werk doen, de economie in stand houden. Sockarno drong
er steeds op aan dat de Indonesiërs het zelf moesten doen,
maar dat kon niet: ze hadden het veel te druk met in
„President Soeharto heeft het gelukkig weer aange
durfd buitenlanders hier te laten investeren, maar toch
hebben Soeharto en zijn regering een onmogelijke taak op
zich genomen. Waar moeten ze aan beginnen in een der-
ilg door hen je ai
gelijk uitgestrekt rijk? Is het verwonderlijk dut men zich
alleen maar bezig kan houden met Java. en geen tijd
of geld ter beschikking heeft voor de rest van dit waan
zinnig grote eilandenrijk? En dan weer! Waar moeten ze
beginnen op Java? Er is woningnood; er is werkloosheid!
Voor woningbouw is geld nodig! Voor werkgelegenheid is
ook geld nodig! Er is geen geld! Hel hele eiland zit vol
mensen; ieder bruikbaar stukje landbouwgrond is al in ge
bruik. Dus op agrarisch gebied hoeven we het ook niet te
zoeken, Maar waar dan, waar dan?"
We stoppen in een dorpje een rij hutjes en huisjes
langs de weg waar een keurig restaurant en een Ja
vaans eelhuisje naast elkaar staan. We kiezen het eet
huisje. Als we uit de auto slappen, komen twee jongetjes
van een jaar of tien naar ons toe, en een van hen zegt:
„Ik zal uw wagen bewaken!" Mijn reisgezellin geeft de
jongen een briefje van tien roepia. Hij val post bij de
wagen. Zijn vriendje rent opeens snel weg naar een
prachtige rode sportwagen, die enkele meters van ons
vandaan voor het restaurant stopt, en waar een Ameri
kaanse dame uitstapt. „Wagen bewaken, mevrouw?",
vraagt hij beleefd. „Maak dat je weg komt", zegt ze nijdig,
en loopt het restaurant binnen. Hel jongetje blijft rustig
staan, steekt dan enkele vingers iru zijn mond en fluit twee
keren hard en schel Het gaat allemaal heel, heel erg
vlug: kleine jongetjes, twintig, misschien vijf cn twintig,
schieten tussen dê hutjes en huisjes vandaan, rennen op
de sportwagen toe, en houden zich daar heel even maar
zeer intens mee bezig met ijzeren slaven, stukken hout
en messen. Dan verdwijnen zc weer, even snel als ze ge
komen zijn. Gillend en zwaaiend met haar armen komt
de Amerikaanse naar builen hollen. Stampvoetend van
woede begint zc dan te huilen. De tranen lopen over haar
gezicht.
De sociologe aan mijn zij zegt rustig: „Dc tien roepia
heeft ze in ieder geval nog!" Als we aan een tafeltje heb
ben plaats genomen, zegt ze: „Die kleine jochies hebben
niets, totaal niets, ers wat betekenen 10 roepia voor die
Amerikaanse? Tenslotte is het de gewoonte je wagen te
laten bewaken hier. Met zo'n jongetje als wachtpost is
je wagen veilig. Je hebt zelf gezien dat in Djakarta nau
welijks een wagen rondrijdt met ruitenwissers, buiten
spiegels, radio-antennes of wieldoppen. Je hoeft je wagen
maar even onbewaakt achter te laten, en je kunt er zeker
van zijn dat alles wat enigszins los zit, verdwenen is. Over
het algemeen heeft men een groot respect voorde Blanken,
vaak nog meer dan voor de Indohcsiers zelf, juist omdat
de Blanken zo vriendelijk ero betrouwbaar zijn. Maar dc
Blanken moeten wel onthouden dat dit ons land is. en dut
we niet over ons laten lopen.
Voor 45 roepia eten we een heerlijk dinertje van zes
gangen de kip die dc eigenaar van het celhuisje ons
aanprijst, en die nog niet een touwtje om haar poot aan
een boompje staat vastgebonden, wijzen we vriendelijk af.
Ze ziet er met haar uitstekende bótten niet zo heel erg
geweldig uit stappen dan weer in de auto en rijden
verder.
Langs de weg staan lange rijen bosjes rijstaren, als
kunstwerken rechtop gezet, te drogen in dc zon. Elders
weer liggen rijstaren op matten op het wegdek, en de rijst
wordt door dc eroverheen razende auto's goedkoop cn
efficient gedorst.
Vlak vóór Bandoeng moeten we op de drukke weg
wachten voor een spoorwegovergang. Dc slagbomen zijn
wel niet automatisch, maar werken toch afdoende. Een
lange bamboestok, die door twee mannen aan de uit
einden wordt vastgehouden, verspert de weg. Als dc trein
voorbij is gereden, schreeuwen dc mannen luid, geven een
teken aan de auto's dat ze door moeten rijden, en gooien
de bamboestok langs de weg.
