Slapen op het strand:
„Lekker vrij, weet je weF'
P
Nieuwe lenin
Bank Ned.
Gemeenten
Pater Desmond
mag niet naar
de kerk
Gewonden bij
vliegtuigkaap
LEIDSE COURANT
MAANDAG 26 JULI 1
WÊÊÊÊommM
WÊmÊÈÊÊËMMÊHÊÊKÊÊÊÊmÊÊÊmÊMmMMmmmMm
Het is 23.05 uur in een nacht
van vrijdag op zaterdag. Het
weer ruikt goed. Bij uitstek ge
schikt om eens lang uit te gaan
in de rulle zandbrij van het
dichtstbijzijnde strand. Het don
kerblauwe uitspansel hangt er
met die volle maan fraai bij.
Met dekens omslagen lopen we
op de boulevard. Ons haar is uit
de rasier-schnitt; warrig bijeen
gebonden met een rode band.
Op de neus is een verwrongen
dienstbrilletje geplant, dat en
kele jaren geleden tot een
zonnefok werd gemaakt, door
op de kogelronde glazen een
donker laagje aan te brengen.
Het neemt niet weg dat met
enige moeite toch alles te signa
leren valt, ook al is het je rein
ste flauwekul om met een sterke
zonnebril 's nachts op pad te
gaan.
gers nagekeken. Ze lachen. De blote
voeten ia de afgeschreven gymschoe
nen raken het zand. Het is stil op het
strand. Hier en daar leunen verliefde
stelletjes tegen elkaar. In de verte
wakkert een vuur. Doel 1 is in zicht.
We kijken uit naar medewerkers van
de Sosjale Joenit, de mensen van Re
lease. die als het goed is „sur
veilleren" op het strand. Op zoek naar
jongelui die in moeilijkheden verke
ren, die misschien geen onderdak heb
ben. Naar jeugdige toeristen die om
wat voor reden ook op het strand sla
pen. Of de jonge mensen die wel in
een hotel of pension willen slapen,
maar door hun late aankomst niets
hebben kunnen vinden. De medewer
kers van die sociale groepen proberen
in al die gevallen jongeren op te van
gen, om ze te „werven" en te bege
leiden naar een speciaal centrum in de
Haagse Delagoastraat, waar de ge
meente voor dit doel een pand liet
inrichten. Voor 2,50 gulden kan men
daar overnachten.
Geen bus, geen bed
Als het goed was hadden we ook een
busje moeten zien dat volgens woord
voerders op de boulevard staat om
eventueel jonge mensen naar dat cen
trum te brengen. Een pracht service.
Maar het busje stond er niet, en de
medewerkers zien we ook niet. Die
zullen we trouwens tot zonsopgang
nergens zien of tegen het lijf lopen.
We kijken er wel naar uit. want ons
einddoel in de planning is, een ge
spreid bedje in het opvangcentrum.
Terug in de realiteit ploegen we moei
zaam door het loodzware zand. De
fotograaf ziet er als hippie gaaf uit.
Hij heeft geen bril op. Het jakkerende
vuur op het strand is nu in ware om
vang te meten. Jeugdige gezichten van
jongens en meisjes zijn bij vlagen
zichtbaar. De vlammen wentelen on
rustig. De 'groep erom heen telt onge
veer vijftien mensen. De zeebries en
het monotone geruis van de golven
kunnen de tingelende gitaarmuziek
niet overstemmen. Er wordt gelachen,
gegiecheld.
Flesjes sap gaan van mond tot mond,
anderen hebben een plastic bekertje.
Men is gekleed als wij. Wat het uiter
lijk aangaat zullen we ons niet ver
raden. Ons bezoek valt niet eens op.
Nauwelijks wordt aandacht geschon
ken aan onze jell „haai", die we met
een joviaal handgebaar uitademen.
Ook als we neerploffen midden in de
groep, geeft niemand een kik. Nor
male zaal: blijkbaar. Zo te concluderen
heeft voor deze jonge mensen ieder
individu recht om deel te nemen aan
het gemeenschappelijke vertier.
Het strandfeest gaat door. We klap
pen mee met de muziek uit „Hair".
Eén jongen is wat aangeschoten, loopt
op ons af, biedt iets aan en vraagt
poëtisch: „Mannen, wat voert gij hier
hene". „Wind, warmte en sfeer", zeg
gen wij rustig. Hierop zakt hij neer en
gaat in kleermakerszit naast ons zit
ten. „Lekker feestje hé mompelt-ie.
„Ja, goed feestje". „Stom toeval joh",
gaat de jongen verder. „We baggeren
wat met z'n allen over het strand met
veel lekker spul en maken een goed
vuurtje. Komt er een kluitje Ameri
kanen bij. Lekker vrij, geen gelazer
weet je wel. Die jongens weten ook
wat vrijheid is. Daar kun je wat mee
doen. We zijn net van school. Je
moet je toch met elkaar kunnen ver
maken. Thuis kan dat niet altijd. Nou
blijven we eens een nachtje hier. An
ders dan dat alledaagse ritme. Hier
leef je. Straks kwamen er ook al vijf
andere hippen uit Noorwegen hier.
Goed volk. Geen gelazer weet je wel
Je ziet maar wat je doet. Wij gaan
De fotograaf komt in actie. Hij knipt
de groep in de roes van vrijheid en
plezier. Een meisje vraagt om een
stickie, een ander wil cognac. Uit bui-
deltassen komt een complete voor
raad „levens"middelen.
Wij staan op en vertrekken. Honder
den meters lopen we richting Katwijk.
Vrijwel niemand te zien. Een ander
vuur doemt op. Langs het prikkel
draadhek liggen zo af en toe wel wat
mensen, maar het is te betwijfelen
of dat strandslapers zijn. Toch het
onderzoeken waard. Vaag zien we
iemand de duinen inklauteren. Nog
geen tien meter verderop twee naast
elkaar liggende mannen. „Rot op"
wordt geschreeuwd. Dat doen we ook,
want het is geenszins de bedoeling om
wie dan ook te storen, die voor onze
aanwezigheid nog geen cent geeft.
Dat tweede vuur is overigens aanzien
lijk kleiner. Wakkert ook niet zo. Toch
een lichtpuntje in die immense don
kerte. Je voelt je pupillen wagenwijd
open staan. Rond het vuur waar we
nu op af slenteren, heerst geen en
thousiaste feeststemming. Twee jon
gens spelen wat met hout op de sprin
gerige vlammen. Praten wat. Tussen
hen in ligt een stapel boterhammen.
Ook hier blijkt „haai" het uitgekiende
wachtwoord.
Aan hun accent te horen komen de
jongens niet uit Den Haag. Een van
de twee kijkt ons voortdurend aan. Het
vuur is op zijn eind. Ik sta op en ga
hout sprokkelen. Dat valt in goede
aarde waarop een gesprek met de twee
strandslapers begint. „Dat doen we
wel meer". „Wij ook", is onze reactie.
Opvallend is dat er verder alleen maar
over het alledaagse wordt gesproken.
Geen serieuze gesprekken. Ze houden
plotseling op met het spuien van
woorden. Met hun handen duwen ze
zand weg en graven een kuil; beschut
tegen de wind steken ze een shaggie
op. Hun ogen gaan tevreden dicht. De
peukjes worden weggeschoten en de
jongens proberen te slapen. Het is
We lopen terug la'ngs de vloedlijn in
de hoop iemand te ontmoeten die on?
onderdak aanbiedt. Niemand dit dal
doet. Dan moeten we ons desnoods
maar door de politie laten oppakken er
naar het centrum laten brengen. Ee.
half uur later staan wc op een koek
verlaten boulevard, in het licht van
straatlampen. We lopen een beet.i<
voor joker. Gaan daarom op de boule
vard liggen in de hoop door een sui
veillerende politiewagen opgemerkt er
meegenomen te worden.
Geen sterveling te zien. Een kwartiet
later horen we in de leegte roepen
„Hé, Gerrit een monnik". Zo ziet een
late barbezoeker onze fotograaf die op
een bank in slaap probeert te komen
Twee jongens en twee meisjes komen
op ons af. We komen wel wat over
eind maar blijven vredig voor ons uit
staren en geven geen krimp. Het it-
even later duidelijk dat één van hen
met ons op de vuist wil. Op zijn plat
Haags: „Nou kom dan, man tegen
man". Ons zwijgend commentaar
windt hc-m zeker nog meer op. De ge
haakte baret die ik op heb wordt van
mijn hoofd getrokken. „Niet reageren,
Lena", denk ik. Dx-ie van het groepje
lopen door, maar die ene knul blijft
wat moeilijk doen. De bedreiging dat
ik zo bbneden lig, als meneer dat wil,
nemen we voor kennisgeving aan. Dan
gaat hij achter zijn vriend en vrien
dinnen aan. Maar wel inclusief die
fraaie karet van mijn vrouw. Dit is
■■■■■■■■■OMR
Om eens na te gaan in hoe
verre het Scheveningse
strand inderdaad in deze
zomerse nachten dient als
zandmatras voor hippies en
openluchtslapers, waarom
men eigenlijk aan de kust
lijn in de late en vroege
uren van de dag samenkomt
en om te zien welke vrij
heden men als individu
heeft zonder gepakt te wor
den, is een van onze ver
slaggevers met een foto
graaf 's avonds het strand
opgegaan. Beiden verkleed
als „vrije vogels" in losse
kledij, compleet met haar
banden en schoudertassen
kwamen in contact met
jongelui, die de nacht in
direct contact met de na
tuur plegen te plukken. Hun
relaas werd in bijgaand ar
tikel samengepakt.
ons net geen vechtpartij waard. Een
van de meisjes horen we zeggen:
„Ach joh. geef- nou terug. Dat is zie
lig". Vergeet het maar, het mag niet
baten. De stilte keert terug.
Drie uur wijst ons verborgen horloge
Nog steeds is er geen politiewagen
voorbij gekomen. We houden voet bij
stuk en beschouwen die politie toch
als laatste strohalm en mogelijkheid
om in dat centrum te komen. Rond
half vier is het zover. De dieselmotor
van een Mercedes knort ergens. De
wagen komt even later voorbij en wij
liggen roerloos op het plaveisel. Door
mijn donkere bril zie ik een van de
op kaugomkauwende agenten naar ons
kijken. Maar stoppen doen ze niet.
Voor hetzelfde geld kan er iets met
ons gebeurd zijn. Ook al zien de poli
tiemannen door hun beroepsoog mis
schien dat dat niet zo is in hun ogen
moeten we dan wel openluchtslapers
zijn. En daar zou dan wal aan gedaan
kunnen worden.
Geen hoop meer
De politie heeft bovendien afgespro
ken met de oprichters van dat op
vangcentrum uit te zien naar „klan-
len". mensen die misschien hunkeren
naar onderdak. Er zou medewerking
worden verleend, maar de Mercedes
rijdt mooi verder. Maar ook al zou dat
centrum er niet zijn. dan nog is het
verboden zomaar op straal te slapen
'Iet is onduidelijk wat we „verkeei'd"
gedaan hebben. Reden voor ons om
11e hoop op te geven en in de auto
lug naar huis te rijden Enigszins
gedesillusioneerd.
Het wordt al weer licht. De vrijheid
die men hier in Scheveningen heeft
in het doen en laten is uniek. Nie
mand die je een strobreed in de weg
legt. Het is een van de conclusies na
'o'n toch wel fijne nacht.
TEKST FRED VAN BUNGE
FOTO'S MILAN KONVALINKA
e
DEN HAAG - De NV Bank voor 1
derlandsche Gemeenten gaat over pgrac|11
de uitgifte van evn 8 pet 25-jai|rtenties
obligatielening, groot f 100 min totjwartaal
koers van 100 pet. Bij f-"°r1
wordt het recht voorbehouden het h"
drag van de lening te verhogen tot
ingeschreven bedrag, echter
tot f 150 min. De datum van
ving is donderdag 5 augustus, de st|
tingsdatum woensdag 1 september.
tering op de beurzen van Amsterdf
en Rotterdam zal worden aangevraaj
Het prospectus verschijnt woensdag
juli, aldus een mededeling van
Bank. f V-/J
GKU-p,ersoneel
vergadert
vanavond
GRONINGEN (ANP) Vanavon1 1
zullen de werknemers van de GKII
vestigingen in het noorden van ons lan!
voor zover zij tenminste lid zijn va
een vakcentrale in de Martinihal t
Groningen in een massale vergader int 7"/""^
gaan bepalen hoe zij hun belangen hdy
beste veilig kunnen stellen. Gistermor,^^.
gen heeft het NVV de ondernemings
raadsleden uit de GKU-vestigingen
het noorden voorgelicht over de stan^,
van zaken tot nu toe.
De ondernemingsraadleden zoude®
vanmorgen in de bedrijven r
werknemers de situatie doorsprekenl
Manifesten van de NVV textielbond
Eendrachl" zullen worden uitgereikt^
Hierin wordt onder meer door de dri
vakcentrales voor een periode v
weken voor de werknemers bij de GKll
in Nieuwe-Schans vol loon gegaran{|
Voorts zegt „De Eendracht"
Nieuwe-Schans niemand de verplichting
heeft ander werk in andere bedrijvi
te accepteren. Dit in verband met hel
streven het gehele bedrijf en personel
door een andere industrie te laten ov
nmen. Mocht dit lukken, dan zal
de 600 af te vloeien werknemers
Groningen. Nieuwe-Schans en Hooge-
veen een 120-tal (70 in de stad Gronin
gen en 50 in Hoogeveen) moeilijk elders
geplaatst kunnen worden, zo deelde de
heer M. Arends. NW-districtbestuurderfeJfi
in Groningen mee. pt- S
ZUID-AFRIKA
(Van onze correspondent)
KAAPSTAD. 2 juli Pater Cosmas
Desmond, de franciscaan die onder huis
arrest in Johannesburg (Zuid-Afrika) is
geplaatst, is toestemming geweigerd om I
zondags naar de kerk te gaan.
Hij had bij de hoogste magistraat van
Johannesburg om verlichting van het
huisarrest gevraagd, dat hem zaterdags,
zondags en op weekdagen tussen zes uur
's avonds tot 7 uur 's morgens aan zijn
huis bindt. Er is geen reden opgegeven
voor de weigering..
Behalve zijn ouders, die in Londen wo
nen en zijn arts mag pater Desmond ge
durende de uren van huisarrest niemand i
ontvangen. Iedere maandag moet zij zich 1
bij de politie melden. Het is hem ver
boden bijeenkomsten bij te wonen (een
bijeenkomst wil zeggen, een „verzame
ling" van twee personen en meer), iets te
publiceren of het district van Johannes
burg te verlaten.
Pater Desmond is de auteur van „De
Afgedankte Mensen", een uiteenzetting
van de levensomstandigheden van Afri
kanen in haar vestigingskampen. Zijn
werk onder de Afrikanen is waarschijn
lijk de reden voor de beperking van zijn
bewegingsvrijheid.
MIAMI (AFP) Een stewardess en
een passagier van een DC-8 van de
Amerikaanse maatschappij „National
Airlines" zijn licht gewond door een
schot van een inzittende, die de beman
ning dwong koers te zetten naar Cuba.
Het vliegtuig was met 76 passsagiers
en acht bemanningsleden op weg van
Miami naar Houston. De luchtpiraat, die
in de ene hand een staaf dynamiet en in
de andere een pistool had. duwde de drie
stewardessen in de toeristenklasse naar
het einde van het toestel. Toen een pas
sagier uit het toilet kwam. schrok de
kaper kennelijk, waarop hij een schot
loste. Hij rende daarna naar de stuurhut,
waar hij opdracht gaf naar Cuba te vlie
gen. De drie stewardessen en de gewon
de passagier hielden zich in de toilet
ruimte schuil tot het toestel landde in
Havanna, waar de luchtpiraat uitstapte.
De DC-8'is inmiddels in Miami terugge
keerd
Brand in wasserij:
schade 30.000
LEIDSCHENDAM Zaterdagmorgen
omstreeks half 12 ontstond brand in een
wasserij aan de Voorburgseweg. De
dochter des huizes waarschuwde direct
de buurman, de heer Meeuwisse, die zijn
tuinderij er naast heeft liggen. Terwijl
de echtgenote van de heer Meeuwisse de
brandweer van Leidschendam waar
schuwde. ging de heer Meeuwisse met
eigen blusapparatuur de brand te lijf.
Binnen enkele minuten kreeg hij
assistentie van de Leidschendamse vrij
willige brandweer en na 20 minuten
was de brand geblust. De oorzaak van
de brand is nog niet bekend. De schade
wordt geschat op 30.000,
Inbraak in kantine en
in supermarkt
LEIDSCHENDAM Zaterdagnacht is
door verbreking van een ruit ingebroken
in een supermax-kt aan de Bux-gemeester
Sweenslaan, waar een onbekend aantal
pakjes sigaretten werd gestolen. Ook in
de kantine van Blauw Wit aan de West-
vlietweg weid zaterdagnacht ingebroken
door verbreking van een ruit. Alles werd
overhoop gehaald, maar er werd niets
vermist.
