PIJN EN
GELUK
AJAX BESLIST
MORGEN OVER
WERELDBEKER
Fadrhonc voorzichtig
mens worden
van Merckx
gaf de Tour
z'n cachet
Onthullende biecht
van Tourwinnaar
Sponsors
besloten
tot actie
Gehoord
laatste renner in Tour:
Chappe-laar
Er is nog steeds geen beslissing
genomen of de wedstrijden om
de wereldbeker, tussen Ajax,
winnaar Europa-Cup en Nacio-
nal, winnaar Zuidamerikaanse
Cup, zullen plaatsvinden. Nacio-
nal is bereid beide wedstrijden
in Europa te spelen, maar de
Zuidamerikaanse voetbalfedera
tie heeft geweigerd hiervoor
toestemming te verlenen en eist
dat een van de wedstrijden in
Montevideo zal plaatsvinden. Er
is aandrang uitgeoefend op Ajax
om toch tot het spelen van deze
„erewedstrijden" over te gaan,
omdat het als een morele plicht
wordt beschouwd dat deze reeks
wordt voortgezet. Dinsdagavond
zal het Ajaxbestuur in samen
werking met de medische staf de
zaak nog eens van alle kanten
gaan bekijken en een beslissing
nemen.
DUSSELDORP „Bijzonder gunstig",
was zaterdagavond het commentaar
van de heer W. A. G. M. Meuleman,
voorzitter van de KNVB ten aanzien
van de loting van het Nederlmds elftal
voor 't wereldkampioenschap. Hij voeg
de er aan toe: „Alleen moet je er wel
rekening mee houden, dat de Belgen
toch altijd tot de eindstrijd zijn door
gedrongen. Ik ben wel blij, dat wij nu
eens niet met Oosteuropese ploegen
zijn ingedeeld. Die hebben altijd meer
faciliteiten wat de competitie en derge
lijke betreft, dan wy. Fyn is het ook
dat het contact met de Belgen weer
wordt versterkt".
..We moeten nu de eindronden kunnen
halen", was de mening van Jos Coler,
voorzitter van de sectie betaald voetbal
van de KNVB en van de technische
commissie. „Alleen de Belgen zijn ster
ke tegenstanders, maar ze zijn voor ons
toch echt niet onbereikbaar. Het moet
één keer kunnen lukken. We hebben
nog wedstrijden tegen Oost-Duitsland
en tegen Luxemburg op het program
ma staan voor de voorronden van het
Europese kampioenschap. Die hebben
voor ons in wezen geen belang meer.
Maar het zijn goede wedstrijden als
voorbereiding voor het wereldkam
pioenschap, lijkt me".
„Een loting is altijd een loting", filoso
feerde bondscoach Frantisek Fadrhonc,
„Ik kan niet zeggen goed of slecht.
Bovendien de tijd is voorbij dat je kon
zeggen dat land is een gemakkelijke
tegenstander. Kijk maar naar de resul
taten van Albanië en Turkije tegen
West-Duitsland. Deelneming aan de
eindronden voor het wereldkampioen
schap is voor allen belangrijk. Ik ben
vast overtuigd dat nu langzamerhand
de sfeer wordt gekweekt waarin
Nederland die eindronden kan bereiken.
Het is representatief voor het hele
land. Dat is geen zaak van personen
als ik. dat moet een zaak van ons alle
maal zijn. En wat de tegenstanders
betreft, ik heb voor elke tegenstander
respect. Elke tegenstander is sterk.
Daar moet je van uit gaan. Elk land
kan vandaag de dag voetballen"
In de kwalificatieronden van het toer
nooi om het wereldkampioenschap
voetbal 1974 zal Nederland spelen in
groep 3 tegen België, Noorwegen en
IJsland.De uitslag van de loting:
groep 1: Zweden, Hongarije, Oostenrijk
en Malta; groep 2: Italië, Zwitserland,
Turkije en Luxemburg; groep 3: Bel-
gie, Nederland, Noorwegen en IJsland;
groep 4; Roemenië, Oost-Duitsland, Al
banië en Finland; groep 5: Engeland,
Polen en Wales; groep 6: Bulgarije,
Portugal, Noord-Terland en Cyprus;
groep 7: Zuidslavië, Spanje, Grieken
land; groep 8: Tsjechoslowakije, Dene
marken en Schotland; groep 9: Rus
land. Frankrijk en Ierland.
Voor de eindronde van het toernooi om
het wereldkampioenschap kwalificeren
zich de winnaars van de Europese en
Zuid-Amerikaanse voorrondegroepen,
met uitzondering van de winnaar van
de Europese groep 9 (Rusland. Frank
rijk en Ierland) die twee beslissings
wedstrijden moet spelen tegen de win
naar van de Zuid-Amerikaanse groep 3
(Peru. Chili, Venezuela)
/MRUS In het Bois de Vincennes telde men de gewonden. Het waren er
meer dan 60. Dit kille cijfer, de som van teleurstellingen, ellende en pijn,
'af aan, hoe wreed deze Tour is geweest. Wreed niet alleen door lichame-
ijk letsel, maar ook door geestelijke ontreddering. Wreed voor Merckx,
/oor Ocana en voor de talloze ongelukkigen, wier crashes spreekwoorde
lijk werden. Een Tour met een geweldige paradox, omdat het juist de
ie winnaar is. wiens mythe gebroken werd. In Mulhouse, bij de start, stond
A Eddy Merckx nog eenzaam boven alles en iedereen. In Parijs 3600 km
/erder, kan zelfs zijn gele trui en het voltooien van zijn trilogie, niet ver-
bloemen dat het hoogtepunt van zijn dictatuur voorbij* is. Merckx blijft een
tbe; enner van wereldklasse, maar het aureool van de superman is eraf. Het
peloton heeft zijn limiet ervaren. Drie jaar lang gedreven door een tome-
oze eerzucht, een zichtbaar verbreken van alle records, heeft ook Merckx
s* tenslotte zichzelf voorbijgehold. Ergens in de machtige pedaaltred, waar-
Bel 'an iedereen stuk ging, is nu ook bij Merckx iets stuk gegaan. Is het sleet,
s het een tijdelijke onvolkomenheid?
t Alerckx is nog altijd bezeten van zijn
uli frak. Z'n garage lijkt nog immer op een
Catpsearchlaboralorium van een rijwiel-
fabriek, maar toch is hij veranderd Op
avond in deze Tour, nippend aan
glaasje wijn, liet hij zich ont
gallen: ..Ik ben toch zo graag thuis"
iedereen in zijn omgeving getuigde
it de frequentie van zijn telefonische
fresprekken met ..thuis" de laatste tijd
5 toegenomen. Sinds op 15 februari
het vorig jaar zijn dochtertje
tbrina geboren werd is Merckx een
iade met heimwee.
PARIJS Tijdens de vergade-
tussen sponsors uit vele
landen is zaterdagavond in Pa
rijs de Association cycliste inter
nationale des groupes sportives
opgericht. Deze unie van spon-
gaat zich met belangrijke
wielerzaken bezighouden. Tij
dens de oprichtingsvergadering
werd besloten voorlopig met het
secretariaat te belasten de Ne
derlander Verbruggen, publici-
teitschef van Mars-Flandria in
van wie ook het initia
tief is uitgegaan. De sponsors
besloten aktie te gaan voeren
de volgende doelen:
irde brengen in het wilde
nodig limieten
De salariss
te ordenen e:
te stellen.
3. Te komen tot een soort trans-
fersysteem, waardoor een ren-
I ner zich niet zomaar aan de
hoogst biedende kan verkopen
I zonder dat zijn sponsor daaraan
nog iets kan doen.
De voorlopigc-
I bruggen zei in Parijs: „Het zal
moeilijk worden bepaalde zaken
j op orde te stellen, maar het is
wel noodzakelijk anders stappen
heel wat firma's uit de wieler
sport en dat moeten we zien te
voorkomen.
Drie jaar lang tijdens deze unieke jacht
naar geld en roem was hij bedwelmd
door het succes. Hem werd geen tijd
gegund na te denken, zelfs niet in de
eenzaamheid van z'n hotelkamer tijdens
een ronde. Want buiten riepen menigten
zijn naam, zoals Frank Sinatra, Fausto
Coppi. Pele en Cassius Clay dat
hebben ervaren- Roem kan mooi zijn.
maar vereenzaamt. Merckx vocht er
tegen. Als hij zich, omgeven door een
cordon gendarmes, een weg baande
door een opdringende menigte, sloot hij
zich af voor de buitenwereld. Hij werd
zich tenslottebewust van deze ont
wikkeling en als reactie daarop ver
toonde hij zich plotseling veelvuldig in
restaurants, op party's en meatings.
„Ge leeft maar één keer", klonk het
dezer dagen uit zijn mond. De woorden
van een man, van wie men dacht dat
hij enkel leefde om te eten, te slapen en
te fietsen. Juist op het moment, dat
Merckx zich steeds meer ,,mens" gaat
voelen, dat hij met zijn gedachten vex--
toeft bij de kostbare villa in Kraainen
VVOENSDRECHT René Pynen heeft
gisteren in zijn woonplaats VVoensdrecht
geluk en verdriet gekend. Eerst won hy
een internationale tydrit over 2,6 kilo
meter fraai in 3 minuten en 28 seconden.
Later kwam hy echter in de eerste man
che achter demies zodanig ten val, dat
hij voor onderzoek naar het ziekenhuis in
Bergen op Zoom moest worden gebracht.
Daar bleek de blessure van Pünen mee te
vallen. De Belg Theo Vcrschueren won
de wedstryd achter de kleine motoren
ELSLOO De wielerploeg van Ket-
ting-Didam heeft zaterdagmiddag in het
Limburgse Elsloo/Geulle het Nederlands
kampioenschap merkenploegen veroverd
De overwinning van Ketting kwam tol
stand door de klasseringen van Hennie
Kuiper (2e). Jan Lenfei'ink (4e) en Jan
Aling (8e) in een individuele rit over
136 km. Eerste werd de jonge Brabantse
renner Toine van de Bunder (Triconoblei
in drie uur veertien min en 25 sec. Hij
was in de sprint Kuiper en Siem Bark
hout (Felix-Bonzo), die met hem 86 km
de kopgroep hadden gevormd, te snel af
Hoewel Joop Zoetemelk op de laatste dag nog de tweede plaats veroverde in het algemeen klassement, kijkt hjj van het grote trio het minst vrolijk. Bij Eddy
Merckx middenen Lucien van Impe (rechts) kan er tenminste nog een lachje af. Zoetemelk, die zijn prestatie van vorig jaar herhaalde, is het kennelijk een
gewoonte gaan vinden.
(men zegt: een half miljoen gulden,
zwembaden, erg luxueus), waarvan de
bouw ernstige vertraging heeft onder
vonden, juist in deze periode ontdekte
Merckx tot zijn ontsteltenis dat hij niet
langer het peloton kan tirannisei'en. En
(over)haastig nam hij het besluit: ,,In
de Tour kom ik niet vlug terug". Zijn
(voorlopig) afscheid mag dan een ver
lies zijn voor de Ronde, de Tour heeft
Merckx niet meer zo zeer nodig. Want
de aanstormende Fianse jeugd (Gui-
mai-d, Labourdette, Theveriet, Hezard)
kan met Ocana, Wagtmans als kopman
van een ploeg, Van Impe, Fuente en
Zoetemelk de last van de Ronde dragen.
Dat is de winst van deze Tour waarin
wij ons allen zo vergist hebben.
Bloedarm
Schreven we niet voor de Ronde: „In
sportief opzicht is de Tour bloedarm,
omdat we alleen maar die ene man
hebben?" Merckx' einde kwam abi-upt
zoals dat van Cassius Clay. Waar ook
Cassius eerst niet kon geloven, dat zijn
hoogtepunt voorbij was, vocht ook
Merckx heldhaftig terug. Waar men in
de mistflarden op de Notschrei en de
Puy de Döme van hem wegreed, waar
men hem in het noodweer op de Monte,
de Tourmalet en de Aubisque een
voudig ter plaatse liet, incasseerde
Eddy de vernederingen om tenslotte
(na Ocana's val) toch maar de trilogie
te kunnen voltooien. Want hij wist, dat
zijn kansen op nog een Tourzege gering
zijn geworden. Bergafwaarts gaat het
immers zo snel in de sport. Er is nu
een Ocana, die bij lange na niet de
complete supervedette is die Merckx
drie jaar lang was. maar wiens popu
lariteit na zijn dramatische val plot
seling ongekend is. In Frankrijk ni
heeft men vrijwel nergens de ..prijs'
voor Eddy in de ci'iteriums willen be
talen. Liever besteed men een grot'
som van het budget aan Ocana, al laa
hij zich met zijn arm in een draag-
doek in zijn gele trui ook maar evei
aan de start zien. In België handhaaf
Merckx zich dank zij de prijsbepalend-
manager Jean van Buggenhout (eei
toegewijde vriend) nog op het oud?
niveau, maar voor hoelang? Hij zal me
een nieuwe, daverende verrichtin:
moeten komen om zijn oude positi-
terug te winnen. Een wereldkampioen
schap op de weg in Mendrisio of he
werelduurrecord.
Het parkoei's van de Tour was goed ge
kozen. Meer dan twintig cols in het
hooggebergte en meer dan veertig
kleinere klims legden de renners een
regime op. dat weliswaar barbaars was
maar dat bijdroeg tot een interessante
Ronde. De traditionele .troostprijs"
voor de mindere renners in het klas
sement werd nu zo schaars, dat men in
de „vlakke" etappes praktisch vanaf de
start ging demarreren. Vervelende
wandeletappes met het kuierende pe
loton van start tot finish kwamen nau
welijks voor. En toch reden gisteren
vierennegentig renners het Bois de
Vincennes binnen. Vierennegentig, die
het hadden overleefd, aldus een mas
saal bewijs vormend voor het niveau
van de conditie, waarop tegenwoordig
de medische begeleide moderne wiel
renner zich beweegt.
Waardeloos
Het wooi-d „waardeloos" begeleidde
dikwijls de ploeg van Cees Pellenaars.
De journalisten en de Pel zelf lieten
Goudsmit-Hoffs uitverkorenen tijdens
de Ronde meer dan eens vallen. Het is
waar, dat vooral in de eei-ste week
Pels mannen te veel in de school
van het peloton verbleven. Maar het
totaal van de px-estaties, de ongekend
zware Ronde met de talloze cols in
aanmerking genomen, is niet slecht.
Waren wij Nederlanders ten tijde van
Voorting, Van Breenen en Nijdam (een
enkele uitzondei-ing daargelaten) wel
zulke klimgeiten? Eenvoudig is vast te
stellen, dat dit geen Tour voor de
doorsnee Nederlandse renner was. De
ploeg van de Pel heeft in feite niet
minder gepresteerd dan ze dat in de
„gouden" jaren deed. Ze misten een
klimmer, een kopman. Met twee
etappezeges (Karstens, Krekels), drie
tweede plaatsen en drie vierde plaatsen
en de groene trui gedurende een aantal
dagen, valt het resultaat mee- Aldu9
de balans opmakend mag de Pel over
zijn „bijeénraapsels", zoals hij do
mannen in sombere Tourdagen noemde
nog enigszins tevi-eden zyn.
In Parijs klom tenslotte Eddy Merckx
weer op het podium en stond naast
hem, zij het een trapje lager, weer
Joop Zoetemelk, door Goddet „de
kleine Anquetil" genoemd. Zoetemelk,
die hoge verwachtingen wekte door
zijn gele trui. die hij in Grenoble van
Merckx afpakte. Joop kon zich op dit
niveau niet handhaven. Hij ging stuk
aan de opkomst van Ocana, de man, die
hij trachtte te volgen en die in deze
Ronde niet was te volgen. Voor Joop
wellicht een teleurstelling, voor de
wielei-sport geenszins. De toekomst ging
weer open, voor iedereen in het pe
loton. De naamlozen hoeven niet langer
op een beschamende wijze achter die
ene man aan te jagen. Dat is de winst
van deze Tour.
JEAN NELISSEN
PARIJS Weg uit de drukte van de huldiging, weer
alleen, zei Eddy Merckx zonder omhalen: „Het zou beter
zijn geweest als Ocana in de ronde was gebleven". De
biecht van een Tourwinnaar. In het Bois de Vincennes
besefte Eddy Merckx hoeveel minder glans er van deze
jege afstraalde dan de twee voorgaande keren, omdat hij
zijn triomf bevocht nadat zijn grootste concurrent wegviel.
De teleurstelling gold niet zozeer de hunkering naar een
sportieve nederlaag in plaats van een minder eervolle
>verwinning, dan wel de spijt over wat hij meende te
kunnen maar wat nu niet mogelijk was: Ocana verslaan.
Eddy Merckx gooid: het er, tegen zijn gewoonte in.
zelfverzekerd uit. „Nee, ik was niet definitief verslagen op
le Merlette. Daarna ging ik steeds beter rijden. Het was
mogelijk geweest, i kweet het zeker, Ocana te kloppen".
Eddy Merckx vertelt dan, hoe hij de vorm, die ze
ixlotseiinzoek was, voelde terugkomen. Hoe hij steed?
sterker werd en tenslotte in de laatste week terugkwam ty
bet peil dat hij van zichzelf gewend is. „In de rit naa-
Marseille, toen ik een paar minuten nam, kreeg ik zovec
moraal dat ik ervan overtuigd ben dat ik Ocana had kunnci
verslaan als hij in de Ronde was gebleven. Ik ging steed'
beter ryden en ik voel me nu weer als vroeger".
Nuchter genoeg als hij kan zijn, geeft Eddy Merckx
ruimschoots toe dat zijn theorie er een is
kan denken wat men wil. „Het zal altijd
blijven, hoe deze Ronde was afgelopen als Ocana niet had
hoeven op te geven. Wat zou er dan gebeurd zijn?
Niemand zal het ooit weten". De gedachten van Eddy
Merckx dwarrelen dan terug naar de voor hem zo fatale
elfde etappe, toen hij wel wilde maar niet kon. „Ik ben er
nog steeds niet achter waar het door kwam. Het is me
een volkomen raadsel. Maar ik ben al lang blij dat het
weer over is". Dat herstel, ontkent hij. werd niet in de
hand gewerkt door de prikkel die Luis Ocana uitdeelde
door hem op zo'n duidelijke manier terug te wijzen. „Dat
had geen enkele invloed. Ik reed slecht, dat was alles.
Daarom ben i o kokni tgeercnschn.anv ko klO aa ae
Daarom ben ik ook niet geschrokken van Ocana, al
verbaasde hij me wel. Maar verrast? Nee. Ik voelde het
aankomen door die zwakke vorm. Och. iedereen kent zijn
moeilijke dagen. Daar moet je door. Kwestie van de
armen niet laten zakken, begrijpt ge".
Lof dan voor wat Luis Ocana' presteerde. „Van de ene
kant vo-J ik het natuurlijk niet leuk wat me overkwam,
maar van de andere kant heb ik zijn aanval altijd
beschouwd als iets geweldigs voor de sport. Die tengstand
was voor mij een sportief genoegen. Ik maakte dat nooit
mee. Altijd en altijd vocht ik tegen mezelf. En ineens
kwam er een renner die me aai kon. Dat was een unieke
ervaring voor me. En van Ocana vond ik het formida
bel". PETER HEERKENS
Op eigen hoofd
KEES PELLENAARS is niet gauw
ontevreden. Hij is er een van
het type dat vindt dat de knoet
niet nxag worden weggestopt en
daarom trekt hy de mond fore
open. Dat heeft hy tijdens de Tour
ook gedaan. De ploegleider heeft
het verwijt gemaakt dat de ware
koersmentaliteit bij de meeste van
zyn renners ontbreekt. De renners
zyn het daarmee niet alle eens.
Vier van de acht die de Tour uit
reden, vinden dat Pellenaars on
gelijk heeft. Dat zyn Van Katwijk,
De Koning, Harings en Benjamins.
Drie geven Pellenaars gelijk: Kar
stens, Van der Vleuten en Krekels.
Wim Prinsen wenste zich er niet
over uit te spreken. Het achtal was
wel unaniem van mening dat hun
prestaties in de Tour tot tevreden
heid stemmen. Maar ze zijn er toch
niet alle voor honderd procent van
overtuigd, want gevraagd naar
hetgeen Pellenaars zou bedoelen
met zijn dreigement dat hjj van
zijn ploeg volgend jaar niet alle
renners meer kan gebruiken, zei
den Van Katwyk, Van der Vleuten,
Harings en Benjamins dat zij
vreesden erbuiten te zullen vallen.
Krekels, De Koning en Prinsen
dachten wel dat zy konden blyven.
Gerben Karstens heeft van Pelle
naars te horen gekregen dat van
een samenwerking tussen hem en
de ploegleider geen sprake meer
kan zyn. Karstens vindt het best
en maakt zich geen zorgen.2Hy heeft
al, naar zyn zeggen, voor 1972 di
verse aanbiedingen gekregen.
Mochten van de vier „twijfelaars"
enige geen contract krygen. dan
stoppen Van Katwyk. Harings en
Benjamins. Jos van der Vleuten
gaat door, hoe dan ook. Krekels en
De Koning maken zich evenmin
zorgen en zyn van mening dat zü
elders onder dak zullen kunnen
komen. Er wordt wel vrij alge
meen geklaagd over de geringe sa
menwerking in de ploeg en het
lange tijd ontbreken van het nood
zakelijke ploegverband. Ook zij,
die vinden dat Pelenaars gelijk
heeft met zyn kritiek, roeren deze
punten onverbloemd aan. Daarmee
oefenen zij meteen kritiek uit op
de ploegleider. Het woord zegt het
duidelijk: leider van een ploeg en
niet van een stel individuelcn. Zo
dat een deel van zy'n kritiek op
het hoofd van Pellenaars zelf te
recht komt.
Verstandig
TIE geforceerde limietenjacht op
de kunststofpiste van Papendal
heeft menigeen doen geloven in een
„wederopstanding" van de heren-
atletiek in ons land. Wekenlang
meldde zich wel een atleet die
graag een retourtje-Helsinki wilde
ontvangen. De interland tegen de
Westduitse B-ploeg bewees twee
dingen. Ten eerste dat op sintels
niemand aan de vereiste limiet kon
voldoen. In de tweede plaats dat de
vaderlandse atleten op internatio
naal niveau nog een forse achter
stand hebben.
Vanavond wordt de ploeg voor de
Europese kampioenschappen sa
mengesteld. De KNAU staat dan
weer voor een aantal „moeilijke
gevallen". Een afvaardiging van
een uiterst select groepje heeft in
het Europees geweld al weinig
vooruitzichten op eremetaal. De
kans op medailles wordt niet gro
ter naarmate men de Nederlandse
ploeg uitbreidt. Er zullen uiteraard
teleurgestclden afvallen, maar het
is verstandig sentimenten opzij te
zetten en niet de olympische ge
dachte „deelnemen is belangrijker
dan winnen" te hanteren.
Hoera
jpR is een hoerastemming opge
stegen toen bekend werd, dat
het Nederlands elftal voor de strijd
om het wereldkampioenschap was
- ingedeeld met België, Noorwegen
en IJsland. Waarop is deze uitbun
digheid echter gebaseerd? Het Bel
gisch elftal heeft zich tot nu toe
onderscheiden door zich vrijwel
constant voor dc eindronde te
plaatsen. Daar komt nog bij, dat
iedereen ondertussen wel weet, dat
de gretigheid van de Nederlandse
prof voor het nationale elftal niet
erg groot is. Zal die situatie nu
pylsncl veranderen Het zijn over
wegingen, die men allerminst uit
het hoofd mag verliezen op een
moment, dat Münchcn 6 aal baar
lijkt..
Prestige
A JAX gaat tot 't uiterste om zijn
zin te krygen in de strijd om
de wereldbeker. Dat werd na het
afgelopen weekeinde wel duidelyk,
toen zelfs de UEFA een beroep
deed op de Amsterdammers om
hun morele en sportieve plichten
niet uit het oog te verliezen. Dc
vraag rijst of Ajax nog wel vol
doende beseft wat het wil beteke
nen om voor dit prestigeduel in
aanmerking te komen. Het Euro
pese voetbal vertegenwoordigen,
als men ervoor wordt uitgenodigd,
is iets waarover men niet te licht
moet oordelen. Tot twee jaar ge
leden stond iedereen op zijn kop als
dat kon. Het dient even gememo
reerd te worden voor het geval
Ajax dat mocht vergeten.
