De benen onder de hot pants Paul McCartneys „RAM" getuigt van liefde voor het leven TIENER HAP-SNAP VERGEET ONTBIJT Zomerse schoonheid ZATERDAG 12 JUNI 1971 Sinds zijn afscheid van The Beatles is Paul McCartney nogal onderhevig aan kritiek, zeker in de toch zeer chauvinistische Britse poppers. Pauls eerste elpee, begin vorig jaar op de markt gekomen, kreeg nauwelijks aandacht in de kranten en tijd- j schriften en als de plaat wat regels kreeg toegemeten, dan waren die zeker niet erg gunstig. Men verweet McCartney onder an dere dat hij het geheel wat al te rudimentair had opgezet (gevolg van 't feit dat Paul alle instrumenten zelf j bespeelde, hetgeen sommige num- mers inderdaad wat „onaf" deed i klinken), maar het ergste van alles was wel dat men geen goed woord over had voor de toch grootse composities op deze schijf. Nummers als „Maybe I'm amazed". „Junk" en „Teddy boy" hadden toch een zeer hoog peil (dè nodige coverversies wijzen wel degelijk in die richting) en vormden een bevestiging van het reeds lang sluimerende vermoeden dat Paul de grote man achter het succes van The Beatles was. Hij componeerde de grote wereldsuccessen en hij was het die bijna alle, nu door honderden nageaapte, gimmicks uitvond. Na tuurlijk leverden John Lennon George Harrison en producer George Martin ook hun bijdrage aan het Liverpoolse collectief, maar voor al les bepaalde Paul toch het gezicht van de Beatles. Hij was in ieder geval de leidende figuur in de perio de na Brian Epsteins tragische dood. Die McCartneydorrunantie heeft dan uiteindelijk ook geleid tot het uit eenvallen van The Beatles. De genialiteit van Paul McCartney blijkt duidelijk uit zijn tweede, kort geleden verschenen album „Ram". Op deze plaat borduurt Paul voort op „zijn" Beatlestramien, zij het dat het geheel nog meer geperfectio neerd is en uiteraard nu wars is van invloeden van buitenaf. Daarom ook straalt „Ram" zo'n on- gelooflijke vreugde om het leven uit. l Uit de muziek, de teksten en de uitvoering blijkt dat het buitenleven, j het huwelijk en het vaderschap Paul goed hebben gedaan. Het is louter J plezier dat uit de groeven spat. Dit- j maal heeft Paul het geheel niet alleen opgenomen, echtgenote Linda en de lessionmusici Hugh McCracken, Dave Spinoza en Denny Seidwell staan hem ttmjde, maar als producer heeft hij acWer de knoppen gezeten de num mer» toch voorzién van een uiterst persoonlijk stempel. Een zeer com pact stempel. In sommige nummers ontwaar je het geluid van de Moog. er klinken hier en daar violen, ko perwerk, stevig gitaarwerk en het zelfde geldt voor de door Paul en Linda verzorgde vocalen Rudimen tair is deze schijf dus zeker niet, maar dat kan de Britse critici toch ook niet verzoenen met McCartneys nieuwste schepping. Zo vindt Allan Smith van The New Musical Express „Ram" een grote puinhoop en Smith neemt het McCartney zowaar kwa lijk dat deze geniet van het vrolijke leven, vertaald in vrolijke muziek. Wat een onbegrip! Voorts vindt- Smith dat Paul te veel nog teert op bepaalde Beatleverworvenheden. Smith is blijkbaar vergeten dat McCartney al die typische verwor venheden zelf heeft uitgedacht en zoals je in ieder stuk van Bach bepaalde herhalingen of variaties op vroeger werk tegenkomt, zo kom je die ook tegen in McCartneys werk. De muziek op „Ram" valt nauwe lijks in een straatje onder te bren gen. In Pauls composities vervagen begrippen als rock, blues, pop en noem maar op. We hebben hier te maken met oorstrelende. geniaal doorwrochte studiomuziek, laten we het maar McCartneymuziek noemen. Met de romantiek heeft deze muziek overigens alles te maken. Paul be zingt echtgenote Linda in „Long haired lady", zijn kind in „Dear boy", het buitenleven in „Heart ot the country" en hij verheerlijkt de lach in het lang uitgesponnen num mer „Smile away". In al deze num- 'mers domineert de vreugde, die (wat ons betreft) uitstekend overkomt op de luisteraar. Hoogtepunt van „Ram" vinden wij „Heart of the country" en het rijk aan tempowisselingen zijnde „Back seat of my car", hoewel men op deze schijf moeilijk kan spreken van hoogtepunten. Het ge heel is een aaneenschakeling van gelukkige, geniale geluiden. In de samenzang van Paul en Linda valt soms een opvallende overeenkomst te noteren met Les Paul en Mary Ford, een echtpaar (inmiddels ge scheiden) dat in de jaren vijftig furore maakte met via de techniek vermeerderde vocalen en gitaarge luiden, een techniek die inmiddels algemeen is en ook door Paul en Linda meermalen gebruikt wordt op deze schijf. Een absolute aanrader, deze „Ram"-schijf. (Apple 5C064- 04810). IAN MATTHEWS Zanger Ian Matthews is ook zonder zijn voormalige gtoep Southern Comfort tot grote dingen in staat. Zoals bekend verliet Matthews de groep eind vorig jaar en tekende hij een contract met Vertigo. De eerste elpee op dit label is nu een feit. Begeleid door mensen als Richard Thompson en Sandy Denny (beiden ex-Fairport Convention), Pat Do naldson. Andy Robferts, Gerry Con way en Keith Tippelt (allemaal be kende figuren uit de folkhoek) weet Matthews een lekkere sfeer voor bij het houtvuur te scheppen. Een eountry-folksfeer, waarin de goede en slechte dingen van het leven in wat weemoedige composities beke ken worden. Behalve een uitstekend zanger is Matthews, vooral een origi neel componist, wiens nummers en de uitvoering daarvan onmiddellijk op vallen door hun nostalgiek karakter. (Vertigo 6360034). JANIS IAN In Amerika vinden we veel goede, persoonlijke zangeressen die zich uitdrukken in de taal van deze tijd. Mensen als Laura Nyro. Melanie Safka, .Joni Mitchell. Judy Mayhan, Carole King en Janis Ian zoeken in hun liederen naar begrip, verstand houding, vrede en om dat te bereiken schuwen zij zeker het protest niet. Van al deze zangeressen is Janis lan misschien wel de minst bekende, hoe wel zij enige jaren geleden in de Amerikaanse tophonderd prijkte met een nummer, waarvan de titel ons ontscholen is. De elpee „Present company" zal aan die onbekendheid wel iets veranderen. Op deze plaat laat Janis lan zich kennen als een zeer gedrevert juf met een machtig fijn stemgeluid, die bovendien ge varieerde nummer weet te compone ren. In deze nummers vinden we invloeden van de folkmuziek, de gos pel (zeker in het nummei „Alaba ma") en uiteraard van de rock. Janis lan weet al die stijlen samen te vatten in een persoonlijk geluid met als voornaamste kenmerk een boei ende en oprechte tekstvoordracht. (Capitol SKAO 683). JOE SOUTH Na uiterst succesvolle hits als „Hush". „Games people play", „Down on the boondocks" en „Walk a mile in my shoes" is het een tijdlang stil geweest rond de Amerikaanse zan ger .Toe South. Nu kon South het rustig aandoen, want zijn nummers werden prompt opgenomen in het wereldrepertoire met als gevolg zeer veel royalties. Joe South is nu echter uit zijn schulp gekropen en gekomen met een nieuwe elpee, die echter nogal teleurstellend is. Typische top- ünden we op „So the er stand" (bekendgemaakt The Bfotherhood of Man) Charles, Drown in my owr Jammer. (Capitol ST-637). de melodische vondsten die South bekendmaakten. Natuurlijk levert South geen rommel af, daarvoor is hij net even te getalenteerd, maar voor de rest ontbreekt toch iedere verrassing. South komt op deze nieuwe plaat zelfs op de proppen met belegen nummers als „United JAMES LAST De Duitse platenkeizer James Last wil blijkbaar het wereldrecord „pla- tenmaken" verbeteren. Er gaat bijna geen maand voorbij of er komt 'n met overbekende Lastgeluiden gevulde schijf op de markt. De laatste plaat in de reeks is „Non stop dancing 12", zoals bekend het betere „meedein- meekreun- en rneezingwerk". Wat moet je eigenlijk nog over Last schrijven? Iedere schijf is een staaltje subliem vakmanschap, zij het machinaal vakmanschap. (Polv- dor 2371 141). JEREMY STEIG Paul McCartn 1 kaanse fluitist Jeremy Steig. Deze nog vrij jonge musicus is een aan hanger van wat wordt genoemd de free jazz. Steig vertegenwoordigt in deze jazzrichting de melodische, lyri sche tak. Eén en ander valt te consta teren op de elpee „Wayfaring stran ger", waarop Steig, begeleid door bas, gitaar en drums, zich uitleeft in vrije, goed gedoseerde en geformu leerde expressie. Interessante muziek. I (Blue Note 84354). VICTOR KLIMENKO De Finse zanger-acteur Victor Kli- menko komt binnenkort naar ons land voor een optreden in het televi sieprogramma „Zomaar een zomer avond'. Vooruitlopend op dit bezoek is er in ons land alvast een elpee van deze indrukwekkend besnorde figuur op de markt gebracht. Klimenko be zit een door de steppenwind gelooide bariton, die zich uitstekend leent voor het zingen van Russische en Finse volksliederen. Dat doet Kli menko dan ook op de langspeler „Stenka rasin". We verstaan er al leen helemaal niets van en dat is wel jammer, hoewel we uit Klimenko's intonatie wel kunnen opmaken dat hij een geheide levensgenieter is. (Co lumbia 5C 062-34253). C0LTRANE EN SANDERS Wijlen John Coltrane is in jazzkrin gen nog immer een verafgode fi guur. Terecht, want de geluiden die Coltrane aan zijn tenorsax wist te ontlokken waren zowel duivels als goddelijk. Goddelijk was Coltrane in zijn lyrische momenten, duivels in zijn gedreven soli die soms minuten lang duurden. Zo'n duivelse bui moet Coltrane hebben gehad tijdens zijn optreden in Seattle in 1965, toen hij in het strijdperk trad met die zo mogelijk nog meer bezeten saxofo nist Pharaoh Sanders. Het resultaat van dat samenzijn vinden we op de éérst nu pas verschenen plaat „Live in Seattle". Voor de liefhebbers van extreme jazz moet dit 'schijfwerk gelukzalige momenten oplev< Coltrane en Sanders leveren strijd op leven en dood en bedrijven jazz tot in het niemandsland, maar per soonlijk valt het geheel ons toch iets tegen. Wij horen liever Coltrane in eigen doen en niet in de angstaanja gende omgeving van de toch heel wat extremer Pharaoh Sanders. Maar goed, wij zijn wijIn ieder geval een historisch dubbelalbum (Impulse AS 9202-2). KING OLIVER EN DUKE ELLINGTON Bijzonder interessante en bovenal historische opnamen vinden we op de elpees „King 'Oliver-New Orleans Shout" en „Duke Ellington-Master pieces". Het betreft hier muziek uit 1929 en 1930 en het is interessant beide platen te vergelijken. King Oliver gold in het begin van de jaren twintig als de beste trompettist ter wereld, totdat Louis Armstrong hem volledig wegspeelde. In 1929 was Oliver dus over zijn hoogtepunt heen. hetgeen zich weergespiegelt in de wat gladde geluiden die wij nu op „New Orleans Shout" vinden. Echte pure negerjazz speelt Oliver met zijn mensen niet meer, er vallen zelfs blanke invloeden te bespeuren in Olivers totaalgeluid. Liep het met Oliver in 1929. 1930 af, Duke Ellington stond in die jaren juist aan het begin van een grootse loopbaan. Hij speelde toen al met Bigard, Hodges. Miley, Greer, Car ney en Nanton en samen spelen zij op de plaat „Masterpieces" stukken als „Mood Indigo", „Hot feet", „Digga digga doo" en „I can't give you". Enerzijds speelde Ellington toen nog typische eonsumptiemuziek. ander zijds kondigde zich al de stijl aan die Ellington later zo beroemd zou maken. Een voornaam kenmerk van die stijl was het door middel van instrumenten weergeven van de menselijke stem. inclusief „growl"- effecten van Bubbcr Miley op trom bone en Cootie Williams op trompet. DISCORUBRIEK door Charles Bels Die Ellingtonplaat kunnen wij zeker iedere jazzliefhebber aanraden fRCA Victor 730 576 en 730 557). Eén van de betere vaderlandse groe pen is Focus. Deze groep met topmu- sici als Thijs van Leer en Jan Ak kerman in de gelederen werd vooral bekend door het hitparadenuramer „House or the king". Toch is Focus geen typische hitparadeformatic. Dat blijkt uit de onlangs verschenen el pee „In and out of Focus", waarop de groep met genuanceerde, gevari eerde rock aantoont te kunnen wed ijveren met zeer veel buitenlandse groepen. Focus zoekt het dus niet in ongemotiveerde geluidsgolven, maar in uitgewogen composities met zeer veel ruimte voor solo's van gitaar virtuoos Akkerman en organist-flui tist Van Leer. Volgens de hoestekst vertrekt Focus binnenkort naar de Verenigde Staten en wie weet maakt de groep het daar helemaal. Focus bezit in ieder geval de poten tie (Imperial 5C 054-24192). VADERLANDS ALLERLEI Dit is tante Leen (Imperial 5C052- 24339). Overbekende Amsterdamse Tante Leen en tevens toegewijd Ajaxsupportster in repertoire recht uit het hart. Hollands hits op Hammond-Stef Mceder (Imperial 5C052-2434I). Rot terdamse organist en Feijenoordsup- porter Stef Meeder houdt de stem ming erin met zogenaamd „feestre- pertoire". Pico Bcllo IDe Pico's (Imperial 5C04824344). Accordenduo de Pi co's op de meedeintocr. Washboard Spirit 2-Orchcstra Wash board (Imperial 5C05424325). Mu ziek uit overzeese gebiedsdelen. The original RamblersBert Am brose and his orchestra-vocaal: Louis Davids (Imperial 5C05224332). Swingende geluiden uit de late twintiger en begin dertiger jaren met als verrassing Louis Davids in voor zijn doen ongewoon repertoire. Voor de lange benen maken alle kousen fabrikanten ijverig hot panties. Helaas, onze voorspelling dat de meisjes het wel zonder kousen zouden kunnen stellen, wordt bewaarheid. Intussen is een been zonder versiering, ook weer niks en daarom verzon de visagiste van Dior een aardige garnering zoals de tekening van een of vele monden op het dijbeen, een zeegezicht of haven op de kuit, alles geschilderd met de verfjes en kwastjes, die miss en madam toch in voorraad hebben. Moeder, bedenk bijtijds dat uw geliefde cosmeticafabrjkanlen zich hard inspannen ook vader, zo niet beeldschoon, dan toch wel fris te maken. De scheerzeep, talkpoeder en aluinsteen van opa bestaan nog heden, zij hebben alleen een andere vorm en een wuftere naam gekregen. Maar ze zijn aangevuld met eaus, lotions, crèmes, deodorants ter meerdere eer en glorie van onze haan. Ondanks de roep om het goudbronzen vel en de aanbieding van 1001 brui- ningspreparaten, blijven er mensen (vrouwen vooral) die niet willen of kunnen bakken in de zon, omdat dc huid overgevoelig is of omdat zij last krijgen van pigmentvlekkcn. Voor deze subtielen is er nieuws van Helena Ru binstein. „Tan in a minute" is een make- uplotion die de huid bruindt met een natuurlijke kleur, zich goed op de huid „hecht", maar toch met water en zeep Wij zouden Clinique beledigen als hier niet onmiddellijk aan werd toege voegd dat dit merk (ressorterend on der Estee Lauders duurste schoon heidshuis ter wereld) er niet voor onder doet. Van Clinique dan de „Sun Slayaway" lotion Hel lijkt een tover formule: Zon, blijf uit de buurt! en het wonder heeft plaats: je zit in de zon maar merkt hel niet. (Wie wél wat merken en bruin worden wil. gebruikt Cliniques gouden abrikozen suntanning lotion en als je met die twee klinische dingen tegelijk smeért. nou dan is dat hel einde! Deze prepa raten zijn absoluut geurloos en niet- allergisch. Maar dat laatste is nooit voor 100 pet. te garanderen, ook al heeft Estee een miljoen proefpersonen laten onderzoeken dan nog kan de eerstvolgende allergische verschijnse len krijgen. Zo, iets heeft niets te betekenen, alleen in de wereld van het schoonheidspreparaat wordt een speldeknopje gelijk een berg. Dr. Payot brengt naast een serie zonnepreparaten crème Après So- leil. Hiermee kunnen door het zonne bad ontstane Irritaties worden gekal meerd cn door de hydraterende wer king wordt uitdrogen van de huid voorkomen. Bovendien wordt bij re gelmatig gebruik de bruining ver- Niet alle lippenstiften ruiken of sma- Voordat zij 's morgens de deur uittuimclt, heeft onze tiener in elk geval haar oogmakc iip op. Misschien heeft zij ook, alreeds aange kleed, toch dc rok uitgetrokken om in dc pants tc stappen. Of zij zich tevoren gewassen heeft is niet in alle gevallen zeker. En of ze daarna rustig cn goed ontbijt staat nog min der vast. Waar een moeder niet in dc gele genheid is hierop toe te zien en tramme lant negerend op haar stuk blijft staan, daar bestaat het ontbijt soms uit een vliegen de hap en slok. Hongerigheid cn lusteloosheid wordt in de loop van de morgen gestild door repen, koeken, frites, koele dranken, koffie. Een goed ontbijt bespaart de tiener tijd. De tijd die zij zonder ontbijt verliest door het afnemen van energie en concentratievermo gen. Een goed ontbijt geeft iedereen, maar vooral jeugd in de groei, die voedingstoffen die nodig zijn om een hele produktieve och- tend lang, probleemloos op de benen te blijven. Een goed bntbijt geeft schoonheid, alle angst tot dik-worden ten spijl, Gave huid en glan zende haren worden van binnen uit gevoed en wat onregelmatige snoeperijen daaraan bederven, kan door geen crème of spuitbus „streelzacht" gemaakt worden, hoe snoezig de t.v.-reclame het ook bewijst. De Kelogg Nu trition Council heeft uitgerekend dat meisjes die slecht of niet ontbijten aan tussendoor hapjes veel meer calorieën verorberen dan zij naar binnen krijgen met een verantwoord ontbijt, terwijl zij andere hoognodige voe dingstoffen ontberen. Een ideaal ontbijt moet éénvierde bevatten van het dagelijks nodige kwantum energie verwekkende eiwitstoffen. Het mag niet zwaar zijn, want dat maakt (behalve dik) slaperig en langzaam in reac tie. De oplossing die genade kan vinden in de ogen van ijdele meisjes is: even eerder op staan of minder teuten bij het aankleden om tijd te houden voor rustig ontbijten. Aan tafel: eerst fruit, citrus- of tomatensap. Dan schaaltje klaar-om-te-eten graansoort, bij voorbeeld cornflakes met melk, brood, boter. Graansoort en melk completeren elkaar en verschaffen alle nodige voedingstoffen behalve vitamine C, vandaar een entree van vruch tent sap). Om precies te zijn: zo'n meutje zit vol eiwitten, weinig vet, vlug verteerbare koolhydraten, belangrijke mineralen (calcium, fosfor,, ijzer), vitamine A en B-complex. Brood en boter brengen de nodige coterieën aan en hun deel aan eiwitten, vitaminen en mineralen. Variatie wordt gevonden in fruit en brood, waar eventueel kaas en ei bij past. In het graan-melk bakje kan de suiker wor den afgewisseld met honing, jam, plakjes banaan, compote. Het meisje dat zuinig is op een bijzondere schoonheid, haar gebit, doet goed óók nog twee minuten uit tc trekken vodr tanden poetsen na het ontbijt. Welk merk pasta zij gebruikt is minder belangrijk dan het feit dat zij poetst. ken geurig. De nieuwe serie van Invi te heet Free Woman, bestaat uit 6 modekleuren, kost f 3.95 per stuk, is crèmig en ook smaakvol om te zien, maar letterlijk smakeloos. Elisabeth Arden brengt een nieuwe serie nagellakken in drie versies waarbij dc kleuren variëren van rood tot zachtblauw of geelgoud zodat uw nagels onder alle omstandigheden kunnen harmoniëren mei uw kleding. De samenstelling van de lak is dusda- De enige cosmetica die bij ons weten nooit geparfumeerd worden, zijn de oogversieringen. De nieuwste van Mar Factor evenmin. Liquid Lash mascara heeft een dusdanige samenstelling dat dunne vezeltjes zich aan dc wimper hechten, waardoor die voller en lan ger lijken. Max Factor brengt Liquid Lash speciaal voor degenen die last hebben met het aanbrengen van valse wimpers. Over valse haren gesproken, er nauwelijks iets nieuws over pruiken te vertellen. Wel echter over hun on derhoud. Het huis Carmen heeft een goede Caralon wig-shampoo gevonden dat het pruikenhaar schoon en anti- statisch maakt en klitten voorkomt. Ook van lang pruikenhaar. Helena Rubinstein ziet veel heil in bruin blijven en biedt daartoe ge legenheid met een After Tan Beauty die de nadelige invloed van de zon elimineert en de goede vasthoudt: gouden schoonheid voor de meest gevoelige inhoud. Zo te zien doet een sarong ook veel voor gouden schoonheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 15