Geef Warmond geen zand
en zwarte grond cadeau
Leidse leraar wond zich op
VAN AKEN IN LEIDSE RAAD:
Leges niet
heffen naar
draagkracht
f-
bioscopen
in LEIDEN
Tarieven voor gas en
elektriciteit omhoog
Er is werk
aan de
geestelijke
winkel
in Hilton,
Australië
Karmeliet Gerard Vaneman
kan er weer decennia tegen
Kantonrechter: Fout verbalisant uitgesloten
In hoger
beroep
DINSDAG 8 JUNI 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 3
(Van c
raadsverslaggever)
LEIDEN En toch menen ze het niet zo kwaad
in de Leidse raad met zijn verschillend gepluim
de vogels. Om kwart over acht dacht iedere wel
denkende en aandachtige toeschouwer (op de
publieke tribune zaten o.m. vertegenwoordigers
van de gemeente Warmond die nattigheid voel
den met betrekking tot een voorstel tot grond-
verkoop door Leiden), dat burgemeester dr. A. J.
Vis, die uitgerekend gisteren 25 jaar getrouwd
We kunnen uiteraard niet peilen wat
in 's burgemeesters brein zoal oni-
ut, maar het zou ons niet verbazen
als hij gisteravond tegen half twaalf
gedacht had: ..Waar ben ik in hemels
naam aan begonnen.'1 Veel aandacht
werd besteed aan ingekomen stukken
mededelingen. B. en W. hadden een
fotocopie laten maken van een brief
de minister betreffende de aanleg
de nieuwe rijksweg 11. Er was
sprake van een tweede brief en die was
weg. Dat vond het PAK niet leuk en de
heer In 't Veld adresseerde aan het
college termen als „onbehoorlijk" en
„gebrek aan courtoisie van het college
tegenover de PAK-fractie".
Uitvoerig werd gesproken over het
voorstel tot grondverkoop in de Zwa
nenburgerpolder te Warmond aan die
gemeente. De heer Van Aken (PvdA)
had een overeenkomst gezien met de
grondverkoop in de Barrepolder aan
Zoeterwoude: ,.Er is weer sprake van
een centrumgemeente en aangrenzend
gebied. Leiden raakt hoe langer hoe
meer in de knel. Een diepgaand beraad
met Warmond is nodig, omdat Leiden
hier risico's loopt". Hij kwam met een
amendement om Leiden in het verze
kerde bezit te doen stellen van het uit
die polder afkomstige zand en de af-
dekgrond en het batig saldo van de
zandexploitatie te storten in een fonds
voor regio voorzieningen; de afdekgrond
zou om niet moeten worden afgestaan
inöiej Leiden deze nodig zou hebben.
Riiieo'i
Wethouder Kret vertelde, dat reeds in
1988 de voorwaarden van de grondver
koop aan weerskanten waren bespro-
was en een feestelijk opgemaakt gebakje bij de
gemeentelijke koffie presenteerde, tijdig in hui
selijke kring een en ander kon vieren. Het pakte
natuurlijk anders uit. Hoe kan het anders? De
Leidse raadsvergaderingen plegen de laatste
tijd tegen het slot een soort folkloristisch
tintej te krijgen waaraan de PAK-
folkloristisch tintje te krijgen waaraan de PAK-
gemeenschap het (on)nodige voedsel verschaft.
Vertrouwde ingrediënten waren weer schorsin
gen, voorstellen van orde, verzoeken om een
derde termijn en andere vertragingen. En waar
om niet? Die avond ben je toch kwijt. Even werd
zelfs de voorzitter, die zo trouw op zijn post was
ondanks het feest, verweten, dat hij tegen de
gemeentewet handelde toen hij vroeg om een
voorstel van orde of zoiets. Roel in 't Veld zei:
„Dat kunt u niet doen; dat kan alleen de raad".
„Ik betwijfel het", vond de voorzitter. De Kuyper
van het PAK wenste over een kwestie met een
bezwaarschrift een derde instantiebeurt. Wie
naar huis wilde t^en.
TRIANON: „Kelly's Heroes" (a.l.) pro-
4°30^7 e'6 9 2 30 7 9 15 U' Zondag 215
CAMERA: „Mondo Erotica" (18). Dag.
2.30 7 9.15 uur. Zondag 2.00 4.15 7 en 9.15
STUDIO: „Juf geeft sexuele bijlessen"
(18). Dag. 2.30 7 9.15 uur. Zondag 2.30 4.45
BEX^„pe_ ïangste dag" (14). Dag., ook
(18). Dag. 2.30 7 9.15
7 en 9.15 uur.
weid" (18). Dag. 2.30
LUX OR„Cat
Bezoekuren
ziekenhuizen
;ch ziekenhuis, dagelijks behalv
Bezoektijden K
Gynaecologogie: V.
llng Gynaecologie
i uur. Op dinsdag is i
i bezoek. Bezoek Praei
^Diaconessenhuis: dagelijks
kinderafdeling5 dagelijks "var
lafdeling: 3de klas
OEGSTGEEST Bezoekuren Jelgers-
makllniek: maandat tot en met vrijdag
16.45-17.45 uur; zaterdag 13-15 uur; zondag
NOORDWIJK Sole
dagelijks van 3 tot half
zaalpatiünten -
"ng: dagelijks
revalldatlecentrur
van 7 tot 8 uur
dinsdag
van 7 tot 8; tbc-afde-
dinsdag en donderd;
jvalidatiecentrum: dtns-
van half 3 tot half 5;
inderen: woensdag var
zondag van half 3 tol
i half 3 tot half 4
Grondverkoop in de Warmondse Zwanburgerpolder,
de zwarte grond houden, vindt Van Aken.
ken. „Nu doet zich plotseling de kwestie
van de bovengrond, de zwarte of
afdekgrond. die van belang zou zijn
Leiden. Deze mening delen B. en
W. niet, omdat het niet mogelijk is dat
deze risico's in verhouding zouden staan
tot andere risico's die door het gemeen
tebestuur ook zouden kunnen worden
onderkend". Voor het dekken van de
behoefte (o.a. in de Merenwijk) heeft
Leiden deze grond de eerste 4 of 5 jaar
niet nodig en het „opslaan" van de
grond is veel te duur.
Er was al afgesproken, Hat na de
grondverkoop Warmond medewerking
zou verlenen aan kleine grenscorrecties.
„We moeten doorgaan met de ontwik
keling van de Merenwijk. Warmond
kunnen we niet voorschrijven hoe het
de baten van een en ander zou moeten
boeken; dat zou ultimatief zijn", aldus
de heer Kret. De heer Van Aken bleef
van mening dat de centrumgemeente
Leiden het afgelopen jaar al te veel
cadeau heeft gegeven aan buurgemeen
ten („goed zo", riep de heer Kuyper, die
de hele avond onder een extra bureau
lamp met priegelwerk bezig leek).
„Warmond moet zich in 1971 het lot
aantrekken van de benarde positie van
een centrumgemeente", adviseerde de
heer Van Aken en hij hield het college
de suggestie voor eens te denken aan
het Vlietpark, de Stevenhofjespolder, de
plantsoenen, de vuilstortplaats en het
afdekken van wegen; daarvoor zou die
zwarte grond heus wel nodig zijn.
Na beraad door het college zei de
heer Kret het voorstel te'willen terug
nemen en op basis van het voorstel-Van
Aken met Warmond te willen onder
handelen. De eerstvolgende vergadering
komt er dan een nieuw voorstel. Even
later zat wethouder Kret op de tribune
al met Warmond te praten.
TARIEVEN
Het voorstel tot wijziging van de
elektriciteits- en gastarieven ondervond
weinig tegenstand. Wel bevreemde het
de socialist Van Baaren, namens het
PAK, dat de Gasunie met een grote
winst niet bereid is gebleken de in
koopprijs voor het aardgas te verlagen.
Noodgedwongen moest zijn fractie zich
met de prijsstijging verenigen. De heer
Van Baaren diende een amendement op
het voorstel in, waarbij in tarief III het
jaarverbruik werd gesteld van 600 tot
2850 m3 en in tarief IV van 2850 tot
170.000. Het vastrecht in dit laatste
tarief dient te worden gehandhaafd op
fl. 12.50 per maand. De raad ging met
17 tegen 14 stemmen akkoord.
Op voorstel van B. en W. werd een
voorstel van PSP-er Walle en drie me
de-P AKgenoten over wijziging van de
legesverordening verwezen naar de
eerstvolgende algehele herziening van
de legestarieven tegen het einde van dit
jaar. De wijziging werd gevraagd voor
een medisch onderzoek nodig voor het
verkrijgen van een woning. De tarieven
zouden dan moeten zijn aangepast aan
de financiële draagkracht van de be
trokken personen. Wethouder Harmsen
betoogde, dat bij leges de draagkracht
volledig uitgeschakeld moet worden.
„Waarom wilt u dit voorstel dan uit
stellen?", wilde de heer In 't Veld
weten. De heer Cornelissens (KVP)
steunde het voorstel-Walle c.s. Een
amendement van de heer Walle om met
onmiddellijke ingang een subsidie te
verstrekken als compensatie werd met
16 tegen 15 stemmen verworpen.
Hoofden-probleem
Bij de ingekomen stukken was een
brief van zeven in de Diefsteeg geves
tigde winkeliers met een verzoek om
hun winkels op donderdagavond tot 9
uur open te mogen houden. Met een
hele rits andere verzoeken komen deze
op 28 juni in de raad. De vergunning
kan dan op 1 juli ingaan, beloofde
wethouder Lij ten. De heer Oosterman
(D'66) vroeg bij het verlenen van ont
slag aan twee schoolhoofden om een
klein onderzoek naar het geringe aan
bod van schoolhoofden. Wethouder Duy-
verman kon hem dit toezeggen. De
brandweercommandant krijgt zijn ge
vraagde brandweerslangen. Volgens de
heer Van Baaren had hij nog andere
wensen, o.a. een dure autospuit en een
motorspuit. De voorzitter kon nog niet
zeggen wanneer deze voorstellen in de
raad zullen komen.
Van buurtbewoners van de Lammer
markt was bij B. en W. een schrijven
binnengekomen inzake overlast van ca
fébezoekers en woonwagenbewoners.
Vanwege de anonimiteit werd de brief
niet in behandeling genomen. „Hebt u
wel goed op de envelop gekeken?",
vroeg de heer Jonker (PvdA). Wethou
der Kret verzekerde hem, dat daar ook
geen namen opstonden.
Geslaagd Mulo-A
len, E. M. C. Remmers-
Hooijdonk, J. A. M. de
A. 'M. I. Gordijn. Voor
zijn geslaagd: C. H. M.
I. de Jong. Alle geslaagder
t het middenstandsdiploma.
ZOETERWOUDE Karmeliet Ge
rard H. Vancman is geen geboren
verteller. Hij zit niet gauw op een
praatstoel en maakt niet veel omslag.
In dc 18 jaar die hij in Australië ach
ter de rug heeft is z'n gesloten Zoeter-
woudse aard niet opengebroken. De
verten van 't vijfde werelddeel, waar
de verlaten ruimte de mensen van
alle schakeringen en nationaliteiten
in stedelijke gemeenschappen bij el
kaar heeft gedreven, hebben hem
voor goed vervreemd van de prateri-
ge en bij dc ander op tafel kijkende
vaderlandse intimiteit. Als hij wat
zegt is dat ter zake doende. Father
Vaneman schijnt iets te hebben
overgenomen van de ruigheid van de
schapenscheerder en hij leeft te mid
den van Australiërs. Een paar
maanden is hij hier met vakantie
geweest. Donderdag zit Gerard Va
neman weer op de boot. een Italiaan
se, met mensen die in Australië van
uit Engeland een nieuw leven probe
ren op te bouwen. Op dat schip
verdient pater Vaneman de kost als
emigrantenaalmoezenier. Over een
aantal weken is hij terug in Hilton,
een stad in West-Australië, tussen
de industriemensen, kippenfarmers,
de Italianen, Polen, Joego-Slaven, En
gelsen en een handjevol Hollanders.
Het is net een wollen vest, tot stand
gekomen volgens 'n Europees brei-
patroon, maar alleen acceptabel on
der het teken van het Zuiderkruis.
Pater Vaneman begon zijn leven zo'n
46 jaar geleden als Zoeterwoude-
naartje. Hij ging aan de Schenkelweg
op school en werd bakker. Vier van
zijn broers werden missionaris, een
contingent dat Zoeterwoude aan de
congregatie van Mill Hill leverde.
Broer Jan is inmiddels gestorven,
vader van 82 leeft nog en om hem
kwam Gerard weer eens naar huis.
De oude heer Vaneman was er zelf
bij toen zijn zoon in 1965 in Mel
bourne priester werd gewijd. „Well,
zo is het gegaan and nou kom ik mis
schien nog wel een keer terug."
Father Vaneman denkt in termijnen
van tientallen jaren..
PIONIER
Bakker Vaneman was een paar jaar
pionier tijdens de politionele actie op
Java. Hij keerde naar Nederland
terug in 1950 om er anderhalf jaar
opnieuw te bakken, emigreerde be
gin '52 naar Perth, schoof er het
deeg tot 1957 in de oven, kwam in
1957 met vakantie naar Zoeterwou
de, maar verdween een jaar later
voorgoed naar Australië waar hij
afscheid nam van brood en de we
reld. Hij trad in bij de karmelieten.
De overgang van deegrol naar habijt
kwam hij hem niet plotseling, „dat
is langzaam zo gegroeid, vooral in
Australië".
Pater Vaneman doet zijn roeping
niet uit de doeken. Voor hem is het
vanzelfsprekend, dat een mens niet
leeft van brood alleen. Er
staat in het leven van de mens méér
op het spel en het Vanemanbloed
kruipt waar het niet gaan kan. Hij
was kapelaan in Sydney en in okto
ber 1970 werd hij aan het zielzorge
lijk werk gezet in Hilton, in een
parochie in opkomst. Er is nog geen
kerk en de parochie van O.L. Vrouw
van de Berg Karmel komt er samen
in een school. Er zijn plannen voor
twee kerken, maar dat hangt af van
pater Vaneman maakt het beken
de schuifgebaar de ping-ping.
De Zoeterwoudse priester Vaneman
heeft in Hilton veel schoolwerk, ka-
techese. „De katholieken betalen er
zelf hun scholen en krijgen prak-
Vernieuwing
in 'n kalmer
vaarwater
tisch geen subsidie. Veel kinderen
zitten dan ook op staatsscholen". Er
is geen nieuws onder de zon: ook in
Australië loopt het priesterbestand
langzaam terug over het algemeen.
De katholieke bevolking is in Aus-
stralië vooral door immigratie de
laatste 20 jaar toegenomen, maar de
roepingen in verhouding niet. Vroe
ger bestond het onderwijspersoneel
louter uit broeders en zusters, thans
maken de lekeleerkrachten er voor
50 pet. de dienst uit.
WEL EENZIJDIG
Pater Vaneman heeft in de twee
maanden dat hij in Nederland terug
was niet staan kijken van de kerke
lijke vernieuwingen. Hij hoorde in
Australië er al het een en ander
van, „maar je hoort het wel eenzij
dig". Het vorig jaar heeft bisschop
Culturele
agenda Leiden
TENTOONSTELLINGEN
I Will Twee-
nkamp: (lel.
t Hoekje bij de
>rde: (lel. 01717-3752)
viola da gamba.
iiurdhal: (lel. 2U045) Iedere vrijdag
Lutz exposeert „Grafiek ln Dinges"
risteeg 12 te Leiden tot 12 Juni.
Stikkelorum exposeert aquarellen
:ekenlngen ln het Waaggebouw op
nnrkt. Vanaf 9 tot en met 19 Juni.
s 8.30-17.30 uur. Zaterdag 9.00-17.00
LEIDEN „Toen ik hem voorbij zag
rijden, dacht ik direct dat hij veel te
hard reed. Wij zijn dus achter hem
aangegaan en stelden via onze snel
heidsmeter vast, dat hij over vrijwel
de gehele lengte van de Churchilllaan
met een snelheid van circa 100 km. u.
reed". Zo ongeveer luidde de verkla
ring van verbalisant in dc zaak, die
gisteren diende tegen een 30-jarige
leraar uit Leiden.
De leraar gaf toe dat hij op de avond
van de 25ste februari de maximum
toegestane snelheid inderdaad had
overschreden, doch met niet meer dan
circa 20 km.u. Hij had, zo verklaarde
hij stellig, absoluut geen 100 km. ge
reden. Verbalisant kon zijns inziens
destijds geen zuivere waarneming van
zijn snelheid verrichten omdat er tus
sen zijn auto en de politieauto nog
enkele andere auto's reden.
„Wij reden op een afstand van circa
50 meter constant achter hem aan en
er reed geen enkele auto tussen ver-
dachtes auto en de onze", zo weerleg
de verbalisant hierna verdachtes op
merking over de zijns inziens onzui
vere waarneming. De leraar wond
zich over een en ander nogal op. Hij
stelde met flinke stemverheffing vast.
dal in de tegen hem aanhangig ge
maakte zaak de feiten
waren vastgesteld.
„Als u die 100 km. aanhoudt en mij
dienovereenkomstig veroordeelt,
maakt ook u zich schuldig aan een
subjectieve benadering van mijn over
treding", zo richtte hij zich recht
streeks tot de kantonrechter, mr. R.
de Bruijn, nadat de officier van justi
tie, mevr. mr. A. C. Quik-Schuyt een
geldboete van f75 subs 7 dagen had
geëist. Zij kwam tot deze betrekkelij
ke lage eis, omdat zij er rekening mee
wilde houden, dat gezien de afstand
waarop de politieauto verdachtes auto
volgde (circa 50 meter) verbalisant
mogelijk een waarnemingfoutje kon
hebben gemaakt.
De kantonrechter was het in dit op
zicht niet met de officier eens. Hij
kwam tot de conclusie dat verbalisant,
mede gezien diens aantal dienstjaren
op het waarnemen van juiste snelhe
den en nog wel (zoals in het onderha
vige geval) via een geijkte snelheids
meter, dermate goed getraind was dat
een fout van 30 km.u. uitgesloten kon
worden geacht. Waarbij bovendien
nog kwam dat verbalisants collega,
die naast hem zat, tot dezelfde waar
neming was gekomen.
Op grond van deze feiten vonniste hij
de leraar met een boete van f. 125
subs 12 dagen. Deze gaf te kennen in
hoger beroep te zullen gaan.
IN DE WAR
LEIDEN-NOORDWIJK Een 25-ja-
rige automonteur uit Leiden bleek het
ook al niet zo nauw met de maximum
objectief snelheid te hebben genomen. Hij stoot
in de avond van 11 april per auto met
een snelheid van circa 120 km.u. over
de Nieuwe Offemweg te Noordwljk en
dus niet minder dan 70 km.u. te
„Je raakt daar gewoon in de war"
zo voerde hij als excuus aan. „Verder
op is geen snelheidsbeperking en in
eens komt er een stuk waar niet
harder dan 50 km.u. mag worden
gereden". Het desbetreffende bord had
hij (vanwege zijn hoge snelheid) niet
gezien. De officier vond dat verdachte
destijds een uitermate gevaarlijke
snelheid had ontwikkeld. Zij wilde
wel rekening houden met het feit, dat
de onverwachte snelheidsbeperking
ter plaatse in verdachtes nadeel
werkte, eiste daarom alleen een geld
boete van f. 175 subs 17 dagen en liet
verdachtes rijbevoegheid ditmaal
nog buiten het geding. De kantonrech
ter maakte er f. 150 subs 15 dagen
chauffeur vond de handelwijze van de
bakfietsbestuurder zeer afkeurens
waardig. „Ik reed met een vracht van
enkele tonnen en hij met een licht
bakfietsje. Hij reed zonder te remmen
pardoes tegen de oplegger op en toen
ik hem vroeg „Moest dat nou?", ant
woordde hij: „Ik had voorrang en jij
was dus fout".
De officier zei in haar requisitor, dat
zij wel enig begrip voor verdachtes
moeilijkheden bij het correct manoeu
vreren met zijn zwaar beladen
vrachtvoertuig kon opbrengen en liet
het daarom heel mild bij een eis van
f. 35 subs 3 dagen. De rechter vonniste
conform.
Vicon ontslaat
nog 80 man
MOEST DAT NOU
LEIDEN „Ik
driekwart
NIEUW VENNEP De directie van
dc landbouwwerktuigen- en machinefa-
dat rijwielpad toen"h« "tegen dê brl<* NV te Nieuw-Vennep heelt
h<4 voor de tweede maal binnen een
bekend gemaakt dat ongeveer 80
neelsleden zullen moeten afvloeien.
oplegger reed. Als hij even was uitge
weken zou er niets zijn gebeurd". Dit
pleidooi werd gevoerd door een 27-
jarige chauffeur, die terecht stond,
omdat hij met zijn trekker met De verkopen binnen de EEG-landen
(zwaar beladen) oplegger komende vallen nog steeds tegen. De directie is
vanaf de afrit van Rijksweg 5 geen ook voor de naaste toekomst pessimis-
voorrang had verleend aan een op het tisch gestemd. Ongeveer een jaar gele
fietspad langs de Hoge Rijndijk rij- den werden honderd personeelsleden bij
dende gemotoriseerde bakfiets. De Vicon ontslagen.
Zwartkruis in Australië iets over het
Nederlandse geloofsleven verteld.
Over de progressieven en conserva
tieven, de groepen die het hardst
roepen, en de middengroep. „Ik ben
hier te kort geweest om een werke
lijk oordeel te kunnen vellen. Maar
in Zoeterwoude gaat alles - rustig
aan. Veel aspecten zijn er hetzelfde
gebleven, zoals die missiegeest. De
mensen hier nemen de dingen rustig
op; het kerkbezoek is hoog. Het is
een typisch voorbeeld voor de mid
dengroep die kalm zijn gang gaat'.
In Australië zijn volgens pater Ge
rard Vaneman ook vernieuwingen,
maar geen luidruchtige tegenstellin
gen. De dingen daar gebeuren meer
achter de schermen. De beste ver
nieuwing ligt naar zijn smaak in de
scholen; men probeert die in elk
geval in praktijk te brengen, zoals
b.v. de jeugdmissen. „We leven er
onder heel andere levensomstandig
heden. Neemt u maar de afstanden,
het klimaat. Het huiselijk leven is er
weinig, we kennen veel meer het
buitenleven. Nog een paar verschil
len: hier in Nederland wordt veel
gezongen in de kerk. In Australië is
het precies andersom; zingen kunnen
ze bijna niet. Veel meer dialoog in
de missen, priestervolk".
BIECHTEN
De bijna verdwenen biechtpraktijk
in ons land heeft pater Vaneman
aan het denken gezet. In Australië
is hij een meer positieve houding
ten opzichte van de biecht gewend.
„Wat ik hier hoor, is negatief. Als er
geen priester is om biecht te horen
noem ik dat negatief. Ik weet niet
precies wat de feiten zijn, maar dat
heb ik toch gehoord. In Australië,
vooral in de stadskerken die de hele
dag open zijn, wordt vooral tegen
Kerstmis en Pasen veel gebiecht. In
Australië wil iedereen biechten en
krijgt daartoe ook de gelegenheid".
Pater Vaneman vertelt wat onthutst
en niet begrijpend van een voorval
dat hem hier in Nederland ter ore
was gekomen. „Een vrouw wilde er
gens biechten en de priester bij wie
ze had geïnformeerd reageerde met:
„O, is het zó erg?" De vrouw is toen
maar weggegaan en heeft niét meer
gebiecht". Wat in Nederland oecu
mene heet was in Australië vaak al
ouwe koek. Samenwerking op soci
aal en ander gebied is daar steeds
heel gewoon geweest. Op officieel
geloofsgebied schijnt de oecumene
aan de andere kant van de aardbol
meer een hobby te zijn van de een
of andere priester. In Nederland,
vindt Gerard Vaneman, is het een
liefhebberij van kleine groepen.
HET RIJK ALLEEN
Werken in Australië. Het is bijn&
een dimensie buiten ons gezichtsveld.
Maar de mensen die er leven zijn
aan dezelfde geestelijke opkikker toe
als in het knusse, mentaal wat afta
kelende oude Europa. Het is er voor
een priester flink aanpakken. Van
de bijna 13 miljoen Australiërs is
ongeveer 20 pet. katholiek. De hele
kerkstructuur is er anders, ook de
invloeden in de ruim 30 bisdommen.
Pater Vaneman kent ln West-Austra
lië een gebied zo groot als de Benelux
en een deel van Frankrijk, waar 50
priesters het rijk alleen hebben. Een
stukje Godsrijk, waar het hard aan
poten is om de schapen, bijeen te
houden. In Hilton is het nu winter.
Gerard Vaneman, die vandaag Hol
lands blonde duinen met een jeugd
en zoveel herinneringen achter zich
ziet verdwijnen, hoeft straks bij zijn
terugkomst geen warme jas aan te
trekken. „Die winter stelt niets voor
met dat subtropische klimaat en die
nachtvorstjes. Als de zon eenmaal
schijnt is het zó weer warm. Alleen
aan de bergen met hun sneeuw
merk je, dat het winter is". Gerard
Vaneman is geen prater, maar met
de zomer in je binncste na een
beozck aan „thuis", spreekt je hart
Goddank honderduit.
TON PIETERS
