juist, SeidócSommit Braziliaans popzanger „Klein uur U" in Marius Monnikendam 75 Gilbert Gil wil naar de top ALS COMPONIST ALTIJD ZICHZELF Nieuwe familieserie van NOS „IK VOEL ME ER NIET MEER THUIS' Finale Europacup rechtstreeks OUWE LEIDSE OF EDAMMER?.. TELEVISIE MORGEN RADIO VANAVOND RADIO MORGEN ~]j de postgiro PAGINA 2 LEIDSE COURANT DlNSUACr ïvim i;ISI Onderzoek als mosterd na de maaltijd TVA onbegrijpelijk lang wikken en wegen heeft de Sociaal-Economische Raad vrijdag zijn instemming betuigd met een onderzoek naar de achtergrond van fusies in het bedrijfsleven. Een beslissing om luid over te juichen vinden we dit niet Ze komt immers anderhalf jaar later dan wenselijk is. Want al in december 1969, toen de her structurering (en gedeeltelijke onder gang) van verschillende bedrijfstakken onrust baarde werd in de Tweede Kamer de KVP-motie aangenomen die instelling van een commissie van onderzoek eiste. De S.E.R. heeft niet zo'n haast gemaakt, dat het kabinet-De Jong het advies kreeg hetwelk het nodig had om maatregelen te nemen met inspraak van het toporgaan van het bedrijfsleven. Ter verontschuldiging van de Sociaal-Eco nomische Raad kan dienen, dat de S.E.R. afgelopen twaalf maanden meer belang rijk werk aan de winkel gekregen heeft. Maar het risico blijft, dat het onder zoek naar de achtergrond van fusies nu helemaal als mosterd na de maaltijd komt. Straks komt er wellicht een uit voerig en boeiend rapport over het ..waarom?" van de ontwikkeling die gis teren begon. Dat rapport zal deze ont wikkeling vandaag niet meer beïnvloe den en het is nog maar een grote vraag Pers de gang van -. weekbladen en tijdschriftenbedrijf. Geruime tijd ge leden heeft de Persraad omtrent de economische moeilijkheden in het pers bedrijf en de hieruit voortvloeiende fusies advies uitgebracht. Vanuit de Tweede Kamer is 3l enkele malen een beweging in de richting van de nood klok gemaakt Vanuit het bedrijfsleven zelf hebben werkgevers en werknemers de éne nota na de andere geproduceerd. Maar de overheid, die haar ongeluk kige beslissing om de STER zeer ruime ontplooiingsmogelijkheden te gunnen niet ongedaan kan maken en die de storm van advertentie-inkomsten naar Veronica e.d. niet heeft durven afsnijden, heeft getalmd en is blijven talmen. Ze had soms steekhoudende detailbezwaren, maar heeft die zo laten prevaleren dat de éne krant na de andere zijn zelfstan digheid heeft moeten prijs geven. Als het fusie-rapport van de S.E.R. straks niet meer is dan de motivering van een der ongelukken van gisteren zonder reële kans om de verwording van ons bedrijfsleven tot enkele oppermach tige mammoetconcerns ongeacht op welk gebied dan ook tegen te gaan, wordt het rapport een leuke bijdrage voor wetenschappelijke bibliotheken, maar heeft het geen enkele betekenis voor ons sociaal-economisch welzijn in Nederland. (ADVERTENTIE) AMSTERDAM Behalve koffie levert Brazilië sinds jaar en dag een aantal topartiesten die zich best eens willen bewegen buiten het terrein «aar de ingrediënten voor ons dagelijkse prakkie leut vandaan komen. Gitarist Baden Powell, zangeres Astrud Gilberto en ex-echtgenoot Joaquin Gilberto, ze zijn allemaal met of zonder bosa nova de planken van het wereldtoneel opgestuurd en geslaagd. Dat laatste is ook de bedoeling van Gilberto Gil, een Braziliaanse zanger-gitarist die een paar dagen in Nederland verblijft om met een televisie optreden in Koos Postema's kleine uurtje u ook hier naar een breder publiek door te breken. Gilberto Gil, is een donkere Braziliaan, die eigenlijk uit El Salvador komt, maar het regiem in Brazilië moest ontvluchten om niet een vaste bewo ner van de gevangenis van Sao Paolo te worden. Niet dat zijn muziek en tekst zo progressief zijn dat hij voor de machthebbers in zijn land een on- overkomenlijk obstakel werd op de weg naar handhaving van wet en orde. Gilberto Gils liedjes zijn simpel, vaak op de liefde betrokken, sterk rit misch en je zou hem een mannelijke Astrud Gilberto kunnen noemen. Op de binnen enkele dagen uit te brengen langspeelplaat van hem komt dan ook geen kwaad woord over zijn lippen. Nee. de politici die in 1968 het bewind in Brazilië overnamen, konden voor Gil gewoon geen plaats vinden in hun wereldje. Gilberto Gil bewoog zich in studentenkringen, altijd een meer pro gressief deel van de maatschappij en stak privé zijn mening niet onder Jong gebleven en actueel (Vanc e muziekredacteur) Muzikaal Nederland gaat Marius Monnikendam, die op 28 mei aan staande zijn 75'ste verjaardag viert, op een heel bijzondere wijze eren: de stichting Orgelcentrum biedt hem een concert aan dat door Feike Asma daags na het memorabele feit in de Grote Kerk te Dordrecht gegeven Natuurlijk heeft Asma enkele werken uit het omvangrijke oeuvre van de jubilaris op het programma geplaatst, waaronder de van 1970 daterende Toccata nr. 2, die in première gaat. Die Toccata nr. 2. herinnert ons na tuurlijk aan de Toccata nr. 1 (1936) een der beste orgelwerken in de hui dige muziek, door Nederlanders ge- Als we het werk van Marius Monni kendam de revue laten passeren, dan valt het ons op, dat hij in zijn scheppende arbeid altijd zichzelf geble ven is. We zeggen dit onder invloed van een compositie, door hem geka rakteriseerd als een symfonische be weging, waaraan hij de titel „Arbeid" gaf. Hij droeg het stuk op aan Willem Mengelberg, die het, zo we het wel hebben op het Nederlandsch Muziek feest 1935 in Amsterdam ten doop HILVERSUM De NOS-televisie zendt zondagavond 30 mei van 19.30- 20.20 uur via Nederland 2 de eerste aflevering uit van de familieserie „De schipper van de Picardië", een pro- duktie van de Franse televisie welke speelt in de wereld van de binnen scheepvaart. Van de ruim 12.000 bin nenschippers in Frankrijk valt bijna de helft onder de kleine zelfstandi gen". Ze zijn eigenaar van een schip waarop ze met hun gezin wonen. De uit tien afleveringen bestaande kleu- renserie gaat over de lotgevallen van zo'n schipper, Joseph Durtol, zijn vrouw Therèse, zijn zoon en zijn dochter. De „Picardië" doet vele plaat sen in Frankrijk aan (Parijs, Straats burg en Rijssel) en daarbuiten onder meer Rotterdam. De serie die in Frankrijk zeer populair is werd reeds uitgezonden in België, Canada, Portu gal, Zwitserland, Oost- en West-Duits- land, Finland en Zweden. hield. Het werk stond daar temidden van muziek, geschreven door Bernard Zweers, Cornelis Dopper. Julius Röntgen, Willem Landré, Rudolf Men gelberg. Hoe weemoedig stemt de herinnering aan dat feestconcert: van al degenen die wij u hier noemen, heeft zich tot op de dag van heden met Marius Monnikendam. Hendrik Andriessen al leen weten te handhaven. „Arbeid" stond, toen het voor het eerst klonk, midden in zijn tijd. Van een eerlijke en onverholen liefde voor Stravinsky en Honegger getuigend, klonk in de muziek de eerbied voor een moderne gemeenschap. Het leven en streven van deze gemeenschap kwam daarin op een wel heel geluk kige wijze tot uitdrukking. Romantiek moest men daarin primair niet zoeken, sentimentaliteit evenmin. Wel een bepaald heroïsme, dat voor ons ook leeft, wanneer we films van de grote Russische cineasten uit de laatste periode van de stomme film Eisenstein en Poedovkin te zien krijgen. Ritme en metrum Muzikaal uitgedrukt: een zekere zoet gevooisde melodiek treft men in het werk van Marius Monnikendam be paald niet aanWel een enorme belangstelling voor ritme en metrum. Overziet men zijn produktie. zowel op sacraal als profaan gebied, dan is en blijft dit het treffende element tot op de dag van heden. En in dit opzicht is de thans 75-jarige jong gebleven. En actueel: wordt hij hierdoor niet ten nauwste verbonden met de representanten van de huidige generatie, die uitsluitend voor slag werk componeren? „Properheid" Er is echter nog een ander element, dat ons in de componeertrant van Marius Monnikendam steeds weer op nieuw opvalt: dat is wat we in het Nederlands met ..properheid" in het Frans met „clarté" zouden willen aan duiden. Mensen, die deze bij hem aan wezige natuurlijke aanleg hebben ontwikkeld, zijn ongetwijfeld zijn leermeesters Sem Dresden en Vincent d'Indy geweest. Tot deze conclusies komt men. wan neer men Monnikendams oeuvre over ziet, waarbij hij, steeds beseffend, dat hij in een gemeenschap levend, voor die gemeenschap had te schrijven, en de gevoelens van die gemeenschap zo klaar, duidelijk en eenvoudig tot uitdrukking moest brengen. Nimmer heeft hij de behoefte gevoeld zich als artiest in een ivoren toren op te sluiten met de uitspraak van de tach tiger Willem Kloos, dat: „Kunst de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie is", zal hij het dan ook helemaal niet eens zijn. Vandaar ook zijn liefde voor het gen re, dat in de ogen van vele toonkun- stoelen of banken. Dat betekende dat hij in korte tijd met de binnenkant van één van Brazilies gevangenissen in aanraking kwam, van waaruit hij de gelegenheid kreeg zich met de grootste spoed naar elders te begeven om niet nog nader geconfronteerd te worden met de jongste verworvenhe den van de Braziliaanse staat. Dat el ders werd Londen. Van daaruit tracht te Gilberto Gil te bereiken, wat andere Brazilianen voor hem al gelukt is: een plaats aan de top van de amusements- Gisteren was hij onder de hoede van managers en platenmaatschappij in de Amsterdamse Fietsothequeclub, het aan de voet van het hoge Hiltonhotel gele gen thuisoord voor de hippie-few die in een select gezelschap Amsterdam bij nacht eens binnenshuis willen beleven. In het bij zulke gelegenheden behoren de half-duister haastte Gil zich naar de microfoon, om te laten horen wat hij eigenlijk presteert. Hij vertolkte drie van zijn songs, gekleed in een swingend fantasiehemd, compleet met blauwe sokken en sandalen, op zeer ontspannen wijze gebruik makend Von zijn soepele bariton. Met kopstem en af en toe goed in het gehoor liggende skatvocals, woorden die geen woorden zijn maar klanken op muziek, draait hij drie liedjes af die voornamelijk de liefde tot onderwerp hebben. Waarom heeft hij eigenlijk die moei lijkheden in Brazilië gehad, vraag je je af bij zijn goed gevoieede geluid. Gilberto Gil antwoordt zelf: „Het wa ren niet zozeer de woorden van de liedjes, als wel mijn ..new style of life". Zodra je een beetje lang haar hebt, ben je in Brazilië een hippie en van die hele jonge generatie moeten ze daarniets hebben. Ik heb in het begin wel protestsongs gezongen, maar ben daar vanaf gestapt om me als artiest verder te ontplooien, ^laar als stenaars lichtelijk minderwaardig is: het mannenkoor. In dit verband her inneren we eraan, dat in hetzelfde jaar, dat Monnikendam aan het Am sterdams Conservatorium eindexamen deed, een „Magnificat" voor mannen koor verscheen: dat was zijn allereer ste compositie. César Franck Marius Monnikendam: „Hij heeft niet alleen veel gecomponeerd, hij heeft ook veel geschreven, over muziek na tuurlijk. We vergissen ons, menen we, niet, wanneer we zijn boek over César Franck (Haarlem 1966) een hoogtze- punt in zijn publicistische arbeid noe men. Raak is hier de karakteristiek van Le Père Angélique door een mens in de tweede helft van de twintigste eeuw levend, gegeven- „De ommezwaai van de muzikale smaak der gemeenschap van de ge- voelsoverdaad der romantiek naar het klassiek evenwicht van de barok, van Beethoven naar Bach Is de appreciatie van Franck zowel ten kwade als ten goede gekomen, enerzijds heeft men de wat retorische breedsprakerighcid van een oratorium als „Les béatitudes" en van een orgclstuk als het „Grande Pléce Symphonique" leren inzien: an derzijds is de logische structuur en bovenzinnelijke lyriek van een Svmphonie en zelfs van Pocmes Symphoniques als „Psyche" een aan- trekkingspunt geworden voor dc tijd genoot, al was het slechts, omdat deze muziek in dc als door een aardbeving verscheurde en gespleten wereld een vast steunpunt en zelfs een vertroos ting biedt". Een betuiging van liefde, die niet blind is, niet blind wenst te zijn. Maar zou achter zijn afstand nemen geen afstand doen van Francks „Grande Pièce Symphonique" niet een gevoel van meewarigheid schuil gaan? Jeugdherinnering Want toen we van deze diagnose kennis namen werden we aan een ander verhaal ons door Marius Monniken dam gedaan, herinnerd: „Mijn liefde voor de muziek heb ik in het hartje van Amsterdam ingeademd. Ik herin ner me nog heel duidelijk, hoe ik als kleuter van drie a vier jaar zondags morgens voor het open raam zat te luisteren naar de prachtige orgelmu ziek die bij het uitgaan van de hoog mis uit de Augustijnerkerk kwam overwaaien. Wij woonden er recht te genover". Hoeveel muziek van César Franck moet daar niet bij geweest zijn? De indrukken, die zich toen bij het kind Marius hebben gevestigd, heeft de volwassen Monnikendam nooit volle dig kunnen liquideren. En we vermoe den zo, dat hij die Grande Pièce Symphonique, als ze hem op zijn jubi leumconcert van 29 mei aanstaande zou worden gepresenteerd, door hem gaarne wordt aanvaard. Inclusief alle „Retoriek". Hedenavond zendt de KRO-televisie onder de titel „Ik voelde me niet meer zo thuis" 'n programma van Frans Wij- sen uit. waarin de problematiek wordt belicht van de Nederlandse «nissiona- "rlssën, die na een verblijf van zes of zeven jaar in de ontwikkelingslanden met verlof naar Nederland terugke ren. Als deze- missionarissen-op-va- kantie in hun vaderland terugkeren worden zij in de eerste plaats gecon fronteerd met een kerk, die er wel heel anders uitziet dan bij hun ver trek. Daarnaast staan zij wat vreemd aan te kijken tegen een land, dat een in hun ogen grote mate van welvaart heeft en vervolgens worden zij gecon fronteerd met de situatie, dat zij vaak niet meer bij familie e.d. onderdak kunnen krijgen, omdat b.v. de ouders overleden zijn en broers en zusters geen ruimte hebben om hen voor een maand of zes als logé te ontvangen. Tenslotte dienen deze missionarissen zelf in hun onderhoud tijdens hun verblijf in Nederland te voorzien, om dat de congregaties, door wie zij naar de ontwikkelingslanden, zijn uitgezon den, geen voldoende financiële midde len meer hebben. Daardoor worden zij genoodzaakt om het geld voor de te rugreis via bedelpreken in voor hen vreemde parochies bij elkaar te krij gen. Per jaar komen 1200 religieuzen, die in de ontwikkelingslanden werkzaam zijn, naar Nederland om hun verlof hier door te brengen. Om hen tijdens dit verlof een redelijk bestaan te bieden en hun terugreis te regelen is een bedrag van 9.3 miljoen per jaar nodig. Men be pleit. dat dit een zaak van de gehele Nederlandse katholieke gemeenschap moet zijn. Daarnaast zou men het niet onredelijk vinden, als de Nederlandse overheid een goed eind tegemoet zou komen in het dragen van de sociale premie-last van vijf miljoen, zoals dat met name in België en Duitsland al gebeurt. Frans Wijsen zocht een aan tal Nederlandse missionarissen zowel op hun werkterrein in de Philippijnen als bij hun verlof in ons land op, om hen over een en ander te laten vertellen. Hij sprak met missionarissen van het H. Hart, Fathers van Mill-Hill en. een Broeder van Maastricht. Zij onder strepen met hun ervaringen nog eens het motief van het nieuw gestichte fonds van het Nederlands Missie Com missariaat: geef vrij aan ménsen met (Nederland 2, 21.20 uur). (Van 0 e omroepcorrespondent). HILVERSUM - De NOS-televi sie zendt woensdag 2 juni van 19.40 tot 21.30 uur via Neder land I een rechtstreekse kleu- renreportage uit van de finale om de Europacup voor lands kampioenen, die tussen Ajax en de Griekse kampioen Panathi- naikos in het Wembleystadion in Londen wordt gespeeld. Ver slaggever is Herman Kuiphof. De NOS-radio zendt van 19.40 tot 21.40 uur een rechtstreekse reportage uit. Verslaggevers zijn dan Theo Koomen en Dick van Rijn. De door de BBC te verzorgen t.v.-reportage zal niet alleen door Engeland, Grieken land en Nederland, maar ook nog door een groot aantal-andere lan den al of niet rechtstreeks wor den uitgezonden Dat zijn Ierland, Denemar ken, Noorwegen, Zweden, Finland, België, Luxemburg, Frankrijk, West-Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk. Italië, Joego-Slavië, Spanje. Portugal. Tsjecho-Slowakije. Polen, Hon garije, Roemenië, Marokko, Tu nesië en Algerije. In totaal dus 24 landen. In „Het oproer kraait" prees samen steller Jaap v. <L Merwe met recht ons democratisch bestel dat, met name ra dio en t.v. zoveel vrijheid geeft. Hier kan vrijwel alles. Niet alleen veel meer dan in landen met dictatoriale regimes, maar ook veel meer dan bijvoorbeeld in België en Frankrijk. Uit contacten met lezers weten we dat die nagenoeg absolute vrijheid niet steeds als waardevol wordt gewaar deerd. Er is een groep van snel- gekwetsten die graag een systeem van overheidscensuur zouden wensen. Zij hebben geen gelijk. Censuur op welk gebied dan ook heeft iets ondemocra tisch, leidt tot een afglijden naar dic tatuur. Dit uiteraard gezien binnen het kader van de normale strafwetgeving. Wie via radio of t.v. de wet overtreedt kan daarvoor door de onafhankelijke rechtspraak worden gestraft. Ons systeem is nagenoeg ideaal. privépersoon heb ik natuurlijk wel mijn mening laten horen en dat mocht niet. Weet je. zelfs mijn vader die dok ter is. kwam in opstand tegen me. Zo iets kan je toch niet zeggen, vond hij, als ik mijn mening liet horen. En mijn haar zat hem ook dwars". Gilberto Gil draagt zijn haar in het bekende krulle tjeskapsel. dat zijn entrée heeft gedaan sinds de Amerikaanse neger met of zonder pantergeweld de negerhut van Oom Tom uit wilde. Hij doet zijn zegje zonder ook maar even de indruk te wekken coute-que-coute aan politiek te willen doen. Hij wil muziek maken, en daarvoor is hij hier. met zijn vrouw; hun zoontje van één jaar is onder de hoede van anderen achterge bleven in Londen. „Ik ben nog niet aan de grote hits toe", bekent Gilberto lachend, „maar dat komt wel. Ik heb bijvoorbeeld nog geen enkele single gemaakt". Maar dat corrigeert lxij gauw: „Ja, Holland is het eerste land in Europa waar een single van me is uitgebracht. Enge land heeft ook niet zo'n goed klimaat om te beginnen. Er zijn honderden groepen die allemaal proberen aan de top te komen. Misschien wordt het Amerika. Ik ga binnenkort naar de V.S. op tournee met een eigen groep. Ik heb een elktrische gitaar om hier te spelen". „Onze manager daar is dezelfde mana ger die Simon and Garfunkel onder zijn hoede heeft" Gilberto Gil is vol goede hoop. Wat ons betreft zit het allemaal wel goed. Vandaag treedt hij een half uur voor de TROS-radio op en donderdag a.s. maakt de VARA-t.v. een filrn van hem en gaat hij optre den in Koos Postema's „Een klein uur Hoe zit het nou precies met die gevan genis, willen diverse vertegenwoordi gers van de pers nog eens weten. Gil berto Gil lacht: „Ik heb er een paar songs geschreven". „Protestsongs"? „O nee. dat moet je doen tegen machine geweren". De Braziliaanse popzanger lacht nog steeds en blijft zijn progres sieve image trouw als hij op advies van publiciteitsman naar een makro- restaurant stevent. Af en toe gaat het protest ook door de maag. BERT JANSMA tonic? NEDERLAND I 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal AVRO: 19.05 uur: De schat kasteel zonder 19.30 uur: Toppop 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Peyton Place 21.10 uur: Joe Frazier, pop het NEDERLAND II NOS: 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal 19.05 uur: Den Haag vandaag 19.10 uur: Kunstsignalering KRO: 19.30 uur: Sportquiz kopduel 19.38 uur: Het verre westen 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Andy Williams 21.11 uur: Brandpunt Missionarissen op verlof 21.50 uur: Paul Vlaanderen 22.40 uur: Journaal Franse les NEDERLAND I VARA: 17.00 uur: Woensdagmiddag programma NOS: 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal 19.05 uur: Den Haag vandaag 19.10 uur: Première over film IKOR: 19.30 uur: Kenmerk NOS: 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Politieke uitzending 20.31 uur: Staatsloterij 20.36 uur: Mildred Pierce, film 22.20 uur: Socutera 22.35 uur Studio Sport 23.00 uur: Fata Banana, beeldende kunst (zie ook 2) 23.30 uur: Journaal NEDERLAND II NOS: 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal VARA: 19.05 uur: Midweek 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Koos Postema op woensdag 22.00 uur: Journaal 23.00 uur: Fata Banana (zie ook 1) i Brazilians: latijs-amerikaanse mu Gelukkig in het spel: licht progra een prijsvraag, 21.00 Paul Vlaandere lek. 20.00 (S) Owen Wlngrave, oper de componist, llbre iollsten). 22.25 Overt Den Haag vandaag, cazlne waarin op de dingen wordt d( aat. 23.15 (S) Sticker: This Is the J of the rest of ljour life. 23.55-: 23.55-24.00 Nieui HILVERSUM II Nle< s. 18.11 Radiojournaal. 18.25 (S) 19.45 SIJndacale ki Te met zangsollste. 18.55 (S) Big 20.00 Grammofoonn Dansorkest The SkiJmasters. De Zeven Kunster BELGIë 324 m (Nederlands) leuws. 18.03 Voor de soldate ort uitslagen. 18.30 Verkei 45 Sport. 18.55 Taalwenker en actualiteiten. 19.40 Inte 55 Inte luzlel HILVERSUM X NCRV: 7.00 Neuws. 7.11 Het levende woord. 7.16 (S) Op het eerste gehoor tzlek (gr). (7.25 E verzoekpli •s; 9.00-9.10 GIJmnastiek v< 9.35 Voor de kleuter: toegelicht. 10.15 Voor de Nu: actualiteit! Als dat zou Ik (8.30-8.32 Radiojournaal). 14.00 Nieuws. 14.03 GlmmP e 15.00 Nieuws. 15.03 Muziek Boetiek, lik ;- Nieuws. 16.03-18.00 Licht platenprogramll )..a.öö Nieuws: 17.02-17,05 Radlojouraal.) U I- BELGIë 324 m (Nederlands) - Jeugd. 14.! russen 14.50 van Italië. •elagenda. 13.20 Dar 4.02 Vocale muziek. I Wedstrijd Raciioschi a l Nieuws). 15.1! de Griekse kolonellen mag zeggen dat zij geestverwanten zijn van de heer Udink, maar het staat een minister niet vrij om te constateren dat hij Jaap een smerige leugenaar vindt. Dat is een duidelijk nadeel van ons bestel, dat we om de voordelen maar voor lief moe ten nemen. „Het oproer" ging buitenlands gisteren. Taalmoeilijkheden maakten de uitzen ding nogal on-attractief. vonden we. F.cht attractief was het gesprek-in-dc- tram dat Ben Elkcrbout voerde met kabinetsformateur prof. Steenkamp. Hü is KVP'er en hl| is hartvcroverend. Zelfs de VARA-rubrick kon daar niet onderuit. Bij de NCRV zagen we „Oost-west. thuis best' show van het lach-of-ik- schiet-kaliber. Joop Doderer, Herbert Joeks en vele anderen beoefenden er de humor-met-de-hamer. We vonden het niet om aan te zien De reportage van het feest rond het eerste lustrum van de Rotterdamse Doelen viel tegen. Wellicht omdat t.v. bü dit evenement niet op de eerste rang zat. Dingen waar een klapgraag raalpubliek om buldert komen per t.v. niet per se als ongelooflijk komisch over kennelijk. Icdcdellngen t.b.v. land- cr RV: 1 t\o°(S) Bal lel'mu is. 16.00 (S) Nieuws. 16.0: s. 16.15 Radiostrip voor de (S) Jeugdland: gevarleed dc jeugd. 17.30 NCRV er rogamma met muzikale 11- ;8 un Overheldsvoolichtlng: Ochtendgijmna! Densdagmuziek e Van dc voorpagina 17,15 Muziekprogra (ADVERTENTIE) Licht ensemble Brassband Magaz tualitelten. 13.25 13.45 Gesproken mijn tijd, Magazine'' muziek; 16.00 Nieuws; 16.03 In ;esprck; ca. 16.30 In dc Toonzaal' r dfe Jeugd. NOS: 17.02 Onder de Je: oudelledjes. 17.20 UNESCO- HILVERSUM III VS. 12.03 Zet Tn op: licht de postgiro is gratis en gééft 21% rente! dab makkelijk!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 2