Regen,
regen,
ruis
GRANDIOZE ELPEE VAN JIMMY WEBB
Schoenen voor mensen op
smalle of brede leest
DE
EXQUISE
AVOCADO
Peter. Op d# overbekende „en nu
allemaal''-manier draalt dit tweetal
een groot aantal «martlappen op lof-
se wijze af. Voor ons hoeft het niet.
Titels: „Manolito", „Ra ta ta", „Nee
niet huilen", „Marie Lou" e.a. (Im
perial 5C048—24342).
Jimmy Webb mag men gerust de
meest succesvolle Jonge Amerikaanse
'componist van de laatste jaren noe-
Irnen. Zijn universele werkstukken,
waarin nochtans heel wat popin-
rlocden te bespeuren zijn. worden
door zowat iedereen gezongen en
gespeeld. Namen: The Fifth Dimen
sion, Andy Williams, Johnny Mi
jlbit, The Peddlers, onze vaderlandse
Revells, Kurt Edclhagen, The Ven
tures en noem maar op.
Minder bekendheid geniet Jimmy
iWebb als executant van eigen werk.
«Waarom is niet helemaal duidelijk,
want Webb beschikt over een goede.
33pparte stem en bovendien over een
goede voordracht. Dat blijkt ten
'Qovervloede uit de onlangs versche-
Wfien elpee Jimmy L. Webb-Words
>nd music", waarop Webb negen
nieuwe nummers presenteert en
daarnaast drie nummers van anderen.
jln een overigens volkomen eigen in
terpretatie. Tussen al dit nieuwe
jmateriaal schuilt weer heel wat on-
I vergankelijks. Het zeer actuele num
mer „Sleepin' in the daytime" bij
voorbeeld. de prachtige liefdesver
klaring „Love Song" (waarvan nu al
een covervedsie is van Arrival), het
melodieus zeer luisterrijke „P.F.
ltufeloan", „Careless Weed" en bij deze
ig, vier nummers blijft het zeker niet
)egjbeperkt wat betreft de superkwaliteit.
ïlceNiet alleen in melodieus opzicht is de-
t eie schijf een grandioze belevenis maar
apkook wat de teksten betreft krijgen we
kejhet volle pond. Zo handelt „Sleepin'
In the daytime" over de momenteel
belangrijke milieuhygiëne (ook in
merika aan de orde van de dag) en
„Dorothy Chandler Blues" hekelt
'ebb de willekeur van bepaalde
luziekcritici. Jimmy Webb is dus
zo maar een lieve liedjesschrij-
(hoewel hij dat genre ook zeer
24/goed beheerst), maar werkelijk een
iewogen, geëngageerd mens die het
t niet schuwt. Die eigenschap
jlreffen wij ook aan in het werk van
^.aura Nyro, Joni Mitchell. Randy
[Newman, Melanie en nog enkele an
deren, die net als Webb in hun liede
ren, die net als Webb in hun liede
ren op zoek zijn naar een betere
jwereld. In het kader van die inten-
ook in het kader van de
'lipoprage („My sweet lord". „Jesus
irist Superstar" enz.) moet men
n nummer als „Psalm One-
1 beschouwen, waarin Webb
opperwezen heel eigentijds
•rheerlijkt. Ja, „Jimmy L. Webb
and music" is een typische
inlversele superlatlevenschijf. (War-
ler Bros. Rslp 6421).
ELTON JOHN „Friends"
Ken heel opmerkelijk artiest ls ook
do Jonge Brit Elton John. Een. jaar
geleden was hij nog een dolende ito
do popwoestijn, maar nn, na uiterst
succesvolle optredens ln Amerika,
jmng hij zich een vedette noemen. Al
tljn albums. „Empty Sky", „Elton
John" en „Tumbleweed Connection",
ringen grif over do toonbank en zo
tal het ook wel weer gaan met
[Eltons allernieuwste vinylschepping
„Friends".
Overigens valt „Friends" wel enigs-
tegen, hetgeen niet zozeer de
rchuld van onze held is. maar meer
de opdrachtgevers. De elpee
„Friends" is namelijk de soundtrack
de gelijknamige film, die bin-
DISCORUBRIEK
door Charles Bels
faamde Amerikaanse echtpaar Bon
nie and Delaney verschilt wel he
melsbreed met de vorige produkten.
Stonden die platen vol met „verko
perde" hartstochtelijke gillers, op
..Motel shot", de naam van de nieu
we schijf, viert de introvertie hoog
tij. En dat is wel zo prettig. Op een
enkel nummer na („Free the people")
zijn wij nooit zo kapot geweest
van de produkten van Delaney, Bon
nie en kornuiten, ook al zaten er
tussen die kornuiten cracks als Eric
Clapton en Jim Price. Ook op „Motel
shot" wemelt het weer van de be
roemde namen (Mason, Russell, Par
sons, Allman), maar ditmaal pakt die
supersession heel wat beter, dat wil
zeggen ingetogener uit. De elektriek
wordt nu namelijk niet, zoals bij
vorige gelegenheden, ten overvloede
benut voor het verwekken van niet
aflatende geluidsgolven, maar louter
ter vermeerdering van gave akoesti
sche klanken. Het repertoire heeft
op deze plaat ook wijzigingen onder
gaan. Het „rampestampwerk" is in
geruild legen gevoelige gospel- en
bluesstukken (waarbij jaren oude
melodieën), die overigens wel een
zeer fanatieke uitvoering krijgen,
maar die nu niet ontaarden in ge
luidsorgieën. Hopelijk gaan Bonnie
and Delaney op deze voet verder
(Atco SD 33-358»
overschatting. In ieder geval lijken de
composities op David Crosby's schijf
bijna allemaal op elkaar en ook
wat de verklanking betreft vallen er
weinig verrassingen te noteren, on
danks de medewerking van talloze
popgrootheden. Zo komen we Jerry
Garcia tegen. Grace Slick, Jorma
Kaukonen, Jack Casady en nog een
hele reut superjongens en als je dan
deze Crosbyplaat enkele malen ge
hoord hebt, dan dringt zich toch de
vraag op waarom die mensen eigen
lijk meedoen. Desondanks is deze
plaat toch wel luisterrijk, daar staat
het talent van Crosby wel borg voor
Het blijft alleen doodjammer, dat de
plaat wat eenzijdig is. Nergens knalt
Crosby er eens lekker uit, het blijft
allemaal een beetje vaag gelispel en
gefluister. Het geheel staat overigens
op een peil, dat in ons land zelden of
nooit bereikt wordt. (Atlantic).
JOHN LEE HOOKER en
CANNED HEAT
De Amerikaanse zanger-gitarist
John Lee Hooker geniet al zo'n jaar
of dertig grote faam als vertolker
MELANIE
nenkort hier t® lande in première
gaat. Zoals bekend is filmmuziek
maken heel wat anders dan het in
elkaar draaien van een puike popel
pee. Zo komen we op „Friends" al
lerlei symfonisch aandoende muziek
stukken tegen, die het met beeld
ongetwijfeld goed zullen doen. maar
die via de luidsprekers niet helemaal
overkomen. Die wat barokke, louter
Instrumentale gedeelten op de plaat
zijn trouwens niet gecomponeerd door
Elton John. maar door Paul Buck-
master. Zoals bekend is Buckmaster
nan, die de tweede elpee van
John voorzag van zulke prachtige
arrangementen. Als componist ach
ten wij echter Buckmaster minder
geslaagd en daarom mogen wij het
Elton John niet al te zeer kwalijk
nemen dat deze elpee niet het peil
haalt van de drie vorige. De num-
msri waarin Elton zijn normale
gang kan gaan zijn overigens wel
van de overbekende kwaliteit, dat
blijkt trouwens uit de hoge notering
van „Friends" (als single) in Ameri
ka. Hopelijk neemt John met zijn
binnenkort in Nederland te verwach
ten elpee „17.11.70" revanche voor
deze mindere prestatie. De Britse
popcrack moet echter wel uitkijken
dat hij de markt niet overvoert met
zijn produkten, want anders zou het
wel eens kunnen gebeuren dat het
poppubliek oververzadigd raakt. Iede
re dag varkenshaas smaakt op den
duur ook niet meerAnderzijds
k3n men stellen dat John zo lang op
zijn kans heeft moeten wachten, dat
hij het er nu volledig van neemt
(Paramount 6004).
MELANIE
„The good book".
Met collega's als Laura Nyro, Jonl
Mitchell cn Judy Mayhan (een nogal
onderschatte juf) predikt de Ameri
kaanse zangeres Melanie Safka via
haar liederen voor meer liefde en
verdraagzaamheid op deze aardbol.
Vooral in ons land en sinds kort ook
in Engeland, stelt men de hartekre-
ten van de mollige Melanie bijzonder
op prijs. In Amerika begint men nu
rindelük ook aandacht te schenken
aan haar zang en spel. zij het rijke
lijk laat. Melanie loopt immeri al
weer zo'n jaar of vier mee in de
muziekwereld.
Hopelijk betekent de onlangs ver
schenen elpee „The good book" de
definitieve doorbraak voor Melanie
in Amerika. In ons land kan Mela
nie zeker rekenen op een goede ver
koop, te meer daar de kwaliteit
deze nieuwe schijf weer groots te
noemen is. Misschiet* is „The good
book" wel de beste elpee, die zij ooit
gemaakt heeft. En als het niet haar
beste elpee is, dan is het toch zeker
de meest gevarieerde die Melanie
ooit gemaakt heeft. Vroeger sloeg
het totaalbeeld van Melanies platen
wel eens door naar de zwaarmoedige
kant. maar tegenwoordig, en zeker
op haar allernieuwste schepping, is
er toch meer vrolijkheid in haar
liedjes gevaren. De begeleiding is
ook voller en gevarieerder dan vroe
ger, toen zij haar liederen louter
met de gitaar begeleidde. Nu is er
op zijn tijd ruimte voor een lekker
krijsend koortje (zoals in de titel
song). voor veel violen en als dat
nodig is voor de sfeer wordt er ook
gebruik gemaakt van elektrisch ver
sterkte gitaren. Toch blijft de sfeer
overal transparant, niet de begelei
ding maar Melanie domineert. De
persoonlijkheid van Melanie spat
werkelijk uit de groeven, maar dat
is zij dan ook aan haar reputatie
verplicht. Titels: „My father", „Nic
kel song", „Babe rainbow", „You can
go fishin'(een mooi sarcastisch
liedje), „The prize" e.a. (Buddah 2318
022).
DAVID CROSBY Solo
van de blues en in het bijzonder van
de boogie. Zijn spel heeft heel wat
jongeren beïnvloed cn ook geïnspi
reerd. Veel bewonderaars van Hooker
moeten gezocht worden in popkrin
gen, dat wil zeggen in kringen met
een beter ontwikkelde smaak.
De befaamde Amerikaanse blanke
bluesgroep Canned Heat koestert al
jaren grote bewondering voor de
kleurling Hooker en laat die bewon
dering nu wederzijds zijn. Hooker
heeft dat tenminste ooit gezegd te
gen één of andere platenjongen, die
prompt een ontmoeting in de platen-
studio arrangeerde. Hooker en Can
ned Heat ontmoetten elkaar vorig
jaar april-mei in de Libertystudio's,
met als gevolg een grandioze dub-
bellangspeler. Op deze platen speelt
mondharmonikavirtuoos en pianist
Al Wilson nog mee. Zoals bekend
vond Wilson vorig jaar op tragische
wijze de dood.
Een plaat is volledig gereserveerd
voor John Lee Hookers hartekreten
en op de andere plaat wordt Hooker
begeleid door Canned Heat. Toch
domineert Hooker overduidelijk.
Daarmee willen wij niets ten nadele
zeggen van de Canned Heat, zeker
niet van wijlen Al Wilson die hier en
daar prachtig solieert, maar het is
Hooker die de toon aangeeft. En dat
is helemaal niet erg, want het ge
heel is een grandioze belevenis ge
worden. In Hookers spel kan men
nog de oude tradities van de neger-
olues beluisteren en anderzijds toch
ook weer dynamische elementen van
deze tijd. Canned Heat is hierbij een
toegewijd en volgzaam begeleider
Klasse. (Liberty).
.The best of..."
BONNIE DELANEY
„Motel shot"
De allernieuwste elpee van het be-
Op ex-Hollie Graham Nash na heeft
nu ieder lid van het Crosby, SI ills,
Nash and Young-syndicaat een solo-
elpee vervaardigd. Eerst kwam Neil
Young met de elpee „Afler the gold-
rush" op de proppen, daarna was
het Steve Stills die de aandacht op
zich vestigde en nu is er dan David
Crosby's solo-elpee. En als we het
goed hebben duurt het niet zo lang
meer of Nash komt ook met solo-
werk. Opvallend vinden wij dat al
deze schijven. David Crosby's elpee
inbegrepen, niet het peil halen van
de gezamenlijke produkten van het
nobele en zeer talentrijke viertal
Weliswaar wordt een hoog peil be
reikt. maar hel gevarieerde beeld
van de collectieve platen ontbreekt.
Mogelijk is hier sprake van zelf-
Bij Bovema kan men blijkbaar maar
niet genoeg krijgen van hel uitge
ven van „The best of"-schijven. Zo
verscheen er enige weken geleden
weer een hele serie van dit soort
platen, waarvan wij er enkele dui
delijk willen aanbevelen. „The best
of Roger Whittaker", de gebaarde
Britse zanger, bijvoorbeeld is een
puike schijf en dat geldt ook voor
„The best of mr. Acker Bilk''. „The
best of mr. Acker Bilk and Bent
Fabric" en „Die Besten von Heino".
Heino is een Duitse zanger, die hier
eigenlijk weinig bekend is, maar in
zijn vaderland grote roem geniet
door zijn vertolkingen van volkslie
deren en schlagers. De grote uit
springer van de nieuwe „The best
of"-aanvoer is evenwel de schijf
met alle grote successen van onze
vaderlandse popgroep Brainbox. De
ze formatie mag dan heel wat keren
van samenstelling gewijzigd zijn, de
kwaliteit van het geheel heeft er
niet onder geleden. Een overduidelij
ke aanrader deze laatste schijf. (Im-
KLAAS en PETER
Uitermate geschikt voor feestavon
den en dergelijke is de elpee „Hui
len Is voor jou te laat" van het ons
volkomen onbekende duo Klaas en
JOHNNY MEIJER
Nog niet zo vreselijk lang geleden
lazen wij ergens in een interview
met de accordeonspeler Johnny Meijer
dat hij er niet meer aan te pas
kwam bij de radio en bij de televi
sie. Mogelijk verandert de onlangs
verschenen elpee „Johnny Meijer"
hier iets aan, want het zou toch
zonde zijn dat iemand met zijn ca-
jaciteiten niet meer onder de aandacht
van het grote publiek komt. Dat
Meijer nog steeds volop meetelt
blijkt uit deze elpee, waarop hij
nummers uit het wereldrepertoire
speelt. Van „Yesterday" tot „La vie
en rose", van „Sonny Boy" tot „Das
gibt's nur einmal". Meijer beheerst
al deze genres volkomen (Imperial
5C052—24330).
THE SHADOWS NU
MARVIN,
WELCH FARRAR
Behalve als begeleiders van Cliff
Richard hebben The Shadows ook
een reputatie opgebouwd als vaardi
ge instrumentale vertolkers van, voor
iedereen verteerbare, popmuziek. Het
De vocale zijn nu ineens vreselijk
nooit zo belangrijk geweest. Met het
inruilen van de naam The Shadows
voor Marvin, Welch and Farrar (de
laatste is een Australische nieuwe
ling) behoren de louter instrumenta
le nummers beslist tot het verleden.
De vocalen zijn nu ineens vreselijk
belangrijk geworden en dat vinden
wij eigenlijk doodzonde. Op de laat
ste plaat van The Shadows werden
we nog getrakteerd op heerlijke in
strumentale rockmuziek en nu hoor
je ineens bepaald niet originele,
sterk op liet vocale ingestelde num
mers. Waarom Marvin. Welch and
Farrar gekozen hebben voor het vo
cale werk is ons niet duidelijk uit de
muziek op deze schijf. Het stijltje
dat zij zich hebben aangemeten ken
nen we onderhand wel van talloze
andere formaties. En dan te v^ten
dat deze heren instrumentaal zo
goed uit de voeten kunnen. Schoen
maker blijf bij je leest(Regal
8502).
TITANIC met pop
uit hoge noorden
Op het gebied van de pop telt Scan
dinavië nauwelijks mee. Dat er des
ondanks een Noorse groep, Titanic
geheten, in geslaagd is in Europa
enige roem te verwerven, valt alleen
maar toe te juichen. Overigens is
Titanic niet een puur Noorse forma
tie, solozanger Roy Robinson komt
namelijk uit Engeland. Maar dat
mag de pret niet drukken, te meer
daar de eerste elpee van deze groep
best aardig is. De groep speelt louter
eigen werk, dat varieert van
sentimentele zwij meinummers als
..Mary Jane" tot keiharde, regelrech
te rockers als „Searchin'". Hier en
daar klinkt het geheel niet zo erg
origineel, maar goed, laten we blij
zijn dat er nu eindelijk eens wat
Noren in het Europese popgebeuren
verzeild zijn geraakt. Dat gebeurt
tenslotte niet iedere dag. (CBS S
64104).
SEALS CROFTS geen
Simon en Garfunkel
Van de aankondiging „de opvolger*
van Simon en Garfunkel zijn Seal*
en Crofts", uitgesproken door aller
lei publiciteilsmensen, klopt bitter
weinig, afgaande tenminste op de
onlangs verschenen debuutelpee van
dit tweetal. Waarom dit duo vergele
ken moet worden met Simon and
Garfunkel is niet duidelijk, want de
stijl van Seals and Crofts verschilt
hemelsbreed van die van S. and G.
Jimmy Seals en Dash Crofts maken
gewoon recht op en neer volksmuziek
met hier en daar wat jolige violen
of gitaarionen, terwijl Simon and
Garfunkel veel meer pathos en pre
tenties in hun nummer* «toppen.
Als het erom gaat nieuw® artiesten
te introduceren is publiciteilsmensen
niets te dol. Of misschien hebben zij
wel gedacht dat door het producer
schap van John Simon, broer van de
beroemde Paul. het geheel in de
Simon and Garfunkelsfeer terecht
zou komen. Maar dan hebben zij
zich toch deerlijk vergist. Seal* and
Crofts eersteling is overigens geen
geweldige elpee geworden, ook geen
teleurstelling, er wordt ontspannen
en plezierig gemusiceerd, maar de
geniale vonk ontbreekt. Het beste
nummer van de plaat vinden wij
nog het ook op single verschenen
nummer „Ridin' Thumb". (Bell
SBLL 139).
THE SHUFFLES
Greatest Hits
Hoewel de Brabantse groep The
Shuffles nog niet zo lang meeloopt
in de top van het hitwezen, is er
van deze groep toch ook al een
..Greatest Hits"-schijf verschenen.
Hierop staan uiteraard ..Cha la la I
need you", „Bitter tears", „Teardrop
on teardrop" en voor de rest nog
enkele andere buitengewoon zoet
sappige, keurig in het Engels gestel
de smartlappen. Onze smaak is het
niet, maar dat er toch publiek voor
dit soort schijven is, wijzen de hoge
verkoopcijfers wel uit. En voor veel
groepen ls dat het allerbelangrijkste.
Geef ze eens ongelijk. (CBS S
53012).
Waar haalt de vrouw met die schattige
kleine voetje*, maat 30. haar schoe
nen vandaan? Uit het kinderrek. En
haar uit de kluiten gewassen zuster
met maat 50? Uit het herenrek. De
man met maat 36 kan bU de jongens
collectie terecht, maar waar vindt hij
iets passends met maat 50? Hij neemt
sandalen of teenloze pantoffels.
Het is duidelijk dat al deze mensen
blij mogen zijn aan schoenen te kun
nen komen, maar nooit mogen ver
wachten iets naar hun smaak te vin
den. Tenzij het adres van de schoenen
zaak „Gezusters Hermans" aan de Lan
ge Jansstraat in Utrecht hun bekend is.
Hier kan iedereen praktisch èn modisch
terecht, voor volwassen damesschoe
nen vanaf maat 29 tot en met 47,
voor volwassen herenschoenen van 36
tot en met 52. (Wij hebben er zelfs
54 gezien). Voor bijzondere kindervoe
ten, extra-smalle vrouwen voeten, voe- m
ten die het niet zonder steunzolen kun-
nen stellen. Klanten komen hier toet 4
alleen uit alle windstreken van het
eigen land maar ook van over de gren
zen. Wie hier eenmaal uit de nood ge
holpen is. blijft klant zoals de Austra
lische zakenman die van Schiphol even
heen en weer rijdt voor nieuwe voor
raad.
Ruim dertig jaar geleden kwam de
heer Van der Vossen, zoon van een der
stichtsters, op de gedachte Iets te doen
voor de teleurgestelde Indische mensen
in ons land, die met hun sierlijke klei
ne voetjes zo slecht konden slagen.
Daarna zag hij minstens zo veel te
leurstelling bij hun tegenpolen, de on-
gelukkigen die op te grote voet leven.
Hij kon er schoenfabrikanten toe over
halen, speciaal voor zijn zaak zowel
extra-kleine als bijzonder grote maten
te laten vervaardigen.
Sindsdien is Hermans de toeverlaat
voor vele moeilijke voeten, met een
toch nog betaalbare uitgebreide col
lectie moderne schoenen in moderne
leersoorten. Thans dus ook modieuze
laarzen, en daarnaast zelfs bergschoe
nen. bruidsschoenen, pantoffels en ten
nisschoenen.
Een en hetzelfde model: in de rechterhanden de kleinste maat 26 voor
dames en 36 voor heren, in de linkerhand de grootste: respectievelijk
47 en 52 (Ge*. Hermans, Utrecht).
In delicates*enwinkels kon men hem
al ereder tegenkomen, d® exotische
avocado, die met mate werd ingevoerd
en heel prijzig is (cirra f2,25 per
■tuk). Maar In bet begin Tan dit Jaar
eette de „Carmel"-avocado hier voet
aan wal en kreeg een stevige poot
aan de grond. Want een der grootste
fruitverbouwers ter wereld, Israël,
voor wie fruitexport een kwestie van
leven of dood is, begon een groot
scheeps® campagne om de aldaar
groeiende en bloeiende peervormige
vrucht-niet-notesmaak uit te voeren.
Dat daarbij het oog gericht was op
on* land. mag geen wonder heten: wij
behoren tot de grootste fruitverbrui-
kers van Europa.
Wie staat er nog bij stil dat Jaffa's ook
uit Israël komen? De hoge en con
stante kwaliteit van de Jaffasinaasap-
pel heeft bewezen dat ze in Israël
weten welke voorwaarden aan vruch
ten moeten worden gesteld. Voordat
een fruitsoort door de Israëlische re
gering voor export wordt vrijgegeven,
moet er eerst zekerheid bestaan over
organisatorische kwaliteits- en finan
ciële kwesties. Een vijfjarenplan dat
thans is afgelopen werd daarvoor op
gezet en momenteel komt 1000 tot
1500 kilo Carmelavocado's per week
ons land binnen. Dit zal duren tot
eind april. Dan is de Israëlische oogst
afgelopen. Maar de aanvoer uit ande
re landen die alles bij elkaar onge
veer even groot is, gaat dan nog door
In gedachten verbinden tvff .zomer
aan ..zon". De praktijk en de
statistieken in De Bilt wijzen echter uit
dat zomer" en „regen" ook, en soms
zelfs nog inniger bij elkaar horen. Om
in onze regenkleding meer zomerse
fleur te brengen, worden er bijzondere
dessins gebruikt voor regenjasjes en
regenbroekpakken, met paraplu.' Het
gele broekpak uit dacron polyester en
katoen is versierd met oranje
reuze-inktvlekken. De mantel, een
gabardine van dezelfde grondstof,
heeft een tijgerachtig camouflagedessin
maar de kleuren zijn shockingroze en
chocoladebruinDe internationale
modellen zijn ontworpen door Stibbe.
Amsterdam. Misschien zijn niet overal
de parapluutjes erbij te krijgen.
of begint. Wanneer een fruitteler doet
wat hij kan. en dat is veel. dan blijkt
het mogelijk fruit te verbouwen dat
door de jaren heen. vrijwel van con
stante kwaliteit blijft. Dit is niet al-
Uen een kwestie van vakkennis en
liefde voor de aanplant. In Israël wil
dit zeggen dat de regering allerlei
faciliteiten moet verlenen zoals voor
bevloeiingsmethoden waaraan nog
steeds gesleuteld kan worden, en hit
geven van ruggesteun aan kwekers
die voor export in aanmerking denken
Ie komen. Maar er gaat niet één
vrucht de haven uit of 'de controle
heeft zijn kwaliteit „gewogen en
zwaar genoeg bevonden".
Verschillend ontvangen
In grote steden van ons land is propa
ganda gevoerd voor de Carmelavoca-
do door de Algemene Vruchten Import
Maatschappij. Duidelijk sloeg dit aan
in de Randstad, maar in het zuiden
was heel weinig belangstelling. Den
Haag toonde laaiend enthousiasme,
misschien niet alleen omdat avocado
zich leent voor exquise hapjes, maai
ook omdat er nog steeds veel mensen
met herinneringen aan Indonesië wo
nen en daar was „advocaat" welbe
kend.
De vrucht werd destijds ln Indonesië
meestal op een hoogst eenvoudige ma
nier gegeten, maar geen van de harti
ge recepten die wij tot nu toe in de
propagandafolders aantroffen, haalt
daarbij naar onze smaak: Men deelt
de advocaat in twee helften, haalde de
pit eruit en strooit in het holletje een
paar theelepels suiker. Daarop giet
men een scheut zeer sterk koffie-ex-
tract en dan kan het vruchtvlees op
gelepeld worden telkens met wat van
die koffiesuiker erbij. De suikerpot en
het extract blijven ln de buurt om
naar believen bij te vullen. De smaak
van noten en room wordt door d®
zoete koffie eerder verhoogd dan ver
drongen. De vrucht, die zo als nage
recht of lekker hapje door de dag
wordt genoten, is machtig, maar ver
rukkelijk.
Hartig recept
Avocado met garnalen: klaar in 5
minuten. Hiervoor hebt u nodig: 2
avocado's, 200 gr. garnalen. 1 hardge
kookt ei. mayonaise, tabasco en ci
troensap. Doe een paar druppels tabas
co door de mayonaise; voeg nu de
garnalen toe. Even goed mengen en
daarna gelijkelijk over de 4 halve
avocado's verdelen. Garneren met
schijfjes hardgekookt ci en dan maar
smullen. Als u dat lekker vindt leunt
u ook nog met olijven garneren Koel
