Hans Hoekman toont
de tv-kijker de grote
waarheid over Eppo
,Je leert hier
alleen maar van
Woningnood
in cijfers zegt
je minder dan
werkelijkheid
)uitse; vrouw
reed agent
van de weg
Tweede examendag
niet onoverkomelijk
Waar blijvende
Dolle Mina's
-JDAG 16 APRIL 1971
LEIDSE COURANT
®jlet triest
mag zich visueel dan hecht verbonden voelen
het lot van de moedige Marleen, het ver-
lelijke achterblijvertje Eppo Spaargaren laat
izeer sporen na in het ontvankelijk gemoed. Al
het leven nog zo snel „De Kleine Waarheid" ach-
aalt het wel en zo brak in de tiende aflevering
de vorige week het moment aan, dat Eppo aan
luberpuistjes begon en niet langer gestalte kon
ien gegeven door het zo van zijn moeder geleende
ie Gijs Heeren. Regisseur Wi'lly van Hemert had
Hans maakte een dubbe-
ntree in dit zo uit het leven
ipen melodrama. De oude Spaar-
verdwijnt na een krampachtig
van het toneel en Eppo en
er Martje nemen hun intrek bij
er Marleen Engelmoer,' zodat
Hoekman tegelijkertijd de
buis en de bedoening van Mar
in de Kartuizerstraat betreedt,
staat hij dan in één klap letter-
>n figuurlijk in de schaduw van
emoederende Marleen, in het da-
cse leven de door het kijkerspu-
beringde Willeke.
j volgens de diepgemeende getui-
van Hans Willeke een schat van
vrouw om mee te werken, maar
ïppo heeft Hans toch wel even
usd tegen deze rol aan staan
n, want Eppo is niet helemaal
aal. Maar is de grens tussen
al en abnormaal niet uitermate
We zagen Eppo schuitje varend
chuim van zijn gebak likken met
erzaligde bik van de kleuter en
later hem een schuiver maken
een trapje, waarbij met groot
een spijkerbak tegen de vlakte
Hij laat zich volgzaam lijmen
xwager Engelmoer. Wordt hierbij
erzucht van de dommekracht ge
teld of wordt hier de contact
nis doorbroken van een overge-
ge jongen?
Jongen laat zich gemakkelijker
irijven dan uitbeelden en dit is
probleem, dat Hans Hoekman di-
scherp aanvoelde, toen hij deze
in Willy van Hemert kreeg. Hans
zich per omgaande op het boek
•t en zich de sfeer van de tv- -
frking eigen gemaakt. Maar het is
om je een voorsteling te ma
de deels besloten wereld van
kind. een warboel vaak van
n fantasie en half begrepen
$kheid. Hans zegt, dat hij om
itaardig te maken voor de Eppo-
ach heel sterk in zichzelf heeft
it. In eenzaamheid heeft hij ge-
gedachten in zich op laten
die hij aan niemand zal toe-
iwen, omdat ze hem vreemd
trvan hij is geschrokken,
waarvan hij toch heel sterk zich
it ze van hem zijn. leder-
kan zulke ervaringen in zich los-
door zijn binnenwereld onge-
infantiel in beweging te bren-
Die te leunen beheersen en te
verbergen voor de buitenwe-
maakt een mens tot een -normaal
is. Grensoverschrijdingen worden
tot abnormaal gerekend.
voor deze onverbiddelijke eis van de tijd Hans Hoek
man achter de hand gehouden, een jonge acteur (24),
zoon van de operazanger Guus Hoekman, de bas, die
momenteel in New York een workshop drijft. Hans
houdt Eppo scenisch op de been van zijn vijftiende tot
zijn vijfendertigste jaar, het einde van het boek, van
de serie en van ons langgerekte meeleven dat tot diep
in 1972 zal reiken, 26 afleveringen lang met een
zomerpauze om op adem te komen.
Marleen en Eppo (of Hans en Willeke?) langs de Seine
tzicht op de Notre Dame.
noemt dat triest, zegt Hans,
Is dit eigenlijk niet iets heel
mis, dat iemand zichtbaar behept is
de weeën van zijn binnenwereld?
komt nog bij, dat Eppo als over-
foellgc jongen over een rijk artis
tiek innerlijk blijkt te beschikken, dat
weliswaar uitermate langzaam tot
ontwikkeling komt, maar uiteindelijk
voert tot het kunstenaarschap van de
beeldhouwer, die Eppo wordt. Hans is
blij, dat Eppo steeds normaler wordt,
want hoe moet je een debiel typeren?
Hans heeft zich niet steeds tijdig kun
nen ontdoen van de remmingen, die
hij als normaal mens voelde om ab
normaal te doen. En Willy van He
mert laat zijn acteurs zo lang moge
lijk vrij, omdat hij hecht aan wat de
spelers aan eigen interpretaties in
brengen. Maar soms ging het naar de
zin van Willy van Hemert er „te ge
woon" aan toe en viel de meester van
De Kleine Waarheid" uit zijn rol. Dan
liet Willy zelf zien hoe hij zich zo'n
jongen had gedacht. Dat heb je echt
nodig, vindt Hans, want om die rol te
kunnen spelen moet je leren je gêne
te laten varen. Je moet los uit jezelf.
Eppo als laatbloeier laat de ontwikke
ling zien van zwakbegaafd tot redelijk
weerbaar en daarom betreurt Hans
het eigenlijk, dat je in een tv-spel
deze uitbeelding niet zorgvuldig kunt
opbouwen. De opnamen geschieden
gragmentarisch aan de hand van loka-
ties en decors en dan gebeurt het, dat
Hans 's morgens in de huid van de 15-
jarige Eppo moet kruipen en 's mid
dags zich als een 30-jarige Eppo door
de scène moet bewegen. Als je van je
zelf al niet weet hoe het leven er
morgen uitziet, hoe kan je dat dan
weten van iemand anders over vijf
tien jaar? Toch is deze gang van
zaken ook ergens goed voor. De acteur
wordt nuchter in de scène gezet en
blijft gevrijwaard van overtrokken
artistieke gedachten over acteurspres
taties, die gemakkelijk buiten de
grenzen kunnen raken van de bena
dering van de regisseur. Zulk een
acteur zou al te gauw de sfeer van
het spel kunnen doorbreken. Op de tv
wordt overdreven acteren een paskwil
voor de kijker, omdat de camera fun
geert als het oog van de kijker en die
slaat veelal heel dichtbij. Op het
scherm kom je naturel het best over,
zoveel mogelijk je zelf zonder extase
in beweging en spraak. De onhandig
heid van Eppo moet dan ook niet
gespeeld worden, maar gewoon ge
daan worden, als het ware terloops,
zonder aan te dikken of al te nadruk
kelijke bedoeling. Zo moet je Eppo
ook laten praten in een juist even
wicht tussen de ingekeerdheid en de
uitbarstingen. De grote waarheid om
trent Eppo.
Naar Parijs
Uiteindelijk krijgt Eppo in Parijs een
opleiding tot beeldhouwer en komt
Marleen hem daar opzoeken. Aan de
ze wending in het boek van Jan Mens
bewaart Hans Hoekman nu nog de
plezierigste herinneringen, want als
de kijkers straks beelden krijgen van
Marleen en Eppo wandelend door Pa
rijs, dan mogen op de achtergrond
zeker wel de gedachten rijzen aan de
gezellige week, die Hans samen met
Willeke in Parijs heeft doorgebracht.
Op de beeldbuis krijgt men Eppo en
Marleen te zien aan de boorden van
de Seine, in het Louvre, Montmartre
en op de Eiffeltoren. Maar men kan
alleen uit deze schriftelijke overleve
ring aan de weet komen, dat Hans
samen met Willeke Parijs bij nacht
heeft gezien en wel avond aan avond
na een etentje op St.-Germain des
Prés. Dat is allemaal verleden jaar
augustus gebeurd in een bloedhete
week, waarin Hans liep te puffen in
zijn aangeplakte kunstenaarsknevel.
Achter uur per dag in de weer voor
de camera's. Als de koelte 's avonds
traag neerdaalde over de stad. dan
losten Eppo en Marleen zich op in het
niets en wandelden plotseling Hans en
Willeke door deze metropool. Dat lieve
leven duurde tot 's nachts twee uur.
Dan terug naar het hotel en ijlings de
tekst voor de volgende dag leren. Dit
spelen in Parijs gaf Hans een stevige
kick, maar hij heeft na thuiskomst
wel een heel weekeinde stuk gesla-
Hans had er geen gedachten aan, dat
dit allemaal zou voortvloeien uit de
brief, die hij destijds aan Willy van
Hemert schreef. Hij was toen juist
van de Maastrichtse toneelschool afge
komen en had de rol van Radboud de
kunstschilder gekregen in de jeugdse
rie Rare Vogels op de tv. In een
interview met Willy van Hemert las
hij, dat deze mensen zocht voor De
Kleine Waarheid, maar dat hij liever
geen gerenommeerde acteurs had, om
dat dezen door de kijkers te snel
worden vereenzelvigd met eerder ge
dane rollen. Willy liet toen weten, dat
hij Hans wel wilde, maar deze hoorde
later pas welke rol hij kreeg. Daar
heeft hij toen wel even van opgeke
ken. Per slot van rekening was Radboud
ook 'n zonderling wezen geweest en had
hij in De Dame uit de Provincie van
Toergenjev de trieste Misja met zijn
verloren liefde moeten spelen. Hans
is als beginnend acteur een tikje be
vreesd zijn leven lang vastgeprikt te
zullen worden op wereldvreemde, we
ke wezens. Gelukkig dat hij in de
afgelopen maanden in de vrije pro-
duktie van Meerburg en Hofman
stond met Nee Schat Nu Niet, waarin
hij de he-man uit mag hangen.
Voor Hans zitten de Waarheidopnamen
er wel op. Hij hoopt nu ergens op
vlotte rol in een musical. En vandaar
verzeilt hij misschien wel in het caba
ret. Met de zang- en pianolessen van
zijn vader zit hij al jaren goed als
leider van de Maastrichtse cabaret
groep amphytrion.
Hans heeft Eppo graag gedaan,
maar hij is blij dat het, wat hem
betreft, gebeurd is. Wel wil hij
nog een week met Willeke naar
Parijs. Kan de heer Van Hemert
dat regelen?
TON OLIEMULLER
(Van een onzer verslaggevers)
ALKMAAR Dr. G. Veringa krijgt er duidelijk zin in. „Zo n campagne
als we nu doen, is heel anders dan vier jaar geleden. Toen huurde je wat
avonden hier en daar een zaal af. Maar nu leer je de streken en hun
problemen kennen. Het is heel anders of je nu de woningnood in cijfers
op papier ziet, of in werkelijkheid zoals ik nu meemaak. Ik vind dit erg
boeiend, meer misschien voor mezelf dan voor degenen met wie je spreekt
Vindt hij ook dat de meeste mensen hem nog maar weinig kennen? „Dat
valt wel mee. Zouden alle mensen Den Uyl wel meteen herkennen als hij
op straat loopt?" Is zo'n tournee niet erg op z'n Amerikaans? „Als je het
vergelijkt met vier jaar geleden, ja. Maar in Amerika komt er nog veel
meer bij kijken. Moeders handen geven en babies knuffelen, ik geloof
dat dat in Nederland niet kan. Je moet kijken wat hier past en wat met".
Bent u niet bang, dat de kiezers op u stemmen vanwege uw sportieve
figuur en uw charme, en niet vanwege uw wezenlijke politieke inhoud?
„Nee, ik geloof dat het weinig verschil maakt. Stemden de kiezers vroeger
welop iemand alleen vanwege zijn politieke inhoud?"
Veringa heeft alle statigheid van zijn
ministerschap afgegooid. Hij schudt
handjes, geeft gemoedelijke schouder
klopjes en maakt grapjes met de foto
graaf, die voor de zoveelste keer de
lijsttrekker op de plaat moet vast
leggen, samen met een nerveuze re
gionale autoriteit. Zijn vaste minister
chauffeur, de heer Weber, vindt echter
dat hij net is als anders: „Hij is nooit
erg statig geweest".
Voor Weber is het ook de eerste keer,
dat hij met een lijsttrekker op pad is-
Hij vindt het erg interessant. ,,Je hoort
nu eens heel andere dingen dan an
ders", zegt hij.
De vragen, die gesteld worden, moeten
niet te ingewikkeld zijn, want dan
moeten de Kamerleden eraan te pas
komen, die Veringa op zijn campagne
vergezellen. Zij helpen ook met het
uitdelen van KVP-lucifers en Veringa-
pamfletten. De pastoor van Juliana-
dorp maakt het hem erg moeilijk. De
pastoor voelt zich in zijn KVP-
vertrouwen geschokt door de spottende
opmerkingen van minister Luns over
een verklaring, die de kritische
priestergroep Septuagint heeft uit
gegeven over de band van Nederland
met Suriname en de Antillen.
Maar Veringa vindt dat er op Sep
tuagint ook wel het een en ander aan
te merken valt. Zo weet hij zijn eigen
visie staande te houden, dat alle zaken
„voors" en „tegens" hebben.
„Er is een enerzijds en er is een ander
zijds. Je moet de verschillende kanten
tegen elkaar afwegen. Er is niets, dat
helemaal wit of helemaal zwart is".
In Den Haag liet AR-lijsttrekker
Biesheuvel weten, dat het programma
van DS '70 voor de AR-Partij een aan
tal moeilijk verteerbare punten bevat.
Mr. Biesheuvel ging in het Congres
gebouw in op het stemadvies van prof.
MSTERDAM (A.N.P.). Verdacht
poging tot doodslag op een politie-
is gisteren een 39-jarige Duitse
|iw aangehouden. Zij zou gistermiddag
(ifflsterdam-west met haar auto zijn
(reden op een 48-jarige brigadier, die
f wegens een overtreding wilde laten
]Q politieman werd weggeslingerd en
met zijn hoofd tegen de straat. Hij
lyerwondingen aan de kaak, schaaf-
vermoedelijk een lichte her-
ludding op.
vrouw was naast de brigadier, die
op het trottoir gaan rijden om
naar Haarlem te vragen. De
leman maakte een aanmerking op
irtreding en vroeg om haar papie-
maar zij weigerde deze te geven,
hij het kenteken van de auto wilde
pen gaf de
r plotseling vol gas.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Na woensdag volgde
gisteren de tweede dag van het schrif
telijke examen voor leerlingen van
Christelijke en Openbare Mulo-scholen.
Als eerste vak stond Duits op het pro
gramma, waarbij de kandidaten konden
kiezen uit drie mogelijkheden: twee be
trekkelijk eenvoudige vertalingen, een
zwaardere vertaling en een tekst met
vragen.
sovjetopdracht
voor orgel
^STERDAM (ANP) Flentrop Or-
N.V. in Zaandam heeft op-
kregen voor de bouw van een
bestemd voor de in aanbouw zijn-
concertzaal in Erivan, Armenië
'land). Met deze order is een bedrag
fj/p ongeveer 200.000 gulden gemoeid.
f[' wordt een twee klaviersorgel met
'i<mlsche sleepladensysteem in klas-
1 stijl. Enige jaren geleden bouwde
itrop een soortgelijk orgel, maar
van groter afmeting, voor de Doe-
'n Rotterdam. Het orgel voor Erivan
omstreeks 1974-75 klaar zijn. Het
dan eerst worden gedemonteerd,
13,(kisten verpakt en per schip of trein
Rusland worden vervoerd. Twee
meelsleden van Flentrop zullen het
!el installeren in de nieuwe concert-
die in moderne stijl zal worden
icvoerd. Bij Flentrop werken veertig
SONNEHEERDT TE ERMELO
Van
blindentehuis
tot moderne flat
ERMELO (ANP) Het blindente
huis Sonneheerdt in Ermelo zal worden
uitgebreid. De bouwplannen komen op
S,5i4 miljoen gulden, waarvan tot nu
toe 1,5 miljoen door acties (o.a. via de
t.v.) en giften bijeen is gebracht.
Het ligt in de bedoeling van het be
stuur van de vereniging het Christelijk
Blindentehuis Sonneheerdt in plaats van
de slaapkamertjes, waarin de zestig
blinden huizen, kleine flats met slaap-
en zitkamer en kitchenette te laten ver
rijzen. Dit is bekend geworden op de
jubileumbijeenkomst van de Vereniging
Christelijk Blindentehuis Sonneheerdt,
bij de viering van haar 50-jarig bestaan
gisteren te Ermelo. Het nieuwe tehuis
zal op een terrein worden gebouwd in
de directe nabijheid van Ermelo, aan
sluitend aan het tegenwoordige com
plex Sonneheerdt.
De vertalingen gingen over een Ar
gentijnse taxichauffeur, de schrijver
Ramarque en een tocht door het hoog
gebergte. Aan de tekst, die over een
tocht door sneeuw en ijs handelde, wa
ren enkele vrij moeilijke vragen ver
bonden, vooral waarbij men gedeelten
uit tekst met eigen woorden moest
weergeven.
Het examen algebra bestond uit 8
vraagstukjes, waarvan het merendeel
van het gebruikelijke type was.
Bij Engels kon men weer kiezen uit
drie mogelijkheden. De vertalingen wa
ren niet al te moeilijk, evenals de tekst
met vragen, die de kandidaten de gele
genheid boden hun gedachten op een
voudige wijze op papier te zetten. Bij
het boekhouden kregen de leerlingen
drie vraagstukken voorgeschoteld, een
balans, een kas en grootboek en jour-
naalposten, die geen onredelijke eisen
stelden aan hun kennis.
Pleidooi voor
zwarte theologie
JOHANNESBURG (KNP) Blanke
en zwarte katholieke cn protestantse
geestelijken hebben op een conferentie
in Johannesburg gepleit voor een
„zwarte theologie". Zij constateren, dat
een groeiend aantal zwarte geestelijken
zich afzet tegen het christendom, omdat
de interpretatie ervan in Zuid-Afrika te
veel een zaak van de blanken is.
Als andere oorzaak werd genoemd de
geringe verantwoordelijkheid, die de
zwarte geestelijken in de Zuidafrikaan-
se kerken dragen. Zo wordt bijvoor
beeld slechts een van de dertig Zuidaf-
rikaanse bisdommen geleid door een
gekleurde bisschop. Ruim zeventig pro
cent van de Zuidafrikaanse negers is
katholiek of protestant. Zwarte pries
ters hebben zich al eerder er over
beklaagd, dat zij worden behandeld als
„kleine misdienaartjes".
Verkuyl en andere AR- en CHU-leden
om op de PPR te stemmen. „Een
raadsel", oordeelde mr. Biesheuvel.
„In de PPR is minder speelruimte dan
in de AR". Voor het stemadvies kon de
AR-lijsttrekker dan ook in het geheel
geen waardering opbrengen. „Verkuyl
verspeelt het recht zich te mengen in
de verdere discussie in de AR over de
atoompolitiek. Want hij heeft de dis
cussie afgeknapt en daarmee doet hij
ons onrecht aan", zei mr. Biesheuvel.
De AR-lijsttrekker besteedde veel aan
dacht aan DS '70, een „arme partij",
de „vleesgeworden synthese tussen
PvdA en VVD", „een partij die stok
paardjes berijdt, maar nauwelijks visie
heeft om de problemen van vandaag en
morgen te lijf te gaan". DS '70 zal zich
volgens mr. Biesheuvel ontwikkelen
tot een VVD met enkele socialistische
trekjes. De wens van DS '70 om de ont
wikkelingshulp te „bevriezen", noemde
hij „egoïstisch en politiek kortzichtig".
De hemelse blik
van clr.
(Van
Veringa
r verslaggevers)
Prinses Margriet vergezelde de Canadese gouverneur-generaal Michener
gisteren op zijn tocht naar de Canadese begraafplaats in Holten. Doedelzak
spelers luisterden de plechtige kranslegging op. De prinses drukte een van
hen de hand.
EINDHOVENNoch de politici, noch
de kiezers hebben de laatste tijd ook
maar iets gehoord van de Dolle Mina's.
Het liberale Kamerlid goed voor
een brullende scène en dikwijls ook
voor een enorme uitbarsting van
plezier begrijpt dat niet. In
Eindhoven zei hij tenminste:' „Ik
b.egrijp niet, dat de Dolle Mina's zic.li
niet keren tegen de affiche van de
P.S.P. met die blote juffrouw en die
even blote koe. Of selecteren de Dolle
Mina's nu ook al selectief?"
NOG EEN STUK
MACHTELOZEN
SNEEK André v. d. Louw, de kers
verse voorzitter André v. d. Louw
heeft het gisteravond in feite opgeno
men voor zijn fusiepartner mr. Hans
van Mierlo. V. d. Louw attaqueerde in
Sneek drs. Uding, die hij allerlei
schuld verweet in het falen van het
kabinet-De Jong. „Maar ja, hij bulle-
bakt als Bromsnor uit Swiebertje,
maar hij is nog een stuk machtelozer",
aldus dé. jonge voorzitetr van de
P.v.d.A. over minister Udink, de lijst
trekker van de C.H.U.
Alleen maar
circusartiesten
LEIDEN Marcus Bakker, het com
munistisch Tweede-Kamerlid, die altijd
goed is voor een geboeid luisterend
publiek vindt die hele verkiezings
karavaan van de partijen maar niets.
In Leiden haalde h(j fors uit door
politici als Veringa, Den Uyl, Biesheu
vel, Udink te verwijten de Amerikanen
te imiteren. „Hun optreden als circus
artiesten, als beloftcdoeners komt by
het overgrote deel van het werkend
Nederlandse volk de strot uit", galmde
Marcus Bakker verontwaardigd.
ALKMAAR De socialist Den Uyl.
aangetrokken door de hemelse blik
van dr. G. Veringa op diens verkie
zingsbiljetten, heeft zich de laatste
dagen afgevraagd, waarom zijn tcgen-
standr alsmaar omhoog kijkt. HU kreeg
gisteren in Alkmaar antwoord van de
K.V.P.-HJsttrckkcr. „Waarom ik dit doe
mUnheer Den Uyl? Om te kijken naar
die dingen, die de P.v.d.A. de afgelo
pen jaren in de lucht heeft laten han
gen Overigens, straks na de ver
kiezingen gaat de blik weer recht voor
uit naar de toekomst
Schaduwen over
Het Binnenhof
DEN HAAG „De rode drie" zitten
intussen niet stil. Zij hebben gister
avond hun schaduwkabinet op papier
in elkaar kunnen zetten met hier en
daar nog een vraagtekentje wie wel en
wie niet op een bepaalde post zou kun
nen zitten. Uiteraard is drs. J. den Uyl,
de schaduw-minister-president en mr.
Hans van Mierlo de waarnemend
premier. Intussen heeft de P.v.d.A.
volgens de geruchten voor zichzelf
negen ministersposten geclaimd van de
ongeveer 14. Dat houdt voor D '66 en
de P.P.R., de twee andex-en van het
progressieve blok, in dat zij samen vijf
of meer ministers kunnen leveren. Drs.
Udink in Friesland: „Van Mierlo zal
zich wel ijlings terugtrekken als v. d.
Louw met zijn rode wensen zal komen.
Overigens zal dit kabinet wel in de
schaduw blijven....".
Minister-president is drs. .1. den
Uyl, fractieleider van de PvdA. Het
ministerie van Binnenlandse Zaken
krijgt twee ministers: mr. H. van
Mierlo voor Grondwetszaken en drs. J.
Aarden (PPR) voor Gewestvorming.
Mr. M. Vrolük (PvdA) heeft Cultuur.
Recreatie en Maatschappciyk Werk
toegewezen gekregen, mr. J. Burger,
oud-fractievoorzitter van de PvdA cn
thans lid van de Raad van State, krijgt
Defensie. Mevrouw mr. Irene Vorrink
(PvdA) is aangewezen voor Sociale
Zaken en Volksgezondheid, mr. M. van
der Stoel (PvdA) krijgt Buitenlandse
Zaken, dr. C .de Galan (PvdA) staat
genoteerd voor Economische Zaken.
Voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke
ordening wil men ook twee ministers:
dr. II. van den Doel (PvdA) en drs. P.
Jansen (PPR). Voorts zou dr. A. Von
deling Onderwijs of Landbouw krUgcn
toegewezen en de D '66 'ers mcj. mr. A.
Goudsmit Justitie, mr. Van Lookeren
Campagne Verkeer cn Waterstaat cn
Brinkhorst Technologie, een nieuw
ministerie.
EEN NADERE
TOELICHTING
DEN HAAG Het geruchtmakende
t.v.-debat van dinsdag lussen mr. Van
Mierlo en drs. Udink txilt no gsteeds
na. De progressieve drie hebben zich
daarom gistei-en gehaast een zoals dat
heet nadere toelichting te geven op de
financiële paragraaf van het gezamen
lijk program.
Drs. Udink zwaaide tijdens het t.v.-
debat namelijk onvervaard met ko
lommen cijfers voor de ogen van mr.
Van Mierlo, die zich niet direct met
deze gegevens had omringd. Gevolg
was toen een nijdige reactie van de
lijstaanvoerder van D '66, die echter
nauwelijks overkwamVandaar die
„nadere toelichting" gisteravond,
waarbij de christelijke partijen op
nieuw onduidelijkheid verweten werd.
