OP ZOEK
NAAR KAMERS
DEDEUR
111
ZO
LEEFDEN ONZE
OVERGROOTOUDERS
IN HET MIDDEN
VAN
DE VORIGE EEUW
toekomst
te koop
aan
KUNSTSTOFHUIS
mM-'
mm.
«V
DINSDAG 6 APRIL 1971
Met een stratenplan in de hand
JAARLIJKS HUIS- TUIN
EN KEUKENREFREIN
«i
Collage
van smaak,
nut, karakter
en status
eigen
voordeur is iets meer dan
de toegangspoort tot het huis.
De voordeur is ook het visite
kaartje van de familie. Aan de
te herkent men het karakter
in de bewoners. Daarom is de
deur ook wel het lijdend voor-
irètp van de status^rang. Mits
natuurlijk over eert
voordeur beschikt,
de moderne bouw is
|nen meestal toch wel aan-
jewezen op een „confectie-
W.
"v':
i 111
H >- r.
«f|l g»
Veel ouders kennen dat verschijnsel
wel: de kinderen worden rond de
twintig jaar wat rusteloos en willen op
zichzelf gaan wonen, zelfstandig wor
den. En dan begint het zoeken haar
een geschikt onderkomen. Ingrediën
ten: een kamer, een hospita, al dan
niet zeil' koken, douchegelegenheid en
ga
dooi
Hel begint allemaal bij het zoeken in
de krant of een bezoekje aan een
kamerbemiddelingsbureau. Beide heb
ben hun voor- en nadelen. Uit de
kranten is in de meeste gevallen
nauwelijks informatie over de kamer
te krijgen. Hoe groot, welke faciliteiten
en in welke buurt staat er meestal niet
bij. Een bemiddelingsbureau kan exor
bitante bedragen voor de bemiddeling
vragen, zowel van de huurder als van
de verhuurder- Het bureau heeft er
beter af te schilderen dan het is. om
bovendien baat bij alles een beetje
zodoende de aspirant-huurder eerder
te laten beslissen.
Als die barrière genomen is. begint het
grote avontuur pas goed. Meestal is een
stad vreemd, dus is het het beste eerst
een goede plattegrond te kopen. Er zijn
er zelfs waarop de tram- en buslijnen
aangegeven staan en zo'n plattegrond
kost over het algemeen niet meer dan
een .gulden of drie. Met dit onmisbare
papier in de hand start dan de kruis
tocht van kamer naar kamer, van
hospita naar hospita. En je zou bijna
gaan geloven dat zij samen een ver
bond hebben gesloten tegen huurders.
Een verbond, dat stikt van de be
palingen, restricties en verboden.
Het beste kan je als aspirant-huurder
voor jezelf een lijst opstellen van
zaken, die je onmiddellijk moet be
spreken. Dat hoef je natuurlijk niet
eerder te voorschijn te halen, dan wan
neer de kamer enigszins naar je zin is.
Drie bij drie meter groot lijkt name
lijk in je gedachten heel wat, maar ga
het eens bekijken; het valt beslist
tegen. Het ligt er natuurlijk ook aan
voor welke doeleinden je de kamer
hebt voorbestemd. Is het alleen om te
slapen, dan heb je aan drie bij drie
ruimschoots voldoende. Maar wil je
je vrienden zo nu en dan een avondje
uitnodigen, dan moet je je beperken
tot maximaal twee mensen. Meer kan
er eenvoudig met de simpele uitmon
stering van een bed, tafel, stoel en
wastafel niet in.
Daarnaast is het zaak te letten op het
feit hoe het zit met het gebruik van
keuken. Veel hospita's zetten wel een
gasstelletje in de kamer neer: ..Maar
dat is alleen voor koffie en thee, hoor".
Dan kun je elke avond ergens gaan
eten, wat nog wel eens financieel niet
zo best uitkomt. Het gebruik van de
keuken houdt over het algemeen niet
het gebruik van de keukenuitzet in,
zodat je daar wel in moet voorzien.
Het gebruik van eventuele douche
gelegenheid moet ook geregeld worden.
Meestal komt dat neer op een of twee
keer in de week.
Een niet over het hoofd te ziene factor
is ook of de huurder bezoek mag ont
vangen, tot hoe laat en van welk ge
slacht. Vraag vooral ook of je dingen
in de kamer mag ophangen of ver
hangen. De meeste hospita's zullen be
zwaren hebben tegen het maken van
gaten in de muren. Regel ook alles
over de huur, wanneer die betaald
moet worden en hoe, hoe het met de
vakanties gaat. welke opzegtermijn er
aangehouden moet worden. En ook of
er wel of niet bij je afwezigheid door
je hospita van je kamer gebruik ma,®
worden gemaakt.
Om eerder gemaakte afspraken ook na
te laten komen, is het het beste
alle afspraken op een papiertje te
zetten en dit samen met de hospita te
ondertekenen. Je kunt er dan altijd
weer op teruggrijpen.
ENKELE PUNTEN
OM TE ONTHOUDEN
Ivort samengevat zijn de punten, wa
moet woFdcn:
de meeste aandacht aan besteed
De liuur, de prijs, de-datum van betaling, de wijze waarop, de opzegtermijn.
Een regeling voor de vakantie: allés of een gedeelte van de huur betalen,
tijdens je afwezigheid de kamer door de hospita laten gebruiken.
Regel het gebruik van verwarming. Moet je voor het gebruik daarvan
bijbetalen Moet je zelf een verwarming aanschaffen Komen elektriciteits-
en gaskosten voor jouw rekening
Als er douchegelegenheid is. hoe vaak mag je die gebruiken Worden er
extra-kosten voor gterekend
Kan er gebruik worden gemaakt van de keuken of heeft de kamer zelf een
kooktoestel Mag in het laatste geval alles op de kamer klaargemaakt
worden Kan er bij gebruik van keuken ook gebruik gemaakt worden van
keukenset en koelkast
Welk bezoek mag er op de kamer ontvangen worden Hoe laat moet dat
beslikt weer vertrokken zijn of wanneer moet het stil zijn (dat betekent niet.
dat het bezoek weg moet) Mogen er eventueel vrienden, familie, kennissen
blijven slapen
Is er een bepaalde tijd dat je binnen moet zijn
Krijg je een sleutel van de voordeur of moet je bellen Moet je zeggen als
je weggaat of terugkomt Mag je je kamer afsluiten en de sleutel meenemen?
Mag jc je kasten afsluiten en de sleutel meenemen
Mag "je zelf versieringen aan de muren aanbrengen, schilderijen ophangen,
verhangen, lampen ophangen, verhangen Mag je als de kamer gemeubileerd
is, eigen meubilair meenemen
Ms je huisdieren wilt hebben of al hebt, mogen die dan op de kamer
gehouden worden
Huurders die zich wenden tot de MAI-bureaus in ons land krijgen van die instan
ties een brief mee, welke rechten en plichten je als huurder hebt. De ver
huurder. die een kamer bü dit bureau heeft opgegeven wordt verondersteld
met deze bepalingen op de hoogte te zjjn.
Het Museum Van Gijn in Dordrecht is één van die weinige
plaatsen in Nederland waar onaangetast nog een
aantal historische interieurs te bewonderen is. Weliswaar
geen interieurs uit de gouden eeuw, maar toch wel uit het
midden van de vorige eeuw. Vooral de studeerkamer is
de moeite waard. Het interieur is op verzoek van de toen
malige Dordtse burgemeester mr. Simon van Gijn precies
zo gebleven als het rond 1850 was. Met de inktpot, mét de
boeken en mét de bijzonder kostbare prentenverzameling in
één van de kasten. Maar ook de „blauwe keuken" en de
eetkamer met het geschilderde behang geven een indruk
van hoe onze welgestelde voorouders leefden.
Steffen maakte er voor de nakomelingen een paar platen
van.
„Een land dat leeft, bouwt aan zijn
toekomst". Ieder mens dat leeft doet
dat. En wat we allemaal met elkaar
gemeen hebben, is dat we samen een
toekomst bouwen. En we hopen alle
maal dat die beter is dan het heden.
We vinden het maar wat leuk om nu
al een beetje in de toekomst te kun-
voor mensen met durf en geld
nee naar de
nelle auto's
raketten ei
en houden
we willen meer inspraak en organise
ren protestbijeenkomslen; we fabrice
ren ingenieuze wapens en zorgen dat
er een oorlog komt. ..Experimenteren"
noemen we het. Een beetje kijken in
de toekomst en daar zelf al deel aan
hebben, is het ook. Hebben daarom
zoveel particulieren belangstelling
voor het kunststofhuis van architect
Claude de Vries uit Leiderdorp. ..De
cel" noemt hij zijn huis zelf. Uni-
dome is de handelsnaam De cel heeft
een witte kleur en ziet er vanuit de
lucht uit als een gelijkzijdige drie
hoek. maar dan met afgeronde hoek
punten. Hij is opgebouwd uit tien
onderdelen: twee zijwanden, een dak.
een vloer en vier luifelstukken. De
nuttige oppervlakte is 18 vierkante
meter. De opbouw duurt twee dager,
de onderdelen zijn makkelijk pre-fab
kant en klaar gemaakt in de fabriek
Overigens een tendens die enige jaren
geleden al is ingezet en die goed
merkbaar is in de hedendaagse wo
ningbouw. Verschillende cellen kun
nen aan elkaar worden vastgebouwd
simpelweg door twee tussenwanden
te verwijderen. Op die manier ont
staat één groot huis. Als fundering is
wegens het geringe gewicht van de
cel een betonnen plaat voldoende.
Claude de Vries kreeg het idee voor
zijn cel in 1961, toen hij In het kader
van zijn opleiding de opdracht kreeg
in één dag een vakantiedorp te ont
werpen. Hij beschouwde zijn ontwerp
als een grapje, borg de tekeningen in
zijn kast op en dacht er verder niet
In 1966 kreeg hij ter gelegenheid van
het honderdjarig bestaan van Krasna-
polsky in Amsterdam het verzoek iets
..spectaculairs" te ontwerpen. Hij ont
wierp een Futorotel: een bouwwerk
voor de toekomst. Het werd enthou
siast ontvangen. Claude de Vries besloot
de tekeningen van de cel weer uit de
kast te halen en het idee uit te
werken. Hijvroeg er octrooi op aan
en dat werd hem prompt verleend.
Als toepassingsmogelijkheden zag hij
aanvankelijk vooral vakantieoorden,
motels, hotels, botels. Eén cel is geen
cel scheen hij te denken. Als hij
fantaseerde tekende hij dan ook con
centraties van cellen: bij een rustige
baai, op een uitstekende rots, in een
bosrijke omgeving.
Vorige maand bracht hij zijn idee op
de woningbeurs Binnenhuis '71 voor
het eerst onder de ogen van een groot
publiek. En kijk. het witte futuristi
sche huisje bleek ook een aantal men
sen aan te trekken, die op zoek waren
Een onverwacht resultaat voor Claude
de Vries. Maar hij past zich bij de
vraag aan. Naast architect is hij ook
zakenman. „We gaan nu kijken hoe
we het best tegemoet kunnen komen
aan de wensen van de kopers", zegt
hij. De prijs van zijn cel kan hij
nauwelijks noemen. „Dat ligt aan de
grootte van de afzet. Op een vakbeurs
in Duitsland is een prijs berekend van
600 tot 1000 mark per vierkante me
ter". Dat is zon ruim 16.000 gulden
„Het heeft mij jaren gekost", zegt
Claude de Vries, „en zo langzamer
hand al mijn spaarcentjes".
Het ziet er naar uit dat hij nu gaat
terugverdienen. Met rente. Want hij
biedt de toekomst te koop aan. En wie
geld heeft en een beetje durf. neemt
zijn kans waar.
ELS SMIT.
