XBEURS De zusjes Grimbergen j'agen elkaar naar scherpe tijden ARTIN VAN DER HOORN sinds atletiek debuut vorig jaar twee nationale titels in Groenoordhal gaat niet door LEIDSE COURANT PAGINA de jpf Leiden heeft een pikant ïrtje gemist. Een over twee geplande sexbeurs in de voipordhal gaat niet door, mede het Leidse college van B. en W. geen toestemming heeft wil- i. Het puriteinse college gaf orkeur aan de eerbaarheid van trots, de Groenoordhal, boven dan 40.000 gulden, die de hal dagen aan huur zeker had isator van de eerste Neder 1 and - beurs zou zijn geweest het Hil- reclamebureau Idee. Een jaar geleden klopte Tonny Ver dere t de directeur van dit bureau, bij uidlare log waarnemend Groenoordhal- T. C. Daey Ouwens aan of at voor voelde een beurs van lustartikelen in zijn vee- •sporthal te krijgen. Tonny Ver- i zijn compagnon Nicolaas Ter /oelden er in ieder geval alles a Het bureau Idee hadden zij pas |cht en ze konden best publiciteit ken. Zo'n sexbeurs trekt zeker ïonderdduizend bezoekers en zo is er een sloot geld mee te verdienen, redeneerden ze. Ze vroegen bij de gemeente een vergunning aan, maar die bleef steeds maar uit. Uiteindelijk kregen, ze te horen dat een vergun ning met allerlei bindende bepalingen pas zou kunnen worden afgegeven 2 maanden voor de beurs van start ging „En dat kon ik bij kandidaat-stand houders natuurlijk niet maken", zegt nu achteraf Tonny Vermey. „Die wil len geruime tijd van te voren weten wat ze wel en wat ze niet kunnen brengen op zo'n sexbeurs. Met het a! ging er voor ons te veel risico inzit ten. Daar kwam bovendien nog bij. dat in eerste instantie allerlei onzake lijke types stands hadden aange vraagd; lui, die niet op tijd de stand- huur wilden betalen en lui die van allerlei waardeloze rommel op de beurs wilden brengen. Ik ben van mening, dat als je een sexbeurs or ganiseert je ook op zo'n beurs de bezoekers waar voor hun geld moet geven. Ik ben laatst om me te oriën teren naar een sexbeurs in Dortmund geweest. Maar dat was waardeloos daar. Ze lieten bijvoorbeeld in een Tonny Vermey e stand met een enkel spotje een [er zien met een wit zwembroekje i. Dat heeft natuurlijk niets met te maken. Dat is pure oplichterij. ioel hadden willen En ik was dan ook helemaal niet van plan zoiets op de sexbeurs in Leiden te brengen. Dat moest een goede, de gelijke beurs worden met onder meer deugdelijke voorlichting over sex. De NVSH zou ook haar medewerking aan de beurs verlenen". Door al die soesa hebben we er in middels maar van afgezien. Delaatste tijd beginnen we bovendien een beetje naam te maken en organiseren we overal in het land gewone huishoud beurzen. We hebben nu ook gereno- meerde klanten. We kunnen ons nu nog moeilijk veroorloven on2e naam le grabbel te gooien aan een sexbeurs. Ook al had het Hillegomse duo, dat volgende week een huishoudbeurs or ganiseert in Treslong, dat wel gewild, dan nog was de beurs zeker niet doorgegaan. Deze dagen heeft het Leidse college van B. en W. hun definitief laten weten, dat het alle medewerking voor het organiseren weigert. Toen wij Groenoordhaldirec- teur Daey Ouwens om commentaar vroegen onthield hij zich daarvan. Hij verwees ons naar Bureau Voor-lichting van de gemeente, waar oppervoorlich- ter mr. Jan Lelieveld zich uiterst ver baasd toonde over plannen van een eventuele sexbeurs in de Groenoord hal. „Wat een sexbeurs in Leiden? Dat bestaat niet. Daar is hier toch geen markt voor". Hij haalde com mentaar bij het college en kwam toen terug met de mededeling dat de ver-» gunning voor een dergelijke beurs in derdaad was geweigerd. En wel om drie redenen. Het college acht de Groenoordhal, Leidens monumentaal bezit, helemaal niet geschikt voor het exposeren van sex en wat daar al zo bij komt kijken. Op de tweede plaats voelt het college er niets voor Lelden voorop te laten lopen met de organi satie van dergelijke manifestaties. Het neemt bovendien in aanmerking, dat de sexbeurs ook uit Den Haag, Zwolle en Amsterdam is geweerd. Het zou op de derde plaats veel te moei lijk zijn om tijdens de beurs te con troleren of alle bepalingen die beti-ek- Eerbaarheid van veemarkt/sporthal is college van B. en W. meer dan 40 mille waard king hebben op de openbare zeden wel werden nageleefd. En last but not least vond het Leidse college de orga nisatoren veel te jong. Men achtte hen niet rin staat ervaren sexboeren in de hand te houden. Kortom, men was bang voor een puinhoop in de Leidse Groenoordhal. De naam van Leiden te grabbel zijn gegooid. Tonny Ver mey en zijn compagnon Nicolaas Ter Haak zitten er niet mee. Eerst waren zij nog van plan een sexbeurs te Amsterdam te organiseren. Daar kre gen ze wel toestemming, maar ze hebben er toch van afgezien, omdat de kosten en dus het risico .te groot werden. Amsterdam vraagt namelijk een kwart miljoen. En dat is een beetje te veel voor een klein reclame bureau als Idee. Tonny Vermey is wel van mening, dat een sexbeurs zeker kans van slagen heeft wanneer een man uit het sexvak zelf een dergelij ke beurs op poten gaat zetten. JAN LEUNE Mr. Cornelissens: Lammenschansweg moet veiliger LEIDEN Een verkeersongeval op het zebrapad bij het stationnetje Lam- menschans dat op 3 maart J.l. het leven kostte aan een bejaarde man. is voor mr. J. A. M. Cornelissens (KVP) aanlei ding geweest vragen té stellen aan B. en VV. over de oorzaak. Mr. Vornelissens schrijft m een toe lichting: Eon steeds groter wordend aan tal automobilisten overschrijdt regelma tig de aangegeven maximumsnelheid op de Lammenschansweg. De situatie op de Lammenschansweg leent zich hiertoe in het bijzonder door het dubbele baan vak, dat sterke gelijkenis vertoont met een snelweg, en het ontbreken van ver keerslichten. zoals dit b.v. wel het ge val is op de Hoge Rijndijk. Bovendien wordt op deze weg de fre quentie van het voetgangersverkeer ver hoogd door de aanwezigheid van vele bushaltes en door het station Lammen schansweg. Met name voor bejaarden en kinderen wordt het risico van het oversteken van de weg met de dag De heer Cornelissens wil nu weten in hoeverre, naar het oordeel van B. en W-, de geschetste situatie oorzaak is van het toenemend aantal ongevallen op de Lam menschansweg. Voorts vraagt de heer Cornelissens of B. en W. bereid zijn, op korte termijn maatregelen te nemen om de overschrij ding van dc maximumsnelheid tegen te gaan. Tenslotte informeert het raadslid of er op bepaalde plaatsen voorzieningen getroffen kunnen worden ten behoeve van bejaarden en kinderen. BEIDEN WILLEN NAAR HELSINKI LISSE Slechts weinig fan- heeft men nodig om de familie Grimbergen uit Lisse te bestempelen als „de familie met de langste adem". Niet minder dan zeven van het twaalf kinderen tellende gezin beoefenen actief de sport. Al len hebben hierbij één over eenkomst: op de lange afstand komen ze stuk voor stuk goed de twee zusjes weer midden in de belangstelling. Tijdens de Nederlandse Veldloopkampi oenschappen in de Voorster- bossen in Emmeloord snelden zij naar ereplaatsen, Carla veroverde hel goud terwijl Henny, op slechte een tiende seconde achterstand op de Udense Jeanne van de Elzen, het brons pakte. „Het ging ge woon lekker", zeggen beide meisjes unaniem over deze metaalvictorie. „Het was een vlak parcours. Dat ligt ons het beste. Ze zijn duidelijk niet onder de indruk van hun prestaties. Ge wend geraakt aan hun succes sen in de laatste jaren schui- het het Aad. Gerard, Jos Carla en Henny Paul. Afgelopen zondag stonden fgelopen weekeinde af op „een goede basis voor het ko mende seizoen". De nuchtere de zifSjes opmerking van beide meisjes frans cn is niet verwonderlijk. Vooral de 17-jarige Carla heeft in de zeven jaren dat ze nu de atle- tieksport bedrijft een indruk wekkende lijst van prestaties achter haar naam staan. De telefoniste bij het Gewestelijk Arbeidsbureau in Lisse liep reeds Nederlandse toptijden. Tijdens de in juni van het vorige jaar gehouden avond- wedstrijden op het sportcom plex Papendal in Arnhem, liet zij op de 1500 m. een tijd van 4.23.6 min. afdrukken. De 800 m. legde zij een maand later op dezelfde baan af in 2.12.9 min. Henny. eerste meisje-a liep in Rotterdam tijdens indoorwed- strijden over dezelfde afstand een tijd van 2.17.3 min. De successen zijii de beide Lisse- sen niet aan komen waaien, vijf avonden per week zijn ze aan hun sport kwijt. Carla: „Soms ga je met tegen zin. Ik wil ook weieens een avondje vrij. Gelukkig leven mijn kennissen en vrienden met mij mee. Zij stimuleren ons om vol te houden." Deze mentale ruggesteun zorgt er voor dat ze geen avond mis sen. Precies om half zeven stappen ze op hun brommertje. Vijf minuten duurt de rit naar de sintelbaan op het sportpark aan de Spekkelaan. Om negen uur, als de duisternis reeds is ingevallen, zit hun sportieve taak erop. Nog wat napraten in de kantine en wederom de rit naar huis. Carla doet nog een schepje op dit toch al pittige trainingsprogramma. Wegens haar prestaties is ze door de Nederlandse Atletiek Unie uitverkoren om in het Walhalla voor sportmensen, het sportcentrum Ppaendal in Arnhem, nog meer aan de conditie te schaven. Carla: „Papendal bevalt me best. Het trainingsprogramma is anders dan bij de Spartaan. In het begin was dat wennen. Nu ben ik helemaal ingedraaid." Alle ingrediënten lijken aan wezig voor een succesvol sei zoen. Beide meisjes hebben zich een duidelijk doel voor ogen gesteld. Carla: „Ik gok dit jaar op een snellere tijd op de 1500 meter. Van die 4.23.0 min. wil ik drie seonden al- knabbelen. Dan zit ik tVv«e seconden onder de limiet voor de Europese kampioenschap pen in Helsinki." Henny gaat zich dit jaar op de 1500 meter specialiseren. „Ik heb de af stand nog nooit gelopen. Toch vóel ik dat het erin zit." De zusjes Grimbergen komen dit jaar oog in oog te staan. Carla gelooft dat het de pres taties ten goede zal komen." De concurrentie tussen ons levert misschien een nog scherpere tijd op de 1500 meter op." HERMAN VAN AMSTERDAM ital J5IDEN De Bloemhofstraat in 'er Aar begint een illustere naam krijgen. Jos Valentijn. de witte tornado op de schaats keert lijn lucratieve omzwervingen straks kortgeleden heelt lijn kameraad Martin v. d. Hoorn, iveneens de basis gelegd- voor een antal sportieve excursies. Aan het 'apeveer, de afgelegen buurtge- neente van Ter Aar aan de winde- ige kronkelroute naar Nicuwveen. is oen ervan overtuigd dat binnenkort fle 17-jarige zoon van kweker ■n evenals diens anjers en tul- in volle bloei zal staan, met die •ictie dat liet gekweekte talent, tien maanden nodig had om op te schieten, een langere bloeitijd 1 ngalc^schoren zal "j"- enter Het groeiproces heeft tot nu toe we i-G^het selecte van het produkt uitgewe- zen. Nog geen jaar geleden wijdde Martin zien nog ijverig en enthousi ast aan de familietraditie, het schaatsen. De hoogte, die neef Johan bereikte, door het winnen van de Elfstedentocht in 1947, was voor Martin een utopie; zijn oogst bleef beperkt tot tien medailles en wat bekers. Daarnaast voetbalde hij, maar ook op dit terrein was geen sprake van een Ho(o)r(e)n des over- Vette jaren De vette jaren braken eersl aan toen hij zelf in gewicht daalde: „Sinds tien maanden doe ik aan atletiek. Je kan het wel goed zien. Ik ben heel wat magerder geworden. Ik heb 1ien riemen aangeschaft". Gekscherend voegt Martin er aan toe- „Ik had vorig jaar dan ook meer geld op zak. Alle reizen moet je zelf bekostigen". En dat terwijl een junior en wedstrjjd zonder Mar tin niet meer representatief genoemd kan worden. „In mijn eerste wed strijd als b-junior werd ik meteen eerste. Het waren de Zuidhollandse kampioenschappen." Zijn trainer, Jack Smits, de 42-jari- ge kilomeierverslinder op de lange afstand, die getuige zijn vederlichte postuur al langer in het atletiekme- tier zit, bezorgde het Leidse Holland een groots talent Hoe groot bleek dit jaar. In de Energiehallen in Rot terdam roffelde hij de 3000 meter in door af in 8.50.6 Afgelopen zondag LIBBERRIJM VAN DE WEEK - Culturele Raad gaat naar de Waag, boter en de kaas zijn daar al lang verdwenen, emeentereiniging ging er een tijdlang henen, loelang z'er blijven zal is nog een open vraag. ultuur is in dees tijd een zaakje van gewicht; laar zijn we 't over eens en niemand zal 't betwisten, lijkt't in dat wereldje steeds meer en meer te gisten, want op cultuur houdt élk een ander oog gericht. kis het nu in de toekomst maar niet schort an differentie tussen schijn en wezen; 'at w'in Ledden niet hoeven te vrezen in de Waag cultuur te licht gewogen wordt. Jack Smits kwam hij opnieuw met een beker thuis. Zelf was hij omhangen met het nationale driekleurige lint, als honorering voor de veldlooptitel in de Noordoostpolder. De microwed strijden in de Groenoordhal moeten over twee weken voor „eigen' pu bliek een exhibitie worden van Mar tins werkelijke kracht. Scheepstoeter Smits: „Martin kent zijn krachten nog niet. In Rotterdam kwam hij vrij fit binnen. Hij zal dus in Leiden zeker een aanval doen op het record. Lukt dat niet dan is er nog geen man ove> boord. Hij is eerstejaars junior. Hij mag er nog een jaartje Een schemaatje zal ik zeker opstel len, al is het even moeilijker om Martin te benaaeren met het oog op de herrie op die houten baan. Dan moet je wel een scheepstoeter heb ben. Ik zal het moeten doen zoals bij de schaatsers. Met mijn vingers". Smits is een van de drie trainers van Martin v. d. Hoorn: „Je zou hunnen zeggen dat hij onder mijn supervisie staat. Aart de Rade en Rob Pommee, die hem trainen bij Holland staan niet zo dicht bij hem als ik. In Leiden kunnen ze niet zien of Martin een drukke dag achter de rug heeft, waardoor zo mogelijk het trainingsschema veranderd moet wor- Tweemaal per week trekt het Ter Aars duo daai om over dé eigen, benzinevrije landwegen, energie ver zamelend om op de baan straks weer vol gas te kunnen geven. Mar tin prepareert zich met name op het tweegevecht met Anton Kon van Typhoon, die in Rotterdam werd weggevaagd door „cycloon" v. d. Martin van der Hoorn Hoorn: in een gevecht, waarin ook weinig weid ontzien: „Die Kon mag me niet zo erg Hij liep me telkens op mijn enkels te trappen. Hij duw de ook steeds met zijn arm". Drij vend op zijn snelheid maakte Martin er een storm in een glas water van. Waarom zo vraagt hij zich af, zou je je druk maken met body-building, met een dieet en met legale stimu lantia als je gezond bent? Schaatst Jos Valentijn ook niet geweldig, ter wijl hij ook niet in zijn eentje bief stuk kan zitten eten, zo redeneert Martin lachend „Bij" ons zijn we ook met zijn dertienen. Dan moet je wel eten wat de pot schaft. Pas heb ik nog een pot honing van Smits gehad. Iedereen wilde meeëten. Ik vond het niet erg. Ik zie dat trouwens toch niet zo dat je vitaminen nodig hebt. Als je ze werkelijk nodig hebt ben je er immuun voor". De tien broers en zusters van Martin zijn inmiddels als bijen het huis komen binnen- zwermen, terwijl zich als censor een poes opwerpt, die na geruisloos na derbij geslopen fe zijn, over de noti- Drie trainers koesteren talent uit Ter Aar ties gluurt. De sluipgang van Martin heeft niet lang kunnen duren. Met zijn „doublé" is hij opzienbarend snel in de publiciteit gekomen. Zijn prijzenkast had nog groter kun nen zijn, ware het niet dat de moge lijkheden voor hem als junior niet optimaal zijn: ,In die tien maanden heb ik zo'n dertien overwinningen behaald. Nog niet zoveel, omdat ik in crosses vaak bij de senioren moest meedoen Militaire dienst Smit is echter bang dat de militaire dienst de nog prille carrière van v. d. Hoorn kan gaan verstoren Hij geeft daarbij als voorbeelden Ralph v. Kasteren en Robert Strik, even eens van Holland. Smit is ook de man. die de atletiekloopbaan van Martin alcoholvrij houdt: „Zelf lust ik geen bier en ik weet dat Martin er ook niets om geeft". Waakzame Smil heeft zijn pupil ook geïntroduceerd l>ij dc Utrechtse arts dr. Strikwerdn toen Martin een maand geleden een bcenblessure had: „Om blessures te voorkomen masseer ik hem tweemaal per weck. Maar toen hij loch iets kreeg ben ik met hem naar Utrecht te gaan. De kunst is om een verwijskaart te krijgen van de huisdokter, omdat die zich dan gepasseerd voelt. Wat is het nu voor moeite om een kaart uit te schrijven? Zo'n huisdokter wordt er toch niets wijzer van. Bij Strikwerda kom ik vaak. Hij rekent niets. Hij is zelf hoogspringer geweest. Hij weet dat atletiek geld kost. Meestal geef ik hem wat in natura. Een fles cognac of zo". „Hij heeft ook Nagy van F.C. Twente onder behandeling. Dan rekent hij natuurlijk wel wat. Zo iemand kan het ook betalen' JAN PREENEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 5