Dodenrit in Leiden
nog niet opgelost
Pastoor M. Goudkamp heeft
vele sobere levens geleid
Auto tegen
ambulance
met patiënt
Cijfertips
Dader nog
steeds
onbekend
Bejaarde Alphenaar
door toeval verwoed
ed er steen verz ome laar
Fig. Leavesopenbaring
op het Kaagconcours
ATERDAG 13 MAART 1971
LEIDSE COURANT
LEIDEN Oud-katholiek pastoor
[vroeger hervormd predikant) M.
3oudkamp (59) verontschuldigt
zich omdat zijn vrouw geen koekje
j de koffie presenteert. „Zijn we
niet gewend", zegt hij met een
brede glimlach. „We hebben altijd
heel sober moeten leven, vooral de
laatste twintig jaar in Australië. En
nu ook weer, want dit is een klei
ne parochie en dus. krijg' ik maar
een half salaris. Mijn vrouw gaat
ook maar weer werken", 't Is
wel heel mooi, dat de familie, die
we nog in Holland hebben, onze
pastorie heeft gemeubileerd. De
bracht een stoel en de ander
een tafel en zo maakten zij ons met
elkaar gelukkig. Wel akelig, dat wij
onze vijf kinderen en drie klein
kinderen o nee, de vierde is
juist deze week geboren -r in
Australië moesten achterlaten.
Maar ja je kunt niet alles hebben".
benoemd tot herder van de oud-ka
tholieke parochie Leiden. Die beslaat
een gebied, waarin o.a. ook Alphen
aan den Rijn en Lisse liggen.
Terugziend op zijn loopbaan, zoekt
pastoor Goudkamp de' directe oorzaak
van zijn wat grillige levensloop in het
feit, dat hij uit een groot gezin komt.
„Wij waren met vijftien kinderen, een
ratjetoe maar gelukkig wel allemaal
van één vader en één moeder.
Niet kerks
Van-huis-uit was ik niet kerks. Pas
op het gymnasium ging ikme voor
het geestelijk leven interesseren. Eerst
trok het rooms-katholicisme me erg
aan maar tenslotte ben ik na een
studie n Utrecht Hervormd predikant
geworden. Eerst hulpprediker in Lun-
teren nou, dan krijg je gelijk al
een stempel mee en later predikanl
in Sas van Gent en Philippine. Dat
was van 1941 tot 1944 Toen veldpre-
dikant, in 1945 Luchtmachtpredikant
in Engeland, daarna geestelijk verzor
ger bij de Luchtmacht in Australië en
vervolgens in Indonesië.
Begin 1947 terug in Nederland. Hier
werd ik directielid bij de AMVJ. Mijn
grote interesse was het maandblad en
Nieuwe herder
oud-katholieke
parochie Leiden
ik werkte veel samen met Thijs Booy.
Een nauw stelletje, die AMVJ'ers
maar het was werkelijk heel mooi
werk. Dat waren echt wel vier dikke
jaren in Amsterdam.
Vorstelijk gebaar
Via de Hervormde Kerk kreeg ik toen
het verzoek van de Presbyteriaanse
Kerk in Australië of ik me daar met
de geestelijke verzorging van de im
migranten wilde bemoeien. Dat zijn
de hardste jaren van mijn leven ge
weest. Een heel klein traktement,
enorme afstanden zonder dat ik ver
voer had, zelf vijf kinderenToch
was het de moeite waard om een
beetje trots te zijn op wat ik daar
voor de mensen heb kunnen betekenen
Ook onder die mensen was er veel
narigheid. Prins Bernhard heeft mijn
werk daar altijd erg belangstellend ge
volgd. Door zijn bemiddeling kreeg ik
op een goede dag ook een auto en
geld om mijn werk te kunnen doen.
Vreemd idee dat ik daar twintig jaar
heb gewerkt. Jaren tel je niet als je
zo bezig ben; die lééf en belééf je. Ik
heb vele levens geleid en ben bijna
Vele doden gestorven. Maar zie, we
leven nog. Gods goedheid was ons
houvast.
Doodvermoeiend was het werk. Op
advies van een Hongaarse dokter, een
wijs man, heb ik me op zekere dag
helemaal teruggetrokken uit het ker
kelijke werk. Hij wilde niet mijn
moordenaar zijn, zei hij. Met mijn
vrouw heb ik toen een soort vakantie
centrum in Sydney gerund. We- werk
ten ons de pokken maar we verdien
den twee keer zoveel als toen ik
predikant was.
Studie-opdracht
Geleidelijk ben ik toen naar de
Church of England toegegroeid. Met
de Presbyteriaanse Kerk had ik niet
zoveel op; daar had ik ook een veel te
schamel inkomen gehad. In 1965 ben
ik tot priester van de Anglicaanse
PASTOOR M. GOUDKAMP tanig, vitaal
Kleine parochie
niet het eind
van carrière
Kerk gewijd en die heeft weer een
relatie met de Oud-Katholieke Kerk.
Vandaar dat ik nu hier als opvolger
van pastoor H. D. Raymakers, die
naar Utrecht is gegaan. De bisschop
heeft me voorlopig voor twee jaar
aangesteld, ook al omdat ik een stu
dieopdracht heb. Ik moet me oriënte
ren op het gebied van de „continuing
education" van kerk en universiteit in
Europa ten behoeve van de Anglicaan
se Kerk en de universiteit van Can
berra. Over een paar jaar hopen wij
weer terug te gaan naar Australië. Ik
ben trouwens genaturaliseerd tot Brits
staatsburger.
Wat mij hier in Holland opvalt ik
loop ontzettend veel is, dat de
straten zo vuil zijn. Overal papier,
hondekeutels en dergelijke rommel.
Dat was vroeger niet zo. En als je dan
bij de mensen binnenkomt, doet alles
zo welvarend aan. Iedereen heeft
mooie spulletjes. In Australië doen ze
niet zoveel aan de interieurs. Daar
leven de mensen door het mooie weer
voornamelijk buitenshuis."
En tot de fotograaf die binnenkomt:
..Wat mij betreft, kan dat beeld van
Petrus er wel bij. Petrus mag ik
graag. Paulus niet; die irriteert me
altijd een beetje."
EIGENAAR VAN AUTO EEN MAROKKAAN
LEIDEN Eén automobiliste, die
gistermiddag, komend uit het Noord
ie v nde de sprong naar de Breestraat
aagde, ramde op volle kracht een
mbulance van de EHD. De ziekenauto
;k.®vam van' het Rapenburg, rechts, en
as met een hartpatiënt op weg naar
;t ziekenhuis. De schade aan beide
ito's was aanzienlek; dë zieke moest
oor een andere ambulance worden
vergenomen.
Het ongeluk gebeurde gistermiddag
mstreeks twee uur. Een politieauto,
doa root licht op, dubbeltonige claxon en
(KC ivaailicht in werking, reed als escorte
r?! °°r de ambulance uit, die iemand met
en hartinfarct naar het ziekenhuis
racht. Ook die had groot licht öp en
vaailicht en claxon ingeschakeld. Bo-
,gri yendien is het witte voertuig voorzien
mm an een rode, fluorescerende band.rond-
lm. De haastige dame hield in voor de
0 p' olltieauto en probeerde vervolgens,
og vóór de EHD-wagen langs, de
reestraat in te komen. De dame ram-
6 met haar voertuig de ambulance op
olie kracht. De schade aan beide voer-
"igen was aanzienlijk. Er moest een
weede ziekenwagen komen om de pa-
ient naar het ziekenhuis te brengen.
UW MENING
Volle kerk
in Leiden
Wist U, dat er in Leiden nog een volle
'*rk kan zijn? Ja, ook in deze tijd is
at mogelijk. Gaat u dan eens zondags-
vonds naar de Lodewijkskerk om 7
|ur, daar wordt nog een Lof gecele-
'eerd, nu met meditatie ter voorberei-
pg op het Paasfeest. Het is geen
icht naar een lof te gaan, tooh is er
dop belangstelling elke week weer en
*«r; niet alleen van ouderen, maar
Bde jongeren trekt deze dienst. Niet
i mensen uit de Lodewijksparoohie al-
eni maar uit heel Leiden en ook daar
^ten, komen met belangstelling naar
kerkdienst, geen plaats Is onbezet,
blijkt namelijk nog een grote be-
te bestaan bij vele katholieken,
k van oudsher gebrachte diensten bij
wonen, waaronder het lof, inplaats
VBn de steeds veranderde en vernieuwde
TER AAR De Bloemenstraat vol
met vlaggen was gisteravond het wel
kom voor Jos Valentljii in zyn woon
plaats omdat hij in Heerenveen Neder
lands kampioen junioren korte baan
bij de heren op de schaats was gewor-
De voorzitter van de Ter Aarse IJs
club, de heer Th. A. Hijdra die met
hem naar Heerenveen was geweest,
wenste hem voor zijn ouderlijk huis ge
luk met dit kampioenschap.
Jos (met de-lauwerkrans om de hals)
nam dit alles wat gelaten op. Zijn sterk
ste tegenstander was Johnny Oloff ge
weest, die hij pas in de laatste rit be
slissend wist te verslaan met slechts
dertig centimeter verschil. Voor die tijd
had Jos Jan Heida al achter zich gela
ten, die -derde werd.
Dit Nederlandse kampioenschap is
voor Jos Valentijn een nieuwe kroon op
zijn prestaties op de schaats, een succes
waar heel zijn omgeving trots op is.
Vierde klasse a.
WarmundaForeholte 2
Vierde klasse b.
Altior—VTL 1
RijpweteringGDA 1
Vierde klasse c.
RKNSV—Woerden 3
Leidse Voetbal Bond
Eerste klas:
LDWS-WOA 1
UDO—Randstad Sport 1
SVLVStompw. Boys 1
SVLVStompw. Boys 1
Alphense BoysZLC 1
DOSRSt. Bernardus 3
Tweede klas:
MeerburgKickers 1
VNA-MMO 3
VNLKRV 2
Leidse BoysUnitas 1
Oranje GroenWet. B3
moderne vorm van mis (H. Mis) lezen,
waar niet iedereen om vraagt.
De celebrant en predikant in deze
dienst is prof. drs. Vreeburg. Deze man
weet de mensen te overtuigen en trekt
een volle kerk, zoals in geen jaren ge
beurde. Ik voor mij zou willen, dat deze
priester de kans kreeg zijn overtuiging
uit te spreken in al onze kerken.
M. B. 'd. J. te L.
LEIDEN De Leidse politie zoekt nog
steeds naar de automobilist, die donder
dagavond een dodenrit maakt over de
Apothekersdyk. Zoals gemeld maakte de
bestuurder drie slachtoffers en is zonder
zich om hen te bekommeren, doorgereden.
De politie is er inmiddels wel achterge
komen, wie de eigenaar van de auto is.
Het is de 22-jarige Marokkaanse arbeider
A. A. De jongeman is donderdagavond
om 11 uur nog op zyn kamer aan de
Diamantlaan geweest (abusievelijk ver
meldden wy gisteren Haarlemmerstraat)
en heeft daar zyn spullen gepakt. Nadien
is er niest meer van hem
Het eerste slachtoffer, de 20-jarige
studente Marijke Snijders ligt met een
verbrijzeld been in het Academisch Zie
kenhuis. Nog gisteravond moesten dok
toren haar aan haar linkerbeen opereren.
Zij werd, toen zij naar haar studenten
flat fietste, door de automobilist van de
weg gemaaid. Waarschijnlijk in paniek
geraakt door deze eerste aanrijding botste
hij ook tegen de twee jongens, die mo
gelijk niet op de brommer zaten, maar
er naast liepen. De klap, die deze bot
sing veroorzaakte, is zo hard geweest,
dat Rob Meiman door dë etalageruit van
woninginrichting Langezaal vloog. De
glasscherven zijn de oorzaak van de dood
van de 16-jarige mavo-scholier geweest.
Achter in de winkel werden onderdelen
van de totaal versplinterde bromfiets te
ruggevonden.
Op het wegdek bleef zijn vriend, de
21-jarige belastingambtenaar Sjaak van
Haastrecht met een schedelbasisfractuur
liggen. Daar werd hij gevonden door de
chef-stoffeerder van de woningzaak, die
kwam aanrennen na de harde klap en
het glasgerinkel, die de botsing tot ge
volg had. Pas toen hij terughol de om de
politie te waarschuwen ontdekte hij het
lichaam van Rob Meiman in de etalage.
Op de volgende kruising zag hij toen
de oploop, die zich gevormd had om Ma
rijke Snijders.
Is het werkelijk de Marokkaan ge
weest ,die het ongeluk heeft veroorzaakt?
Zijn overhaaste aftocht zou het kunnen
bewijzen. Of is hij alleen maar bang, dat
hij za lmoeten opdraaien voor het on
geluk, dat iemand .anders met zijn auto
heeft veroorzaakt. In ieder geval is een
vorm van paniek niet uitgesloten. Als
iemand zich binnen 24 uur na het ver
oorzaken van een ongeluk meldt, ziet
het er allemaal nog niet zo ernstig uit,
maar gisterenavond was er bij de politie
nog geen melding binnengekomen.
Grofvuil-
ophaaldienst
MAANDAG
an Lage Morsweg
[oge Morsweg (woc
blokken. Agaatlaan, Saf
slaan, Berljlstraat. Carne(
pad. Kristalstraat, Topaf
Lage Morsweg,
Baerlestraat, Jacob Catslaan, Gi
rara Brandstraat, Coornhertstraat, Cons
Huygenslaan, Brederostraat. Spleghelstra;
Doel expositie:
alle hobbyisten
uit omgeving bij
elkaar brengen
Er zijn heel wat verzamelobjec
ten; vaak leuke, interessante en
soms ook dure artikelen. Overal
ter wereld vinden zij hun enthou
siaste verzamelaars. Ook Alphe-
naren doen dapper mee aan
allerlei verzamelhobbies. Onder
hen is de edelstenen- en mine-
ralenverzamelaar Hendrikus Jan
Witjes, die in juli 75 jaar hoopt
te worden; 52 jaar van zijn leven
is hij Alphenaar. Gedürende zijn
werkzaam leven was hij rijks
schoenmaker: hij werkte voor
het leger en de militaire maga
zijnen te Woerden.
Tot zijn verzamelhobby kwam' hij een
kleine zeven jaren geleden. Toen zijn
echtgenote op hun vakantie in Duits
land in een ziekenhuis moest worden
opgenomen. „Wij zijn samen op va
kantie gegaan en wilden ook samen
thuiskomen, daarom bleef ik maar in
de buurt van het ziekenhuis in de
omgeving van Coblenz (Duitsland),
vertelde ons de heer Witjes.
In deze omgeving bevinden zich Euro
pa's grootste edelsteenslijperijen. In de
bergen daar bevinden zich duizenden
jaren oude basaltbollen, die met
springstoffen losgemaakt worden. Bij
deze basaltwinning komen vaak mooie,
waardevolle edelstenen en minera
len vrij. Mensen uit de gehele wereld
werpen zich erop en bouwen een
verzameling op. Zo werd ook de Alpe
naar Witjes op enkele van zijn berg
tochten (nu is dat daar verboden van
wege de vele ongelukken en welke door
de ontploffingen plaatsvonden) getrof
fen daar de schittering van een aantal
stenen. Hij nam een aantal op, stak ze
in zijn zak en zocht ijverig naar nog
meer; hij ontmoette er andere verza
melaars en ruilde met hen.
De heer Witjes is intussen een verza
meling rijk van meer dan 400 waarde
volle soorten edelstenen en mineralen,
die hij in vitrines en op stellages in.
een van de bovenkamers tentoon
spreidt; een kostbare collectie toont
hij in een fluorescerende vitrine,
waarin de verscheidene stenen een
fascinerende kleurenschakeling te zien
geven. Vol trots toont hij ons zijn
succes- en pronkstuk „Azurit", afkom
stig uit Z.-W.-Afrika, een zeldzaam
edelsteentje van ongeveer 2x2 cm.
van kristal met een prachtige schitte
ring. Het is een van zijn „onbetaalba
re" aanwinsten; hij wil het voor geen
kapitaal kwijt. Zijn verzameling telt
voorts o.m. vijf soorten Turmalijn uit
Californië, Brazilië, Z.-W.-Afrika, Ma
rokko en een van onbekende vind
plaats. Het zijn allemaal heel belang
rijke, fraaie en kostbare stenen, met
betoverende kleureffecten. Blij is de
heer Witjes en wil ze onder geen
beding, zelfs als ruilobject niet kwijt,
met zijn vier robijnen uit Noorwegen,
Californië, India en Mexico, als ook
met zijn twee opaalstenen uit Austra
lië en uit Duitsland.
EIGEN VONDSTEN
Grotendeels heeft de heer Witjes zijn
grote, begerenswaardige verzameling
opgebouwd uit eigen opsporingen in
het buitenland. Als' regel gaat hij er
elk jaar op uit en keert keer op keer
terug met nieuwe aanwinsten. Hij
heeft inmiddels een gedegen kennis
verworven over deze materie. Uit de
eigen praktijk en ook'uit wetenschap
pelijke Nederlandse en Duitse uitga
ven. Veel stenen, waaraan hij bijzon--
dere waarde hechtte, heeft hij gevon
den in België, Duitsland, Frankrijk en
Spanje, hoofdvindplaatsen heeft de
heer Witjes ook zakelijk op zijn va
kantiereizen, maar in Nederland ont
dekt; o.a. in Winterswijk zijn Piriet
en Galaniet aan te treffen; heel mooie
Galaniet- en Kwartsgesteenten vond
hij in verrassende variaties in de
De 74-jarige Alphense edelsteen-
verzamelaar Witjes bij zijn fraaie
collectie.
Staatsmijn Emma in Heerlen (Lim
burg). De Veluwe bestempelt hij als de
vindplaats van Agaat; eens heeft hij
ook een zeldzame steen uit zee opge
vist. In Alphen aan den Rijn, om
dicht bij huis te blijven, slaagde hij
erin zich te verrijken met een hele
mooie Jasper, die hij langs het Aar
kanaal vond in een grindhoop. „Als je
ze maar weet te onderscheiden,"
meent de heer Witjes terecht. Hij
straalt, als hij vertelt van zijn vond
sten in Spanje. Vandaar heeft de ver
woede Alphense verzamelaar o.a. een
heel mooie, zeldzame Amazonite mee
gebracht.
Zo maar om er wat mee te doen,
bouwde hij van zijn eerste vondsten
25 a 30 soorten edelgesteenten, een
soort obelisk, die naar alle kanten
staat te schitteren. Om zijn tijd nuttig
te besteden maakt hij van zijn edel
gesteenten ook allerlei sierwerk, zoals
o.a. hangertjes, halskettinkjes, arm
bandjes en wat zijn idee hem verder
ingeeft; hij bewerkt zelf de voorwer
pen, zaagt, slijpt, schuurt, en polijst Je
edelstenen zelf. „Het is kostbare, niet
lonende arbeid, maar ik doe het graag
en uit liefhebberij", verklaart de heer
Witjes.
PAUSELIJKE STEEN
Ook het gesteente Amathist (Duits
land), ontbreekt niet in zijn verzame
ling. Het Amathistgesteente dragen
pausen en bisschoppen al sedert eeu
wen in hun ringen. „Als men de
betekenis ervan nader onderzoekt, dan
blijkt", zo vertelt de bejaarde, bijzon
der krasse verzamelaar, „dat in de
geschiedenis het gebruik van deze
steen teruggaat tot en met de periode
van de Stenen Tafel van Mozes. Aan de
steen wordt de betekenis van volhar
ding toegekend. De bekende Klaag
muur in Jeruzalem is b.v. geheel van
Jaspis bebouwd, ook deze steensoort
draagt in de mythologie de betekenis
van volharding". De verzamelsport
van edelgesteenten heeft een onge
kende grote omvang aangenomen.
In Nederland worden meerdere beur
zen hiervoor gehouden. Er bestaat
Hendrikus
Witjes stroopt
Nederland
en Europa at op
v akantiet ocht en
zelfs een landelijke geologische vere
niging, die deze hobby stimuleert en
begeleidt. In veel gemeenten bestaan
afdelingen van de vereniging.
AFDELING
De heer Witjes streeft er nu naar ook
in Alphen aan den Rijn een dergelij
ke afdeling op te richten. „Dat kan",
zegt hij, „want er zijn in deze con
treien voldoende belangstellenden
daarvoor. Hij heeft al contacten ge
legd met verzamelaars van edelge
steenten, mineralen e.d. in Leiden,
Woubrugge, Roelofarendsveen Nieuw
koop en Gouda. Daarom organiseert
hij dezer dagen in de Sint-
Josephzaal een expositie, waaraan ook
deel zullen nemen verzamelaars van
foslelen en schelpen. Bij elkaar is het
hem al gelukt uit deze streken een
kleine twintig verzamelaars bereid te
vinden hun hobby-rijkdom aan ande
ren te tonen en toe te lichten.
WARMOND In Meerrust wees de dient een plaats in de halve finale; jam
mer genoeg halen de musici, die Monika
begeleiden lang niet haar peil. Ook te
recht geplaatst is het Amsterdamse zan
geresje Anneke Teunls. Ze heeft een
stem die doet denken aan die van Mieke
Telkamp. Minder eens ben ik het met de
plaatsing van het zangeresje Carla Wil-
kens, mét Wilmarepertoire, het duo Nick
en Ik, soort protestsongs, en Hans de
Bruin, die typisch Herman van Veen als
voorbeeld heeft. Hopelijk kui nen c .k zij
zich echter in de halve finale, volgende
week, waarmaken.
n BAS VAN KAMPEN
jury van het Kaagconcours gisteravond
de deelnemers voor de tweede voorronde-
serie aan. Dat zyn: de Gerjanto's, Joke
Gotmers. Leon de Graaf, Clarence Put
man, e.: maar liefst zes van de artiesten,
die gisteravond optraden. Daarvan was
de plaatsing van de Fig-Ieaves uit Ha-
zerswoude meer dan terecht.
Deze groep speelt uitstekend, vooral de
saxofonist valt op door een zeer goede
toon'. Ook de groep Desdemona van zan
geres-pianiste Monika Verschoor ver-
Derde „Prom"
van nul tot
oneindig
LEIDEN Dirigent Edio de
Waart deed mij gisteravond tij
dens het dierde K. en O.-prome
nadeconcert denken aan de
hoofdpersoon uit het toneelstuk
„Kwasten": je begint met grond
verf, dian komt die peritode van
de gianslak en daarna volgt het
stadium van giek zijn op muziek
om er een grandioos geheel van
te kunnen maken.
Die hele opbouw was van minuut
tot minuut te volgen. Van
Stravinsky tot Richard Strauss
werd een weg afgelegd van niul
tot oneindig, maar ik betwijfel of
dat ook de bedoeling was van de
dirigent. Hij gaf alle inzetten,
orescendi en wat dies meer zij
met meer dan duidelijke slag aan,
maar vóór de pauze was het
Rotterdams Phiilharmondsch Or
kest kennelijk nog te vermoeid
van de Enschedetrip van de
avond daarvóór om al tot gehoor
zaamheid aan de dirigent te
komen. Het monument voor
Gesualdo dï Venosa kwam hele
maal niet uit de verf; de inzet van
de vijfde Symfonie van Schubert
leek als goed begin te leiden tot
het halve werk, maar men kwam
ook niet veel verder dan dat.
Met die toch wel teveel aan
wezige negatieve antecedenten
ging het de pauze iin. Daarna kon
den we ook muziek gaan beluis
teren. De vier solisten-blazers
deden zeer mooie dingen, het
orkest reageerde prompt hoewel
de strijkers soms die rol van
huurlingen speelden uit naam
van de verliefde serenadebren
ger. De spanning steeg; het peil
ook. Maar de lustige Streicher
van Richard Strauss streken niet
alleen, nee, zezwingden de
slecht bezette gehoorzaal uit.
Musici en musicologen zijn het
zelden met elkaar eens, maar het
applaus voor Edo de Waart en
zijn orkest was me uit het hart
gegrepen, de uitgebreide program
matoelichting iets minder, maar
ook dat was een stap irn de goe
de richting. En wanneer u trouw
uw dagblad leest, kunt u weten,
dat deze week een moeilijk
muzikaal dieptepunt heeft gekend,
maar dat was niet vrijdagavond;
integendeel.
JAN DOOVE
Lugdunum oefent
tegen Telstar
LEIDEN Lugdunum speelt zon
dagmiddag op haar terrein aan de Haar
lemmerweg een oefenwedstrijd tegen
sterke Telstar-combinatie. De wedstrijd
begint om half drie.
