JAAP "PLOEG FELLE DISCUSSIE OVER DE FOUT IN NEDERLANDSE ZWEMSPORT „Geef me baden sn Nederland krijgt weer wereldrecords 's WINTERS GAAN PRESTATIES VEEL TE VEEL ACHTERUIT Marjan Vermaat rugslagspecialiste ,Het zwemmen gaat bij mij boven ailes" GAARDINGEN Marjan Vermaat, Neder- ands huidige rugslagspecialiste bij uit- stek, keek plotseling van schrik op. Cora ian der Veer, het „afdankertje" van Barce- ona, dat speels over het hekwerk in het (olpabad hing, óók. Zo fel hadden ze VZC's trainer Jaap Ploeg, de licht ontvlambare ampioenenkweker van de laatste seizoe nen, nog niet vaak meegemaakt. „Ik ben geen afzakkertje", zei de 38-jarige Vlaar- finger kwaad met een bilk in zijn ogen, die geen enkele twijfel liet. „Weet u wat de grote fout in Nederland is? En dat zei ik res jaar geleden ook al, toen Rob Kerkho ven er nog was. 's-Winters gaan de presta ties van onze meisjes te veel achteruit. Als *e er 's-zomers een beetje in slagen enke len op een niveau te brengen, dat in Europa iets voorstelt, stort de hele bups ineen zodra het buitentrainen niet meer kan. Waar het buitenland dus rustig door bouwt aan een nog betere prestatie van zo'n meisje, haakt Nederland af en moet het na verloop van tijd weer helemaal op- ZATERDAG 20 FEBRUARI 1971 Jaap Ploeg: „Als je je mond opendoet in de KNZB ben je nieuw starten met de op bouw. Dat is het hele ver schil, waar ik zwemcoördi- nator Nico van Dam en ande ren al honderdmaal op heb gewezen, maar waar niets, otaal niets aan verandert." Roger van Hamburg, de pupil van Jaap Ploeg, die meestal bij de Australische zwemcoach Fro- bes Carllle traint, heeft de af gelopen maanden niet zoveel geluk gehad. Hij brak in okto ber z'n pols, mpest daardoor een tijdje stoppen met trainen, en trof nog meer narigheid, toen hij geopereerd moest worden. Maar naar berichten uit Au stralië melden, gaat het mo menteel beter met Roger Ham burg. Hij zwemt op de 100 me ter vrije slag ongeveer 55.00 seconden, op de 200 meter 1.58.0 minuten en op de 400 meter: 4.11 minuten. Een bijzonder grote vooruitgang maakte de 19-jarige Vlaardinger op de 400 meter wisselslag. 4.51 staat nu achter zijn naam. Jaap Ploeg: „Ik verwacht veel van hem. Hij komt van de zomer weer naar Nederland." Even blijft het stil in het bijna verlaten zwembad. Ineens „vlamt" Jaap Ploeg weer op: „Ik heb het al meer verteld: Geef me baden, waar ruimte is voor topsport, en Nederland krijgt weer wereldkampioenen. Kijk, dat Amerikaanse meisje daar, dat hier, nu twee a drie maanden traint, dacht u dat ze begaafder was dan de ande ren Kom nou? Als Roger van Ham burg in Nederland is komt hij bij mij altijd trainen. Tk weet dus hoe het er in Australië aan toe gaat. Maar. ge loof me, ze zijn daar heus' niet talent voller of zo. Zij kunnen meer als ze willen, dat is het verschil." Dit is een thema, waar al veel over is geschreven en gezegd. Maar daarom juist is het een schande dat er niets verandert. Mensen als Jaap Ploeg, die zich dag in dag uit inzetten voor de zwemsport, komen niet verder als ze geen genoegen meer willen nemen met het behalen van Nederlandse re cords. Daardoor is Rob Kerkhoven, de ex-bondscoach met talent, afgevallen. En daardoor dreigt in de huidige op zet een vooruitstrevende clubtrainer het kind van de rekening te worden. Hoewel zijn kritiek op de toestand van nu nauwelijks minder wordt, trouwens dat liet hij al duidelijk blij ken. geeft de dynamische Vlaardinger toch toe, dat zijn enthousiasme wel eens wegebt. ..Eén. twee jaar geleden stond ik nog vooraan op de vergade ringen van de KNZB. Ik had dan het hoogste woord. Maar die periode is voorbij. Ik ben nuchterder geworden. Je ziet meer de betrekkelijkheid van sommige zaken in. Daarom sta ik momenteel bij voorkeur achteraan op bijeenkomsten als ik erbij wil zijn. Laten anderen nu maar voor „die zeur" worden uitgemaakt. Ik ga mijn eigen gang en dan zie ik wel wat het Nonchalance Zijn nonchalance, die men uit deze opmerking kan opmaken, is niet reëel. Geen zinnig mens zal durven bewe ren, dat Jaap Ploeg, de man achter het succes van VZC, zich gemakkelijk van zijn taak kwijt. Hoe kom" je daarbij? Toch is zijn reactie verklaar baar. Hij, de trainer, moet zich dit seizoen weer waarmaken. Weer ver wachten de „buitenwacht" en niet te vergeten de zwemstertjes zelf, dat zijn bezielende stuwkracht zal leiden tot successen. Droombeelden, waarvan hij in het verleden zelf graag wou dat men ze opriep. En daar duikt voor Jaap Ploeg het kritieke punt weer op Zijn eerzucht zegt hem dat een Ne derlands record, waar hij vroeger zo hoog tegen aankeek, niet veel meer betekent. Zijn ambitie richt zich daar om op Europese en wereldrecords. Die tellen. Andere niet. De kans om dat te bereiken ontbreekt hem echter. Ter verduidelijking haalt hij een voor beeld uit zijn verleden op „Nog niet zo lang geleden keek ik als een berg tegen een trainer als Jan Stender op Wat een kennis van de zwemsport had die man. Op een gegeven moment werd dat respect minder en toen dacht ik: dat kan ik ook. Het gevolg is. dat je je met hart en ziel erachter zet en je wat bereikt. Tja, en dan hè...;" Conclusie pulair was, zo'n conclusie mogelijk is. In plaats van krachtige steun, waar toe de mogelijkheden achter het IJze ren Gordijn zo gunstig zijn, krijgt Jaap Ploeg, de „Bezetene" onder de va derlandse zwemoefenmeesters, te doen met een aantal factoren, die hem zwaar op de maag vallen. Om verder te kunnen reiken dan nu het geval is moet hij meer doen dan 's morgens de meisjes om zes uur slechts drie kwar tier lang te trainen én dan nog eens tweemaal in de week 's avonds een baantje in het Kolpabad voor een uurtje vrij te maken. „U heeft het nou zelf gezien: Kan ik meer doen dan de meisjes alleen maar het water in- en uitjagen? Dit is geen training Triest voor zich uitkijkend staart Jaap Ploeg over het zacht deinende gloorwater. Hij weet wat de moeilijk heid is maar een uitzicht op een oplossing ontgaat hem. „Zij zeggen dat ik een dwarsligger, een herrieschop-- per ben als jk vanuit deze overtuiging bijvoorbeeld wegblijf op vergaderin gen van de KNZB. Een week of drie na de Europese kampioenschappen in Barcelona hield de Amerikaan Coun cilman een lezing in Nederland. Ik kreeg een uitnodiging. Maar ik ging niet. Waarom zou ik? Wat die man allemaal zegt, dat we tien kilometer per dag moeten trainen zoals in Ame rika, dat weet ik wel. Het kan hier niet. Ik ben al blij als we er een paar per dag halen. Wat moet ik daar dan doen? Heus, ik ben er ook van door drongen, dat het zwempeii in ons land omhoog moet. Maar ik wil een man als Car li'be onder onze omstandighe den wel eens aan het werk zien. Klacht Jaap Ploeg ziet daarin de moeilijkheid niet zitten. Zijn belangrijkste klacht luidt dat er van „hogerhand" binnen de KNZB geen vinger wordt uitgesto ken om de noodlijdende clubtrainers in ons land ter zijde te staan. Geen enkele steun van ..bovenaf" heeft hij de afgelopen maanden ontvangen „Je hoort in de winter niets van de Zwembond. Ook niet van de coördi- Weer schiet hem een voorbeeld in gedachten waarover hij zijn hart wil luchten. „Cora van der Veer werd het IK BEN VEEL NUCHTERDER GEWORDEN DAN VROEGER vorige jaar ziek. Na de Nederlandse kampioenschappen werd zi.i wegens onvoldoende prestaties naast de ploeg voor Barcelona gezet. Dat was een vreselijke klap voor dat kind. Maar er is niemand in de bond. die zich na zo'n beslissing realiseert, dat hij geen machine heeft afgewezen maar een mens. Wat gaat er in zo'n kind niet allemaal om. hoe vangt ze het alle maal op? Daar ben ik dan weer goed genoeg voor Nu zwemt ze weer op 1,3 en ze is alles vergeten". Zo heeft Jaap Ploeg het vorige seizoen meer teleur stellingen moeten verwerken. Speciaal met betrekking tot Barcelona. "Het hele seizoen had men me gezegd wie zwemsters bij dc ploeg heeft mag op onze kosten mcc Van VZC zaten er drie bij. Drie weken voor het vertrek naar Spanje krijg ik een reisticket toegestuurd, met een briefje erbij, dat ik de hotel- en verblijfskosten zelf moest betalen. Ik heb toen tegen mijn vrouw gezegd: Kom we pakken de auto en we gaan op vakantie. Een dag ben bk tooh in Barcelona gaan kijken. Je wordt dan behandeld als een vreemde, die bij de gratie twee of drie woorden mag spreken met de meisjes. Echt. en ik blijf het zeggen, ze moeten bij de bond eens meer aan ons en aan de meisjes denken." Somberheid Geen opgewekt beeld aan de voor avond van het voor-Olympische jaar. Jaap Ploeg, de practicus, die dit sei zoen pas slaagde voor het A-diploma, „Wat zegt me zo'n papiertje. Hier moet het vandaan komen" en hij wijst op zijn hart) ziet geen reden om zijn somberheid te verdoezelen Hij kan onder de huidige omstandigheden niet bereiken wat hij wil. Dat zit hem dwaï Het is aan alles in zijn hou ding te merken. En dat zwemstertjes van VZC in 1970 in totaal 51 Neder landse records verbeterden, is hij al lang vergeten. Zelfs de verwachting, dat de zaken in dit opzicht ook voor 1971 optimistisch bekeken moeten worden, kan zijn onvrede niet wegne men. Voor dit seizoen, heeft de Vlaar- dingse zwemtrainer daarom zijn eigen weg uitgestippeld. Hij vindt het best. dat de KNZB onlangs een lijstje met limieten voor München heeft gepubli ceerd, met de mededeling, dat deze tijden voor 4 april moeten zijn ge zwommen om een plaats in de natio nale selectie te veroveren, maar geen mens kan hem meer opdringen dat het per se zó moet „Zij hebben me gek gemaakt voor Barcelona en Mexi co. Dit keer lukt het de KNZB niet meer. Ik volg mijn eigen weg en ik 7.1e wel wanneer ze tijden maken. De ervaring leert, dat zij, die de limieten halen er toch bij komen. Rustig door bouwen, dat is de enige mogelijkheid Aan de echte top denk ik niet zo vaak meer, want anders word je hoedjeka- HANS DE BRUYN i der Veer, links op de foto. is de teleurstel ling van Barcelona te boven. Trainer Jaap Ploeg heeft :r zelfvertrouwen gegeven. Zij zwemt 1.3 op de 100 meter vrije slag. Marjan Vermaat werd dè sensatie van januari. Zij kwam als eerste Nederlandse aspirante onder de 2' j minuut op de 200 nieter rug slag: 2.29.4 „JAAP HAD HET GOED GEZIEN" VLAARDINGEN' Woensdagavond half zeven. In het Kolpabad te Vlaar- dingen krijgen kinderen zwemles. Men heeft daartoe niet het hele bassin ter beschikking, want aan de overzijde van de kant waar instructeurs hun best doen. is een baan van krap twee meter breed niet voor „gewone" zwemmers toegankelijk. In die strook zwoegen twintig pupillen van dc Vlaardingsa Zwemclub. met op de kant trainer Jaap Ploeg. Er wordt veel werk verzet door de jongens en meisjes van de VZC, want zwemwater is kostbaar en er moet dan ook soveel mogelijk gebruik van worden gemaakt. Te midden van 'n aantal prominen ten en minder prominenten zwemt ook Marjan Vermaat voor wat ze waard is. En dat is niet mis: Drie Nederlandse aspirantenrecords op de rugslag en zelfs één seniorenrecord. Op 31 januari van dit jaar kwam ze op de 25-meterbaan in het Haagse zwembad „Morgenstond" op de 200 meter als eerste Nederlandse aspi rante ond_er de grens van 2'/* mi nuut: 2.29.4. Het jeugdrecord van Els Droog van De Kikker uit Emmen (2.30.-) was daarmee verleden tijd. Tijdens de Europese Kampioenschap pen in Barcelona plaatste ze zich met een nieuw aspirantenrecord van 1.09.3 als derde in de damesfinale over 100 meter. De 1.09.3 werd ge maakt op een 50-meterbaan en in september van het vorige jaar pres teerde Marjan het om in Aken op een kortebaan een tijd van 1.08.2 op de klokken te brengen. Dat was niet alleen een nieuw jeugdrecord, maar ook de verbetering van een histo risch damesrecord van Ria van Vel- zen van ZIAN—Den Haag, dat acht jaar had standgehouden. Als de training van de VZC-selectie is afgelopen vertelt de vijftienjarige Marjan hoe het allemaal zo ver ge komen is. „Ik heb last van bronchi tis en toen ik op de lagere school zat, moest ik van de schoolarts gaan zwemmen Ik heb toen hier bij het bad m'n diploma gehaald en zo ben ik vanzelf bij VZC terechtgekomen. In het begin heb ik van alles ge-' zwommen, maar het ging Jaap toch wel opvalien, dat de rugslag het bij mij wel deed". Goed gezien Jaap had het zoals 'meestal goed gezien. Op kringwedstrijden in 1967 maakte de toen elfjarige Mar jan 1.30.8 op de 100 rug. Dat werd al 1.20.- in 196B (twintigste op de Ne derlandse kampioenschappen) en 1.14.6 in 1969. Op haar tijd van 1.10.2 van augustus 1970 werd ze op het allerlaatste nippertje uil verkoren om mee te gaan naar Bar celona, naar de E.K. „Nou, die uitno diging kwam wel onverwacht. Ik heb in Barcelona veel ervaring opgedaan en die prestaties daar moest ik w^I even verwerken. Ik was eigenlijk zo'n beetje reserve en toen kwam ik nog in de finale ook. Ja, dat was toch heel wat". Cobie Butor, de 23-jarige secretaresse uit Utrecht, won in die finale brons met 1.08.5 achter de Russische Lekveishvilly, die op de streep favoriete Andrea Gyarmati met 1/10 seconde versloeg (1.07.8 tegen 1.07.9). De Jonge Vlaardingse tikte met 1.09.7 als zesde aan. Daar na kwam dan nog de explosie in Aken. maar toen ging het een tijdje slecht met Marjan. Tijdens een conditietraining in het park van Vlaardingen-Oost stak de oude bronchitiskwaal weer eens de kop op. De luchtvervuiling in die omgeving ging ook niet helemaal vrijuit. Marjan: „Ik moest twee we ken in bed blijven met verstopte luchtwegen. Zwemmen was er na tuurlijk niet bij en ik moest het een tijdje kalm aan doen". Op de laatste zondag van januari 1971 kwam de VZC-zwemster terug. Een prachtige recordtijd op de 200 meter in de Morgenstond: 2.29.4. Voor zo'n recordverbetering is dan wel heel veel vrije tijd opgeofferd. En dan zijn er nog zoveel meisjes en Jongens in ons land, die ook zoveel trainen en nooit een record op hun naam krijgen. Om van de vele trai ners maar niet te spreken, want de naam van een trainer staat nooit in het recordboek. „Ik train altijd met heel veel plezier" vervolgt Marjan. „*s Winters doen we veel aan condi tietraining en we zijn elke morgen van kwart over zes tot zeven in het Kolpabad. Dan hebben we op dins dag- en vrijdagavond ook nog club uren en op woensdag zwemmen we nog van zes tot zeven 's middags, 's Morgens na het zwemmen naar school (tweede klas mavo) en ik kom meestal om een uur of vier thuis. Vlug eten, een beetje huiswerk ma ken. dan meestal nog een training en uiterlijk om negen uur naar bed". Eerste plaats Trainer Jaap Ploeg houdt zijn pupil len altijd voor, dat schoolwerk op de eerste en zwemmen op de tweede plaats komt. Zegt Marjan: „Het zwemmen gaat bij mij boven allee. De mavo wil ik ook wel afmaken, maar ik weet toch nog niet wat ik worden wil". Vindt Marjan het voor haar en voor al die andere jeugdige zwemmers en zwemsters in Neder land nou niet vervelend, dat de trai ning alleen zo vroeg in de morgen kan plaatsvinden? „Ik kan het me eigenlijk niet anders voorstellen, want ik ben het gewend. Ik vind het ook helemaal niet erg om zo vroeg op te staan. Hoe het zou zijn als wc bijvoorbeeld van tien tot twaalf 's morgens en van twee tot vier 's middags zouden kunnen trainen, kan ik me niet voorstellen. Je moet het gewoon aanvaarden zoals het nu is". Naast school en zwemmen blijft er geen tijd over om andere dingen te doen. „Ik ben niet zo'n lezerig type en ik kijk soms naar de televi sie, meesstal als er sport is. Ik heb het er allemaal graag voor over en ik krijg toch nooit een hekel aan Dat is dan ook niet te hopen, want samen met Annemarie Groen (Naar- den), Els Droog en Jozien Elzerman (ZIAN) vormt Marjan Vermaat een jong rugslagkwartet met grote toe komst. Barcelona was voor drie van hen (Groen en Droog zwommen 200 meter en Elzerman was toen veer tien en net iets te jong) een groot internationaal zwemgebeuren. Er liggen ook weer grote internationale toernooien in het verschiet. München 1972 bijvoorbeeld. „Olympische Spelen", zegt Marjan, „daar wil ik wel graag naar toe, maar dat wil toch zeker iedereen. Er kan in anderhalf jaar nog van alles gebeuren. Je kan het beste maar gewoon doorgaan. Dat doen we hier ook en wat Jaap zegt. gebeurt. Hij weet het precies". U kunt Marjan met de VZC mor genmiddag In xwembad Morgenstond aan de Haagse Loevesteinlaan de strijd zien opnemen tegen P.S.V., Zwemlust en ZIAN. Vijf Haagse for maties zullen met het Leidse LZC dan ook aan de start verschijnen. ROEL PRAAT l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 17