Torremolinos minia- touren :N Internationale sprinkhanenplaag vreet Costa del Sol op PALENWOUD AAN LAUWE SPAANSE KUST ZATERDAG 20 FEBRUARI 19'. WEGWEZEN ONDER REDACIE VAN LEO THURING jD IJK De komende tien jaar zal er volgens ruwe schatting van het Spaanse ministerie voor ontwikkeling iedere voor meer dan 1 miljoen geïnvesteerd worden aan de Costa del Sol. Dat komt neer op zo'n ronde drie miljard gulden tegen 1982, naar de toekomstkijkers, speculan- en gokkers aan de smalle zuid westkust tussen Almeria en La Linea weten intussen uit ervaring, dat alle schattingen tot dusver royaal door de praktijk zijn over troefd. Geld speelt hier geen rol. het kan niet op. De schamele 750 miljoen die de afgelopen 10 jaar nodig waren voor een ingrijpende edaantewisseling in deze eens rustieke, onderontwikkelde uit- oek van Spanje stellen niets voor vergelijking met de dimensies ran morgen. IUR VOO tlee. iCHAl El boom", het nieuwe Spaans-Ameri modewoord voor deze haast iriezelige metamorfose, is volgens iders nog maar nauwelijks begonnen. In de economische vruchten daarvj ijn heus niet in de laatste plaats oegevallen aan de plm. 250.000 van déze subtropische lap grond de Middellandse Zee, die er me lig graantje van meepikken. Hun le- ensstandaard herinnert nauwelijks barre jaren vóór 960 toen de armzalige vissers euterboertjes tussen de Sierra Neva- kust de hemel dankten edere peseta, die zij in handen kre- )tscbap gen. Maar omvang en tempo der ge laantewisseling zijn velen die hoofd gegroeid. üen vloek ,Dit is geen zegen van de goede God, naar een vloek!"., zegt de luwe Maria Montesino Lugues de grond 'van haar hart. Vaste Torremolinosklanten zullen haar wèl :ennen, want ze is een toeristi- che attractie geworden. Haar witte lerghuisje, „Villa Maria", staat vlak •en het strand van Playamar, aan slot van een steil straatje. Met of tonder deernis kan men het vrouwtje iaar bezig zien tussen haar fleurige iloempotten, terwijl een batterij lerwetse legkippen om haar heen- icharrelt. Tot begin 1970 had de altijd stemmig zwart geklede overgroot- noeder nog een vrije kijk op de «neden, maar toen werden haar deur 21 torenflats neergezet ip de landstrook naast het strand. Het tooncentrum Playamar, reusachtige woonbunkers, 950 luxe appartementen, die stuk voor stuk meer dan f 100.000 noesten kosten, maar die allemaal de 18 maanden moeiteloos i Amerikaanse eigenaar vonden. Voor Maria Lugues („ik heb niets c te leven, we waren altijd arm, geen meter grond mijn getrouwde dochter brengt mij het eten") is dat een droevige ontwik keling, een onbegrijpelijke straf van de hemel. Waar ze ook kijkt, overal om haar gammele hut staan nu fris- geverfde bouwwerken, waarin zonver- liefde, snobistische of superrijke vreemdelingen hun tijd in ledigheid doorbrengen. Ze kent er niemand van. Haar vroegere buren hebben hun be zit duur verkocht en zijn gevlucht. Het vrouwtje voelt zich vereenzaamd en verbitterd. En naar het onzichtbare strand wijzend zegt ze: „Als de vissers nu uitvaren, doen ze dat voor de buitenlanders. Het verleden is dood, net als mijn man!" Zo bekeken is Torremolinos inderdaad één groot nepzaakje geworden. In het witte zand van Carihuela, de vissers haven achter de rots, liggen nog wel een paar oude vangschuiten. Getaande oudjes knopen nog lange netten, ter wijl de vrouwen op de achtergrond de was doen. Maar het is publiek ver maak. pro forma, voor de show. Kit scherig opgekalefaterde waterfietsen, roei- en racebootjes zijn in de meer derheid. Ze liggen, netjes in het gelid, voor de branding te wachten op het zomerseizoen. De mensen van de Costa del Sol zullen aan de nieuwe idylle moeten wennen. Een blad als „Lookout", het best-geïnformeerde toeristenmagazine van Torremolinos (abonnees in 52 lan den), ziet het zo: .JDeze vooruitgang kan natuurlijk niet worden gestopt en is even noodzakelijk als wenselijk. Maar de Costa del Sol is 'n deel van Andalu- sië. een van de meest unieke etni sche streken van Europa. Het zou een tragedie zijn. wanneer al het eigene van deze kuststrook in naam van de twintigste eeuw werd weggebulldo- zerd om plaats te maken voor een ononderbroken keten van hoog oprijzen de woonblokken tussen Malaga en Es- tepona". Zo'n opmerking komt rijke lijk laat. want de skyline van de Costa del Sol wordt nu al door strak ke woonmonstrums overheerst. Uitein delijk wordt ook hier de dienst uitge maakt door het internationale groot kapitaal, dat zich niet door nostalgi sche motieven laa'tïéidëiï. Men zal* ongetwijfeld altijd wbt loze vissertjes laten zitten, oudé vrouwtjes door smalle steegjes laten sjokken, muil en echte ezels voor krakende karre tjes spannen, maar dan gebeurt dat om de internationale vreemdelingen waar voor hun geld te geven en niét uit begrip voor een stuk Spaans cultuur- verleden. Laten we eerlijk zijn. Tien jaar nadat ,,E1 boom" inzette heeft het voormalige vissersdorp Torremolinos, dat nog altijd een soort kerkdorp van de gemeente Malaga is, al zo goed als niets meer van het zo recente verle den kunnen redden. Het aantal inwo ners is op 8000 blijven staan, maar in hotels, pensions, appartementen en andere onderkomens is er accommo datie voor 50.000 toeristen geschapen (..veel en veel te weinig", zegt de VVV), die voortaan altijd de gang van zaken in Torremolinos zullen decrete- Bouwplaats Men bouwt koortsachtig, juist in de wintermaanden. Het dorp is één gi gantische bouwplaats. Ieder jaar ko men er tussen de 3000 en 3500 appar tementen bij, ofwel (zo heeft „Look out" berekend) één per 2,5 uur. De bouwkosten zijn in vijf jaar verdub beld. maar dat mag niet hinderen, want de kandidaatkopers, staan letter lijk te dringen. De koopprijzen schom melen tussen de f 25.000,- en vier ton. maar wie zo'n appartement verhuurt, maakt per jaar gemakkelijk 12 tot 15 procent rente. Torremolinos heeft nu 20 hotels, samen 4000 bedden. Voor een trekpleister van zo'n formaat is dat niets. Niemand gelooft, dat men de achterstand ooit zal inlopen, wat er ook gebeurt. Alleen in 1970 werden er 11 giganti sche bouwprojecten opgezet, die nu al bijna kunnen worden opgeleverd. Er zitten b.v. in: 3276 appartementen, 600 zakenpanden, 4 bioscopen, een ontel baar aantal restaurants, nachtclubs, een internationaal conferentiecentrum. Exclusief voor Amerikanen staan er 4 hotels op stapel, terwijl een „slaapto- ren" mei 1000 bedden uitsluitend voor Britse klandizie in aanbouw is. Het de goudkoorts begint te zakken kan niet op. Magazine „Lookout" bracht kortgeleden de voorbeeldige story van mevrouw Carlota Alessan- drini, die al in 1932 een stuk weer- i barstige grond kocht ten. westen van het dorp. „Daar maak ik een Spaanse Riviera van", zei de donna met profe tische overtuiging. In 1942 begon ze kleine bouwterreintjes van de hand te doen, voor 7 peseta's (35 cent) per vierkante meter. Vorig jaar werd er 6000 peseta's voor betaald. Mevrouw Alessandrini liet ook bungalowtjes bou wen. die in 1942 de prijs van., f 1250,- moesten doen, maar niet te verkopen waren. Ze werden in 1969 weer afge broken om plaats te maken voor een appartementenblok van 8 verdiepin gen. Prijs per appartement: f 300.000,- Dat is Torremolinos, Dollemolinos! Urbanisaties „El boom" beperkt zich niet tot de plaatsen, die rakelings langs de on verzadigbare Middellandse Zee gele gen zijn. Tot vrij diep in het binnen land is het bouwgeweld van de toeris tische hoogconjunctuur al doorgedron gen, in de vorm van „urbanisaties". Geen enkele Spaanse instantie weet op het ogenblik exact, hoeveel van die „woonontginningen" langs de Costa del Sol tot stand gekomen zijn, maar het zijn er vele honderden. En honderd duizenden hectaren zijn ervoor ont sloten en getransformeerd tot royaal aangelegde of knusse nederzettingen met de allure van hyperdure foren- zenplaatsjes. Het zijn reusachtige on dernemingen. De grootste urbanisatie, die tot dusver klaarkwam, is Nueva Andalucia, 12D0 hectaren groot, met honderden villa's, een compleet „in lands" dorp, golfbaan, arena voor stie regevechten. ambulancedienst, lagere school, busbedrijf enz. In de bergen van de Sierra Nevada is „Solynieve" in wording, een wintersportoord dat al f 40 miljoen heeft gekost en dat moet uitgroeien tot een accommodatie met minstens 13.000 bedden. Onlangs is het „Playboy"-concern gekomen met plannen om op een stuk woest land bij Los Monteros een urbanisatie van 125 hectaren uit te voeren met o.a. hotel (300 bedden), een plaza met nacht clubs en winkels, een arena met meer dan 1000 zitplaatsen. De Spaanse regering is, nog juist op tijd, begonnen met het stellen van eisen. In alle urbanisaties moet min stens 20 pet. bestemd worden tot openbaar parkgebied, nederzettingen boven de 200 hectaren moeten zelf zor gen voor scholen, politie, bestuur en klinieken. En het spreekt vanzelf, dat ook de aanleg van wegen, waterlei ding enz. door de merendeels buiten landse „moneymakers" voor hun reke ning moet worden genomen. Dergelij ke bepalingen kunnen aan de Costa del Sol de pret niet drukken, zolang het mogelijk is, dat b.v. de 80 bouw terreinen van een urbanisatie voor elke f 250.000,binnen drie uur een eigenaar vonden Spanje heeft zich duidelijk en bewust overgeleverd aan het internationale vreemdelingenverkeer, dat nu al meer dan 50 pet. van 's lands schatkist vult. In 1970 rolden er zo'n 18 miljoen toeristen binnen. Torremolinos en naaste omgeving kregen er twee mil joen. Men durft te voorspellen, dat zich die cijfers binnen enkele jaren verdubbeld zullen hebben. Wat er dan nog overblijft van de oude Costa del Sol is alleen voor bijzienden nog een raadsel. Het ligt voor de hand. dat hier een gebied wordt platgewalst, omgewoeld en herschapen onder de massale, onoverwinnelijke druk van de aanzwellende mensenlegers, die op de zuidelijke zon afkomen. Deze inter nationale sprinkhagenplaag zal niets ontzien. Men hoeft maar in Torremo linos rond te kijken om dat te consta teren. Wat drijft al die miljoenen deze kant op? Voordat „El boom" er was, zal het wel de zalige, primitieve rust zijn geweest. Het isolement, dat aan- sprak. Met het tropisch klimaat als toetje. Nu is die rust er zelfs in de wintermaanden niet meer, omdat de reisbureaus er een continubedrijf van maken. Ik gun iedereen zijn voorkeur Misschien is Torremolinos nóg wel geweldig, een belevenis, een oppep- pertje. En thuis kun je altijd nog pronken, dat je zomaar op de stoep Bobby Moore, Miss Zweden, Mel Fer rer of welke internationale vip dan ook tegen het vege lijf bent gelopen In, Torremolinos is niets gelogen. JAN DERIX 'orkum goedkoopte-eiland april is het Oostfriese Borkum letter- ik een goedkoopte-eiland. Voor een vaste rijs van nog geen 50 Duitse Marken voor en weekeinde of voor 170 Marken voor een 'eek kan men reeds een zilt overstapje ma- en. Bij deze prijzen zijn inbegrepen nacht- erblijf met ontbijt, vaartocht van Emden aar Borkum, uitstapje op het eiland, Kurtaks een abonnement voor het zeewater- wembad. Inlichtingen: Duits- reis en infor matiebureau, Spui 24 in Amsterdam, telef. 020- H1293. rijk. Het Deense cultuurministérie heeft on langs een onderzoek ingesteld op 65 Deense miniatuureilanden en de slotconclusie was, dat de recreatieve mogelijkheden in deze verbrokkelde bezittingen uniek zijn. Het Deens Verkeersbureau in Amsterdam, Kei zersgracht 518, tel. 020-226717 heeft trouwens al vorig jaar tientallen Nederlanders de weg gewezen naar de eilanden der eeuwige stilte. Zonder uitzondering rapporteerden deze va derlandse spitsafbijters, dat ze de vakantie van hun leven hadden gehad. Vissen in Aarhus Het 19e internationale zeehengelfestival wordt op 4 en 5 september gehouden in het Deense Aarhus, de tweede stad van Denemar ken. De deelneming staat voor iedereen open. Aanmeldingen bij Kaj Nielsen, Skolevej 18. DK-8260 Viby J, Denemarken. Robinson Crusoe spelen lobinson Crusoë, de legendarische solitair op in onbewoonde eiland, is niet dood, maar (rit elke zomer voort op één van de honder- «n verlaten eilanden van het sappige Deense Tafeltje dek je Mocht u dit jaar toevallig tussen eind juni en eind september in de Deense hoofdstad Ko penhagen zijn, dan loont het de moeite om even binnen te wippen bij het hotel Royal in het centrum van Kopenhagen. Daar wordt u dan gratis ingewijd in de edele kunst van het Deense tafeldekken. Ook kan é»en een stoom- Huisje verwisselen De Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Pan American Airways heeft een unielc uitwisse lingssysteem opgebouwd, waarbij Ameri kaanse en Europese vakantiegangers in el- kaars huizen vakantie kunnen gaan houden Aangezien op deze wijze kosten voor logies vrijwel geheel worden uitgespaard doen zich ongedroomde mogelijkheden voor een goedko pe vakantie voor. Om de uitwisseling moge lijk te maken geeft Pan Am een gids uit. waarin iedere deelnemer zijn naam, adres en voornaamste details over inrichting, grootte en ligging van zijn huis laat opnemen voor een bedrag van even meer dan 30 gulden Deze maand komt de eerst gids uit en daarna volgen in april en mei nog enkele supplemen ten. Op eigen initiatief kunnen de inschrijvers daarna contact opnemen met adressen over- Goedkope bungalows Na afloop van het zomerseizoen 1970 startten de streek-VW's West-Brabant en de Baronie prijzen. Het s Breda een actie voor verhuur foon 01600-32150. eigen slakkehuisje warmde bungalows tegen sterk gereduceerde mend voorjaar te handhaven. Reeds vanaf 50 maanden recreëren Nachtje in een slakkehuis Als u dit jaar naar Zwitserland of Italië reist en de Autobahn in Duitsland wilt vermijden, kunt u eens overwegen om door de Franse Elzas en de Vogezen te rijden. Een dankbare, toeristische route, die weliswaar wat langer is, maar veel meer de moeite van het rijden waard is. Als u het dan helemaal volmaakt wilt hebben, moet u in Frankrijk een stop maken in het unieke Relais Lorraine-Alsace. De eigenaar, Maurice Thiery's goddelijke kok en wijnkenner par excellence heeft hier aan de Raon-L'étappe (88) een aantal betonnen slakkehuizen laten bouwen, waarin het zeer goed toeven is. Fervente vissers kunnen des gewenst vanuit het raam van hun exclusieve bungalow een hengeltje uitwerpen in de snel le vliet, die dwars over het terrein loopt. Als u in het hoogseizoen gaat, moet u wel van tevoren uw slakkehuisje reserveren bij de heer Thery. want de toeloop van Fransen en buitenlanders is groter dan het beschikbare aantal romantische optrekjes. Dus even een zespersoons- briefje in uw beste school-Frans naar M. de komende Thiery, Relais Lorraine-Alsace, Raon-L'étaoDc Een over- (88), Frankrijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 15