s
bouwt
;inderhotels
Miljonair
- kinderhof
Door dat stof
ikruipt een mens..
Susan Oliver (Anne Howard):
verjaardag in rondvaartboot
VOOR HONDEN EN
KATTEN ZIJN ER
HOTELS, MAAR
VOOR KINDEREN
IS ER NIETS
Voor een tientje
per nacht nog
'n glaasje melk
voor 't slapen
gaan
ZR. CELINE
AFHANKELIJK
VAN MEMISA
Restauratie
oud Batavia
Volledig verzorgde
NS Mïnitrïps
in eigen land
Geen troepen
VS bij strijd
in Laos
Uitsmijtster
van 100ste
„vuist
Buit postroof
beneden de ton
tUARI DRDAG 13 FEBRUARI 1971
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM Gregorius van der Vlugt kan, als hij dat zou willen, de pijp aan
Maarten geven. Hij zou de vergelijking is van hemzelf een zeewaardig jacht
iiinnen kopen, er een mooie vrouw op installeren en over blauwe zeeën cruisen
naar aanbevolen eilanden. Waarlijk een lokkende eindbestemming voor een man
52. Maar Gregorius van der Vlugt, van wie het telefoonboek bescheiden ver-
neldt dat hij is „gedipl. drogist chem. en fotospec." doet dit alles niet. Nu hij zich
langzaam uit het zakenleven gaat terugtrekken dat wèl wil hij zijn tijd en
renten steken in goedkope kindercrèches. Hij heeft er in enkele maanden al drie uit
de grond gestampt en twee nieuwe staan op stapel. Jongste initiatief, opzienbarend
genoeg om met hem te gaan praten: D e bouw van een hotel, helemaal uitsluitend
lestemd voor kinderen. In Gregorius van der Vlugt is Bolle Tinus eindelijk waar-
leid geworden. Tot en met zijn afkeer van Dolle Mina's toe. „Alleen maar
eschreeuw", zegt hij nurks. „Ik heb ze geschreven wat ik allemaal doe en van plan
ben. Ik heb ze uitgenodigd om te komen kijken hoe het óók kan. Ze hebben niet
eens de mbeite genomen om te antwoor den. Een lachertje".
Dertig jaar geleden begon Gregorius van
ier Vlugt een bescheiden drogisterijtje in
Amsterdam. Zijn wèekomzet was 150 gul
len. Nu is hij enige aandeelhouder van een
geparfumeerd imperium, dat onder meer
jftien drogisterijen, acht kapsalons en een
ivinkel in tropische vissen omvat. Jaaromzet
u eeëneenhalf miljoen. Allemaal van hem.
Hij leidt zijn activiteiten vanuit een klein,
sjiek ebtimemrd kamertej, hoog boven
ujn grote drugstore in een Amsterdamse
üüfS
Gregorius van der Vlugt. een kleuterleidster
i acht gasten van één van zün vijf kinder
crèches.
nieuwbouwwijk. Zijn ewrktiugen zijn één se
cretaresse en een eenvoudig kaartsysteem.
„Het kan alelmaal veel simpeler dan de
mensen denken", zegt hij.
Wat de zakelijke gegevens over het kinder
hotel betreft: Het wordt gevestigd in een nog
te bouwen tweede etage boven voornoemde
drugstore. Er zal plaats zijn voor evetrig
kinderen. De prijs is tien gulden per nacht,
inclusief ontbijt „en dan krijgen ze voor
het slapengaan heus nog een glaasje melk
en een sinaasappel ook. Voor dat geld heb je
teegnwoordig niet eens meer een oppas".
In het hotel, waarvan de bouw in april
begint en dat in oktober geopend wordt,
zullen gediplomeerde kleuterverzorgsters be
schikbaar zijn om de kinderen zoet te hou
den. Een televisie zal met het oog op de
Fabeltjeskrant niet ontbreken. Er komen zes
kamers met zes tot zeven bedden. De wan
den zijn van zogenaamd hard glas, dat
tegen een stootje kan en de kinderen het
idee egeft, toch bij elkaar te zijn. „Denk
eens aan alle voordelen", zegt Gregorius van
der Vlugt. „Ouders kunnen rustig een
avondje uitgaan en doorzakken. Ze kunnen
ed volegnde moregn nog uitslapen ook al ze
willen; wij zorgen wel dat de kinderen naar
school worden gebracht. En als ze nou eens
twee weken lekker naar de wintersport
willen? Wie er tweeduizend gulden voor
over heeft om in Aroa te zitten, zal graag
die paar tientjes missen om zijn kind in
goede handen te weten. Het i te gek
voor honden en katten heb je hotels, maar
voor kinderen is er in heel Europa niets".
TOREMOLINOS
Dat gaat dan veranderen, want ook in het
Spaanse Torremolinos bouwt Gregorius van
der Vlugt momenteel een kinderhotel met
een capaciteit van veertig bedden, annex*
een dagverblijf voor honderd kinderen. Daar
kost een overnachting tweehonderd peseta's
(f 10,70). ..Ik heb er geen idee van of het
rendabel zal zijn", zegt Van der Vlugt. ..Ik
maak nooit een calculatie. Ik ben in Spanje
zomaar gaan bouwen en zo doe ik het in
Nederland ook. Ik vraag niet: wat kost het",
maar: is het een eerlijke prijs? En ik vind
een tientje een eerlijke prijs. Ik heb daar
Jjie grond in Torremolino. Moet ik er dan
Gregorius van der Vlugt:
een bungalow op neerzetten en deze dag
zitten te kletsen met de vissers uit de
Ik maak me graag nuttig. Vakantieganger
inTorremolinos willen wel eejis een dagje
naai Granada, de ruïnes bekijken. Als je
een kind mejpneemt op zq'n excursie,, kost
liter water) dat een deel van de inmense
ruimte boven de drugstore vult. Er komen
duizenden kinderen in de week en elders in
Amsterdams nieuwbouw heeft Van der
Vlugt een tweede overdekte zwemgelegen-
heid met hetzelfde bezoekcijfer.
„Met schoolzewmmen." zegt hij misprijzend,
„beginnen ze in Nederland, ondanks het
gevaar van het vele water, pad in de
hoogste klassen, Verstandige moeders die
hun kleuters willen leren zwemmen, moeten
helemaal naar de binnenstad. Daar heb ik
gewoon iets aan gedaan". Op dezelfde etage
bevindt zich ook een van zijn drie kin-
edrrèhes, die verbluffecnd goed geoutilleerd
blijkt te zijn. Kindertoiletjes, douche, zand
bak, televisie, echt keukentje, rustkamertje
met bed, speélgoed in alle denkbare varië
teiten, glijbaan incluis.
Gregorius van der Vlugt vraagt er per dag
8 gulden voor. Dat is f 8,50 minder dan de
Amsterdamse Vereniging voor Kinderdag
verblijven die f 16,50 rekent. „Niet dat die
te duur zijn", zegt hij, „de kwestie is alleen:
wat moet ik nou reeknen? Deez drugtsore
heeft me wee on gekos, maar t hij staat
voor nul op mijn balans, terwijl ik er
momenteel een miljoen voor kan krijgen. De
etage waar nu de crèche en het zwembad
ziin ondergebracht, had jk aan een Chinees
restaurant kunnen verhuren voor 2500 gul
den in de maand. Moet ik dat doorbereke
nen in de prijs per kind? Ik doe het voor
mijn plezier
De administratie loopt via de boekhouding
van mijn zaak. Dat kost ook al niets. Kiik:
zo kom ik per week al minstens 500 gulden
goedkoper uit dan de vereniging. Ik doe het
niet om eraan te verdienen. Hier hebt u het
bewijs: een brief van de inspecteur van
belastingen die me vrijstelt van omzetbelas
ting over mijn crèches, omdat ze egen winst
oogemerk hebben."
GESCHEIDEN
Vanwaar deze belangeloze kinderliefde?
Gregorius van der Vlugt wordt ernstig en
vertelt over zijn scheiding, die drie jaar
geleden een feit werd. Hij had een zoon van
zes. „Mijn vrouw kon de opvoeding niet aan
en zei: doe jij het maar. Ik heb die zware
taak aanvaard maar voel dat ik erin tekort
ben geschoten. Je kunt niet gelijktijdig za
kenman, vader en moeder zijn.
Toen kwam die televisieuitzendig van Mar
cel van Dam over geseheiden ouders. Hij
had het over de noodzaak van een opvang
gelegenheid waar kinderen wat liefde en
aandacht kunnen vinden. Het idee sprak me
aan. Ik dacht: je hebt de ruimt, het geld en
de zakelijke ervaring. Je boven de vijftig
en je wilt toch minder gaan werken. Je zit
in een vacuüm. Wat wil je gaan doen?
Vissen? Lekker gaan leven? Dat gaat ook de
keel uithangen Zo kwam ik op de gedachte
van die crèches. En nu leidt het één tot het
Hij heeft nog meer plannen, allemaal op het
geiuk van het kind gericht. Nederland zal
ervan blijven horen ,,In wat ik doe, zit
eigenlijk maar één klein prestatietje," zegt
hij ten afscheid, „voor iemand met geld is
het geen kunst om een crèche of kinderhotel
te openen. Zwolsman of Caransa kunnen dat
nog veel beter dan ik Het is een kleine
moeite Waar ik blij mee ben. is dat ik het
werkelijk gedaan heb. Is er behoefte aan?
Nou dan komt het er. Hoe je het doet, is
verder niet belangrijk. Dat .is franje".
Piet Snoeren
dat 36 gulden. En zou een kind dat leuk
vinden? Bij mij worden ze voor f 10,70 door
gediplomeerde kleuterleidsters beziggehou
den. Ze krijgen te eten en te drinken. Het
hoort er allemaal bij. En al de ouder
gezellig met zijn tweetje Spanje in willen of
een paar daagjes willen oversteken naar
sAfrika, nou, dan slaepn d kinederen bij
Overigens zal het hotel alleen in de vakan
tiemaanden als zodanig fungeren. De rest
van het jaar zal er een kleuterschool, annex
internaat in gevestigd zijn voor de kinderen
van de internationale set die in Torremoli
nos is neergestreken en voor kinderen van
progressieve Spaanse ouders „die hun kleu
ters niet bij die zwarte, afschrikwekkende
Spaanse nonnen op school willen doen".
ZWEMBAD
De kale trap beklimmend die voert naar het
kantoortje van Gregorius van der Vlugt,
word je overvallen door een afwijkende,
licht onaangename geur. Dat klopt. Het is
de chloor in het zwembad (inhod 50.000 Boven de drugstoi
i drogist Van der Vlugt:
ïn onze bijzondere verslaggever)
Acht uur, de zon brandt al fel door
stofwolken, die de bus van Kisumu
Kenia heeft achtergelaten op de
imweg naar Oeganda. Door dat stof
nipt een mens, zonder armen en voe-
een bewegende hoop todr-en op weg
ar het ziekenhuis. En er komt er een
i het bos, met een bloedende voet. Op
veranda zitten de anderen al, met
fcuwen van handen, met voeten zon-
tenen, in stukken autoband, met
tgcbluste ogen en in elkaar gcfrom-
veretterende gezichten. Ze
ttchten geduldig op zr. Celine. Zr.
'line neemt een slok thee, en kijkt
ar eens moedeloos naar de deur-
Ik, die vannacht voor de witte mieren
«weken is.
Zr. Celine is moe. Lichamelijk moe.
it sinds vijf uur vanmorgen heeft
al twee kleine Afrikaantjes op de
ereld geholpen. Letterlijk op de we
id. op de grond, omdat alle bedden zijn
ïzet. Ze heeft de ronde moeten doen
het ziekenhuis. Langs al die geval-
an oogtrachoom en mal a, tbc en
ilharizia, kwahiorkor en mijnworm. Ze
AMSTERDAM (ANP) Op initiatief
an gouverneur Ali Sadikin van Dja-
arta zal binnenkort worden begonnen
■et de restauratie van het historische
'adsgedeelte van het voormalige Bata-
■a (thans Djakarta).
In de komende anderhalf jaar zullen
ct uit 1710 daterende stadhuis en
ndere gebouwen rond het vroegere
tadhuysplein (thans Kotaplein) in hun
ude staat worden hersteld. De restaura-
zal zich ook uitstrekken tot de vroe-
'ere haveningang van Batavia en een
°or de kust gelegen oud Hollands fort.
ian het plein komt een historisch mu-
eum met een tentoonstelling over de
"erenigde Oost-Indische Compagnie en
e specerijenhandel. Verwacht wordt,
'at het stadsgebied een grote toeristische
ttractie zal worden.
heeft een navelbreukje moeten bedwin
gen met een penny, omdat er geen
navelverband meer is.
Zr..Celine weet. dat de genezing van
malaria per patiënt niet me., dan een
paar gulden kost. Maar ze weet ook,
dat er nog steeds twintig miljoen me
laatsen zijn, en dat er per jaar nog
steeds een half miljoen bijkomen. Om
dat er geen geld en geen mankracht is
om alle gevallen op te sporen en te
behandelen. Hier zit het trieste gevolg,
de allerergste verminkte gevallen, die
bovendien vaak door hun dorp zijn
uitgestoten en die niet meer voor hun
eigen levensonderhoud kunnen zorgen.
Zr. Celine slikt maar weer eens. en
gaat aan het werk. Ze trekt voorzichtig
een sandaal uit, die vol zit met geron
nen bloed, er steekt een grote spijker
dwars door de voet. maar de patiënt
voelt het niet. Ze deelt medicijnen uit,
en verbindt handen, voeten, gezwollen
gezichten.
Ze hebben allemaal op wat eten gere
kend, maar het is er niet. Niet voor die
mensen zonder ledematen, die in vuile
lappen door de dorpen kruipen en hin
ken, op zoek naar een banaan of wat
pap. Niet voor de melaatse moeder met
drie kinderen, die de eerste tekenen
van eiwittekort vertonen, grijze haar
tjes. een doodskop, een gezwollen buik.
Dat is de ware oorzaak van de ver
moeidheid van zr. Celine. Ze tovert nog
een paar shilling te voorschijn, zodat de
allerergste patiënten tenminste terug
kunnen met de bus.
Zr. Celine is en uniek geval. U zou
haar behalve in Kenia in heel Afrika
kunnen vinden, in heel Zuid-Amerika.
in heel Zuid-Azië. Ze tobben allemaal
iedere dag met dezelfde zorg. medische
hulp te moeten verlenen zonder dat er
voldoende medicamenten, voedsel en
verbandmiddelen voorhanden zijn. Want
de missie en de zending, die in het
grootste deel van alle ontwikkelingslan
den. nog de enige zijn. die iets aan
medische zorg kunnen doen. ziin volko
men afhankelijk van onze liefdadig
heid.
De Memisa. de Medische Missie-Actie,
probeert hen te helpen. Met de bouw i i
inrichting van ziekenhuisen en kliniek-
jes, met het uitzenden van doktoren,
verpleegsters en assistentes, met' de op
leiding van een landseigen kader, met
het verzenden van kleding, voedsel, ap
paratuur, medicamenten en verband
middelen.
In dit weekend houdt de Memisa
haar jaarlijkse kerkcollecte, maar mis
schien wilt u niet wachten. Gireer
eventueel vandaag: giro 51360-Memisa.
Eendrachtsweg 49, Rotterdam.
(ADVERTENTIE)
Nieuwe Rolls. Rolls-Royce zal de
volgende week in Monte Carlo een ni
model onthullen. Een groep autojourna
listen in Londen is uitgenodigd bij de
presentatie aanwezig te zijn.
2 dagen Amsterdam f 37.-
3 dagen Zuid-Limburg f 45.-
3 dagen Twente f 49.-
3 dagen Bergen N.H. f 49.-
3 dagen Montferland f 60.-
3 dagen Friesland f 62.-
3 dagen Brabant f 64.-
5 dagen Terschelling f 75.-
Prijzen van elk station
in Nederland.
Vertrek dagelijks.
Inlichtingen in de
NS-reiskrant op de stations.
voordelig
uit met NS
SAIGON (AP) Hel Amerikaanse
militaire hoofdkwartier in Saigon heeft
i vanmorgen een verklaring uitgegeven
waarin bet bericht van de Amerikaanse
omroepmaatschappö ABC werd tegen-
I gesproken als zouden Amerikanen zijn
verbonden aan de Zuidvietnamese lan
dingstroepen die in Laos zjjn ingezet.
Het opperbevel bevestigde dat Ameri
kaanse helicoplerpiloten de lijken van
vier Amerikaanse helicopterbemannings-
leden hadden opgehaald, die maandag
gesneuveld waren toen hun vliegtuig
werd neergeschoten
Het opperbevel zei dat het vijfde stof-
I felijk overschot dat door de piloten was
opgehaald een Zuidvietnamese parachu-
tist was en niet een Amerikaans militair
in het uniform van de Zuidvietnamese
luchtlandingstroepen, zoals ABC had
1 meegedeeld.
AMSTERDAM Misschien wist niemand vór Duys' hon
derdste Vuist vol verrassingen, welk gezicht b(j de naam
Susan Oliver hoorde. Wel bekend was de jonge blonde
fysiotherapeute uit die onuitputtelijke bron van menselijke
moeilijkheden: Peyton Place. Haar aantrekkelijke verschij
ning bracht heel wat mannen dichter bij het. zich elke
dinsdagavond voltrekkende vrouwendrama en heel wat
vrouwen vroegen zich af „of het wat zou worden", tussen
dr. Rossi en de blonde Anne. Nu heet Anne gewoon Susan.
Want de AVRO heeft haar uit Los Angeles naar Nederland
en uit die betrekkelijke anonimiteit gehaald om als vrou
welijke uitsmijter te dienen in het andere televisieverhaal
dat maar niet wil ophouden: de Vuist van Duys.
We spraken haar gistermiddag in het
theater 'l Spant, waar het grote gebeu
ren zich 's avonds zou voltrekken. En
dat was te merken ook. Wachtend op
Susan, die donderdagavond in Neder
land aankwam via een vliegtocht met
omwegen veroorzaakt door een mistig
Schiphol, namen we wat sfeer mee
Aan de ene tafel het rappe Frans van
de Swingle Singers, aan de andere het
voltallige Vuistpersoneel dat door re
gisseur Theo Ordeman bedankt weid en
beloond met wat dacht u Willems
boek en de kersverse plaat van Vuist-
ganger Paul Rolman „Mag ik effe
ademhalen"
LESSEN NEDERLANDS
Als Susan arriveert, een klein blond
vrouwtje met wat ouwelijke handen
maar een erg leuk en open gezicht, ver
huizen we naar de arena van het thea
ter zelf waar straks alles voor de leeu
wen zal gaan. Susan, net terug van de
kapper en gehuld in een Russische sto
la, voor een roebel door haar in Moskou
gekocht, begint uit zichzelf te vertellen
hoe leuk ze het in ons land vindt. „Ik
was net klaar met opnamen voor een
show, toen ik werd opgebeld om naar
Holland te komen. Ik had helemaal niet
het gevoel dat dat ver of vervelend zou
zijn; het leek me geweldig. Ik heb in
Los Angeles twee lessen Nederlands
genomen om althans iets te kunnen
zeggen in jullie taal en te hóren hoe
die klinkt". Om dat te bewijzen
schraapt ze haar keel eens met twee
beslist niet zuidelijke g's, en zegt met
een niet eens zo opvallend aardappel
accent „Ik spreek geen Nederlands".
Dat heeft succes hij de journalisten,
die inmiddels zien hoe op Willems tafel
een goudvissenkom wordt neer gezet
met liefst honderd exemplaren. Als ie
mand het waagt om dierenmishande
lingte roepen, wordt die kreet onmid
dellijk gesust door iemand van de
AVRO. die laat zien dat een extra-
zuurstofapparaatje aan de kom vast
Na nog eens onderbroken te zijn door
de Swingle Singers die Duys beslist
willen laten horen he ze „live" klin
ken, gaat Susan verder: ..Toen ik ge
vraagd werd voor Peyton Place, kende
ik de serie niet. Ik had er niet zo erg
veel goeds over gehoord, maar mijn
agent zei dat ik het beslist moest doen
Heeft zij er geen spijt van gehad?
„Beslist niet. De serie viel me heel erg
mee. Er zitten geweldig goeie acteurs in
en je ziet ook duidelijk dat de karak
ters zich ontwikkelen. Het is ontzettend
leuk om 's morgens met de opnamen te
beginnen, terwijl je nauwelijks weet
hoe het 's avonds zal eindigen" Maar
Susan doet meer dan alleen Peyton
Place. Ze is oorspronkelijk toneelactrice,
maar komt ook bij film en tv terecht.
Voor de film speelt ze o.a. met Jerry
Lewis in „It is orderly, orderly"-, en
met Taylor in ..Butterfield 8". Terwijl
ze voor de televisie gastrollen vervult
in „The Virginian", „Doktor Kildare" en
..The Defenders'".
ELISABETH VÊRLEGEN
De onvermijdelijke vraag is hoe ze
ertoe gekomen is om actrice te worden.
Heeft ze dat altijd gewild? ..Je zal erom
lachen", zegt ze „maar ik was altijd
een verschrikkelijk verlegen meisje. In
gezelschap durfde ik mijn mond nau
welijks open te doen en als de telefoon
ging was ik gewoon bang om hem op te
nemen. Toch wilde ik toen al graag
toneelspelen". Het is haar gelukt, en
wie haar ook eens op het witte doek
wil gaan zien. moet wachten tt»t de film
..Company of Killers" in de Nederlandse
bioscopen gaat draaien Du: - in speelt ze
naast Van Johnson en Ray Millond. een
gangstermeisje. ..Een heel andere rol
dan ik in Peyton Place speel", zegt ze.
,,lk ben er een meisje in dat verliefd is
op een gangster, en hem als maar blijft
achtervolgen terwijl hij me helemaal
niet wil". Het zal nog enkele weken
duren voor de film er is. Voorlopig
moeten we op het Amerikaanse dorp
der zonde, Peyton Place, blijven teren.
Hoe staat het er trouwens mee? Susan
lacht geheimzinnig en verontschuldi
gend tegelijkertijd, ,er gaat heel w t
gebeuren, maar ik mag niets zeggen."
De AVRO, bang dat de belangstelling
misschien zou verminderen, heeft dat
liever niet. maar uit betrouwbare bron
hebben we gehoord, dat het allemaal
zeer dramatisch wordt. Nog dramati
scher dus.
PILOTE
Susan Oliver blijft opgewekt praten
en geeft geen moment de indruk ook
buiten haar werk te acteren. Een meis
je zonder allures. Die krijgt ze ook niet
als ze praat over iets waai ze toch best
trots op mag zijn: haar escapades in
het vliegwezen. Behalve haar eigen
vliegtuig, bezit ze ook een volledig
vliegbrevet. Zelfs in Amerika iets bij
zonders voor een vrouw. Ze is in 1964
met vliegen begonnen en mag nu zelfs
in meermotorige straaljagers haar
boodschappen doen. Ze maakt inderdaad
druk gebruik van die mogelijkheid
want een publiciteitstournee langs
Amerika's grote steden, deed ze met
haor eigen vliegtuig. Heeft ze daar
nooit moeilijkheden mee gehad? „Eén
keer,", antwoordt Susan, „Ik was uitge
nodigd voor een filmfestival in Moskou
en ik dacht dat ik daar best naar toe
kon vliegen. Ik bleek er de nodige
papieren voor te moeten hebben; dus
vóór de Russische grens moest ik terug.
In Kopenhagen heb ik daar twee we
ken op moeten wachten."
JARIG
De grootste verrassing in het gesprek
komt als Susan vertelt dat ze vandaag
jarig is. Hoe oud horen we niet, al zeg
ze voor de grap 83. Het zal wel 38 zijn,
want ze lijkt duidelijk ouder dan ze er
op de televisie uitziet. Er stond haar
trouwens het een en ander te wachten
op haar verjaardag. Het filmverhuur
kantoor dat haar nieuwste film uit
brengt, heeft haar een verjaardagsfeest
in epn rondvaartboot in Amsterdam
aangeboden. Daar ontvangt ze bij
kaarslicht behajve een verjaardagstaart,
Willem Duys en medewerkers, Neder
landse nieuwste ster Willeke Alberti en
misschien zelfs „Hoss". U weet wel. de
zware jongen uit de t.v.-serie „Bonan
za". die zelf Dan Blocker heet. Hij is in
Nederland om hier een zaak in speed
boten te gaan opzetten en zelfs te
overwegen om hier en niet in Zwitser
land te gaan wonen, zoals eerdere be
richten verluidden. „Hoss" kwam trou
wens nog even in de honderdste Vuist
kijken.
BERT JANSMA
ALKMAAR (ANP) Het onderzoek
van politie en PTT naar de diefstal
van de postauto in Alkmaar, heeft tot
de slotsom geleid, dat de buit „etterlijke
tienduizenden guldens, maar beslist min
der dan een ton" moet hebben bedragen.
