SHREDDER HAAGSE SCHROOTHANDEL LOST PROBLEEM VAN WELVAARTSSTAAT SUPER-MECHANISCH OP maakt van elk autowrak brok puur ijzer EERSTE GEREGELDE AUTOWRAK OPHAALDIENST STAAT OP STAPEL Dwarsliggers hard aanpakken 14511 %J DEN HAAG Heden ten dage wordt het vestigen van een industrie door niet belanghebbenden met hand en tand tegengewerkt. Terecht: lucht- en milieuvervuiling zijn al erg genoeg, zodat een industrie vooral in het westen van het land met zijn bevolkingsconcentratie eerder een wan- dan een weldaad kan zijn. Toch ziet de 24-jarige Kees Kroesemeijer er niet tegen op om in de Binckhorstpolder in Den Haag een installatie te bouwen van zestig meter lang, zestien meter hoog en twintig meter breed. Een industrie waarvan de investering in de miljoenen loopt. Op de grens waar Den Haag, Rijswijk en Voorburg elkaar ontmoeten verrijst een installa' die tot nu toe niet eerder op het vasteland van Europa werc' gebouwd. Een volautomatische autovernietiger, een zogenaamde Shredder, die zo modern is en zo selectief werkt, dat van een Volkswagenbus na een reis van zestig meter over lopende banden en via allerlei bewerkkamers een brok puur ijzer overblijft. Het kan zo door Hoogovens gebruikt worden. Staande voor zijn twee jaar oude autopers, inmiddels ook al gerijpt voor de schroothoop, toont Kees Kroesemeijer wat aan puur ijzer overblijft van een deur van een Volkswagenbus. Kees Kroesemeijer is al enkele jaren autosloper van professie en zijn slo persbedrijf in de Binckhorst wordt door wrakken gefrequenteerd. Dit was twee jaar geleden dan ook de reden dat schroothandelaar Kroesemeijer een machine aanschafte die van een aotomobfel in tijd- van énkele minuten een drietal fraaie pakketjes maakte. „We stoppen nu met persen", zegt Kees Kroesemeijer, „trouwens het kan moeilijk erg veel langer. De machine die ik twee jaar geleden aanschafte is inmiddels zelf rijp voor de schroot hoop. Niemand had dit zien aanko men, daarom weet ik niet hoe lang die nieuwe Shredder - to shred is het Engelse woord voor malen mee zal gaan. Ik hoop tien jaar, dan komt het geld er wel uit. Maar als het ook maar twee jaar duurt dan zit dat voor ons niet best. De nieuwe machine heeft zoveel functies dat hij een capa citeit kan halen van 120 auto's per uur. Dat konden we met die pers nooit bereiken. Bovendien werkt de Shredder economischer dan die pers. Nu houden we puur ijzer over. en dat is uiteraard beter dan die pakketten, waarin «die vuil nog aanwezig was." Proces „Neem een deur van een Volkswagen bus. Je zou het niet zeggen, maar daar is zes kilo lak in verwerkt. Dat betekent dat als we er drie pakketten van maakten, twee kilo verf in een pakket zat. Bij de Hoogovens moesten die pakketten dan eerst weer schoon worden gemaakt. Dat is nu niet meer nodig. De nieuwe machine haalt de lak eraf, verwijdert vuil, olie, zelfs de hechtnietjes waarmede de be kleding is bevestigd. Het probleem is echter nog: waar laten we direct al dat vuil, want van duizend auto's per dag blijft wel wat achter." „Het is natuurlijk een enorm proces waarblj veel stof en rook" vrTJRoffit. T5ë schoorstenen zijn echter voorzien van speciale filters. Luchtverontreiniging komt er niet aan te pas. Een tweede voordeel is, dat deze machine door één man vanuit een centrale regelkamer kan worden bediend". „Deze nieuwe Shredder kost wel een vermogen, maar hier staan een massa voordelen tegenover. Ik ben in Ameri ka en Engeland geweest en heb de werking van deze machines dagenlang bestudeerd. Ik moet zeggen dat het Het heeft Kees Kroesemeijer enorm veel hoofdbrekens gekost alvorens hij de bouw van de fundering, waarop de Shredder moest komen, kon uitbeste den. Jaren van besprekingen met au toriteiten en leveranciers gingen er aan vooraf. Het denkbeeld van de autovernietiging werd bij de Kroese- meijers pa, voorzitter van Holland Sport, doet het thans heel kalm aan en heeft de leidsels van de nieuwe zaak aan zoon Kees gegeven ont stond al in 1962 toen de grote autogolf Nederland overspoelde. „Toen voorza gen wij al dat de auto één van de grootste problemen zou worden", zegt Kees Kroesemeijer, zelf hartstochtelijk coureur en rallyerijder. „Wij zijn toen al gaan denken aan het vernietigen van wrakken. Twee jaar geleden kwam die pers, maar die kan het niet „Er zijn momenteel zoveel wrakken in Nederland, dat is gewoon onvoorstel baar. De straten staan er vol mee en als iemand zijn auto kwijt wil, ge woon omdat het ding onverkoopbaar is geworden, dan laat ie hem ergens achter. Een ander vindt dan op een morgen een hoop schroot voor zijn deur. Ik heb het meegemaakt dat ik 's avonds een keer op de zaak moest zijn. Het is daar 's avonds aardedon ker. Ik kom de weg op rijden en zie twee lui amechtig achter een aftandse wagen aandouwen. Toen ze mijn lich ten zagen, gingen ze er als een haas van door. Ik moest wel lachen, want ik had er een wrak gratis bijgekre- gen. De mensen moesten eens we- „Ik wil graag die autowrakken heb ben. Als iemand er mee in zijn maag zit, laten ze dan maar bellen, en het hoeft heus niet voor niets, want ik wil er nog wel een paar tientjes voor betalen ook „Er speelt echter nog een ander pro bleem. Wie bepaalt nu of een auto een wrak is of niet. Zolang dat ding op vier banden staat doe je er weinig tegen, zelfs de politie niet. De wet moet op dat punt maar eens grondig veranderd worden. Er zijn mensen die alleen voor de vakantie een autootje hebben. Voor de rest staat dat vehikel voor de deur. En dan zijn er ook van die egoïsten die drie karkassen voor de deur hebben staan, in de hoop er een lopende wagen aan over te hou- gezegd. Bij autowrakken is men ech ter nog niet zover. De politie werkt hard mee, dat wel. Maar de moeilijk heid is dat als ze een vermeend wrak waar ligt de grens? heeft ge vonden, ze eerst moet nagaan van wie het ding is. In de meeste gevallen zijn oude auto's snel doorverkocht en als er een vorige eigenaar dan weet die zelden of nooit wie hij zijn „auto" heeft doorverkocht. Research van de politie kost handen vol geld. En wie moet dat betalen? De belastingbetaler, dus ook hij of zij die geen auto bezitten en dat zijn er nog heel wat. Die hele zaak moet dah ook veel strenger worden aangepakt. Het moet mogelijk zijn dat autowrak ken a la minute kunnen worden weg gesleept". „Dat strenger aanpakken moet ook gedaan worden met de parkeerover- treders. Niemand verbiedt je je auto daar te plaatsen waar een parkeer verbod geldt. Je loopt alleen het risico van een bon. Als je die betaalt, ben je weer zonden-vrij". Kees Kroesemeijer is fel, want het leefklimaat wordt mede door de au towrakken negatief beïnvloed, zegt hij. Het stadsbeeld dreigt te verande ren in een grote brok roest. Een oplossing'voor dit probleem lijkt voor lopig niet gevonden, want het vooruit zien van de autoriteiten is in dergelij ke zaken niet altijd even progres sief. Bij de Kroesemeijers wel. „Mijn grootvader heeft nog geholpen met haze- en konijnevellen, en mijn va der was de eerste opkoper die met een auto op pad ging. De structuur van dit bedrijf is echter helemaal verlegd. Vroeger was de „Pametex" er voor papier, metalen en lorren. Nu doen we voor vijfennegentig procent schroot en voor vijf procent papier. Door de komst van de kunstvezels is de lorrenhandel helemaal dood. Nu specialiseren we ons op autowrak- Concurrentie Enkele decennia geleden zou men de wenkbrauwen voor een dergelijke uit spraak opgetrokken hebben. Toen was de wagen van de gemeentereiniging die het huisvuil ophaalde al een beziens waardigheid. Nu is het een niet weg te denken element in het straatbeeld. Zelfs een noodzaak. Over enkele we ken krijgen deze wagens er een con current bij, want dan wordt het start schot gelost voor de autowrakophaal dienst van Kees Króesemeijer „Ja met medewerking van de politie en particulieren ga ik met tien auto's starten. Als ergens een wrak staat gaan we het halen, maar het moet dan wel een voor de sloop be doeld wrak zijn. Ik ben bereid er iets voor neer te leggen als het voor d eigenaars moeite kost. door bijvoor beeld thuis te blijven tot wij ziji gekomen. Uiteraard hangt die belo ning af van wat er nog voor ons aa kwaliteit in zit. Als iemand zo'n din voor de deur heeft staan en hij w hem kwijt, dan hoeft hij maar i bellen." „Men denkt dikwijls ten onrechte di het wegslepen geld moet kosten, dat een sprookje. Het kan ons overigen: niet eens schelen waar we naai moeten, maar voorlopig wil Ik verder dan de Randstad gaan. Maai als we horen dat er in Groningen Limburg wrakken liggen dan gaan daar ook op af." Heeft deze automatisering dan geen nadelige invloed op het personeel, moet er niet zoals overal elders perso neel afvloeien. „Integenddel", lacht Kees Kroesemeij er, „ik moet zelfs uitbreiden. Ik moe: toch onderhoudsmonteurs hebben dk de machine dag in dag uit in de gate: houden. Ik moet die wagens bemanneii en dan moeten er ook mensen voor dfl administratie en telefoon zijn. Boven! dien blijft het oude bedrijf voorlopil bestaan, want we handelen niet allee* in oude auto's. Oude kolen- of oliel haarden, boilers etc. moeten ook ver nietigd worden." Automatiseren en toch personeelsuüt breiding het klinkt als een tegenstef ling. Hoe dan ook, over enkele maanden Nederland een industrie rijker, waar i tegen nu eens niet wordt geageere maar die met een zucht van verliet, ting wordt verwelkomd. „Autowrakken zijn voor ons geen pro bleem", meent Kees Kroesemeije i maakt iedereen er dan zo'nf; BART HOOGDUIN Kees Kroesemeijer is fel ge kant tegen „wraklustigen". Op een onlangs gehouden vergadering van de Bovag heeft hij een idee gelan ceerd waarvan auto-impor teurs nogal schrokken, hoe wel het bedrag waar het om ging in geen enkele verhouding staat tot de aanschafprijs van 'n nieuwe „Ik heb toen voorgesteld dat iedereen die een nieu we auto koopt een bedrag van vijfentwintig gulden extra moet betalen. Dit be dragje moet dan worden bestemd voor het kenteken bewijs. Geld dat men later bij verkoop of inruil weer terug zou krijgen. Komt het bewijs niet meer terug, dan gaan die vijfentwin tig gulden in de pot, waar uit de kosten van onder zoek door de politie kunnen worden betaald". „De importeurs hebben he vig geprotesteerd. Ze zitten met die snoepwinkeiprijs van bijvoorbeeld 5999 gul den, en met die vijfentwin tig gulden zou de grens van zesduizend gulden worden overschreden. Dat zou dan de aspirantkopers afschrikken. Men vergeet dat het extra-bedragje ge woon bij de auto hoort en dat het gel^ eens terug kan komen." „Nu moet iemand die er in principe helemaal geen schuld aan heeft voor het opsporingswerk betalen. Als je geen auto hebt, betaal je toch ook geen wegenbelas- „Ook voor de wegenbelas ting heb ik een advies ge geven. Iedere wagen die niet in de belasting rijdt moet onmiddellijk in beslag genomen kunnen worden en verbeurd worden ver klaard. Die auto's nemen de ruimte in van hen die er wel voor betaald hebben en dus recht hebben op ge bruik van die ruimte. Dan ben je ook van de ellende af van iemand die voor de „grap" zes auto's voor de deur heeft staan, terwijl de buurman die misschien niet zo goed kan lopen zijn wa gen een straat verder moet parkeren. Misschien iets voor een politieke partij om hierover te piekeren". rtJTO'S 'ER °AG De ïjsbergachtige fundering. Een fractie is te kubieke meter beton zijn verwerkt. niet de tachtigduizend kilo ijzer en de honderd heipalen die in de vijfhonderd Een zestig meter lange muur verrijst onder koortsachtige spanning. Over enkele maanden omspant hij Europa's modernst autovernietiger.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 12