PATER
WINAND
KOTTE
llfinPp
TROUW
AAN KERK
EN
PAUS
'Atiwmm
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1970
|HWH
,1k vecht voor de Kerk, de paus,
voor de gelovigen,
maar vooral voor de jongeren
fi
WIJK BIJ DUURSTEDE
„Nederland is voor ons weer
missiegebied geworden. De jonge
ren worden van het evangelie
weggehaald; de ouderen houden
zich op met een pluriforme Kerk:
de priesters stellen zich steeds
meer vrijblijvend op en gaan zo
ver dat ze het dan ineens niet meer
zien. Werkelijk geloven kunnen
ze niet meer. Ze willen alles
doorgronden, alles beredeneren.
Ze willen, zeggen ze zelf, t>p-
„En daarom vecht ik: voor het geloof,
voor de Kerk, voor do paus, voor de
gelovigen. Maar vooral voor de
jongeren, die ze van het evangelie
weggehaald hebben en die ze geleerd
hebben zich zo vrijblijvend mogelijk op
te stellen
Sinds 1967 het jaar van zijn
persoonlijke beslissing om „werkelijk
rooms-katholiek trouw te zijn" trekt
pater Winand Kotte van stad naar stad,
van gespreksgroep naar gespreksgroep,
van lezing naar lezing. „Ik heb daarbij
opnieuw ontdekt, dat de mensen graag
willen praten. Vooral heb ik moeten
ontdekken, dat er in Nederland een
ontstellend "grote geestelijke nood is.
Een geestelijke nood veel en vele malen
erger dan lichamelijke nood kan zijn.
Maar de vi'ijblijvënden,lopen er Jarigs.
Zij hebben het le druk met zichzelf,
met eigen problemen, opgeroepen door
hun vrijblijvendheid".
Mysterie
„Ik praat, zoals il: denk. Daarom
begrijpen de mensen mij misschien zo
goed, ook al deelt lang niet iedereen
mijn mening. Maar wat zou d.:t? Als ze
maar werkelijk willen geloven, vanuit
hun geweten, eerlijk en vooral
bouwen, maar in feite ontbinden
ze. In de Nederlandse Kerk is een
ontbindingsproces op gang ge
bracht, dat niet meer tegen te
houden is. Het draait uit op zelf
vernietiging, op een vacuüm, een
leegte. Het lost niets op aldus
de 48-jarige pater drs. Winand
Kotte. assumptionist, die nergens
in Nederland zijn hartstochtelijke
trouw verzwijgt aan het leergezag
van de Kerk, van de paus.
openhartig. En in Gods naam niet
vrijblijvend, de 'rgste kwaal die
zichzelf en anderen kan aandoen. Want
ze vergeten met dat al, dat het geloof
een gave van God is, een mysterie, dat
niet te beredeneren valt. Ook niet
psychologisch of sociologisch. Ze maken
van het geloof alleen maar psychologie,
sociologie, alsof je zo'n mysterie kunt
afdoen met wat psychologie of
sociologie".
Pater drs. Winand Kotte die ook zijn
zwarte habijt trouw blijft is
zielzorger van wat hijzelf noemt de
rechtgelovigen in Nederland: de
i ooms-katholieken, met nadrukkelijk
het accent op het „rooms" van de
katholiek. Hij vecht, zegt hij ln zijn
.woning in Wijk'; bij '- Duui^ted£ n
Poperstraat 14, voör'het' zuivere 'gelóóf^
..Ik vecht tegen niemand en niets. Ik
bemoei me niet met de afbraak. Ik zet
me evenmin tegen iemand af. Anders
zou ik precies zijn als die jongen in
Groningen, die me vroeg: „Wat is nou
eigenlijk barmhartigheid?" Ik oefen
mijn pastoraal werk uit voor de
gelovigen, die in mij en in mijn
medewerkers hun priesters zien. Ik ga
rechtlijnig door: trouw aan mijn belofte
cn gelofte".
(Van e
verslaggevers)
WIJK BIJ DUURSTEDE In
zijn actieprogramma heeft pater
drs. Winand Kotte, zielzorger
van wat hü noemt de rooms-
katholieken ln Nederland. het
behoud van de Slnt-Willlbror-
duskerk in Utrecht de hoogste
voorrang gegeven. Deze kerk.
voor afbraak bestemd, wil hij
behouden voor de Rooms-Ka-
tholieke Kerk, zodat hij voor z'n
gemeenscha psgroep-l't recht in
ieder geval een kerk heeft.
Wellicht tevens de hoofdkerk
voor ..alle rechtgelovigen in Ne
derland" Tot dat ogenblik viert
hij met zijn Utrechtse gelovigen
de diensten in de Sint-Willi-
brorduskapel. Het blad ..De
Kerkklokken van Sint-Willi-
brord". oorspronkelijk bestemd
voor de gemeenschapsgroep
Utrecht is intussen al uitge
groeid tot kerkelijk mededelin
genblad voor alle gemecn-
schapsgroepen in Nederland, die
daarin onder meer over de or
ganisatie van de regelmatig te
rugkerende demonstratieve bij
eenkomsten voor Kerk en paus
kunnen lezen. De laatste bijeen
komst, die belegd was om de
trouw van de rooms-katholleken
van Nederland aan de paus tot
uiting te brengen, werd deze
maand in Rotterdam gehouden.
Pater drs. Winand Kotte, staand*
ft - --t-V
Zijn op%'attingen. vooral zijn recht
lijnigheid. heeft hem zijn kloosterlijk
tehuis gekost. Op 25 juni 1969 nam de
Provinciale Raad van de assumptio-
nisten de beslissing, dat pater Winand
Kotte „zijn eigen weg moest gaan en
cr zijn eigen consequenties uil moest
trekken. Geen enkel huis van de
Nederlandse provincie kan hem verder
nog onderdak verlenen". Zijn houding
moest hij betalen met te worden uit
gestoten.
Verbitterd? Er komt maar een kort
antwoord: „Ik voel me nog steeds in
hart en nieren assumptionist.
De benedenramen aan de voorkant zijn
geblindeerd. Vlak erachter is provi
sorisch een kapel ingericht in een
ruimte, die vroeger kennelijk als
winkel gefungeerd heeft. Enkele bid-
stoelen, antieke houten beelden van het
Heilig Hart en Maria en een altaar.
Men hoort een vrouwenstem halfluid
bidden: „Wees gegroet. Maria.
Boven deze kapal woont de 48-jange
pater' drs. Winu.uJ Kotte, zielzorger
van. zoals hij ken noemt, de recht
gelovigen in Nederland.
Op
opni
NEDERLAND IS
VOOR ONS
WEER
MISSIEGEBIED
GEWORDEN"
itaal Mariabeeld op de vloer,
een klein beeldje aan de wand. Verder
veel boeken, een uitermate ordelijk
bureau en een gemakkelijk zitje. Op
de kleine tafel een opengeslagen theo
logisch werkje, met ernaast, eveneens
opengeslagen, een theologisch woorden
boek, deel 2. Vlak erbij een brevier.
lijk aangeeft wat mag en niet mag. Zij
zijn verminkt dooi die fenomenologcn.
die alles v illen terugbrenger, tot ver
standelijk begrijpen, tot feitelijke ver
schijnselen. De -elfbewustwording van
dc geest. Ja, ja. Intussen scheppen ze
een vacuüm, een leegte
„Dat is al begomen met de fenomeno
logische school van Utrecht in 1954,
gevormd door vooral pastorale werkers
en psychologen. De basis van hun op
vattingen was in wezen de ongehoor
zaamheid aan Rome Maar het zijn
alleen maar vernietlgingspogingen ge
bleken. Het lost niets op. Integendeel,
de verwarring is steeds groter ge
worden",
„Maar let wel, ik zet me niet tegen ze
af, ik ga rechtlijnig door. Ik probeer
ie verzamelen wat werkelijk rooms-
katholiek wil blijven geloven. Wie dat
niet meer doet, moet maar zijn eigen
priester kiezen, ciie zo denkt als hij'-'.
Brengt deze denkwijze pater Kotte
niet in conflict, in een crisis met de
Nederlandse bisschoppen
„De bisschoppen hebben mij lot nu toe
niets in dc weg gelegd. Ik geloof ook
niet, dat ze dit ooit zullen doen. Zeer
vele gelovigen, ook zeer veel priesters,
denken en geloven nog steeds zoals ik.
Onlangs nog heb ik in Sittard op uit
nodiging van zeker honderd Limburgse
priesters over al deze kwesties ge-
-.prokp*> '/,ij -tlwlden mljrr opV.-itKng,
dat bleêfi!"duid*tijk uit htin reacties".
Contacten
Pater Kotte heeft, zegt hij, persoonlijk
contact met de paus. Hij hoopt en ver
wacht erkenning van Rom--, zodat zijn
gemeenschappen juridisch parochies
kunnen worden. ,De vraag is tot nu toe
alleen: hoe.' Want we hebben (nog)
geen bisschop".
Houdt hij de noodzakelijke vernieu
wingen in de Kerk op deze manier dan
„Vernieuwingen? De Kerk heeft zich ln
Christus altijd vernieuwd, altijd aan
gepast De vernieuwingen moeten
doorgaan, maar dan onder gezag van
Christus. Want het wezenlijke in de
Kerk is onveranderlijk: het geloof".
F.n dan nadrukkelijk als een bclfjdenis:
„Maar dit alles houdt niet in. dat de
rechtgelovige beter is dan een ander
mens. Het is ook mogelijk dat de
rechtgelovige zijn christelijke plichten
slechter beleeft dan een ander mens.
Maar waar het om gaat is: de Waar
heid Ik blijf erbij: het geloof is een
gave Gods, een mysterie, dat door nie
mand weggepraat kan worden. Ook al
Is hü theoloog
TON VAN DEN HOUTEN
Een
'at mer
ichle paterskin
'i'oegei
Pater drs. Winand Kolte: „Ze willen opbouwen, maar
Pater Kotte vond onderdak bij gelijk
gezinde rooms-katholieken in Wijk bij
Duurstede. Een vroeger winkelpand,
dat volgens de eigenaar op dit ogen
blik financieel heel wat waard is.
„Maar ja, we hebben „a" gezegd en
moeten dus ook ,,b" blijven zeggen".
GODFRIED
BOMANS:
„Ik denk dikwijls aan het
Want Bomans weet niet al
leen van schrijven, maar ook
kan men zich niet helemaal
aan de indruk onttrekken,
stellen. dat zij dit gedrochte
lijke kind, terecht met het
„BEMINDE
Michel van der Plas in zijn
van rekenen.
Welnu, de stukjes zijn ge
dat men heeft gelachen om
het op de hak nemen van
iemand, die ze niet allemaal
doopwater hebben wegge
gooid.
Maar uiteraard doet men er
GELOVIGEN''
Milder, geloof ik. Ik ben blij
dat het voorbij is. maar er
zijn momenten, dat het me
spijt". Deze woorden, die ge
lijkenis vertonen met die
welke men pleegt te pebriii-
bundeld. Kostelijke stukjes
celal. De formule, waarop
Bomans' bouwtrant is geba
seerd is zo ijzersterk als een
vooroorlogs schoolpetje. Men
amuseert zich buitengewoon
precies op een rijtje had. Ou
deren, die de pelgrimage van
Bomans naar het gemeen
schappelijk land van her
komst meemaken, weten dat
de pl. atsen, die zij bezoe-
het beste aan alleen maar
bevrijdend te lachen bij het
lezen van dit boek. dat God
fried Bomans kennelijk bij
stukjes en beetjes heeft ge
schreven .,op dc momenten.
ken bi) het spreken over de
vervulde militaire dienst
plicht, schrijft Godfried B o-
mans ergens in zijn nieuwe
(Ambo)bundel ..Beminde Ge
lovigen". Nieuwe bundel be
rekent hier alleen -dat de
herinneringen aan bij
voorbeeld het misje spe
len. de H.H. Collectanten, de
vastenpredikaties en met zijn
beschouwingen over bepaalde
andere aspecten van het Rij
met die waar zij geboren en
getogen zijn, maar dat de
essence vervluchtigd is An
deren die met Bomans mee
gaan zullen een beeld opbou
wen van een gemeenschap
voorbij was." De lezer be
hoeft daar geen spijt van te
hebben, zeker niet als hij in
het achterhoofd houdt een
van Bomans' eigen wijshe
den: „Het heden oordeelt al
bundel nieuw ts. niet de bij
dragen daarin. Die hebben
we al eens gelezen in dc
krant, gehoord op een van de
meester evenwel soms de ge
daante van een schoolmees-
Men amuseert zich, maar bij
erg gisse mensen, die een
aantal bizarre leefgewoonten
hadden, die zij geloof noem
den. Deze lezers zullen wel
verleden, omdat het op die
golflengte- niet meer is afge
stemd."
Bomans, of via radio en t.v.
het sluiten van het boekje
licht met voldoening vast
Men verwacht een teleurgesteld of ver
bitterd mens, een teruggetrokken pries
ter, te ontmoeten. Hel tegendeel is waar.
l)e humor heelt pater Kotte niet ver
laten. Integendeel zelfs, want zegt hü
in do. loop van het gesprek: „Mijn stap
heeft mü ecrlük gezegd de innerlüke
rust gebracht, die ik voor dit werk no
dig heb. Ik heb de vreugde in dit
leven volop teruggekregen en wat mag
Je als mens meer verlangen?".
Hij leeft voor, zoals hij dit steeds om
schrijft, het zuivere geloof, voor het
leergezag van de Kerk, voor de on
voorwaardelijke gehoorzaamheid aan
do paus, de „rots van Petrus, waarop
Christus zijn Kerk gebouwd heeft".
Reizen
Sinds 1957 reist pater Kotte, geboren
in het Twentse Weerselo, stad en land
af. Velt- katholieken in Nederland
hebben hem gekozen als hun zielzorger.
Er zijn al gemeenschappen in: Den
Haag-Rijswijk, Delft-Weslland, Eind
hoven, Tilburg en Arnhem in opbouw.
Utrecht, Assen, Leeuwarden, Hooge-
zand. Jongerengroepen in Arnhem.
Groningen, Venlo en Utrecht komen
regelmatig bijeen.
„Er zijn zelfs jongeren bij, die ln
commune leven", zegt pater Kotte, om
opnieuw aan te tonen, dat hij komt
waar hij geroepen of gevraagd wordt.
Het gaat mij vooral om de jongeren.
Ik wil hen als de bliksem duidelijk
maken, dat zij op deze vrijblijvende
manier waarop zij willen leven, niets
zullen bereiken. Telkens weer blijkt,
dat zij in hun geweten onrustig zijn
Ze voelen zich niet safe in deze wereld.
Misschien is dit wel de oorzaak van
hun aggressiviteit met alles wat
daaruit voortkomt. Ik probeer hen le
bewijzen,dat hun bepaalde normen
ontnomen zijn, dat zij zonder deze
normen onmogelijk kunnen leven. Hun
intuïtief begrijpen is gewoon verminkt.
Hun intuïtief begrijpen, dat hun duide-
De Sint-VVillibrordus ...pel te Utrecht, vorig jaar door pater Kotte in
gebruik genomen buiten de bisschoppen om.
i
A
