Allerhande Arnhem
zonder meer een sof
antenne
Ceklóc Sou^anl
Zingende Zolder zette
seizoen gelukkig in
Kom morgénavond eens praten
over een goedbetaalde baan bij Laurens
CHARLES ROSEN
Groot pianist, spits vertolker
Schouwburgkwestie
nog niet opgelost
A GIN A 2
LEIDSE COURANT
MAANDAG 19 OKTOBLR 1*.
Zwak spel van
werkgevers en
de vakcentrales
die vinden, dat de Sociaal-Econo
mische Raad met zijn nieuwe advies
over de loon- en prijspolitiek riskant
spel speelt. Het advies mag dan wel
éénstemmig uitgevallen zijn, de grote
vraag is of met het resultaat van deze
éénstemmigheid het algemeen belang wel
gediend is.
Het advies geeft de regering aan, wat
de prijs is voor het herstel van een
normaal overleg tussen overheid en be
drijfsleven over de loon- en prijs
politiek. Maar de condities zouden in de
praktijk wel eens zulke gevolgen kunnen
hebben dat de conclusie eerlang zal
moeten zijn: „De vrede tussen S.E.R. en
regering werd te duu- betaald".
Remmen los
IUE kunnen niet begrijpen, waarom
de vakcentrales akkoord zijn gegaan
met het adviesonderdeel, waarin prak
tisch gesteld wordt, dat de overheid
haar beleid van prijsbewaking moet
amputeren.
Want de gevolgen hiervan kunnen,
als het mis gaat, voor de belangen
van de werknemers veel funester zijn
dan het blijven bestaan van artikel 8
van de loonwet. De vakbeweging raakt
dit gehate artikel kwijt; we vrezen dat
het een Pyrrusoverwinning gaat wor
den, omdat wanneer de overheid de
controle over lonen en prijzen gaat
kwijtraken, golven van loonsverhogingen
en prijsstijgingen elkaar achterna zul
len blijven lopen.
Het uiteindelijk resultaat is dan: ver
sterkte inflatie en de grootste misère
voor de economisch zwakke groepen die
werkgevers en vakcentrales het gelag
laten belaten.
Schuldig
ingaat, wordt het natuurlijk de zonde
bok. Maar wanneer het volgens dit ad
vies gaat handelen en de spiraal begin
1971 razend snel gaat draaien, zullen
partijen in de S.EP. die nu met elkaar
de vredespijp kunnen roken, er ook
als de kippen bij zijn om de overheid de
schuld te geven.
Maar dé schuldigen zitten dan op de
eerste plaats in de S.E.R. zelf
De Zingende Zolder, die men tot nu toe ook wel de Zwervende Zolder mocht
noemen, heeft zaterdagavond op een bijzonder gelukkige wijze zijn achttiende
winterseizoen in een voor de zevende keer nieuwe behuizing ingezet. Als de tekenen
niet bedriegen, vond het zojuist in een stichting geconsolideerde miniatuur-
kunstcentrum eindelijk een goed, definitief onderdak in het nieuwe Haagse Culturele
Trefpunt, een gemoderniseerd herenhuis aan de Laan van Meerdervoort 16. waar
behalve Volksuniversiteit en Instituut voor Volksontwikkeling nu ook de St.-
Jacobekring zetelt. Een ruime suite op de eerste etage is voor kleine concerten
een heel aantrekkelijke ruimte voor ongeveer honderd luisteraars. Voor zang en
solo-instrumenten zal de wat holle akoestiek en de te lange nagalm met gordijnen
en muurbekleding wat moeten worden afgedempt.
Aantrekkelijk
nieuw onderdak
Het spel van het instrumentale kwar
tet dat er zich zaterdagavond liet ho
ren, kwam er nu al uitstekend tot zijn
recht. De vier leden van het Ensemble
Boismortier (in andere gedaante ook
wel Brabants Barok Ensemble geheten)
hebben niet allemaal echte oude instru
menten. Lucien Voorhorst bespeelt een
ivoren flauto traverso van omstreeks
1800, die zich van een moderne dwars
fluit niet alleen onderscheidt in boring
en in de afwezigheid van kleppen maar
natuurlijk ook door de lage stemming.
Gerard Dekker heeft een klavecimbel
dat een copie is naar oude voorbeelden,
in het bijzonder oude.Vi^ams&klauecim-
bels, waarnaar oolr^ de mènsürering^ 1$
gemaakt D^altblokfluit van, Piet er van-
Veen en de gamba van Hans Bol zijn
ook copieën van oude instrumenten.
Met enkele doeltreffende woorden heeft
Voorhorst tussen de nummers in uitge
legd waarom oude muziek bij voorkeur
op oude instrumenten moet klinken.
Het hedendaagse ideaal van de gelijk
matige toon gold niet ten tijde van de
barok waarin bij voorbeeld doffe basto
nen en kleurverschillen op prijs werden
gesteld. Maakt men barokversieringen
op moderne instrumenten dan doen die
vaak gekunsteld aan zwèltonen bij
voorbeeld terwijl ze op oude instru
menten veel natuurlijker klinken. Ook
de tempi, die in wezen door het karak
ter van de instrumenten worden be
paald, zijn anders: ze kunnen op oude
instrumenten zowel langzamer als vlug
ger zijn dan op moderne.
In vier nummers van het kostelijke
programma kwam het gehele ensemble
aan bod. Het waren werken waarin de
Italiaanse stijl van de 17e eeuw duide
lijk doorwerkte zoals in de composities
van de Brit William Corbett, die ook in
Rome werkte, van de Franse naamge
ver Joseph Bodin de Boimortier, van
Jacques Hotteterre (le Romain) en van
de Nederlander Willem de Fesch, die in
Antwerpen en in Londen carrière
maakte. Het waren stuk voor stuk al-
lerchaTmantste speelstukken uit het be
gin van de 18e eeuw, doorgaans uitste
kend vertolkt (enkele intonatievlekjes
en hier en daar wat ritmische oneffen
heden daargelaten) maar overigens uit
gevoerd in de oude stemming die een
halve to«n lager is dan de hedendaag-
Orkestmusici
blijven ontevreden
UTRECHT (ANP) Vertegenwoordi
gers van de musici in de symfonie-,
radio- en operaorkesten, aangesloten bij
de Neerlandse Toonkunstenaarsbond,
hebben zondag in een te Utrecht ge
houden landelijke conferentie er hun
diepe teleurstelling over uitgesproken,
dat de regering, niet reeds nu voldoen
de middelen ter beschikking wil stellen
om de positie van de orkestmusici te
herwaarderen en de classificatie af te
schaffen.
De regering wil deze herwaardering
in drie fasen van een jaar tot stand
brengen. Gezien deze omstandigheid, zal
naar de mening van de conferentie het
thans beschikbare bedrag gebruikt
moeten worden om de laagst betaalde
orkestmusici een salarisverhoging te
geven door het afschaffen van de vierde
en derde salarisgroepen in de orkesten.
Er dient naar gestreefd te worden, dat
de regering uiteindelijk tenminste 50
procent van de totale exploitatiekosten
van de orkesten voor haar rekening
neemt.
Ten scherpste veroordeelde de confe
rentie alle plannen, die opheffing of
samenvoeging van orkesten beogen. Zij
sprak zich uit voor de uitbreiding van
de bestaande orkesten, waardoor het
mogelijk zal zijn, om naast de symfoni
sche bezetting, kleinere ensembles te
formeren, die onder andere het heden
daagse repertoir kunnen uitvoeren.
Tenslotte deed de conferentie en drin
gend beroep op de regering en de ge-
mente Amsterdam nu spoedig de bouw
van een operatheater en de oprichting
van een zelfstandig operaorkest ten be
hoeve van de Nederlandse Operastich
ting ter hand te nemen.
waarin de aanslag van de speler wat
hard en weinig soepel aandeed, van de
Parijzenaar Anne panincan Philidor,
verzamelaar van hof- en gelegenheids-
muziek, ging een blokfluitsonate in een
bijzonder levendige uitvoering, en ten
slotte waren er twee sonates voor de
traverso, één natuurlijk van Quantz, de
18e eeuwse grootmeester op het instru
ment, en een van Serveas de Koninck,
bekend gebleven onder meer door de
muziek voor de Bruiloft van Kloris en
Roosje. Alles bij elkaar een fijne mu
ziekavond die terecht veel waardering
Organisatie
slordig; 2000
bezoekers
(Van o
e correspondent)
ARNHEM Allerhande Arnhem is
duidelijk zijn doel voorbij geschoten.
Ronduit gezegd, het was een sof. Dat
lag niet aan het programma
aan de zeer geringe opkomst: slechts
2,000 bezoekers hebben zich laten
verleiden de veelheid van gegevens
af te sjouwen. Omdat het geheel
zich in zeven gebouwen (28 zalen)
afspeelde, was de kijkdichtheid bij
zonder gering. Alles wat in Arnhem
georganiseerd wordt, schijnt ge
doemd te zijn te mislukken. Of 't nu
in het klein of landelijk van opzet
is. Allerhande Arnhem was een lan
delijke aangelegenheid van het Cul
tureel Jongeren Paspoort.
De organisatie liet ook wel wat te
wensen over. Men stelde van te vo
ren, dat improvisatie de sterkst zijde
zou zijn. „Het heilige moeten moet
er af". Maar doordat er zoveel van
het officiële schema afgeweken
werd, wist niemand meer wat wel
en wat niet gebeuren zou. Artiesten
noch organisatie wist waar ze aan
toe was. Laat staand de „naar infor
matie zoekende bezoeker."
Allerhande wilde iedereen in staat
stellen informatie over oude en
nieuwe cultuurstromingen op te
doen. Dat is totaal mislukt. Men wist
niet wat waar gebeurde. Bovendien
was er een te grote hoeveelheid van
gebeurtenissen, die teveel verspreid
moesten plaats vinden.
Wat er te bieden was, was goed.
Men had inderdaad goede groepen,
enkelingen en organisaties bena
derd. Aan de andere kant werden
die mensen vaak in een totaal ver
keerde omgeving geplaatst. Zo kon
men onmogelijk een liedjeszanger
met een giraar op een groot podium
planten, waarop Bunk Bessels zijn
lichtshow geeft vlak na een optreden
van Néerlands beste en meest hefti
ge hart-rock-gröep „Focus".
In een theetuin waar het af en toe
vrij druk was, was geen ventilatie
aanwezig. Verder was het er aarde
donker. De geluidsinstallatie was
zwak en er hing een zoete geur van
hash en wierook. Hier kan men geen
troubadour laten optreden. Flor Her
mans, de violist van de Antwerpse
zanger Wannes van der Velde merk
te op: „Nee, daar moeten we niet
(ADVERTENTIE)
Stijn Streuvelsprijs
om de twee jaar
AMSTERDAM (ANP) Op 3 oktober
1971 zal voor de eerste maal de Stijn
Streuvelsprijs worded uitgereikt. De on
derscheiding wordt eens in de twee jaar
toegekend voor Nederlands verhalend
proza aan schrijvers van elke natio
naliteit die de leeftijd van 35 jaar op
de datum van uitreiking niet te boven
gaan.
De prijs van 100.000 Belgische franken,
ongeveer 7300 gulden wordt op 3 okto
ber uitgereikt, omdat het op die datum
honderd jaar geleden is dat Stijn Streu-
vels in België werd geboren.
De prijs is ingesteld door de uit
gevers van het werk van de Belgische
schrijver, uitgeverij Desclée en Brouwer
te Utrecht.
spelen. Die mensen liggen daar vre
dig te slapen, die mogen we niet
storen." Wannes trok naar het Thea
ter aan de Rijn, waar hij tussen
bierdrinkende mensen in de foyer
zijn begeleiders installeerde, zijn lie
derenboek ter hand
stak. Dat was kenmerkend. Men
zocht zich een plaatsje en deed
wat, of liep met de ziel onder de
(U weet wel, de fabrikant van Caballero, Golden Fiction, Tivoli, Chesterfield)
Hotel Bellevue, Steenstraat 59, Leiden,
van half 7 tot half 9.
In de Sweelinckzaal van het Congres- lijk geworden want
gebouw heeft zondagmiddag de New
Torkse pianist Charles Rosen zijn de
buut in ons land gemaakt. Wie enigs
zins geïnformeet^l was over het inter
nationale muziekleven, had al eërder
van hem gehoord want in de afgelopen
negen jaar maakte hij in Amerika en
Westeuropa een opmerkelijke carrière,
en met name zijn grammofoonplaten
met werken van Bach en Debussy trok
ken sterk de aandacht.
Waarom is zondagmiddag wel duide-
ADVERTENTIE
Blijf zitten waar U zit. De Kalorik
Indola koffiepercolator zorgt wel
voor de koffie. Naar de keuken
lopen is er niet meer bij. Alleen
even wat koffie erin, koud water
erbij, steker in het
stopkontakt en de
koffie is klaar.
In 'n wip. 4, 8,
of 12 kopjes.
Automatische
overschakeling
op „warm hou
den"; roestvrij
staal. En U houdt
'm maar rustig
onder water bij
het afwassen. Zö
veilig is de koffie
percolator van
Kalorik Indola.
f 74,10
ECM:; intMola
maakt u het leven lichter.
geen twijfel dat men te doen had
met een fenomenaal instrumentalist en
een intelligent musicus, die een vol
strekte beheersing van de materie paart
aan een schijnbaar koele maar wel
degelijk innerlijke gedrevenheid. Rosen
staat voor geen moeilijkheid. Het pleit
evenwel voor hem dat hij elk vertoon
van virtuositeit vermijdt, ook in de
bijzonder evenwichtige, raak gefixeerde
tempi. Hij demonstreert op ideale open
wijze de structuur van een compositie
tot in de kleinste details, maar hij kan
in zijn voordracht ook heel romantisch
zijn, getuige zijn dynamische en agogi
sche opvatting van Beethovens voor
laatste sonate en Schumanns fantasie in
C groot. Deze pianist is evfenwel geen
man voor een gemakkelijk, dadelijk
aansprekend sentiment, laat staan voor
sentimentaliteit, en men kan ook niet
zeggen dat zijn spel veel charme heeft.
In elk geval dient rekening te worden
gehouden met de mogelijheid dat men
hem gistermiddag niet op zijn best
hoorde. De gortdroge akoestiek van de
Sweelinckzaal maakt het spelen moei
lijk en wer':t niet inspirerend. Bij een
enigszins krachtige aanslag kan de toon
niet doorzingen maar wordt dof neerge
slagen. Wellicht miste men mede daar
door in het eerste deel van Beethoven
de door de componist bedoelde amabili-
tè (beminnelijk), in Schumann het lega
to, in de images van Debussy het colo-
ristisch raffinement. Niet iedereen ech
ter zal Beethovens fuga zo grandioos
weten op te bouwen als Rosen deed, en
zeker niet iedereen zal in de eerste,
vlak na de laatste wereldoorlog gecom
poneerde sonate van Pierre Boule de
gecompliceerde samenhang (ondanks de
onherkenbaarheid van thema's of mo
tieven) zo markant kunnen manifeste
ren. De sonoriteiten van de vleugel, die
in dit moderne stuk een essentiële rol
spelen, kwamen door de akoestiek niet
voldoende uit, maar aan Rosen" lag dat
stellig niet. We verwachten en vertrou
wen dat deze pianist terug zal komen,
en als het dan om een recital gaat, bij
voorkeur in Dilligentia. Rosen mag er de
man niet naar zijn om het grote pu
bliek ((dadelijk in te palmen, hij is als
pianist en vertolker ongetwijfeld een
boeiende persoonlijkheid.
K.S.
De kunstgroep van de Ned. Academie
voor Eurythme geeft op 4 november
een uitvoering in het Ned. Congresge
bouw. Op saciale teksten uit de an
tieke wereld worden met muziek *an
Kodaly en Hindemith uitgevoerd: een
middeleeuwse dodendans en een Japans
sprookje Voorts staan Beethovens
Zauberflötevariaties op het program
ma. Muzikale medewerking verlenen
\Piet Veenstra cello, Jaap Boeijsma
piano en het Ensemble Canzone o.l.v.
Conny Campagne.
AMSTERDAM (A.N.P.) Het college van B. en W. van de hoofdstad heeft de
Amsterdamse Kunstraad geschreven, dat het voornemens is, de raad volledig in
het overleg over de bespeling van de stadsschouwburg te betrekken. In de brief
wordt gereleveerd, dat de wethouder voor de kunstzaken, Lammers, een afspraak
heeft gemaakt om gezamenlijk met de vertegenwoordigers van de kunstraad en de
werkgemeenschap van de Nederlandse Comedie te zullen spreken.
Tijdens een symposion van de drie toneelscholen van Amsterdam. Arnhem en
Maastricht, gehouden op 16 en 17 oktober te Arnhem, hebben de leerlingen, aan
wezige docenten en directies unaniem' een motie aangenomen die inhoudt dat naar
hun mening de Stadsschouwburg in Amsterdam ter bespeling opengesteld moet
worden voor iedereen. De discussies hierover dienen volgens de sypmosiondeel-
nemers op een zo breed en open mogelijke basis plaats te vinden zodat al diegenen
die zich bij het theater betrokken voelen als stemgerechtigde discussiepartners
erkend worden. Besloten werd deze motie ter kennis te brengen van het gemeente-
stuur van Amsterdam, de Nederlandse Vereniging van Toneelkunstenaars, de
Vereniging van Nederlandse Toneelgezelschappen en de Amsterdamse Kunstraad.
Bij de NCRV zagen wé „Herkent u
deze melodie", een nieuwe quiz die op
zich ideaal materiaal voor de zondag
avond bood: korte fragmenten uit
opera, operette en musical, vocaal
aantrekkelijk bezeten van een behoor
lijke orkestbegeleiding voorzien.
Tussendoor quiz-vragen die, door hun
antwoorden uiteraard, tal van weetjes
opleverden die liefhebbers van het
genre dat zijn er heel veel!
geïntereesseerd moeten hebben. Daar
enboven 't spel werd geleid door Kick
Stokhuyzen en beter kan het vrijwel
Onbegrijpelijk daarom dat een zot
„vervreemdingseffect" werd inge
bouwd door een aantal scènes te
brengen in een „verkeerd" decor. De
„grap" daarvan konden we deze eerste
keer nauwelijks doorzien, ze zal bij
elke volgende aflevering alleen maar
vervelender gaan werken.
Tweede aanmerking: in het beslissen
de slot van het spel mogen de kijkers
niet meequizen omdat voor 'me.n het
goede antwoord d*»'delijk geprojec
teerd word* Waarom eigenlijk? De
uitslag komt achteraf goed en welbe-
sproken op het scherm. Er is derhalve
geen enkele noodzaak om de kijkers
meer materiaal in handen te geven
dan de directe deelnemers.
Wc staan hier wat uitvoeriger bij stil
omdat we geloven dat „Herkent u
deze melodie" een programma kan
worden dat heel veel kijkers zal aan
spreken. Een programma ook waarbij
de NCRV bepaald niet op een paar
centen kijkt. Het loont derhalve de
moeite om schoonheidsfouten in de
toekomst te voorkomen.
Zaterdag viel de Mountieshow bij de
AVRO bepaald niet tegen. Er waren
althans een paar scènes die echte
kijk-humor boden, al was er ook veel
wat onder het hoofd „zouteloos" ge
rangschikt kon worden.
Bij de KRO was Wim lbo terug met
..Cabaretaria". Hij bood een ijzerster-
ke nieuwe creatie van Enny de Leeu-
we en bewees aan dc band van Zodi
ac dat het Nederlandse cabaret de
jeugd, en dus de toekomst, heeft.
De KRO hervatte ook „Tot de dood
ons scheidt", jammer genoeg de
minst-leuke van de drie series van
het vorige seizoen (niet geprolongeerd,
Gisteren zagen wc bij de NOS
rubriek Video, kennelijk vooral be
stemd voor kijkers die wetenschappr
iyke belangstelling voor het mediun
t.v. hebben. Er werd o.m. onvrucht
baar gepraat over drugs en sabotage
Over het laatste onderwerp sprak ooi
defensie-minister Den Toom, onder
broken door Kees van Langeraad. Hi,
toonde bezorgdheid, maar mikte be
paald niet op sensatie.
W. A. Brugsma interviewde in
extra Panoramiek president Tito
Joegoslavië. Die maakte de indrul
van een vermoeid, oud en humor! oor
man te zijn Het gesprek werd doo:
enkele markante zaken gekenmerkt
Tito's ..behoudende" visie op de rebel
se jeugd bijvoorbeeld, maar het duide
lijkst waar, terzake Tsjechoslowakije
commentaar geweigerd werd.
Memorandum
van een dokter
Barbara Davidson staat ook In
derde aflevering die de NCRV n
zendt van „Memorandum van
dokter" centraal.
Enkele gebeurtenissen rond Peggy Da
vidson, Barbara's stiefmoeder, breng?'
Finlay aan het twijfelen. Ook Barbar
is niet zeker van zichzelf wat haai
gevoelens voor Finlay betreft,
vindt dat Finlay haar manier
leven wat meer moet appreciërer
Ook wil zij Finlay uit het dorp
daan hebben en met hem in Londer
gaan wonen. Dit brengt echter -
Cameron en huishoudster Janet
verwarring. Finlay's beslissing ten op
zichte van Barbara* wordt geforceerd
door een gebeurtenis waarbij Pegg1
Davidson is betrokken. Peggy kan not
steeds niet wennen aan de houdinf
van haar man die zich zeer merk
waardig gedraagt na het overlijden
van hun enkele dagen oude baby. A!«
Peggy in moeilijkheden komt, gaai
Finlay direct op pad om haar te he
pen. Dat is echter tegen de zin va:
Barbara, die het allemaal niet
zwaar inziet. Finlay verlaat haar
dat blijkt meer te betekenen dan
op dat moment vermoedt
NCRV Ned. II 20.20 uur.
