Gerard Bos
Als de produktnaam
wegvalt
kan 't me wel eens
te duur worden
DIE JONCENS BEGRIJPEN NIET
HOE BELANGRIJK HET IS
OM ZICH MAATSCHAPPELIJK
VOOR TE BEREIDEN
Begeleiding van
topsporters,
daar wil ik graag
iets aan doen
Twintig namen in een hoed gooien en Nederlands korfbalteam trekken
KORFBALLER
MET EEN
DRIELEDIGE
FUNCTIE
ZATERDAG 17 OKTOBER 1970
Van het lijstje dat zakenman Kurt Vyth
in gedachten opzet, moet af en toe een
sportevenement worden weggeschrapt.
Die open plaats wordt onmiddellijk
weer opgevuld. Hij zet zijn robuuste
lichaam dan achter weer een ander
object, alsof het geen moeite, zorg en
geld kost. Met speels gemak lijken de
evenementen bij hem op te borrelen en
het lijkt evenzeer dat hij er geen hart
zeer van heeft als hij iets moet loslaten.
Maar dat is een pertinente vergissing.
Gemoedsmens* Vyth „ik ben gek op
kinderen en het lot van gehandicapten
trek ik me erg aan" doet het wel
degelijk pijn als aan zijn goede bedoe
lingen wordt getwijfeld of als ze schip
breuk lijden, maar hij zal er geen pruil
lip voor laten hangen. Onmiddellijk zet
hij een ander project op stapel „orpdat
ik in de sport de nodige ontspanning
Zo moest hij destijds de door hem tot
nieuw leven gewekte Ronde van Ne-
I derland van zijn lijstje schrappen. Zo
I haalde hij onlangs ook met een forse
I streep het woord Zesdaagse dooi. In
1966 werd meesmuilend gelachen toen riep hij de vaderlandse pers bijeen in
hij met zijn plan kwam om na vele Amsterdam en alsof het de gewoonste
jaren een Zesdaagse te organiseren. zaak van de wereld was, kondigde hij
Kurt Vylh nam maar gelijk een optie aan dat er in 1970 gèen Zesdaagse
voor vier jaar. Toen die lijd erop zat, 'meer zou worden georganiseerd door
Tijdens een door Kurt Vyth (links) georganiseerde zesdaagse werd Peter Post (rechts) onbetwist zesdaagse-
keizer Post tekende in zijn wielerleven heel wat contracten maar Vyth zegt: „Hij is man van het moment
die zijn toekomst niet zeker stelde." v
Kurt Vyth. De boeken had hij tevoren'
nimmer op tafel gelegd. Wel ver
klaarde hij na zijn eerste Zesdaagse
in 1966 dat hij eruit was gesprongen.
Op die dag in het Esso Motorhotel zei
hij: ,.Er moest steeds meer geld bij".
En dan kan Kurt Vyth wel een passie
hebben voor sport en sportlieden, hij
is ook zakenman en in die functie weer
hij dat je jezelf aan een bodemloze pul
een halt moet toeroepen. Dat deed hij
dan.;ook. Met 'n genereus gebaar schonk
hij de dure demontabele baan aan de
gemeente Amsterdam. Voor hem was
weer een Hoofdstuk afgesloten.
„Daarop wil hij Achter zijn bui^u in,
zijn directiekamer van de Nederlandse
Accumulatorenfabriek Acifif NV op
het Industrieterrein in Diemen toch
nog wel even terugkomen. In Vyths
stem klinkt een toon door die bij
eens" vrijwel uitsluit. Hij zegt reso
luut. zijn geesteskind daarmee de nek
omdraaiend: ..Er is voor een Zesdaagse
geen belangstelling, absoluut niet. Een
van de redenen is dat de oude.renners
de baas willen zijn. En het publiek
heeft er genoeg Aan die oude mannen
te zien ronddraaien. Als ze op de weg
niet meer meekunnen, gaan ze naai
de piste. Rudi Altig heeft dat zojuist
zelf verklaard. En dan gunnen ze
jongere renners geen cent succes Zij
maken de dienst uit en die jongeren
durven niet in opstand te komen Als
er dan ook nog geld bij moet. pas ik
De baas
Zesdaagse afgehandeld, volgende zaak.
Vyth heeft die dag in het Esso Motor-
hotel losjesweg opgemerkt dat hij iets
voor eredivisieclub Volendam wil
gaan doen. Dat is nog niet helemaal
van de grond maar de Volendammers
zijn al wel gewend geraakt aan die
zakenman uit Amsterdam die van de
Apollolaan even in zijn wagen naar
het vissersdorp suist om zijn nieuwe
troetelkind aan de brede tors te klem
men. Voorts blijft hij geïnteresseerd
in wielrennen. Hij heeft onder super
visie van zijn directeur-sportief Piet
Libregts een amateurploeg. waarvoor
hij grote belangstelling koestert. „Wij
hebben in het laatste seizoen de
grootste uitslagen geboekt met onze
amateurs. Ik weet wel, het is niet zo
spectaculair als profs maar als die
heren er niet voor willen werken, kun
je ze beter thuis laten. Als ze hun
startgeld innen endan maar wat
lummelen, hoeft het niet. Bovendien,
die heren willen de werkgevers zeg
gen hoe ae het moeien doen". En met
zo iets moei men bij Kurt Vyth niet
aankomen. Hij behandelt zijn eigen
werknemers, die niet van schrik ver
bleken als „de grote baas" door de
gangen stapt van zijn kantoor, min
zaam maar ze weten wel dat hij de
directeur is. En toen Kurt Vyth Zes
daagsen organiseerde was hij de baas
en niet de renners.
Meedraaien
Daarop komt hij toch nog eens terug:
de kwestie met Peter Post. ..Zoals hij
Piet Libregts heeft behandeld, is be
neden alle peil. Schrijf maar op: ik
heb niets tegen Post. hij is een goed
coureur maar een domme man. Je
moet plannen voor volgende jaren en
dat doet hij niet. Hij is een man van
het moment" Het is eruit en er wordt
niet verder op doorgegaan Wat Kurt
Vyth met drie woorden kan zeggen,
worden er geen vier. Hij heeft afge
ronde denkbeelden. .De profwieler-
sport ligt achterover Wij zijn bereid
vier of vijf profs onder de vierentwin
tig jaar te laten meèdraaien in onze
wielerstal tegen vergoeding van kle
ding en dergelijke. Mits de KNWU en
de Bond van Beroepsrenners werk
verschaffen, dus voor klassiekers en cri
teria in Nederland zorgen. Wij zijn niet
geïnteresseerd in profs voor het bui
tenland. Alleen in Nedeland. waar ze
dan in hetzelfde criterium als de
amateurs rijden, gescheiden natuur
lijk".
Reclame
Die amateurs zijn voor Vyth een
hoofdstuk apart. „Steenbergen, van de
KNWU, zei tegen Piet Libregts dat
het produkt wel op de shirts mocht
worden vermeld. Later bleek dat het
niet mocht, alleen de firmanaam. Dat
maakt voor ons niet veel uit. Iedereen
weet langzamerhand wel dat Acifit in
accu's doel. Maar neem Amstcl. Er
zijn tientallen zaken die Amstel he
ten. Als daar geen bier bij staat,
maakt Amstel reclame voor anderen
i dat is niet
ik
wel
vlot dat het
alt. is het e
i louter sportief
rik
duur gaat
of het
worden. Ik weet best dat
mensen zullen zijn die naar aanlei
ding van dat shirtje zullen zeggen:
nou ga ik eens zo n accu kopen. Dat
reclame -element is op zich niet zo be-
langiijk maar als zakenman heb je
publiciteit nodig. Dat kun ie deen via
bijvoorbeeld do STER. Wij doen het
via de sport en dan kun ie toch de
nuance aanvoelen tussen niet zo be
langrijk en toch niet te verwaarlo-
Gerard Bos, die in theorie een groot
deel van de korfbaltop naar zijn hand
kan zetten, paart inzicht aan ambitie
en improvisatie- Vooral op dit laatste
punt is hij een opmerkelijke figuur. „De
fantasie ontbreekt bij de meeste korf
ballers. Dat is wel te begrijpen- We heb
ben in Nederland twee korfbalboeken.
ledereen speelt aan de hand daarvan.
Ik ben één van de weinigen, die naar
verandering van systemen zoekt, die
variaties in beweging en verplaatsen
wil aanbrengen. Er wordt nog te veel
voor het vuistje weg gespeeld. Ik maak
xelf een oefenschema op. Als je het
nationale twaalftal samenstelt, kan je
zo twintig namen in een hoed gooien en
dan trekken. Ze zijn allemaal hetzelfde".
Hagenaar Gerard Bos. gestoken in een
zwart sportjack, blauwe trainingsbroek
•a voorzien van kortgeknipt haar dat
echter in het front al wat is terugge
drongen, ambieert geen illusionistisch
optreden- Zeker niet op de wijze, zoals
thans het Oranjeteam wordt gekozen-
Bos: ,.Ik zou voor iedere interland v ier
volwaardige wedstrijden .spelen. Bij
voorbeeld in koi-fbalsteden als Den
Haag. Leiden. Rotterdam en Amster
dam. De kandidaten zou ik een eerlijke
kans geven. Niet zoals nu is gebeurd:
Jongelui uit Friesland in Amsterdam
één kwartier laten spelen en dan de
sterksten tegen de zwaksten. Ik zou ook
niets te maken willen hebben met een
twaalftalcomissie. maar alléén het team
willen samenstellen".
Bij de Danaïden, de Leidse openba
ring in de hoofdklasse, kon hij de vrije
hand krijgen.
Maar de man, die een aanbod om 'bij
de LUTO de oefenstof uit te strooien
(volgens geruchten lag een honorari
um te wachten van tienduizend gul
den. Lucratief genoeg dus) negeerde,
omdat hij de Danaïden niet in de
steek wilde laten, moest hij er van af
zien. Bos vervulde ook nog het trainer
schap bij Ons Eibernest en de aanvoer-
dersrol bij HKV. Een drieledige functie,
die specialisatie in de weg staat. Te
vens accentueert het de amateurstatus
van de korfbalbond.
Dispensatie
Bos: „Er is een groot tekort aan trai
ners. Vorig jaar is een spoedcursus
gehouden. De selectie was niet al te
streng. Dat vind ik volkomen ver
keerd. -Ie moet niet marchanderen. Zo
van „we hebben niet genoeg aanbod,
dus ga maar trainen Zelf ben ik niet
gediplomeerd, omdat ik er nooit tijd
v oor uit kon trekken Ik ga er vanuit,
dat spelers, die zoveel jaar aan de top
zitten dispensatie moeten krijgen. In
het buitenland is dat zo".
Internationaal (België. Engeland en
Duitsland uitgezonderdi stelt korfbal
niet veel voor. Landelijk wordt hei
tenachtei gesteld en maar zelden door
t v.-spots onder de aandacht gebracht.
„Ze moeten niet kijken wat korfbal
internationaal betekent. In ons land is
het belangrijk met 65.000 leden. Dick
van Rhijn heb ik kortgeleden een
briefje geschreven, omdat ik in Avro's
Wekelijkse Sportrevue nooit iets hoor.
KRO's Goal heeft alleen maar oog
v oor de LUTO-rel met Wals en Van
Rhee. Natuurlijk, ook de bond zelf is
niet actief genoeg. Aan public relati
ons wordt nauwelijks iets gedaan. Zo
lang in het officiële blad van de bond
nog foutieve foto-onderschriften staan,
zijn we nog niet op de goede weg".
Dringen
De geringe interesse voor korfbal
vloeide grotendeels ook voort uit het
feit. dat de strijd om de landstitel een
onderonsje was van een select groep
je. Met de komst van de Danaïden is
de zekerheid bij vele routiniers ver-
tensief, willen zij de jonge scholieren
We hebben twee
korfbalboeken en
iedereen speelt daarnaar
kunnen bijbenen. Welk verschil is ei
tussen hen en Ons Eibernest? „Bij de
Danaïden staat iedereen te dringen
om in het hoofdteam te komen om het
grote succes mee te maken. Ze zijn
bang dat het over één of twee jaar
gebeurd kan zijn. Ons Eibernest heeft
alles bereikt en rekent erop over vijf-'
tig jaar nog hoofdklasser te zijn. Ha
genaars zijn bovendien weker. Leide-
naars 2ijn feller en enthousiaster".
Maar al is de eerzucht groot, over een
kampioenschap rept Gerard Bos niet.
Terwijl LUTO in de Danaïden een
van de grootste belagers ziet, denkt
Bos allereerst aan consolideren van
het verworven terrein. ,,Ik ben bezig
aan de opbouw. Ik heb niets te maken
met LUTO. Ik moet ervoor zorgen dat
de Danaïden zich niet in cón seizoen
forceert en dan weer wegvalt. Hel is
een ploeg, die ontspannen speelt en
nog veel le leren heeft.
Achterland
Coach Piet Kruit, die de koffer met
tactische gegevens overneemt bij de
wedstrijden en (Bos: „Speel ik tegen
de Danaïden dan ben ik HKV'cr en
vertel ik alles. Dat welen ze in Lei
den. Ben ik bij de Danaïden-Ons
Eibernest, dan zeg ik niets. Dan ga ik
zoveel mogelijk opzij zitten, alle vra
gende gezichten ontwijkend' 'i vilde
deze week een verandering aanbren
gen. Het was daags na de van een
sterk moreel getuigende ontmoeting
tegen Westerkwartier toen een ach
terstand van 4-1 de debutanten niet
kon desillusioneren en de stand op de
streep nog werd genivelleerd. „Ik was
daar geen voorstander van Waarom
veranderen als het goed gaat? Het zou
een teken van zwakte zijn. Laat de
tegenstanders dat maar doen". Ook
geen wijziging in het damessextet, dat
nogal eens het predikaat „zwak"
krijgt toebedeeld0 „Zwak zijn ze in
verhouding met de dames van de ove
rige teams beslist niet. Wel als je ze
vergelijkt met die van het Amster
damse Rohda. Maar daar zijn de he
ren juist weer minder. Het komt ge
woon. omdat de heren van de Danaï
den boven de middelmaat uitsteken.
Daar komt nog bij dat we met inval-
zen". Waarmee Kurt Vyth wil zeggen
dat hij de sport mede als „ontspan-
ningseiement voor zichzelf" wil steu
nen maar als zakenman toch de
revenuen niet mag verwaarlozen.
Bij de dag
Mijmerend, onderwijl gretig aan de
zoveelste sigaret zuigend, geeft hij
zijn visie op de wielersport. „Dat is
een vreemde sport. Die jongens be
grijpen niet hoe belangrijk het is zich
maatschappelijk voor te bereiden. Ik
wilde een school oprichten zodat ze na
hun loopbaan als wielrenner niet in
eens met lege handen zouden staan.
Weet je hoeveel aanmeldingen ik heb
gekregen: niet een. luister goed niet
één. Ze leven bij de dag. ook de
amateurs. Een goede amateur verdient
meer dan een middelmatige prof en
dat is een ongezonde toestand. Daar
om blijven ze amateur. Ik weet van
een lopamateur dat hii tweehonderd
gulden per week in handen krijgt. Hij
werkt zogenaamd maar hoeft alleen
te fietsen. Daar wil ik wel tegenover
stellen dat ik het helemaal niet eens
ben met de vergoedingen voor de
amateurs zoals die nu ter tafel zullen
komen. Ik betaal en ik bepaal zelf
hoeveel. Wie hard werkt en goed
rijdt, mag meer verdienen dan een
ander. Ik ben dan ook teleurgesteld in
de vergadering van sportdirecteuren.
Het is nog altijd zo dat wij betalen en
dan kunnen anderen met voorstellen
komen en niet met bepalingen of op
drachten of hoe je dat wilt noe-
„Ze willen in de wielersport zelf ook
veranderingen. Karei Jansen van do
VVCS. die ook de belangen van de
renners berhartigt, belde me op en
dat ging over reorganiseren. 1!< heb
gezegd: u wilt reorganiseren maar
daarvoor moet je goede organisatoren
hebben. Zal ik eens wat zeggen. Er
wordt wel eens neergekeken op wat
de Belgen doen. Maai wij. Hollanders,
kunnen van hen veel leren, in organi
satorisch opzicht en ook van de wijze
waarop zij hun koersen bepalen, hun
kermiskoersen bijvoorbeeld Daar ver
dienen ook de Nederlanders hun
niet Iets aan doen
Kurt Vyth heeft al enige malen een
vliegticket verschoven. Hij gaat in de
eerstvolgende dagen een fors aantal
kilometers door de lucht afleggen.
Zijn zakelijke belangen reiken verder,
veel verder dan Nederland. Het idee
om de wielrenner wat mee te geven,
heeft hem na die mislukte „levens
school" niet losgelaten. Daarom nog op
de valreep dit: ..Een sportief mens kan
alleen topsporter worden als hij me
disch, financieel, organisatorisch en
psychisch wordt begeleid. Daar wil ik
graag wat aan doen. En v<> geld in
de sport wil verdienen, zèl eerst moe
ten tonen die eigenschappen te bezit
ten. Dal
de
zelf
be
langrijk. Ik wil er iets aan doen".
Kurt Vyth blijft willen. Na het ene
project borrelt het andere op. En al is
men het niet altijd met hem eens, hij
doet in elk geval iets En dan blijkt
dat de harde zakenman met de passie
voor de sport niets menselijks vreemd
is. „Ja, een schouderklopje. Dat dóet
me goed. Ik heb liever een schouder
klopje dan geld, want dat heb ik
Gerard Bos: veelzijdig werkzaam in de korfbalsport.
Iers te maken hebben. Marianne Nap
onder andere is maandagavond voor
het eerst weer voluit gaan trainen. Het
bewijst wel dat de Danaïden een goed
achterland heeft. Dat is belangrijk,
omdat sommige vermoeidheidsver
schijnselen tonen, zoals Ilse de
Klerk".
Eén vereniging
Gerard Bos was bij Ons Eibernest de
opvolger van de huidige bondsoefen-
meester Zwaanswijk; een jaar eerder
werd hij opgemerkt door de Danaï
den. „Ons Eibernest kon twee jaar
geleden geen goede trainer vinden. Ze
waren uitgekeken op Arie Zwaans
wijk. Een normale zaak. omdat hij
vier jaar. zij het onderbroken, de Ha
genaars had getraind."
Volgend jaar wil Bos HKV, dat hij
door gebrek aan doorstroming geen
lang verblijf meer voorspelt in de
hoogste afdeling, verlaten. Zijn actieve
korfbalcarrière zit er dan op. Zijn
streven is dan één vereniging onder
zijn hoede "te nemen, die hij zeker
twee keer in de weck wil trainen. De
man, die zelf 34 officiële interlands
heeft gespeeld en tien caps in micro-
verband. wil zijn activiteiten in de
korfbalsport als een hobby blijven be
schouwen naast zijn beroep als foto
graaf. Gebrekkige accommodaties en
het amateuristische denken van de
korfballeiders houden professionalisme
nog op grote afstand.
Het geld dat in Amsterdam zou heb
ben gerold ten spijt
