MILIEUVERVUILING Delta straks veranderd in de koele meren des doods HET IS EEN KWESTIE VAN OVERLEVEN... „Week van de aarde", strohalm in Mogen onze kleinkinderen ook nog leven VAN STANK MOET JE HOESTEN: KWIKVIS IS ERGER UTRECHT De grauwsluier van de chemische dood tekent zich af op d« gezichten van de industriële werkers. De vergeler van autogassen verwikt de plantengroei langs de wegen. Trou wens de witmakers uit alle wasmid delen tasten het leven in het water aan en geen rioolwaterzuiveringsin stallatie is in staat hier grondig iets aan te doen. In een nauwe straat in Utrechts binnenstad valt een hond het is spitsuur en windstil plots dood neer. jOorzaak teveel aan uitlaatgassen opgenomen. Waarschu wing aan alle moeders: het had ook uw kind kunnen zijn! Biologen bewijzen onomstotelijk dat er een oonstante stroom sterk veront reinigd water vanuit het gebied rond de grote petrochemische industrieën in Pernis en Botlekgebicd langs onze kust omhoog kruipt, het Waddenge bied binnendringt en daar grote scha de toebrengt aan de vogelstand grote sterns en eidereenden en zeer waarschijnlijk oook aan het zeehonden- Links en rechts vallen in Nederland bomen, heidevlakten, bossen de „longen" van ons land ter offer aan wegenbouwers, huizenplanners. Roof bouw op de toekomst. Elk leven wat vernietigd wordt is onherstelbaar. Het is een stuk oude waarheid, die he overleefd heeft, ons leefmilieu is lang zamerhand zo slecht geworden, dat wij bezig zijn het graf te graven voor onze kleinkinderen. Goed! Van alle kanten worden door overheid en bedrijfsleven iets gedaan aan bodem-, water- en luchtverontrei niging. Maar er wordt nog te econo misch, te sociaal-economisch gedacht in plaats van sociaal. AOW-krijgen op je 65ste is natuurlijk prachtig, maar wat heb je eraan als je op je 55ste sterft aan longkanker? Deze en ander gedachten leefden zeer sterk bij een groep biologen, juristen, economen, sociologen n scheikundigen, die zich hebben verenigd tot de coör dinatiegroep „Actie Strohalm". Zij willen in ons land van 19 tot en met 24 oktober een week van de aarde houden voor het behoud van ons leef milieu. Deze zal plaatsvinden in het kader van het natuurbeschermings jaar 1970. Door middel van tentoon stellingen, lezingen, filmavonden en demonstraties zal het publiek gewezen worden op de toenemende verontreini ging van onze lucht, water en bodem. Hoogtepunt van de week zal een mas sale demonstratie in Den Haag zijn op zaterdag 24 oktober, uitgeroepen tot dag van d.e aarde. Minister Klompé en staatssecretaris Kruisinga hebben hun sympathie betuigd met dit initiatieg. Natuurliefhebbers, biologen, huisvrou wen, sportbeoefenaars, artsen, onder wijskrachten, scholieren en vele ande re verontrusten willen tijdens de week alarm slaan om de gifgolf die zich steeds sneller uitbreidt en ook ons voedsel en lichaam bedreigt, een halt toe te roepen. Tijdens de „week van de aarde" zal het comité N'70, dat voor ons land het Europese natuurbeschermingsjaar or ganiseert, een milieumanifest lanceren en verspreiden met hulp van Actie Strohalm. Dit manifest, opgesteld door de biologen dr. A. J. Cave, dr. A. C. Perdeck en dr. C. W. Stortenbeker, zal het discussiestuk vormen voor een na tionaal appel van het comité op 23 november. Het manifest bevat aanbe velingen aan overheid, bedrijfsleven, politieke partijen en de burger om het milieu te behouden. Tijdens de tocht op 24 oktober in Den Haag (verzamel punt Malieveld om half drie) zal dit manifest aangeboden worden aan par lement en regering. Vooral veel jongeren gaat de aftake ling van ons leefmilieu ter harte. Zij zullen van 21 tot en met 24 oktober een groot congres houden dat georga niseerd wordt door de stichting natuur na '70 in de Rivierahal van de dier gaarde Blijdorp te Rotterdam. Er wordt een duizendtal deelnemers ver wacht uit het gehele land, meest mid delbare scholieren. Het programma bestaat uit lezingen, films, discussies en excursies. Het congres zal besloten worden met het opstellen van een eisenmanifest van de Nederlandse jeugd dat door alle deelnemers even eens aan parlement en regering aan geboden zal worden tijdens de massa- ie demonstratie in Den Haag op „de dag van de aarde". X- HET Europese natuurbeschermingsjaar loopt bijna ten einde maar de mensen zijn zich nog niet veel bewuster geworden van de kritieke situatie waarin ons leefmilieu is geraakt", zeggen de initiatiefnemers van de week van de aarde. Meer dan ooit hebben zij nu recht van spreken, gezien de situatie deze week boven het gebied van Rijnmond. Met enkelen van hen. Wlm van Wijngaarden, derdejaars biologiestu dent, Dick Binnendijk, vierdejaars biologiestudent. en Marieke Schoevers hadden we een gesprek in hel werkcentrum van de actie Strohalm, het gebouw van cardagoors aan de Utrechtse Oudegracht: Wat verwachten zij zelf van de massale optocht naar Den Haag? ,,Er zijn op het ogeblik meer dan 50 plaatsen in Nederland die meedoen aan deze week van de aarde. Dat varieert van een tentoonstelling van drie weken, tot het aanbieden van een milieumanifest aan plaatselijke autoriteiten. Die mars naar Het Binnenhof wordt voor namelijk gehouden door jongeren die meedoen aan het jongerencongres in Rotterdam georganiseerd door N'70. Het manifest is samengesteld door drie biologen. De definitieve uitgave komt volgende week uit. We ver wachten bij die mars een 2.000 man. We stimuleren namelijk niet zo heel erg dat mensen uit het hele land komen omdat we vinden dat de mensen in hun eigen stad ook dergelijk soort marsen moeten organiseren." Is de strohalmgroep politiek geëngageerd? ,,Wel geëngageerd maar niet gebonden. Dit milieupro bleem is van welke kant je het ook bekijkt ergens een politiek probleem want het is een maatschappijprobleem. Dit probleem kun je alleen maar oplossen als je progres sief denkt. De enige oplossing van dit probleem is een reële verandering van de maatschappij, een verregaande verandering. Er zullen gewoon heel drastische maatrege len genomen moeten worden. Als je de keus hebt: Kapotgaan of iets doen, wat doe je dan? Dit is een probleem dat iedereen aangaat. Of ju nu rechts of links bent dat maakt geen barst uit." „Ik zie die milieuvervuiling net als een soort waters noodramp. Als je ziet dat je met z'n allen doodgaat probeer je toch met z'n allen er wat tegen te doen. Dan vraag je niet eerst aan je buurman bij welke politieke partij hij hoort." Goed, drastische maatregelen, „We moeten het hele onderwijs zien te bereiken, en de mensen bewust maken door middel van acties. Je moet ze zeggen: mensen jullie hebben wel iets in te brengen, jullie moeten zelfs met z'n allen ervoor zorgen dat hier van bovenaf gebeurt ingedamd wordt." „Luister eens. wij zijn hier niet om het de mensen nu eens eventjes allemaal te vertellen. Wij zijn hier om „de week van de aarde" te coördineren. De week is er om zoveel mogelijk mensen in ee klap zoveel mogelijk bewust te maken." industrie zouden dai overstag ..Als je eens wist hoe ongelooflijk pessimistisch wij zijn. We heten niet voor niets „strohalm". We hebben eigen lijk helemaal geen fiducie in de regering. Je doet dit omdat je gedreven bent door een soort wanhoop. Wat moet je dan gaan doen? Je kunt niet rechtstreeks regering en indüstrie gaan aanvallen. Dan word je uitgemaakt voor een linkse broeder. De essentie van onze wanhoop is dat wat je eenmaal kapot maakt dat je dat niet meer terug kunt brengen." „Wat ik wil zeggen: de mensen luisteren alleen nog maar naar economen en naar mensen die chemisch denken. Ze luisteren niet naar de biologen en het zijn juist de biologen die weten dat als het zo doorgaat alles kapot gaat. Maar wat die biologen zeggen: daar moet je mee ophouden en dat moet je gaan doen, zijn niet van die prettige dingen. Die tasten de maatschappij aan." „Wij denken in de eerste plaats aan soberheid. Het alleen maar produceren van dingen die werkelijk nodig zijn. We leven nu in een soort wegwerpmaatschappij. Alles wordt gemaakt voor zeer korte momenten want anders is er geen produktie meer." Milieuherstel en economische groei gaan niet samen. Nelissen heeft op zijn prioriteitenlijst als nr. 6 economi sche groei en als nr. 7 milieuherstel en dat zijn twee dingen die eikaars tegenstelde zijn. Die kunnen niet samengaan. We moeten de regering dwingen niet alleen economisch te denken maar ook sociaal te denken. Over sociaal gesproken: we hebben 2.300 gulden subsidié van C.R.M. gekregen. Daar kun je niet eens je postzegels van betalen." ..Ja, we zijn erg pessimistisch. En toch gaan we door. Belachelijk hè?" GERARD CRONE (Van onze redacteur wetenschappen) DELFT Tweehonderd mensen in Japan zijn gisteren gestorven door het eten van met kwik vergiftigde vis. De visvangst in een deel van de wateren van Zweden is verboden, omdat de vis te zeer met kwik is vergiftigd. Aange raden wordt zelfs om slechts een keer per week vis te eten, omdat ook de vis uit alle andere wateren in Zweden te veel kwik bevat. Via de Rijn wordt per dag gemiddeld 274 kilogram kwik naar Nederland gebracht. In het IJs- selmeer komt daarvan 10 ton per jaar terecht, en als het Haringvliet is afge sloten, zal ook het noordelijk deel van de delta gaan fungeren als vergaar bak van met kwik vergiftigd water. De paling in het LJsselmeer bevat thans reeds hoeveelheden kwik, die de grens van het toelaatbare hebben overschreden. Het zal niet lang meer duren, voordat de vis in andere wate ren in West-Europa's meest geïndus trialiseerde delta letterlijk niet meer om te eten is. Nog even en het Hol lands Diep. de Biesbosch. de Grevelin- gen en later ook de Oosterschelde zijn veranderd in de „koele meren des En de televisieserie, die dan onder deze titel op het beeldscherm te zien zal zijn, is geen literair meesterwerk van Couperus. Ook al zal de toeschou wer zich realiseren, dat het aan de kleine zielen van zijn ouder6 te dan ken is dat de meren zijn ontstaan. Deze generatie immers heeft het nog in zijn vermogen om in te grijpen, om de dreiging (voor het eerst) van deze specifieke vorm van milieuverontrei niging te bezweren. Voor de volgende generatie zal het zeker te laat Cijfers, feiten, verwachtingen, gedach ten die op de lezer afkomen uit het schokkende rapport „milieuverontreini ging met kwik en kwikverbindingen", van het Instituut voor gezondheids techniek van het TNO Delft. Dr. ir. W. Scholte Ubing heeft het geschre ven. Sinds de openbaarmaking ervan heeft het grote ontsteltenis teweeg gebracht ook bij de overheid. En niet ten onrechte. Kwik, zwaar metaal, evenals lood zelfs in zeer kleine hoe veelheden levensgevaarlijk voor de mens, wordt gewonnen in een totale hoeveelheid over de hele wereld van iets meer dan 10.000 ton. Het is ge meen spul. Heimelijk vergiftigt het de moeder, zonder dat zij er iets van merkt. Maar duidelijk manifesteert zich de verwoestende werking in de kinderen van de moeder: onomstote lijk is aangetoond, dat achterlijkheid, mongoliciteit, bepaalde aangeboren verlammingen van het centrale ze nuwstelsel. rechtstreekse gevolgen zijn van de vergiftiging met kwik van de moeder. Kwik, in eindeloze variëteiten toege past in industriële processen: chemi sche industrie, verfindustrie, pulp- en papierindustrie, geneesmiddelenindus trie, textielindustrie, electrische indus trie. Restanten van dit kwik en de kwikverbindingen verdwijnen met hel afvalwater in kanalen en rivieren Kwik, in nog veel meer variëteiten verwerkt in bestrijdingsmiddelen in de agrarische sector. Zestig merken, jaze ker, zestig merken van kwik bevat tende bestrijdingsmiddelen zijn er. In 1960 werd van dit pure vergif onge veer 25 ton gebruikt in Nederland. Alleen al voor de bloembollenteelt be tekent dit, dat er drie ons kwik per hectare in de grond komt, dit is in totaal voor het Nederlandse bollenare- aai bijna vijf ton., en dat zijn dan alleen de bollen. Via het voorbehan- delde pootgoed wordt nog eens 4 ton kwik de bodem ingewerkt, en met de lozing van de gebruikte ontsmettings- baden ook nog een ton. Over de vraag waar het kwik in de spuitmid- delen blijft, is te weinig bekend om er iets zinnigs over te zeggen. Denk vooral niet. dat het allemaal zo'n vaart niet lopen zal. Dat in palingen en snoeken, gevangen in de Anna Paulownapolder een concentratie kwik werd aangetioffen. die bijzonder ris- koude zorg zijn. Evenals het feit, dat een aantal kranten vorig jaar in Gro ningen waarschuwden geen vis te eten. die in bepaalde wateren was Dat uilen en roofvogels bij i bosjes ster ven door te grote kwikophoping in hun lichamen zal ook niet veel indruk maken Het wordt al wil anders, Nederland 126 nieuwe chemische in dustrieën in produktie kwamen of werden gebouwd De 200 doden in Japan zijn ver van huis. niet waar? Maar vele mensen met aangeboren afwijkingen, die in Volendam rondlo pen (volgens prof. dr. R. Zielhuis, lid van een staatscommissie die de neven werking van bestrijdingsmiddelen bestudeert, kunnen deze afwijkingen heel goed het gevolg zijn van het eten van kwikvis uit het IJsselmeer) wo nen vlak naast de deur. En dr. ir. Scholte Ubing is nog veel pessimisti scher. „De door de Deltawerken ont stane binnenmeren zullen veranderen in grote, drabbige poelen, waarin be halve god-weet-wat-voor-stoffen ook kwik in steeds grotere concentraties zal voorkomen" zegt hij. Sterfhuizen voor het leven in dat wa ter, en straks wellicht ook voor de mensen, die het water, dat uit deze meren zal worden gewonnen, krijgen voorgezet. „Het vervelende is name lijk." zegt de heer Scholte Ubing, „dat je van stank of lawaai niet dood gaat Je moet alleen maar hoesten of je krijgt er zere ogen van. Maai van kwik ga je onherroepelijk dood En daar is nog maar heel weinig voor nodig. Het is niet nodig, zoals de biologen vragen, om terug te keren naar de natuurlijke staat van leven In Nederland zou dat betekenen, dat we zouden leven op regelmatig onder water lopende eilanden, in een groot moeras Want heel Nederland is een kunstmatig gevormd land. Industrieën zijn nodig voor de welvaart in dit land. Maar we moeten dat vergiftig braaksel van industrieën, van onszelf (huisvuil) en de bestrijdingsmiddelen opvangen en er het vergif uithalen Daarvoor is een onderzoek nodig Maar daarvoor is vooral geld nodig geld. dat ons burgers nog nooit is gevraagd door de overheid Wedden dat de Nederlanders er wel geld voor over hebben om te leven in een land waar zij niet bang hoeven te zijn on vergiftigd eten te nuttigen? Waar hi' niet bang hoeft te zijn, dat zijn nage slacht onherstelbaar verminkt ter we reld komt?"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 11