SCHANDAAL
IN TELLIER"
„Stay away, Joe" :magere Elvisfilm
1
WAT ZIJ ER VAN DENKEN...
„Sexfilms voorzien
in een behoefte"
„Ik twijfel aan
oordeel filmkeuring"
„Studentenpubliek
vooral kritisch"
Nelly Kaplan verrast met
wrange tragi-komedie
bioscopen
in LEIDEN
VRIJDAG 2 OKTOBER 1970
STUDIO EN LIDO
door willem schrama
G. C. PILANEN (LIDO/STUDIO):
E. VERWEY (LUXOR):
G. H. GROENEWEGEN (CAMERA):
LEIDEN Voor de filmlief
hebber is de stad Leidert
met zijn zes theaters een
klein lustoord. Actuele films,
worden in groten getale ge
presenteerd en zo nu en
dan is er zelfs sprake van
een landelijke première.
Voor dit alleszins goede
peil is allereerst een staf
van bioscoop-exploitanten
en bedrijfsleiders verant
woordelijk. Wij vonden 3
bedrijfsleiders van 4 bios
copen bereid tot een blik-
semvraaggesprek. Het zijn
de heren G. C. Pilanen
(Studio en Lido), E. Ver-
weij (Luxor) en G. H. Groe-
newegen (Camera). Zij
antwoorden ons op een
15-tal vragen, die de Leidse
bioscoopbezoeker wellicht
eens of meerdere malen
op de lippen hebben gele
gen.
1. Heeft u plezier in uw
beroep?
2. Wat zou u willen zijn.
Indien u dit beroep niet
zou uitoefenen?
3. Het elke week opnieuw
presenteren van een film,
is dat nooit een probleem
voor u?
4. Tracht u een bepaald
filmgenre in uw theater te
handhaven?
5. Wat is uw persoonlijke
voorkeur van filmgenre?
6. Is het met de sexfilms
gedaan?
7. Vindt u de schreeuwende
reklameteksten in adver
tenties niet vaak misleidend
voor het publiek?
8. Bent u het eens met de
kritieken in de Leidse pers?
Ik vind het heel plezierig. Veel
contact met mensen. Meestal
plezierige mensen, omdat ze uit
gaan.
G. C. PILANEN
Ja. Waarom? Het Is geloof ik
de sfeer, die van het publiek
uitgaat
Ik zou dan zeker een beroep
willen, waarin van nauw contact
met publiek sprake was en waar-
i in ik een zekere mate van zelf- i
stëndigheid zou genieten.
Soms zeker wel, omdat we nu en Dat is lang niet gemakkelijk. Er
dan van bepaalde prolongaties zijn namelijk te weinig goede
in andere plaatsen afhankelijk I films in de handel,
zijrv.
Ja, beslist In Studio doelen we We draaien alleen datgene wat
op een gerichte laag van be- J het publiek wil zien.
zoekers en .Lldo is dat meer een
brede laag.
Iedere actuele film, die om welke
reden dan ook boeiend is en
bovendien nog veel vaart heeft.
Kan een willekeurig genre zijn.
Oh, zeker nooit. De sexfilm heeft
alle reden van bestaan omdat
het gewoon in de behoefte van
een brede laag publiek voorziet.
Dat is de praktijkervaring.
Niet zozeer. Neem nou de STER-
reclame, die is toch soms ook
erg aangedikt. Het is nu een
maal reclame.
Door de bank genomen: ja:
9. Vindt u het Leidse publiek Ja, beslist. Dat heb ik tientallen
kritisch? malen aan dèn lijve ondervon-
den.
De komedie. Er gaat niets boven
een zalig verfilmde komedie.
Dat geloof ik niet helemaal. Al
leen de mensen worden op dit
gebied kieskeuriger. Ze kiezen
tegenwoordig goede sexfilms.
En daar zijn er niet zoveel van.
Ik vind ze uitgesproken slecht.
Ze slaan vaak totaal niet op de
film.
Ik vind ze vrij redelijk. We wor
den gelukkig niet uit den treure
afgekraakt.
Nee, niet erg kritisch. Maar het
is wel een plezierig publiek.
10. Gedraagt de Leidse
bioscoopbezoeker zich naar
behoren in uw theater?
11. Vindt u de leeftijdsbeper
kingen van de filmkeuring
altijd terecht en ondervindt
u hier financiële schade
van?
12. Is de TV in Leiden een
grote concurrent van de
bioscoop?
In vergelijking met andere ste
den moet ik zeggen, dat we hier
niet mogen klagen.
Ja, hoewel ik de nieuwe wet
(alleen nog maar a l. en boven
16 jaar - red.) zeer toejuich,
Schade? Relatief is het 14-jaar-
publiek natuurlijk groter. Maar
dat houd je altijd.
Alleen tijdens programma's met
een zeer grote kijkdichtheid.
13. Wat kost een film draaien Als je alle gemaakte kosten bij
u per week? elkaar optelt zijn de netto baten
beneden de 8 pet.
14. Is een bioscoop nog Ja.
rendabel in Leiden?
15. Zullen de Leidse bioscopen Ja, zeker
zich in de toekomst kunnen
blijven handhaven?
G. H. GROENEWEGEN
Ik wel. Het werk Is gewoon fijn
afwisselend.
Ik zou in ieder geval veel met
publiek te maken willen hebben.
Een restaurant bijvoorbeeld.
Vaak wel. Je kan niet altijd krij
gen wat je hebben wilt.
Zo veel mogelijk moderne films.
Ik heb eigenlijk geen voorkeur.
Ik kan elke film op zich waar
deren. Ik wil graag alles zien.
Ik geloof het wel. Ik ben er
overigens helemaal geen voor
stander van.
Ik vind ze vaak te overdreven,
hetgeen overbodig is. Het pu
bliek is toch wel wijs genoeg.
Ja. Ik vind ze zeer hebbelijk.
Niet altijd teveel afkrakend.
Vooral het studentenpubliek
vind ik erg kritisch. Het overige
gedeelte niet zozeer
Ik heb beslist niet te klagen. Ik heb geen klagen.
Daar twijwel ik wel eens aan.
En dan vind je het jammer dat
je een bepaalde groep mensen
nou net niet bereikt. Dat merk
je natuurlijk ook financieel.
Ja, en vooral op voetbalavonden.
Dan is het griezelig merkbaar.
Eh es effe kijken (mompelt
gekke vraag" en zegt dan)
zo rond de 3000 gulden
Ben het er doorgaans mee eens.
Natuurlijk is 't aantal bezoekers
bij een film van 18 jaar betrek
kelijk kleiner, anderzijds zijn er
mensen, die een film van alle
leeftijden ,,niks aan" vinden.
Wat de oudere generatie betreft
natuurlijk wel. Maar voor de
jeugd niet, geloof ik. Een uit
zondering vormen de sport
avonden op de TV.
Kan ik niets van zeggén. Dat
gaat op percentagebasis Dat
kan enorm variëren
STUDIO Nelly Kaplan, jarenlang assistente van de Franse grootmeester
van het spektakel, de thans vergrijsde Abel Gance, toont zich in haar
„Ua fiancée du pirate" op bescheiden schaal een voortreffelijke leerlinge te
r.ijn. Wat begint als een wat zwaar aangezet beeld van het liederlijke leven
op het Franse platteland met kwijlende opa's, hypocriete notabelen en wel
lustige boerenknechten verandert zeer geleidelijk in iets wal men een
cynische komedie zou kunnen noemen, ware het niet dat de tragiek van het
leven in een kleine, bekrompen maar in wezen o zo schijnheilige boeren
gemeenschap nimmer uit het oog wordt verloren.
Hoofdfiguur is de knappe Marie
(Bernadette Lafont) die op de boer
derij van de lesbische Irene nauwe
lijks de kost verdient met hard wer
ken, nagejaagd door gretige boeren
knechts en notabelen, maar door geen
hunner geaccepteerd in de samen
leving. Zij is immers een vreemde
linge, die met haar oude moeder in
de oorlog zonder papieren in het
dorpje arriveerde en er genadiglijk
mocht blijven wonen in een bouw
vallig hutje. Als haar moeder door
een ongeluk om het leven komt.
besluit Marie de vernederingen aan
haar adres niet langer te accepteren.
Door de eigenaar van een reisbio
scoop (Michel Constantin) die haar
meeneemt naar de grote stad. leert
het meisje, dat voor een maal haar
zware arbeid verrichtte, de macht
van het geld kennen. Zij keert terug
naar het dorp Tellier om wraak te
nemen op de bevolking. Hard en za
kelijk zal zij de mannen, die haar
zo begeren, voor haar diensten nu
laten betalen. Als zij tenslotte ieder
een in haar macht heeft vertrekt
zij. haar laatste, formidabele troef
koelbloedig uitspelend. Het is Nelly
Kaplans grote verdienste, dat zij bij
de vele bedscènes niet op de sensatie
heeft gespeeld. Vol wrange humor
zet zij de hypocriete notabelen stuk
voor stuk (letterlijkl in hun hemd
en weet zelfs sympathie op te roe
pen voor de hard geworden, voor
geen enkel middel terugdeinzende
wraakgodin. Als er gelachen kan
worden, dan is dat met een bittere
smaak in de mond. Uitstekend is
ook het innerlijk proces dat zich in
de mooie Marie voltrekt visueel uit
gewerkt. Naarmate haar macht over
haar vijanden -- die door hun eigen
zwakheid eigenlijk haar slachtoffers
zón groter wordt, stijgt haar zelf
verzekerdheid. Haar groeiende wel
stand wordt duidelijk in het interieur
van het hutje, dat langzamerhand een
keurig museum van smakeloosheid
wordt. Te indringend om nog een
komedie genoemd te kunnen wor
den is „La fiancée du pirate" een
curieus werkfe geworden, waarin
de grofheden merkwaardig op hun
plaats zijn en er niet zoals maar al
te vaak het geval isom wille van
het effect er met de haren bijge
sleept werden. De walgelijke begra
fenis van de oude moeder bijvoor
beeld is daar een enkel treffend voor
beeld van. (18)
Polanski-week
CAMERA In Camera deze week
een smeuïg, gevarieerd en aan
trekkelijk Roman Polanski-program-
ma, bestaande uit drie reprises. Gis
teren en vandaag (vrijdag): ..Re-
pulsion", met een schitterende hoofd
rolvertolking van Catharine Deneuve,
daarin bijgestaan door Ian Hendry.
Zaterdag 3 en zondag 4 oktober
draait ..Cul de Sac" niet Donald
Pleasence en Francoise Dorleac
Van maandag 5 tot en met woensdag
7 oktober tenslotte kunnen de Leide-
naars Mia Farrow en John Cassa-
vettes bewonderen in Polanski's
grootste kassucces. ..Rosemary's
baby". Alle drie de films zijn toe
gankelijk voor personen boven 18 jr.
Partnerruil
LUXOR Onder de titel „The wife
swappers" hebben Derek Ford"
en Stanley Long de gevolgen willen
laten zien van een wat lichtvaardig
opgerichte sleutelclub. Hoewel zij.
door zich op enkele individuen te
concentreren, niet helemaal uit het
probleem gekomen zijn, doen zij ten
minste een eerlijke poging d.w.z. is
't hen niet om sensationele onthullin
gen begonnen. Noch Ford noch Long
willen zich vergeleken met een
wald Kolle en hun benadering is dan
ook via een verhaaltje, maar dan
toch met meer terughoudendheid ver
teld en duurder van opzet, dan de
sexwerkjes. die gewoonlijk door een
aantal duidelijke amateurs ln zwart
wit aan de man gebracht worden
zoveel mogelijk (en al te vaak c
aantrekkelijk) bloot te laten ziei
Prolongaties
LI DO Voor de derde week Anne
Heywood als de veroordeelde
religieuze ln „De non van Mónza"
Sfeervolle opnamen in een film zon
der veel zeggingskracht (18 jaar)
TRIANON - Voor de 5e week Ro
bert Altmans „M.A.S.H.". Do
nald Sutherland en Elliot Gould als
de twee onverstoorbare „borstkassen-
krakers" in een grandioze, maar ook
gruwelijke film (18 jaar).
REX Elvis Presley is weer te
rug, waar hij veertien jaar gele
ien zijn filmcarrière begon: het Wil
le Westen van „Love me tender",
maar het moderne, waar paarden
voor auto's worden ingeruild. Hij is
ook weer eens de halve Indiaan, maar
dit leidt nu eens niet, zoals in „Fla
ming star" tot rassenproblemen,
want regisseur Peter Hewsbury schil
dert de reservaat-Indianen als een
vrolijk, rumoerig volkje., dol op bier,
feestjes en vechtpartijen.
Veel verhaal zit er trouwene niet in
„Stay away. Joe" en het duurt zeker
een half uur eer er enige lijn in de
film te bespeuren valt. Een senator
probeert van de luie Indianen vee
fokkers te maken en hij heeft het on
geluk Joe's superluie vader. Charlie
Lichte Wolk, voor zijn experimenten
uit te kiezen. Vader slacht de stier
tijdens een feestje en moeder ver
koopt de koeien om er huisraad voor
te kopen. Elvis alias Joe. die de hele
film door niet meer heeft gedaan
dan wat drinken, vrijen, stoeien en
zingen, redt de situatie door op een
rodeo met een zeer slaperige stier
een klein fortuin te verdienen. En dan
van vreugde maar weer eens flink op
de vuist
Hoewel regisseur Hewsbury zijn best
doet met de camera zoveel mogelijk
in de wat zinloze actie te duiken, is
..Stay away. Joe" maar een heel ma
gere Elvisfilm. Het voormalige tie
neridool heeft een sterker scenario
nodig, willen zijn films te verteren
zjjn. Ditmaal heeft men het dan ook
maar gezocht in geroutineerde ster
ren. die van de bijfiguren nog wel
eens grappige typetjes maken. Zo
zien we veteranen als Burgess Mere
dith en Katy Jurado als Elvis' ou
ders en Thomas Gomez maakt van
de grimmige opa Opperhoofd Lichte
Wolk zelfs iets heel leuks. Als zijn
zoon geen rooksignalen kan ont
cijferen is zijn commentaar: „Heb ik
je daarvoor naar school gestuurd
Je kunt niet eens lezen!" Joan Blon-
dell. dertig jaar geleden een knap
comédienne, zien we terug in de rol
van de kordate moeder van één van
Elvis' slachtoffers. Zij ziet er nog
goed uit, maar zij werd dan ook ge
spaard door de make up-afdeling
die van alle Indianen koffiebruine
monsters maakte.
