E&idóe&ouftcmt
Amadeus Quartet
Belangrijke poging
tot ontwikkeling
van eigen toneel
indrukwekkend in Beethoven
DAMESBEÜRS
NCRV mikt
met Trend
op jongeren
Een klein
uur: U"
„Con Amore
rond het
thema liefde
Pipozaak weer
voor A'damse
rechtbank
PAGINA 2
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 2 OKTOBER 1970
Het blijft raar!
ANS niet gezien in het legioen van
v* kijkers die stellen dat ze op grond
van het kopen van een televisietoestel
en het betalen van luister-en-kijkgeld
recht hebben op directe uitzending van
elke interessante voetbalwedstrijd. Hier
zullen steeds belangen tegen elkaar af
gewogen moeten worden en zal men
elkaar dus moeten vinden op e en com
promis.
Dit uitgangspunt neemt weer niet
weg, dat we de praktijk bij de tot
dusver gevolgde compromissen een raar
geval vinden. Het standpunt van de
K.N.V.B. en profclubs komt immers
vaak hierop neer, dat er voldoende
sportliefhebbers bereid moeten zijn om
een kaartje te kopen (ze kunnen dan
desnoods nog thuis blijven ook) om
andere echte en halve sportliefhebbers
het genoegen te schenken de wedstrijd
op het magische scherm te volgen.
Wanneer om het een beetje dra
matisch te maken een belangrijke
wedstrijd in bar slecht weer gespeeld
moet worden, mogen dus een aaptal
maal tienduizend enthousiastenlingen
vijf, tien of nog meer gulden uitgeven
teneinde dan hun medeburgers een ge
noeglijke avond thuis te bezorgen. Valt
de wedstrijd dan nog bar tegen, dan
kunnen de kijkers overschakelen op een
show of ander alternatief programma,
terwijl de gelukkige bezitters van een
kaartje „life" slechts de vrijheid houden
om kletsnat geregend of verkleumd van
de kou eerder het veld te verlaten.
En dan hebben we het nog maar niet
over de mensen die, omdat uitzending
van een wedstrijd heel onwaarschijnlijk
lijkt, toch maar besluiten een kaartje te
kopen en tegen de tijd dat ze op weg
zijn naar het stadion horen, dat de
televisie het alsnog voor elkaar gekre
gen heeft. Zij zullen zeker geen schiet
gebedjes mompelen en zich gelukkig
voelen, omdat ze andere burgers een
meevallertje bezorgd hebben.
We willen alleen maar zeggen dat de
huidige praktijk vandaag of morgen
een reprise zal bezorgen van de kruik
die uiteindelijk toch barst.
En wie of wat zal dan de dupe
Late, nog niet te late ontdekking bij de PPR
Pde Politieke Partij Radikalen
gaan sommige leden zich roeren,
omdat ze zien hoe de politieke lijn
welke hun partij thans volgt, sterk gaat
afwijken van de lijn die in 1967 bij de
breuk met de K.V.P. werd uitgezet.
Deze leden vrezen dat de P.P.R. zo op
de duur transformeren zal in een
would-be kritische club, die veel ge
meen heeft met andere groepjes die
zich inzetten voor totale maatschappe
lijke hervorming, maar die dan het
Evangelische uitgangspunt tot bijzaak
zal hebben gedegradeerd.
Die ontwikkeling is al bijna twee
Jaar duidelijk zichtbaar; van bedoelde
P.P.R.-leden is het dus een late, zij het
nog niet te late ontdekking. De vraag is
alleen, of ze voldoende kans hebben de
lijn weer om te buigen in de richting
Bogaers inplaats de P.P.R. blijvend de
reputatie te laten verwerven van „his
masters voice" der linkse oppositie te
Krijgen de nu opgestane critici geen
voet aan de grond, dan staat wel vast
dat de P.P.R. ontrouw geworden is
haar eigen ontstaansreden en dat deze
en- K.V.P.-radikalen a priori tegen elk
politiek program zullen stelling nemen,
waarbij de christen-democratie betrok
ken is. Zelfs wanneer zo'n christen
democratisch program precies brengt,
dat drs. Bogaers c.s. drie jaar geleden
geëist hebben.
Tweemaal kijken en dan herkent u hem toch. Jawel, Gerard Cox, als vrijgezel
in „De buurman van heneden", een van de liedjes, die hij maandagavond
19 oktober in een nieuw t.v.-optreden voor de V.A.R.A. zal debuteren. Dat
programma komt te heten „Wie wijst Gerard 'Cox de weg in Hilversum
Zo te zien is dat ook wel nodig.
..MOEDER. MAG IK NAAR KANTOOR?"
Siegmund Nissel
Peter Sehidlof
Creatie van
een collectief Sterke speelscenes
I boeiender geweest zou zijn dan deze ge-
I dachteconstructie over de ondergang van
j in dit mechanisatietijdperk-
Het aardige
Belangrijke poging tot ontwikkeling j ®'k®
ran eigen toneelcreatie van een eollec-
ief-
De Nieuwe Komedie
•MOEDER MAO 1
Na het grote experiment van De Nieu
we Komedie met „Variaties op een Oidi-
poeacomplex", heeft dit gezelschap een
tweede voorstelling gebracht, waarin
ook op een voor Nederland volstrekt
onorthodoxe wijze naar nieuwe wegen
gezocht is voor het tot stand brengen van
een theatermanifestatie. Bjj het bedenken
en schrijven van „Moeder mag ik naar
kantoor?" (een nieuw stuk van Jan Staal)
hebben de regisseur en de acteurs Immers
beslissende invloed gehad op zowel het
idee als de uitwerking ervan in het stuk.
Via improvisaties, interviews, andere
researchmethoden is dit stuk gedurende
een tamelijk lange aanloopperiode tot een
voltooid werkstuk en een voorstelling
fearvan gebracht.
Het is natuurlijk een prijzenswaardige
procedure die gevolgd is bij De Nieuwe
Komedie, omdat het steeds meer duidelijk
wordt, dat er eindelijk eens werk ge
maakt moet worden van de fraaie stel
ling, dat theater een collectieve expres
siemogelijkheid is, waarin alle betrokke
nen evenzeer deel dienen te hebben. Dat
Jan Staal als bekwaam en in zekere zin
ook wel gearriveerd toneelschrijver op
nieuw heeft willen beginnen en deel
heeft willen worden van dit collectief, is
zeer toe te juichen. Deze bewondering
voor de moed en de inzet van de betrok
kenen staat wat mij betreft voorop, de
gedeeltelijke teleurstelling over het uit
eindelijke resultaat (en hebben we daar
eigenlijk niet vooral mee te rekenen?)
komt op de tweede plaats.
Automatisering
Het stuk speelt op een kantoor,
♦en vijftal employés left onder de doem
van de naderende automatisering. Het
woord computer roept angstvisioenen op,
althans voor vier van hen, want de
vijfde, een jong meisje, lijkt eraan
bij te gaan: zij weigert vanaf het begin
zich te schikken in het patroon, dat haar
wordt opgedrongen door haar werk
situatie. Bij haar ligt op symbolische wijze
de mogelijkheid tot ontsnapping: zij doet
gewoon niet mee aan de angstige proce
dure, die de vernieuwingen op het kan
toor (een ontmenselijking) betekenen.
De constructie van het stuk is dan ook
wel aardig, hoewel zeer voorspelbaar en
met al te weinig verrassingen. Het eerste
deel toont ons de employés als mensen,
met tragische achtergronden en ge
frustreerde levens, in heel knap gety
peerde onderlinge relaties. Maar het
tweede deel van het stuk kan niet over
tuigen: Jan Staal laat daarin de karak
ters stuklopen, de relaties doodbloeden,
in plaats van ze verder uit te bouwen,
hetgeen voor het theater veel en veel
het stuk is, dat Jan
duidelijke kern en
sterke speelscene aan de acteurs
heeft geboden. Voor Truug Dekker (die
een gefrustreerde kantoorjuf speelt) heeft
I hij met feilloze precisie een tekst ge
it naar kantoort j «.breven, die baar alle persoonlijke mo-
kikl de Haas gelijkheden geeft, die zij bezit en zij voert
Bram van der Vlugt dat dan prachtig en in haar grote scene
I inekë I hee' beklemmend uit. Jan Staal speelt
zelf de rol van de oudere homofiel, die
het meest bevreesd is voor de komende
veranderingen. Ook hij doet dat met een
heel grote inzet en komt tot even zuivere,
menselijke en overtuigende spelresulta-
ten. Joop van der Donk speelt met aardig
resultaat de verburgerlijkte chef van de
afdeling; Ineke Roosen kan, ondanks een
zuivere en soms wel ontroerende inzet,
minder overtuigen en Niek Pancras speelt
een carrièremaker die wel juist is neer
gezet, maar minder spectaculair Is dan
de andere rollen. Overigens lijken de
rollen soms gevaarlijk dicht in de buurt
van het psychodrama te komen.
(ADVERTENTIE)
HEDEN de
125.000 ,te op de
Heldere regie
Bram van der Vlugt was de grote in
spirator achter de schrijver en de acteurs.
Zijn regie, die heel helder, genuanceerd,
doordacht en uiterst afgewogen was, is
op zich van minder belang dan zijn in
vloed op een nieuwe werkwijze voor een
auteur, zoals hier is onderzocht. Het lijkt
me, dat er genoeg mogelijkheden ontdekt
zijn, om deze lijn door te trekken. Ook
nu het totaalresultaat minder bevredi
gend is, dan ik gehoopt had, blijven naar
mijn smaak hier genoeg kansen voor Van
der Vlugt en Jan Staal om een belang
rijke bijdrage te leveren voor een eigen.
Nederlands theater.
„Moeder mag ik naar kantoor?" ging
gisteravond voor het eerst in het HOT,
waar het (in een aardig decor van Kiki
de Haas) nog vaak te zien zal zijn.
JAN VERSTAPPEN
„Mond voor
Mammoets" in
Florence onderscheiden
HILVERSUM (A.N.P.). De film
„Mond voor Mammoets" van de cineasten
Joop Burcksen en Ruud Herblot is op
het internationale industriële filmfestival
in Florence onderscheiden met een eerste
prijs.
De film, die een beeld geeft van de i
bouw van de nieuwe gecombineerde
havenmond bij Hoek van Holland, werd
geproduceerd door Mundofilm uit
Hilversum.
De hoge Verwachtingen, door
j ons gekoesterd naar aanleiding
van het optreden van het ver
maarde Amadeus Quartet, gister
avond in Diligentia, zijn tot onze
spijt niet volledig in vervulling
gegaan.
Werk van drie geliefde meesters
Haydn, Schubert, Beethoven presen
teerden ze de vele leden van de Haagse
Vereniging voor Kamermuziek.
Van Joseph Havdn: Opus 76, nr. 4
(B groot), één van de toppunten in het
kamermuzikaal oeuvre van de meester,
kwartet uit een reeks van zes, in de
laatste periode van zijn leven tijdens een
bezoek aan. Engeland ontstaan. Ver
rassend --is-het -begm^ het Allegro con
Spirito, waarin men reeds de klanken
uit Wagners Tannhauser meent te
horen: de Engelsen hebben daaraan de
naam „Sunrise" gegeven. Indrukwek
kend ook het Adagio, als een kerkgezang
klinkend en het daaropvolgende humo
ristisch geaarde Menuet: inleiding tot
een echt zonnige Finale.
Men ziet het: een opeenvolging van
uiterst wisselende stemmingen, echter
bestaat er eigenlijk voor uitvoerenden
wel iets moeilijkers dan Haydn
zéér moeilijk te realiseren wat ook
hier bleekOpus 76: het kwam onvol
doende „gezongen" de zaal in en boven
dien: men speelde niet altijd zuiver.
Onvoldoende gezongen: deze opmer
king zouden we ook naar aanleiding van
Schuberts „Rosamunde" (Op. 29; 1824)
willen maken. Waardoor een diepere
bewogenheid in de interpretatie van deze
hyperromantische muziek in feite ont
brak. Bewogenheid door de hierin aan
wezige dreigende situaties, angstaan
jagend werkend, die zich telkens weer,
manifesteren. Het was knap, wat de vier
heren presteerden, maar ondersteboven
raakte men als hoorder er niet van.
Het beste van de ganse avond: Beet
hoven Opus 74 (Es groot; 1809), het zo
geheten Harpenkwartet, gehoord de aan
wezigheid van een pizzicatomotief in het
eerste deel, dat een getokkel suggereert.
Reeds tijdens de Introductie, vieren
twintig zeer indrukwekkende maten met
meest gedurfde modulaties bevattend,
m men zulks verrast constateren.
Doch wellicht het indrukwekkendst j
klonk het Adagiobevat dit deel niet j
één van de schoonste melodische inspira- j
ties, die de meester ooit kreeg
De diep smartelijke stemming hierin
werd door de executanten bijzonder goed
getroffen; ze contrasteerde bovendien
treffend met het daaropvolgende, aller-
minst speelse, doch zéér viriele Scherzo, j
Daar deed zich de gevraagde en onont- i
koombare demonie gelden, voortgezet in j
een finale, aanvankelijk in pais en vree
beginnend, op de duur toch weer on-
I gemeen heftig van karakter.
Laaiend enthousiasme van de vele
hoorders na afloop. Men begrijpt: zonder
toegift kwamen de spelers er niet af.
Dinsdag aanstaande treden ze wederom
j in de Haagse Vereniging voor Kamer
muziek op. Doch met een ander pro
gramma: Mozart, K.V. 387, G groot;
Mendelssohn, Op 12, Es Groot; Beet-
j hoven, Op. 59, nr. 3, G groot.
B. R.
Uitmuntende
Bartok van-
Jan Fou met
(Van o
e radio- en tv.-redacteur)
„Stedelijk" in A'dam
gaat 's avonds open
AMSTERDAM (ANP) Het Stedelijk
Museum in Amsterdam zal in de loop
van volgend jaar ook 's avonds voor het
publiek worden opengesteld. De juiste
datum is nog niet bepaald omdat de
directie wil wachten tot in het museum
een goede kunstverlichting is aange
bracht. Gedacht wordt aan een ope
ningstijd op weekdagen van 11 uur
's morgens tot 10 uur 's avonds. Volgens
directeur mr. E. de Wilde was tijdens
de jubileumweek ter gelegenheid van
het 75-jarig bestaan van het museum
opnieuw gebleken dat openstelling in de
avonduren door het publiek op prijs
wordt gesteld. Het museum trok toen
gemiddeld 1340 bezoekers per avond.
Belgische radio en t.v.
staken één dag
BRUSSEL (ANP) Hedenochend is bü
een deel van bet personeel van de Bel
gische radio en televisie een staking uit- j
gebroken, die overigens maar één dag
zal duren en die bedoeld is als „waar- j
schuwing".
Als gevolg van die staking zond de
Franstalige radio, de RTB, vanochtend
slechts ononderbroken muziek uit. De
vlaamstalige radio, de BTR, verzorgde j
echter een normaal programma, inclu- j
sief de nieuwsuitzendingen van 7 en
„Het kan verkeren", zei de
1 oud*Nederlandse blijspeldichter reeds.
Wie gisteren naar de Doelenzaal kwam j
vol verwachting wat David Oistmch in
Brahms' concert zou presteren, moet na j
afloop van de avond geconstateerd
hebben dat 'n ander programmaonderdeel
't artiestieke hoogtepunt was geworden: i
de uitmuntende vertolking van het j
„Concert voor Orkest" van Bartok
onder Jean Fournets supervisie.
Fournet begon z'n nieuwe concertseizoen
met het Rotterdams Philharmonisch
Orkest heel anders dan collega Edo de
Waart: geen eigentijds werk, dat tot de
experimentele muziek behoort, maar met
het beste „klassiek twintigste-eeuwse"
symfonisch stuk: het Concert voor Orkest.
Het werd een boeiend evenement; nog
geen volmaakte orkestrale weergave
omdat Fournet het kennelijk nog niet
aandurft zijn orkest helemaal vrij-uit te
laten spelen. Instrumentaal kon hij dit
waarschijnlijk alleen wagen met de zeer
sterke houtblazersgroep van het
Rotterdams Philharmonisch; de groep,
die kwalitatief nog het beste onderdeel
van 't orkest is, hoewel de strijkersgroep
met rasse schreden vorderingen maakt.
Maar uitmuntend werd de uitvoering
wat betreft de stilistische weergave:
vederlicht het „Giuoco della coppie",
ontroerend de elegie. het meest
expressieve stuk tragische muziek dat,
naar onze smaak, de laatste halve eeuw
geschreven werd.
Fournet was zijn concert gisteravond
trouwens ook sterk begonnen: een
levendige uitvoering van Verdi's beste
ouverture: die tot zijn' opera „La forza
del destino".
Oistrach
Oistrach, die over enkele dagen ln
Den Haag Prokovjev speelt, had voor i
Rotterdam zijn keus op Brahms laten
vallen. Hoewel Oistrachs toon wat
minder vast en vol geworden is, werd
zijn Brahmsvertolking violistisch weer
een grootse prestatie.
Zijn stijl bewonderen we in de j
heftig-romantische passages meer dan
daar waar pure lyriek aan bod komt.
Dan vinden we de voordracht van
Oistrach iets te week. Daarom deed de
obligaatsolo van de sublieme eerste
hoboïst van de Rotterdammers ons in
het adagio meer dan Oistrachs antwoord
daarop.
Eenmaal speelde Oistrach een lyrisch
deel van Brahms" concert volmaakt
mooi: de overgang naar de afsluiting j
van het eerste deel.
Ovaties voor Fournet. ovaties voor de
solohoboïst en vooral ovaties voor i
Oistrach.
Hilversum Hedenavond komt voor
de eerste maal het NCRV-programma
„Trend" op het scherm. Ondanks de
dikwijls gesuggereerde overdreven
aandacht voor de jeugd, blijven de
problemen die zij hebben en blijft een
groot deel van de jongeren een verge
ten groep. Het ontbreekt hen meestal
niet aan voldoende amusement op de
televisie, maar wel aan goede infor
matie. Vanuit deze gedachte is het
programma „Trend" opgezet.
Ieder maand als de NCRV op vrijdag
via Nederland I zal uitzenden is
„Trend" te zien. Elke maand ook zal
het programma een bepaald hoofdthe
ma bevatten. In de eerste aflevering
zal men aandacht besteden aan jonge
rencentra. die op veel plaatsen in het
land worden begonnen, maar dikwijls
weer even snel verdwijneft. Over dit
onderwerp zal de nodige informatie
worden verstrekt, met name hoe die
centra opgezet kunnen worden.
Naast dit hoofdonderwerp zullen veel
nieuwtjes op allerlei gebied worden
gegeven, terwijl ook een belangrijke
plaats is ingeruimd voor muziek.
N.C.R.V. Ned. I 21.30 uur.
Voor de eerste maal in het nieuwe
winterseizoen komt vanavond het dis
cussieprogramma „Een klein uur: V",
op het t.v.-echerm. Koos Postema gaat
deze uitzending presenteren.
,,Een klein uur: U", zal daarna Ie
dere veertien dagen, steeds op vrijdag
afwisselend op Nederland 1 en 2, wor
den uitgezonden. In de veertig minu
ten. die dit programma telt. komt één
onderwerp aan de orde. Het publiek
dat voor deze uitzendingen wordt uit
genodigd, is direct bij zo'n onderwerp
betrokken en dat kan betekenen een
confrontatie van mensen en hun me
ningen, zoals He ondertitel van het
programma zegt. Vanavond gaat Koos
Postema in op het D "66-voorstel om
aan de basis tot samenwerking te
komen met de Partij van de Arbied
en de Katholieke Volkspartij. Zo'n sa
menwerking aan de voet doet zich in
de praktijk al voor, bijvoorbeeld in
gemeenteraden. Over deze samenwer-
kingservaringen, goede zowel als
slechte, en over een mogelijk landelijk
samengaan zal door leden van D "66.
KVP en PvdA van gedachten worden
gewisseld. De produktia is in handen
van Bep Vochteloo en de regit heeft
Siem Suurhoff.
Nederland II, 22.15 uur.
NEDERLAND I
NOS:
18.45 uur:
De Woefs
en de Lamaars
18.55 uur:
Journaal
EV. OMROEP
19.04 uur:
Daad bij het woord
19.28 uur:
Het geheim van
de drie klokken
20.00 uur:
20.45 uur:
Con amore, muziek
21.30 uur:
Trend I, I
muziekinformatie
22.15 uur:
Farce mejeure
22.40 uur:
Psalter
22.45 uur:
Journaal
NEDERLAND II
NOS:
18.45 uur:
De Woefs
en de Lamaars
18.55 uur:
Journaal
19.04 uur:
Ter visie
VARA:
19.30 uur:
Het intieme leven
van de albatros
20.00 uur:
Journaal
20.20 uur:
Ironside
21.10 uur:
Ombudsman
21.35 uur:
Kort en klein, show
22.15 uur:
Een klein uur: U
22.55 uur:
Journaal
NEDERLAND I
TELEAC:
10.00 uur:
Drie cursussen
EV. OMROEP
15.30 uur:
De 12-jarige Jezus
in' de' tempel
KRO:
16.00 uur:
Journaal
16.02 uur:
Debbie Reynoldsshow
16.27 uur:
George Mitchell-
singers
16.55 uur:
Oebele
NOS:
18.45 uur:
De Woefs en
de Lamaars
18.55 uur:
Journaal
KRO:
19.04 uur:
Mazowze ballet
20.00 uur:
Journaal
20.20 uur:
Marcus Welby,
tv-spel
21.10 uur:
Brandpunt
21.40 uur:
Wim Sonneveld
in Japan
22.30 uur:
Epiloog
22.35 uur:
Journaal
NEDERLAND II
NOS:
18.45 uur:
De Woefs en
de Lamaars
18.55 uur:
Journaal
AVRO:
19.04 uur:
Sportpanorama
20.00 uur:
Journaal
20. 20 uur:
Sjakie Schramshovr i
21.10 uur:
Avroskoop
21.50 uur:
12.30 Tussen slar^ en finish: actueel sport
nieuws. 13.00 NJeVlWSi 13.11 VARA-varia. 13.13
Actualiteiten. 13.23 Stereo: Dit is het begin
jongerenprogramma. 14.35 Radio Jazz Maga
zine. NOS: 15.00 Beethoven-200 (opn.). 16.00
igramma voor onze militairen. KRO: 14.00
reo: P.M. - een weekblad met veel
latjSf. (16.00-16.02 Nieuws.). NOS: 16.30 Jn-
Opera- progra
Het programma dat de NCRV om
20.45 uur uitzendt draait om de ope
razanger Marco Bakker en zijn nieu
we \touw Patricia Madden, een Ame
rikaanse collega. De opname voor deze
„con Amore" wérden niet minder dan
op elf verschillende plaatsen gemaakt,
onder meer in de Bijlmermeer, de
Flevo-polder, te Kerkrade, Kootwijk,
Haarlem, in Bergen aan Zee, Utrecht
en Amsterdam. U zult de volgende
melodieën kunnen horen: ..What the
world needs now", „Let it be", „I
believe", Walk hand in hand with me.
„Dunkelrote Rosen", een aria uit „Die
Hochzeit von Figaro" en „Reich mir
rum Abscheid noch einmahl die
Hande".
Het Promenade-orkest onder leiding
van Franz Allers zal de zangers bege
leiden. Er zijn vele luisteraars die dol
zijn op opera en er toch bijna nooit
toekomen om een complete voorstel
ling bij te wonen. Voor hen is een
programma als dit uitgezocht. Hede
navond Ned. I: 20.45 uur.
muziek (gr.). 17.55 Mededelingen.
HILVERSUM II 29» M EN FM-KANALEN
woord. 7.16 Stereo: Op het eerste gehoor:
klassieke muziek (gr.). (7.25 Horen en zien;
7.30 Nieuws; 7.32 Hier en nu: actualiteiten.).
8.00 Nieuws. 8.11 Te Deum Laudamus: gees- Nieuw
lelijke liederen (gr.). 8.30 Nieuws. 8.32 Stere- sports
o: Voor de vrouw. 9.00 theologische Ether
leergang. 9.35 Gymnastiek voor de huls- BRUS
vrouw. 9.45 Stereo: Grand Gala du Disque 12.00
-bekroonde pla- 12.30
vs.). l6.00°eNieuws. 16.03' Four
gevarieerd muziekprogrammj
12.03 Consumenteh rubriek.
iedereen. 11.55
zending. 12.10 Uit balans: uitzending
icht, mededelingen en SOS-berlch-
ten voor schippers.). 12.55 Buitenlands perso
verzicht. 13.00 Nieuws, weerbericht en dag-
klapper. 13.20 Gevarieerd programma. (14.00
en 15.00 Nieuws.). 17.00 Nieuws, weerbericht
en mededelingen. 17.15 Jazzmuziek. 17.55
Weegschaal.
Openbaar
Kunstbezit over
Kontrasten
i radio- en t.v.-correspondent)
De stakingsactie gaat uit van de socia
listische bonden, de christelijke vakbon
den hebben zich ervan gedistantieerd
omdat er met hen geen overleg is ge
pleegd en ook omdat ze eerst de resul
taten willen afwachten van aan de gang
De bonden onderhandelen momenteel
over een aantal eisen waarvan totstand
koming van de vijfdaagse werkweek en
salarisverbeteringen voor het omroep-
personeel belangrijke bestanddelen uit
maken, maar waarin ook de eis van
uitbreiding van het technisch kader en
een volledige taalscheiding van de dien
sten voorkomen. I
Frits van der Poel
geen „uitsmijter"
(Van onze omroepcorrespondent)
HILVERSUM Gisteren heeft Frits
van der Poel de programmaleiding van
de VPRO-televisie meegedeeld, dat hij
afziet van de presentatie van het pro
gramma ..Was er nog wat
Deze oud-medewerker van Brandpunt
is thans parlementair redacteur bij het
„Vrije Volk".
Nadat Van der Poel had toegestemd
wekelijks op het scherm in het VPRO-
programma de actualiteiten uit binnen
en buitenland op de korrel të nemen,
voelde hij zich achteraf niet erg geluk
kig met dit besluit en zeker niet met I
deze rol van „uitsmijter", l
(Van e
HILVERSUM. Elk jaar wijdt
Openbaar Kunstbezit een televisieserie
aan een belangrijke tentoonstelling.
Ditmaal i* dat de tentoonstelling
..Kontrasten", die tot 15 november is te
zien in het Haags Gemeentemuseum.
De N.O.S. zal deze serie op de zondagen
11, 18, 25 oktober en 1 november van
16.15 tot 16.30 uur via Nederland I in
kleur uitzenden.
De definitie, die de inrichters van
„Kontrasten" geven voor moderne,
eigentijdse kunst, luidt: alles wordt nu
gemaakt, mits het van hoge kwaliteit is.
In de vier televisieprogramma's wordt
dit eerst toegelicht en vervolgens lei
discussie gesteld. Want is het wel waar
dat alles wat nu gemaakt wordt van
kwaliteit op dezelfde manier
„eigentijds" is Hebben de primitieve
oerbeesten van Karei Appel niet heel
speciaal te maken met het klimaat van
de jaren kort na de oorlog En geldt
niet hetzelfde voor de pop-art van de
vroegere jaren zestig en voor de koele
kunst een paar jaar later
Deze en andere vragen, die in het
programma aan bod komen, draaien
allemaal om de kwestie of kwaliteit de
enige maatstaf voor een kunstwerk is
of dat het ook een signaalwaarde heeft,
die laat zien hoe een bepaalde tijd en
de mensen, die erin leven, zijn.
In de discussieprogramma's, waarbij de
forums met voor- en tegenpraters zijn
vermeden, zullen beide visies op kunst
worden gepresenteerd. De kijker kan er
zelf zijn conclusies uit trekken.
Frits van der Poel bepaalde er zich
gisteravond toe om via de VPRO te
vertellen dat hij toch maar geen com
mentaarrubriek ging maken: „Een
proefopname vond ik wel aardig,
maar ik ben eigenlijk toch geen com
mentator", zei hij, wat zowel
kryptisch als bescheiden klonk.
Hans Keiler presenteerde vervolgens
een satirisch programma. De teksten
waren vrijwel doorlopend voorbeelden
van slechte smaak. Bovendien, welke
kwaliteiten de heer Keiler eventueel
zou kunnen hebben, die van begaafd
conferencier in het humorischtische
genre is daar niet bij.
De VPRO-hobby om oude films films
te vertonen wordt dit winterseizoen
AMSTERDAM (A.N.P.). Het
gerechtshof tn Amsterdam heeft
gistermiddag aandacht besteed aan de
pleidooien in hoger beroep van het
kort geding, dat Pipo Cor Witschge
heeft aangespannen tegen Wim
Meuldijk, de schrijver van de Piposerie,
N V. Cinecentrum en de V.A.R.A.
Op 3 september had Witschge in eerste
instantie voor de rechtbank verloren
en was hij veroordeeld tot betaling
van de kosten van het geding Pipo
Witschge eist. dat Meuldijk en
Cinecentrum de opnamen van Pipo de
Clown op Bizarra, waarin een nieuwe
Pipo. Cees van Ooijen. en een nieuwe
Mammaloe, Janine van Wely. spelen,
zullen staken op straffe van een
dwangsom van tienduizend gulden Van
de V.A.R.A. verlangt Witschge. dat de
omroep op geen enkele manier tot
uitdrukking brengt, dat het niet
engageren van Cor Witschge voor Pipo
de Clown op Bizarra is veroorzaakt
doordat hij financieel onaanvaardbare
eisen stelde. Voor Pipo deed mr. F. B.
Jonker het woord, terwijl mr. Van
Waarden en mr. Martin Muller
Meuldijk, Cinecentrum en de V.A.R.A.
vertegenwoordigden Op 22 oktober
doet het hof uitspraak.
voornamelijk uitgeleefd met Stan
Laurel en Oliver Hardy. En dat is
gelukkig heel andere kost dan de on
mogelijke dingen die (op Betty Boop
na) ons de afgelopen zomer werden
voorgezet.
Als slot bracht de VPRO een wat
uitgezakt kunstenaarsportret van ene
Jaqueline de Jong die in Parijs woont
en o.m. de drank mint. Het gesprek
begon zweverig en werd zweveriger
naarmage Jaqueline de fles vaker aan
de mond bracht. In nuchtere toestand
had ze wellicht aardige dingen kun
nen vertellen, o.m. over haar contac
ten met Asger Jorn en Constant Nieu-
wenhuis. Nu kregen we een onhoffe
lijk beeld vap een vrouw die bazelde
zonder veel meer.
Tussendoor bood de VPRO een Chine
se film die gemaakt voor export, weer
opviel door de ongelooflijke naïviteit
waarmee hier propaganda bedreven
werd. We krijgen stilletjes de indruk
dat dit soort films het „geheime wa
pen" van Rood-China zijn: zichzelf als
primitief-denkend voorstellen om
daarmee de indruk te vestigen dat dit
land. hel grootste ter wereld!, In zijn
argeloosheid volkomen ongevaarlijk
Van de TROS zagen we twee aanko
pen: „Wat een familie", serie die het
vooral bij de jeugd wel goed zal doen,
en „Met de kamera op jacht", een
vertederende natuurfilm van Duitse
makelij. Voorts nog een stukje van
„Egon Malescu speelt", eigen produk-
tie rond een muziekgenre dat heel
wat liefhebbers heeft.
Sal Tas heeft sinds gisteren zijn eigen
TROS-rubrick, waarin hij „solo" op
treedt als „tolk en raadsman van de
zwijgende meerderheid". De eerste af
levering viel ons niet mee. Tas sprak
over de recente sociale onrust en de
vierhonderd gulden lawine. Alles wat
hij zei was nagenoeg correct, reëel,
waar. of wat u maar wilt. Maar „solo"
miste hij, dachten we, de overtui
gingskracht die nodig was om zijn
gedachtegang te laten aanspreken bij
de groep voor wie het betoog bedoeld
was: de doorsnee-Nederlander die
dolblij is met vierhonderd gulden extra.
We geloven nog steeds dat Sal Tas
kan uitgroeien lot een t.v.-persoon-
lijkheid van hoge orde. Maar hij moet
„weerwerk" krijgen, omdat hij typisch
een dialecticus, is, die pas naar eigen
vorm groeit als men hem weerspreekt.
We hopen dat de TROS nog wat wil
dokteren aan de manier waarop Tas
gepresenteerd moet wroden. Hij kan
het „gezicht" van deze omroep wor
den. En, zonder iets kwaads van de
TROS te willen zeggen, zo'n „gezicht"
heeft ze echt wel nodig om eigen
bestaansrecht te bewijzen.
