REORGANISATIE VAN NTTB
HOOFDDOEL VAN DE VRIES
Is de reclame een weldaad
of een gevaar voor sport?
Opzienbarende plannen van 28-jarige tafeltennisvoorzitter
Bijna evenveel
zwarte leden als
geregistreerde
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1970
Op een milde zomeravond op een
terras ergens in het Italiaanse
stadje Imola vertelde Ton Vissers
in 1968 een anekdote. De ploeg
leider van Willem II had in de
week voorafgaande, wandelend
door het hoofdgebouw van de
Valkenswaardse sigarenfabriek,
de directeur ontmoet. De man
was blijven staan en had beleefd
gevraagd: „En, mijnheer Vissers,
gaat het een beetje met de fiet
sers?". Na het bevestigend ant
woord mompelde de directeur:
„Mooi zo", en liep door. De hele
wielerploeg was hem volkomen
vreemd. En toch betaalde het
concern er jaarlijks 800.000 aan.
Kennelijk was de sportgroep dus een
geesteskind van de publiciteitsafdeling
die in haar strijd om de sigaar aan de
man ie brengen, de waarde van recla
me via sport had onderkend. Zegt
twee jaar later publiciteitschef Wim
Oepts: „Als je altijd gewerkt hebt met
dooie en koude neonreclame en met
spandoeken wil je op een goede dag
wat anders Een levende reclame.
Als een sportman met je naam op zijn
borst rijdt zit daar een beeld aan vast.
De sympathie die Rik van Looy had
kon ook op ons overslaan. Maar er zit
ook een risico in sportreclame. Wie
Van Looy niet mocht zou ons ook niet
mogen". De commercie in de sport.
Een weldaad of een gevaar? Voorop
gesteld: industriële concerns zijn geen
charitatieve instellingen. Er wordt dus
voordeel verwacht van de „sympathie"
voor de sport. Slechts hier en daar is
dat niet het geval, zoals bjj het Phi-
lipsconcern dat vooral sedert dit jaar
de voetbalclub PSV in een financieel
innige onarming houdt.
Publiciteitsdirecteur voor Neder
land C. Wirtz: ..PSV kun je wel rang
schikken onder het hoofd passieve re
creatie. Voor de streek waar zovele
werknemers wonen wil Philips ge
woon iets doen om er het leefklimaat
een beetje aantrekkelijker te maken.
En daartoe kan een voetbalclub bij
Het recente drama in de profwielersport heeft uitgewezen dat bouwen op een
basis van sponsorfinanciën gelijk staat met leven op een vulkaan.
Maar topsport zónder geldelijke steun wordt steeds meer een onmogelijkheid.
Het maakt de vraag weer actueel: in hoeverre zijn sport en reclame te combineren
dragen. Maar uit reclame-oogpunt?
Nee De bekendheid van ons merk is
in Nederland immers erg groot. Wij
zijn het meest geadverteerde merk en
daarom doen wij in de sport vrijwel
niets. We hebben alleen in het Olym
pisch Stadion te Amsterdam en in het
Feijenoordstadion reclameborden.
Maar dat komt omdat we daarmee
onze buitenlandse vestigingen een ple
zier willen doen als daar cupvoetbal
wordt gespeeld en via de televisie
wordt uitgezonden".
Huiverig
Voor het overige: door die sportrecla
me graag meer omzet, graag meer
winst. Het zijn vooral de fabrikanten
van impulsartikelen zoals sigaretten,
drank en chocolade die als sponsors in
de sport optreden. Bij dit soort artike
len komt het vooral erop aan frequent
onder de aandacht van het publiek te
komen. Men mikt daarbij op de sup
porters van de sportman, want de
atleet zelf doet er immers goed aan
niet te roken noch te drinken
Vulkaan
i financië-
<{X Tegenstander I.O.C.: Amateurstatus handhaven
Voorstander K.N.V.B.: Nog meer reclame
Tegenstander K.N.S.B.: Reclame gaf problemen
Voorstander N.H.V.: Toch wat huiverig
Bouwen op een basis v
le injecties van sponsors is leven op
een vulkaan. Dat heeft het recente
drama in de profwielersport bewezen.
Met hetzelfde gemak als waarmee ze
erin stappen keren de publiciteitsmen-
sen. onrustig speurend naar nog bete
re mogelijkheden, zich van de sport af
als ze niet meer aan het (reclamel-
doel beantwoordt, als de kampioenen
hun gevecht tegen de tijd en de jaren
verliezen en goede opvolgers uitblij
ven. Dan is het „niet meer zo interes
sant", en dan kan. zoals in de wieler
sport. in één week het fundament
wegvallen.
Ondanks het grote gevaar zoekt de
sport de sponsors de laatste jaren
meer dan omgekeerd. Want wie aan
sport doet. wordt immers vaak be
heerst door een wedstrijdelement,
door een gevoel de prestatie te moeten
opschroeven. En die zucht zoekt een
uitweg in het verruimen van de trai
nings- en andere mogelijkheden. Dus
toch weer sponsor
Tegenstander
De commercie in de sport vindt nog
altijd zijn grootste tegenstander in het
vergrijsde Internationale Olympisch
Comité (IOC) dat nog onlangs tijdens
het congres te Amsterdam de vinger
waarschuwend heeft opgestoken tegen
iedereen die het edele principe van de
amateurstatus geweld wil aandoen. En
voortvloeiend daaruit bestaat er juist
bij de takken van sport die het in
nigst wortelen in de Olympische Spe
len de grootste „afkeer"' van reclame
en sponsors. Situatie in Nederland.
Atletiekbond (KNAU): Geen enkele
betaalde reclame is toegestaan. Alleen
enige topatleten hebben schoenen ge
kregen van Puma en Adidas. Maar dit
heeft reeds de toorn opgewekt van de
Internationale Atletiekfederatie. Zegt
desondanks P. v. d. Meer. hoofd van
het bondsbureau: „Wij zouden het wel
toejuichen als de atleten op een be
schaafde manier reclame konden ma
ken en daardoor enige sponsors de
atletieksport op een hoger plan kon
den brengen".
Voorzichtig
Staatsbond (KNSB): Geen enkele re
clame is toegestaan Bondsdirecteur
W. G. Comello: „Vroeger verschenen
onze topschaatsers op de centrale trai
ningen nog wel eens in een truitje
met bierreclame of sigarettereclame
Daar werden dan foto's van gemaakt
en dat bracht moeilijkheden. Vooral
omdat wij met onze schaatser-s zo aan
de weg timmeren moeten we erg
voorzichtig zijn. Hoge bomen vangen
veel wind. Daarom hebben we het
dragen van welke reclame dan ook
verboden, zelfs tijdens trainingen".
Wat doet de voetbalbond (KNVB)? Het
iimiiiiiiiiii!
- ill»":' J.":'.'.ill
GORCUM. Het besef, dat er
eindelijk een oplossing is gevon
den voor de voorzittersimpasse,
dringt nog niet zo best door tot de
Nederlandse tafel tenniswereld.
Opnieuw een bewijs, dat de
N.T.T.B. een organisatie is, waar
veel mankeert aan de verzorging
de steeds belangrijker wor
dende public relations. Maar die
alle rust verlopen bestuurs-
mutatie zal men binnenkort wel
degelijk merken. De benoeming
van de nieuwe man in de tafel-
tennisbond draagt namelijk een
zeer speciaal en spectaculair
karakter. Een landelijk voorzit
ter van 28 jaar zal men in het
bedrijvige Nederlandse sport
leven niet vaak tegenkomen. Als
de man waar het om gaat (drs.
Douwe de Vries) bovendien een
oud-crack blijkt te zijn bestaat
het haast niet anders of de
N.T.T.B heeft met deze installatie
zeer opzienbarende voornemens.
En "dat klopt. Na het in het leven
roepen én nog later na de reorganisa
tie van de sportcommissie een eer
ste stao in de richting van een moder
nere aanpak van de tafel tennissport
in ons land voelden de verantwoor
delijke leiders voortdurend behoefte
aan een man, die ook achter de be
st uurstafel spijkers met koppen kon
slaan. Toen voorzitter Van Dijk door
ziekte vertrok heeft het NTTB-be-
stuur heel lang gewacht met het aan
wijzen van een opvolger. Min of meer
bij toeval is de keuze uiteindelijk op
loochende
beschikbaar vo
tie. „Het was
badadigheid".
Vries, een man
de.
diagen van reclame op trainingspak
ken is toegestaan evenals o.a. het
meevoeren van tassen met reclame.
Het voetbal bekijkt de reclame met
een wat ruimere blik al heeft de
UEFA bepaald dat reclame op wed-
strijdkleding verboden is. Slechts een
rugnummer en clubembleem zijn toe
gestaan. Maar ook hier neigt men
naar ..meer" Hoofd documentatie J. v.
d. Gumster zegt: „Er wordt veel druk
uitgeoefend om meer reclame toe te
staan, er zijn ook al verschillende
voorstellen gedaan. Maar de UEFA
gaat voorlopig nog niet overstag".
Sponsors in de sport. Zelfs tot de
zaalsporten zijn ze doorgedrongen. In
de volleybal wereld heeft een v eei iig-
tal clubs en sponsors elkaar gevonden.
Voorbeelden o.a. Delta Lloyd - AMVJ
Amsterdam. Eminent - Blokkeer en
Mars - Dos Den Bosch. Ook hier
echter alleen reclame op trainings
pakken. De conservatieven in de
sport mogen dan nog zo veelvuldig
ach en wee roepen en wijzen op de
vercommercialisering van de sport,
het kan niet ontkend worden dat door
de sponsors vooral in Nederland in
bepaalde takken van sport vooruit
gang is geboekt. In een land waar de
overheid nog steeds van mening is dat
de sport voor het merendeel door par
ticulieren gefinancierd behoort te wor
den en waardoor dus internationaal
licht een achterstand zal ontstaan, zijn
de sponsors zelfs bijna onmisbaar waar
het erom gaat topprestaties op inter
nationaal niveau te leveren. Voorbeeld.
De nationale zaalhandbalkampioen bij
de heren Sittardia ontmoette eind vorig
jaar het Russische Trud in de Europa-
Voorbereiding van Sittardia: één of
twee keer per week om tien uur
's avonds (dan pas kon iedereen aan
wezig zijn!) trainen. Was er een spon
sor geweest die de loonderving had
betaald dan zouden onze handballers
overdag veel intensiever kunnen trai
nen dan 's avonds laat na een vermoei
ende dagtaak. Dan waren ze niet zo
kansloos geweest tegen de Russische
s taatsamateurs.
Commercials
Reclame in de sport. Ook hier: over
daad schaadt. Recent voorbeeld: Bols
in Argentinië bij EstudiantesFeije-
noord. De tv-camera's konden geen
hoek bestrijken of men „ontmoette"
er. zeer opvallend Bols. Jonkheer M.
L. de' Block van Scheltinga, publici-
teitsmanager bij Lucas Bols: „Ieder
een vond het een prachtige stunt. In
Europa is zoiets niet mogelijk door de
afspraken met de Eurovisie voor re
clames langs het voetbalveld. Maar in
Argentinië gold die afspraak niet".
Desondanks was „Bols" die nacht voor
veel mensen ook hinderlijk.
JEAN MELISSEN
wêêêêêêêêêêêêêêêêuêêêêm
R1SR1I
oud-NedLloydspeler Douwe de Vries
gevallen. Door in april een ..sollicita
tiebrief" te sturen naar de bond kwam
de Goreumse doctorandus (getrouwd,
één kind en leraar klassieke taleni in
contact met het hoofdbestuur. Zijn
wijd en zijd bekende interesse voor de
tafeltennissport, waarin hij in het be
gin van de zestiger jaren bij de „top-
Nederland behoorde.
hij stelde zich
>r een of andere func-
?n soort opwelling van
herinnert zich De
die vaak kritiek spui-
Vries in vergadering op het bondskantoor. Directeur
werkt de nieuwe voorzitter in.
Het pleit voor de dynamiek in de
NTTB. dat Douwe de Vries na een
korte inwerkperiode als vice-voorzit-
ter. waarin hij zich vaak diplomatiek
en tactvol opstelde reeds op de zetel
zit, waar hij al zijn ambities kan
waarmaken. Door zijn sportief verle
den. bijna alle topspelers boven de
twintig hebben nog tegen hem ge
speeld in de ereklasse, is zijn benoe
ming vooral onder de seleetietafel-
tennissers zeer gunstig ontvangen.
Wat van hem wordt verwacht ligt
natuurlijk voor de hand. Eindelijk
moei de problematiek van de topsport
in de tafeltenniswereld eens, goed
worden aangepakt. Douwe de Vries,
jong en ambitieus, lijkt de aangewe
zen figuur, die daarvoor in de wieg is
gelegd. Frans Schoofs, zijn bedreven
oud-teamspeler, die gedurende dezelf
de vergadering, waarop De Vries
werd gekozen, tot erelid van de bond
werd benoemd, geeft hoog op over de
nieuwe praeses. „Ik ben ervan over
tuigd, dat hij iemand is, die ontzet
tend veel goed werk voor de NTTB
kan en zal verzetten".
Maar De Vries zelf is zeer terughou
dend over het aspect van de topsport.
Het gevaar bestaat, omdat ik zó hoog
heb gespeeld, dat men wonderen van
mij verwacht. Maar dat lijkt me niet
reeë!. Men moet niet vergeten dal de
topsport een teer punt is en blijft. Met
zoveel geld uitgeven voor zo'n gering
aantal mensen kan niet iedereen zich
erenigen". Niettemin blijft de benoe
ming van De Vries een duidelijke
aanwijzing dat er veel gaat verande
ren in de NTTB. De verwachte steun,
ook al toont de nieuwe voorzitter zich
momenteel nog wat aan de voorzichti
ge kant. is zonder meer verzekerd. „Ik
zal alle mogelijkheden aangrijpen om
gunstige verbeteringen voor do top
spelers door te voeren", wil hij uitein
delijk wel toegeven: En onmiddellijk
daarop aansluitend: .Maar daarover
kan ik verder nog weinig zeggen"
Duidelijk spraakzamer is de nieuwe
NTTB-voorzitter over andere zaken
Over de organisatorische moeilijkhe-
Douwe de Vries.
Topsport is een teer punt.
den in de bond bijvoorbeeld. Wat de
Gorcummer allemaal wil doorzetten
klinkt de insiders van deze twintig
duizend leden tellende ..mini-bond" als
een verrassend fris geluid in de oren.
Het doel, dat De Vries gedurende zijn
zittingsperiode wil nastreven, bestaal
uit een complete reorganisatie van de
NTTB. Een plan overigens, dat bij de
andere bestuursleden reeds leefde.
dist
estuk. Vot
i de
Kerstmis krijgen alle bestuursleden
van de clubs in Nederland een reor-
ganisatieontwerp in de bus. „Ik hoop
dat daardoor wordt bereikt dat er
nieuwe ideeën ontstaan en loskomen
over de opbouw van de NTTB".
door deze
telling
rden uitgevoerd.
„Wij willen de bestuursopzet van bo
ven naar beneden en omgekeerd gaan
veranderen. Dat is helemaal naar de
zin van de meeste hoofdbestuursleden.
In dit verband wil ik nog het volgen
de opmerken. Ik ga er van uit dat ik
alleen efficiënt kan werken met de
medewerkirig van een zo groot moge
lijk aantal mensen. Daarom heb ik
nuk al contact gehad met vele afdc-
lingsbesluursleden. Ik zal me daar in
de komende maanden nog veel sterker
op richten".
Dictator spelen wil De Vries niet. „Als
ik merk dat mijn gedachten niet te vcr-
vvczelijken zijn dan stap ik op. Dat
staat vast. Ik ben geen stoeltjeskle-
Nóg
■1 meer noodzakelijke vernieu
wingen wil de Gorkumse voorzitter
invoeren Ook in de communicatie
sector Het bestaande wantrouwen
wegnemen tussen het hoofdbestuur
enerzijds en de afdelingscolleges an
derzijds ziet de Vries zelf als een van
zijn belangrijke taken „Momenteel
zijn er ongeveer 21 bondjes in de
NTTB De een staat soms als een
vijand tegenover de ander. Aan die
onderlinge belangenstrijd moet zeer
■beslist een einde komen. In principe is
die sfeer helemaal niet zo erg. zij kan
zelfs zeer gezond werken, maar door
de verontrustende ontwikkeling van
de laatste tijd werden het wel heel
erg lange tenen, waai tegen men aan
trapt."
Als ik merk
dat mijn gedachten
niet te
verwezenlijken zijn
stop ik
ken? Tenslotte heeft Douwe de Vries
de voor een landelijk voorzitter onge
woon jeugdige leeftijd van 28 jaar.
..Mijn leeftijd zie ik zelf nauwelijks als
een bezwaar voor deze functie. Ik
moet ook zeggen dat ik nog geen
enkele reden heb om te veronderstel
len, dat anderen dat wel als een
beletsel zien voor een geslaagde sa
menwerking. Ik heb tot nu toe alleen
nog maar prettige contacten met ie
dereen onderhouden Hoewel Douwe
de Vries nauwelijks ervaring heeft
achter de bestuurstafel vroeger al
leen in zijn studententijd ooit voorzit
ter van de faculteitsvereniging
heeft hij geen angst voor zijn verant
woordelijke taak. „Het lijkt me leuk
werk. dat ik ook eens wilde doen." De
mogelijkhe'd om zijn tafeltennisambi-
ties weer op het sportieve vlak na te
streven kwam geen moment in hem
op. „Hel zou me teveel opofferingen
en tijd eisen. Bovendien zou ik enkele
keren per week naar Utrecht of Am
sterdam moeten reizen."
Als Douwe de Vries op zijn praatstoel
zit, komen er meer zaken aan de orde,
waarover niet iedereen erg tevreden
is. Vooral de regeling van de contract
spelers in de tafcltennisbond is zijns
inziens hoog nodig aan een verbete
ring toe. „In onze sport wordt geen
onderscheid gemaakt tussen amateuris
me en professionalisme. Dat gaf vroe
ger geen moeilijkheden, maai nu de
invloed van de commersie toeneemt
ontstaan er wel vervelende situaties."
Ook een drastische wijziging van de
ledenadministratie staat op zijn „ver
langlijstje". „Wij hebben officieel
twintigduizend geregistreerden. Maai
er wordt geschat dat er minstens een
even groot aantal „zwarte leden" be
staat Het is beter voor het aanzien
van de bond als zij ook geregistreerd
worden." Het zou een mooi begin zijn
van voorzitter De Vries, wanneer hij
het ledenbestand van de NTTB dooi
een verandering bijna kan verdubbe
len. Zijn andeie voornemens zullen
wel meei hoofdbrekens kosten
