moody blues
revells
steve miller
sam
{ones
earth and fire
edgar
winter
al kooper
Een nieuwe langspeelplaat
van The Moody Blues is altijd
weer een belevenis, te meer
daar de produktie van de
Moodies. zoals zij in Engeland
familiair genoemd worden, niet
groot te noemen is. We willen
daarmee niet zeggen dat de
heren Edge, Lodge. Pinder,
Hay ward en Thomas tot het
luiere slag mensen behoren.
De reden van die (zogenaam
de) improduktiviteit is het
maximum aan creativiteit dat
The Moody Blues in haar
nummers pleegt te stoppen. En
daar gaat wel wat tijd in zit
ten. ook al omdat het populai
re vijftal niet rust voordat een
nummer perfect, maar dan
ook superperfect. op de plaat
ia gezet. Hiermee is het ver
schijnen van slechts een
Moody Blucselpee per jaar
wel verklaard, dachten wij
Zoals te verwachten is „Ques
tions of Balance", Moody Blues
Vintage 1970, een bijzonder
gaaf werkstuk geworden. Zo
was het met „To our childrens
childrens children", „In search
of a lost chord", „Days of fu
ture past" en noem het hele
rijtje maar op, stuk voor stuk
hoogtepunten in de geschiede
nis van de pop. Al deze platen,
en ook het allernieuwste
werkstuk, hebben één ding ge
meen: een opvallende eenheid
in woord en klank. Dit on
danks het feit. dat elk van
de vijf leden zijn compositoire
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 191
bijdrage levert. Dit zou toch
licht kunnen leiden tot one
venwichtigheid, verstoring van
een bepaalde sfeer, enfin, de
voorbeelden van groepen die
hieraan ten onder zijn gegaan
zijn legio. The Moodies de
monstreren echter al jaren
een voorbeeldige homogeniteit
en, dat moet wel, verdraag
zaamheid.
Uiteraard vindt men op
..Questions" het gelijknamige
laatste singlesucces, gevolgd
door verbluffend fraaie num
mers als „And the tide rushes
in", „Don't you feel small" (o,
wat een goddelijk stuk mu
ziek), ..Tortoise and the hare",
„l ts up to you". ..Minstrels
sing". ..Dawning is the day",
..Melancholy man" en „The
balance". Gelukkig staan de
teksten van de nummers afge
drukt op een bijgevoegd vel
zodat wij de strijd van The
Moodv Blues voor een betere
wereld op de voet, of op de
regel, kunnen volgen. Het leit
motiv in alle teksten is de
verdraagzaamheid (popmensen
die al zo'n tijd bij elkaar zijn
kunnen daarover meepraten),
de vrede, liefde voor de mede
mens, hetgeen vooral tot ui
ting komt in „Minstrels song"
Dit nummer doet qua inhoud
denken aan „All you need is
ove" van The Beatles.
De composities, en uiteraard
de uitvoering daarvan, zijn
van het overbekende Moody
Bluesniveau. Nog steeds ont
spruiten aan de breinen van
The Moodies sterk door de
klassieke muziek beïnvloedde
melodiën. die uitmunten door
originaliteit. Sterke tempowis
selingen, gedragen close har
mony. oriëntaalse invloeden,
het zijn van die eigenschappen
die je al jaren tegenkomt in
de MB-muziek en die je toch
iedere keer we
Hetzelfde geldt
klanking van de
mellotron mag onderhand be
schouwd worden als een nor
maal instrument (talloze groe
pen hebben dit apparaat aan
hun instrumentarium toege
voegd) en toch weet niemand
beter en ook niet gevoeliger
dit instrument te bespelen dan
Mike Pinder.
We blijven mateloze bewonde
ring koesteren voor de „edel-
pop" van The Moody Blues.
Helaas moeten we nu weer
een jaar wachten op de vol
gende aflevering. (Thres
hold). P
DISCORUBRIEK
T.t.-programma's als „Nieuwe Oogst" en „Rodeo" leveren
altijd wel een paar aardige talenten op. Recente voorbeel
den zijn Ellis de Liefde en het damesdrietal The Revells.
Literaard heeft het platenwezen de dames weten te
verleiden tot het tekenen van een contract. Voor de
Revells betekent dat (voorlopig) een debuutsingle met
twee songs van Jimmy „The superkid" Webb, te weten het
overbekende „By the time I get to Phoenix" en „This is
your life". Opvallend op deze door bassist Ruud Jacobs
geproduceerde single is de doorleefde tekstvoordracht, en.
niet te vergeten, het heel zuivere zingen (CBS 5153).
door CHARLES BELS
Tot de betere Amerikaanse groepen van dit ogenblik
behoort zonder twijfel de Steve Miller Band. Die faam als
kwalititeitsgroep vormt overigens geen garantie voor we
reldvermaardheid. Het is helaas maar al te waar dat die
kwalificatie dikwijls van toepassing is op supercommercië-
le beunhazen. Nee, de Steve Miller Band heeft haar goede
naam te danken aan de integere wijze van musiceren
zonder concessies te doen aan de grove (gemiddelde)
smaak. Een goed voorbeeld is in dit verband de nieuwste
single van Steve Miller c-s,, „Going to the country" cn
„Never kill another man". Duidelijk een kwaliteitsschijf in
de hedentendage zo populaire country-rockstjjl. (Capitol),
tol).
EEN
MEISJE
GENAAMD
De Britse Knokke-
ploeg had dit jaar haar
hoge notering voor een
niet onbelangrijk deel te
danken aan zangeres
Samantha Jones. Zij
wist de verwende festi
valgangers uit hun
champagneroes te halen
en te verleiden tot voor
Kookke ongekend en-
Door nogal vreemde
kronkels in het festival
reglement ontging haar
de persprijs, die nu ver
overd werd door de
overigens ook talentrij
ke Belgische Marv Por-
celijn. Persprijs of niet,
de naam van Samantha
stond na het traditio-
neel-woelige feest van
Gustave Nellens geno
teerd in menige agenda.
Werk dus te over voor
de rossige Britse, die
door haar vrienden Sam
genoemd mag worden.
Een langspeelplaat is
het logische gevolg van
deze recente Samantha
Jonessuccessen. Op het
onderhavige produkt,
genaamd „A girl named
Sam", leeft Samantha
zich uit in twaalf songs.
Uitleven is het juiste
woord, want voor een
technisch knap en ge
voelig gezongen ballade
Het is gebruikelijk dat een groep die een paar succesvoile singles heeft afge
leverd al ras op de elpeeproduktie overgaat. Ditwjjls komt zo'n groep dan nog
beter voor de dag, omdat men in de drie kwartier van een langspeler* veel meer
inventiviteit kwiji kan dan in die hooguit drie minuten van een single .Even
dikwijls blijkt overigens dat een formatie niet meer in huis heeft dan die twee
a drie succesvolle singleminuten en dus niet rijp is voor het „grote werk".
Dit laatste dient helaas gezegd te worden van de Haagse formatie Earth and Fire,
die als een komeet aan de vaderlandse hithemel is verschenen met de nummers
..Ruby in the one" en .Wild and exciting". Ongetwijfeld zijn deze muziekjes niet
gespeend van kwaliteit, men staat tenslotte niet voor niets op de hitparade,
hetgeen echter nog geen garantie vormt voor het welslagen van een langspeler.
Op Earth and Fire's Jebuutelpee vindt men uiteraard de twee hits en verder
nog zeven nieuwe nummers van de hand van bandlid Koerts. In aanleg lang
geen onaardige muziek, maar de uitvoering laat nogal te wensen over. We kun
nen ons tenminste voorstellen dat er van ..What's your nrme" (echt een goede
compositie) toch wel iets meer te maken zou zijn geweest dan de nu nogal
bibberige Earth and Fire-ultvoering. Jammer eigenlijk, zo'n gemiste kans. Earth
and Fire had beter nog even kunnen wachten met het maken van een elpem
(Polydor Medium 2441 01 li. P.
is men bij Sam aan het
verkeerde adres. Hele
maal geen bezwaar, ie
dereen heeft tenslotte
zijn of haar specialiteit.
En bij Samantha is dat
toevallig het zingen van
wat je zou kunnen noe
men „onstuimige mee
zingers". Zij bedient
zich daarbij van een
wat geknepen stem, vol
gens onze bescheiden
mening een zorgvuldig
ingestudeerde gimmick
of anders een charmant
gebruik van een niet
volmaakte stem. Ach,
wat doet het er eigen-
Samantha Jones
lijk toe, Samantha is
typisch zo'n juf die
makkelijk een zaal
meekrijgt door haar on
gebreideld enthousiasme
en ook via het 33-toeren
plaatwerk weet zij de
nodige geestdrift los te
slaan. En dat kan lang
niet van iedereen ge
zegd worden. Titels: „Do
I still figure in your life"
„I'll
fall
l lov<
IN-BLEKE
BROER VAN
IN-BLEKE
JOHNNY
again", „Put a little
love in my heart" enz.
(Penny Farthing 501).
r iemands
wereTd Venoem'd worden. De platen die hij maakte in samenwerking i
Bloomfield en Shuggie Otis (ook al zo n superjongetje) cn uiteraard Als solo
platen vinden cn vonden gretig aftrek bjj de fijnproevers. Bq de grote i
is Koopers naam minder bekend, hetgeen overigens niet bepalend
kwaliteit.
Ook Al Koopers nieuwste aioum «ditmaal maar liefst bestaande uit twee platen)
zal niet zijn weg vinden naar „the men in the street waarmee wij echt nes
denierei ends bedoelen. Het is nu eenmaal zo dat de muziek v<m Kooper niet
afgestemd op het bitparade werk Nee. Al heeft duidelijk meer noten op zijn zang
Od Ez-" doe* i<" de naam van de onderhavige dubbe.elpee, maakt hij he.
de luisteraar bepaald niet mückelijk- In zo n veertien nummers vergast hu hen
op blues country and western, jazz, klagelijk oriëntaals suarwerk, free jazzsolo
enfin een ratjetoe van stijlen die niet onder een noemer zijn samen te brengen
Voor'degenen die voor het eerst met Al kennismaken meet deze plaat exhibi
tionistisch aandoen. Zo in de trant van: „Kijk eens. dat kan ik allemaal Voor
hen die langer met hem te maken hebben is het juist een album om van
smullen, omdat cie twee platen een volledig beeld geve. van de
rasartiest Kooper. De componist de pianist, de zanger, de vibraionist. de gitarist,
kortom een wonderkind wiens naam we nog lang zulkn legen komen in de
muziek. Hoogtepunten (persoonlijk uiteraard): „Brand new aav ..Easy doe* i
Ray Cbailes' „I got a woman" (heerlijke langzame bluest „I bought you the
shoes" (perfecte C W-stij1), „Baby please don t go' ,bad sad sunshine etc.
(CBS S 66252).
Mocht de in-blanke blues-
artiest Johnny Winter
ooit zijn gitaar aan de
wilgen hangen (hetgeen
wij overigens niet gelo
ven), dan is er nog al
tijd zijn minstens zo be
gaafde jongere broer
Edgar om de naam Win
ter een bekende klank
te doen blijven behou
den in de popwereld.
Het zou zelfs wel eens
20 ver kunnen komen
Edgar de primas wordt
van de familie Winter.
Deze conclusie trekken
wij uit het debuutalbum
de
teisterde Edgar. die
toont een bepaald geva
rieerder artiest te zijn
dan zijn bluesy broer.
Overigen willen wij
Johnny hier niet afma
ken als zijnde een on
dermaatse artiest, in
zijn genre is hij een
grootheid, maar het
blijft een feit dat zijn
muziek lijdt aan ccn ze
kere eenzijdigheid.
Daarvan kan Edgar niet
beschuldigd worden. Met
verbluffend gemak be
weegt hij zich op ver
scheidene terreinen.
Jazz, rock, blues, het
gaat hem allemaal ge
makkelijk af, evenals
het bespelen van vier
verschillende instrumen
ten. Trouwens, ook als
zanger staat Edgar Win
ter zijn mannetje. Zo
geeft hij in het nummer
..Peace pipe" een staal
tje scat-singtng weg
Wat heeft mijn gezicht te maken
met lange rokken? Het verband is u
misschien niet duidelijk. Des te dui
delijker is het voor de grote cosme-
ticahuizen die de nieuwe roklengte
aangrijpen om er een nieuwe make
up bij te creëren. Helemaal ongelijk
zullen ze niet hebben: de lange rok
heeft een werkelijk nieuwe mode
ingeluid, vraagt een andere houding,
andere beweging, en waarom dan
niet ook een nieuw gezicht! Jeanne
Gatineau. Helena Rubinstein, Hub
bard Ayer, dr. Payot, Max Factor,
Guerlain. om er nu maar een paar
te noemen, zeggen allemaal: het ge
zicht mag geen harde lijnen meer
hebben, maar het moet een droom in
pasteltinten worden.
Nu wijken him opvattingen in de
tails natuurlijk wel eens af. De een
is wars van valse wimpers, de ander
plakt ze er nog aan. deze legt een
rougevlek als een ronde flik op de
wang, de ander vaagt het kleurtje
zachtjes uit. maar op de voornaam
ste punten heerst eensgezindheid.
Het oog
Met het oog op de mode-omwente
ling gaat juist en vooral het oog
anders de wereld inkijken. Hel
wordt twee- tot drievoudig bescha
duwd (wat zegt u van Rubinsteins
licht- en donkerlila. met en zonder
zilverige glinstering?). Het krijgt een
dunnere en zachtere eye-liner (lijkt
waarop menig jazzzan-
ger jaloers zou kunnen
zijn. In ..Entrance" (te
vens de titel van de el
pee) daarentegen geeft
hij de lyriek weer het
volle pond met gevoelige
vocals. Als geheel is de
ze plaat zeker een bij
drage tot een betere
popwereld (Epic BN
26503). P.
NEDERLANDSE
CONFECTIE
KLOKSLAG BIJ DE TIJD
Dp de regel dat geen profeet geëerd
is in eigen land. moet een uitzonde
ring gemaakt worden: Nederlandse
confectiemodellen voor deze winter
beantwoorden in zoveel opzichten
aan de allerlaatste eisen van de
haute couture dat aan de profetische
blik van de ontwerpers en de moed
van de fabrikanten lof en eer toe-
Wat nu in de winkels is of komt,
werd in het vroege voorjaar ontwor
pen, aan inkopers'getoond en daarna
in serie gemaakt. Alleen ontwerpeis
en fabrikanten die de vinger op de
pols van de mode houden, kunnen
min of meer gissend vooruitzien
welke richting die mode het komend
seizoen zal inslaan. Tegelijkertijd
moeten zij rekening houden met de
aard van het kopend publiek en in
veel gevallen met de export naar
landen die al of niet modieuzer zijn
dan wij.
Een grot? steun hebben velen gehad
aan „Wool Trends International" die,
wat de dameskleding betreft, is ont
staan door een nauwe samenwerking
van het Parijse modecentrum van
het Internationaal Wol Secretariaat,
met vooraanstaande stoffenontwer-
pers en stilisten.
Elk model begint immers bij de stof,
die door de stoffenontwerpen en
fabrikant is gecreëerd met een zeker
doel voor ogen, lang voor er een
ontwerper modellen heeft gemaakt
De stof is de aangever in het duo
dat de mode brengt. Wool Trends
International heeft in het voorjaar
een wintercollectie 1970-1971 uit de
nieuwste stoffen laten ontwerpen
door knappe stilisten en deze ge
toond aan de Nederlandse industrie:
de originele patronen werden be
schikbaar gesteld! Daardoor konden
onze fabrikanten in hun eigen col
lectie betaalbare modellen van inter
nationaal niveau opnemen. Het ge
volg is dat wij in de winkels model
len met een extra-aanhanglabel vin
den waarop „Wool Trend Internati
onal" staat: heel wat mantels (het
belangrijkste stuk van een winter-
garderobe) in midilengte, naast
maxi; ook nog kortere maar dan
alleen in combinatie met de panta
lon. Zij hebben een i edingotcmodel
de trench-coatstijl of het zijn full
coats, hetgeen wil zeggen dat zij een
ruime rug maar een aangesloten
voorkant hebben, ideaal om met een
ceintuur te omgorden. Precies vol
gens de wetten die pas nu door
Parijs zijn uitgevaardigd, vinden we
lailleurs met korte spencerjasjes;
rokken met overslag, splitten en
doorknoopsluiting, jurken in de
nieuwe lengtes naar chemisiermodel
met lange mouwen, sluike of ge
plooide rokken; japonnen met rim-
pelrok. Alweer geheel naar het laat
ste voorschrift van Cardin: wollen
jumpsuits.
Van deze zeer belangrijke bemidde
ling van het Internationaal Wol Se
cretariaat maakten 25 Nederlandse
confectionairs gebruik, tot profijt
Broek in de laarzen bij mleiend
mantel naast chemisier. 2 fschilli
in wollen tweed, precies nzinnif
het zijn moei. Van Dick H
haus voor Twenty Seve
van de gehele industrie en van
vrouw. Want het voorbeeld van
fectie op zulk een niveau
alleen maar stimulerend op de g
le confectie-industrie. Het maak!
een zeker publiek met de voorzii
ge, wat behoudende smaak, vlu
en gemakkelijker vertrouwd me!
nieuwe. En het geeft de inkop; j
:ijn modehuis bevoorraadt, wat c II
(verantwoorde) durf.
Mooie make-up door dr. Pa)
draagt de naam „Estampej
