in vijftien jaar twee
miljoen vakantiekilometers
OP WEG NAAR
AUTOMATISCHE POSTSORTERING
TOURINGCAR
CHAUFFEUR
VAN DER
LINDEN:
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Er zijn in Nederland
•12 straatnamen waarin de naam Aal-
berse voorkomt. Er zijn Aalbersestra-
ten, zeven Aalberselanen. een Aalber-
separk (Ede) en een Aalberseplein
(Gouda). De Aardgangstraat bestaat
alleen in Zondert. Straatnamen die
beginnen met „aan de" zijn er in ons
land 28. Ze komen vooral In Zuid-
Limburg voor.
Tenminste, zo was het enkele wekeh
voor Pinksteren. Iedere maand echter
komen er 200 nieuwe straatnamen bij
in Nederland, en verdwijnen er 30.
Hoe het vandaag staat met de straat
namen, kan men navragen bij het
PTT-compntercentrum in Den Haag.
Is dat het resultaat van het werk van
een aantal hobbyisten en straatnaam-
verzamelaars bij de PTT? Integendeel,
de PTT zou er graag nog een aantal
computerdeskundigen bij aantrekken,
maar deze werkkrachten liggen op de
arbeidsmarkt niet voor het oprapen.
Een van de resultaten van dit compu-
tèrwerk is de A. M. D. de adresmuta-
tiedienst. Wie van adres verandert,
kan dit op elk postkantoor opgeven.
Hij vult er een formuliertje in en
krijgt dan door de PTT gratis gedu
rende enkele maanden de post doorge
stuurd naar zijn nieuwe adres. Op het
formuliertje staan ook de namen van
de postcheque- en girodienst, de dienst
Omroepbijdragen en de Telefoondienst
van de PTT. Verder de namen van
het Rode Kruis en de A.N.W.B. Als
degene die verhuist aangesloten is bij
een van deze diensten of organisaties,
kan hij dit ook op het formuliertje
aangeven. De PTT geeft dan gratis de
adreswijziging aan deze diensten en
organisaties door. Zo snijdt het mes
aan twee kanten, want vaak moeten
de organisaties maar afwachten of
verhuizenden zo vriendelijk willen
zijn hun adresverandering door te ge-
De A.M.D. is een geweldig succes ge
bleken. In oktober vorig jaar is de
PTT met deze service begonnen bij
wijze van landelijke proef, 90 tot 95
pet van degenen die van adres veran
deren gebruikt de A.M.D. Er werd van
de zijde van de post geen enkele druk
uitgeoefend. Nog meer belangstelling
dan bij de verhuizenden bestond er
bij allerlei organisaties met adresbe
standen. Bij de PTT komen bergen
verzoeken binnen van bestandhouders
die graag adreswijzigingen van hun
leden of aangeslotenen doorgegeven
De PTT moet hen echter teleurstel
len. Alleen de organisaties die op het
adresmutatieformuliertje worden aan
gestreept, worden door de dienst
van de adreswijziging op de hoogte
gesteld. De PTT staat er garant voor
dat niemand anders van de adreswij
ziging via de A.M.D. te horen krijgt.
Iemand die wil onderduiken voor boze
familie of een schuldeisende organisa
tie, kan dus "toch veilig van de A.M.D.
gebruik maken.
Deze zomer zet de PTT een punt
achter de oktoberproef met de A.M.D.
en wordt een definitieve dienst inge
steld. Behalve de drie P.T.T.-dien-
sten P.C.G.D., Telefoondienst en
Dienst Omroepbijdragen en de
twee landelijke organisaties Rode
Kruis en ANWB, kunnen nog andere
organisaties op het adresmutatiefor
mulier van de definitieve A.M.D. ge
plaatst worden. Uiteraard zijn er tal
loze organisaties, verenigingen en be
drijven die bij de PTT op de stoep
staan te dringen. Maar er moeten niet
te veel namen op het formulier komen
te staan. Als er te veel aangekruist
moet worden is het gevaar groot dat
het voor menige verhuizende ,te ver
warrend of te veel werk wordt, zodat
de A.M.D. zou mislukken. Organisaties
die mee willen doen, moeten van lan
delijke omvang zijn. Wat het aantal
adressen betreft zij vermeld, dat de
PTT-computers gewend zijn te wer
ken met adresbestanden van enkele
miljoenen.
Uniformering
In de dienstverlening aan houders van
adresbestanden speelt behalve de
A.M.D. ook het stratenregister van de
PTT een grote rol. In dit register zijn
alle in Nederland voorkomende stra
ten verzameld. Niet alleen kan men
de computer laten meedelen in welke
plaatsen 'n bepaalde straatnaam voor
komt, maar ook zijn per plaats alle
straatnamen verzameld en onder code
gebracht. Zo betekent 227098 de Hu-'
ghenzstraat in Wassenaar, tevens te
vinden onder code 0098 Wahu. En de
Koraalstraat in Rotterdam geeft de
computer aan als 0091-rko, desge
wenst toegevoegd aan het getal 12.
wat dan het rayonkantoor van de
postdienst aangeeft.
De bedoeling van de PTT met dit
stratenregister was op de eerste plaats
orde scheppen In de chaos van schrijf
wijzen van de straatnamen. Er zijn
straatnamen waarvan de post 160 ver
schillende schrijfwijzen heeft aange
troffen op de brieven en poststukken.
Van de Gravin Juliana van Stolberg-
laan in Den Haag komen 56 versies
regelmatig voor.
Ruim twee jaar geleden i6 de PTT
begonnen met het invoeren van een
systeem voor het afkorten van straat
namen. Op zijn eigen post schrijft de
dienst voortaan het achtervoegsel
weg als w.g. straat is voortaan
steeds str, laan is In, en plein
is pin, enz. De bovengenoemde Haagse
laan met de lange naam schrijft de
PTT-computer als Gr. J. v. Stolbergln.
Ook alle andere voor- en achtervoeg
sels van de straatnamen drukt de
computer af volgens hetzelfde systeem.
Vooral de Amsterdammers zijn sterk
in voor- en achtervoegsels als „links
achter drie hoog". De kunst van het
standaardisatieprograrnma in de PTT-
computer is, dat wanneer de computer
een bepaald adres „leest", hij het
weergeeft volgens de uniforme regels
van het afkortsysteem.
Complete adresbestanden van de tele
foondienst en de dienst omroepbijdra
gen. maar ook van niet-PTT-organi
saties zijn al door de computer ge
voerd. Ze komen eruit geschreven vol
gens het standaardsysteem voor afkor
tingen van de PTT. Bovendien drukt
de computer naam, adres en woon
plaatsgegevens (NA.W.-gegevens)
steeds op dezelfde plaats op het papier
af. Zo zien de adresbestanden die uit
de computer komen, er allemaal het
zelfde uit en zijn ze alle volgens
hetzelfde systeem afgekort. Dit proces
noemen de computerdeskundigen van
de PTT het „schonen" van de adresbe
standen.
Bij PTT zelf zijn aan het begin van
dit jaar de twee adresbestanden bij de
dienst omroepbijdragen geïntegreerd.
Tot voor kort moesten kijk- en luis
tergeld apart betaald worden. Voor
taan is er een omroepbijdrage voor
kijkers, die in elk geval een televisietoe
stel en een aparte luisterbijdrage voor
degenen die alleen een radio hebben.
De computer moest dus bij de integra
tie van de twee bestanden diegenen
uitstoten die luistergeld betaalden
maar ook in het kijkgeldbestand za
ten omdat ze tevens televisie hadden.
De aparte luistergeld- en kijkgeld -
bestanden waren elk ongeveer 2,8
miljoen adressen groot. Na integratie
bleef er een bestand over van 3.6
miljoen adressen waaronder 400.000
adressen van personen die luistergeld
betalen.
Van dit omroepbijdraKenbestand
maakt de PTT nu gebruik om in
opdracht van het ministerie van CRM.
de ongeldige leden bij de omroepvere
nigingen op te sporen. Volgens de
omroepwet tellen bij de verdeling van
de zendtijd alleen die leden mee. die
een omroepbijdrage betalen. Als in
een gezin de vader een omroepbijdra
ge betaalt en lid is van bijvoorbeeld
de AVRO. maar zijn echtgenote wordt
lid van de VPRO. dan telt dat tweede
lidmaatschap niet mee bij de verde
ling van de zendtijd. Wel kan in een
gezin waar de vader omroepbijdrage
betaalt maar verder nog niemand lid
is van een omroepvereniging, een an
der gezinslid geldig lid van een om
roepvereniging worden. Dit onderzoek
is de laatste tijd bij enkele omroepen
gehouden.
Enige weken geleden is de PTT be
gonnen met een proef om ook het
adresbestand van de rekeninghouders
van de girodienst te schonen. Daar is
de PTT heel voorzichtig mee, want
veel rekeninghouders zien hun blauwe
girokaart ook min of meer als een
visitekaartje. Weliswaar blijft de
naam steeds onaangetast, maar -laan
en -weg worden niet meer voluit ge
schreven. Tot nog toe heeft de giro
dienst steeds bij inschrijving van
nieuwe rekeninghouders volledig de
adresopgaven overgenomen, met alle
eventuele toevoegingen en aanduidin
gen als „Mariahoeve" of „huize Nooit-
gedacht".
Al medio vorig jaar was een proef
genomen met het gebruik van een
geschoond bestand om de reacties van
de geadresseerden te peilen. Het be
trof een bestand van een landelijke
organisatie, ongeveer twee miljoen
adressen groot. Met de girodienst ging
de PTT voorzichtiger te werk. De
proef van enige weken geleden betrof
10.000 nieuwe rekeninghouders van
het kantoor Arnhem, 5,000 bestaande
rekeninghouders van Arnhem en 1200
bestaande rekeninghouders van het
kantoor Den Haag. Bij hun nieuwe
„geschoond geadresseerde" kaarten
kregen de „proefkonijnen" een briefje
met uitleg waarom het ging.
De PTT acht de proef volledig ge
slaagd. Bij de nieuw ingeschreven re
keninghouders werd nauwelijks enige
negatieve reactie vernomen. Bij de
bestaande rekeninghouders deden zich
een tiental klachten voor, die meestal
met een telefoontje weer op té lossen
waren. De deskundigen van het PTT-
computercentrum overleggen nu met
de directie van de giro over volledige
schoning van het girobestand.
De PTT propageert de uniforme
schrijfwijze van de NAW-gegevens
volgens het PTT-standaardprogram-
ma. Dat wil echter geenszins zeggen
dat er eens een dag komt dat de post
alleen brieven bezorgt die volgens het
PTT-systeem geadresseerd zijn. De
postdienst verleent namelijk een indi
viduele service en al heeft de PTT het
monopolie wat betreft de bestelling
van de briefpost, ook bij de PTT blijft
de individuele klant koning. Het pu
bliek bepaalt hoe het de postservice
verleend wil hebben, en de PTT past
zich daarbij aan.
Natuurlijk zitten er voor de dienst
van de PTT duidelijke geldelijke
voordelen aan het op grote schaal
gebruiken van de uniforme adresaan
duiding. De post kan dan gemakkelij
ker voorgesorteerd worden. Dat levert
voor de adresbestandhouder vaak flin
ke grootverbruikerskortingen op. Want
de PTT brengt in rekening wat het
haar kost, zowel wat betreft de indi
viduele brief als de voorgesorteerde
brievenzending van zakken vol.
Grootverbruikers krijgen overigens de
ze kortingen ook als zij een eigen
sorteringssysteem gebruiken mits de
post er gemak van heeft.
In de toekomst ligt de dag waarop de
post automatisch gesorteerd zal kun
nen worden door een machine die de
computerschrijfwijze van de adres
aanduidingen zal kunnen lezen. Als
alle grote bestandhouders de uniforme
N.A.W.-aanduiding volgens de PTT-
standaard zouden gaan gebruiken, zou
ongeveer de helft van de huidige post-
stroom door zo'n automatische sortser-
maehine verwerkt kunnen worden. De
andere helft van deze stroom heeft
met de hand geschreven adressen.
Door inschakeling van de computer
bij steeds meer bedrijven en organisa
ties neemt de potentieel machinelees
bare post met de dag toe, maar aan
de andere kant zou het wel eens
kunnen dat de groei van deze stroom
even gemakkelijk terugloopt door an
dere manieren van datatransmissie,
bijvoorbeeld de telex.
Het uiteindelijke doel is dat ook met
de hand geschreven adressen machi
neleesbaar worden, maar dat ligt nog
heel ver in het verschiet. Misschien
vindt hier een deelnemer aan de giro-
prijsvragen nog ooit iets op. .Overigens
zou ook dit niet de oplossing beteke
nen van de verliezen bij de post, vorig
jaar ongeveer 50 miljoen gulden. Deze
verliezen zien de PTT-deskundigen
niet verdwijnen door automatische
postsortering alleen.
Voorlopig zal de post 'nog met de hand gesorteerd moeten worden, maar mede door de uniforme adressering
met behulp van de A.M.D.-computer komt een automatisch sorteersysteem in de toekomst binnen bereik.
(Van e
verslaggevers)
RIJSWIJK Touringcarchauffeur
A. F. van der Linden (43) uit Rijs
wijk herinnert zich voorvallen van
15 jaar geleden, waar een mens
tegenwoordig niet meer om moet
komen! „Vooral in die beginperiode
van mijn huidige werkkring reed ik
nogal eens vakantiegangers heen en
terug naar hun buitenlandse plaats
van bestemming", vertelt hri. „Het
was in die dagen erg populair om
een groot spotlight op de bus te
voeren. De naar Capri gaande en de
daarvan terugkerende bus kwamen
elkaar 's nachts tussen Frankfurt en
Karlsruhe op de Duitse autobahn te
gen. Met de andere jongens was
afgesproken in de buurt van die
steden het licht loodrecht naar bo
ven te prikken. Van verre zag je
elkaar aan die lichtkcgel al aanko
men. We stopten langs dc autobahn
en de passagiers holden over-en-
wcer om even „bij te kletsen". Dat
zou nu niet meer kunnen. Je bent er
bij wijze van spreken tegen
woordig al geweest als je alleen
maar stopt, want op hetzelfde mo
ment dat je stilstaat zit er meteen
een auto bovenop je".
Chauffeur Van der Linden bij „zijn" bus.
Gelukkig past ook de buschauffeur
Zich aan bi.i het steeds drukker wor
dende verkeer. Van der iLnden, die
tijdens een toertocht door Europa
soms wel 50 dagen onderweg is,
verbaast zich er overigens over dat
een mens zo'n geweldig aanpassings
vermogen heeft.
Van der Linden, die zijn ervaring op
groot materieel in de naoorlogse ja
ren opdeed bij de in Duitsland ge
vestigde Amerikaanse legeronderde
len, realiseert zich de verantwoor
ding voor zijn -circa 45 passagiers
pas goed wanneer hij „op lege be
nen" (zonder passagiers) door bij
voorbeeld Rome rijdt. Het komt ech
ter niet vaak voor dat hij in zijn
eentje met zijn elf meter lange bus
in het buitenland op stap is, maar
als dat gebeurt, voelt hij dat er een
flinke „last" van hem is afgeval
len.
„Je stelt vanzelfsprekend ook dan
niets in de weegschaal, maar met
zoveel mensen onder je hoede rij je
toch anders", verklaart deze rot-in-
het-vak, wiens aantal buskilometers
tegen de twee miljoen aanleunt. „De
passagiers voelen zich echt veilig. Ik
verdeel ze in twee groepen. De ene
partij heeft geen enkele notie van
het verkeer en de daaraan verbon
den gevaren, de andere groep is zich
daarvan terdege bewust maar ver
trouwt volkomen op de prestaties
van de chauffeur, zonder zich (ge
lukkig) met zijn werk te bemoeien
Zij gaan terecht van het sandpun
uit. dat hij de verantwoordelijke
persoon is. Steeds meer mensen, die
in het dagelijks leven zelf chauffe
ren, vinden het tijdens hun vakantie
vanwege de verkeersperikelen
prettig zich te laten rijden".
Chauffeur Van der Linden, die van
gecompliceerde bergtrajecten houdt,
ziet bepaalde voordelen in zijn bus
ten opzichte van zijn eigen perso-
1 nenwagen. Zo kan hij als busbe
stuurder in fileverkeer vanaf zijn
hoge positie wel twintig auto's voor
zich zien rijden. Een personenwagen
rijdt meestal alleen op zijn voorgan
ger en klapt mee als die ergens op
botst.de buschauffeur daarentegen
begint al te remmen zodra num
mertje 20 voor hem op de remmen
gaat staan, dan moeten alle 19 tus
senliggende wagens nog reageren
Een bus is bovendien voor andere
verkeersdeelnemers duidelijk zicht
baar- en wordt v zeker in moeilijke
situaties al gauw getolereerd,
Zelfs de man die ervan houdt een
medemens klem te rijden, zal een
bus even laten voorgaan. De (goede)
buschauffeur maakt hiervan vanzelf
sprekend overigens geen misbruik
Van der Linden werkt bij een firma
waar het in de winter (vooral door
excursies) bijna even druk is als in
de zomer. Wel worden in het reissei-
zoen de tien vaste chauffeurs
ieder met een „eigen" bus aange
vuld met losse krachten. Hij weet
steeds welk werk er in de komende
week wordt verwacht, maar in hel
schema korpen nog verscheidene
vraagtekens voor, omdat zich op het
laatste moment wijzigingen kunnen
voordoen. Dat is bijvoorbeeld het ge
val als een groep van 35 personen
voor een bepaalde dag in een be
paalde bus is geboekt en op het
laatste moment het gezelschap tot 45
personen uitgroeit. Van der Linden
kan in zijn Mercedes-302 die 45
passagiers meenemen. Dat is tevens
het doorsnee-aantal bij het bedrijf,
dat met twintig autobussen werkt
Binnenkort krijgt hij een nieuwe
touringcar (van 124 000 gulden!) on
der zijn hoede en ook daarvan moet
hij de technische kneepjes kennen
om onderweg kleine reparaties te
kunnen verrichten. Meestal wordt
een bus na vier dienstjaren door een
nieuwe vervangen, ook al is hij dan
nog niet aan het eind van zijn
bestaan. Ook in andere opzichten
heeft een bus een „lange adem"; een
bus kan gemiddeld wel 10.000 km rij
den voor hij aan olieverversen en
een grote beurt toe is, zodat de
chauffeur daarover onderweg mees
tal geen zorgen heeft.
„Wij hebben een tweeledig bedrijf,
waarvan een afdeling speciaal is ge
richt op het grotendeels met bui
tenlandse gasten toeren, terwijl
de andere afdeling is ingesteld op
het transfer (vakantie)- vervoer", al
dus de heer Van der Linden.
Een chauffeur op zo'n bus moet zich
in enkele zaken weten te redden en
in staat zijn onderweg zijn passa
giers bezienswaardigheden aan te
wijzen en wetenswaardigheden over
hel betreffende land te vertellen.
„We brengen bijvoorbeeld een groep
vakantiegangers naar een Italiaans
oord en nemen een andere groep
voor de erugreis mee naar huis.
Zoveel mogelijk krijgt iedere chauf
feur bij zijn „specialiteit" aangepast
wei'k. De één zal bijvoorbeeld uiterst
geschikt zijn om de passagiers tij
dens een transferreis goed te laten
..sporen", met andere woorden: Hij
weet de mensen zo naar zijn hand
te zetten zonder dictator te zijn
dat de reis precies in het strakke
schema verloopt. De reizigers moeten
ervan uitgaan met een gezelschap op
reis te zijn en geen individualisten
te zijn Zo niet dan kunnen ze beter
in een eigen auto reizen. De passa
giers, de bus en de chauffeur moeten
gezamenlijk ervoor zorgen dat het
plan wordt uitgevoerd. Meestal komt
dat wel op zijn pootjes terecht. Om
dat je veelal zit tussen 45 mensen
met 45 verschillende karakters en
ideeën, wordt van ons geëist daar
zodanig tussendoor te laveren dat
althans de meeste mensen het zo
goed mogelijk naar de zin heb-
Voor een chauffeur zijn mensenken
nis en gevoel voor omgangsvormen
een belangrijk bezit naast aanpas-
sings- en incasseringsvermogen. Hij
moet de ene dag een stel de-büs-bij-
elkaar-sehreeuwende-pukkies van
school naar een zwembad rijden, de
volgende dag burgemeester en wet
houders tijdens een excursie bege
leiden, en de daaropvolgënde dag
voor een reis-van-veertien-dagen
met vakantiegangers vertrekken.
Daartussenin liggen allerlei nuan-
„Wij moeten", aldus chauffeur Van
der Linden, „van alle mogelijke
soorten mensen houden, anders kom
Het ligt aan zijn passagiers en vele
andere factoren of hij bij een bui
tenlandse reis tijdens de „vrije uren"
graag contact met zijn passagiers
onderhoudt of liever juist niet. Hij
kan zich ook best alleen vermaken,
heeft vrijwel overal kennissen opge
daan of pikt een bioscoopje. Trou
wens: Hij moet ervoor zorgen dat
zijn bus de volgende dag weer reis
vaardig is.
De heer Van der Linden, die drie
talen spreekt en zich vooral in Italië
prima thuisvoelt, rijdt al dan niet
in charter voor een reisbureau
zijn toers met of zonder reisleider.
In dat laatste geval is zijn taak
vanzelfsprekend zeer veelomvattend.
Hij gaat altijd over de bagage, die
/in de laadruimte onderin zijn wagen
wordt opgeborgen. Bij een doorsnee-
reis levert die bagage nimmer pro
blemen op, ook niet bij een grens
waar soms enkele koffers openge
maakt moeten worden. Wanneer
daarin geen „contrabande" wordt
aangetroffen, blijft de rest onge
moeid.
Het wordt moeilijker wanneer een
groep van bijvoorbeeld 140 Japan
ners een toer van een maand door
Europa maakt en daarbij dan over
vier bussen is verdeeld. „Soms wor
den die passagiers de ene nacht on
dergebracht in drie, de volgende
nacht in twee en de daaropvolgende
nacht in vijf (meestal nog verspreid
liggende) hotels. „De bagage van de
vier busgroepen ligt dan in een mini
mum van tijd door elkaar. Daarom
geven we elke groep 'n kleur zodat we
blauwe, rode of gele lintjes aan de
koffers kunnen binden. Bovendien
nummeren we de passagiers nog".
Er was een tijd dat de Amerikanen
Europa „ontdekten", aanvankelijk de
beter gesitueerden, later „iedereen",
het omgekeerde is nu met de Japan
ners het geval. In het jaar van de
Olympische Spelen in Tokio vlogen
vele sportlieden en toeschouwers
naar Tokio. De vliegtuigen zouden
leeg zijn teruggekeerd als niet een
reisbureau op het schrandere idee
was gekomen daarmee goedkope
vakantiereizen naar Europa te
organiseren. De goedkope reizen zijn
voorbij, maar de Japanners bleven
nieuwsgierig.
Non-stop reizen zonder overnachting
raken er steeds meer uit. De reizi
gers voelen steeds minder voor zulke
tochten. Bij zo'n reis is natuurlijk
wel gezorgd voor dubele bemanning
en staat er een „verse" collega klaar.
Chauffeur Van der Linden vindt zijn
ongeregelde werkkring uitermate
boeiend en leerzaam, en met name
ook de excqrsies. De Deltawerken
heeft hij vanaf de .grond zien opbou
wen. Maar hij kent ook de proble
men in Jutland, omdat hij menige
„studiereis" met Delftse ingenieurs
naar de kop van Denemarken heeft
gemaakt. Na een lange buitenlandse
reis is er dan plotseling weer een
korte rit met een voetbalclub naar
een sportevenement. Hij heeft ook
dikwijls avondwerk, zoals het rijden
van zijn passagiers naar een lezing
of een verenigingsavond.
Van der Linden rekent minder in
kilometers, maar meer in uren. Soms
doel hij over 100 km een uur en dan
over 25 km anderhalf uur. Vanzelf
sprekend rijdt hij 's avonds naar het
afgesproken eindpunt. Ook al zitten
zijn aantal werkuren erop, dan ein
digt hij niet in Brussel als hij die
avond thuis wordt verwacht: Ook al
omdat er zowel voor de allerkleinste
als de allergrootste ritten goedkeu
ring van de rijksverkeersinspectie
moet worden verkregen, bestaat er
«een gevaar dat de chauffeur boven
menselijke krachttoeren gaat vcrrich-
Van het thuisfront wordt veel mede-
Achter het stuur, met vijf
enveertig verschillende karakters
achter zich.
werking verwacht. Daarover is hij
best te spreken. Toch kan hij bij
voorbeeld nooit in het vakantiesei
zoen een vakantie met zijn gezin
plannen. Aan de andere kant leert
hij tijdens zijn werkbezoeken wel de
ideale vakantieplekjes kennen. Zo
vertrok hij eens 's morgens vroeg
„privé" naar de Italiaanse Adriati-
sche kust, nadat hij de dag tevoren
daarvandaan juist een groepje va
kantiegangers had thuisgebracht..
Zijn vrouw zorgt ervoor dat zijn
koffer voortdurend gepakt staat, zo
dat hij zonodig onmiddellijk kan
vertrekken. Voor 14 dagen „uit" zijn
er 14 schone overhemden.
Touringcarchauffeur Van der Linden
is best tevreden met zijn huidige
werkkring, al denkt hii een enkele
keer wel eens aan de toekomst,
waarmee naarmate hij ouder
wordt uiteraard een teer punt
wordt aangeroerd. Maar hij is zozeer
in zijn werk gegroeid, dat hij elk
jaar toch wel „graag uitfladdert"
Ook al kent een busbedrijf de vijf
daagse werkweek nog niet. Maar die
zal er beslist nog wel eens komen, ze
ker binnen 25 jaar.
