BANVLOEK VAN WAGTMANS
OVER DIVERSE PLOEGEN
„tour de
fiance "/O
De feestvreugde komt op gang
STORM HIELD
ZEILERS BINNEN
Arad behield
voorsprong
Opa Zoetemelk mist geen enkele borrel
DONDERDAG 16 JULI 1970
LEIDSE COURANT
DOOR PETER HEERKENS
MOURENX „Ze kunnen allemaal barsten". Kernachtige en niet mis te
verstane woorden van Rini Wagtmans, die daarmee in Mourenx de
banvloek uitsprak over zijn ploegleider en zijn ploegmaats. De stem van de
Willebrorder klonk rauw door een verkoudheid en hij onderbrak zijn
opzienbare reactie een paar keer voor al te opdringerige huilbuien. Zijn j
rechter elleboog en rechter been zaten onder het bloed, zijn hoofd vol i
sproeten keek vernietigend naar de hoek waar de Willem Il'ers samen-
groepten. „Ze kunnen allemaal barsten". Rini Wagtmans meende het, maar
hij wilde er eigenlijk liever niet over praten. Na een woeste rit tegen de
Tourmalet en over de Aubisque zo spectaculair in de afdaling, dat de
Franse radiozenders gilden van verbazing probeerde hij zijn gezond
verstand te laten zegevieren. „In dit stadium wil ik voor mezelf en de
ploeg de vuile was niet buitenhangen. Na de Tour misschien, nu niet."
Rini Wagtmans een uur later, op
kamer 19 van Hotel du Commerce in
Pau. Zestig minuten na een etappe vol
teleurstellingen en achterstand, die hij
weet aan onnodig gesukkel met materi
aal. „Ik ben wel vier, vijf keer van de
fiets gemoeten, steeds was er iets". Hij
lag (Rini Wagtmans) op 't bed naast
Jos van der Vleuten, en verzorger Jose
Vidal trok het trainingspak uit. Elle
boog en been vol geronnen bloed en
scha af plekken, kwamen bloot, „in de
afdaling tegen een vrouw gebotst", leg
de hij uit en vroeg om de wonden te
wassen. Toen een diepe zucht, helemaal
van onderen uit.
De film van de negentiende rit draal
de terug in het droeve bemodderde
hoofd op een wit kussen. „In de beklim
ming van de Tourmalet, moest ik wel
vijf keer van de fiets". Rini Wagtmans
kwam boven op een achterstand van
3.50, voor zijn doen meer dan onge
woon. „Steeds was er iets, ik snap niet
hoe dat mogelijk ds". Ton Vissers zei
dat wel te begrijpen. „Rini wilde een
ander zadel. Oké, maar daar moet ie
toch een paar keer voor afstappen ze
ker. of wil meneer dat we dat ding zo
onder hem vandaan schroeven?" Meca
nicien Jo Hulshoff over de materiaal
klacht: „Na die pech in La Mongie,
konden we er bij de reparatie het stuur
niet uitkrijgen. We pakten de vork,
maar het stuur kwam geen millimeter
mee. Het was er lang niet uit geweest
en geoxydeerd. Ik heb hem in tweeën
gezaagd, maar daardoor werd hij een
centimeter korter. Rini vroeg om een
nieuwe, stijle vork, maar die hadden
wij niet bij ons. Wij hebben er toen
vanochtend gauw een van Feretti ge
kocht. Hij maakte een proefrit en was
tevreden. En nu mankeert er ineens
weer wat aan. Hoe dan ook, Rini Wagt
mans ging met onrustbarende regel
maat op weg en verspeelde er minuten
mee. „Ze gaven me de reservefiets van
Van Looy, toen die van Van der Vleu
ten en tenslotte zat ik weer op dat
kreng van mezelf. Net een boerenkar.
Het is alsof de fiets zo onder me van
daan glijdt".
Ton Visser, die aan de finish In
Mourenx geconfronteerd was met
eerste kritiek van Wagtmans op het
materiaal, haalde fel uit. „Dat vind ik
incorrect van hem. Natuurlijk, er
best wat aan die fiets zijn, maar nooit
zo erg dat hij er nu alle schuld van
zijn slechte dag op moet afschuiven".
En Ton Visser herinnerde aan de ver
schrikkelijke afdaling, die Wagtmans op
de Aubisque maakte, toen hij (na in de
uitloop van de Tourmalet bijgekomen te
zijn) als een van de laatsten de top
passeerde, op 3.20. Een duikvlucht, w;
de volgers in Mourenx vol verbazing
ontzetting over spraken, en de Franse
commentatoren tot knetterende superla
tieven inspireerde.
Wilde tocht
Binnen 20 km (Ton Vissers schatte
het op ongeveer 14, 15 kilometer) had
Wagtmans 3.20 goedgemaakt om aan te
sluiten bij het kopgroep je met Eddy
Merckx. Er was een wilde otcht naai
beneden voor nodig geweest. Ton Vis
sers: „Levitan keek me aan en maakte
kruisjes. Albert Bouvet, de koerscom-
missaris, die achter op de motor zit,
sloeg zijn handen voor zijn hoofd. Zo
hard ging het. De kilometerteller
mijn auto schommelt steeds tegen de
100. Ongelooflijk. Dat heeft nog nooit
iemand meegemaakt".
Midden in deze spectaculaire
had een overstekende vrouw Wagtmans
ten val gebracht. Bij de doorkomst ii
Les Eaux-Bonnes (het eerste bergdorpje
de Aubisque) was ze pardoes het
wegdek overgestapt. „Ik schampte haar
met mijn elleboog", verduidelijkte Rini
Wagtmans zijn smak tegen het asfalt.
Voor de zoveelste keer moest er een
andere fiets aan te pas komen. En weer
wierp Rini Wagtmans zich in 'n flitsen
de achtervolging, de Aubisque af. „Die
tijdrit vond ik vanzelfsprekend prachtig
het spektakel ook, maar ik zou wel
bang worden", sprak Vissers bezorgd.
.Iedereen is ervan overtuigd dat dit
ooit fout moet lopen. Er waren stukken
bij waarop ik mijn auto inhield, want
dan werd het risico te groot. Dat kon ik
mijn passagiers niet aandoen".
Rini Wagtmans, op dat bed in Du
Commerce, gaf toe veel geriskeerd te
hebben, ,,meer dan ik in deze Tour tot
op heden deed". En dan, met schorre
stem en weer die vervelende tranen:
was verbeten, geïrriteerd. Daarom
ging ik er zo fel tegenaan. Alles wat ik
de laatste dagen in onze ploeg mee
maakte, sprong in mijn hersens om
hoog. Ze geven me geen aandacht. Ik
word gewoon niet als mens behandeld,
je kunt zeggen wat je wilt, maar het
helpt allemaal niks". Die tobberij („ik
moest onderweg moeite doen om niet te
gaan huilen") oordeelde Wagtmans
drukte zijn prestatie op deze
19de Tourdag. Daarom kwam hij op
achterstand, die overigens later werd
goedgemaakt.
Excuses
Ton Vissers noemde de excuses die
Wagtmans aanvoerde, flauw. „Wat is
nu, dat geklets over die fiets. Ie
mand, die so kan dalen, bewijst dat het
materiaal in orde was. Wat had dat
moeten zün als hij wel op 'n fiets naar
zijn zin gezeten had". Dit horend snuift
Rini Wagtmans. „Op een goeie had ik
minder hoeven te riskeren. Dat verge
lijk van Vissers gaat helemaal niet op".
Ton Vissers zoekt en vindt dan („zo
moeilijk is dat trouwens niet voor mij")
zijn verklaring voor de depressieve, op
standige bui van Rini Wagtmans.
praatte. Ik waarschuwde hem er nog
voor, maar hij luisterde niet. Nu is hij
ziek en dat drukt zijn prestaties. In de
beklimmingen krijgt hij geen lucht ge
noeg en dat is alles. En, volgens mij,
komt daar nog de teleurstelling bij over
het feit dat hij de tweede plaats niet
kon pakken. Nee, Rinus moet niet zeg
gen dat het aan het materiaal of de
ploeg ligt. Waarom vertelt hij niet ge
woon dat hij zwaar verkouden is? Dat
is toch waar en een acceptabel excuus.
Iedereen zal het aannemen.
Maar Rini Wagtmans blijft erbij, dat
het niet aan die verkoudheid ligt. Ik
voel me sterk genoeg om tegen een
huis op te fietsen. Maar hadden ze
vandaag nog een bergje van de vijfde
categorie ingelast, dan zou ik nog in
moeilijkheden zijn geweest. Gewoon
door de trammelant".
Van Rini Wagtmans kunnen ze alle
maal barsten. Ploegleider Ton Vissers
en het grootste deel van zin collega's
bij Willem II. „Vissers vindt nergens
iets van. Die vindt alles wel goed. Maar
beslissingen kim je niet lachend nemen
zoals hij doet. Dan moet je met de vuist
op tafel slaan. Dat gebeurt bij ons
niet". Ton Vissers over deze aanval:
„Wat is dat, met de vuist op tafel?
Maurice de Muer van BIC, dal is zo'n
harde, maar wat maakt hij in deze
ploeg klaar? Niks. Brik Schotte van
Mars Flandria noemen ze een zachte
ploegleider. Die vroeg nou toevallig wel
Jopie Zoetemelk als tweede na Parijs.
Ik bedoel maar., of verwacht Rini
Wagtmans dat ik mannen als Dolman
en Hoogerheide onder een donderspeech
opdracht geef hem te steunen in de
bergen? Ha! Ik zie het al gebeuren. Wij
hebben nu eenmaal geen klimmers, dat
geef ik graag toe. Wij missen ze. maar
dan moet Rini daar de oorzaak van
vinden en niet bij een zwak beleid. Hoe
kan ik nou in 's hemelsnaam jongens,
die slecht naar boven gaan, tot assis
tenten van Wagtmans benoemen?
Rini Wagtmans blijft erbij dat er wat
hapert in de ploeg. „Alleen oJs van der
Vleuten en Jan van Katwijk zijn mijn
vrienden. Verder wil Rini Wagtmans er
niet over praten. Over details in zijn
kritiek op Ton Vissers niet, over een
nadere beschouwing van zijn ploeg
maats niet. „Ik zou veel kunnen zeggen,
maar op dit moment wil ik dat niet, dat
is beter voor mezelf en voor de firma.
de vijftigste Kaagweek vanwege de storm worden afgelast.
(Van onze zeilmedewerker)
WARMOND Een gierende storm heeft de Kaagiveekvloot van ruim
650 schepen de gehele dag aan de wal gehouden, Achter de ramen van de
knusse Kaagsociëteit keken de zeilers lusteloos naar de golven, die in een
tijdeloze beweging over de Kagerplassen rolden. Iedereen scheen blij te zijn
dat hij vaste grond onder de voeten had.
Voor de slotdag van de 50ste Kaag-
week ziet het er ook niet best uit: De
Bilt voorspelt niet veel goeds, een krach
tig noordelijke wind. Voor de zeilers is
iets minder nog juist te doorstaan. Dit
zou betekenen dat het dan in de Regen
boogteamwedstrijd een hard gevecht zal
worden. In één race zullen de Hollanders
meer dan 3,5 pnt- méér moeten behalen
dan hun concurrenten, om hen te kloppen.
Overigens was er gisteren in deze klasse
toch wel het een en ander te doen. Reeds
in de wintermaanden circuleerden er in
Regenboogkringen klachten over de
nieuwste Regenboog het Jantje van Ley-
den. Na beraadslagen bleken deze klach
ten omtrent een foutieve afmeting on
gegrond. Een metei van het Verbond had
een gunstig advies uitgebracht over het
Jantje van Leyden van eigenaar Frans
Kranevelt. Hij heeft met zijn schip vorig
jaar de hoofd- en wisselprijs in de Sneek
week gewonnen. Tijdens de Kaagweek
echter werden Friese bezwaren weer
naar voren gebracht.
Kranenvelt had zich weer ingeschre
ven voor dit evenement, doch door deze
aanhoudende negatieve uitlatingen van
de Friezen heeft hij zich teruggetrokken.
De noordelingen blijken nu achteraf
danig met dit voorval in hun maag te
BOEKAREST De Roemeense voet
balkampioen Ut Arad heeft woensdag
op de 28e speeldag van de lopende com
petitie een nederlaag geleden tegen FC
Arges Pitesti: 23. Ut Arad behoudt
echter zijn voorsprong van twee punten
op Rapid Boekarest dat niet speelde.
woensdag zijn:
Farul Constanza 1—3: CFR Cluj—
2—1; ASA TG Mures—
0: Jiul Petroseni—Dlnamo
ersltatea Craiova—Steagul
De uitslagen
Polltejnlca Iasl 3
Bacau 2—1
Plolestt 3—0; Un:
de Belg Poppe, de Belg Huijsmans, de
(Van onze speciale verslaggever)
RIJPWETERING Opa Zoetemelk is
momenteel de gelukkigste man in het rustieke
Rijpwetering. De krasse zeventiger zou elke
keer wanneer kleinzoon „Jopie" een goede
dag mocht hebben in de Tour de France in
huize Zoetemelk een „neutje" in ontvangst
mogen nemen. Die afspraak is door het succes
van de Rondedebutant volledig uit de hand
gelopen. Opa Zoetemelk is de laatste dagen
in de ouderlijke woning van Joop middenin
het landelijke Kaagdorp kind aan huis
geworden.
Ondanks dit voorval is er ogenschijnlijk niets
veranderd in het leven van de ouders van
Zoetemelk. Zij willen dat liever ook niet. Al die
onverwachte belangstelling voor de prestaties in
de Tour doen zij kwasi-onverschillig af met een
gebaar van overbodigheid. Maar vrienden van de
familie Zoetemelk weten wel beter. Van Leeu
wen, de enthousiaste woordvoerder van het gis
teren genïstalleerde huldigingscomité, herinnert
lat in huize Zoetemelk normaal twee
radio's staan. Sinds kort hoeft de familie echter
een derde radio aangeschaft. Als er een kapot
raakt, weet je tenslotte nooit...
De uiterlijke rust in het waterrijke Rijpwetering
doet in deze dagen van hoogspanning in de Tour
de France bedriegelijk aan. En wordt dan ook
uitgelegd als een soort stilte voor de storm
's Middags wanneer de radio-uitzending over de
Tour begint, zie je bijna geen kip op straat.
Maar enkele ogenblikken erna bespreken opge
wonden bewoners de prestaties van Joop Zoete
melk. Achter de schermen van het dorpsleven is
dan ook al heel wat gaande. Een algemene
spontane vreugde-uitbarsting zal beslist niet lang
meer op xzich laten wachten. De bewondering
voor de prestaties van Zoetemelk blijkt al met-
'.'een wanneer men in Rijpwetering arriveert.
Achter elk raamkozijn staat een in roodwit
gekleurde foto van de grootste dorpsheld. De
laatste dagen zijn er ruim 5000 exemplaren
onder de inwoners verdeeld.
In vuur en vlam geraakte wielervrienden wilden
aanvankelijk een bus charteren om met een
legioen van dorpsvrienden in Parijs hulde t<
brengen voor de prestaties van Joop Zoetemelk.
Maar het huldigingscomité heeft van dit voorne
men moeten afzien omdat het niet zo snel aan
kaarten kon komen. Een aantal geestdriftige
wielerenthousiasten hebben toen onmiddellijk
hun armen ineengestoken en installeerden gister
avond officieel een erecomité. Woordvoerder
Wies van Leeuwen, de ondernemende, postbode,
die gisteren al een bankrekening opende ten
name van „huldiging-Zoetemelk", doet uit de
doeken dat het plan bestaat Joop Zoetemelk
volgende week woensdag na de Acht van Chaam
in het zonnetje te zetten. Het moet een massaal
dorpsfeest worden, zegt hij. Alle plaatselijke
sportverenigingen zijn reeds gevraagd om een af
vaardiging van ongeveer 20 leden naar de huldi
gingsceremonie te zenden. Een lange stoet van
lampionnendragers moet een feestelijk cachet
geven aan de ereronde van Joop Zoetemelk door
Rijpwetering. Waarschijnlijk zal de kopman van
Mars-Flandria al het enthousiasme van zijn
dorpsgenoten in een open landauer moeten bele
ven. Renners van de Leidse wielervereniging
Swift zullep rond de feestwagen de herinnering
aan de Tour de France hoog houden.
Onder de oppervlakte van het landelijk schoon
gloort in Rijpwetering de uitbundigheid. Men is
eigenlijk nog een tikkeltje voorzichtig, omdat het
einddoel Parijs tenslotte nog niet gehaald Is,
maar men twijfelt er nauwelijks meer aan dat
de tweede plaats in het eindklassement uit de
bus zal komen. AJ die naderende festiviteiten
hebben in huize Zoetemelk de nodige verontrus
ting gewekt Moet dat nou allemaal wel, vroeg
de moeder van Joop zich gisteren af. Maai
postbode Van Leeuwen sprong onmiddellijk in de
bres en legde uit dat zij in het vervolg zal
moeten leren leven met de gedachte dat haar
zoon niet alleen In Rijpwetering, maar bijna
in heel West-Europa een beroemdheid is gewor
den. Ook vader Zoetemelk wil zich niet direct
neerleggen bij de aankondiging van een sponta
ne vreugdereactie. „Hij rijdt voor zijn brood.
Laat al die poespas maar achterwege". Maar ook
deze barrière werd door de vriend des huizes
Van Leeuwen snel uit de weg geruimd.
Pastoor Van Diepen, die in de afgelopen dagen
opvallend veel belangstelling aan de dag legde
voor de sportieve gebeurtenissen in zijn dorp,
zegt over de naderende feestroes: „Joop zal zich
laten huldigen, maar hij vindt hel een bijkomsti
ge aangelegenheid. Je kan er toch niet onderuit,
zal hij redeneren, maar je krijgt wel de indruk
alsof hij zich afvraagt: wat heeft dat nou nog
met wielrennerij te maken".
En verder zegt de eerwaarde nog: „Iedereen in
Rijpwetering mag Joop erg graag. Hij is eenvou
dig. Hij speelt het misschien niet altijd met
show, maar hij is goudeerlijk. Wat bij doet, doet
hij goed. Het succes zal hem dan ook nooit naar
hel hoofd stijgen. Ik verwacht dat deze Tour de
inleiding zal vormen tot volgende rondes, waarin
Joop zal proberen Merckx te verslaan. Hij zal
ook daarin vroeg of laat slagen".
