Wielertalent Ben Jurriaans
kampioen-zonder-glimlach
Eddy Merckx tracteerde
Duyndam op champagne
PIET KETTENIS
KREEG ZIN NIET
Jan Janssen
is laster beu
ALOM BEWONDERING VOOR WINNAAR AVONDZESDAAGSE
Veel kritiek
na uitvallen
in de Tour
Merckx sloeg
supportertje
tegen vlakte
Motorsport eiste
weer slachtoffer
Goed rijden van
Fred Koreman
Wolsink won
motorcross
MAANDAG 6 JULI 1970
(Van onze sportredactie)
LEIDEN Drie kernachtige
uitspraken drukten na afloop
van de internationale Avond-
zesdaagse unaniem liun bewon
dering uit voor de grootse pres
tatie, die het achttienjarige we
iertalent Ben Jurriaans de af
gelopen week leverde. Joop in
't Veld, voorzitter van de rei
zende organisatieclub, conclu
deerde lovend: „Hij was de
sterkste rijder uit de geschie
denis van dit zesdaagsegebeu-
ren". Piet Liebregts, Acifit's
big-boss en als zodanig ploeg
leider van de nog onervaren
Amsterdammer, kon zijn opti
misme evenmin voor zich hou
den. „Hij is de meest belovende
renner uit mijn ploeg".
Zelfs Piet Kettenis, tot en met
zaterdagavond in Leiden de
grootste concurrent voor de
uiteindelijke triomfator, vergat
tenslotte zijn teleurstelling en
stelde simpel: ,,Hij reed de af
gelopen dagen gewoon sterker
dan ieder ander". Alles teza
men een indrukwekkende
..feestrede" voor Ben Jurriaans.
Zijn grote vreugde hield de
eerste kampioen-zonder-glim
lach echter voor iedereen ver
borgen.
Later, bij wielerfanaat Cock v. Leeu
wen in Zoeterwoude, relativeerde Ben
Jurriaans zijn succes in de avondzes-
daagse en legde zonder de allures van
een vedette te tonen omstandig uit
waarom hij blij was. Dit resultaat
brengt hem hopelijk dichter bij de
amateurtop van Nederland. „Ik voel
zelf beter dan wie ook dat ik nog
niet rijp ben voor het grote werk. In
klassiekers bijvoorbeeld ben ik tot
nu toe in de finale altijd tekortge
schoten. De grote kracht mis ik nog
te vaak". Dat verschijnsel verontrust
Jurriaans nauwelijks. Ploegleider
Piet Liebregts heeft hem namelijk
uitgelegd dat zoiets heel normaal is.
Hij zit nog middenin de groeiperiode
van zijn leven. Men mag dan dood
eenvoudig nog geen vlekkeloze door
braak naar de top verwachten an
ders wordt er misschien roofbouw op
zijn lichaam gepleegd.
Ben Jurriaans leeft daarom met het
vertrouwen binnen twee a drie sei
zoenen wel maximale prestaties te
kunnen leveren. En dan. zeiden de
vergrijsde wielerrotten in de avond-
zesdaagse allemaal, zal men zonder
twijfel meer horen van de naam
- - ■- -\f
op zijn naam. Behalve op de laatste
dag in Leiden, toen verraste Harrie
van Leeuwen hem in de laatste me
ters. Een onbelangrijke fout van de
superieure regisseur in deze avond-
Vooruitgang
De zege in Leiden bewees dat de
nuchtere Jurriaans een nog grotere
vooruitgang maakte dan zelfs „baas"
Liebregts verwacht had. Vanaf het
vorig jaar, toen de Amsterdamse
ploegleider hem in de zomer in de
Acifitploeg haalde, heeft de kersve
zijn
Jurriaans. De
hebben er kijk op. Zij
jaar geleden Harm Ottenbros, die in
dezelfde zesdaagse uitblonk, exen-
eens bewonderend na. De Willem II-
coureur draagt nu de regenboogtrui
rond zijn schouders....
Drempel
Geen veteraan, zoals velen aanvan
kelijk dachten, kreeg dus de ..kus"
voor de eindzege, maar een jonge
knaap, wiens carrière nog op de
drempel van het succes staal. De
nieuwe kampioen leeft met de ambi
tie vooral in meerdaagse koersen
veel ervaring te kunnen opdoen.
Toen Piet Liebregts zijn Acifit-ploeg
uit dit evenement moest terugtrek
ken omdat zijn belangrijkste mensen
door KNWU-coach Joop Middellink
naar het buitenland werden ge
stuurd, leek Ben Jurriaans de dupe
hiervan te worden. Een belangrijke
test voor hem kwam te vervallen.
Maar gelukkig voor Jurriaans vond
zijn ploegleider op het laatste ogen
blik nog een oplossing. De Leidse
ploeg \an Swift had door verplich
tingen elders van enkele kopmannen
nog een plaatsje open en de jonge
Amsterdammer was van harte wei-
Door deze gang van zaken startte
Ben Jurriaans niet in een favorie-
tenrol. Wie zich het best klasseerde
zou op de steun van de ploeg kun
nen rekenen. Daarom reed de soepe
le Amsterdammer xanaf de eerste
etappe zó attent. Hij moest zich in
zijn nieuwe omgeving eerst waar
maken. Toen dat lukte en het lei
derskleed hem na de derde etappe
goed paste kwamen de Swift-cou-
reurs hun woord na. Vooral zijn
Acifit-collega Cor Leunis en sprint-
specialist Klaas Balk gaven leider
Jurriaans alle steun, die maar mo
gelijk was. Alle spurts van de groep,
waarin hij koerste, kwamen daarom
gentijd veertienmaal zegevierde, on-
xerxvacht vele successen behaald
voor een aankomend-coureur. Hij
reed zich dit seizoën in criteria in
Dirksland en Amersfoort in de over
winningskrans. Deze prestatie was
ih de Luxemburgse Pijl van het
Zuiden, een etappekoers met een
sterk buitenlands deelnemersveld,
net niet haalbaar. Een txveede plaats
xxas echter al mooi genoeg voor zijn
debuut in een meerdaags evene-
Hoexvel Ben Jurriaans zijn grootste
successen in etappekoersen heeft be
haald, gaat zijn voorkeur uit naar
criterum-xvedstrijden. „Zij zijn
meestal niet lang. Dat is door mijn
jonge leeftijd in mijn voordeel. Het
kan best zijn dat ik over een paar
jaar daar heel anders over denk".
Sterkste punten in het rijden van
Ben Jurriaans zijn z'n bekeken
koersinzicht en z'n sprint vermogen.
Uitermate zwak is hij in alleen
koersen x'oor het peloton uit. Zijn
analyse daarover: ,.Als ik met twee
of meer man van voren rijd heb ik
nergens last van. Maar alleen lukt
het nooit. Ik mis daarvoor de juiste
mentaliteit". Zijn xoorgevoel. in de
sprint toch meestel de concurrentie
de baas te kunnen heeft ook daar
mee te maken. „Ik geef zon poging
te snel op. Omdat ik ergens- er altijd
op reken in de finale mijn prijsje te
Bekentenissen
Eerlijke bekentenissen van een se
rieuze sportman, die ondanks zijn
betrekkelijke onervarenheid de in
druk wekt wielrennen al helemaal
als zijn vak te beschouwen De goe
de instelling voor een rijder, die
hogerop wil komen. In werkelijkheid
leeft Ben Jurriaans echter slechts op
fifty-fifty-basis van de sport, 's Mor
gens doet hij gewoon zijn werk als
timmerman en 's middags pas komt
hij in loondienst bij Acifil. Trainen
of koersen staat dan meestal op het
programma.
„Een fijn leven", zegt Ben Jurriaans.
die voor het eerst glimlacht. „Ik hou
ervan. Ik wil het lang blijven doen.
Later, misschien als prof. Daar
droom ik van".
(Van onze speciale verslaggever)
POELDIJK Een dag na zijn onverwachte opgeven in
de Tour de France stond Leo Duyndam zijn vriend én
amateurrenner Fred Korenman te coachen tijdens een
onbetekenend wielercriterium in Alphen aan den Rijn.
Niets wees er in de verste verte op dat deze 22-jarige
Poeldijker zaterdagmorgen in de buurt van het Wesl-
duitse stadje Belberg de hoofdfiguur was van een
dramatisch hoogtepunt. Terwijl de eerste bergen in de
slopende Ronde van Frankrijk in zicht kwamen stapte
Leo Duyndam, die door een venijnige peesontsteking in
zijn rechterknie geen meter meer vooruitkwam, in de
bczemwagen. Aan zijn debuut in de Tour kwam door i
«en noodlottig toeval een einde!
Leo Duyndam, gisteren alweer thuis
in Poeldijk, herinnert zich: „Het is ver
schrikkelijk om zó te moeten opgeven.
Ik voelde me elke dag gemakkelijker
'gaan rijden en dan krijg je opeens last
van iets wat je nooit verwacht had. De I
ontsteking in mijn knie voelde ik don
derdag voor het eerst opkomen. Het
gaat wel over, dacht ik eerst. Maar
zaterdag, toen we Duitsland binnenre-
den, werd het plotseling veel erger. Ik
wist niet wat mij overkwam. Door de
pijn in mijn knie raakte ik achterop, j
En juist, toen ik weer een beetje in
mijzelf begon geloven, ik haalde Pijnen. Miin*"kuit"\verd al'si
Serpenti en Leman nog in, schoot er
uiteindelijk was ie zo hard als 'n steen.
De dokter, die naast me kwam rijden. 1
keek erg bezorgd toen hij mijn been j
zag. Toen, dat durf ik nu gerust toe te j
I geven, ben ik bang geworden. Zou ik
xveer zoiets verschrikkelijks moeten
i meemaken als het vorige seizoen in
I Gent-Wevelghem? Ik moest toen niet
minder dan twee maanden met mijn i
knie in hel gips gaan lopen".
verslaggever) - Opwinden
- T»..i<d,„a Het vervelende voor Leo Duyndam
i,i m ir was- dat hij precies op het ogenblik dat
eens in aanmerking wil komen voor d Toui. opdoemden last
een etappe-plaats, dan zal de Tour- kreeg zijn blessure ensen dic jn
leiding naar men mag aannem n ji bet wieiennetiër thuishoren, stonden nu;
snel klaar met een verklaring
nen verdienen". Dat was van het begin
af aan ook de bedoeling van Caballero.
Ploegleider Peters zei altijd „Leo moet
in het begin prijzen rijden. Daarna
rekenen we niet meer op zijn steun. Hij
zal het dan moeilijk genoeg krijgen".
Zonder het zelf te willen is die voor
spelling uitgekomen. Leo Duyndam
vindt dat erg jammer. „Er is me vaak j
verweten dat ik te slap zou zijn. Ik zou
niet de goede moraal voor het echte I
werk hebben. Dat was misschien zo,
maar in deze Tour had ik graag willen
bewijzen, dat het niet meer zo is. En
dan krijg je last van zo'n onnozele
blessure".
Schittering
Een moment in de Tour heeft het nog
ongepolijste talent Duyndam in volle
hevigheid geschitterd. Dat was in de
vijfde etappe, toen hij met Merckx'
luitenant Jos Spruyt in de slag was en
met een royale voorsprong de finish
naderde. Door het schuiven van hel
achterwiel van Spruyts fiets veronder
stelde men dat de Belg met een lekke
band reed. Leo Duyndam bestrijdt die
gedachte. „Die Spruyt is een linkerd.
Hij had helemaal geen lekke band,
zijn minst verschrikkelijk diep naden-
ken en in ieder geval hoge eisen (moe
ten) stellen. Want wat zich zaterdag in
Saarlouis afspeelde, tartte alle bcschrij-
In tegenstelling tot de Franse aan
komstplaatsen, was het stuk waarop de
renners na de meet moesten uitrijden,
nauwelijks afgezet voor het publiek. De
Duitsers hadden op een lachwekkende
en tevens beschamende manier
een touw gespannen waarover de toe
schouwers met het grootste gemak
sprongen om hun favorieten van dicht
bij te kunnen zien. Dat leidde tot woes-
taferelen. Moe gefietsl
■achte afscheid. Hij heeft zich in 1
de vlakke etappes uitgesloofd en mist 1
nu de goede mentaliteit om ook in de
I bergen met de favorieten mee te ko-
men. Leo Duyndam. concludeerde men
I openlijk, is geen knokker op de fiets,
i De Caballero-rijder kan zich nog op-
winden over de gemakzucht waarmee j
wordt geoordeeld. „Iedereen, die zegl j
dat ik expres ben afgestapt, heeft het 1
I fout. Dat is de volledige waarheid. Ik
had vanaf de start van de Tour werke
lijk maar één doel: Parijs halen". Zijn
beweringen staaft hij met feiten. „Ik
ben nog steeds de strijdlustigste renner
de Tour en daar ben ik nog
draaien".
Kwaad over deze truc was de Neder
lander niet lang. Een dag later kwam
Spruyt reeds zijn excuses aanbieden
voor zijn passieve rijden. .Ik heb er
nog eens een nachtje over geslapen,
maar ik vind het zelf ook niet in de
haak. wat ik gisteren gedaan heb. Ik
had je uit col legaliteitsoverwegingen
nooit zoveel kopxverk moeten laten
doen. Mijn oprechte verontschuldigin
gen daarvoor". Om te onderstrepen dat
de excuses gemeend waren door de hele
Faemina-ploeg stuurde veldheer
Merckx de gedupeerde Nederlander als
gen zich opgesloten lussen de opdringr- 0 ook ,k heb ,2B
.1™ .oen .e w.rri non hun .tart vepzame]d Ulassemenl. Mei ckx
en Agostino hebben er niet meer dan
rige lijven, er werd aan hun shirt
gel rokken en ze konden amper een
flesje drinken bemachtigen. Er ontston
den trekpartijen om petjes te bemachti-
Ce," LUS" °P. "uvcnl™ bïc' zijn kortstondig verblijf
»*b «*c"< «"h.
leidde bijna tot een onverkwikkelijk
incident, toen een jongetje hel gele
petje van Merckx's hoofd griste, en toen
door „de grote" zelf tegen de vlakte
werd gewerkt. Een aantal potige Duitse j
omstanders wilden de gele truidrager te
lijf en slechts met moeite kon een ploeg j
Faemino-personeel de beste man van de 1
ronde behoeden voor klappen. In alle
consternatie, kwam de Belg Sjaak de I
Boever vier minuten te laat binnen met
de fiets op zijn rug. Hij had geen meter
kunnen trappen op de lichte helling die
naar de finish leidde en die vol gepakt
was met de naar huis wandelende toe
schouwers. Om die reden gaf de tour
leiding hem dispensatie en mocht De
Boever gisteren toch starten voor de i
negende etappe.
zelf tevreden over
de Tour „lk
•dig gedaan. Ik ben
een keer zesde, twaalfde, achtste en
tweede geworden. Door die resultaten
heb ïic aardig wat voor de ploeg kun-
ADVERTENTIE)
BARCELONA De Britse motorren
ner Gerald Bunting is gisteren omgeko
men tijdens dc 24-uurs motorrace in
Barcelona. Dc Duitser Peter Strauss
raakte ernstig gewond.
Bunting liep een schedelbreuk op
toen zijn 650 cc Triumph in brand
vloog en in botsing kwam met de Duca-
ti 250 cc x-an de Spanjaard Ramon
Martinez Gonzalez Bunting stierf in
een ziekenhuis in Barcelona. Het onge
luk gebeurde drie uur na de start.
Txvee uur later slipte Strauss. Hij is in
levensgevaarlijke toestand in een zie
kenhuis opgenomen.
schrale troostprijs een fles... champag-
Leo Duyndam heeft er niet veel ple
zier x'an gehad Een dag later voelde
hij de pijn in zijn knie al opkomen en
verdween zijn optimisme. De „zwijgza
me" uit Poeldijk ging zitten piekeren
op zijn fiets en kreeg zaterdagmorgen
op de koop toe nog heel oneerlijke
beschuldigingen naar zijn hoofd geslin
gerd. Caballero-ploegleider Peters ver
weet hem gemakszucht en onvoldoende
courage. „Leo stapte mijns inziens veel
te vroeg af. We wisten dat hij de
bergen amper zou overleven. Duyndam
is nu eenmaal geen klimmer. Maar wat
hij zaterdag deed viel me desondanks
tegen. Hij had niet hoeven op te ge
ven". Ook andere volgers trokken de
noodzaak in twijfel. „Onzin", zei soig-
neur Collard. „Hij is atletisch gezien
een geweldige coureur, maar hij heeft
geen mentaliteit Een ander had nooit
opgegeven".
Twijfels
Twijfels over hel vakmanschap van
Leo Duyndam. blijven daarom bestaan.
Het deert hem nauwelijks. „Mijn Tour-
tijd komt nog. Ik ga nu eerst naar de
dokter Lap in Rotterdam, die maar
eens goed moet uitzoeken hoe erg die
peesschedeontstcking precies is. Als het
allemaal meeloopt hoop ik dan snel
weer op dc fiets te zitten om me voor
le bereiden op de 50 km-kampioenschap
van Nederland in de achtervolging. Die
titel wil ik graag in mijn bezit hebben.
En daarna hoop ik uitgezonden te wor
den naar het wereldkampioenschap op
de internationale
(Van onze verslaggever)
LEIDEN Piet Kettenis schudde zijn beregend hoofd. Weer was er een
uitlooppoging op het parcours in Leiden door een attente Ben Jurriaans op
niets uitgelopen. Kettenis had het in deze laatste etappe van de Inter
nationale Wieleravond Zesdaagse al eerder geprobeerd om weg te komen,
maar telkens posteerde de man met de rode leiderstrui zich aan de kop
van het peloton om hoogst persoonlijk orde op zaken te stellen. Het waren
schermutselingen die in de eerste veertig kilometer van de wedstrijd
regelmatig voorkwamen. Was het niet Kettenis dan was het wel Van
Leeuwen die wegsprong, maar steeds was Jurriaans in de voorhoede te
vinden om bij het eerste onraad toe te slaan. Als een volleerd veldheer bleef
hij de koers bepalen.
22 jaar ben. Dat komt misschien om
dat ik al drie seizoenen prof bent.
Mijn tijd op de weg komt echter nog."
Toen drie renners te weten Koreman
van W.W.V., de Zwitser Schwagler en
de Bollenstreekrenner Leo v. d. Berg
hij startte voor de eerste maal in dt-
zesdaagse. wat overigens een vreemde
1 zaak is wegsprongen kwam et, uit
het peloton geen enkele "reactie. 'Het
I waren immers rijders die in voor het
algemeen klassement ongevaarlijk wa-
ren. De drie aan de kop verhoogden het j
tempo en hun voorsprong nam ziender-
I ogen toe. Inmiddels waren ook v. d.
Oeven en v. d. Meulen uit de hoofd-
macht weggesprongen en weer volgde
er geen reactie.
Voorlopig werd de voorsprong van
beide kopgroepjes op het peloton groter
I terwijl het onderlinge verchil hetzelfde
bleef. In het peloton deden Janus van
Tol, Kees v. d. Ende en Michael Ver
beek van Westland Wil Vooruit het
I kopwerk en vertraagden hel tempo, om
1 de vooruit geschoven Fred JCoreman in
het groepje van drie zijn gang te kun
nen laten gaan. Helaas sloeg het nood
lot toe in de vorm van materiaalpech
xoor deze Koreman. Juist op een mo
ment dat het trio de staart van het
peloton in de rug begon te zien. Kore
man moest van rijwiel verwisselen en
kwam daarbij nog ten val ook. Niette
min ging hij achter Schwagler en v. d.
Berg aan, maar de juiste cadans was
gebroken. Hij forceerde zich niet en liet
zich door v. d. Oeven en v. d. Meulen
inlopen. Inmiddels hadden de twee kop
lopers het peloton gedubbelde n enkele
ronden later met nog 35 kilometer
koers kregen oók de andere drie
renners aansluiting met het peloton.
Het was Jurriaans allemaal best
I want vanaf de vijftigste kilometer had
hij niets meer hoeven te doen dan alleen
maar af en toe te kijken of er nog
J gevaarlijke mensen weg zouden sprin-
I gen, die overigens niet verder zouden
reiken dan de zesde plaats. „Hijr eed
met zijn bingers in zijn neus" zou
Klaas Balk later verklaren „We kon
den geen van allen meer wegkomen,
trouwens wat had het behoudens voor
de premies nog voor zin".
Het peloton hield zich daarom rustig
en accepteerde het regime van Jurri
aans. Wel sprongen Martin Verwey,
Niemeyer en v.d. Kamp nog weg, maar
dit had als reden, dat zii geen ronde
achterstand wensten te hebben. Terwijl
deze drie renners en de vijf die de
hoofdmacht hadden gelapt nog vier ron
den moesten afleggen, maakte het pelo
ton zich op voor de spurt. De jury had
dit gedaan om een chaotische finish te
vermijden.
De kopgroep van vijf was intussen
alweer in tweeën uiteen gevallen. Van
den Oever, v. d. Berg en wederom de
zeer sterk rijdende Zwitser Schwagler
hadden zich van Koreman en v,d
Melen losgemaakt.
De sprintcapaciteiten van v. d. Oever
waren zowel v. d. Berg als Schwagler
teveel die dan ook respectievelijk met
een tweede en derde plaats genoegen
moestten nemen.
d Oex
Uitslag: 1. H. v.
t. Schwaglei\ 4
Algemeen ploegenklassement
Leo Duyndam is nog steeds een
renner, die een belofte inhoudt. „Vele
mensen vergeten vaak dat ik nog pas I
(Van onze speciale verslaggever)
j MULHOUSE Het Belgische sportblad „Sport '70" heeft de woede -van
Jan Janssen opgewekt. Het blad heeft deze week gepubliceerd dat Jan
Janssen een dubbele rol zal spelen in deze Tour.
Het artikel insinueert dat Janssen aan Zilioli betalingen zou hebben gedaan
als hij beloofde tegen Eddy Merckx te rijden. Bovendien schrijft het blad dat
de Tourleiding in het verleden Janssen wel eens tegemoet zou zijn gekomen
toen bij hem bij een dopingcontrole verboden middelen zouden zijn ontdekt.
Daarover heeft Jan Janssen zich enorm opgewonden.
Janssen: „Het is nog niet genoeg dat die Belgen je overal uitsluiten, nu gaan
ze je ook nog in hun kranten zwart maken. Wat is het toch voor onzin dat ik
Zilioli zou betalen? Of dat de Tourorganisatoren mij terwille zouden zijn
geweest bij een dopingonderzoek. Ik begrijp niet dat ze het durven schrijven. Er
is nog steeds een aantal mensen, dat de wielersport persé wil afbreken. En
kennelijk zitten er ook een paar bij dat Belgische blad. Maar ik eis een
rectificatie, dit laat ik er niet bij zitten." Zilioli, die nog steeds de kamer deelt
met Merckx, haalde de schouders op toen hij het verhaal hoorde, Merckx zei:
„Op zo'n onzin zou niemand moeten reageren."
WIELERSUCCES
VOOR PUSTJENS
PL LA De Nederlandse wielrehner
Mathieu Pustjens heeft zondag de elfde
etappe van dc Ronde van Jocgo-Slavië
voor amateurs gewonnen. IiU legde de
124 kilometer van Triest naar Puia af ia
2 uur, 57 minuten en 6 seconden De Ita
liaan Peccolo eindigde op de tweede
In het algemeen klassement is Hennia
Kuiper de baste Nederlander; hij staat
achter de Jocgo-Slaviër Cubric en do
Pool Wozniak op de derde plaats.
Cubric (Z.-Dld.) 26.01.30; 2. Wozniak (1
z.t.: 3. Kuiper (Ned.) 26.02.13; 4. Ficcln
26.03.11; 5. Peccolo (It.) 26.03.16.
De Belg Theo Verschueren heeft 2
dag in Driel een internationale wedstrijd
achter dernies gewonnen. Verschueren
zegevierde in twee van de drie manches.
Dieter Kemper (Wdl) x
(Lu:
1 de derde.
ren (Belg.)
Broek 15; 6.
De Beverwijker Gé van der Winden
heeft de profwielerronde van Kruiningen
gewonnen. Hij legde de 100 km af in
2 uur 39 min. en 40 sec. Van de Winden
ontsnapte reeds na 27 ronden (ongevei
54 km) en werd niet meer achterhaald.
De Hilversummer Albert van Midden
eindigde met een achterstand van 54 sec.
als tweede.
LOCHEM. De nationale motorcross,
500 cc, meetellend voor het nationaal
kampioenschap, is gisteren geëindigd in
een zege voor de Hengeloër Gerrit Wol
sink. Hij versloeg Frans Sigmans, Pierre
Karsmakers werd derde en Jo Lammers
vierde. In de zijspanrace ging de over
winning naar Rikus Lubbers en Jan
Koning, die de titelhouders, de gebroe
ders Ten Thye, achter zich hielden.
