TT A T IF, NA HEROÏSCHE VERLENGING IN DE FINALE fcl Brazilië verbrak traditie Uruguay Vermoeidheid eiste tol van Westduitsers Grenzeloze vreugde in Italiaanse gelederen 19 )NDERDAG 18 JUNI 1970 LEIDSE COURANT PAGINA 11 Karl Heinz SCHNELLINGER (Van onze speciale verslaggever) MEXICO-CITY Dramatischer kon het bijna niet. Bijna 89 minuten heeft het Westduitse elftal tevergeefs getracht de genadeloos ingrijpende Italiaanse defensie te ontwrichten, maar alle pogingen waren op niets uitgelopen. Het ene doelpunt, dat Boninsegna in de zevende minuut had gescoord, leek de Italia nen de zege op te zullen leveren. Toen, op een moment, dat niemand meer aan een gelijkmaker geloofde, kreeg Karl Heinz Schnellinger plotseling een grote kans. Een kans, welke hij gretig benutte. Zoals Weber in de finale van het wereldkampioenschap 1966 in de allerlaatste fase van het duel EngelandWest-Duits- land een niec meer verwachte gelijkmaker scoorde, zo ontpopte nu wederom een verdediger zich als de „redder" voor de ploeg van coach Helmut Schön. Opnieuw was een verlenging noodza kelijk. Een verlenging, waarin de sensationele momenten elkaar rn vliegensvlug tempo opvolgden en waaruit de Italianen uitein delijk toch als overwinnaars te voorschijn kwamen. Met 43 wonnen de Azzuri na een wedstrijd, welke van de eerste tot de laatste minuut ongekend dramatisch was en waarin de Duitsers pas op het laatste moment door oververmoeidheid wellicht mede het gevolg van de zware kwartfinale tegen de Engelsen van zondag j.l. moesten afhaken. Met de zege van de Europese kampi oenen van 1968 kon uiteindelijk ieder een vrede hebben, al zou ook een triomf van de opnieuw met een formi dabele inzet strijdende Duitsers niet hebben misstaan. Het was dat deze wedstrijd een beslissing moest opleve ren, want eigenlijk verdiende geen van beide ploegen het te verliezen. De verlenging verliep zo mogelijk nog sensationeler dan de slotfaze van de tweede helft. Met Poletti als vervan ger van Rosato werden de Italianen opnieuw met de rug tegen de muur gezet. De Duitsers profiteerden al in de derde minuut van de extra-speel tijd van de verwarring, welke Schn,el- «ngers treffer had gezaaid. Na een door Libuda genomen corner kopte Seeler debal in de richting van Al- bertosi. Er leek voor de Italianen geen vuiltje aan de lucht, maar Cera hield geen rekening met doorbijter Muller, die zich tussen de Italiaanse „libero" en doelman Albertosi in drong en de bal juist voldoende raakte om de Duitsers een voorsprong te bezorgen: 21. Normaal gesproken is zo'n tref fer voldoende om een aangeslagen te genstander „af te maken". In deze wedstrijd was echter niets normaal en Italië bleek nog over voldoende veer kracht te beschikken om terug te komen. Vier minuten na Mullers tref fer mocht Riva op enkele meters van het Duitse strafschopgebied een vrije trap nemen. Hij knalde de bal tegen Vogts op, maar Burgnich was goed meegekomen en benutte de vrije kans onberispelijk: 22. En twee minuten voor het einde van de eerste helft van de verlenging sloegen de Italianen op nieuw toe. Nadat Libuda op rechts de bal aan Bertini was kwijtgeraakt ont wikkelde zich een aanval, welke re sulteerde in een kans voor Riva, die laag, maar niet hard inschoot. Tot ontzetting van iedereen, die Duitsland een goed hart toedroeg dook doelman Maier over de bal heen32. Nog gaven de Duitsers zich niet ge* wonnen. In de derde minuut van de tweede helft, kort nadat Albertosi een onwaarschijnlijke redding had ver richt op een kopbal van Seeler mocht Grabowski op rechts een corner ne men. Het werd een korte corner naar Libuda, die de bal hoog voor doel plaatste. Seelers hoofd reikte het hoogst. Hij kopte de bal in de richting van Muller, die het leer eveneens met het hoofd, net zoveel van richting veranderde dat Albertosi en de op de doellijn staande Facchetti geslagen Werden: 33. De Duitsse juichkreten waren nog niet verstomd toen de Itlianen andermaal bewezen waartoe zij in staat zijn. Een bliksemsnelle tegenaanval leverde nog in dezelfde minuut de vierde treffer op. „Invaller" Rivera was er de maker van. De Sisti verzorgde het voorberei dende werk. Die treffer was voor de vermoeide Duitsers duidelijk te veel van het goede. In de resterende tijd freewheelde Italië gemakkelijk naar de zege en de finale. Voortekenen De voortekenen waren voor de Duit sers niet gunstig. Coach Helmut Schön kreeg op dinsdag van Art Schoberth de mededeling dat Horst Dieter Hott- ges, de geroutineerde linksback van Werder Bremen niet zou kunnen spe len. Hottges, gehard in vele interlands, raakte in de kwartfinale zo ernstig aan de linkerknie geblesseerd, dat hij enkele weken zal moeten rusten. Schön wees Bernd Patzke als vervan ger aan en besloot voorts Willy Schulz in het centrum vai) de verdediging op te steUen in plaats van Klaus Fichtel. Een begrijpelijk besluit, want Schulz maakte tegen Engeland als vervanger van Hottges een uitstekende indruk en beschikte over meer internationale ervaring dan Fichtel. In de aanval kreeg Grabowski de voorkeur boven Libuda en ook dat was begrijpelijk, want het was Gra bowski, die zondag j.l. na rust als vervanger van Libuda gaten in het Duitse aanvalspel bracht. De Italiaan se coach Valcareggi had het heel wat gemakkelijker dan de Duitse collega. De Italiaan kon het zichzelf permiteren de wedstrijd te beginnen zonder Gianni Rivera, het idool van AC Mi laan, dat als invaller zijn stempel drukte op de kwartfinale tegen Mexi co. Waar de Duitsers aanvankelijk nog wat onwennig rondliepen op het gras van het met 85.000 toeschouwers niet geheel volle Aztekenstadion, slaagden de Italianen er al snel in hun visitekaartje af te geven. Reeds in de zesde minuut namen zij de voorsprong, die zij zo vurig wensten om het vertrouwde wapen van de „Catenaccio" te kunnen hanteren. Bo ninsegna probeerde een 12-combina- tie met Riva welke mislukte, maar via Beckenbauer en Vogts sprong de bal opnieuw voor de voeten van de aanvaller van Inter-Milaan, die van buiten het strafschopgebied keihard inkogelde. Doelman Maier reageerde te laat, waardoor de Duitsers de ach terstand opliepen, welke zij uit vrees voor de sterke Italiaanse defensie ten koste van alles wilden voorkomen: 1 Hoe sterk de Italiaanse defensie in derdaad is bleek in het resterende gedeelte van de eerste helft. West- Duitsland mocht aanvallen zoveel het wilde, echt gevaarlijk werd de ploeg van Schölf: zelden. Slechts twee keer werd de -situatie voor de Italianen werkelijk -precair. Eerst in de zeven tiende minuut toen Beckenbauer na een fraaie solo gevaarlijk dicht in de buurt van Albertosi's doel kwam. Fac chetti bracht de Duitser ten val, maar scheidsrechter Yamasaki uit Mexico floot niet. Tien minuten voor rust ontkwamen de Italianen opnieuw maar net aan de gelijkmaker toen een afstandsschot van Grabowski door „li bero" Cera zodanig van richting werd veranderd, dat Albertosi bijna werd verrast. Met een meesterlijke reactie slaagde de Italiaanse goali er echter in de bal over de lat te tikken. De tweede helft stond geheel in het teken van de Duitse pogingen de ach terstand ongedaan te maken. De Itali anen, met Rivera in plaats van Maz- zola gooiden alles op de verdediging en dank zij de hulp van de dikwijls onbegrijpelijke beslissingen nemende Yamasaki leek het er lange tijd op, dat hun taktiek succes zou hebben. De vervanging van Lohr door Libuda bracht wel meer vaart in het Duitse aanvalspel, maar de gevaarlijke mo menten voor Albertosi's doel waren aanvankelijk toch erg schaars. Pas in de laatste twintig minuten bleek, dat ook de Italianen verdedigend fouten kunnen maken. Weliswaar probeerden zij door irritant optreden de Duitsers uit hun ritme te halen, maar Seeler en zijn medespelers lieten zich niet intimideren. In de zeventigste minuut schreeuwden de Duitsers om een strafschop toen Rosato Seeler tijdens een doelworsteling onderuit haalde. Iedereen zag wat was gebeurd behal ve Yamasaki, die vanaf dat moment bij de Duitsers geen goed meer kon doen. Toch was de Mexicaanse scheidsrechter er mede voor verant woordelijk, dat het recht toch nog z'n beloop kreeg. Ondanks zijn ogen schijnlijk Italiaanse voorkeur trok hij enige tijd vrij omdat de Italianen alles deden om het spel te vertra- En in die extra-speeltijd viel de ge lijkmaker. De dikverdiende gelijkma ker, welke werd gescoord door de zwakste speler der Duitsers, Karl Gianni Rivera (1) heeft het win nende doelpunt voor Italië ge maakt en wordt omhelsd door teamgenoot Luigi Riva, terwijl de Duitse doelman Maier woedend de grasmat bewerkt. Heinz Schnellinger. De verdediger van AC-Milaan stond precies op de juiste plaats toen Grabowski de bal na- een inworp van Held, halverwege de tweede helft ingevallen voor Patzke, voor het doel plaatste. Schnellinger aarzelde geen moment en knalde in- Het doelpunt, waar ze duidelijk op grond van hun formidabele inzet het volste recht op hadden was een feit. De verlenging eveneens, want vrijwel onmiddellijk na Schnellingers, ook door de Mexicaanse toeschouwers luid bejubelde treffer, floot Yamasaki af. Waarna zich het ene dramatische hoogtepunt na het andere voordeed. West-Duitsland—Italië 3—4 (0—1). 6. Boninsegna 01; 90. Schnellin ger 1—1: 95. Muller 2—1; 100. Burchnich 22; 104. Riva 23; 110. Seeler 3—3; 111. Rivera 3—4. Scheidsrechter: Yamasaki (Mex.). Toeschouwers: 90.000. (Van een speciale verslaggever) GUADALAJARA Drie kwartier lang heeft Uruguay de hoop gehad de traditie voort te zetten, dat het land eens in de twintig jaar de wereldtitel verovert. Tot één minuut voor het einde van de eerste helft leek de kans de finale te bereiken en daardoor mogelijk de Coupe Jules Rimet definitief in het bezit te krijgen aan wezig. De manier, waarop Uruguay de halve-finalewedstrijd tegen Brazilië in Gua dalajara in de eerste helft bepaalde, beloofde veel. Toen Brazilië echter vlak voor de pauze gelijk maakte was de strijd weer volkomen open. Brazilië heeft zijn kansen in de tweede helft gegrepen. Het eerste half uur werden de Uruguezen murw gespeeld. Maar pas in de laatste vijftien minuten vielen de beslissende treffers van Jairzinho en Rivelino. Brazilië, de grote favoriet, had zich geplaatst voor de eind strijd tegen Italië. De schande van 1966, toen de Brazilianen reeds in de voorrondegroepen werden uitgeschakeld, is voor het grootste deel uitgewist. Want voor de strijd om de wereld beker in Mexico begon was coach Mario Lola Zagalo één ding voor gehouden, ten minste de finale bereiken. Steunend op een ijzersterke en vaak fors ingrijpende defensie trad Uruguay de Brazi lianen tegemoet. De wervelende Braziliaanse aanvallers kwamen in het eerste half uur vrijwel niet door het Uruguese „IJzeren Gordijn" heen. Ze vielen wel aan, maar konden geen gaten vinden. Doelman Mazurkiewicz kreeg in de eerste fase geen enkel gevaarlijk schot te verwerken. Uruguay daarentegen was met razendsnelle uitvallen vaker bij een treffer. GUADALAJARA Brazilië heeft door deze zege voor de vierde maal in negen toernooien om het wereldkam pioenschap voetbal de finale bereikt en boekte daarmee een nieuw record. De strijd tussen de Zuidamerikaanse buurlanden (Uruguay grenst in het noorden aan de Braziliaanse provincie Rio Grande del Sul) kon in zekere zin beschouwd worden als het revanche duel voor de finale van 1950, toen Uruguay Brazilië versloeg. Vlak voor het eerste fluitsignaal hadden de spe lers van Uruguay te horen gekregen dat zij .bij winst 2.500 dollar de man zouden ontvangen (ongeveer 8600 gul den). Dat is echter nog niets vergele ken bij wat de Braziliaans-- spelers te wachten staat, als zij de Jules Rimet- oeker voorgoed mee naar huis nemen: in totaal 750.000 dollar (ongeveer 2.5 miljoen gulden), een auto, een huis en een (blijvende) baan in de public rela- tionsector. Het grootste gedeelte van het geld wordt beschikbaar gesteld door commercieel ingestelde firma's, die later reclame maken met hun generositeit. De Braziliaanse coach Mario Zagalo zei dat hij geen ogenblik het vertrou wen had verloren in zijn elftal. In een interview na afloop van de zwaar bevochten overwinning zei Zagalo: „Ik wist dat het erg moeilijk zou worden om hen te verslaan toen zij eenmaal een doelpunt hadden gemaakt. Als wij niet in de eerste helft gelijk warren gekomen had de zaak nog wel eens heel moeilijk voor ons kunnen wor den. Maai y>en wij gelijk maakten was ik er zeker van dat wij zouden winnen, omdat de Uruguezen zeer Volgens Zagalo was de eerste periode van 25 minuten het moeilijkst voor de Brazilianen geweest. „Wij speelden toen zeer nerveus en gaven veel slechte passes". Toen hem gevraagd werd of de verandering van stadion voor de finale een handicap voor de Brazilianen zal zijn zei hij: „Dat ge loof ik niet, want wij hebben 20 dagen doorgebracht in Guanajuato omdat wij wel verwachten de finale te bereiken. Ik geloof niet dat een hoger gelegen stadion veel invloed op het spel van mijn team zal hebben". De coach van Uruguay, Juan Hohberg, zei dat zijn elftal erg veel pech had gehad. „Als Brazilië niet in de eerste helft een doelpunt had gemaakt, ge loof ik dat wij de wedstrijd zouden hebben gewonnen". Hohberg beschul digde de scheidsrechter ervan dat hij Brazilië bevoordeeld had. „De FIFA wilde dat Brazilië zou winnen, dat is de enige manier waarop ik deze schandelijke leiding kan zien". Hoh berg wilde verder niet veel zeggen, behalve dat hij vond dat Brazilië een goed elftal heeft en de hulp van de scheidsrechter niet nodig had". Na achttien minuten nanven de Urugue zen verdiend de leiding. Bij een uitval scoorde Cubillas. Brazilië schrok en de aanvallen werden fanatieker. Veel kansen ontstonden echter niet. Alleen Pele kwam een keer dichtbij een tref fer, maar de „zwarte parel" werd binnen het zestienmetergebied hard handig gestuit. Een strafschop zou op zijn plaats geweest zijn. maar de Spaanse scheidsrechter Ortiz de Men- dibil weigerde naar de witte stip te wijzen. Toch zou Brazilië voor rust nog gelijkmaken. In dc laatste minuut scoorde de opgerukte middenveldspe ler Clodoalde: 11. De Brazilianen gingen direct na het sein voor de tweede helft onverdroten door met aanvallen, gesterkt door de gelijk mak ei van Clciioaldo. Nu echtci bleek dat doelman Mazurkiewicz niet voor niets een grote naam heeft. Op diverse gevaarlijke, knalharde inzet ten van onder meer Jair, Pele en Rivelino, toonde Mazurkiewicz over opmerkelijke kwaliteiten te beschik ken. Het leek nog slechts een kwestie van tijd, dat Brazilië aan een voor sprong zou komen. Na zeventig minu ten probeerde Tostao het alleen, maar zijn met een ver schot besloten solo leverde geen treffer op. Jair had een vijftal minuten later wel succes. Na voortreffelijk werk van Pele kwam de bal bij Tostao terecht, die rechtsbuiten Jair „ontdekte". Jair ging een duel aan met Majica, dat hij ruimschoots in zijn voordeel besliste. Van de rand" van het strafschopgebied dwong hij Mazurkie wicz eindelijk tot capitulatie (21). De overwinning van Brazilië stond met nog een kwartier te spelen, niet vast. De tegenstoten van Uruguay bl<- ven, hoewel langzaam van opzet, niet zonder gevaar. Te meer daar doelman Felix zijn zenuwen nog altijd niet in bedwang had Toch had Mazurkiewicz het drukker dan zijn collega aan de andere kant. Pais in de laatste minuut Zo komt het eerste doelpunt van Uruguay tot stand. De in het mid den staande Cubillas krijgt de bal in zijn bezit en scoort. Brazilië maakt deze tegenvaller in het res terende deel van de wedstrijd ruimschoots goed. kwam de Braziliaanse „drie" op het scorebord. Linksbuiten Rivelino maak te de finaleplaats van Brazilië een feil: met een fraai schot gaf hij Ma zurkiewicz het nakijken: 31. BraziliëUruguay 31 (11). 15. Cubillas 0—1; 45. Clodoaldo 11: 75. Jair 21; 89. Rivelino 3—1. Scheidsrechter: De Mendibil (Sp.) Toeschouwers: 30.000. MEXICO-CITY „Het waren de meest emotionele en mooi ste momenten uit mijn leven", zei de Italiaanse coach Fer- rucio Valcareggi na afloap van de sensationeel verlopen halve- finalewedstrijd tegen West- Duitsland. „Het complete team van Italië speelde in één woord groots. Allemaal hebben de spelers een inzet en een vast beradenheid gedemonstreerd, die nauwelijks voor mogelijk werd gehouden". Terwijl Valcareggi al deze uitspra ken deed bleef zijn gezicht versto ken van elk spoor van vreugde. Hij kondigde nu al aan zorgen te heb ben voor dc westrijd tegen Brazi lië. Drie dagen rust en herstellen van de spanningen vond de Itali aan niet bijster veel. Toch vergat Valcareggi niet zijn grote bewondering uit te spreken voor de tegenstanders. „West- Duitsland heeft ook een geweldige ploeg. De wijze waarop zij onmid dellijk in de verlenging een voor sprong namen was fantastisch. Ik was toen doodnerveus. De West duitsers verdienden naar zijn me ning ten volle samen met de beste teams ter wereld tot de halve fina listen van dit toernooi te behoren". De blessure van achterspeler Rober to Rosato valt mee. Hij zal ver moedelijk zondag weer kunnen meespelen. Miljoenen Italianen zijn na het spektakelstuk in Mexico hun huis uitgerend en hebben van hun uit bundige feestvreugde geen geheim gemaakt. Grote groepen enthousi astelingen sloegen in de straten van Milaan, Rome en Napels op trommels en lege vaten en automo bilisten hielden constant hun handen op de claxons. Hoewel toeteren in de bebouwde kom in Italië verbo den is deden de overheidsbekleders voor een keer net of hun neus bloedde. Boven Rome werd de he mel rood, groen en wit gekleurd door het talrijke vuurwerk dat werd ontstoken. Gelukkig deden zich geen ongelukken voor. Officië le waarnemers verklaarden laat in de nacht, dat dit de meest spontane vreugdeuitbarsting was sinds Italië bevrijd werd. Vanzelfsprekend minder emotioneel en minder luidruchtig reageerden de ontroostbare verliezers: de Westduitse spelers. Niettemin wilde coach Helmut Schon geen kwaad woord over zijn ploeg horen. Hij vond' dat het Westduitse elftal zich miraculeus goed had geweerd. „Mijn jongens hebben in drie da gen twee wedstrijden met een ver lenging moeten spelen. Dat is een ongeëvenaarde prestatie. Daarom kan ik ze nu alleen maar felicite ren". Coach Schon wilde wel kwijt dat hij teleurgesteld was. „Wij hadden minstens een doelpunt meer moeten hebben. Denk maar eens aan die geheide strafschoppen, die ons in de tweede helft werden onthouden". Een enorme mentale tik moesten de Westduitsers direct na het begin van de verlenging toen rechtshalf Frans Beckenbauer een klap op zijn rechterschouder kreeg. Een draagband moest om zijn arm. „Beckenbauer moest de verlenging met zijn arm dicht tegen zijn li chaam uitspelen. Natuurlijk werd zijn bijdrage daardoor enorm be perkt". Maar Helmut Schon was ook zo eerlijk nog andere oorzaken voor de ontgoocheling te noemen. Een van de belangrijkste was wel de onvoorstelbare wilskracht van de Italianen. „Zo energiek-sterk heb ik de Italiaanse ploeg nog nooit aan het werk gezien. Toen het ernaar uitzag dat wij zouden gaan winnen namen zij opnieuw het heft stevig in handen. De Itali anen hadden bovendien een beetje geluk en waarschijnlijk heeft dat de doorslag gegeven. Want eerlijk: Ik kan niet zeggen dat het ene team beter was dan het andere. Ik hoop dat de Italianen zondag een even mooie westrijd zullen spelen. Dan kan ik tenminste weer met volle teugen genieten van het voet bal". Gianni Rivera, de man. die de be slissende zevende goal van zijn schoen liet vertrekken, verklaarde: „Ik wist dat wij zouden winnen. Natuurlijk ben ik blij vooral met dat doelpunt dat de zege beteken de. Maar we moeten niet vergeten ook het Duitse elftal met zijn spel te feliciteren". Uwe Seeler. 70 wedstrijden voor het Duitse elftal, aapvoerder en nu opnieuw van plan zich terug te trekken uit het internationale voetbal: „Deze wedstrijd moest na tuurlijk een overwinna&r opleve ren, maar het is geen werkelijke triomfator geworden. De gelukkig ste heeft gewonnen. Het resultaat had net zo goed andersom kunnen zijn. De enige winnaar was het voetbalspel. Ik geloof namelijk dat dergelijke duels maar hoogst zel den voorkomen". De Jules Rimetbeker, sinds 193(1 een felbegeerde trofee in de strijd om het wereldkampioenschap voet bal, zal zondag 21 juni definitief in het bezit komen van Italië of Bra zilië. Beide landen, die zich giste ren voor de eindstrijd plaatsten door respectivelijk met 43 (na verlenging) van West-Duitsland te winnen en Uruguay met 31 te verslaan, mochten zich reeds twee keer wereldkampioen men Ita lië in 1934 en 1938 en Brazilië in 1958 en 1962 De Jules Rimetbeker komt in het bezit van het land, dat driemaal de wereldkroon opeist. De verliezers van gisteren, West- Duitsland en Uruguay, spelen za terdag in Mexico-Stad om de derde

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 11