0UD-JERUZALEM
GONST
VAN WERKLUST
N
er
Verbeterde
verhouding
Arabieren-
Israëli's
KOMEET
HALLEY
DWONG
VELEN
TOT
ZELFMOORD
Engelsen verliezen
hun mijlpalen
Hoe bezien de Israëli'*
de politiek van hun land?
Wat denken zij van hun
Arabische landgenoten?
Er waren er al 300.000
voor de zesdaagse oorlog.
Daarna kwamen er
enkele honderdduizenden
bij, die als landgenoten
in een bezettingszone
toch ook zijn gaan
meetellen. Laat ik allereerst
vaststellen, dat tot mijn
verbazing er tussen
talrijke Israëlische en
Arabische families hechte
contacten zijn ontstaan.
De Israëli's bezitten
veelal het geld en de
know-how om Arabieren
aan arbeid te helpen
en ze doen het ook.
Soms ontstaan er
banden, die verder gaan
dan de relatie opdracht-
gever-uitvoerder. Men
komt bij elkaar op
bezoek, wisselt op
oosterse wijze geschenken
en eetwaren uit, kortom,
van een openlijke
vijandschap blijkt dan
weinig meer. Eerder
,zou men kunnen stellen,
dat er een bepaalde vorm
van vriendschap is ontstaan,
die het beste doet hopen
voor de toekomst.
Niettemin, het zijn nog te veel inci
dentele gevallen. Toch kan ik daaraan
nog iets toevoegen en wel de grote
geneigdheid van de Arabieren, uit be
zet gebied vooral en dan met name in
de omgeving van Jeruzalem om voor
de Israeli's te werken. Neem het oude
Jeruzalem, waar de Jordaniërs op een
meer dan schandelijke wijze hebben
huisgehouden in het eeuwenoude
Joodse kwartier. Niet minder dan 58
synagoges werden tijdens de Jordaan
se tijd verwoest, met de grond gelijk
gemaakt of ingericht als woonoorden,
werkplaatsen of stallen. En dan meest
al nog geplaveid met grafstenen van
de joodse begraafplaats va nde Olijf-
De Israëli's, voortvarend als ze zijn,
hebben geen ogenblik geaarzeld om de
herbouw van dat joodse kwartier ter
hand te nemen. Op één plaats worden
zelfs drie oude synagoges tegelijk her
bouwd. En wie doen dat? Zeker, mo
hammedaanse Arabieren, die met
tientallen tegelijk de ene steen na de
andere metselen om de oude glorie
van de joodse wijk te herstellen.
Maar dat niet alleen. Die joodse wijk
gonst van arbeidslust. De ambtswo
ning van de vice-premier is al her
bouwd. Talrijke joodse scholen zijn
opnieuw ingericht, kortom temidden
van de verwoesting, die er nog onmis
kenbaar heerst, werken de Arabieren
aan de herbouw ervan.
In Bethlehem, plaats van de geboorte
kerk tussen haakjes: wie zijn ge
loof wil behouden, kan er beter niet
naar toe gaan zwermen de Arabi
sche gidsen en kleine jongetjes bij
tientallen om de talrijke toeristen heen
Ze zijn lastig, aanhoudend en vaak
erg vervelend. De Israëlische politie,
die een wakend oog houdt op alles
wat er bij en rondom de geboortekerk
gebeurt, treedt met zijden handschoe
nen op. Vermaningen vliegen over het
kerkplein, maar veel invloed heeft hel
allemaal niet. Toch, Bethlehem is niet
zo gastvrij, dat toeristen er 's avonds
ook kunnen verblijven. Het is beter er
in de avonduren vandaan te blijven.
Het waarom werd mij niet helemaal
duidelijk gemaakt, maar het zal wel
te maken hebben met de bezetting.
Er is meer dat met die verhouding
Arabieren-Israëli's te maken heeft. De
bezette gebieden zijn voor het grootste
deel vrij toegankelijk voor iedereen.
Men kan er rustig met de auto rijden,
wandelen of zich er op andere wijz'e
ophouden. In het bezette Jordaanse
gebied bijvoorbeeld hebben wij weinig
van soldaten gemerkt. Zeker, er zijn
voormalige kampementen van het
Arabisch legioen, die nu in gebruik
zijn bij de Israëliërs. Voormalige offi-
cierSmesses in de Golonhooglen
eerder Syrisch gebied zijn nu inge
richt als cafetaria's voor iedereen.
Maar het beeld van een echt bezet
gebied, zoals wij dat bijvoorbeeld ken
nen van uit de oorlog met Duitsland,
bestaat niet. Hoogstens wordt men af
en toe door de politie gecontroleerd
wanneer men het bezette gebied ver
laat. Arabische groentekarren of han
delsauto's worden gedegen, maar niet
op ruwe wijze onderzocht. Er kan
tenslotte altijd een bom in vervoerd
worden. Trouwens, die controle is er
bij de meeste grote steden, al heb ik
ook wel eens de indruk gekregen, dat
de Israëlische politie niet zo erg
nauwlettend toeziet. Opvallend vond
ik voorts het feit, dat eenzame Israëli
sche militairen rustig op de wegen in
bezet Jordaans gebied staan te liften.
Dat Arabische politieagenten in druk-
bezoqhte gebieden toezicht houden of
zelfs bij de grenspolitie zijn ingedeeld
Hierbij moet dan nog worden aange
tekend, dat de Druzen een kleine
gemeenschap binnen Israël vooral
aan Syrische kant een belangrijke
taak verrichten bij de grenspolitie.
Het zijn van die kleine wonderen, die
men ziet. ervaart en hoort en waarbij
men zich dan wel afvraagt welk soort
bezetting de Israëliërs er wel op na
houden.
Welnu, ook die bezettingspolitiek, alle
opgewonden Arabische propaganda
ten spijt, gaat niet zo ver als de interna
tionale en volkenrechtelijke bepalin
gen, die de Israëli's zouden mogen
toepassen. Normaal is, dat een land,
dat gebied bezet houdt, dat gebied
laat betalen voor die bezetting. Israël
laat niets betalen, maar stopt geld in
het bezette gebied. Israël gijzelt geen
Arabieren wanneer er ergens een
aanslag wordt gepleegd, maar tracht
de daders op te sporen en blaast wat
huizen op. Een heel wat humaner
maatregel, dan voormalige bezetters
zoals wij ze nog kennen plachten toe
te passen. Goed, men zal willen op
merken, dat dit juist een politiek ar
gument is voor het inlijven van de
bezette gebieden bij Israël, men zal
het willen uitleggen als een voorbeeld
van imperialistische politiek. Ik geloof,
dat dit te ver gaat, omdat voorzover
ik met Israeli's heb gesproken, zij er
voor alles op uit zijn goede relaties te
kweken met de Arabieren. Want hoe
men het probleem ook keert of wendt,
alle Israeli's zijn ervan overtuigd, dat
als het niet nu is dan toch zeker over
vijf of tien jaar, zij met de Arabieren
moeten samenleven. Welnu, wat ligt
er méér voor de hand dan te proberen
de relaties niet meer te verstoren dan
al gebeurd is.
Niet zo ongelukkig
Er is nog iets vreemds aan de hand in
die bezettingszone. Er is een grote
groep christen-Arabieren, die zich dan
weliswaar niet openlijk uitspreken
voor de Israëli's, maar in bepaalde
gevallen zich wel willen laten ontval
len dat zij helemaal niet zo ongeluk
kig zijn met die Israëlische bezetting.
De christen-Arabieren, die uitstekende
relaties onderhouden met de christenen
in Israël zelf, zijn zich er terdege van
bewust, dat zij medeslachtoffer zullen
zijn van een eventuele Arabisoh-Jor-
daanse overwinning.
Het verbaal gaat, dat bij de aanvang
van de zesdaagse oorlog de Arabische
mohammedanen hadden verklaard op
zaterdag alle joden te zullen slachten,
maar de zondag hadden gereserveerd
voor de christen-Arabieren. Met enke
le van die christen-Arabieren heb ik
kunnen spreken. Zij leven onder een
dubbele angst: niet geheel vertrouwd
te worden door de Israëli's en ander
zijds gewantrouwd te worden door
hun eigen landgenoten. Voeg daarbij
de collectieve Arabische propaganda
en het beroep op Arabische solidari
teit en men moet het ergste vrezen
voor deze groep, wanneer er ooit een
echte guerrilla in Jordanië en of Israël
ontstaat.
De christen-Arabieren vormen dan,
wellicht met de Arabische vluchtelin
gen de meest beklagenswaardige
De Damascuspoort, beginpunt
van het voormalige Jordaanse deel
om de oude stad Jeruzalem binnen
te komen. Van die zijde veroverden
de Israëlië in 19<J7 de oude stad.
Een stukje Arabisch-Joods leven
zoals zich dat in geheel oud-Jeru-
zalem voortzet.
groep. Een facet van het politieke en
maatschappelijke leven in Israël, dat
mij bijzonder heeft getroffen.
In dit verband een opmerking van de
Nederlandse zuster Ignatia van de
Soeurs de Sion, die in het hartje van
oud-Jeruzalem leeft en werkt, teza
men met 32 andere zusters. Op de
kostschool van deze zusters waren
vóór de zesdaagse oorlog veel kinde
ren van Arabische vooraanstaanden.
Zelfs de dochter van de secretaris van
koning Hoessein was onder de hoede
van de zusters geplaatst. De zesdaagse
oorlog had aan de verbondenheid van
de Jordaanse kinderen met de zusters
geen einde gemaakt. Integendeel, zij
wilden ten koste ven alles terug naai
de' zusters. Misschien ook. maar dal
voegde zuster Ignatia er met enige
hiirhor aan toe. omóat Arabische meis
jes die bij hen in de kost zijn
geweest, meer aan bruidsschat op
brengen. Hoe het ook zij, ondanks het
feit dat de congregatie van de Soeurs
de Sion al meer dan honderd jaar
bestaat en het doel wel duidelijk is,
toenadering tot stand brengen tus
sen christenen en joden, de Arabieren,
die een behoorlijke vorming voor hun
meisjes wensten, kozen deze Soeurs de
Sion uit.
Een enkele opmerking nog van alge
mene aard over de Arabieren in dit
joodse land. De souvenirverkopers in
oud-Jeruzalem hebben zich vlot aan
gepast aan de nieuwe situatie. Zij
verkopen. Israëlische vlaggetjes met
davidsterren naast souvenirs, die nog
uit de Jordaanse tijd stammen en
zelfs regelrecht uit Jordanië komen.
Ook Arabisch geld circuleert nog vol
doende om het begerenswaardig te
maken. Papier zowel als munten.
Tenslotte nog dit: de taal, Arabisch of
Hebreeuws, dat is de kwestie. In het
algemeen verstaat men elkander uit
stekend in het Hebreeuws, al zijn er
zeer vele Israëli's die ten behoeve van
hun nieuwe of tijdelijke landgenoten
cursussen Arabisch volgens, terwijl
omgekeerd Arabieren Hebreeuws stu-
En dat gebeurt onder andere bij de
Soeurs de Sion, die hoogleraren van
de Hebreeuwse Universiteit laten ko
men, die beide talen onderwijzen. Het
onderwijzen in het Hebreeuws, zo
vertelde zuster Ignatia mij. was een
gokje, maar toen de eerste vijf cursis
ten over de brug waren, kwamen er
al spoedig tientallen. Nu zijn er twee
klassen van ruim dertig cursisten. He
breeuws leren uitstekend, maar bij de
zusters, want voor geen geld zouden
ze naar de Hebreeuwse Universiteit
gaan. Dat zou te compromitterend
DICK HOUW AART
Zestig jaar geleden
UTRECHT Wc schrijven
1910. Over vier jaar zal de
eerste wereldoorlog losbarsten,
na als 'n strovuurtje in de Bal
kan te zijn ontstoken. Weinig
is er wat er in het kalme jaar
1910 al op lükt. Het is de tüd
van de meest volmaakte su
prematie van Europa in de
wereld en het hoogtepunt van
de burgerlijke cultuur in het
Westen. In Engeland is een
radicaal ministerie aan het
bewind. De Labourpartij be
stond tien jaar. De sociale
wetgeving krijgt een duw om
hoog. ouderdomspensioen,
ziektewet en een achturige
werkdag in de mijnen worden
een feit. Suffragettes vechten
voor vrouwenkiesrecht.
In Zuid-Afrika komt de Unie
van Zuid-Afrika tot stand. Bo
tha wordt premier. Engels en
Afrikaans wonden gelijkgesteld.
Zuid-Afrika wordt een domi
nion van Engeland.
Duitsland heeft juist weer een
nieuwe kanselier: von Beth-
rnarm Hollweg. De verhouding
met het buitenland wordt
steeds gespannener. De vele
snoepreisjes van Willem II
doen het land geen goed.
De landbouwhervormingen in
Rusland zijn onvoldoende om
de revolutiegedachte te stop
pen. Veel boeren die tot nu toe
lijfeigenen waren, worden ei
gen baas en vervallen juist
daardoor tot de bitterste ar
moede. Ze komen in het s'aJse
industrieproletariaat terecht
en vormen een aanhang van
het socialisme. De tovenaar
Raspoetin krijgt keizerin
Alexandra Feodorovna steeds
meer in zijn macht
Ook in België steken de socia
listen de kop op. evenals in
ons eigen land. Het NVV be
staat vier jaar. De SDAP al
weer zes jaar.' Lang genoeg
Kometen werden vanouds beschouwd als boden van we
reldgebeurtenissen. In het jaar 66 verscheen de komeet
van Halley en kondigde volgens Flaviug Josephus de ver
woesting van Jeruzalem aan. Deze oude gravure brtengt dit
in beeld.
voor een aantal orthodoxe
marxisten als Henriëtte Ro
land Holst, Gorter en Van der
Goes. Zij treden uit om de
CPH te stichten, de latere
CPN.
Zo ziet het Europa van 1910
eruit. Geen schokkend nieuws
in de kranten. De eerste
maanden van hel jaar verlo
pen gemoedelijk. De wereld
staat nog niet in brand.
Tottot plots de hemel
brandt: een vurige staartster,
een komeet verschijnt aan de
hemel en zaait paniek, de ko
meet van Halley.
Al in de laatste maanden van
1909 was de verschijning van
een komeet gemeld. De wereld
nam het rustig op. Een enke
ling, een late feestganger keek
eens naar de lucht, maar liet
het daarbij. In de eerste
maanden van 1910 wordt de
komeet helderder en helder
der. Begin mei is het ver
schijnsel de kop heeft een
afmeting van 260.000 kilome
ter en de staart van 45 miljoen
kilometer een bezienswaar
digheid van de eerste orde ge-
De wereld gonst van gehuch
ten en voorspellingen. Alle
spreuken uit de Kometenspie-
gel van 1605 kwamen weer
Gebrek, zware tijden, hongersnood.
Grote hitte, verdorring,
Zware stormen, aardbeving te
allen kant.
Omwentling In t bestuur van 't
Zou ook deze komeet het vrees
wekkend zwaard van Gods
toorn zijn, aan de hemel uit
gestrekt om de sterfelijke mens
het goddelijk wraakgericht aan
te kondigen?
Onze eigen Vader Cats zei het
toch immers ook al:
Nog maar een paar honderd
jaar terug, kt de zestiende
eeuw, schreef de chirurg Am-
broise Paré: „Ze was zo be
angstigend en vervaarlijk, dat
enkelen van angst stierven en
anderen ziek werden. De ko
meet schijnt ontzettend lang
te zijn en zij had de kleur van
bloed. Aan de bovenkant zag
men een gebogen arm met een
lang zwaard in de hand, klaar
voor de stoot. Aan de spits van
het zwaard stonden drie ster
ren. Ter weerszijden van de
komeet zag men een groot
aantal bijlen, messen en bloe
derige zwaarden, daartussen
een groot aantal afschuwelijke
mensenhoofden met overeind-
staande haren en baarden".
Wie in 1910 de eerste paniek
gezaaid heeft, blijft in de
schoot der goden verborgen.
Maar plotseling duiken berich
ten op dat de aarde de staart
van de komeet zal doorkruisen
en dat die staart blauwzuur-
gas bevat, cyaan in een hoge
concentratie! Was er tot nog
toe hoogstens vrees geweest
voor een steenregen, nu lijkt
alles plotseling anders. Pa-
Een groot zakenman in Ame
rika laat een gepantserde kel
der bouwen en rust die uit
met zuurstofflessen, die hem
en zijn familie van de gasdood
moeten redden. Groepen men
sen beklimmen bergen om bo
venop het einde van de wereld
af te wachten en geloven hel
opnieuw uitverkoren volk te
In Duitsland benemen zestien
mensen zich het leven Een
man gooit zich voor de trein,
een springt in het water. Een
derde vergast zich. Paniek.
In Parijs worden op één dag
vier lijken uit de Seine gevist
Een voorzichtige telling leert
dat meer dan driehonderd
mensen zo de dood in eigen
handen hebben genomen, om
de vreselijke blauwzuurgas-
dood te ontgaan als de aarde
door de staart van de komeet
De geleerden hadden het uit
gerekend. In de nacht van 20
op 21 mei zou het zover
zijn. De nacht komt en
gaat kalm voorbij. De hemel
fosforiseert en dat is alles wat
men merkt van de giftige
Nog eens terug
-Als alles goed gaat en in
het heelal zijn de .dienstrege
lingen wat beter dan hier op
aarde komt dezelfde ko
meet weer eens terug, in 1986.
Dat we dat weten hebben we
te danken aan de Engelse
astronoom Edmund Halley, die
ontdekte dat met de regelmaat
van de klok dezelfde kometen
aan het firnament verschijnen.
In 1656 was hij als zoon van
een zeepzieder ter wereld ge
komen en als kind al was zijn
grote liefde de sterrenhemel. In
1682 deed hij zijn grote ont
dekking. Zijn voorspelling dat
na 75' j jaar de komeet weer
zou opduiken is uitgekomen.
Al heeft Halley zelf het niet
meer mogen meemaken.
Halley kon de omloopbanen
van kometen berekenen, het
/erschijnsel als zodanig kon
hij
ïrklarei
comb-Engelmann zegt ero-
„Als de meest waarschijnlijke
mening kan heden ten dage
aangemerkt worden, dat de
kometen hun oorsprong vin
den in opeenhopingen van ma
terie, die de zon op haar tocht
door het heelal op grote af
stand begeleiden".
Over .de samenstelling zegt
Johann Maria Lenz:
„Kop. coma en staart, dit zijn
de drie bestanddelen van een
komeet. De kop is éen prach
tig complex, omgeven door een
sluier uit zonlicht geweven:
het kernomhulsel of „coma".
Deze kop bevat weliswaar
vaste stukken en blokken van
steen en metaal dus echte
kopstukken doch deze liggen
zeer ver uit elkaar. Maar al
mogen ze dan wel tientallen
kilometers van elkaar verwij
derd zijn toch worden zij bij
eengehouden door de gemeen
schappelijke zwaartekracht
van de omvangrijke kop".
De beroemde Koningsberger
astronoom Bessel heeft eens
gezegd:
„Als men het gas en de stof
van een komeet voldoende zou
kunnen samenpersen, dan kon
men zo'n angstaanjagende
dwaalster in zijn zak ste-
Maar dit is slechts bij wijze
van spreken bedoeld. In elk
geval is het waar, dat de kop
der kometen. ondanks de
splinters, stukken en blokken
die hij bevat, een gemiddelde
dichtheid bezit, die vele duizen
den malen geringer is dan t al
lergrootste aardse vacuüm. Al
is zo'n kop ook soms aanzien
lijk groter dan de aarde, zijn
massa is nooit groot. Een bewijs
voor de ijlheid van de materie
waaruit de kop bestaat, doet
Newcomb ons aan de hand.
„Een mistbank van enkele
honderden meters dikte maakt
de sterren onzichtbaar terwijl
daarentegen kometenmaterie
van 75 000 kilometer dikte de
glans der sterren nauwelijks
vermindert". Dwars door de
kop blijven de sterren zicht-
1986. Weer een v lucht door de
staart van een komeet" Weel
een vlucht in de dood? We
zijn zestig jaar verder in de
eeuw van de ruimtevaart. Ook
«tig j;
De vroegste afbeelding van de komeet van Halley is te
zien op het beroemde tapijt van Bayeux, dat de verovering
van Engeland door Willem van Normandië in beeld brengt.
Dat was in het jaar 1066.
LONDEN (AP) De Engelsen gaan
leren rekenen volgens het tientallig
en het metrieke stelsel, een omwen
teling in het cijferen, die de V.S.
kan maken tot het laatste bolwerk
van de voet als lengtemaat en het
pound als gewicht. De ordenaars van
de regering en de industrie zitten
midden in een tien jaar durende
overgang naar het metrieke stelsel
van meters, liters en grammen, die
de vorm cn het gewicht van bijna
alles wat gefabriceerd of verkocht
wordt zal beïnvloeden.
De verandering voltrekt zich even
wel zo geleidelijk, dat een groot deel
van de bevolking er niets van merkt
dat het land het decimale en metrie
ke stelsel aanvaardt. Bij een recente
enquête bleek ijlechts een zesdé Van
de winkelende i dames te weten dat
een kilogram meer weegt dan een
pound en slechts ongeveer een vijfde
van de ondervraagden had van de
„metricatieraad" van de regering ge-
De metricatie is het tweede gedeelte
van een combinatie, die de Engelse
handel zal aanpassen aan de maten
en gewichten, die worden gebruikt
door 85 procent van de volken dei-
wereld. Het eerste deel is de deci-
malisatie. de overgang van het
muntstelsel, gebaseerd op 12 pennies
in een shilling, naar een stelsel,
gebaseerd op 100 pennies in een
pond sterling.
Munten
De autoriteiten verwachten, dat de
kosten van het aanmunten van deci
male munten, die op 128 miljoen
pond sterling (307,2 miljoen dollar)
worden geschat en van het verande
ren van kantoormachines om ermee
te werken, alsmede het onbekende
aantal miljoenen, gemoeid met het
metriseren van de Britse industrie
er vele malen zullen uitkomen.
Drie decimale munten zijn reeds in
omloop: 5 pertce (1 shilling), 10 pence
(2 shilling) en 50 pence (10 shilling).
Op „decimaaldag" (15 feb. 1971) ko
men er drie bij, de nieuwe half
penny, de nieuwe penny en de nieu
we munt van twee penny, ter ver
vanging van de laatst overgebleven
niet-decimale munten, de bestaande
munten van een penny, 3-penny en
sixpence.
Er is geen dag bepaald voor het
afstappen van zulke oude maten als
de yard, die in de 15e eeuw werd
gebaseerd op de afstand van ie
mands neus tot de top van zijn
middelvinger bij gestrekte arm, de
stone (14 Engelse ponden) en de
hundredweight (112 pounds). Elke
industriële sector zal zijn eigen tem
po bepalen. De metricatieraad, een
coördinerend lichaam, dat niet be
voegd is de metricatie dwingend
voor te schrijven, denkt dat het
grootste gedeelte van zijn werk om
streeks 1975 zal zijn voltooid.
De Engelse apotheken zijn al een
jaar geleden begonnen bij flessen
medicijnen lepels van vijf milliliter
te verstrekken Architecten zijn het
vorige jaar begonnen ontwerpen te
maken in metrieke eenheden en
meer dan de helft van het rege-
ringsbouwprogramma voor openbare
gebouwen is al metriek. Verwacht
wordt dat de meeste fabrieken tegen
het einde van dit jaar zullen begin
nen geleidelijk over te gaan tot me
trieke produktie-
Automobilislen zullen in 1973 ccn
metrieke schok krijgen. Het ministe
rie van verkeer is nl. voornemens
dan de borden waarop de snelheden
zijn aangegeven in mijlen in kilo
meters te veranderen. Hel ministerie
rekent op de publiciteitsorganen om
de bestuiu-ders bij te brengen dat de
nieuwe borden met het opschrift
„50" (km per uur) in de woonwijken
overeenkomen met de oude borden
waarop „30" (mijl per uur) staat en
geen verhoging van
snelheid aangeven.
Ongeveer de helft van de snelheids
meters, die in nieuwe Britse wagens
worden geïnstalleerd geven zowel
kilometers als mijlen aan, en er is
sprake van kilometerschijven
plastic om op oudere apparaten te
bevestigen.
Op andere gebieden waarop de
tricatie voor de hand liggende coi
quenties zal hebben voor het pu
bliek. moeten de belangrijke beslis
singen nog worden genomen. Zullen
de Engelsen in een café nog een pint
bier kunnen bestellen of zullen zij
0,568 liter moeten vragen? En hoe
zal het gaan met de fles melk, die
voor de deur wordt gezet en di
Engeland wat de hoeveelheid betreft
overeenkomt met een pond?
De brouwersbond zegt, dat zijn 100
aangesloten brouwerijen de hop
andere ingrediënten reeds in metrie
ke eenheden bij de groothandelaars
bestellen, maar dat moeilijk-valt
te zien, waarom zij de pint niet
zouden kunnen aanhouden in de
kleinhandel. De bond schat de kosten
van het vérvangen van de honder
den miljoenen flessen en glazen -
van de apparatuur om ermee
werken op wel 100 miljoen pond
sterling (240 miljoen dollar). De
toriteiten in de melkindustrie weten
nog niet of zij hun 120 miljoen
Een
pint bier
wordt
0,568 liter
Een voet is
geen voet,
maar 300
millimeter
pintflcssen zullen behouden of zullen
vervangen door iets grotere flessen
van 0,6 liter.
Herscholing
Inmiddels maken de scholen de jon
ge Britten klaar voor de nieuwe
maten. Ongeveer de helft van de
lagere scholen onderwijst het me
trieke stelsel, en de studenten van
technische colleges krijgen hua on
derricht uitsluitend in metrieke ter-
De herscholing van volwassenen, die
aan de oude maten gewend zijn,
levert moeilijker problemen op. Een
Londens blad biedt een „omreke-
nfngskaart voor keukengebruik" aan.
waarop de huisvrouwen wordt aan
geraden de precieze decimale hoe
veelheden maar te vergeten en met
benaderingen te werken. Een ounce
is ongeveer 28 gram een ovenhittc
van 400 graden fahrenheit ongeveer
205 graden, een eetlepel zout blijkt
28 gram te zijn.
John Laing and Son Ltd. te Londen,
op een na de grootste aannemersfir
ma, eist van al haar 15.000 werkne
mers dat zij met goed gevolg een
examen in metricatie afleggen. De
firma heeft kort geleden met weinig
moeite haar eerste geheel metrische
project een schoenenpakhuis
opgeleverd-
Tot de metrieke gidsjes, die Laing
aan de arbeiders van de firma heert
verstrekt, behoort een boekje met de
foto van een mannenvoet op de om
slag. Het onderschrift luidt: „Dit is
geen voet, maar 300 millimeter- Denk
metrisch".
