Franz Stangl heeft
nooit iets misdaan
Kritiek en bezorgdheid in
Kamer over Nederlandse
houding inzake Cambodja
„IK
KREEG HARTKLOPPINGEN
TOEN IK STANGL ZAG
Reclame geeft e
vrouw te dom weer
Aanklacht in
naam van de
vele doden
Wat nu; alweer een splitsing?
Gesprek met Simon Wiesenthal:
Bewijzen van
Bormanns vlucht
Presidente
nam afschied
JA DONDERDAG 14 MEI 1970 LERDSE COURANT PAGINA 5
HARTHEIM - SOBIBOR - TREBLINKA
DÜSSELDORF ,.Ik heb toch nooit
iemand iets misdaan? Ik heb toch niets
mijn geweten?" Op rustige toon. met I
i smeuïg Oostenrijks accent, beant
woordt oud-kampcommandant Franz
Stangl. verantwoordelijk gesteld voor
de moord op 400.000 mensen in het
vernietigingskamp Treblinka. voor de
rechtbank in Düsseldorf de vraag van
de openbare aanklager Alfred Spiesz.
aarom hij zich niet heeft onttrokken
in zijn arrestatie in Brazilië.
Toen hij daar onder zijn eigen naam
tussen juli 1951 en februari 1967
werkte bij een textielfabriek en later
de Volkswagenfabriek te Sao Paolo,
kreeg zijn schoonzoon van zijn moeder
uit Wenen een kranteknipsel toege
stuurd, waarin Stangls "doopceel werd
gelicht. De ijverige automonteur, inmid
dels bezitter geworden van een riant
v gebouwd huis, vernam eruit dat
Simon Wiesen thai hem op de hielen zat.
Hij voelde zich echter veilig aim de
andere kant van de oceaan, ondanks
dat zijn broeder in de misdaad, Eich-
in een naburig Zuidamerikaans
land door Israëlische agenten was ont-
Bisschop
In de Syrische hoofdstad Damascus,
waarheen Stangl na zijn vlucht uit
Amerikaanse gevangenschap in 1947
was terecht gekomen en waar hij weer
zijn oude beroep van wever in een
textielfabriek had opgenomen, voelde
hij zich minder veilig. Vandaar zijn
emigratie naar Brazilië.
Het verhaal van zijn vlucht naar
Damascus bevat even ongelooflijke ele
menten als de hele akte van beschuldi
ging. Toen Stangl kort na de oorlog
door de Amerikanen werd geïnterneerd
omdat hij het SS-officiersuniform
droeg, kwamen deze op het spoor van
zijn werkelijke activiteiten in het oplei
dingscentrum voor beroepsmoordenaars:
Hartheim en in de kampen Sobiboé en
Treblinka. Stangl. die deze eerste pro
cesdag opgeeft katholiek te zijn, zocht
in Rome contact met de Oostenrijkte
uitschop mgr. Hudal. De naïeve zielen
herder verschafte Stangl een paspoort
waarmee hij naar Damascus kon ver
trekken.
Het kan best mogelijk zijn geweest
dat mgr. Hudal geen enkel vermoeden
heeft gehad van Stangls misdaden. Zo
als de vriendelijke 62-jarige man met
zijn peper-en-zoutkleurige haren in de
klinisch heldere zaal van het gerechts
gebouw in de beklaagdenbank zit,
maakt hij de indruk van een oppassend
burgerman, een goed huisvader met een
propere vrouw en drie dochters.
Hoe oppassend en plichtsgetrouw hij
op zijn manier altijd is geweest, blijkt
uit de levensloop zoals hij die schildert:
opgevoed in het katholieke Oostenrijk
gaf hij in het crisisjaar 1930 het tex-
tielvak, waarvoor hij was opgeleid,
prijs voor een baantje als politieagent.
IJverig studeerde hij in zijn vrije tijd
voor diverse politiediploma's. Daardoor
kwam hij in 1935 bij de Kriminalpolizei
in Linz. Tot de Anschluss van Oosten
rijk bij Hitiers derde rijk in 1938 hield
hij er toezicht op de illegale activiteiten
van de verboden politieke partijen; va
riërend van nationaal-socialisten tot so
ciaal democraten en communisten.
Na de Anschluss trok hij met de toen
nog in dienst zijnde joodse politiecom-
Consternatie om
Nederlandse
lichtboeien
BRUSSEL (ANP) Lichtboeien op de
Noordzee, daar gelegd door de Neder
landse hydrografische dienst, hebben
I gisteren voor nog al wat consternatie bij
I de Belgische marine gezorgd.
•Het vrachtschip Turquoise van de
Cockerill Line, dat een geregelde dienst
onderhoudt tussen Oostende en Cocke
rill, seinde in de nacht van dinsdag op
woensdag dat het 28 mijl uit de kust
bij Oostende, ter hoogte van het licht
schip Westhinder een lichtboei had waar
genomen, die waarschijnlijk afkomstig
was van een onderzeeboot. De Belgische
marine heeft daarna onmiddellijk de
Bovesse, een van haar schepen, die
de omgeving kruiste, opdracht gegev
een onderzoek in té stellen. Het schip
seinde, dat het een grote lichtboei, om-
gevei. door kleinere, had aangetroffen.
Het schip had inmiddels ontdekt, dal de
boeien niet afkomstig waren van
onderzeeboot, maar daar, vooruitlopend
op uit te voeren werken waren uitge
zet door de Nederlandse hydrografische
dienst. Deze had echter nog geen tijd
gehad om dat bekend te maken.
FRANZ STANGL
missaris Hirschleld langs de Sudeten-
duitse dorpen om er de namen van
joodse burgers te registreren. Het heet
te toen nog dat een grootscheeps emi
gratieplan werd voorbereid.
IJver
Stangl viel op door zijn ijver. Hij
werd naar Berlijn ontboden waar hij
bij de geheime afdeling T-4 (genoemd
naar de Tiergartenstrasse 4) werd inge
deeld en naar Linz teruggezonden met
de titel van Oberassistènt
Wist Stangl wat de taak van T-4 zou
worden? Hij legt van niet, maar de
rechtbankpresident, dr. Heinz Meven
onthult dat Hitler toen al een geheime
opdracht aan iljn lijfarts dr. Brand had
verstrekt om ongeneeslijk zieken de
„genadedood" Ie doen sterven. Deze op
dracht vormdq. de legale basis voor het
..sanatorium" Hartheim. de fraaie re
naissance burcht in Opper-Oosteprijk,
waar artsen met stopwatches in de
hand de beste methoden voor een snelle
en efficiënte dood van hun slachtoffers
uitprobeerden. De beroepsmoordenaars
werden er tevens mentaal gehard voor
hun latere werk in de concentratie
kampen.
Stangl ontkent dat hij in Hartheim
een leidende functie heeft gehad: „Ik
controleerde enkel of de namen en an
dere persoonlijke gegevens op de brief
jes met de doodsoorzaak juist vermeld
waren", zegt hij.
Of hij dan niet wist dat die doodsoor
zaak gefingeerd was? „Dat was mijn
zaak niet, het behoorde niet tot mijn
verantwoordelijkheid," aldus de punctu
ele voormalige politiebeambte.
Hoeveel doden er in Hartheim vielen
tijdens het jaar dat Stangl er „werkte"?
Dat weet hij niet zo precies. „Ik denk
zo'n 23.000", zegt hij losjesweg, alsof
het om punaises of lucifers gaat.
Toen de proefperiode met de eutha-
nasiemoorden in Hartheim afgelopen
was, stuurde Berlijn hem via Sobibor
naar het vernietigingskamp Treblinka
in Polen. Berlijn was ontevreden over
de gang van zaken aldaar. Er waren
nog maar 300.000 joden vermoord en
dat getal was volgens de Nazibonzen te
gering. Op die manier zou de „oplossing
van het jodenvraagstuk" nog jaren op
zich laten wachten.
Stangl joeg daar, volgens de beschul
diging, in enkele maanden tijd 400.000
joden door de door hem gereorganiseer
de gaskamers, waaronder 34.000 van
Nederlandse nationaliteit. Soms kwa
men tijdens de weekeinden zijn vrouw
en kinderen op bezoek. Voor zijn werk
als „de beste kampleider die het groot
ste aandeel in de actie heeft" ontving
hjj het Kriegsverdienstkreuz eerste klas
se met de zwaarden plus een bevorde
ring tot SS-hauptsturmführer, hetgeen
hem aanzienlijk meer zilverlingen op
bracht dan voorheen.
Maar dit aljes zegt Stangl niet in
zaal L-lll van de kolossale gerechtsfa-
briek aan de Kijn in Düsseldorf. „Ik
werd naar Treblinka gestuurd' om eens
te gaan kijken naar „was da los ist". Er
heerste een administratieve chaos en er
kwamen veel te weinig „Wertsachen"
uit Treblinka naar Berlijn", zegt hij.
Dat moest Stangl controleren en daarop
sloeg de hem gegeven opdracht die
„Rücksichtslos" moest worden uitge
voerd, zo zegt hij.
Deze eerste dag heeft Stangl door
niets te kennen gegeven ook maar eni
ger mate onder de indruk te zijn. Zelfs
onder de aanklacht blijft hij onbewo
gen. In de zaal, waar pers, film, t.v. en
radio uit alle wereldhoeken is samenge
stroomd. valt een doodse stilte als een
van de aanklagers voorleest wat zijn
taak is: te spreken namens de weinige
overlevenden wier leven gebroken is:
namens de honderdduizend doden: na
mens de vrouwen die met hun baby's
op de arm de gaskamers ingedreven
werden: namens de nabestaanden die
geen wraak maar gerechtelijke genoeg
doening zoeken.
Franz Stangl strijkt bij het horen
daarvan eens met de rug van zijn hand
langs de kin.
55
(Van onze speciale verslaggever Piet Tummers)
DÜSSELDORF „Toen ik vanmorgen voor het eerst
de man zag, waarop ik jarenlang heb gejaagd, en die
ik in handen van de Duitse justitie heb gespeeld
kreeg ik hartkloppingen. Dat was dus Franz Stangl,
de moordenaar van Hartheim, Sobibor en Treblinka.
die persoonlijk de dood van zeker een half miljoen
mensen op zijn geweien heeft. Ik dacht vanmorgen
meteen: Stangl is net zo'n keurig burgermannetje
als Eichmann. die slaafs de hem opgedragen taken
uitvoerde, hoe misdadig die ook waren".
Aan het woord is ir. Simon Wiesenthal, speciaal voor
de eerste dag van het proces-Slangl overgekomen
uit Wenen. Wij spreken met hem in hotel Excelsior
in Düsseldorf. Ir. Wiesenthal zegt het volste
vertrouwen te hebben in de huidige Duitse
rechtspraak: „De openbare aanklager hier is een
rechtschapen jurist, die deze zaak volkomen beheerst.
Let op wat ik u zeg over de tactiek, die hij en ook
de president van de rechtbank gaan volgen: zij laten
Stangl praten en liegen. Pas tegen het einde van het
proces grijpen ze hem bij zijn nekvel".
Vraag: „Waarom blijven Stangls activiteiten in het
vernietigingskamp Sobibor, waar hij commandant
was eer hij naar Treblinka werd bevorderd, tijdens
het proces in Düsseldorf praktisch buiten
beschouwing
Antwoord van ir. Wiesenthal: „De Oostenrijkse
justitie heeft Brazilië Stangls uitlevering gevraagd op
grond van zijn activiteiten in Hartheim. Daarvoor
beschikte men in Oostenrijk over de nodige
documentatie. De Duitse Justitie was gedocumenteerd
over Treblinka en vroeg op grond daarvan zijn
uitlevering. Er zijn bovendien geen overlevenden uit
Sobibor, terwijl er van de zeventig, die Treblinka
overleefden, nog drieëndertig in leven zijn, al dragen
allen geestelijk of lichamelijk de sporen van hun
verblijf in het vernietigingskamp".
Ir. Wiesenthal onthult, dat Stangl ook in Italië een
bloedig spoor heeft nagelaten. Na de val van
Mussolini in 1944 bezette nazi-Duitsland het
noordelijk deel van Italië. Onmiddellijk werd de
jodenjacht geopend. Stangl richtte in Rizziera di
Sabba bij Triest in de haast een kamp in, waar
tweeduizend mensen tegen het einde van de oorlog
werden gedood en gecremeerd. „Hij zei vanmorgen
nu wel, dat hij er enkel verkeersagent heeft gespeeld
en controle öp wapenzendingen voor de weermacht
in Fiume heeft uitgeoefend, maar ik heb vanmorgen
de president van de rechtbank een dik dossier
overhandigd met gegevens over Rizziera di Sabba.
die bij Stangls uitlevering uit Brazilië nog niet
bekend waren aldus ir. Wiesenthal.
Vraag: „Hoe komt het, dat Stangl pas vijfentwintig
jaar na het einde van de oorlog berecht wordt?"
Ir. Wiesenthal: „Tot 1949 hadden de geallieerden het
in Duitsland voor het zeggen. Zij waren er vreemd
en waren met het oog op de koude oorlog gebaat met
rust. Onder Adenauer, die ook geen onrust wilde,
werd de Duitse justitie pas wakker in 1958, toen het
Einsatzkommando Tilsit werd berecht. De Duitse
justitie kan trouwens niet de wegen bewandelen bij
het opsporen van oorlogsmisdadigers, die wij
bewandelen. Weet u, dat de opsporing van Stangl
onze particuliere organisatie achtentwintgduizend
dollar heeft gekost?"
In dit verband toont ir. Wiesenthal zich bijzonder
erkentelijk ten opzichte van de Nederlanders, die
tijdens een V.A.R.A.-actie van twee jaar geleden in
één nur tijd drie too «oor het Wtesontti attends
bij eenbrach en.
Vraag: „Wat denkt u van Martin Bormann, Hitiers
plaatsvervanger?" Ir. Wiesenthal: „Als hij nog leeft,
is hij nu zeventig jaar. Er zijn aanwijzingen, dat hij
ergens in het grensgebied tussen Brazilië en Paraguay
heeft vertoefd".
Wij: „De Britse historicus Trevor Roper is direct na
de val van Berlijn tijdens een voor de Intelligence
Service uitgevoerd minutieus onderzoek tot de
bevinding gekomen, dat Bormann naar alle
waarschijnlijkheid tijdens de slag om Berlijn is
omgekomen
Ir. Wiesenthal: „Dat is beslist niet waar. Ik heb de
bewijzen, dat hij kort na de oorlog via Italië naar
Zuid-Amerika is ontsnapt. Om precies te zijn, hij
reisde via Genua met behulp van kardinaal Siri en
met geld van dezelfde katholieke caritasorganisatie,
die ook de reis van St.ingl naar Damascus
financierde.... Weet u wat ik vreemd vind? Toen
een van de tien in Duitsland achtergebleven kinderen
van Bormann jezuïet werd. wou hij als missionaris
naar Brazilië. Zijn kerkelijke overheden stuurden
hem naar Kongo, maar vreemd blijft het".
Ir. Wiesenthal werkt thans nog aan de opsporing van
driehonderd oorlogsmisdadigers. Wat hem drijft?
„Geen wraakgevoelens ofschoon men niet bij mij moet
aankomen met de kreet dat ik moet vergeven De
enigen, die daartoe gerechtigd zouden zijn. leven
niet. meer. Ik hoop alleen 1e bereiken, dat het
geschokte rechtsgevoel wordt hersteld, dal de mens
zich menswaardig gedraagt. Weet u dat ik Elchmanns
kinderen heb gered, toen deze met moord en doodslag
werden bedreigd? Eichmanns zoon heeft mij daarvoor
twee jaar geleden nog in Brussel bedankt. Wilt u de
Nederlanders van mij groeten? In Utrecht woont
mijn dochter. Zij is er heel gelukkig getrouwd. Hier,
een foto zijn die drie geen schatten van
kleinkinderen?"
(ADVERTENTIE)
Voor bruinverbrande
voetjes
Ja zeker, dit leuke
horse-bruin met
blinkende ringen,
staat grandioos
aan Uw bruin
verbrande
voeten
(Vam onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Grote bezorgdheid overheerste gisteren
betreffende de ontwikkelingen in Indo-China. Het
het debat in de Tweede Kamer over de regeringsnota
Amerikaanse optreden in Cambodja ontlokte scherpe
afkeuring van de gehele oppositie. Twee leden van de
PvdA, Goedhart en Schuitemaker, namen een afwijkend
standpunt in. Zij onderschreven de Amerikaanse in
greep. Het felle pro-Amerikaanse geluid in de rede van
Regering wil
bemiddelen
De veertien beschouwingen van ui
terst rechts tot uiterst links vielen uit
een in drie groepen. Scherpe veroorde
ling van het Amerikaanse optreden in
Cambodja dooi- P.v.d.A., C.P.N., P.S.P.,
D'66 en P.P.R., een genuanceerde, be
zorgde houding van de regeringspartij
en, en pro-Amerikaanse „koude-oorlog"
geluiden van Goedhart (P.v.d.A.) en ui
terst rechtse figuren; als Harmsen, Kro
nenburg en Koekoek van de drie Boe-
rengroeperingen.
De K.V.P.-er Mommersteeg is pas te
rug van een bezoek aan Zuid-Vietnam.
Hij zei verontrust te zijn over de zuiver
militaire argumentatie die aan. het
Amerikaanse optreden in Cambodja ten
grondslag ligt. „Ik ben ervan overtuigd
dat president Nixon ook niet gelooft in
een militaire oplossing van het conflict
in Zuidoost-Azië. Er moet een politieke
oplossing komen, de sleutel hiervoor ligt
in onderhandelingen". De vrees van
Mommersteeg was dat de standpunten
door de recente ontwikkelingen worden
verhard.
Als aanvulling op een politieke oplos
sing aan de conferentietafel moeten
voorwaarden worden geschapen voor
herstel en Opbouw door samenwerking
in regionaal-Aziatisch verband. Werke
lijk herstel en opbouw kan pas begin
nen als de wapens zwijgen, zei Mom
mersteeg. Hij diende een motiein
waarin van de regering wordt gevraagd
samen met andere landen pogingen te
ondernemen om een zinvol initiatief
voor het bevorderen van een vreedzame
regeling met kracht voort te zetten en
een herstelplan voor Zuidoost-Azië te
bevorderen. Later verklaarde minister
Luns (Buitenlandse Zaken) deze motie
Goedhart viel niet te beluisteren aan de kant van de
regeringspartijen. Zij demonstreerden eveneens hun
bezorgdheid over de ontwikkelingen in Zuid-Oost-Azië.
Biesheuvel (AR) typeerde het standpunt van de drie
grote confessionele partijen kernachtig. „Wij vinden
het wat voorbarig dat premier De Jong begrip voor
het Amerikaanse standpunt heeft getoond. Dat begrip
is bij ons niet aanwezig. Kritiek en bezorgdheid wegen
bij ons zwaarder", zei Biesheuvel.
'begonnen het conflict in Zuidoost-Azië
uit te breiden. De situatie is verslech
terd. doordat de strijd tegen Zuid-Viet
nam ook vanuit Cambodja werd ge
voerd. De Nederlandse regering, aldus
de minister, is ook onder de indruk van
deze afschuwelijke oorlog en wil alles
doen om een bemiddelende rol te spelen
teneinde tot een oplossing te komen. Hij
deelde mee dat Nederlandse diplomatie
ke vertegenwoordigers in elf landen
begonnen zijn de betrokken regeringen
te polsen voor medewerking om de
impasse bij de strijdende partijen te
doorbreken en het conflict te verminde
ren. Deze landen zijn België, Luxem
burg, Ierland, Italië. Noorwegen, Dene
marken, Zweden, Roemenië, Zuid-SIa-
vië, India en Canada.
Enkele positieve reacties zijn al bin
nengekomen. Maandag hebben de
nisters van Buitenlandse Zaken ii
EEG zich in Brussel beraden. Met r
was het Franse plan van minister
Schuman aan de orde voor een grote
Parijse conferentie van alle belangheb
bende partijen, met daarbij o.m. ooi
Rusland, China en enkele andere Azia
tische landen. „Wij zouden zeer geluk
kig zijn als er zo'n grote conferentie
zou komen en de onderhandelingen
weer op gang zouden worden gebracht'
aldus minister Luns.
Den Haag Spuistraat 14,
Leiden Haarlemmerstraat 53
Rotterdam Schiedam Vlaardingen
Dordrecht Breda Tilburg
„Hoor ik het goed, komt er weer een
nieuwe fractie bij? Dat wordt dan de
vijftiende. Je zou de tel bijna
kwijtraken", scheen premier De Jong
gistermiddag in de Tweede Kamer
te zeggen tegen zijn „grote" mede
stander mr. Luns.
(ADVERTENTIE)
Mannen... dit is'n
buitenkansje
21 9
Den Haag Spuistraat 14,
Leiden Haarlemmerstraat 53
Rotterdam Schiedam Vlaardingen
Dordrecht Breda Tilburg
Felicia can Deth
naar „Jeugdland"
DEN HAAG De Haagse poppen-
speelster Felicia van Deth werkt van
4 tot en met 31 juli weer mee aan de
jaarlijks terugkerende manifestatie in
Rotterdam: Jeugdland 1970. Zij zal er
dagelijks voorstellingen voor kinderen
verzorgen en zij zal ook de leiding van
enkele creatieve stands op zich nemen.
Er kunnen o.a. poppenkastpoppen door
de kinderen zelf worden gemaakt, vorig
jaar maakten zij er een kleine 1600
poppen. Jeugdland zal dit jaar plaats
vinden in de heropgebouwde Energiehal
aan de Abraham van Stolkweg.
te zullen uitvoeren.
Mellema (CHU) toonde zich „ge
schokt" maar had geen behoefte de
Amerikaanse president af te vallen. Mi
litair gezien was het Amerikaanse op
treden logisch, zei hij. Biesheuvel wilde
een terughoudend standpunt innemen.
Hij voelde er niets voor om mee te
doen met een anti-Amerikaans optre
den. „Men moet wel oogkleppen voor
hebben als men eenzijdig naar de Vere
nigde Staten kijkt. Er is bij de V.S.
geen sprake van kolonialisme", maar,
zei Biesheuvel, „de motieven van presi
dent Nixon hebben ons niet over-
Afkeuren
Gesteund door P.S.P., D'66 en P.P.R.
vroeg Den Uyl (P.v.d.A.) in een motie
van de Tweede Kamer het Amerikaan
se optreden af te keuren. Hij drong er
in deze motie bij de regering op aan
alles in het werk te stellen om een
conferentie over Indo-China met deel
neming van alle partijen te bevorderen.
Minister Luns vond deze motie, met
veroordeling van het Amerikaanse op
treden, niet acceptabel.
Hetzelfde vond hij van twee moties
van de pacifist Van der Spek. Hierin
verklaart de P.S.P. dat de Amerikaanse
en Zuid Vietnamese troepen onmiddellijk
uit Cambodja moeten terugtrekken en
dat. de Amerikaanse bombardementen
op Noord-Viëtnam onmiddellijk moeten
worden gestopt. Van de regering wordt
gevraagd hiertoe politieke activiteiten
te ontplooien. Ook verklaarde P.S.P. in
een van de moties dat de Amerikaanse
troepen zo snel mogelijk uit Zuidoost-
Azië moeten verdwijnen. Deze moties
waren eveneens voor de regering on
aanvaardbaar.
Eenzijdig
minister Luns betreurde in zijn ant
woord de eenzijdigheid in enkele uitla
tingen van de oppositie. Met nadruk
beklemtoonde hij dat Noord-Vietnam is
Presidente Ned Ver. Huisvrouwen
(Van een onzer verslaggeefsters)
DEN HAAG „De reclame is een
remmende factor voor de vrouw om
een hoge positie in onze maatschappij
(e krijgen". Deze uitspraak werd van
middag gedaan door de presidente van
de Nederlandse Vereniging van Huis
vrouwen mevrouw drs. .T. Muller- van
der Wielen, op de jaarvergadering van
de»e vereniging in Den Haag. „Beziet
men de reclame kritisch", zo vervolgde
«ij, „Dan voelt men soms een gevoel
van weerzin opkomen. Het lijkt wel of
we als vrouw slechts de moeite waard
zijn als we mooi zijn of althans jong óf
eventueel de eeuwig zorgende moeder
die zich alleen maar bekommert om het
geluk en welzijn van haar man, maar
vooral van haar kinderen. Door het
steeds terugkeren van deze beelden
wordt dit man, vrouw en kinderen
dagelijks weer ingeprent."
De presidente vroeg zich ook af of
vrouwen soms last hebben van hoogte
vrees, omdat zij niet of nauwelijks ver
tegenwoordigd zijn op hoge posten in
de maatschappij. „Promotie maken is
voor een vrouw veel moeilijker dan
(ADVERTENTIE)
Mama, mama, -^>Jk wil deze
Ja mevrouw,dit leren kin der
sandaaltje ia heel licht en
luchtig. In Wauw,
en wit, Zeer lage
Alfa prijs.
M.20-31
TA595
Den Haag Spuistraat 14. Leiden Haarlemmerstraat 53
RotttKtaB Sc&edan» VJaardrngeo Dordrecht Breda TiHwrg
voor een num. Dit geldt zeer zeker voor
het bedrijfsleven waar vrouwen in de
top letterlijk en figuurlijk tot de hoge
uitzonderingen behoren". Mevrouw
Muller ging diep in op de positie van
de huisvrouw in onze samenleving. Dat
hierin tegenwoordig verandering komt
is bekend, maar het gaat allemaal nog
veel te langzaam naar de zin van de
presidente.
De presidente zag voor de Nederland
se Vereniging van Huisvrouwen een
belangrijke .taak weggelegd om aan de
ze situaties een einde te maken. Welis
waar streeft de actiegroep „Dolle Mina"
naar hetzelfde, maar lang niet iedereen
kan bewondering opbrengen voor de
methode die zij gebruiken.
Vandaag nam do huidige presidente
afscheid. Drs. J. Muller-van der Wiel
vond dat nu ook anderen aan de beurt
moesten komen. Zij wordt opgevolgd
door mevrouw M. C. Laan-Panders. In
haar openingsrede zei mevrouw Laan,
dat zij met enige twijfel in het harl
deze taak aanvaardde. Zij gaf ook toe
in zekere mate hoogtevrees te hebbeh.
„Niet in -niek, maar als normaal ver
schijnsel, als men iets te doen krijgt,
waarvan men weet. dat het veel omvat
en dat het veel vooruitzien vraagt",
voegde zij daaraan toe.
Vervolgens overhandigde de nieuwe
presidente mevrouw Muller enige ge
schenken en beschouwde het als een
eer om als eerste officiële taak de oud
presidente het ere-lidmaatschap aan te
bieden.
125 WERKNEMERS
Kledingfabriek
staakt produktie
ROTTERDAM (ANP) De NV kle
dingfabriek „De Industrie" in Rotter
dam een bedrijf met circa 125 werk
nemers heeft besloten de produktie
medio juli te staken- In overleg met de
vakbonden is voor het personeel een
afvloeiingsregeling getroffen. De direc
tie van de kledingfabriek is tot het
besluit gekomen op grond van de struc
turele moeilijkheden in het bijzonder in
de herenbovenkledingindustrie.
r 'v
