RELIGIEUZEN ZOEK NAAR WENSELIJK LEVEN Man geen hoofd van echtvereniging meer PRIJZENSLAG IN PANTYNYLONS Ivoren Kruis wil meer geld zware brand voorlichting tandbederf iu Paiü MR. IUD0LF BAAS; „We rijn langzamerhand gevangenen van de Kerk geworden' Waarom je in Moskou nooit iemand 'kaviaar uit het vuistje' ziet eten. In Friesland 30 inbrekers aangehouden Noodsituatie gebit van Nederlander ggtt)ENSDAG 31 DECEMBER 1969 PAGINA I an onze redacteur geestelijk leven) EN HAAG. Er moet wel een hrijnende tegenstelling bestaan ussen dë opvattingen over de ernieuwing van het religieuze ven van provinciaalse oversten die van de „gewone" religieu- n. Nog niet lang geleden heb- de provinciaals (verenigd in Stichting Nederlandse Pries- r-Religieuzen, S.N.P.R.) be- eerd. dat het hun taalk is. de adiitie te „conserveren". Tijdens religieuzeniberaad van oikto- jl. over het ontwerp-rapport ,De religieuzen", dat binnenkort ijdens de vijfde plenaire verga- lering van het pastoraal concilie :an de orde komt, staat daaren- egen de vraag centraal: Zijn de éligieuzen in Nederland bereid. .11e bestaande instituten met him ndoorzichtige veelheid prijs te [even, en uit persoonlijk her- iiezen te komen tot werkelijk N lieuwe vormen? Zij voegen de - -pmerking toe: Deze nieuwe ■ormen moeten van dien aard ijn, dat zij ook religieuszoekende 4leculiere priesters én leken, ge- luwden én ongehuWden, katho- leken en wellicht ook niet-katho- leke christenen aantreikken. ^.Rler ogen ziet, zal tot de gevolgtrek- - ig komen, dat de religieuzen zelf den- i over liquidatie van hun instituten ifïi oplossing voor het vraagstuk van het Igieuze leven in onze tijd. In de mees orden en congregaties zijn de af ge en jaren, sinds de oproep van het ticaans concilie in het decreet over de vernieuwing van het religieuze leven, talloze gesprekken over aanpassing ge voerd. Steeds duidelijker is geworden, dat alle vernieuwingen binnen de be staande kloosterinstituten, lapmiddelen zijn. Telkens stoten de religieuzen weer op de waag: Is religieus leven als zoda nig nog wel zinvol in deze tijd? ..Wel degelijk", meent mr Ludolf Baas, directeur van de Werkgroep 2000, die zich in de laatste jaren zeer con creet met het religieuzenvraagstuk heeft beziggehouden. Zes jaar lang heeft hij vrijwel iedere zondag „gepreekt" voor een aantal zusters in Amersfoort. De jongeren dienen te weten, dat de insti tuten bezig zijn af te sterven, en wel wil lens en wetens. Alleen dan zullen zij de bevrijding ervaren die ruimte schept voor de werkelijke beleving van het evangelie, ook als religieus". Mr. Baas zegt dit uit grote bewogen heid om de wezenlijke waarden van evangelie, christendom en Kerk. Hij weet waarover hij het heeft: In 1958 volgde hij prof. Tellegen op als voorzitter van de Katholieke Actie in Nederland. Na de opheffing daarvan („door de nieu we verhoudingen tussen bisschoppen en leken had de KA zichzelf achterhaald") werd hij directeur van „De Horstink" te Amersfoort, een documentatie- en in formatiecentrale die onder meer het Ka tholiek Archief uitgeeft. In januari 1969 trGk mr. Baas zich hiervan terug om zich helemaal te wijden aan de leiding van de Werkgroep 2000, centrum voor zakelijke informatie over toekomstonder- zoek (bekend onder meer door de uit gave van het tijdschrift Euros, de Ka ternen 2000 en Prospektboeken. Vergeetboek Bepalend voor de keuze tot liquidatie (letterlijk: vliebaar maken) van alle verstarde kerkelijke instituten terwille van de bevrijding van het evangelie, is voor mr, Baas het feit, dat schema XIII van het tweede Vaticaans concilie (pas torale constitutie over de Kerk in de wereld van deze tijd) in het vergeet boek is geraakt. Mr, Ludolf Baas: ..De kerk „Ik heb indertijd aan de samenstelling van schema XIII mogen meewerken. Het geeft een eerste duiding van de werkelijke problemen van onze tijd: Verziekte grondstructuren in de maat schappij, in gezin, in sociale en econo mische verhoudingen, én de taak van de Kerk in deze. Na de sluiting van het con cilie kraait er geen haan meer naar. De Kerk is op zichzelf teruggevallen. als dienstencentrum moeten fungeren". Religieuze vragen echter blijken mo menteel juist op de eerste plaats vra gen over de maatschappij te zijn: Hoe ontwikkelt deze zich, bevrijdend voor de mensheid, of maakt ze de mensen tot gevangenen van structuren, van tech niek en wetenschap. Religieuze vragen dienen de grondstructuren van het maatschappelijk leven te testen en zo nodig aan te tasten. De structuren van establishment, van verziekte vormen van machtsuitoefening, bezitsdrang en sex. Maatschappijkritiek is een positief gebeuren, want hij komt op voor de be vrijding van de mens. Het gaat erom dat je de tekénen van de tijd verstaat. Dan blijkt de toekomst binnen je bereik te liggen: Niet God, maar de mens zelf bepaalt haar. Daarin dient de Kerk voor op te gaan. Het tegendeel gebeurt, tot mijn grote spijt. De Kerk schiet schrome lijk te kort. Zij spreekt op die manier haar eigen doodvonnis uit". Voor Ludolf Baas is het, evenals voor veel jonge religieuzen, een uitgemaakte zaak: Religieus-zijn, betekent met kri tische instelling de dieptestructuren van de maatschappij analyseren en daarop inspelen. Want daar gebeurt de vermen selijking. Hij zegt: „Het pastoraal con cilie bijvoorbeeld heeft zijn taak niet ver staan. Nooit heb ik de vraag gehoord: Waar staan we eigenlijk in deze tijd en in deze maatschappij? Wij zijn langza merhand de gevangenen van de Kerk ge worden en verspillen energie aan haar frustraties. Dat willen we niet omdat het evangelie en ook de Kerk in de rijkdom die zij kan bezitten, ons te dierbaar zijn. Integendeel, wij willen kamperen, in gammele bootjes varen. Nomaden wil len we zijn, die niet in sjablonen in te passen zijn. Wij willen huizen bouwen zonder tussenmuren. We zoeken com municatie, in open ruimtes. Vrije tijd en recreatie vinden we belangrijker dan arbeid. De Kerk zou als dienstencentrum moe ten functioneren, dat uitdagende contou ren geeft aan wat er in de maatschappij gebeurt: Zij moet de mensen laten zien wat ze eigenlijk doen. De Kerk zou de wereld behulpzaam moeten zijn bij de openbaring van zichzelf. Zij zou vra gen moeten stellen: Is arbeid wel zo za lig? Zijn we misschien bang voor vrije tijd? Mogen wij westerlingen wel over zoveel vrije tijd beschikken, terwijl tweederde van de wereld daar op geen stukken na aan toe is? Zouden zij in West-Europa niet alvast tot gegaran deerde inkomens moeten komen: Nu be slist nog altijd de man met het meeste geld. De Kerk durft deze vragen niet te stellen, enerzijds omdat ze zich te zeer identificeert met de gevestigde orde, an derzijds omdat zij lijdt aan een enorm minderwaardigheidsgevoel. Temidden van wetenschap en techniek vreest zij dat ze niets in te brengen heeft. Het te gendeel zou waar kunnen zijn. In de li teratuur over de toekomst wordt tel kens gewezen op het belang van de die- LIQUIDATIE UITGANGSPUNT VAN VERNIEUWING pere levensvragen, maar tegelijk wordt er geconstateerd, dat je nauwelijks over Kerk en godsdienst kunt praten". Bezinnen Waf Ludolf Baas zegt, is uit het hart gegrepen van menig kloosterling. In het vorige artikel over „De Religieuzen op zoek naar menselijk leven" heb ik er op gewezen, hoe jonge religieuzen zich in deze richting bezinnen. Maar ook be staande kloosterorden is dit denken niet helemaal vreemd. Twee voorbeelden: 1. Dc Nederlandse provincie van Augustijnen heeft onlangs de schijnwer pers op zich doen richten, toen zij voor stelde, de orde om te bouwen tol een federatie, waarin plaats is voor man nen en vrouwen, gehuwden en ongehuw- den. De ontwerpers van de nota menen, dat sociaal engagement, vanuit de kri tische visie van het evangelie, uitgangs punt voor het religieuze leven moet zijn. De beleving van de geloften mag geen juridische vóóronderstelling zijn, maar vanzelfsprekende consequentie van een maatschappijkritische mentaliteit: Ar moede als vraag aan overdreven be zitsdrang in een consumptiemaatschap pij; gehoorzaamheid als vraag aan ver ziekende vormen van democratisering en inspraak; zuiverheid als vraag van on- gehuwden en gehuwden gelijkelijk aan een versexte tijd en aan een samenle ving waarin alleen huwelijk en gezin ge accepteerde vormen van totaalmense- lijke gemeenschap zijn. 2. Nog vóór de Augustijnen met hun nota kwamen, hadden reeds de Domini canen tijdens hun provinciaal kapittel in april 1969 besluiten genomen, die in de zelfde richting gaan. Ten aanzien van de gelofte van gehoorzaamheid zegt de kapittelnota onder meer: „Macht heeft in deze maatschappij dikwijls tot gevolg dat onderdrukking ontstaat. Onze kriti sche distantie wil op zo'n wijze haar verantwoordelijkheid voor deze maat schappij gestalte geven dat zij haar stem verheft, waar macht mensen on derdrukt". En wat betreft de gelofte van zuiverheid: „Men behoeft het niet als afbreuk aan het celibaat te beschou wen, wanneer gezegd wordt, dat de ge lofte van zuiverheid in het huwelijk even overtuigend gestalte kan krijgen als in het celibaat. Zoals immers het celibaat kritisch en genezend het huwe lijk en andere seksualiteitsontplooiin- gen relativeert, zo dient ook het celibaat zelf gerelativeerd en gecorrigeerd te wordenEen samengaan van gehuw den en celibatairen binnen een orde kan daarom waardevol zijn". Het lijkt er op, dat het kloosterleven van de toekomst iets (of misschien veel?) gaat lijken op het leven in commune. De idealen tonen veel gelijkenis. Daar over meer in het volgende artikel. JOEP SPITZ Dat komt niet door de prijs, al is die ook in Moskou lang niet mals. Maar zelfs de rijkste grootvorsten van vroeger deden er niet aan. Want kaviaar is wel uitermate hartig en heerlijk en even rijk aan eiwitten als kaas, maar helaas niet elke hartige delikatesse is geschikt voor de vuist. Onze vaderlandse kazen daarentegen hebben alles mee: ze zijn makkelijk te snijden op elke maat, zo'n forse plak is makke lijk te pakken en je hoeft er niets op en bij te doen. Bovendien hul digen onze kazen niet het isolatio nisme, maar staan goedhollands open voor de wereld-je kunt er elke drank bij drinken die je maar wilt. In Moskou zie je niet eens iemand vodka drinken met kaviaar uit het vuistje. Maar bij ons zie je vaak genoeg kaas uit het vuistje met vodka. En dan het verschil in roebels!^ DEN HAAG Als In de komende oudejaarsnacht de klok twaalf uur slaat, is het gedaan met de man als hoofd der echtvereniging. Sedert 1838 stond het zo in onze wet: „De man is het hoofd der echtvereniging". Tot voor kort, d.w.z. tot 1957, stond er bovendien nog bij: „De vrouw is aan haren man gehoorzaamheid verschuldigd". Aan die beroerde wettelijke positie van de gehuwde vrouw heeft minister Van Oven in 1957 een eind gemaakt. Als hel aan hem gelegen had. was toen het hoofd van de getrouwde man op het schavot van de gestadig groeiende vrouwenemancipatie gevallen, maar de confessionele partijen hebben toen op het nippertje met een amendement die grondregel van de mannelijke superioriteit weten te handhaven. Voorraden te groot door varme zomer en overproduktie (Van t r verslaggevers) N HAAG Volgende week zal prijzenslag ontbranden onder de ikousenfabriekanten in ons land, antics voor gemiddeld een gulden Loper op de markt gaan brengen. De arme zomer en daarnaast een roduktie zijn er de oorzaak van, fabrieken met enorme voorraden opgescheept, die ze tegen de nor- prijzen niet snel genoeg kwijt kun- grootste Nederlandse kousenfa- nt, het Danlon-concern in' Emmen, de knuppel in het hoenderhok rpen. Het bedrijf heef» de textiel- listen medegedeeld, dat in de eer- an januari een vloot bestelwa- het land zal uitzwermen om inkels te bevoorraden met panties, de verkoopprijs 175 per paar )edragen. De panties zijn gebreid sterk elastisch crepe-garen. Ze in slechts één maat en in één op de markt worden gebracht on- e naam „Daniëlla", een merk dat n vele jaren gelden ook heeft ge- Tegelijkertijd zal' Danlon ook eniers, slagers en andere levens- Blenzaken bevoorraden met een lijke panty, van een nieuw merk: „panty-P." Andere fabrikanten hebben in een snelle reaktie laten weten, dat ook zij panties op de markt zullen brengen, voor een prijs, die gemiddeld een gulden la ger ligt. De verkoopprijs zal in de mees te gevallen ook f 1,75 bedragen, maar sommige fabrikanten mikken op een iets hogere prijs. Ten Cate bijvoorbeeld zal onder zijn eigen naam panties bren gen, waarvan de verkoopprijs f 1,95 be draagt, maar die in twee maten en twee kleuren worden geleverd. Opmerkelijk is, dat de textielhandel hier en daar reeds geruime tijd vrij wel onopgemerkt panties in twee maten en twee kleuren voor f 2,verkoopt, terwül de prijs in sommige zelfbedie ningszaken nog wel twintig cent lager ligt. zonder dat dit tot een prijzenslag heeft geleid. De groots opgezette aktie, die Danlon nu heeft ingezet, zal volgens ingewijden echter ongetwijfeld gevolgen hebben en wellicht ook ernstige konse- kwenties hebben voor de kleinere nylon- fabrieken in ons land.* Onder de geleerden was men het er al lang over eens dat „de man als hoofd van echtvereniging" wettelijk althans niet veel meer voorstelde sinds 1957. Aleen de Nijmeegse hoogleraar in het notariële recht tevens notaris te Heerlen mr. Luyten, meende dat aan die regel toch enige juridische be tekenis moest worden toegekend. Maal ais we kijken naar praktische beslis singen van de rechter, krijgen we toch een heel andere indruk. Een Amster damse advocaat en procureur, tevens directeur van de filmmaatschappij Ci- netone in Duivendrecht was getrouwd met een vrouw die een schoonheids specialistecursus had gevolgd. Zij wil de nu ook een schoonheidssalon begin nen, maar de man was daar mordicus tegen. Hij dacht natuurlijk aan zijn image en vond dat zijn vrouw het he lemaal niet nodig had om zo iets te gaan ondernemen. Zij woonden in Bus- sum en de vrouw wilde aan dat huis. dat van haar was, iets laten verbou wen om haar schoonheidssalon daar te kunnen inrichten. Verzet van de man baatte niet; de vrouw zette haar wil door en begon met de verbouwing. De man nam het niet en begon een kort geding bij de president van de Amster damse rechtbank, maar daar werd hij met lege handen naar huis gestuurd. Ook in hoger beroep verloor hij. Uit eindelijk probeerde hij zijn geluk bij de Hoge Raad; daar bracht hij zijn zwaar ste geschut in stelling: de man als hoofd van de echtvereniging moest bij velschil van mening met zijn vrouw voorgaan. „Nee", zei de Hoge Raad, ,,mah en vrouw zijn in het huwelijk gelijkelijk berechtigd een beroep te kie zen en dit uit te oefenen op de wijze Voor gescheiden vrouw geen „treurjaar" meer die hem of haar goeddunkt". Alleen moet de een niets doen wat de ander in redelijkheid niet hoeft te nemen, maar daarvan was in het geval van de Bussumse schoonheidssalon volgens de Hoge Raad (op 26 april 1963) helemaal geen sprake. Eigenlijk was toen al de positie van de man als hoofd van de echtvereniging- voorgoed ondermijnd. Met ingang van 1 januari aanstaande verdwijnt die ook-uil de wet. Schijnheilig Er verdwijnen op die dag ook nog een groot aantal andere bepalingen uit ons burgerlijk wetboek, die voor de vrouw verre van plezierig waren. Zo kan met ingang van 1 januari a.s. een geschei den vrouw aanstonds opnieuw trouwen. Dat wil niet zeggen dat ze daags na dat de rechtbank het echtscheidings- vonnis heeft uitgesproken, al met een andere man naar het stadhuis kan gaan, want eerst moet het vonnis in de registers van de burgerlijke stand zijn ingeschreven en daar kunnen wel eens een paar maanden of soms zelfs jaren (als de man van dal vonnis in hoger beroep gaat) over heen gaan. Voor 1 januari 1970 gold een algemeen verbod vooi' iedere vrouw, wier huwe lijk beëindigd was of dat nu kwam door echtscheiding of door de dood van haar man om binnen 300 dagen daar na te trouwen. De juristen neomen die termijn een tikkeltje schijnheilig het „treurjaar". In feite is er in heel wat gevallen zeker als het huwelijk door echtscheiding een eind heeft genomen bij de vrouw helemaal geen reden voor rouw of verdriet. Integendeel. De eigenlijke reden waarom de wet dat huwelijksverbod gedurende die 300 da gen had ingesteld, was om zekerheid te hebben over de afstamming van kin deren, die na het einde van het huwe lijk uit de vrouw zouden worden ge boren. Nu heeft de ervaring geleerd dat wanneer twee mensen gaan scheiden er doorgaans tussen hen al zo lang te voren geen samnleving meer heeft plaatsgehad, dat kinderen, die na de scheiding uit de vrouw geboren worden, hoogst waarschijnlijk niet van die man afstammen. Daarom mag onder het nieuwe recht de gescheiden vrouw aanstonds dat wil zeggen nadat het echtscheidingsvonnis in de registers van de burgerlijke stand is ingeschre ven opnieuw trouwen. Deze mogelijkheid voor de gescheiden vrouw om aanstonds te hertrouwen is ook nog om een andere reden van groot belang. Het nieuwe recht bepaalt „het kind, dat staande 't huwelijk wordt ge boren heeft de echtgenoot tot vader". Dat betekent dat een kind dat geboren wordt uit een vrouw, die b.v. drie we ken na de echtscheiding zou trouwen, de tweede echtgenoot tot vader heeft Ook als dat kind b.v. al daags na dat huwelijk ter wereld komt. Dat kind wordt dan wettig kind van die t weede man. Eigenlijk heeft men met deze be paling de positie van de gescheiden vrouw en die van de gescheiden man gelijk willen trekken. Vroeger kon de man na de echtscheiding aanstonds hertrouwen cn zo bereiken dat het kind dat hij wellicht bij zijn tweede vrouw verwekt had, aanstonds bij dc geboor te zijn wettig kind werd. In dat opzicht is de positie van man en vrouw in het nieuwe recht weer iets meer gelijkwaar dig geworden. LEEUWARDEN (ANP) De Leeu warder recherche heeft dertig inbre kers aangehouden die de laatste tijd voornamelijk in de drie noordelijke pro vincies ruim 200 inbraken hebben ge pleegd. De leeftijden van de daders va rieerden van 15 tot 47 jaar. Van hen zijn 27 afkomstig uit leeuwarden, twee uit Marssum en één uit Stiens. Het grote aantal inbraken de laatste tijd in Leeu warden bracht nogal wat onrust teweeg bij de bevolking. Men brak met name in in scholen, kerken, winkels en auto's, terwijl er ook fietsen en bromfietsen wer den gestolen. Op een ezstal plaatsen in Friesland werden de zendingsbusjes en offerblokken van de kerken gelicht. In totaal heeft de bende vele tienduizen den guldens aan goederen en geld ge roofd. De gestolen goederen zijn verhan deld en het geld is verbrast. l UTRECHT (ANP) Dc commlssIc-Malilcr van de Nedcr- landsche maatschappij tol bevordering der tandheelkunde heelt de kosten van preventieve tandheelkundige gezond heidszorg berekend op j 7,5 miljoen, maar „Het Ivoren Kruis", de Nederlandse vereniging voor mond- en tandhygiëne, be schikt voor het gehele landelijke voorlichtingswerk over slechts enkele proeenten van dit bedrag. In zijn driemaande lijkse periodiek stelt Het Ivoren Kruis, dat zonder adequate preventieve maatregelen de kosten van noodzakelijke cura tieve behandelingen in de nabije toekomst de miljard gulden sullen overschrijden, zo die hulp al kan worden geleverd. Het Ivoren Kruis vindt het een vreemde zaak", dat de over heid, die jaarlijks enorme bedragen besteedt op alle terreineii van de volksgezondheid, te weinig aandacht heeft voor dt tandheelkundige gezondheidszorg, terwijl het tandbederf de meest verbreide volksziekte is- De vereniging heeft er ook kritiek op, dat nog steeds tien miljoen Nederlanders versloken zijn van gefluorideerd drink water, ondanks positieve adviezen aan de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid van tal van instanties als de ge zondheidsraad, de voedingsraad, de maatschappij geneeskunst en de maatschappij tot bevordering der tandheelkunde. Ook de wereldgezondheidsorganisatie heeft uitgesproken, dat drinkwaterfluoridering is aan te bevelen als een gewichtige maatregel ten dienste van de volksgezondheid. Het is weten schappelijk bewezen, aldus het Ivoren Kruis, dat gefluorideerd drinkwater het tandbederf tot minder dan de helft reduceer! en van enige schadelijke bijwerking is nooit iets gebleken. Het Ivoren Kruis spreekt over een noodsituatie: bij de ge middelde Nederlander van twintig jaar zijn in het gebit on geveer acht grote gaten aanwezig, zijn al meer dan zeven tanden en kiezen getrokken en is de helft van de nog aan wezige elementen al voorzien van grote vullingen. Het nieuwe burgerlijk wetboek bi t U>V SU H CE ft i. I i K W-k ï'fi O l t' 1'Bt H, «8 f Hjj.Mt JJERS Itf NEDERLAND 25C Ter gelegenheid van de invoering van boek 1 van het Nieuw Burgerlijk Wet boek zal van 13 januari lot en met 14 februari (of zoveel langer als de voorraad strekt) een bijzondere zegel van 35 cent worden uitgegevenDe zegel is uitgevoerd in drie kleuren blauw en is een ontwerp van Jurriaan Schrofer uit Amsterdam. Op de zegel staat onder meer de beeltenis van prof. mr. E. M. Meijers Koekoek weer herkozen als voorzitter van Boerenpartij BARNEVELD (ANP) Op de jaar vergadering van de Boerenpartij ln Barncveld is de heer H. Koekoek herko zen als voorzitter van deze partij. De heer Koekoek toonde zich in zijn ope ningsrede tevreden. De moeilijkheden van het afgelopen jaar zoals b.v. niet de Groep-IIarmsen behoorden tol het verleden. Hét gaat, zo zei hij, beter met de Boerenpartij. Het afgelopen jaar kwalificeerde de Boerenleider als het jaar van de zuive ring; 1969 wilde hij zien als het jaar van reorganisatie en wederopbouw. Een dringend beroep deed de heer Koekoek op zijn leden om zich zo veel mogelijk in te spannen bij de totstandkoming van de door de Boerenpartij zo vurig ver langde „Vrije Omroep". Overigens stak hij niet onder stoelen of banken dat de „Vrije Omroep" wat in het slop is ge raakt. De afstoting van „Binding Rechts" vond voorzitter Koekoek voor de Boerenpartij een gezonde zaak. Van onze correspondent in Parijs Lucas Kleijn PARIJS In dc Rue Paul Ce/.anne, j midden in de wijk van de Champs Ely- I sécs is gisteren een formidabele brand uitgebroken, die zeven gebouwen heeft j vernield, alle behorende tot een onder- j neming in tapijten. I De brand brak uit op de eerste en tweede verdieping en verspreidde zich, aangewakkerd door een felle wind, zo I «nel naar de bovenverdiepingen, dat de brandweer aanvankelijk machteloos stond, j Met niet minder dan 200 brandweerlie den werd hel vuur bestreden. Pas laat in de avond kon de Parijse generaal van de brandweer zeggen, dat het grootste gevaar was geweken. Er zijn geen slachtoffers. De schade is bij geen I benadering vast te stellen. KNSM praat met Müller over samenwerking AMSTERDAM (ANP) De directies van de Kon. Ned. Stoomboot-Maatschap pij N.V. en van W. M. H. Müller en Co. N.V. delen mede, dat tussen hen overleg plaats vindt om te onderzoeken of een samenwerking op het gebied van de zeescheepvaart en een intensivering van de reeds jaren bestaande samenwerking tot een versterking van de positie van beide ondernemingen zou kunnen leiden. Het is echter op dit ogenblik niet moge lijk enigerlei indicatie te geven tol welk resultaat dit overleg zal leiden, aldus de mededeling.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 7