culturele seance
achter
gesloten deuren
Meer
nacht
vergunningen
in
Rotterdam
dan
in
Den Haag
en
Amsterdam
ZATERDAG 0 DECEMBER 1909
ROTTERDAM; poort van Europa, voetbalstad nummer één,
enige Nederlandse plaats met een metro,
stad van werkers, van ploeteraars.
Gemeenplaatsen, die iedere niet-inwoner van de Maasstad
wel als lof naar Rotterdam wil toezwaaien.
Er is echter altijd een grote „maar".
MaarRotterdam is een stad zonder cultuur.
Rotterdammers werken, werken en werken en daarmee
houdt alles op. Ontspanning op het culturele vlak is
uit den boze. Rotterdam is na negenen 's avonds uitgestorven.
Er is niets te beleven. De straten zijn stil.
Rotterdam sterft na negen uur, om de volgende ochtend
om vijf uur met de slag van een mokerhamer te ontwaken.
Na negenen 's avonds zijn
de straten leeg, dan
begint de Maasstad aan een
begin van het boekje „Uitgaan in Rotterdam"
willen de schrijvers afrekenen met het in
geburgerde begrip, dat Rotterdam cuUtiiur-
De Rotterdammer lükt wat cultuurloom. Maar
dat is geen wonder. De oorlogswonde ls pas
geheel gedicht. Welke Nederlander heeft to
lang moeten doen zonder voldoende bioscopen,
zonder voldoende theaters, schouwburgen,
restaurants? Alles was in puin. Maar nu is het
klaar. Gestaag vindt in de Maasstad een cul
turele hergeboorte plaats.
—Oorlogswonde
l Tamboer, de populaire entertainer
van De Pul, een van die merkwaardige uit-
Rotterdam.
kunnen vinden,
die met hun
Den Haag of Amsterdam gaan,
l". Rotterdam is
a hard werken,
de oorlog in puin gegooide stadscentrum
Het uitgaansleven begon opnieuw.
n uit te rusten van
door de conti nu-
ielijke wederopbouw.
die wat meewarig
1 zonder cultuur,
a verstilde plaats, waarin niets te doen
die vroeg naar bed
aan, omdat de
dag het werk weer wacht", met dit
Blijft het bezwaar van „een stille stad". Het
bekende kanon, dat op de Ooolsingel 's avonds
kan worden afgeschoten, kan nog steeds be
diend worden zonder dat er enig letsel voor
iemand qp Rotterdams promenade nummer één
er het gevolg van kan zijn Maar ook diit is een
gevolg van het in puin gooien van de binnen
stad- Rotterdam heeft een nieuw centrum ge
kregen, een ruim centrum. Een voor een drukke
culturele samenscholing veel te ruim centrum.
Want uiitgaansplaatsen zijn er in Rotterdam
genoeg, maar ze liggen verspreid over de
eehele stad. Een stad, die wordt verdeeld door
uen forse sloot waiter, waar op dit moment nog
te weinig verbindingen boven en onder liggen.
Zouden al die uitgaansplaatsen op een plek
worden geconcentreerd, dan kende men in
Rotterdam ook een Rembrandtsplein. Maar
Rotterdam gaat uit over een oppervlak van
vele tjentallen kilometers. Er is dus weinig
drukte op straat. De Rotterdamse straten zijn
stil na 's avonds negenen, want Rotterdam
begint dan aan een culturele séance achter
gesloten deuren-
De Doelen
De Doelen. Een gelukkig keerpunt voor het
Maasstedeltfke culturele leven. Een cultureel
statussymbool, dat het bezoek aan concerten en
cabaretvoorstellingen met 175 procent omhoog-
stuwde. 's Avonds wordt in dit bouwwerk van
de architecten Kraayvanger en Fledderus cul
tuur bedreven. Overdag vinden er congressen
Aam de overkant van Het Schouwburgplein,
dat voor De Doelen ligt, met daaronder een
parkeergarage, met ondergrondse verbindingen,
de Rotterdamse Schouwburg. Home van het
Nieuw Rotterdams Toneel, waar net zo goed als
im Amsterdam met eieren en tomaten naar de
spelers wordt gegooid. Maar dit zijn met het
Pdcolotheater, het theater Luxor, de Schouw
burg-Zuid in het Maasstedelijke stadsdeel be
zuiden de Nieuwe Maas en het theater van
Tom Manders geen plaatsen voor ontidekkings-
eizen van mensen buiten Rotterdam- Maar
Rotterdam kent nog zoveel gelegenheden, die
nog ontdekt kunnen worden. De deuren waar
achter zich Rotterdams culturele seance vol
trekt, moeten geopend worden.
Rotterdam heeft meer nachtvergunningen dan
Den Haag of Amsterdam. De staalkaart van
nachtclubs in Rotterdam biedt een scala van
mogelijkheden. De Binnenweg is een Kalver-
straat vol met bars- Met en zonder nacht
vergunning. Eenvoudige en dure.
-De Pul
De Binnenweg. Een Rotterdamse Kalver-
straat niet vol met winkels echter maar
met bars en restaurants.
op een schoolbord wat ze aanbevelen. De Pijp
is een zaak, met een wat slordige gezelligheid.
Een kroeg, waar men wat kan eten en waar
een legitimatiebewijs wordt verstrekt-
Rotterdam kent „meneer Pardoel", achter zijn
rug onbeleefd „de ouwe Pardoel" genaamd. Hij
verkoopt in een smalle pijpenla op de Binnen
weg pijpjes bier voor een grijpstuiver. En dat
tussen ongeveer vier uur 's middags en acht uur
's avonds, want langer hoeft niet voor „meneer
Pardoel", die zegt het horeoavak voor zijn
bedrijven en ar voor past langer open
t Vooral kunstenaars behoren tot de
En zo is er nog wel door te gaan. Genoeg sfeer
In genoeg gelegenheden voor een wereldstad als
Rotterdam. Je moet ze alleen weten.
En dat weten te vinden is wat betreft Katen-
drecht geen probleem. Tot diep ln de nacht
houdt men hier elkaar bezig op een manier die
weinig met cultuur te maken kan hebben.
Katendrecht
Katendrecht, ontspanningscentrum voor de zee
man, maar waar hij behalve een mooie meid,
zijn pilsjes en borrel ook even thuis kan zijn-
Want Katendrecht heeft bare «n restaurants
voor mensen uit alle landen. Zo kent iedere
Griekse zeeman mevrouw Wally Bouyoukas,
die bij „Akropolis" in de Delistraat op „De
Kaap" de scepter zwaait. Een Grieks eethuis
pur sang, waar iedere Griek even „thuis" is-
Een aanvaardbare overgang van alle culinaire
genoegens naar verpozing voor de geest vormt
een bezoek aan Het Winkeltje van Ansje van
Brandenburg. Oud-NCRV-omroepster, die in
de kelders van De Doelen haar café-chantant
exploiteert Maar Ansje mag zich verheugen
ln belangstelling van de televisie, zodat zij
voor velen al een bekende verschijning ia.
Het culturele leven In Rotterdam van nu kan
weer een vergelijking doorstaan met dat ten
tjjde va. Speenhoff, Louis Davids, Louisse
Fleuron en Maupie Staal. Rotterdam ls cultu
reel herboren. En het hoopt nooit te sterven.
CEES VERSCHURB
Dorus. Bij hem op schoot zitten is iets waar veel Rotterdamse kinderen trots op zijn
