MIDDAGJE
D MET DE
DEREN
)E BUIK
4 PARIJS
Circus Richard doet
Parijse Hallen herleven
doodse stilte levens en levens
gevaarlijk.
PARIJS Kom, zeiden we
tegen elkaar. De Gaulle gaat
vandaag toch nog niet dood, de
Renaultfabrieken staan on
danks de staking van een halve
dag nog niet in de fik en die
Vietnamconferentie suddert
wel door. We gaan vanmiddag
fijn naar het circus van Jean
Richard in de Hallen. Richard
ia een boeiende figuur, houdt
van wilde dieren nog veel meer
dah van vrouwen en hij heeft'
het zelfs voor elkaar gekregen
in zijn dierenpark 50 kilometer
van Parijs, dolfijnen te dresse
ren. En wij dus met z'n tweeën
naar de Hallen.
In Nederland hebben de mensen
xoveel over de verplaatsing van de
Hallen uit het centrum van Parijs
gehoord, dat ze denken: het zal daar
wel een droge en saaie boel geworden
zijn. Vergis u niet... de honderden
winkeltjes en bistrootjes staan er
nog allemaal en tegen het uur van
het déjeuner is het in Picd de Cochon
nog zo druk. dal er aan de tafeltjes
geen plaats te krijgen is en aan de
b&r geen fatsoenlijke kop koffie te
drinken valt. Het ruikt daar nog al
tijd naar dezelfde uiensoep als in de
dagen van Zola's roman: de buik van
Parijs.
Waar is. dat het grootste deel van de
groothandel wegtrok naar het nieuwe
Rungjs, halverwege tussen Parijs en
het vliegveld Örjy, maar veel, heel
veel is in de Hallen blijven hangen.
Een paar grote overdekte ruimten
zijn gerestaureerd en dienen als ten
toonstellingsruimte. Zo pas hebben de
antiquairs er geëxposeerd. En in de
Saint-Eustache, die heel mooie kerk,
die bij de Hallen hoort, worden nog
altijd iedere week orgelconcerten ge
geven, zo pas nog fantasieën van de
organist over de liefde, de vrede, de
oorlog en de vreugde, uitgezonden
door onze onvolprezen France Musique.
Olifanten
Ook het circus van Jean Richard heeft
er een paar weken zijn tenten opge
slagen met alle drukte, die er bij zo'n
kermis hoort: woonwagens, cowboys,
acrobaten, kamelen, zeeleeuwen, wil
de dieren en niet te vergeten de oli
fanten. Je moet maar eens in de loge
vlak tegenover zo'n olifant zitten. Pas
dan dringt het tot je door. wat de uit
drukking betekent: een olifant op zol
der. De loge kost maar liefst 25 frank,
maar daarvoor heb je dan ook bij wij
ze van spreken alle dromedarissen
bij je op schoot. Voor de dromedaris
sen is dat niet zo erg, want die woes
tijnschepen zijn zindelijke beesten. Een
olifant trekt zich nergens wat van aan.
Een olifant is van alles te leren. Hij kan
met zijn slurf aan een orgel staan draai
en met zijn staart op de grote trom
slaan, precies op de maat van de mu
ziek. Maar de retirade is nog niet tot
zijn brein doorgedrongen en deponeren
doe|t hij alles wat los en vast is op de
cocosmat van de piste.
Kinderen
Tot aan de nok was het circus vol,
geen wonder, want het was op een
donderdagmiddag en dan zijn alle
schoolkinderen vrij. Ook de kinderen
van de maternité, van de kleuterklas
sen. Goed, laat niet iedere vader en
moeder loge zitten, maar zelfs op een
bescheiden plaats is opa met twee
kinderen toch wel op een middag vijf
tig frank kwijt. Een boel geld, want
de kinderen willen 'n programma
(vijf frank) en 'n zakje snoep in de
pauze (weer drie frank).
Er waren aardige nummers, waar
zelfs wij grote mensen veel om heb
ben moeten lachen. Want hoe krijgt
een dierentemmer vier zeeleeuwen zo
ver, dal ze samen een orkest vormen,
één met een trompet, één met de pot
deksels, één met de grote trom en de
vierde met een gitaar. Daar moet je
toch wel geduld voor hebben en in de
huid van een zeeleeuw weten te krui
pen.
Of ze het leuk vonden, al die kleuters?
Ja en nee. Ze leefden natuurlijk mee
met die gekke clown. Die clown met
zijn rare en dwaze hemd had. pak
weg. drie miljoen in de loterij gewon
nen en die liet hij voor geen goud in
de steek. Vlak bij zijn kop toen hij
aangekleed en wel in bed stapte. En
wat een plezier, toen hij zijn vuile
voeten op de mal afveegde voor hij
met schoenen en al onder de schone
lakens kroop.
Maar toen Hij lag er nauwelijks on
der of daar kwam de duivel binnen.
Ken echte, scharlakenrode duivel
met een spies om de clown zijn drie
miljoen af te nemen Maar daar was
die clown zelf bij en weg was de dui
vel. Twee inspecteurs van politie wer
den er bij gehaald. De een heette Mon
sieur le Corbeau en de ander Monsieur
le Renard, vrij naar Lafontaine. Wat is
hier aan de hand, vroegen ze. De dui
vel heeft mijn drie miljoen willen ste
len. Dat kan niet, zeiden de agenten.
Want de duivel beslaat niet. Mais oui,
oui, oui, schreeuwden alle kinderen in
hadden ze hem zelf niet een paar mi
nuten geleden gezien? Goed, de twee
agenten gingen op de uitkijk zitten en
de clown weer onder de wol. En waar
achtig, daar kwam de duivel die niet
bestaat, weer aan. Pief. paf, poef en
daar lag hij, morsdood op de cocosmat.
Aansprekers met een groot zwart kleed
kwamen binnen en brachten hem naar
zijn graf.
De kinderen zaten er bij te verstijven
van schrik. Maar in het circus, net als
in het gewone leven, gaat alles vlug,
vlug en tenvijl de traantjes nog over de
wangetjes biggelden kwamen de oli
fanten al weer binnen, olifanten ver
kleed als echte indianen met de strijd
bijl in de slurf.
Matroos
Kort voor het begin van de voorstel
ling stond een dronken Franse ma
troos ruzie te maken met het orkest,
dat naar zijn stellige overtuiging vals
en tegen de noten a.an speelde. In on
ze onschuld dachten we allemaal, dat
't echt was. Pas later kregen we door
dat die matroos bij het circus
hoorde en een acrobaat van het eerste
water bleek te zijn. Of hij mee mocht
doen? Ja maar natuurlijk. Hij kreeg
een touw met een strop om zijn nek,
ze trokken hem zo naar boven, moes
ten hem een paar maal laten zakken
omdat de stumperd half gewurgd werd.
maar het eind van het lied was, dat
hij boven in de nok de meest krank
zinnige toeren aan het rek uithaalde,
"t Liep allemaal goed af. maar die
strop om zijn nek joeg de kleintjes
de doodstuipen op het lijf. Ze gilden
van angst, maar daar was de muziek
weer goed voor, want in die hoek blie-
Het werd pauze. Allemaal de Hal
len in om bij te komen van de schrik.
Een ijsje doet veel. We keken door
de hekken naar al die woonwagens,
waar het ondanks de motorisatie toch
maar een armzalige bedoening is. Men
houdt er zich blijkbaar strikt aan Hu-
manae Vitae, want het krioelde er van
kinderen tussen de wielen. Stuk voor
stuk toekomstige trapeze-acrobaten en
temmers van zeeleeuwen en speenvar-
Na de pauze de leeuwen en de zwar
te panters in een kooi, van boven open
Zonder vangnet. Boven die open kooi
de glinsterende staaldraad voor de
koorddansers. De impressario met zijn
microfoon vroeg om doodse stilte, want
wat er nu zou komen was levens- en
levensgevaarlijk. We werden zo stil als
muizen. Boven de vier Abessijnse leeu
winnen de vrouw op de gewone fiets
en de man op zijn eenmans wiel. Die
er natuurlijk af en toe afviel en zich
nog net bijtijds vastgreep aan de slinge
rende draad.
Kijk dan niet als jc bang bent, rie
pen de opa's en hielden hun handen
voor de ogen van de sidderende kleu
ters. Kijk dan niet maar niemand
gaat naar het circus om daar met z'n
ogen dicht te zitten. Alles werd in de
kooi tot het laatste nummer afgewerkt.
De leeuwen en tijgers sprongen door
hoepels rakelings over de hoofden van
de temmers heen. Eén van die half
naakte dompteurs vleide zich naast een
vurig en kwaadaardig klauwende pan
ter neer alsof hij lag te zonnebaden
aan het strand van de Cóte d' Azur.
Het was een mooie donderdag
middag. Een mooie middag voor
de kinderen, stond in het pro
gramma. LUCAS KLEIJN
Jean Richard met enige medewerkers
