ook
VOOR
JOU
Het maakt voor mij niets uit,
ik geef om de hele wereld niets"
qU
qü
„ALS HET 26 GRADEN
GAAT VRIEZEN HEB JE
WEL KANS DAT KRENT
DE VOLGENDE MORGEN
'N BEETJE STIJF LIGT"
SINT-NICOLAAS
DENKT OOK AAN U!
GEDICHT
Blues news,
goed nieuws
WILLEM RAVENSBERGEN - „DE KRENT' -
IS DAKLOOS, MAAR HIJ KLAAGT NIET
Herman v. Veen met
„Harlekijn in Leiden
SINT-NICOLAAS-
PRIJSVRAAG
400 GULDEN
Sugar
Zoete Cats op „Colour us gold'
palingrakkers" niet veranderd
VRIJDAG 7 NOVEMBER
DE LEIDSE COURANT
.PIOEN In Nederland zijn 16.000 „thuislozen". Ook
n Leiden treft men ze aan. Eén van hen is Willem
Ravensbergen, ook wel de „Krent" genoemd. Hij
(leapt zomer en winter in de open lucht vlak bij het
oude veemarktterrein in de Fokkestraat. In deze buurt
s hij geboren en opgegroeid. Hij klaagt niet over het
even dat hij leidt. Alleen zou hij wel graag een oude
jus willen hebben om in te slapen, zodat z'n dekens
tenminste droog blijven als het regent.
.Waarom ik een zwervend bestaan leid? Dat doe ik
nergens om, maar voor vijftig gulden kan ik geen
(osthuis vinden. Dat is m'n AOW. Dat moet ik elke
vrijdagmiddag halen. Daar moet ik mijn wasgoed van
betalen, ook scheren en knippen. Nou, waar blijf je
dan. Ik kan niks nieuws kopen. Zelfs niet een paar
sokken.
Maar ja, verder ben ik gezond en dat is alles waard.
Ik ben twee broers verloren in twee weken. Ik geloof
in God. Daar geloof ik aan en dan vraag ik me af:
waarom mij nou zo laten zwerven en twee van die
keurige kerels van de wereld af te halen, 't Waren
twee keurige kerels hoor, maar ja, 't is nu eenmaal zo.
Bij je geboortedag wordt je levensloop al uitgestip
peld. Ja, dat geloof ik. Dat is absoluut waar. Alles
komt uit.
Rijk geweest
Vroeger ben ik rijk geweest. Ik had
el 48.000 gulden. Toen ik 39 jaar was,
rouwde ik met een meisje van 18. Ik
et er m'n vrouw met zes kinderen voor
i de steek. En nu heb ik m'n verdiende
ion. Dat is het enige, wat ik zeggen
k heb best wel plezier in 't leven. Of
me nu 's morgens of 's avonds tegen-
>m, ik ben altijd hetzelfde. Altijd hoor,
•rlijk. Ik zou liegen als ik wat anders
-u zeggen.
k slaap nu al weer 16 maanden in de
ipen lucht. Daarvoor zat ik in een loge
ment in de Jan Vossensteeg. Toen ik het TOfTIDOGSSi©
neer kon betalen, ben ik wegge-
Ik betaalde 52 gulden in de week.
Jaar had ik ook eten voor. Dat was
irima hoor. Dat geef ik die man na.
Was uit de kunst. Je kon 4 boterham
en krijgen en 8. Nee, dat was goed.
zijn, maar lk trok ze er makkelijk uit,
hoor. Niemand anders mocht het doen.
Alleen Willem.
Ik pakte die varkens bij de staart en
daar gingen ze. Eén keer heb ik het on
geluk gehad, dat ik bij zo'n beest z'i
staart er half uittrok. Die was bevro
ren geweest en toen kwam ik te vallen.
Ik zal het nooit vergeten, want ik kreeg
een goeie opsodemieter.
Ik vind het wel erg jammer, dat de vee
markt weg ls. Ik ben één keer in de
nieuwe geweest en ik ga er nooit meer
naar toe. Ik vind het een prachthal, maar
het is me te ver. De gezelligheid is weg.
Nee, dat is helemaal niks.
ga ik naar het eethuis Christine. Daar
eet ik voor drie gulden m'n buik vol.
Vanaf gisteravond heb ik nog niks op.
Ik val niet flauw hoor. Ik ben hartig
genoeg van mezelf. Daar heb Ik geen
last van. Je leeft maar ene keer en dat is
De afgelopen winter heb ik ook buiten
geslapen. Op een morgen werd ik wak
ker en dacht: verrek, ik lijk wel een
ijsmannetje. De sneeuw lag zo dik over
m'n hele lichaam heen. Als ik een ouwe
auto had, zou ik gered wezen. Een paar
dekens heb ik wel. Daar zorg ik zelf wel
voor. Als ik maar droog lig.
Krent
LEIDEN Het Utrechtse theater-feno
meen Herman van Veen zal van woens
dag 12 t/m zaterdag 15 november met
het programma „Harlekijn" in de
j Schouwburg (Oude Vest) te Leiden op
treden. Aanvang van alle voorstellingen:
20.00 uur. De voorstelling op woensdag
12 november la ten bate van het I nleef.
Herman van Veen werd geboren op
14 maart 1945. Hij studeerde aan het
Utrechts Conservatorium viool, zang en
A.M.V. Deed hiervoor in 1967 eindexa
men. In z\jn studententijd trad hij samen
met Laurens van Rooyen op. gaf reci
tals en bracht in die tijd het programma
Musick-joke Na zijn studie begon hij
aan de voorbereiding van het program
ma „Harlekijn", onder regie van Nico
Knapper. Première: 1967 in de maand
juni in Tivoli te Utrecht. Enkele piaan-
den later kwam hij met een vernieuwd
programma in de Singer Concertzaal in
Wim Kan, die zich zelden uitlaat over
collega's, zei: „Deze Herman van Veen
deed me van verbazing èn van de lach
bijna van m'n stoel tuimelen: een prach
tig talent!"
1 nacht, toen ik onder overkapping
iliep. wend ik weggehaald door 'n agent.
Ik ben meegegaan. Waarom niet. Je bent
Ik zit de hele dag hier in deze buurt,
's Morgens vroeg sta ik al op de hoek
van de Oude en Nieuwe 'Beestenmarkt,
waar eerst Tastevin was. Ik kijk een
beetje rond en doen eens een boodschap
je voor die of voor die. Wat ik denk,
als ik al die mensen zo ziet rijden Niks.
Ze zijn net zo rijk als ik. Misschien ben
ik nog rijker, omdat ik gezond ben.
Ik ben kerngezond en heb overal trek in.
Alleen niet in een tompoessie. Die moet
ik niet hebben. Die is me te zoet.
Ik heb geen wrok tegen de maatschappij.
Helemaal niet. Ik zou niet weten waar
om. Ik voel me vrij. En geen mens kan
me aanhouden, omdat-ie nog een dubbel-
>ch de mindere voor die mensen. Ik
heb toen een bad mogen nemen en kreeg
j^chone kleren. Je kan wel zeggen: ik ga
mee, maar daar schiet je niks mee
jen me nooit van iets kwaads bewust,
ben 67 jaar geweest. In m'n hele
m heb ik dertig dagen gezeten, om- tjt.
lat ik een geldboete niet kon betalen. vvaa
Als ik het geld had gehad, was ik niet
gaan zitten. Ik had 3 sloffen sigaretten
rmokkeld van een boot in Amsterdam,
portier pakte me en ik gaf ze zo
Ik zei: alsjeblieft, maar ik kreeg
«0 gulden boete. Zestig gulden per slof.
Stijf
k slaap bjj de Fokkestraat ln liet gras.
Iet is soms wel koud, maar ik heb er
stuk carton onder gelegd. Ach, ik red
mezelf wel, maar als het 26 graden gaat
vriezen, heb je wel kans, dat Krent
-olgende morgen stijf ligt.
ik heb in m'n leven van alles gedaan.
Ik heb hier op de veemarkt gewerkt en
k ben ook nog slachter geweest. In
^eiden en bij m'n broer in Den Haag. Die
leeft daar een slachterij met 35 man on
der zich. En zo heb ik maar gescharreld.
Al jaren zit ik hier op de markt, maar
enkel bij de varkens. Met die koeien be
moei ik me niet. Die hebben mij te
..herpe horens. Ik trok de varkens uit
óe wagens. Daar moet je wel sterk voor
Ik vraag de mensen niks. Als iemand me
iets wil geven, ben ik dankbaar. Nee,
't gaat best. Alleen m'n ene poot wil
niet meer zo. Die heb ik er toen eens
afgedraaid. Ik bleef haken achter een
kokosmat en kwam te vallen met een
mand met eieren, 't Gebeurde op een za
terdagmorgen Ik zal het nooit vergeten.
En in Den Haag ben ik 'n keertje uitge
zaagd. Toen gingen we van hier met de
auto naar Staten-Generaal kijken. Prins
jesdag. We werden in elkaar gereden.
Voor de auto kregen we nog vijf gulden.
Hartig genoeg
Nee, ik ga hier nooit van
daan. Al moet ik de dood erbij bekopen.
Ikke niet. Wat moet je nou bij andere
mensen, die je niet eens kent. Wat moet
je daar nou doen. Laat mij hier maar
blijven dalven.
Eten, meneer, dat doe ik erg weinig. Ik
heb er ook geen behoefte aan.
Alleen zondagmiddag eet ik
markt was. Van die kreeg ik een kren
tenbrood en van die ook één, maar ki
wat altijd die krentjes eruit en zo heb
ik die naam gekregen.
Dat brood gooide ik niet weg. Ik nam
het mee naar huis. Voor m'n broertjes en
zusjes. Alleen de krentjes waren eruit.
We waren thuis met z'n veertienen. Ik
haalde altijd voor een dubbeltje oudbak
ken brood. Daar gaven we niet om. Al
zaten er muizen in gebakken, dan aten
we het nog op, want in die tijd was het
niet best, hoor. Dat is gelukkig nu beter.
Ik krijg van de mensen weieens een gul
den in m'n handen, maar vragen doe ik
nergens om. 't Is anders wel jammer, dat
die veemarkt hier weg is. Dat bracht
nog wat vertier. Ik hou wel van dieren.
Daar ben ik een speciale vriend van. En
ik durf er nog tussen te gaan liggen ook.
Bedelen doe ik niet Da ai-voor heb ik
teveel opvoeding gehad. M'n moeder had
een hoop kinderen, maar denk erom,
dat ze ons allemaal de baas was. Ik had
een buitengewoon lieve moeder. En ze
heeft het niet erg prettig bij m'n vader
gehad, maar daar gaat 't nou niet om.
Ik ben gelukkig nooit ziek. Als ik '8
morgens wakker word en ik heb centen,
is t eerste, wat ik neem, een flesje bier.
Als ik centen heb hoor, dat zeg ik er by.
Ik ben er niet aan verslaafd.
Gods hand
Zomer of winter, 't maakt voor my niets
uit. Ik geef om de hdle wereld niks meer.
Soms ga ik liggen en dan denk ik wei
eens: ik wou, dat onze lieve heer me
maar dood liet liggen vannacht. En als
al ik dan 's morgens wakker schiet, denk
ik: nou, ik ben er toch nog. Dan ben
ik weer bly. Dat is logisch.
Ik ben niet bang voor de dood.
Helemaal niet. Ik geef er geen cent
om. Absoluut niet. Maar ze laten
mij hier dalven en m'n broers wor
den weggehaald. Maar ja, dat is
Gods hand. Daar doe je niks aan.
VOOR HAAGSE
POLITIERECHTER
Twijfel rond
heling te groot
DEN HAAG/LEIDEN De Haagse
politierechter wilde aan een 45-jarige
plaatwerker uit Leiden het voordeel van
de twyfel geven en daarom sprak hij
de verdachte vry van aan hem tenlaste
gelegde heling.
Van een familielid had verdachte een
radiotoestel en aanrecht gekocht, welke
het familielid bleek te hebben ver
duisterd van diens werkgever in Alphen
aan den Rijn. „Zoiets zou ik nooit van
hem hebben verwacht," zo gaf de plaat
werker te kennen onder het motief:
„Van je familie moet je het maar heb
ben." „Ik dacht dat het beslist een eer
lijke zaak was en hij die goederen tegen
lagere prijs kon kopen," zo gaf hij te
kennen.
„Maar niet voor zo'n lage prijs als u er
voor betaalde," repliceerde de officier,
die vond, dat verdachte daaruit wel had
kunnen concluderen dat het niet goed
zat met radio en aanrecht. „Ik zal voor
een tweede keer wel oppassen," kon
digde verdachte aan; „ik kom niet meer
bij hem."
„Misschien wel het verstandigste ook,"
stemde de officier in, die van oordeel
was, dat verdachte toch voorzichtiger
had moeten zijn. Maar omdat niet aan
toonbaar is, dat verdachte op de hoogte
was van de kwade praktijken van zijn
familielid, vorderde de officier vry-
spraak, waar de rechter het mee eens
Grote prijsvraag met honderden
guldens aan prijzen
VOLGENDE WEEK
VRIJDAG 14 NOV.
start DE LEIDSE COURANT met een
waaraan door jong en oud kan
worden meegedaan.
LOS STRAKS DE PRIJSVRAAG OP!
ER IS EEN TOTAALBEDRAG VAN
AAN PRIJZEN, N.L.t
een HOOFDPRIJS van 100 gulden
een TWEEDE PRIJS van 50 gulden
twee prijzen van 25 gulden
tien prijzen van 10 gulden
twintig prijzen van 5 gulden
Nog deze maand
nieuwe Beatle- lp
Aan het einde van deze maand zullen
The Beatles hun nieuwe dubbel-elpee
„Get Back" eindelijk uitbrengen. Het
was de bedoeling, dat deze langspeel
plaat al in augustus zou verschynen.
Dat is niet gebeurd en als onverwachte
stunt tussendoor werd men plotseling
geconfronteerd met Abhev Road",
dat niet eens in de schema's en plan
ningen was opgenomen. Bij „Get Back"
zal tevens een album worden uitgege
ven, dat door de Beatles zelf is ge
schreven.
Al een paar weken liggen er twee
singles bij ons in de kast: „Sugar,
sugar" (Th Archies) en „Deep water"
(Grapefruit), u allen wel bekend. Beide
sehyven hebben inmiddels hun weg
naar de hitladder gevonden, omdat het
gewoon super fijne nummertjes zyn.
Goede zet van rca.
De. nieuwe Cata-l.p. „Colour us gold"
is al weer een paar weken uit. Na het
beluisteren kwamen we tot de vol
gende conclusie: De blinkende goud
kleurige hoes is niet geheel in over
eenstemming met de inhoud. Zeker,
er staan aardige dingen op, zoals o.a
het opgewekte ,J've gotta be goin"
en het sfeervolle slotnummer „Blue
Horizon". Maar met overige nummers
brengen de palingrakkers niets nieuws.
Storend op deze plaat zijn de zgn.
„huilebalk-songs", met name „Why
baby why". Bovendien zijn uitgere
kend de eigen composities (zoals
„Mandy my dearen „There she
goes" het minst interessant. Het fijnst
vonden wij eigenlijk „Songs we sang".
Heel aardig, heel aardig. De resteren
de positieve bijdragen aan deze plaat
(die overigens vanwege het grote aan
tal liefhebbers van de ,^oete" muziek
toch wel een kasstuk zal worden) le
verde Bovemade plaat is goed (ste
reo) opgenomen en bevat een fraaie
kleurenprent, waarop de Volendam-
iners tot aan hun middel in het water
staan. Ideaal voor boven het bed.
(Imperial).
Zomer. Ja de de zomer is voorby.
Er is weer een nieuw gety,
de herfst genaamd.
die zich heel niet schaamt.
Hij maakt alle bomen bloot
en maakt vele planten dood.
Met de wind en het weer,
gaat hy ook te keer.
Ik wou dat het nog zomer was,
want dan was ik in mijn sas.
A. BRUGMANS,
Leiden.
Een definitie van het begrip „blues" valt nauwetyks in
nkele zinnen samen te vatten, daarvoor is deze muziek-
te gecompliceerd van karakter en oorsprong. Maar
ij dan toch een pogiug doen, komen we tot zoiets
als „het lied, waarin do neger zyn lief en leed uitdrukt,
ongekunstelde taai, gebaseerd op een onverander
lijk harmonisch schema van twaalf noten". Een geboor
tedatum van de blues zal men tevergeefs in de omvang
rijke lectuur over dit onderwerp zoeken; er zijn vage
aanduidingen, zoals de konnst van Afrikaanse slaven,
omstreeks 1600 door Nederlandse zeevaarders in ruil
goederen in Amerika aan land gebracht, die de
grondleggers zonden zijn van de ritmiek.
de vorige eeuw is in ieder geval
de ontwikkeling van de klaug-
de miserabele omstandigheden
waarin de negerbevolking toen, en hier en danr in de
Verenigde Staten nog steeds, verkeerde. Op het Polydor-
label is nu een elpee verschenen met elf bluesstukken,
vertolkt door rechtstreekse afstammelingen van de sla
ven en hun blanke epigonen, die onder de verzamelnaam
„witte of blanke blues" opereren
Achter deze wat ongelukkige betiteling, die associaties
wekt met begrippen als „witte jenever" en „witte ben
zine", verschuilen zich vele groepen, die in kwaliteit
dezelfde schommelingen vertonen als voornoemde geest-
- rijke vochten. Slechts weinig bands zijn het aanhoren
waard, het merendeel komt niet verder dan een volhar
dend leisteren van de gehoorgangen. Op „Blues News"
geldt deze opmerking voor de muziek van „The Savage
Rose". Deense jongens die een inderdaad wild maar ook
overbodig aandeel leveren in deze voor de rest waarde
volle en luisterryke elpee.
Als vertegenwoordigers van
Muddy Waters, Buddy Guy e
thentieke blues ook in moderne, elektronische conceptie
goed gedijt. Jimi Hendrix is voor ons nog steeds de
meester van de jonge bluesgarde. „Red house" en „Voo
doo Chile" zijn monumentjes van improvisatie, mogelijk
door de fabelachtige techniek van Jimi. Huddie Ledbet-
ter, de in 1949 overleden bluesvertolker, wordt door „The
Taste" geëerd met een uitvoering van „Leaving Blues",
Cream", Inmiddels ter ziele, valt op door een compo
sitie van het duo Bruce-Brown, momenteel in Engeland
hoog genoteerd met de LP .Songs for a tailor". Jammer
dat voor „The Savage Rose" geen Nederlandse groep de
groeven mocht sieren, maar gelukkig is het aandeel van
de Denen te gering om de goede indruk die wij van
„Blues News" hebben te bederven. Opmerkelijk zijn
tevens de fraaie hoes en de witte schijf plus een affiche
op reuze nformaat.
