IN WINNEBA KAN MISSIONARIS OP ZIJN HOLLANDS KANKEREN
Gounods „Faust
BEERNINK HEEFT
HET WEL GEWETEN
Gastarbeiders
in Ghana (2)
We hebben
hen helaas
in Rome laten
studeren
Gregor speelt hoogste troeven
uit in symfonie van Hindemith
Knap spel van
Jan Wijn in
Saint Saëns
Kamer slikt
uitlatingen
over hardere
lijn niet
jülil'
Drie ministers
op dag van
werkende
jeugd
DONDERDAG 16 OKTOBER 1969
DE LEID SE COURANT
PAGINA 9
De oude krakende lorrie schuift
moeizaam uit het benauwde Accra
de weg op naar Winneba: een dorp
50 km ten westen van de Ghanese
hoofdstad. De chauffeur heeft een
volle lading: 17 Ghanese mannen
en vrouwen met hun omvangrijke
bagage en mij. De mannen heb
ben verschillende lagen vormloze,
smoezelige, maar wel kleurrijke
kleren aan die dikwijls vol scheu
ren zitten en ze zijn aan de hals
uitgesproken vuil. De vrouwen
dragen eenzelfde klerenvracht. De
passagiers begroeten me in koor
met ,,akwaaba" (welkom) en de
chauffeur ziet er persoonlijk op toe
dat ik een zitplaats krijg op een
houten bank.
Het zijn allemaal bewoners van Win
neba, die naar de stad zijn geweest en
nu beladen met allerlei inkopen naar
huis terugkeren. Onder de houten ban
ken en in het looppad liggen en staan
bundels, pakken en manden met le
vensmiddelen en huishoudelijke artike
len. De lorrie is een klein warenhuis,
compleet met inventaris en klanten,
dat de heuvelachtige weg naar het wes
ten naar Winneba opdraaft. Winneba
is misschien het vroegere „Windebaai",
een van de plaatsen langs de Goudkust,
vanwaar de Hollanders het slavenvee
naar de nieuwe wereld voerden.
Een sterke vislucht en wat zoetige
oceaangeur komen me tegemoet als we
het dorp bereiken. Winneba is een be
drijvig vissersdorp langs de Oceaan. Erg
berucht om zijn krachtige en gevaar
lijke surf. Het is een ruwweg neerge
smeten dorp. verroeste plaatijzeren da
ken, betonnen bouwsels en krotten zon
der veel regelmaat en orde bij elkaar
gezet voor onze begrippen goor en vies.
Daarin wonen de 30.000 effoetoe's, de
bevolking van Winneba aan wie de
god van het dorp, Penkye Otoo, op een
heilige zaterdag in april tijdens het
„Abowakyer" (het feest van de herten
jacht) voor 1969 voorspoed en geluk
heeft beloofd.
Voor de Nederlandse
Winneba meer dan het feest van de
Abowakyer. Winneba is zijn wachtka
mer. zijn hoofdkwartier en zijn rust-
De nieuwkomer komt hier aan Ghana
wennen, hij ontmoet hier tientallen mis
sionarissen. Zij komen zich wat ont
spannen als ze vakantie hebben. Zij
komen hier op zijn Hollands kankeren,
want dat lucht ook in het buitenland
heerlijk op. De nieuwkomer leert door
zijn vele contacten met anderen, snel
de problematiek van de Ghanese Kerk
kennen. Maar als hij naar zijn bestem
ming gaat, weet hij in grote lijnen wat
hem te wachten staat, legt de Limbur
ger drs. Jo Lefering (52), overste van
de S.M A.-paters in Ghana, me tijdens
mijn bezoek aan Winneba uit. De
wachtkamer voor de Nederlandse mis
sionaris is een wat log. pompeus ge
val. maar rustig gelegen op een heuvel,
zodat de oceaanbries er makkelijk door
dringt om het hoofd koel te houden.
En je hoeft ook als journalist niet zo
heel lang in Ghana's wachtkamer te
verblijven om tot de conclusie te ko
men, dat de missionaris in de komende
jaren een koel hoofd meer dan nodig
heeft, willen de problemen in de Gha
nese kerk hem niet overspoelen.
De problemen in de Ghanese Kerk luis
teren naar twee kernwoorden: ,,dia-
loog" en „beloning" (het al of niet er
bij horen). Jo Lefering schetst de ach
tergrond: „De Kerk van Ghana is offi
cieel en in naam een zwarte kerk. Vier
van de zeven bisschoppen zijn nog wel
buitenlanders, maar in de diocesen waar
de meeste katholieken wonen 60 per
cent van de bijna een miljoen katholie
ken delen Ghanese bisschoppen de
lakens uit. Ook de aartsbisschop is een
Ghanees. Toch een zwarte kerk in
naam, want tweederde van de priesters
volgens de laatste gegevens 253
van de 350 is afkomstig uit het bui
tenland en niet Afrikaans".
Jaap Opdam (50), afkomstig uit Opdam
bü Alkmaar en al sinds 1946 in Ghana,
voegt eraan toe: „Op basis van de ge
talsverhoudingen zou je mogen ver
wachten. dat wij nog veel invloed heb
ben op de gang van zaken in de Gha
nese Kerk. Je zou verwachten dat je
de opvattingen van de verschillende
missiecongregaties en opvattingen die
missionarissen krachtens hun nationali
teit meebrengen, duidelijk weerspiegeld
zou zien in de Ghanese Kerk. Dat is
niet waar. Wij spelen de tweede viool.
Wij zijn gasten en een gast heeft geen
rechten, alleen plichten".
In Ghana werken missionarissen van
drie nationaliteiten wij laten enkele
Duitse missionarissen buiten beschou
wing. In de drie noordelijke diocesen
de Witte Paters, voornamelijk Frans-
Canadezen, in de zuidelijke diocesen
(uitgezonderd Accra) de Nederlandse
SRI.A.-paters en in Accra de Ameri
kaanse S.V.D.-paters, waaronder ook
nogal wat Nederlanders te vinden zijn.
Het personeel van de Ghanese kerk:
ruim 250 blanke missionarissen tegen
over 97 Ghanese priesters. Jaap Op
dam: „Wij hebben de Ghanezen tijdens
hun opleiding tot het priesterschap vol
gestopt met de traditionele, Romeinse
wijsheden, die toen voor nu en altijd
golden. Wij hebben al die zaken leren
relativeren. De Ghanezen niet. Wij
hebben hun voormannen helaas ook
nog in Rome laten studeren, zodat we
ze nu moeten „de-romaniseren". U kunt
wel aanvoelen wat dat allemaal bete
kent: de Ghanese bisschoppen zijn
eigenlijk niet voor vernieuwingen. Vast
houden wat je hebt. Daarom geen dia
loog in de Ghanese kerk, want met de
dialoog begint de vernieuwing en als
je daarmee begint is er volgens de
opvatting van de Ghanese bisschop
pen geen houden meer aan".
Muur van onwil
De Nederlandse missionaris, die zich
tijdens zijn vakantie fris drinkt aan
nieuwe ideëen en aan de nieuwe ont
wikkelingen in de Nederlandse Kerk,
bevindt zich in wat in Ghana genoemd*
wordt „een crisis van begrip", maar
wat men beter een crisis van „belong
ing" zou kunnen noemen. Bij welke
Kerk hoort hij? Bij de Kerk die zich
vernieuwt om eindelijk eens ernst te
maken met een reëel christendom of bij
de Kerk, die in het oude schuitje van
Rome meedrijft op de golven van con
servatisme. gezapigheid en lusteloos
heid? De missionaris behoort bij de
Afrikaanse Kerk, hij is „gast in Gha
na", maar als hij uit geheel eerlijke
motieven de dialoog op gang wil bren
gen, stuit hij steeds weer op een muur
van onwil. Hij stuit zelfs op die muur
als hij veranderingen bijvoorbeeld
in de liturige wil doorvoeren, die er
louter en alleen op gericht zijn de Gha
nese Kerk „Afrikaanser" te maken. Leo
Bekema (51) uit Bolsward, 23 jaar in
Ghana, vond na zijn verlof in Neder
land een brief op zijn kamer in Ku-
masi. De bisschop schreef hem zo onge
veer: ,.Je bent nu wel in Nederland
met vakantie geweest, maar het lijkt
me goed eraan te herinneren, dat de
liturgie hier hetzelfde is gebleven".
Persoonlijk commentaar van Bekema:
..Ik wil met de Ghanezen open en eer
lijk samenwerken, maar ze moeten je
niet zo laten voelen dat je eigenlijk
maar een snotneus bent". v
Tijdens mijn eerste nacht in Ghana heb
ik uren liggen luisteren naar het ge
krijs van jankende wilde honden en
de doffe eentonige dreun van de drums.
De drum is het medium van de dialoog
in Ghana. Heeft de Kerk het juiste
medium al wel gevonden?
A. THEUNISSEN
ADVERTENTIEI
munHRRDT'S
HOOFDPIJN
Eplgonenmuziek kan alleen voortbestaan bjj de gratie van bovcn-middelmatige ver
tolkingen. Dat bleek gisteravond weer eens toen in het Congresgebouw het Resi
dentie-Orkest onder leiding van Bohumil Gregor een lans brak voor muziek van zijn
nu niet meer voor export geschikte landgenoot Vitezslav Novalc en daarna Jan Wijn
begeleidde in het tweede pianoconcert van Camille Saint-Saëns. Deze beide stukken
staan of vallen met de vertolkingen, maar toen na de pauze Mathis der Maler van
Paul Hindemith werd gegeven, sprak de muziek veel sterker aan, ook al was de
weergave, hoewel bezield, technisch en qua klankafwerking lang niet altijd ideaal.
Eerst dan Novak, en wel diens in 1902
geschreven symfonische gedicht ,,In de
Tatra", dat wil zeggen: muzikale be
spiegelingen over tochten in het Tsjechi
sche gebergte van die naam. Novak, die
een grote binnenlandse betekenis heeft
gehad als pedagoog en stimulator, ken
de zijn vak door en door. Dat bewezen in
de gisteravond gespeelde compositie de
perfecte vormbeheersing en de kundige
orkestbehandeling. Maar als kunstenaar
vermocht Novak weinig meer dan na
vertellen wat belangrijker hoogroman-
tlci reeds markanter hadden verteld.
Voornamelijk door de muzikale gemeen
plaatsen maakte het gespeelde symfo
nische gedicht een nogal langdradige in
druk en vermocht het niet de aandacht
vast te houden. Dat zou misschien nog
wel het geval zijn geweest als de vertol
king ongewoon suggestief was geweest,
maar dat was zij niet.
Bij Saint-Saëns lagen de papieren an
ders. Ook hij was een epigoon maar hij
was wellicht ,,de tanlentvolste onder de
epigonen"zoals wel eens aardig is op
gemerkt. Het tweede pianoconcert, dat
deze man (die zelf van zijn vroegste
jeugd tot op tachtigjarige leeftijd als con
certpianist op de podia verscheen), heeft
ondanks zijn artistieke oppervlakkig-
die hij nodig had, en zij slaagden daarin
redelijk wel al was nu en dan een gro
tere souplesse vereist dan beschikbaar
bleek te zijn.
Tenslotte de symfonie Mathis der Ma
ler, die Paul Hindemith in 1934 als zelf
standig werk plaatste naast zijn gelijk
namige opera over Matthias Grünewald,
1 de schilder van het Isenheimer Altaar
Hindemith werd om zijn composities die
hij vóór deze symfonie en vóór deze ope-
I ra scchreef. voor een nieuwlichter versle
ten, maar de geschiedenis heeft hem in-
tussen in het juiste perspectief geplaatst.
Hoe nieuw zijn muziek de luisteraars des
tijds ook in de oren klonk, thans beseft
iedereen dat deze muziek op traditionele
grondslagen rust. Zelfs de samenklank
j is nauwelijks meer brutaal, laat staan
nieuw. Met dat al is Hindemiths ^muziek
naar ons oordeel bepaald geen epigonen-
muzlek. Daarvoor is de inventie, de me
lodische zowel als. de ritmische en de
harmonische, te origineel, en daarvoor
is vooral de zeggingskracht te intens en
te oorspronkelijk.
Gregor voelde zich kennelijk met de
ze muziek nauw verbonden. Zowel in 't
prachtige Engel Konzert als in de schrij
nende tragiek van de Grablegung en de
mysterieus-picturale verbeelding van de
beproeving van de Heilige Anthonius
wist hij het orkest tot beeldend musice
ren te bewegen. Ook al was de techni
sche afwerking niet altijd feilloos, en al
had er aan de klankkarakteristiek bij
de voorbereiding meer aandacht besteed
kunnen worden, toch was dit de beste
uitvoering die wij tot nu toe van Gregor
hoorden.
Een half volle zaal toonde zich jegens
alle uitvoerenden bijzonder erkentelijk.
Ks.
in succesvolle opvoering
door Nederl. Operastichting
heid zelfs nu nog (het werk dateert uit
186S) een aanstekelijke aantrekkelijkheid.
In het idioom en in de briljante instru
mentale virtuositeit van zijn dagen had
Saint-Saëns kennelijk toch een eigen ma
nier van werken, een manier die zich
kenmerkte door een elegante zwier, een
spirituele aanpak.
Het is voor een Nederlandse pianoso
list niet gemakkelijk zo'n werk, dat tech
nisch erg hoge eisen stelt, te verkopen zo
als 'n Frans artiest dat zou doen, maar
men moet erkennen dat Jan Wijn zijn
partij uitstekend beheerste en heel knap
reliëf gaf en dat de lastige materie hem
niet verhinderde levendig te musiceren
Dirigent en orkest deden hun uiterste
best hem de achtergrond te verschaffen
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Minister Beernink heeft
bet met zijn politieke ongelukkige op
merkingen over de „hardere lijn van 't
kabinet" de laatste dagen in de tweede
Kamer wel geweten. De kritiek is hem
dinsdag en woensdag bij de algemene
politieke beschouwingen niet gespaard ge
bleven. Zelfs zijn vrienden in het chris
telijk geloof de K.V.P.-er Schmelzer en
de AR-fractievoorzitter mr. B. Biesheu
vel hebben hem op zijn ziekbed van-
alt de Tweede Kamer zeer onvriende
lijke woorden toegevoegd- Mr. Biesheu
vel zei gistermorgen, niet meer of min
der dan dat hel parlement serieus ge-
awnen wil worden, dal minister Beer
nink dergelijke harde opvattingen niet
mag bezigen cn dat zoiets blijk geeft
Van een foutieve mentaliteit.
„Het kabinet moet niet denken, dat er
in Nederland geen politiek alternatief
te vinden is. Daarin vergist het zich
zeer sterk- Er is namelijk wel een al
ternatief: namelijk verkiezingen. De A.R.
zou morgen al, wanneer dit nodig -is,
aan de verkiezingen kunnen beginnen.
Zelfs zeer opgewekt", aldus de A.R.-
fractievoorzitter. wiens woorden tegen- i
woordig in de Tweede Kamer telkens j
weer gewikt en gewogen worden op hun
werkelijke politieke betekenis. Hij blijft
met zijn partij immer de aantrekkelij
ke partner voor de groep van achttien
en voor hel PAK: het zogenaamde pro
gressieve akkoord.
De fractievoorzitter van de A.R. wees
de uitlatingen van minister Beernink
(later voor de radio nog eens herhaald
door minister president De Jong zelf),
dat er geen alternatief in Nederland 5
zijn voor dit kabinet met één korte be
weging van de hand. „De ministers schij
nen dit elkaar de laatste tijd steeds maar
weer aan te praten", zei hij. „Maar la
ten ze wel bijzonder voorzichtig zijn met
deze gedachten. Er is namelijk wel «en
alternatief', herhaalde nar. Biesheuvel
Toekomstkleding. Links een uit één stuk gemaakt tricot jumpsuit wan d«
Zweedss ontwerper Sighatên H err gard. Rechts een donkergroen fluwelen
kostuum van 6e Neder Lorde e ontroer per Gils, dat zowel door dames alt heren
gedragen kan worden.
Meer dan 110 jaar na de première te
Parijs heeft gisteravond in het Haagse
Circustheater onder auspiciën van de Ne
derlandse Operastiching weer een opvoe
ring van Gounods „Faust" op tekst van
Jules Barbier en Michel Carée plaats
gehad. Sinds 1S69 een grande opera",
toen de componist de parlandiin het
werk door recitatieven verving en tevens
de bekende balletmuziek inlaste. Daar
voor moest het zich met de betiteling
..opera comique" tevreden stellen, in
Frankrijk de gebruikelijke benaming voor
een muziekdramatisch werk, met een af
wisselend gesproken en gezongen tekst.
De belangstelling bleek nog steeds bij-
i zonder groot, al het hypennodernisme van
I onze tijd ten spijt. De zaal was werkelijk
I stampvol
En de opvoering bleek terecht succesvol.
Men had voor de vier hoofdrollen zeer
goede krachten aangetrokken. Stuk voor
I stuk fraaie vocalisten, tevens acteurs en
actrices van behoorlijk formaat.
Wat kernmateriaal betreft spande Te
resa Zytis-Gara de Marguerite Poolse
van geboorte en verbonden aan de opera
van Diisseldorf, wel de kroon. Jammer,
dal zij in en vóór de verleidingsscène niet
een wat prillere indruk maakte, zij leek
wat uiterlijk en gedragingen betreft al een
wat rijpere vrouw. Later kwam zij echter,
vooral in haar wanhoop over de gevolgen
van haar misstap en in haar halve waan
zintoestand tot indrukwekkende prestaties.
Zij bezat een uitstekende partner iu
Franco Bondsolli. een tenor, zoals we er
tegenwoordig zelden een horen, bovendien
een vlot en soepel acteur, speciaal ln zijn
creatie van jeugdige veroveraar.
Iets minder geslaagd vonden wij Boris
Oanneli onder meer opgetreden onder
Von Kara jan, Bernstein. Krips en Gdvilini
in zijn typering van Mefdstofeles. Hij
miste iets te zeer het cynisme van deze
figuur. Maar wat een welluidende bariton
en een gemakkelijkheid van bewegen. Ook
Robert Massard. ons reeds bekend uit
1' Heure Espagnol bij de Nederlandse
Operastichting, moet wat zijn vertolking
van de Valentijnrol betreft met ere ge
noemd worden. En ook de kleinere par
tijen: de Marthe en Wagner waren bij
'•esp. Elsa Leoni en Tom Ha en en in goede
handen
Jammer dat onze landgenoot Simon
Britse kapitein
door Chinezen
vrijgelaten
HONGKONG (Reuter) China heeft
opnieuw een Engelsman, koopvaardij
kapitein Peter Will, vrijgelaten. HIJ is
vandaag reeds in Hongkong gearriveerd.
Will was de gezagvoerder van het
vrachtpassagiersschip Kota Raya en
werd 3 juli vorig jaar te Tangkoe ge-
Naar wordt aangenomen, worden op
j het ogenblik nog zeven Engelsen ln China
vastgehouden.
Sedert 4 oktober heeft China zet Brit-
|too vrijgelaten.
van der Geest, die over zulk een mooi
blinkende, liohte tenor beschikt, zo weinig
maalde van de hem toebedeelde Siebel-
partij. Siebel is toch geen schutterige
knaap?
De regie moest rondweg uitstekend wor
den geacht. Een ieder wist zijn plaats en
bij het optreden en masse ran koren en
figuranten verliep alles evenwichtig, vlot
en ordelijk.
Wat de decors betreftHier had Nicolaas
Wijnberg de uiterste soberheid betracht.
Hij had de plaats en omgeving van het
gebeuren, laten we zeggen, min of meer
schematisch voorgesteld.
Misschien waren er in de zaal aanwezi
gen. die het liefelijke rozentuintje met de
smalle paadjes vóór Marguerites huisje
misten, maar ais geheel was hierdoor op
het toneel een enorme ruimte ontstaan,
verrukkelijk voor actiemogelijkheden van
de executanten.
Dirigent Louis Froment. ook geen on
bekende bij onze operastichting, 'leidde de
voorstelling uitstekend. Hij had een stevig
contact met acteurs en instrumentalisten.
Na een wat slappe ouverture kwam de
gang erin.
Het. Amsterdams Philharmonisch Orkest
betoonde zich opmerkelijk volgzaam en
gedisciplineerd.
Het Nationaal Ballet, dat de dansen
verzorgde, werd voor de niet geringe pres
taties van zijn dansers en danseressen
door het publiek luide toegejuicht.
Uitbundig enthousiast applaus, zowel na
de voorstelling als bij open doek. waren
het bewijs, dat de opvoering bijzonder
in de smaak viel.
Vrijdagavond vindt een herhaling plaats
met onze landgenoten Marco Bakker en
Bert Olsson reep. Mefdstofeles en Valentin.
J.W.
UTRECHT «ANP De organisatoren
van de actie voor de werkende jeugd heb-
Den bekendgemaakt, dat minstens drie mi
nisters de werkende jongeren, die op 1 no
vember in Den Haag hun eisen naai- vo
ren .komen brengen, te woord zullen
staan. Tot nu toe hebben de ministers
Veringa van Onderwijs en Wetenschap
pen: Rooi vink van Sociale Zaken en Volks
gezondheid, en Klompe van Cultuur". Re
creatie en Maatschappelijk Werk laten
weten, dat za] aanwezig zullen zijn op .de
dag van de werkende Jongeren."
Over de mogelijkheden van een gesprek
met de Tweede Kamer of bij voorbeeld
Kamercommissdee. zijn nog gesn defirvi-
14 eve gegevenj bekend
De Nederlandse sportwereld Is net
een emmer die steeds overloopt. De
ene kwestie na de andere druppelt
over de rand. Kwesties in de judo
wereld. in de atletiekwercld. in het
groepje dat zwemt, in het exclusieve
domein van de scheidsrechters. De
bonden die kans zien buiten affaires
te bleven, mogen zich terecht fier op
de borst kloppen. Het zijn er nie
bar veel. Klaverjassers, dammers en
schakers bijvoorbeeld houden zich
doorgaans nogal rustig. Dat zijn dan
ook mensen die mei hun hersens
En dan weer de affaire-Cruyff, die
eensklaps zo nodig aan zijn toekomst
moet denken. Hij is dan ook al t\
entwintig en dan loopt een voetbal
carrière. zo zal Cruyff denken, ten
einde. Hij wil nog wel enige jai
liefst in Italië, voetballen maar wa
enige jaren. Zo om. Cruyff heeft zich
vast wat georiënteerd in Italië dat
toev allig ook fraaie schoenen verkoopt.
En een drukbezette voetballer die
moet trainen, model staan voor
tapijtfabriek, winkeltjes moet openen
en dat allemaal voor de image c
vooral voor de bankrekening ve
Cruyff en dan ook nog moet voet
ballen, moet er een paar dagen
gewoon afknijpen. Helaas vielen die
dagen precies in de periode wa
het mist en waarin het Nederlands
elftal zich voorbereid op een belang
rijke interland. Er zijn mensen
altijd pech hebben- Cruyff is ei
een. Vliegtuig missen, training i
sen, interland missen- Toch jam:
Hij kon immers niet ge-mist worden.
Kessler dacht er anders over- Voor
hem geldt: ..We hebben geen mensen
nodig die menen onmisbaar te zijn"-
Wie de schoen past. Dag Cruyff
Cr
yff.
Medisch bulletin over de gezond
heid van Zijne Excellentie de minister
van Binnenlandse Zaken, mr H. K. J.
Beernink
Uehe, Uche
„De patiënt zal gedurende zijn verdere
levensperiode met ziekte blijven kam
pen. Regeringsziekbed werd vann
gen door insiders opgemaakt. Er is
geen alternatief".
Uit welingelichte kringen vei
men we. dat de ziekte, waaraan mi
nister Beernink lijdt, besmettelijk in.
Het kabinet is gewaarschuwd. TUdens
hel spoedberaad van het kabinet is
iedereen gevaccineerd. Het Kamerlid
Van Dis heeft schriftelijke vragen ge
steld.
Kamerlid Kronenburg (ex-Boeren
partij!: „Den Uyl van de P.v.d.A. is
eigenlijk Lowieke de vos. Hij is dol
op lekkere hapjes (meer staatsuitga
ven), maar daarvoor moeten dan eerst
de kippen die de eieren leggen opge
geten worden". Een uitsmijter.
Bedrijfschap Horeca komt met een
(vrijvvilligc)hotelclassificatic. Nog ob
jectief ook. De ANWB past liever sub
jectieve normen toe. Dan kan je ten
minste nog eens met de beddevering
ritselen. Maar dan wel eerst uitpro
beren.
Affaire-Frans Derks, de scheids
rechter die zo veel, voor sommige
mensen, vervelende kreten in zijn
mening doel. Hogerhand besliste dat
hij niet o de t-v.-buis in debat mag
gaan met Leo Horn, die ook al niet op
zijn mondje is gevkllcn. Dat had een
lekue uitzending kunnen worden.
Maar er is zo veel leuks op de buis,
zeggen ze. En waarom zou je nou nog
eens extra tegen de sportwereld gaan
aanschoppen. Daar zorgen ze zelf wel
voor de spelers. Het is me het (sport)-
wereldje wel.
Nikita Kroets.iev heeft onlangs e
sauna besteld. Nu wil koning Boude-
wjjn er ook een hebben. Zo gezet is de
Belgische vorst (och niet? Zeker on
derlinge sympathieën.
Minister Beernink heeft door mid
del van een ledig sigarekistje de Ka
mer en de rest van Nederland bedankt
voor de vele fruitmanden, bloemen
hartelijke woorden, in het bijzonder
van de heren Biesheuvel en Den Uyl.
Ons lichaam is tivaalfeneenha.lv*
gulden waard. Dit hebben Franse
medici geconstateerd Zij hebben de
waarde van de grondstoffen, loaarvtt
het menselijk lichaam bestaat,
gekomen. De opwaardering van het
opgeteld en zijn tot deze koersbepaling
menselijk lichaam ligt dus in handen
van onze tandartsen.
