,De
Jrie
an
reda"
AANDELENMARKT IN HERSTEL
:EN NATIONAAL MONUMENT WAAROP WE ONS KUNNEN UITLEVEN
„Ze hebben
recht op
zekerheid"
EVANGENIS-
ALMOEZENIER
VERHEYEN:
„Rekening
is vereffend"
MIJNS
l* INZIENS
;ATERDAG 23 AUGUSTUS 1969
DE LEIDSE COURANT
Mr. F. J. G. baron
van Voorst tot Voorst:
(Van e
erslaggevers)
DEN HAAG twee magistraten die
na de bevrijding nauw betrokken zijn
geweest bij de berechting van Duitse
en Nederlandse oorlogsmisdadigers,
staan gunstig ten opzichte van een
eventuele in vrijheidstelling van de
drie levenslang gedetineerden van Bre
da, Fischer, Aus der Fünten en Ko-
tala.
De procureur-generaal bij het Haagse
gerechtshof, mr. B. J. Besier. heeft in
dertijd als advocaat-fiscaal van het
bijzondere gerechtshof te Amsterdam
de doodstraf geëist tegen Aus der Fün
ten en Kotalla. Hij herinnert zich de
eerste zaak niet nauwkeurig meer, maar
wel die van Kotalla.
Mr. Besier was bij de rechtszitting
aanwezig, hetgeen op hem „een onver
getelijke indruk" heeft gemaakt. Over
het voor en tegen van een eventuele in
vrijheidstelling van Aus der Fünten en
Kotalla heeft hij zich nog geen afgerond
ambtelijk oordeel gevormd.
Persoonlijk vindt hij wel, dat deze oor
logsmisdadigers niet koste wat koste
gevangen behoeven te worden gehou
den, maar hij meent wel dat ze dan
ook geen uur langer dan nodig is in
Nederland mogen blijven. Mr. Bcsier
wil daarbij rekening houden, met de
inzichten van 'n jongere generatie voor
wie de oorlog en zijn gevolgen geen le
vende werkelijkheid is geweest.
De vroegere waarnemcnd-advocaat-
fiscaal bij de bijzondere raad van ca-
satie waarvoor de bezettingszaken in
hoger beroep dienden mr. F. J. G. ba
ron van Voorst tol Voorst denkt er nog
milder over. De persoonlijke mening
van deze advocaat-generaal bij het bij
zondere gerechtshof luidt dat „de re
kening vereffend is" en dat men op
gronden van rechtvaardigheid en doel
matigheid deze laatste drie gedetineer
den in vrijheid moet stellen. Mr. Van
Voorst tot Voorst kan zich overigens
de zaken tegen Fischer en Aus der Fün
ten, waarin hij bevestiging van het
vonnis van het hof vorderde, niet meer
herinneren.
Mr. F. J. G. Baron van Voorst tot
Voorst, advocaat-fiscaal bij de bijzon
dere raad van cassatie.
KotallaAus der Fünten en Fischer hu-n levenslange gevangenisstraf uitzitten.
(Van een onzer verslaggevers)
3REDA „Het is ons duidelijk, waarom Aus der Fünten, Fischer en
Cotalla indertijd zijn veroordeeld en gevangen gezet. Maar niet, waarom
litgerekend deze drie na 24 jaar nog in de koepel zitten. Als het de aller
grootste oorlogsmisdadigers waren geweest zouden we ons bij de gang
zaken kunnen neerleggen, nu niet. Alle andere oorlogsmisdadigers, die
lier gevangen hebben gezeten, Duitsers zowel als Nederlanders, hebben
jratie gekregen. Sommigen zelfs driemaal."
.De commissie is volkomen willekeu-
ig gaan gratiëren. Soms zelfs werkte
zij de verzoeken in alfabetische volg-
irde af. Men is er om een of andere
uistere reden mee gestopt, terwijl
een tiental oorlogsmisdadigers
overgebleven. Zij hadden wel
•ratie gekregen van de doodstraf in le
venslang, maar niet van levenslang in
voorlopige invrijheidstelling, zoals alle
nderen. Tenslotte zijn deze drie over-
ebleven, waarom juist zij? Zelfs de
/an de drie van Breda bevinden
ich al geruime tijd op vrije voeten".
tuur recht
Nu vragen we om puur Nederlands
echt, een recht, dat wil dat levens-
ng 20 jaar betekent. Dat is hier ook
tijd het geval geweest. Ook ten aan-
Duitsërs, maar waarom piet
dit
pit zeggen de heer Y. Postma, direc-
an de r.-k. reclassering, afdeling
ï'eda en gevangenisaalmoezenier A.
ferheyen, de twee grootste pleitbezor-
'oor vrijlating van de drie van
reda. Niet uit medelijden, maar uit
iet oogpunt van rechtsgelijkheid.
Ik zal u zeggen, waarom ik me zo
lachteloos voel. En nachten wakker
aldus aalmoezenier Verheyen.
Drie jaar geleden is de laatste Ne-
rlandse politieke delinquent voorwaar-
elijk vrijgelaten. Een leraar moderne
Ellen, die steeds principieel had gewed-
[erd gratie te vragen, die een volko-
gebrek aan schuldbewustzijn de-
ïonstreerde en geen enkele moeite
am uit de gevangenis te komen,
ntegendeel: hij wenste pas te gaan
aan een reeks voorwaarden zou
lijn voldaan. Hij eiste van het rijk
uitkering van 6.000 gulden, moest
letzelfde werk voor rijkswaterstaat,
at hij al jaren in de gevangenis deed,
laarbuiten ook kunnen blijven uitvoe-
i wilde bovendien weer terug
le provincie, waar hij in de oor-
og had huis gehouden.
Hij was in het noorden van Nederland
een hoge SD'er, en „Polizei angestell-
ter". Het geld kreeg hij. Maar een
oorlogsmisdadiger kan niet in over»,
heidsdienst werken. Ook daarvoor vond
men echter een oplossing. Waterstaat
kon het werk aan een particulier uit
besteden, hetgeen dan ook prompt ge
beurde. De bewuste man is zijn werk
blijven doen. Justitie verbood hem al
leen in het noorden van het land te
komen", aldus het relaas van aalmoe
zenier Verheyen. „Begrijpt u nu dat-
wij niets snappen van zulke „recht
vaardigheid"? Als dit kan, waarom
krijgen die drie Duitsers dan geen
gratie? Geef ze in ieder geval zeker
heid. Daar hebben ze recht op. Laat
de justitie zich uitspreken: „Jullie zijn
ons nationaal symbool van de slecht
heid van de Duitsers en de goedheid
van de Nederlanders (want daar komt
het in ons oog op neer), of „Jullie
kunnen gaan".
Enkele jaren geleden is er in vertrou
welijke rapporten over de (toen riog)
„Vier van Breda" gesteld, dat er geen
moment aan behoeft te worden getwij
feld, dat zij wanneer ze ooit in vrij
heid worden gesteld niemand last
zullen geven. In de gevangenis hebben
zij zich tot nu toe zonder uitzondering
behoorlijk bedragen. Ze zullen ook zon
der wrok tegen het gevangenisregime
Geen politiek
Het is uitgesloten dat deze mensen
ooit nog de kans krijgen dingen te
doen, die zij hebben gedaan. Zij zou
den persoonlijk er ook niet meer
toe in staat zijn en het niet willen",
aldus het rapport. Aalmoezenier Ver
heyen voegt eraan toe: „Ze hebben
van politiek hun buik en alles wat ze
hebben vol. Ze zeggen ook dat ze de
mening van het Nederlandse volk kun
nen begrijpen".
De heren Postma en Verheyen zijn en
kele jaren geleden naar Duitsland ge
weest om zich te oriënteren over even
tuele repercussies op een mogelijke te
rugkeer van de drie in Duitsland. „We
wilden onder meer nagaan of ze wel
licht als helden zouden worden ver
eerd en we waren benieuwd of er bij
de kinderen van Aus der Fünten mis
schien iets van een nieuwe Hitlerjugend
was te ontdekken. Wij hebben in Bonn
met regeringsvertegenwoordigers ge
sproken. Met de vrouwen van de ge
vangenen, met burgemeesters, geeste
lijken bij het gevangeniswezen enzo
voorts. Ons werd van alle kanten ver
zekerd dat men niet eens blij zou zijn
met de komst van de „Drie van Bre
da". Dat slaat niet op de families in
Duisburg en Bigge. Men wil ook garan
deren dat déze lieden niet met gejuich
zullen worden ontvangen en zelfs borg
staan voor een geruisloze ontvangst.
Zoon van Aus der Fünten is een prin
cipiële dienstweigeraar. Hij heeft vrij
stelling gekregen. „Mijn vader zit in
de gevangenis wegens uitvoering van
dienstopdrachten", zo stelt hij. Het ge-
val-Lages heeft inmiddels ook bewe
zen, dat dergelijke zaken in Duitsland
zonder fanfares kunnen worden afge
werkt", aldus de heer Postma. Hij
zegt met de heer Verheyen dat het
voor een psycholoog „erg interessant"
zou zijn eens uit te zoeken, waarom al
le schuld juist op de drie nog gevan
gen zittende Duitsers wordt afgewen
teld. „Een beklemmende vraag", zo
zegt de gevangenisaalmoezenier.
rouw kan tonen?". Het wordt de levens
langen de laatste jaren nog moeilijker
gemaakt. Door de wetenschap, dat hun
chefs al geruime tijd op vrije voeten
zijn. „Ze voelen zich als underdogg
waarop het Nederlandse volk de da
den van alle Duitsers afreageert", zegt
de heer Postma.
In de Bredase gevangenis weet men te
vertellen, dat Joseph Kotalla (60) nooit
een lieverdje is geweest. Officieel was
de Waffen SS'er administrateur van het
kamp Amersfoort. Hij was een fanatiek
Nazi. In Polen is hij bijzonder „ijverig"
geweest. Hij had daar iets „goed te
maken": zijn vader werd door de Po
len geëxecuteerd. Hij is tijdens en na
de oorlog verschillende malen opgeno
men geweest in een zenuwinrichting.
Hij is getrouwd en heeft geen kinde-
SD'er is nog maar enige jaren „be
vrijd" van het toezicht van zijn chef
Willy Lages. Ook tijdens de contacten
die de vier Duitsers met elkaar in de
koepelgevangenis hadden, stond Lages
namelijk nog steeds duidelijk boven de
overige drie. Aus der Fünten spreekt
inmiddels heel goed Nederlands en stu
deert. Hij heeft zich bekwaamd in het
koksvak. Hij werkt dagelijks in de keu
ken van de gevangenis. Elk pollepel
tje hangt op zijn plaats. Aus der Fün
ten is getrouwd en heeft twee kinde-
Niets verkeerd
Berouw
Hans Fischer (67) heeft het in het Duit
se leger niet verder gebracht dan ser
geant, hij had in de oorlog de functie
en is het prototype van iemand die
zich „waar wil maken". In Breda
heeft hij meermalen verteld, volkomen
overtuigd te zijn van het feit, dat hij
niets verkeerd heeft gedaan. In de tijd
dat de Duitsers op het punt stonden
te capituleren, was hij met vakantie in
Duitsland. Dwars door de linier heen
spoedde hij zich naar zijn bureau in
Den Haag. Daar wachtte hij totdat hij
zou worden gearresteerd. Hij was er
van overtuigd na een korte krijgsgevan
genschap naar huis te kunnen terug
keren. Aalmoezenier Verheyen: „hij
maakt nu in de gevangenis gangen
schoon met dezelfde ijver als waar
mee hij in de oorlog heeft gewerkt.
Ik geloof weinig Duitsers als ze zeg
gen: „ich habe es nicht gewuszt".
Maar hem wel. Hij was en is feitelijk
nog beperkt van memorie. Achteraf
zegt hij, dacht u dat als ik alles geweten
had, ik aan de oorlog zou hebben
meegewerkt? Zelfs de joodse raad
werkte toch mee?"
nier hadden we wellicht iets meer van
die Duitsers en hun mentaliteit kunnen
weten. Nu hebben we hun alleen tel
kens de hoop op gratie gegeven. Hel
is daarbij onmenselijk dat de justitie
soms pas na vier jaar antwoordde. In
feite was dit niet de kwestie van justi
tie, maar van politiek".
De psychische gesteldheid van de
„Drie van Breda" wordt steeds slech-
ted Vooral Kotalla is er niet best aan
toe. „Ze raken volkomen ontluisterd,
die mensen functioneren niet meer in
het uitzichtloze van deze kunstmatige
opsluiting. Ieder ander zou het al niet
hebben uitgehouden", zegt de heer
Postma.
„Ze hebben het gevoel dat ze meer
boeten voor Duitsland dan voor zich
zelf en dat die Duitse schuld op hen
persoonlijk wordt uitgeleefd, en dat
maakt het moeilijk voor hen. Zij zien
zichzelf duidelijk in een verbonden
heid met anderen, die ook en soms
evenzeer een rol in het spel speelden,
maar die in vrijheid werden gesteld of
een lichtere straf kregen", zo vertolk
ten de heren Verheyen en Postma het
gevoel van de drie Duitsers.
„Nederland heeft er een publiekzaak
van gemaakt. Een nationaal monu
ment. waarop we ons kunnen uitleven"
„ik heb vaak gedacht: ik schei ermee
uit, ik ga weg uit de gevangenis",
zo vertelt aalmoezenier Verheyen.
„Maar die drie hebben recht op mijn
aanwezigheid en steun. Ik sla het Ne
derlandse recht nog steeds hoog aan".
A. Verheyen, gevangenisaalmoezi
lijn land
Bekend is het verhaal over Fischer
dat hij vatenmagnaat Van Leer op
last van hoge Duitsers naar Spanje
moest wegbrengen. Hij kweet zich als
gewoonlijk nauwgezet van zijn taak.
Bij de Spaanse grens bood Van Leer
Fischer aan het hem mee te gaan. „Ik
bied je een goede post aan". Waarop
Fischer zei: „Mijn land is in oorlog,
het rekent op mij".
Volgens ingewijden zijn Fischer en
Aus der Fünten „tuchtige" lieden, voor
wie (nog) „befehl ist befehl". We vra-
.-fc. gen het aan aalmoezenier Verheyen.
„ja", zegt hij, „maar het is te begrij
pen, na hun gevangenzetting zijn ze met
een schok tot de ontdekking gekomen,
dat ze een duivels systeem met al hun
krachten hebben gediend. Maar het is
natuurlijk niet zo dat ze er alleen mee
te maken hadden en daarop schijnt
het Nederlandse volk het langzamer
hand te willen aansturen. Ze waren
Duitse schakels in het spel dat door an
dere Duitsers, maar ook door Neder
landers, werd meegespeeld".
„Hun houding is totaal geconserveerd,
ingeblikt binnen de muren van de koe
pel", zegt de gevangenisaalmoezenier.
De heer Postma sluit hierop aan met:
„Nederland heeft ook nooit serieuze
pogingen gedaan om hen psycho-the-
rapeutisch te behandelen. Op die ma-
Vier ton bij
bank verduisterd
EINDHOVEN (ANP). Btf een interne
controle, uitgevoerd in opdracht van de
directie van de Eindhovense Nutsspaar-
bank, is vastgesteld, dat de beheerder van
het bijkantoor van deze bank in Strijp,
de 42-jarige Eindhovenaar F. T. M. T.,
gedurende een reeks van jaren ernstig
heeft gefraudeerd. In totaal wordt een
bedrag van drie tot vier ton vermist. Dit
bedrag kan nog stijgen.
De beheerder is aangehouden en zal
maandag voor de officier van justitie in
Den Bosch worden geleid. Hij heeft een
bekentenis afgelegd. De verdachte zegt
het ontvreemde geld in zijn huishouden
hij heeft een vrouw en drie kinderen
te hebben opgemaakt. Er is niets van
terug gevonden. De verdachte leidde een
rustig leven zonder uitspattingen. De
fraude moet op zeer geraffineerde wijze
zijn uitgevoerd.
(Vein c
e financiële medewerker
AMSTERDAM Op de Amsterdam
effectenbeurs hebben deze week de
andelenkoersen een herstel te zien ge-
Over het algemeen genomen
en de koersen belangrijk boven
Je laagste prijzen van dit jaar te lig-
i. Voor velen kwam de stijging als
verrassing. Op de beurs lopen na-
ïelijk veel mensen die verwachten
lat de koersen nog lang niet op hun
dieptepunt staan.
het begin van deze week vonden zij
un in het kwartaalbericht van het in
liet begin van dit jaar geïntroduceerde
Vmro-Pierson Fund. Uit dat rapport
ileek onder meer dat de beheerders
an het fonds ruim 28 procent van het
ermogen niet hadden belegd. Van het
'ermogen van f64,5 miljoen werd 18
miljoen in liquide vorm aangehouden.
Jit deze cijfers werd afgeleid, dat
iok het bestuur- van de Amsterdam-
totterdam Bank op korte termijn geen
lelangrijke koersverbetering tot stand
liet komen. Uit de uitgifte van de 8
irocent obligaties tén laste van de-
elfde bank kon reeds worden gecon-
ludeerd dat Nederlands tweede bank
'P korte termijn geen ndemenswaardi-
;e daling van de rente verwacht. De
lelangstelling voor deze lening afge-
open dinsdag kon tegen de koers van
~9'/s procent worden ingeschreven op
40 miljoen obligaties Amrobank
s bijzonder groot geweest. Het totaal
fan de inschrijvingen was zodanig dat
nen zich mag afvragen of de bank de
narkt wel goed heeft beoordeeld. De
lelangstelling voor de obligaties lcwam
vooral van buitenlandse zijde, waarbij
de naam van de debitrice een grote rol
leeft gespeeld. De animo voor de le-
ïing ging niet gepaard met een koers-
ïerstel op de obligatiemarkt. Maandag
:owel als dinsdag gaf de obligatie-
markt een vrij flauwe stemming te
die woensdag omsloeg in een her-
waarvan vooral de hoogrentende
eningen profiteerden. Donderdag vond
weer een licht e afbrokkeling plaats. De
koersdalingen kwamen bij vrij geringe
omzetten tot stand en ook de stijging
VAN WEEK TOT WEEK
voltrok zich zonder dat er grote om
zetten werden geregistreerd. Per sal
do ligt de obligatiemarkt er nog
uiterst ongeanimeerd bij en zolang een
duidelijke verbetering uitblijft houden
vele beursbezoekers een verdere da
ling van de aandelenkoersen voor mo
gelijk. In het midden van de week cir
culeerden er opnieuw geruchten over
een nieuwe lening van de Bank voor
Nederlandse Gemeenten. Volgens de
beurs heeft de bank reeds een achter
stand bij de uitgifte van obligaties van
f400 miljoen. Behalve dit bedrag zou
de bank nog wel enkele honderden
miljoenen meer kunnen gebruiken om
aan de behoefe van de gemeenten te
kunnen voldoen en heeft niet in de laat
ste plaats de staat ook nog het een en
ander nodig. Als de andere aspirant
gegadigden buiten beschouwing wor
den gelaten zou de overheid globaal ge
nomen ongeveer f 1 miljard kunnen ge
bruiken. Met deze cijfers in het achter
hoofd wil de beurs niet geloven dat er
een daling van de rente voor de deur
VERRASSING UNILEVER
Unilever heeft bij de publicatie van
de kwartaalcijfers voor een verras
sing gezorgd. Het waren niet de cij
fers waaruit blijkt dat ondanks een
stijging van de omzet met, circa 10
procent de winst per aandeel van no
minaal f 20,daalde van f 6,55 tot
f 5,77 over de eerste zes maanden
van het nu lopende jaar. Het positieve
element in de cijfers was de toelich
ting van het bestuw van het Vnüawv-
concern. De eerste resultaten van de
hoge uitgaven die met de introductie
van nieuwe wasmiddelen in vele lan
den gepaard gaan zijn waarneembaar,
is meegedeeld. Deze tendens en de
stijging van de omzet zullen een stij
ging van de winst tot gevolg hebben.
„Deze verhoging, die naar wij ver
trouwen in de winst over het tweede
halfjaar tot uitdrukking zal beginnen
te komen, wekt voor 1970 betere ver
wachtingen", aldus Unilever. Het is
naar wij menen de eerste prognose,
een voorspelling die naar mag worden
verondersteld aan de „veilige" kant
is gehouden. Het jaarverslag van de
EMS is ook weer verschenen. Uit hel
verslag blijkt dat de moeilijkheden
nog niet tot het verleden behoren. Er
wordt een hogere winst verantwoord
waartegenover f 15 miljoen vermo-
gensverlies staat. Hierdoor gaat het
vermogen per saldo met circa f 11,8
miljoen omlaag. De honorering van
de beurs was een reactie van f 2,
lot f 29,Woensdag 3 september ko
men de aandeelhouders weer bijeen
in de Kurzaal. Velen zullen er dan
waarschijnlijk weer naar voren ko
men om blijk te geven van hun on
vermogen om een zakelijke discussie
te voeren.
De eerste reactie van de beurs op de
cijfers van Philips was redelijk
gunstig. Nada bekend was geworden
dat de winst over het tweede kwartaal
evenals over de eerste drie maan
den van dit jaar met 16 pet. is
toegenomen ging de koers omhoog tot
boven de f 64.Per aandeel van
f 10,heeft Philips in de eerste zes
maanden een winst behaald van f 1,68
tegen f 1,43 over dezelfde periode van
1968.
Op de lokale markt waren deze week
de verzekeringsaandelen en de uitge
versfondsen favoriet. Van de uitge
vers gaf Elsevier een scherpe koers
stijging te zien en gingen de noterin
gen van de andere fondsen in deze sec
tor in mindere mate omhoog. De her
nieuwde animo voor deze aandelen
volgt mogelijk op de publikatie van
de ftieiebeaprekingen van Khwer met
Zomer en Keuning. De vaste stem
ming voor de verzekeringsfondsen is
mogelijk een gevolg van de gunstig
genoemde cijfers in. het fusieprospec
tus Delta-Nedlloyd. De fondsen die de
ze week geleidelijk een forse winst
opbouwden wai-en AKU en Koninklijke
Zout. Naarmate de publikatiedatum
van de cijfers van beide concerns
dichterbij kwam gingen de noteringen
in versterkte mate naar boven. Voor
al wat betreft AKU waren de ver
wachtingen hoog gespannen. De winst
stijging van ruim 5 pet. overtrof ove
rigens nog aller verwachting.
NOORD-IERLAND
Deel hulppolitie
moet wapens
inleveren
BELFAST (AFP-Reuter) De hulp
politie in Noord-Ierland zal niet meer
voor hel handhaven van de orde in ste
den als Belfast en Londonderry worden
gebruikt en z(j zal haar wapens moeten
inleveren.
Dit heeft de Britse bevelhebber, gene
raal Freeland, in Belfast bekendgemaakt.
De wapens die de leden van de protes-
natse paramilitaire organisatie tot dusver
mee naar huis mochten némen, zullen in
een centraal depót worden opgeslagen.
Zoals bekend is de hulppolitie bij de ka
tholieke minderheid van de bevolking
van Ulster zeer gehaat. Het korps omvat
8.000 man. De extreemprotestantse leider
ds. Paisley heeft verklaard dat Wilson
„Noord-Ierland voor een spotprijs wil
verkopen" en dat rijn volgelingen maat
regelen zullen nemen in antwoord op de
besluiten van Londen.
Nieuwste sport
Nieuwste sport: bierglazen gappen. Ik lais erover in ee
Limburgse krant. De herbergiers, daar in Limburg, zijn
radeloos. Vrijwel geen gast of hij neemt bij het weggaan
handig onder zijn colbertje verstopt een bierglas mee. Ah
souvenir. Vooral exemplaren met een fraai brouwers
wapen gesierd vinden „aftrek".
Men redeneert Als men dat ai doet dat zo n glas
de herbergiers toch niets kost, maar, zo zeggen deze. de
brouwerijen laten ons wel degelijk voor dat gaaswerk
betalen. Vooral reisgezelschappen schijnen de nieuwe sport
niet alleen graag, maar ook grijpgraag te beoefenen. Daar
komen ze per bus met hun veertigen, drinken wat en
verdwijnen massaal met hun built en doe daar maar eens
wat tegen!
Een nieuwe sport? Neen, niet helemaal. Was daar niet,
zo n dertig jaar geleden, de olijke collega van mij, die als
vrijgezel dagelijks iin hetzelfde restaurant zijn honger
stilde? Ook dagelijks nam hij, na volbrachte maaltijd, iets
mee naar huis: een vork de ene dag, de volgende dag een
lepel, dan weer een messelegger, dan weer een wijn- of
borrelglas. Want hij stond op trouwen en wat ls er
leutiger dan straks naar de gedelete gezinsdis te kunnen
wijzen: „Allemaal, haha, allemaal gegapt!"
Intussen naderde zijn trouwdag en at hij voor de laatste
maal in zijn vaste hoekje in het restaurant En juist
overwoog hij of hij niet looh nog dat lokkende mes zou
meenemen, toen de gerant niet slechts met een stralend
gelaat, maar ook nog met een keurig opgepoetst olie- en
azijnstel op hem afkwam. „Mogen wij", zei de man niet
zonder plechtigheid, „u dit óók nog meegeven?"
Terug naar Limburg: als men daar die glasgapperij straks
in de bierprijs gaat verdisconteren, moet u zich niet
verbazen
Rare mensen
Toch zijn er nog altijd ook rare mensen! Mensen, die uiit
de toon vallen'! Jongelui die nu eens niet stil maar,
ik begin niet wéér over die Damrakkerij. Jongelui uit elf
verschillende landen, die, met vakantie naar Nederland
gekomen en daar te gast bij de stichting Buurthuiswerk,
in het Rotterdamse Crooswijik met elkaar twintig
verwaarloosde huizen van ook al verwaarloosde ouden
van dagen zijn gaan opknappen. „Het was wel zwaar,
maar wanneer je ziet hoe blij die oudjes zijn als ze weer
in een fris huis kunnen, is het eoht wel de moeite waard",
zei een van die r a r e jongelui.
Had ik de besohikking over pluimen, Ik zou ze op hun
hoed zetten.
Bleef er dan nog een pluim over, dan ging die naar zekere
Janus Smulders, vijfentwintig jaar huisknecht in het
Bredase Oranjehotel. Toen ze hem gehuldigd hadden, nam
hij het woord: „Ik ben nog van de oude stempel", zei
hij, „wat mijn handen te doen vinden, dat voer ik uit.
Dan kijk ik niet op een uurtje, ook al is dat, ik geloof
via een artikel zus en zoveel van de C.A.O. voor
huisknechts, allemaal precies geregeld".
En nu maar hopen, dat die Janus mljrn pluim ten spijt
geen last van die onmaatschappelijke uitspraak
krijgt!
Vlak naast elkaar
Zekere professor Sternglas, van de universiteit van
Pittsburgh, heeft, gesteld dat de proeven met kernbommen,
die in zijn land aan de orde van de dag zijn, tot dusver
toit de dood van één op elke honderd Amerikaanse
zuigelingen heeft geleid. En verder: als een Amerikaans
systeem van anitiraketrakebten ooit zou worden gebruikt,
als derhalve ooit op grote schaal kernbommen met
kernbommen vernietigd zullen worden, dan zou er iets
in de grootte van twintigduizend megaton aan kernwapens
de lucht ingaan. Al zou Amerika daarmee zijn steden
kunnen beschermen, dan nog zouden de „geredde"
bewoners praktisch geen kinderen meer kunnen krijgen.
Ik las dit verhaal in het tegenwoordig plezierig radicale
„Tlrouw". De opmaker van dat blad plaatste vlak
daaronder een artikel over de nu al jaren durende
pogingen van twee soorten Britse christenen anglicanen
en methodisten om tot kerkelijke eenheid te komen,
maar vanwege allerlei ingewikkelde leerstellige
verschillen lukt dat maar met-
Een boosaardige amicus, die opmaker! Het lijkt wel of hij
met dit vlak naast elkaar zetten van die twee verhalen
heeft willen demonstreren wat een bepaald soort
christendom (dat van deze zelfs over eenheid nog
ruzie makende anglicanen en methodisten nu eigenlijk in
het aangezicht van onze atoommdsdadigheid wóórd ds.
Niets namelijk.
JOHAN WINKLER
