Leidse raad geschokt door de woonellende, maar steunt b. en w. Leidse raad stemde in met onderzoek naar woonbehoefte Politiek steekspel werd kwalijk genomen SNELLE AFRONDING SANERING REDELIJK NIET TE VERWACHTEN Met het oog op de toekomst HARTELIJKE MOTIE P. v.d. A. GING NIET DOOR ANTWOORD B EN W OP WAARDGRACHT-EISEN DWSDAG 19 AUGUSTUS 1969 DE LEIDSE COURANT LEIDEN Behalve de PSP-fractie was de raad gis teravond zeer erkentelijk voor het antwoord, dat het college van B. en W. bij monde van de burgemeester gaf op een interpellatie van het PSP-raadslid Ampt- meijer over de kwestie Waardgracht. Bijna vier uur zijn er emotionele betogen over en weer ge voerd over een door allen gesignaleerd brok men selijk leed. Helaas kwam de politiek in vrij ernstige mate in de zaak meespreken en het was vooral de heer Van Aken (PvdA) die zich hiervan wilde distan tiëren: ,,lk vind het erg, dat de politiek juist gebruikt De heer Amptmeyer wilde aangeven, in elk geval méér kan worden gedaan dan B. en W. aangeven: vergro- g van de speelruimte van de gemeen- bij parlement en regering en een be- uitbuiten van de speelruimte die de gemeente reeds heeft. .,De burgemeester en enige wethou ders hebben zelf kunnen zien hoe erg het is rond de Waardgracht. Leiden heeft nog meer buurten met afgrijselij ke woonsituaties. Het gaat hier om liet hele beleid van krotlcnopruiming en woningbouw. Andere dingen zullen hiervoor moeten wijken. De heer Men- j ken heeft het zelf gezegd, toen hij de j bearing bezocht: misschien moeten wij ophouden met het slopen voor het ver- WEES VRIENDELIJKER" 5pr. vroeg om maatschappelijke, psy- ihologische en sociologische begeleiding •an het beleid. Hier mankeert volgens hem bij Huisvesting nogal wat aan: ,Wees vriendelijker tegenover de betrok kenen." Ook moesten de bewoners be schermd worden tegen de huisbazen (die sommige woningen niet willen ver beteren); verhoog de verhuispremie", zei de heer Amptmeijer. De PSP-er filosofeerde rond zijn inter pellatie over ellende, die een aantal basisrechten van de bewoners aantast. De raad en het college hebben er nog niets tegen ondernomen. „Dat B. en W. 'llegale bewoning niet kunnen toestaan t begrijpelijk, maar belangrijker 'ia het pacht op een woning. Dit recht preva leert. Hier botst het hoger recht op la ger recht". Op Den Haag (parlement en regering) ieer pressie moeten worden uitge oefend b.v. door meer gesprekken en 'n brochure. De partijen in de raad zouden bij de partijen in de Kamer moeten aan kloppen en duidelijk maken, date er geld moet komen. „Anders moet men zijn royaliteit tegenover de partij op zeggen". Ook in andere Leidse wijken zijn acties in voorbereiding", vertelde de heer Amptmeijer, die vond, dat B. zijn. kunnen worden?" vroeg hg het college. Mevrouw v. d. Blom-Vijlbrief (CPN) stelde, dat de raad moest aandringen op meer hulp door de overheid. „Overal in de binnenstad vinden we dezelfde Uw antwoord geeft ons een basis om verder te werken". Als feiten noemde mevrouw v. d. Blom, dat bewoners van verwaarloosde huizen toch huurverho ging moesten betalen, iets waarmee de huuradviescommissie akkoord ging. Zij brak een lans voor het bureau Huisves ting, waar men vaak met emotioneel wordt nu onze raadsverantwoordelijkheid aan de orde is. We hebben gewoon een bestuurlijk beleid te trekken. Ik pas ervoor, het anders te doen." Als uiting van vertrouwen in de door B. en W. aan gegeven weg had hij, bij wijze van hartelijke schou derklop, een tekst voor een motie samengesteld. Na nerveus onderhandelen in de meeste fracties zag de heer Van Aken toch maar van die tekst af: maar vertrouwen hébben we in u Het tekende de sfeer rond een onverkwikkelijke affaire, die men niet pro forma wenste af te handelen. geladen mensen te maken krijgt; een moeilijke situatie voor de man achter het loket. Hiervoor moet men begrip hebben". Minder geld voor bewapening, daardoor meer geld voor het lenigen van de woningnood", zo besloot zij. NIET BINNEN 25 JAAR Wethouder Piena ging nog uader ln op het door het college, gegeven antwoord. Hij deelde o.a. mede, dat in het sane- ringsgebied tussen Herengracht en Zijl- singel een nieuw bejaardencentrum ge bouwd zal worden bij de Kaarsemakcr- straat. De wethouder was verder uiet zo optimistisch: „Stel u niets voor, de 3000 krotten die wij nog hebben zullen niet binnen de 25 jaar zyn wegge werkt. „Telkens is er weer over de woningnood gesproken. Ik vind het verdrietig', dat dit zo slecht bij de heer Amptmeijer is overgekomen", zei wethouder mevrouw Den Haan-Groen. „Sanering is een van de onderdelen van de woningnood waar mee we zitten. Nog nooit heb ik van wie dan ook gehoord: geef prioriteit aan de sanering!" Soms krijgt zij te maken met wel drie gezinnen per week die op straat moeten slapen, op het politiebu- tisch niet meer aanwezig. Dit moet reau of in het park; de problemen van dyidelijk gesteld worden", inwonenden vooral zijn vaak verschrik- kelijk. „Het enige dat helpen zal bete- de lula,u,i(d ,,ocinsen lede De heer Amptmeijer joeg vervolgens de heer Kret tegen zich in het harnas door te verklaren, dat de PSP niet ver antwoordelijk was voor wat hier alle maal gebeurd is: „Mijn fractie zit niet in de betrokken commissies en ook niet in B. en W.". „Zeer ontstellend!" vond de heer Kret; „hiermee is de mo gelijkheid om samen te bestur kent: huizen, huizen der te brengen". Wethouder Meuken stelde nadrukkelijk, dat hij met volledige instemming van het college naar de hearing over de Waardgracht was gegaan. Op pogingen van B. en W. 0111 een gesprek met het comité te hebben was men niet inge gaan. „Daarom hebben wij gemeend, een der onzen naar de hearing te stu ren. Het systeem had het karakter van een dvvanguitnodiging". Over een even tuele afbreuk aan collegiale affaires in B. en W. zei de wethouder, dat zijn woorden niet correct in de pers waren gekomen. Hij had gezegd: het kin zijn, dat B. en W. zouden kunnen overwegen andere verkeersmaatregelen voor te stellen. Ook het verkeer in onze be nauwde binnenstad vergt grote offers, zei hij verder. Wethouder Harmsen belichtte nog fi nanciële aspecten. Het gemeentebestuur was in Den Haag nog steers bezig om al het mogelijke te ondernemen wat gedaan kan worden. drachtig achter zijn „motie trouwen" te krijgen zag de heer Van Aken, zoals in de aanhef vermeld, hier van verder af. De heer Amptmeijer schoot toert zijn laatste pijl af en kwam zelf met een motie namens de PSP- fractie en mevrouw v. d. Blom: de raad zou van de regering fondsen moeten eisen voor de opheffing van deze wo ningnood". „Neemt u dit aan, dan kun nen ook wy in het beleid van B. en W. vertrouwen stellen", beloofde de heer Amptmeyer. De raad scheen aan de fondsen geen behoefte te hebben, óf men was er niet over te spreken, dat de heer Amptmeijer vooraf geen overleg met zijn mederaadsleden had gepleegd (zoals mevrouw Kerling het formuleer de). Het antwoord was l>y de stemming ondubbelzinnig „nee"; de motie werd met 30 tegen 3 stemmen verworpen. Om even over twaalf sloot burgemeester Van der Willigen vermoeid de vergade ring. OP DE BRES De heer. Lambermont (KVP) gaf te verstaan, dat zijn fractie steeds op de heeft gestaan voor een verant woord beleid inzake krottenoprüiming. Sociale begeleiding van de bewoners der oude stadswijken zou zeer op haar plaats zijn. Ook moet worden gedacht verbetering van de sociale infra structuur in die wijken. Als extra voor- :ieningen „om de ergste vervuiling te gen te gaan" noemde hij „eenvoudige groenvoorzieningen en eenvoudige speelplaatsen voor de jeugd". „Onze fractie wil meestrijden tegen de misère n de stad, maar dan hier ln de raad zaal en niet onder druk van bepaalde zijde", aldus de heer Lambermont. ,Ook de heer Amptmeijer is er met ,ijn acties niet in geslaagd, ook maar !én bewoner van de Waardgracht aan nieuw huis te helpen", concludeerde le heer Kret (Prot. Chr.) onder af keurend gegier op de stampvolle pu- ilieke tribune. Het antwoord van B. en (V. had z\jn fractie volkomen bevre- ligd, „maar we zijn er ons wel van be- vust, dat overal moeilijkheden zijn bij ontstellend kapitaaltekort terwijl ontstellende hoeveelheid werken noet worden uitgevoerd. Mijn fractie vil zeggen, dat de grote nood als zo- Ianig wordt verstaan, mits er bruggen vorden geslagen en geen bom wordt ge- vorpen. Er is onrust gezaaid. Als raads- Lden zyn we allemaal verantwoordelijk het welzijn van de burgerij; anders )e bevolking is volgens hem alleen ge- iaat bij een bestuursgemeenschap. De Amptmeijer moet maar zeggen, nat moet wijken voor de woningnood. VIET VERWACHT )e heer Portheine (VVD) sprak als stadsparlementariër" (omdat de PSP lem ook wel eens gehoord had als Ka nerlid). „Van deze zaak'is een politic- rel gemaakt door de PSP. Hier is lemagogie bedreven. De betrokkenen ior deze rel gebruikt, want be- iaalde eisen van het comité kwamen jor realisering in aanmerking" >e heer Menken had zich volgens spr. •p de hearing laten verleiden tot een litapraak: het kan ook anders (be taalde verkeersmaatregelen niet laten loorgaan). „Dit had ik van een colle- iaal bestuurder niet verwacht". Het ntvvoord van B. en W. noemde hij be- redigend. Leiden is in last", zei de heer Van Iken. „Nu is vanuit een groep inge zetenen de bel geluid, dat zij in het Ier in last verkeren". Hij sprak oorts over het schrijnend menselijk leed de saneringsgebieden. Het antwoord i b. en w. bevatte positieve punten. )ver de verhuispremie had hij verno- i, dat deze in Den Haag 1800 gulden tedroeg, meer dan het dubbele van wat Lelden wordt gegeven. „Is het moge- ijk, dat wij een samenvattende Indruk de problematiek geven bij Rijk en 'arlement, opdat wij extra geholpen Van onze raadsverslaggever) LEIDEN Het college van b. en w zal alle pogingen in het werk stellen en blijven stellen om de ontruiming van de krotten in het saneringsgebied HerengrachtZijlsingel zoveel mogelijk te bespoedigen. B. en W. zullen daarnaast, door gefaseerde uitvoenng van de saneringen met kracht streven naar het zo lang mogelijk leefbaar houden van de sanerings gebieden ten behoeve van de nog achtergebleven bewoners. Dit geven B. en W. te kennen in hun antwoord op de interpellatie van de heer Amptmeijer (PSP), die gevraagd had, of het college kennis had genomen van de zes eisen van het wijkcomitè „De Waard" en of het college deze eisen gerechtvaardigd vond. B. en W. hebben deze eisen zeer zorg vuldig bestudeerd en kwamen met een uitermate gedegen repliek, die conclusies bevatte waarvan sortimige „misschien een wat negatieve in druk zullen achterlaten. Ktear dan dient men te bedenken, dat het mis leidend zou zijn om met een boog om de realiteit heen te lopen door vage toezeggingen te doen die in de praktijk niet uitvoerbaar zijn," aldus burgemeester Van der Willigen, die het antwoord voorlas. moeilijke situatie ontstaat, welke onder hen onbehagen, onrust en onzekerheid doen rijzen. Het leefmilieu aldaar ver slechtert voortdurend, terwijl de wonin gen steeds verder verkrotten. Door de onvermijdelijke slopingen ontstaan bo vendien schade en hinder voor belen dingen. De onbewoonbaarverklaring heeft weliswaar als consequentie, dat de huurprijs die van 1951 is, maar daar staat tegenover, dat de eigenaren ook niet verplicht kunnen worden tot het treffen van verbeteringen. Ofschoon verwerving', ontruiming- en de sloop van de panden aldaar een flink eind zijn gevorderd en het beleid van b. en \y. erop gericht is enerzijds via een binnen enkele maanden aan de raad aan te bieden onteigeningsplan voor het gebied Herengracht-ZIjlsingel, anderzijds door een zo snel mogelijke verwezen lijking van geschikte nieuwbouwprojec ten verdere ontruiming van wonin gen en overplaatsing van bewoners uit bet betreffende saneringsgebied zoveel en zo snel mogelijk is te bevorderen behoort een snelle afronding niet tot de redelijke verwachtingen. In deze tussen fase is het van groot belang om voor de overgebleven bewoners van bet sa neringsgebied een zo dragelijk mogelijke situatie te scheppen. Bij een bezoek aan de Waardgracht en in gesprekken met bewoners is het b. en w. duidelijk geworden, dat een aantal bewoners voorlopig al zeer geholpen zou zijn met een bijzondere service van de zijde van de gemeente, vooreerst waar het betreft gebreken en ongemakken in de woningen zelf, die het vaak toch al betrekkelijke „woongenot" nog verklei nen. B. en w. denken hier bijv. aan verstopte rioleringen en afvoerleidin- gen, lekkages e.d. Nog dit jaar procedure om restant huizen te verwerven Alvorens op de zes eisen in te gaan stelt het College voorop, dat de aktie duide lijk verband houdt met en rechtstreeks op gang is gebracht door het feit, dat twee jonge mensen in liet voorjaar het voor sloop bestemde gemeentelijke pand je Waardgracht 38 illegaal hebben be trokken. Het pand was reeds afgesloten van de water-, gas- en lichtvoorziening en op de gebruikelijke wijze dichtge maakt. Toen niet de sloop werd begon nen ontstond als gevolg hiervan een zekere protestbeweging, welke heeft ge leid tot de vorming van het comité „Waardgracht en omgeving". Dit co mité, waarvan een van de voornaamste woordvoerders niet behoort tot de be woners van dit gebied en zelfs niet tot de inwoners van Leiden, heeft op de publiciteit gerichte aktiviteiteu ontwik keld, om de aandacht van gemeente bestuur en bevolking te vestigen op de noodsituatie van de Waardgracht en om- gering. Eeii systematisch woning onderzoek van de 540 panden in het gehele sanerings gebied leidde tot onbewoonbaarverkla ring van in totaal 200 woningen, waarvan de ontruiming, op grond van vaak ontoelaatbare woontoestanden, hoogst urgent is. Niettemin richt zich liet saneringsbe- leid van de gemeente op ontruiming en sloping van alle 540 panden, omdat eerst hierna, o.m. door demping van nog be staande grachten, met het opnieuw bouwrijp maken van grotere gedeelten in het betreffende saneringsgebied kan worden begonnen. Van de 540 panden werden er inmiddels reeds 373 minnelijk aangekocht, welke voor een groot deel intussen ook zijn gesloopt. Aangezien ile minnelijke aankoop van de overige panden steeds moeilijker zal worden zal nog dit jaar een onteigeningsproce dure in werking worden gezet. Het is een veelomvattende taak om tot de aankoop en de sloop te komen, maar een nog veel moeilijker opgave is de daar tussen in gelegen fase n.l. die van de verhuizing der bewoners. Hierbij spe len factoren als gezinsgrootte, gezins inkomen en geschikt woonmilieu. Zo blijkt verhuizing naar nieuwbouwwijken o.m. om financiële redenen maar al te vaak uitgesloten. In deze gevallen moet daarom de oplossing worden gezocht in het woningbestand van hoofdzakelijk de woningbouwverenigingen en de Wo ningstichting. Moeilijke situatie Het College begrijpt dat tengevolge van de voortgang in dit saneringsproject voor de nog overgsbf harige saneringsgebied en toekomstige saneringsgebieden. Als dit in de praktijk te verwezenlijken is zal dit betekenen, dat het leefmilieu in deze stadsdelen zo lang mogelyk wordt gehandhaafd. Van al de grote problemen, waarmee men in Leiden te maken heeft, beschou wen b. en w. het saneringsvraagstuk als één van de meest urgente. Positief Het zal de raad, aldus b. en w., duidelijk zijn, dat het College zich positief op stelt teri opzichte van de aktie Van het Comité „Waardgracht en omgeving". De situatie in deze wijk vervult b. en w. met grote zorg en zij gtaan dan ook open voor alle reële suggesties die kun nen leiden tot een versnelde ontruiming. Over de vraag of de zes geformuleerde eisen reële sugesties bevatten en dus ingewilligd kunnen worden heeft het College de volgende mening: EIS 1. „Betaalbare en goed vervangswonin- gen voor mensen uit desaneringsge- bieden, d.w.z. A. Het van overheids wege verstrekken van huursubsidies voor mensen met een laag inkomen die huizen krijgen toegewezen, waar van het huurverschil met de oude woningen te groot is. B. De vervan gingswoningen dienen ten minste te voldoen aan de eisen welke men aan goed wooncomfort stellen mag. De instanties dienen hier vooral niet dis criminerend op te treden, m.a.w. het blijkt voor ons nog wel eens moeilijk om naar een „nette buurt" te ver huizen." Met de vaststelling van de nieuwe w ruimteverordening besloot de raad hu ren en inkomens te koppelen teneinde te bevorderen dat woningen met een lagere huurprijs ter bescliikking zou den komen voor woningzoekenden uit de lagere inkomensgroepen. Vanaf 1 mei 1968 tot heden werd aan 64 woningzoe kenden uit het saneringsgebied Heren gracht-ZIjlsingel een woning toegewezen. Van de 64 geholpenen hebben 53 een woning gekregen met een huur bene den de 100.-. Bij al deze toewijzingen is het huurquote naar inkomen gehan teerd. Reeds in de informatieve nota inzake het huisvestingsvraagstuk heb- ben b. en w. gesteld, dat zij met het oog I op de bestaande situatie voorstander zijn van het verstrekken van Individuele huursubsidies. Een zinnige beslissing i hierover door de gemeente kan name- I lijk eerst worden genomen als bekend is, wleke regeling terzake van Rijks wege zal worden getroffen. Er is geen sprake van discriminatie door instanties met als motief, dat men uit een bepaalde buurt komt. Ook de woningbouwverenigingen passen deze discriminatie niet toe. Van de 64 wo ningzoekenden uit het saneringsgebied Herengracht-Zijlsingel, die sinds 1 mei 1968 aan een andere woning zijn ge holpen, hebben er 33 een woning van een woningbouwvereniging gekregen. Indien in een bepaald geval wordt be sloten niet tot verhuur over te gaan, dan gebeurt dit alleen om redenen, welke deze individuele woningzoekende zelf betreffen. EIS -lt „Er dient in de saneringsgebieden on middellijk een eind te worden ge maakt aan verdere huurverhogingen." Zoals gezegd geldt voor onbewoonbaar e mo- I verklaarde woningen de huurprijs van prak-I 1951. De huren van de niet-bewoonbaur verklaarde woningen, welke aan de ge meente toebehoren, zyn sinds april I960; niet meer verhoogd. EIS 3. „De gemeente dient zo snel mogelijk een streefdatum vast te stellen waar op zij de sanering denkt te voltooien. Wij zijn het wachten moe! Een hier uit voortvloeiende toezeging aan de bewoners is voor ons van groot be lang." Volgens het College is het onmogelijk op dit moment een streefdatum vast te 1 stellen voor de voltooiing van de sane- ring. De moeizame aankoopondehande- lingen, b.v. maken al, dat de tydsduur van de verdere sanering nog steeds een onzekere factor is; ook de onteigenings procedures kunnen een tijdrovende zaak zijn. Daarnaast en wat natuurlijk voor j betrokkenen het aller belangrijkste is, kunnen b. en w. op dit moment ook be-1 slist niet zeggen, Wanneer de laatste bewoners uit dit gebied aan een andere woning zullen worden geholpen. EIS 4. „Hogere verhuispremies." Op 28 april j.l. heeft de raad het besluit genomen tot verhoging van de verhuis premie bij krotopruiming van 600.- tot 750.-. Dit bedrag stemt overeen niet de gewijzigde ryksbjjdrage. Dit bedrag kan zeker niet onredelijk worden genoemd. In de gevallen, dat het niet toereikend is, kan een beroep worden gedaan op de Bijstandswet. De kosten van transport en wederinriehting be hoeven dus nimmer een reden te vor men om af te zien van verhuizing. EIS 5. „Illegale" huisbezetting dient op re delijke wijze getolereerd te worden zolang geen oplossing is gevonden voor de huisvestingsmoeilijkheden, waarmee vooral jonge mensen te kampen hebben." Het illegaal betrekken van een woning kan nimmer worden getolereerd. Het College kan zich niet voorstellen, dal deze eis geformuleerd kan zyn door de autochtone bewoners van het sanerings gebied, daar zij, niets liever willende dan een betere woning, zich hiermede zelfs in de vingers zouden snyden. Immer zij, die clandestien gaan wonen, kunnen na verloop van tijd veelal niet meer terug naar waar ze vandaan kwa men, zodat zij by afbraak van de door hen betrokken woning ondanks het on- rechmatige van die bewoning toch als een urgent geval moeten worden aan gemerkt en dus ook een andere woon ruimte moeten worden geholpen. Dit gebeurt dan echter in feite ten koste van de wel rechtmatige bewoners. Om aan 't verschijnsel van clandestiene inwoning paal en perk te stellen ligt het in de bedoeling, terzake een verscherpt toezicht te doen uitoefenen. Voorts be raden b. en vv. zich op maatregelen om bewoning van leegkomende woningen, welke nog niet gesloopt kunnen worden, feitelijk onmogelijk te maken. SteCeidóeSoawat Fouten erkend Krotten en slechte behuizingen moet men laten staan en zo goed al* mogelijk is bewoonbaar houden als men niet lean waar maken, dat sane ring op korte of redelijke termijn ge volgd wordt door bouwen. Liefst het bouwen van goede hulzen. Staat achter de sloper niet de aanne mer klaar dan is saneren eerder een bijdrage aan het vergroten van de wo ningnood dan bet streven naar een op lossing. Eeu krot mag een verschrik kelijke woontoestand zyn, een krot ls tocli een liuis. Zoals velen ln de hon gerwinter bereid waren om kapitalen uit te geveu voor tulpenbollen als liet maar eetbaar was zo zyn er nu vele inwonende echtparen, die hun spaarpot zouden willen openbreken voor de aankoop en het bewoonbaar maken van een krot. „Dan hebben we tenmin ste nog iets, waarin we ons eigen leven kunne leiden." Om deze redenen zyn we er gelukkig mee, dat het gemeentebestuur onder invloed van de Waardgracht-acties zich bezonnen heeft op zyn saneringsbeleid. Aangekondigd is, dat het college thans voorstander is van gefaseerde sanernig en dat er een coördinatiecommissie zal komen. Deze voornemens bieden het uitzicht, dat in andere, saneringsgebie den de. fouten, die in de Waardgrncht- omgevlng gemaakt zyn, vermeden Uet systeem van Uijk-grijp-sanering in een groot gebied, niet het gevolg, .dat men vele jaren met gaten zit en het nog langer duurt voor er eindelijk nieuw gebouwd kan worden, is men bereid los te laten. Alle aandacht zal nu geconcentreerd worden op kleinere gedeelten van een bepaald saneringsge bied. Ogenschijnlijk misschien een min der ambitieuze aanpak. Als liet effect is, dat men op redelijke terniyn een sa- neringspartje gezuiverd en herbouwd krjjgt, dan worden de bewoners van de saneringsgebieden en alle andere Leidse woningzoekenden met de hoog ste urgentie er meer door gediend dan met liet tot nn toe gevoerde beleid. Het slopen van krotten ls alleen dan goed als duidelyk gemaakt kan worden, dat de onderliggende grond geen vuil stortplaats (zie Waardgracht) wordt, doch op korte termyn een zinvolle be stemming krijgt. EIS 6. „Het gemeentebestuur dient tot han tering over te gaan van artikel 7 van de wet op woonruimte van 1947 be treffende de vordering van woon ruimte (voor zover de wet dit toe staat). Dus die panden welke om commerciële redenen niet verhuurd worden, of wanneer de hoge huur de oorzaak is dat deze panden te lang op bewoning wachten. Het vorderen van die woningen welke voor inten sievere bewoning in aanmerking ko- üe vvooiiruimtewet dateert van 1947. Aan het vorderingsartikel is in de loop der tijd in de uitspraken van de bur gerlijke rechter en in de berocpsbeslis- singen van Ged. Staten een dusdanige uitleg gegeven, dat vordering een zeer moeizame en langdurige zaak is ge worden, waarbij aan de eigenaar een zeer sterke positie wordt toegekend. Het is daarom geen reëel middel meer voor hantering in de praktijk, tenzij in bee' bijzondere gevallen. Bovendien dient te worden bedacht, dat als gevorderd wordt, degene ten behoe ve van wie dit gebeurt, ook de geldende huurprijs van deze woning dient te be talen. Aangezien de bewoners van het saneringsgebied veelal tot de lagere in komensgroepen behoren, zouden zij dus ook niet geholpen zyn met het vorderen van dure woningen, waarop de eis ken nelijk doelt. Aldus b. en w. in hun ant- Ook recreatie betrekken bij verkeersplan paald op vijf. Benoemd werden: de heren kleine van dit gebied, waardoor toch LEIDEN De Leidse raad heeft zich gistermiddag - een extra zit ting was nodig om het zomerreces in te halen - fris en zongebruind S? wLS" I weer °p bestuurlijke problemen ge- worpen oncjer voorzitterschap van burgemeester Van der Willigen. Zoals van goede regeerders ver wacht mag worden werd verheu gende aandacht aan de toekomst besteed. De raad was het eens met een inventarisatie van de in De Camp aanwezige goederen in huurders van deze woningen dieneu zich I verband met de sanering en nieu- eerste instantie te wenden tot de we p|annen Men werd reeds na ben b. en w. besloten aan de Woning stichting een ruimere machtiging' te geven voor het tx-effen van de noodza kelijke voorzieningen, uiteraard niet al leen voor wat betreft de Waardgracht en omgeving, maar ook voor het overige woningbezit, ingebracht in het Sane- ringsbedrijf. Met betrekking tot de par ticuliere woningen heeft de gemeente uiteraard geen directe zeggenschap. De C. Branderhorst. Eek, prof. di'. J. Goslings, G. Groen en ir. H. A. Meyer. De heer Lambermont (KVP) vond, dat dit vijftal niet de gehele Leidse be volking vertegenwoordigde. Volgens zijn fractie zouden er nog mensen aange trokken moeten worden uit groepen als de werknemers, de jeugd, sport, midden stand „en we missen nog een dame". Het bleef verder zo. Dure panden De raad ging akkoord met hetaankopen van vier panden aan de Oude Rijn. De heer Ampmeijer (PSP) wees hierbij op de koopsom van 110.000 gulden. ,,In 1963 werden ter plaatse 10 percelen aange boden voor 75 mille. Het is een schan daal, dat sommige mensen de prijzen zo durven opschroeven met meer dan 200 pet." Wethouder Plena wees op het in stortingsgevaar, waardoor men geen ri sico mag nemen, en de panden hoe dan ook dient over te nemen. De zaak is op taxatierappórt ernstig bekeken. In 1963 Volgens i Den Haan Is dit binding lot stand kan komen tussen de onderzoek bijzonder moeilyk binnenstad en de Witte Singel. De studie grond te krijgen, kan nog wel ecu jaar kosten. Met dank voor het werk van de Studie De heer De Wilde wenste een waardiger commissie werd besloten een Adviescom- bestemming te geven aan de Stadstim- missie inzake het huisvestingsvraagstuk merwerf (waarvoor verwarmingsvoor- j jn. te stellen. De samenstelling ervan zieningen zullen worden getroffen). Ook vraagt een breder karakter betreffende W willen aan de werf een nieuwe bestemming geven, aldus de heer Piena, maar dat kan nog wel een kwestie van vele jaren zijn. W oonbehoef ten de vertegenwoordigers die niet uit de raad gekozen worden, zo stelde mej. Van Buel KVPMevrouw Kerling vroeg om deskundigen op saneringsgebied in deze commsie, zoals uit de kring maatschap pelijk werk. In dit verband voelde me vrouw Den Haan wel voor iemand, die contacten heeft met de oude binnenstad. Mevrouw Kerling-Simons (PvdA) eu de heer Laniers (Prot. Chr.) legden bij het agendapunt onderzoek naar de VCl'KeerSplan woonbehoeften de nadruk op de behoef- te aan bejaardenwoningen. Meer hier- Sprekend over het te vervaardigen ver over valt, volgens wethouder mevrouw keers- en vervoersplan voor de agglome- Den Haan-Groen te vertellen tegen het ratie zei de heer Kret (Prot. Chr.), dat midden van het volgend jaar. 25 jaar vooruitzien een veelomvattend De vestiging van mensen uit de hogere Plan is- Mede daarom vroeg hij, waar- inkomstengroepen die van buiten naar om niet meer ls teruggekomen op het Leiden willen komen achtte de heer eerder gedane onderzoek onder het win- Amptmeijer nu niet wenselijk. „Het is kelend publiek, dat een groot contingent noodzakelijker, dat mensen die in Leiden mensen telt uit wijdere omgeving. Dit Daarnaast zijn-veelvuldig contacten metformeerd over hetgeen tussen de bewoners van de saneringsgebieden, Haarlemmerstraat en Oude Vest te De komende inventarisatie van De Camp slec'hste huizen wilde de heer De Wilde (KVP) liever, uiterst belangrijk. Mede met het oog 1 verwachten is. Ook was er instem- j vervangen zien door het aanpakken van Tussen liem en i 1 ming met het in te Stellen onder- urgentere zaken. „Veel is al door slopers- Stond verschil zoek naar de woonbehoeften en —„«n— r het opmaken van een verkeers- en vervoersplan voor de Leidse ag glomeratie. Naar aanleiding van de maatregel, de 3 oktoberainrkt langs de Haarlemmer- trekvaart te doen plaatsvinden, wat vra- gen ontlokte aan de heren Fakkel en Fa serill^ 1 Portheine, zei wethouder Harmsen, dat W al het mogelijke zullen doen om verhinderde de moeilijke financiële situa- krotten bewonen voorrang krijgen." Be- 'n verband met de forensensituatie in de tie de aankoop. paalde bevolkingsgroepen (grote gezin- gemeenten ook buiten de agglomeratie, kleinste inkomens) blijvei hierop is sinds kort bij de Woningstich ting een woning-maatschappelijk werker aangesteld, wiens werkzaamheid in deze reeds tot zeer vruchtbare resultaten heeft geleid. Zo is deze functionaris er b.v. in geslaagd om bewoners, bij wie verhuizing aanvankelijk op bepaalde moeilijkheden stuitte, toch te doen be sluiten deze stap te nemen. Afgaande op de gunstige ervaringen, welke de laatste jaren zijn opgedaan met een gefaseerde uitvoering van ont ruimingen en slopingeit ten behoeve van verkeersdoorbraken, beogen b. en w. daarom deze aanpak ook ta gaan handen gevallen zonder dat bouwd werd." De heer Pjena antwoordde, dat uiteindelijk de raad zelf tot afbraak in De Camp besloten had. Defensie blijft in Doelenkazerne In antwoord op vragen van het raadslid Amptmeijer over het uitstellen van een bestemmingsplan voor het gebied zaak. „VVjj willen juist weten, bij deze migratiegroepen wenst: wat heeft Leiden niet, dat u weggaat, of: wat beeft. Leiden, dat n er wil wonen? Ook is dit onderzoek b.v. van belang voor het onderwijs, dat steeds voor zijn personeel een beroep op het gemeentebe stuur doet", aldus mevrouw Den Haan. Leiden zal behoefte hebben aan veel goedkope, goede woningen, „maar", zo zei de wethouder, „goedkoop betekent niet altyd slecht en duur niet. altijd goed", Hij miste vooral de recreatieve aspecten in, het verkeersonderzoek. „Leiden kan gemakkelijk het centrum worden van de Den Haan bc- recreatie in dit deel van Zuid-Holland", mening over deze De heer Ham (KVP) vroeg zich af, of Rapenburg en Witte Singel zei wethou-welk oordeel zij bij de lieer Amptmeijer lijk leven in de brouwerij blijven. De I der Piena, dat enkele weken geleden meende te hebben gehoord. De PSP-er liet ministerie van Defensie is verno- vroeg ook naar een onderzoek naar de men, dat dit ministerie de Doelenkazerne j woonbehoeften by ongetrouwde lieden Het "aantal bestuursleden van da Stich- j niet wenst prijs te geven. Er is thans I tussen 18 en 24 jaar, dte het zovéél nioei- TtfihVm werd ba- overleg gaande over het eventueel ve*- Ijjker hebben dan te huisvesten stuiten de buitengemeenten wel zullen bydrageu In de kosten. De heer Van Aken (PvdA) vroeg waarom niet aan het gewest wordt voorgesteld te doen wat het college nu aan Leiden voorstelt. Mevrouw Den Haan gaf de raad de ver zekering. dat behalve de dit najaar te beginnen verkeerstelling („het normale vervoer buiten het seizoen van bollen en kuststreek geeft een normaalbeeld") ook In het toeristisch seizoen een tel ling zal worden gehouden. Dat Leiden het onderzoek ter hand neemt en niet het gewest komt, omdat Leiden de ge meente ls die het apparaat heeft. He* op te zetten plan zal ook dit tor ge ruststelling van de heer Amptmeijer aangeven waar geen verkeer gewenst H

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 3