ADO haalde groot slem op gloeiende grasplaat
GO AHEAD TIPPELDE IN DE VAL
Scheidsrechfer trapte in lepe zet
HATTRICK,
SNELSTE
TREFFER,
BRANCARD
PREMIERE
VERLIEP NIET
VOLGENS
UITGEZET
STRAMIEN
v. d. Hart ontwaakte
uit boze droom
SPORTBIJLAGE DE LEIDSE COURANT
DEN HAAG In de zestiende minuut van de tweede helft schudde
de heer Jos. Coler, voorzitter sectie betaald voetbal va nde KNVB,
heftig met het hoofd. De heer Henk Burgwal, secretaris-penning- -
meester van de KNVB, schudde wat minder heftig, meer mee-
warig, het hoofd. En spelregelkenner nummer een, ir. Ad. van
Emmenes, vuurde meteen zijn commentaar af: „Dat kan nooit". K f
En dat alles gold dan de lepe zet van de trainer van FC Twente,
Kees Rijvers, die doelman Schrijvers had vervangen door doel
man Warringa .Schrijvers trok in die zestiende minuut zijn lei
kleurige trui uit en Warringa trok die aan. Onder zijn trui droeg
Schrijvers een shirt met nummer zestien en in die vermomming
spoedde hij zich naar de spits waar hij een taak ging vervullen.
Maar FC Twente had in de eerste helft al een speler vervangen:
De Vries (last van zijn knieblessure) door Achterberg. Voorts was
na een half uur Uwe BlOtenberg (gekneusde ribben na een botsing
met doelman Thie) en speelde FC Twente met tien man. En de
Nederlandse regels, afwijkend van de internationale, luiden: er
mogen één speler en een doelman in functie worden vervangen.
Schrijvers werd evenwel niet vervangen, hij werd ingezet. Kende
scheidsrechter Boogaerts het bestaan van die (Nederlandse)
regel niet?
In zijn kleedkamer zei hij na afloop
jan het duel ADOFC Twente (41):
WC Twente had één veldspeler De
Fries vervangen. Het reglement 2egt
Kit twee veldspelers (ook een fout van
Boogaerts want de bepaling luidt: twee
spelers onder wie de doelman; Red.) ver
vangen mogen worden. Welnu, Schrijvers
kwam naar me toe en zei: meneer Boo
gaerts, ik ben nu veldspeler. Hij was dus
e tweede, die een veldspeler kwam ver-
De heer Boogaerts, op de FIFA-lijst
van scheidsrechters staan, had zich dus
onjuist t.a.v. spelers en veldspelers
geconformeerd aan de internationale re
gels, de FIFA-regels, waarbij twee veld
spelers mogen worden vervangen. Een
black out ten opzichte van de eigen
KNVB-regels of totale onbekendheid
hiermee? De heer Boogaerts: „Ik handel
altijd naar mijn eigen overtuiging, zo ook
dit geval. Schrijvers was de tweede
veldspeler die erin kwam". Maar ADO-
manager Eddy Hartman had rap de se
cretaris van de sectie betaald voetbal van
de KNVB opgebeld, de heer Jan Huy-
bregts, die meteen bevestigend stelde:
.Fout, het is één veldspeler en de doel
man en niet twee veldspelers" .Trou
wens, de schuddende hoofden van de
heren Coler, Burgwal en Van Emmenes
hadden ook al duidelijke taal gesproken.
Er zullen geen gevolgen ami verbonden
en aanzien van de wedstrijd. ADO
won royaal en heeft geen behoefte aan
protest. FC Twente verloor, maar Kees
Rijvers haalde zelf het stunt je uit. Alleen
men zich afvragen wat de KNVB
doet met de hooggewaardeerde scheids
rechter die de regels niet blijkt te ken-
Kees Rijvers, onschuldig kijkend, zei er
■t van: „Ik ben uitgegaan van een doel-
an en een veldspeler. Toen ik Schrij-
srs liet spelen, dacht ik: als het niet
goed is, hoor ik dat wel. Wij willen best
overspelen, als men dat wenst. Dan wil
ik ook nog wel zeggen dat ik in het mid
den laat of het juist is dat doelman War-
inga erin kwam en bleef. Maar daar is
de scheidsrechter voor en die vond het
kennelijk goed." Over zijn elftal had hij
commentaar: „Ik beoordeel geen ge
handicapte ploeg".
Affluiten
Het was dus het wedstrijdtje wel, met
alles erop en eraan, op deze eerste com
petitiedag. ADO maakte groot slam. Het
scoorde het snelsté doelpunt na drie
miuten in de eredivisie, het had ir
Harald Berg met zijn hattrick de top
scorer in de gelederen en op de gloeiende
•laat van het Zuiderpark werd de
eerste brancard in deze competitie ge
bruikt, om Uwe Blotenberg naar het zie
kenhuis te vervoeren ter observatie. Dat
alles onder de ogen van zestienduizend
bezoekers die in „Italië boven de grote
grote rivieren" zaten te puffen in de
zinderende zon. Hoeft men niet te
gen hoe de spelers het maakten. Zei
scheidsrechters Boogaerts: „Er zijn spe
lers met internationale ervaring geweest
die me een kwartier voor het einde
gen of ik niet kan affluiten. Ik vind het
ook onverantwoord om in deze tempera
tuur te voetbalen. Maar ja, wat moet je?'
Scheidsrechter Boogaerts wist het niet.
Hij wist trouwens ook van het bestaan
van de invallersbepaling te weinig.
Vrij lopen
H(j moet, evenals de bezoekers, onder
wie een flink contingent uit Twente
wel weten dat ADO met de Noor Harald
Rerg een „verschrikkelijke «ohutter"
heeft gekocht. Driemaal joeg hij de ba!
weedogenloos in het Twentse doel.
Toen in het allerprilste begin Lex
Schoenmaker doelman Schrijvers al tot
een save had gedwongen, legde Berg pal
daarna rustig aan met zijn linkervoet en
joeg de bal van afstand enorm hard
langs de rechterpaal (10). „Hij kreeg
steeds alle tijd om aan te legg
pelde Rijvers later. Dat was niet juist.
Berg liep zich constant prachtig vrij om
de bal in die positie te kunnen ontvan-
Er werd een kwartier fraai gevoetbald.
Toen zakte ADO weg. Toen ook ver
dween bij FC Twente De Vries (voor
Achterberg) en was Blotenberg al eens
ongecontroleerd tegen Thie opgespron
gen. Bij zijn tweedé drieste poging liep
hij enige gekneusde ribben op
hij met de brancard van.hét veld gedra-j 3i-
gen worden. 3y
Intussen had ADO, dat in het begin de.
strijd volkomen controleerde, het initia
tief aan Twente moeten laten. Twente
leek meer „body" te hebben en de ge
lijkmaker van de uitnemende Hongaar
Nagy een vrije trap over het muurtje
waaruit de bal „dood" achter Thie viel
was geen verrassing (11). Omdat ADO
het vlotte spel eensklaps had moeten la
ten schieten en aarzelend, te veel met de
bal lopend en onzuiverder combinerend
optrad, kon het met tien man opererend
Twente zowaar nog de lakens uitdelen!
Schoenm
het niét dóet, dan iïc wei",, dacht Harald Berg rechts), tóen H oïmstro
doelman Schrijvers geen redden meer mogelijk. De baJ wprdf a^-uit zijn doel gehaa ld, terwijl hij zelf nog op de grotvd ligt Uffaretifiep. gerecht, want dit .was. het
moment waarvan trainer Jezek later zou zeggen: „Toen ze eenmaal op 31 waren gekomen, was de zenuwachtigheid overwonnen". En op dit moment had ook
Harald Berg, de „verschrikkelijke schutter", z i?n hattrick voltooid met zijn derde doelpunt.
van Twente maar deze ploeg bewerkte
wel een opeenhoping op het middenveld,
vooral van eigen spelers.
Het voordeel van het door ADO gehan
teerde systeem is dat de ploeg niet meer,
zoals in vroeger tijden, steeds maar aan
valt. ADO „drukte" niet meer constant.
Er is ruimte aan de „voorzijde" en daar-
Ruimte
Het zag ernaar uit dat Twente dat ge
lijkspel na de rust wenste te consolide
ren want alleen Nagy en Pahlplatz ston
den voor. Dat bracht voor ADO extra
moeilijkheden met zich. In het 4-3-3-
systeem speelt Piet de Zoete de rol van
„Ausputzer" vóór de viermansdefensie.
Hij had de opdracht overal te assisteren
waar dat nodig was en mocht de mid
denlijn niet overschrijden. Vandaar dat
De Zoete „overal" was. Vijf man konden
zich bezig houden met de bedde spitsen
Opstelling cricketteam
DEN HAAG Het cricketelftal van de
flamingo's, dat op 13 en 14 augustus te
Amstelveen tegen de Free Foresters
zal spelen, is als volgt samengesteld:
Kooistra (HCC aanvoerder), Van Nis
pen tot Sevenaer (HCC, wicketkeeper),
P. Blaisse (HCC), Derogee (HBS). Ha-
geman (Kampong), Van Laer (HCC),
Onstein (Rood en Wit), Rijkens (HTCC),
Van Schouwenburg (Rood en Wit),
Wijkhuizen (Rood en Wit), en Zweei'ts
(HCC).
Twee minuten na de ru9t liet hij na een
combinatie met v. d. Oever, die pal daar
op zou verdwijnen „ik had al voor de
wedstrijd last van mijn maag en van de
warmte" en werd vervangen door Ad
vocaat, weer een enorm, schot los dat
Schrijvers volkomen sloeg (21). En na
eenkwartier stond ADO op 31 toen
Schoenmaker op links voorzette, Hol-
sfcroem miste maar Berg niet.
Toen vond Rijvers het tijd worden zijn
taktische stunt uit te voeren en werd
Piet Schrijvers gepromoveerd van doel
man tot spitsspelèr. Hij schiep zowaar
nog één gevaarlijke situatie voor Ton
De strijd was echter volledig gestreden.
Berg had bijna nog eens gescoord maar
eigen speler Schoenmaker haalde de bal
op wonderlijke wijze van de Twentse
doellijn. Nog eens vuurde Berg en de
onzekere doelman Warringa stopte de bal
met de voet. Het leer sprong weg en Hol-
stroem schoot in (41).
Verkeerd
In de Twentse aanval had Theo Pahl
platz geen centimeter ruimte gekregen.
Als Theo v. d. Burch hem niet stopte,
deed een ander het wel. Nagy was na de
rust iets teruggevallen ,ook al omdat hij
bitter weinig ruimte kreeg. En Rijvers
had zijn stunt niet met succes bekroond
gezien. Zei de heer Nico de Doelder,
voorzitter van de Afd. Den Haag van de
KNVB: „Hij heeft het verkeerd gespeeld.
Hij had een geblesseerd in het doel moe
ten zetten en Schrijvers in het veld. Dan
had hij de geblesseerde toch moeten laten
vervangen en had hij een tweede veld
speler gehad terwijl Schiijvers weer in
het doel had gekund". Daaraan had zelfs
lepe Rijvers niet gedacht.
En nu zou men menen dat ADO-trai-
ner Jezek volkomen gelukkig was met
zijn officiële debuut bij ADO. Minzaam
glimlachend, een en al rust, zei hij: „Ook
als Twente volledig was gebleven, had
den we gewonnen. In de tweede helft
was de verrichting vain ADO beter dan
van Twente. Alleen moet de conditie bij
enige spelers nog worden opgevoerd. En
lk heb gemerkt dat ons elftal tot het
derde doelpunt te zenuwachtig was
Daardoor speelden sommigen te veel mét
de bal, anderen niet zuiver genoeg. Maar
toen ze rustiger werden, ging dat beter"
Jezek is een trainer die na een
zege, hoe fraai en waardevol ook,
zoails op deze eerste competitiedag,
de feilen niet zal verdoezelen. En
daarme kan ADO alleen maar
gediend zijn.
tVan onze sportredactie)
DEN HAAG. Er is wat afge
zien in Zolder bij het wereld
kampioenschap op de weg. Maar
vlak ook de voetballers niet uit.
Er is wel eens vroeg begonnen
met de competitie niaar nog nooit
zo vroeg als nu het geval is.
Uitgerekend in het jaar dat
Mexico een vroeg seizoen eist,
valt de heetste zomer sinds tien
jaar. En men is ineens genezen
van de stelregel dat alleen
fietsers kunnen afzien. Dat
kunnen voetballers ook, en het
publiek. Hoewel op het veld
nog altijd meer „lichaamswater"
werd vergoten dan erom op deze
wonderlijke eerste dag van hel
grote voetbalavontuur. Het had
de dag kunnen worden, die al
vrijwel beslissend had kunnen
zijn voor de competitie.
Dal zou zo zijn geweest als de ploegen,
wie de grootste kraoht werd toegekend,
die ook hadden getoond. Maar PSV
redde het niet verder dan met een
gelijkspel bij MVV, ADO reeg FC
Twente aan het 9pit in een voetbal
barbecue onder de tropische zon, Hol
land Sport zette Go Ahead op eigen
grond schaakmat en Haarlem debu
teerde knap door het „aanvallend zo
veel sterker geworden" Sparta op een
gelijkspel te houden. Even knap was
hel debuut van SVV dat DOS ver
sloeg en de Utrechters daarmee waar
schijnlijk meteen degradeerde tot een
van de zwakke broeders- Normale uit
slagen mogen die van de duels GVAVV-
Ajax en Tel9tarFeijenoord genoemd
-worden. -
Dat zijn er dus niet zo bar veel én de
oude waarheid dat „de bal rond is",
is dus geen geweld aangedaan. Het was
een eerste competitiedag die bepaald
niet verliep volgens het stramien dat
de „toekomstkijkers" hadden uitgezet.
En daarom kan deze competitie er een
van ettelijke verrassende wendingen
worden. Er kunnen wel eens meer
„groten" te voorschijn springen dan
werd verwacht. En de „erkend groten"
zouden wel eens geducht tegen kunnen
vallen. Maar ook dat is kijken in de
toekomst die altijd onzeker is, ook als
het voetbal betreft.
Op deze eerste competitiedag werden
in negen wedstrijden' achtentwintig
doelpunten gescoord, waarvan tien door
buitenlandse spelers. Dat is. dus meer
dan een derde. Van die tien sleepte het
duel ADOFC Twente de helft weg
met vijf doelpunten van buitenlandse
voeten
(Zie voor uitslagen en
standenResultaten
(Van c
sportredactie
DEVENTER ln de nacht voorafgaande aan de
ouverture in de eredivisie had Cor van der Hart
een bange droom. Hü zag Hans Dorjee in een Voor-
burgs ziekenhuis en Jan Teskc met een trekkend
rechterbeen. Door z\jn nachtelijke overpeinzingen
liepen ook Frans van der Heide, Ferdinand Janotka
en Paul Roodnat, speurend naar de vorm die steeds
verder wegdreef op het angstzweet van hun trainer.
Maar toen dan de voetbalmars werd ingezet, had
Cor van der Hart zijn hersenschim verjaagd. Holland
Sports oefenmeester schudde z(jn troeven en speelde
ze uit. En daarom juist bleef hü, als enige „Hage
naar", koel (voorzover daar in de tropen van het
oosten van het land nog sprake van kon zün) toen
Holland Sport spontaan en massaal de overwinning
van 21 op Go Ahead wenste te vieren. Voor hem
was die ongekende vreugde (Ferdinand Janotka:
„Twee punten en tweehondcrdvüftig gulden") slechts
een bewüs van zün meesterschap. „Vanmorgen wist
ik het ineens. Ik zag plotseling hoe wü Go Ahead
konden pakken en je hebt hel gezien, ze z(jn er
met open ogen ingctippeld. Mijn .jongens vingen Go
Ahead steeds weer op in hun fuik."
En zo dan had Holland Sport, dat in de eerste ronde
van de eredivisiecompetitie een moeizame start was
voorspeld, een goocheltrucje uitgehaald. Go Ahead
proefde voor de eerste maal sinds twee jaar de
wrange smaak van een nederlaag in eigen huis. Toen
ook in het kamp van Go Ahead de stemmen, die
spraken over het foutieve aankoopbeleid, waren ver
stomd, borrelde daar toch ook de bewondering op
voor „die onberekenbare Hagenaars". Kees Aarts:
„Holland Sport heeft tactisch een sterke beurt ge
maakt. Ze dwongen je het spel in de breedte te trek
ken en de enige keren dat je schieten kon, stond je
ongeveer een meter of twintig van het doel verwij
derd."
Ongrijpbaar
Bij het met complimenten belanden Holland Sport
gold de meeste lof nieuweling Paul Roodnat. De
Rotterdammer dartelde zo speels, zo vurig en zo uil-
gekookt over het veld, dat een jarenlange ervaring
in de top van het Nederlandse voetbal van hem leek
af te stralen. Na een minder goed tentamen slaagde
Paul Roodnat voor zijn eindexamen In dat ene
woord van tegenstander Jan Veenstra zit Roodnats
sublieme partij opgesloten: „Ongrijpbaar".
En hoe vaak Holland Sport ook met de rug de muur
voelde waar Go Ahead het tegenaan drukte, hoe dik
wijls ook de noodrem werd gehanteerd, de Haagse
ijsberg brokkelde slechts gedeeltelijk af. Het Holland
Sport van 19691970 is qua stijl niet veel veranderd
in vergelijking met het voorafgaande jaar, maar
juist waar de zorgen zich vroeger opstapelden, lasle
Holland Sport dit seizoen drie steike elementen in:
Johan Boskamp, Frans van der Heide en Ferdinand
.Janotka.
Prikkeldraad
De projectielen, die destijds uit de achterste lijn
doelloos naar voren werden afgeschoten, waren bij
het Holland Sport van gisteren zeldzaam. Zi.i hadden
plaats moeten maken voor het meer gedurfde, maar
bovenal veel doeltreffender spel van het nieuwe trio.
Vooral Frans van der Heide groeide in zijn rol, die
hij sinds lange tijd niet meer had kunnen vertolken,
die van vijfde verdediger, met een actiegebied dat
zich niet alleen beperkte tot de middenlijn. Op de
rechtsachterplaats had hij zich opgesloten gevoeld,
beperkt in zijn bewegingen. Op die nieuwe plek rolde
Frans van der Heide voortdurend prikkeldraad uit,
waarover de hogelijk begaafde Deventer formatie
ook steeds struikelde. Om precieser te zijn: eigenlijk-
overtrof iedere speler van Holland Sport de stoutste
verwachtingen. Zo kon de laatste lijn (Van der Bol,
Verlangen, Kronshorst en Van der Maas) immer weer
de kracht opbrengen om de loodzware druk te ver
lichten. Zo dirigeerde Johan Boskamp als een stra
teeg zijn smulpasses naar de aanval. Holland Sport isi
mannelijker en verstandiger geworden.
Na twintig minuten overigens stond Go Ahead-
doelman Nico van Zoghei nog steeds werkloos in
zün heiligdom geposteerd. In de 21ste minuut raapte
hü de eerste bal op: uit het net. Paul Roodnat had,
bü een van de schaarse attaques m het prille begin
van het duel, het leer voor het doel geplaatst, waar,
op Joop van Maurik na, niemand omhoog veerde.
Met zün kopstoot zette Holland Sport de eerste schre
den op de weg naar het uiteindelüke succes.
Het dient echter gezegd: Go Ahead is tijdens de
zomerslaap verslapt. Het kon nauwelijks de activiteit
vinden waarmee het dat perfecte middenveldgebrei
razendvlug had moeten afronden. Het duizelde van
de kaakslag die Holland Sport had uitgedeeld. Go
Ahead zocht en zocht naar de gaten, die er wel
waren, maar die steeds weer op tijd werden gedicht.
Steeds geringer werd het krachLsverschil, dat Go
Ahead van stonde af aan nadrukkelijk had gede
monstreerd. Go Ahead kon Holland Sport alleen nog
maai' kietelen.
Holland Sport had na de rust de voorsprong zelfs
nog kunnen uitbreiden, als Paul Roodnat zijn linker
been achter de bal had kunnen krijgen en als Joop
van Maurik nog iets langer zou zijn geweest. Nu
gleed Holland Sport stukje voor stukje terug en
sloot de deur iedere keer als Go Ahead naar binnen
wilde. Chris Kronshorst en Theo Verlangen legden
een dusdanig grote koelbloedigheid aan de dag, dat
zelfs het rijke roodharige talent Oeki Hoekema do
kop liet hangen.
En als Go Ahead er dar, toch in slaagde hel slot te
forceren, dan timmerde een sublieme Martin van
Vianen zijn hok rezendsnel dicht.
Hoogspanning
Toen braken de laatste vijf minuten aan. Vijf minu
ten vol hoogspanning. Veertigste minuut: Jan Veen
stra rukte op en kreeg de bal voor het doel. Drie
Holland Sportverdedigers misten. Koos Knoef niet
11. Vierenveertigste minuut: Paul Roodnat mocht
een hoekschop nemen; de eerste van Holland Sport
tegen vijftien voor Go Ahead. De hóóg geplaatste bal
kwam tegen de brede borst van Joop van Maurik.
De bal stuitte af en viel voor het rechterbeen van
Sjaak Roggeveen, die precies als tegen Polen
via dc onderkant v»n de lat inknalde: 12.
Een overwinning, die ditmaal niet alleen werd
bevochten op basis van wilskracht. Het was,
zoals Sjaak Roggeveen het uitdrukte: „En we
hebben nog gevoetbald ook".
Doelman Van Vianen heeft wederom een aanval van Go Ahead een halt
toegeroepen, kronshorst (rechts), in het nieuwe shirt van Holland Sport,
hoefde geen assistentie meer te verlenen
