DE ONVERBIDDELIJKE DOORZETTER OTTENBROS
Stevens bood vergeefs voor zege
Adembenemende
spurt naar
wereldtitel
En gehuild
dat we
hebben...
Hoogerheide
huldigde
zijn kampioen
MANNEKE VAN
1.65 METER REED
ZIJN EIGEN RACE
Eddy Merckx
stapte af
Er kwamen er
10.000 minder
Overwinning nummer
honderd en één
MAANDAG 11 AUGUSTUS 1968
SPORTBIJLAGE
ZOLDER Wat niemand voor
mogelijk had gehouden, gebeurde
op de ruim acht kilometer lange
Omloop van Terlaemen. Harm
Ottenbros, de kleine renner uit
Hoogerheide, de onverbiddelijke
doorzetter, de coureur die in geen
enkele prognose werd genoemd,
reed zich in de regenboogtrui. Met
een kapitale sprint verwees hij zijn
medevluchter Julien Stevens naar de
tweede plaats. Drie jaar na de zege
van Jan Janssen stond er opnieuw
een Nederlander op de hoogste trede
van het erepodium. Iedereen in het
Nederlandse kamp was uitzinnig
sportredactie)
van vreugde. Alleen de 26-jarige
Ottenbros bleef rustig onder al het
eerbetoon, hoewel wereldkampioen
worden in een wedstrijd waarin,
behalve Felici Gimondi, alle
groten vertegenwoordigd zijn, geen
kleinigheid is. De groten kwamen er
ditmaal echter niet aan te pas. Niet
Van Looy, niet Eddy Merckx, niet
Rudi Altig en ook niet Walter
Godefroot waren betrokken hij de
finale om de wereldtitel op de weg.
Het ging slechts tussen Ottenhros
en de Belg Stevens, een coureur die
reeds enige malen in de eindspurt
door de Nederlander was verslagen.
i,
,Toen wij met zijn tweeën weg waren,
wist ik dat ik hem in de sprint
zou kunnen verslaan", vertelde een
overgelukkige Ottenbros na aankomst.
De coureur uit Hoogerheide overschatte
daarmee zijn kracht niet. Nadat het
tweetal op tweehonderd meter van de
finish bijna still had gestaan omdat geen
beiden de kop wilde nemen, sprintte
Stevens in eerste positie weg- Het zou
gang worden, want Ottenbros
bleek niet alleen zijn wiel te kunnen
houden, maar had ook nog voldoende
m over zijn tegenstander heen
te gaan. Ottenbros: „Ik ben geen moment
ik geweest toen Stevens
wegsprong. Ik bleef aan zijn wiel en kon
hem op de laatste meters nog net
voorkomen".
Met zijn adembenemende spurt maak
te Ottenbros een einde aan de 263 km.
lange strijd om de eerste plaats, een
gevecht dat in feite reeds na 40 km.
grotendeels was beslist. Eef Dolman en
Jan Harings warén toen 'de Nederlandse
vertegenwoordigers in een groep van elf
man, waarin verder zaten Wolfshohl,
Godefroot, Dancelli, San Miguel, Biofa-
a, Stevens, Santos, Mendes en West.
De ontspanning was er een uit een lan
ge reeks. „Er werd in het begin achter
elkaar gedemarreerd,," vertelde René
Pijnen, die na afloop werd gediskwali
ficeerd omdat Mj eten aannam buiten dt>
(Van onze sportredactie)
ALKMAAR „Dit is grandioos, on
gelooflijk", zijn de eensluidende reac
ties van de naaste familieleden van
de nieuwe wereldkampioen Harm Ot
tenbros, die in Alkmaar wonen.
Helemaal overstuur was Jan Otten
bros, de broer van de kampioen. Hij
reed in de amateurronde van Alk
maar toen hem door het publiek werd
toegeroepen: „Jan, Harm is wereld-
kampioe n". Een ronde later peddelde
Jan ver achter het peloton, terwijl de
vreugdetranen over zijn wangen big
gelden. Nog hevig snikkend vertelde
hij, toen hij was afgestapt: „Dit kan
niet, dit is ongelooflijk. Jongens, jon
gens, wat is dat mooi, ik kan het niet
begrijpen".
Ook voor Jan Ottenbros sr kwam de
zege van zijn zoon als een totale ver
rassing. De hele week was hij bij
Harm in Hoogerheide geweest, maar
zaterdag moest hij weer naar Alkmaar
omdat zijn vakantie bijna om was.
Ottenbros sr: „Harm had me gevraagd
of ik naar Zolder kwam. Had ik het
nu toch maar gedaan. Hij was vorige
week al enorm optimistisch na Parijs-
Luxemburg. Hij was ervan overtuigd
dat hij bij de eerste tien zou eindigen.
Donderdag reden we nog een trai-
ningsrit met Piet de Wit en Gerard
Koel. Harm reed steeds een stukje
vooruit, ging dan rechtop zitten, sloeg
zich op de borst en riep lachend:
„Hier gaat de nieuwe wereldkampioen.
Wie had kunnen dromen dat het
werkelijkheid zou worden". We heb
ben verschrikkelijk zitten huilen voor
de televisie.
Beghetto drie
maanden geschorst
ANTWERPEN Het dagelijks bestuur
van de Italiaanse wielerbond, dat vrij
dagnacht in Antwerpen vergaderde, heeft
besloten Giuseppe Beghetto voor 3 maan
den te schorsen.
Oud-wereldkampioen Beghetto, die in
de halve finalesprint werd uitgeschakeld
voor Van Lancker, startte niet in de rit
om de derde prijs tegen zijn landgenoot
Damiano. Het bestuur van dé bond heeft
de afwezigheid van Beghetto besproken
roet de Italiaanse baancoach Guido Cos
ta en toen ook deze geen aanvaardbare
reden kon opgeven voor het ontbreken
van Beghetto in de ritten om de derde
plaats, besloot de bond zijn sterkste
sprinter voor 3 maanden uit te sluiten.
daarvoor bestemde zone. „Dubois en ik
waren net bij een vluchtpoging betrok
ken geweest. Toen we teruggepakt wer
den, viel de slag en zaten wij er net
naast".
Harings was gelukkiger, „Ik kon di
rect meespringen, hoewel ik op dat mo
ment niet geloofde dat de beslissing door
demarrage zou vallen", aldus de
Limburger, die later uit de voorste
groep moest lossen omdat hij kramp in
zijn benen kreeg. Die tegenslag was
overigens maar van tijdelijke aard waht
in de laatste fase kreeg hij, met enige
renners, weer aansluiting met de groep
die Stevens en Ottenbros achtervolgde
en plaatste hij zich in de eindspurt als
nog als zesde.
Tegen afrastering
Eef Dolman behoorde tot de laatste
renners die nog konden aanhaken. Hij
was op dat moment al bij de 'vierde de
marrage betrokken. Vier renners rea
geerden in het peleton: Karstens, Otten
bros, Roger de Vlaeminck en Boelke.
Zij begonnen met een achterstand van
4 minuten en 22 seconden aan het avon
tuur dat in de zeventiende ronde eindig
de toen het viertal zich bij de elf kop
lopers voegde. Het aantal Nederlanders
was op dat moment teruggebracht tot
negen omdat Wim Schepers in de veer
tiende ronde na een valpartij had moe
ten opgeven. Hij was door de Tsjech
Daler tegen de afrastering gereden.
Schepers: „Misschien had ik nog wel
terug kunnen komen als het riiet juist
op dat ogenblik zo snel was gegaan".
De vijf Nederlanders in het peleton
hadden de hoop inmiddels opgegeven en
beperkten zich tot het uitrijden van de
263 km. Wagtmans: „Wij hebben niet
meer gereden toen er vier mannen voor
zaten. Ik heb vooruit gezegd dat de be
slissing gevallen zou zijn als er een kop
groep met meer dan anderhalve minuut
voorsprong zou komen. Met dit warme
weer is die tijd bijna niet goed te maken
omdat je je dan over je toeren gaat
draaien."
Korte solo
Na de samensmelting van de twee
groepen waagde de Italiaan Dancelli in
de achttiende omloop zijn kans. Hij
bouwde in acht kilometers een voorsprong
van 35 seconden op. Lang zou zijn solo
echter niet duren, want Julien Stevens
stelde zijn kandidatuur door in een ron
de de achterstand goed te maken. Sa
men hielden zij het slechts enige kilo
meters vol want met nog vijf ronden
voor de boeg sloten Godefroot, Mendes,
Karstens, Ottenbros, Dolman en Wolfs
hohl, die zich uit de achtervolgende
groep hadden los gemaakt, bij de twee
koplopers aan.
De eenheid bleef niet lang bewaard.
Op 25 km. van de finish gaf 'opnieuw
Stevens het sein voor de aanval. Ger-
ben Karstens maakte in eerste instantie
aanstalten om de Belg achterna te gaan.
„Maar toen ik zag dat Ottenbros er bij
zat, liet ik een gat vallen", legde hij
later uit.
Stevens en Ottenbros maakten intus
sen gebruik van de tweespalt in het Bel
gische kamp en hadden hun achtervol
gers weldra op 51 seconden achter zich.
Dat Roger de Vlaeminck, Boelkte en
Biofava zich intussen weer bij de zes
achtervolgers hadden aangesloten, maak
te niets meer uit. De twee leiders kon
den rustig aan hun voorsprong bouwen,
HOOGERHEIDE Wereldkampioen
Harm Ottenbros is gisteravond op
grootse wijze gehuldigd door de bevolking
van zijn woonplaats Hoogerheide.
Ottenbros en zijn vrouw Pia reden in
een open sportwagen van de Belgische
grens via Putte naar Hoogerheide. Hier
werd hij toegejuicht door duizenden
mensen. In het ontspanningscentrum
„Het Trefpunt" sprak burgemeester
7wr Van de Leeuw de wereldkampioen
toe: „Harm, je bent twee jaar geleden
van Alkmaar naar Hoogerheide gekomen
en ik. had toen niet gedacht, dat ik je nu
zou kunnen toespreken. Je hebt door je
tweede plaatsen in etappes van de Tour
de France en nu de wereldtitel de
naam Hoogerheide over heel Europa
b ekendgemaakt".
Gelukwensen
ZONDER Mgr. H. Ernst, bisschop
van Brede, heeft Harm Ottenbros tele
grafisch gelukgewenst met het behalen
van 't wereldkampioenschap. Zijn woon
plaats Hoogerheide behoort tot het Bre
dase diocees. De bisschop noemt het een
fraaie overwinning".
Een van de eerste officiële gelukwensen,
kwam van de Nederlandse ambassade in
Brussel. Secretaris Zijlemans kwam
met echtgenote naar het hotel van de
ploeg in Hasselt om Ottenbros te felici-
Met alle kracht, die nog i
dan dé verslagen Belg Julien Stevens
ZOLDER Harm Ottenbros;
tegen half vijf gistermiddag
een speelbal in de trillende ex
plosie van de vreugde. Een
zielsgelukkig manneke van
1,65 meter wiens regenboog-
trui veel te groot was en om
het tengere lijf zwabberde.
Harm Ottenbros: ineens wereld
bekend en zaterdag nog een
coureur die net iets boven de
middelmaat uitstak. Zware han
den dreigden zijn smalle schou
ders te verpletteren onder klap
pende dreunen die de bewon
dering moesten accentueren.
Harm Ottenbros wereldkampi
oen. „Kun jij het geloven?",
fluisterde hij ploegleider Ton
Vissers ontroerd in het rech
teroor. „Kun jij het geloven^
Ton? Ik, Harmpie, wereldkam
pioen". Ton Vissers zei: „Nee",
Harm Ottenbros had zoals de
wielrenners zeggen, als een
trein gereden. Steeds attent,
steeds waakzaam, steeds ge
concentreerd. Hij was erbij
toen na vijf ronden de beslis
sende slag viel en vanaf dat
moment verslapten zijn aan
dacht en kracht geen mo
ment. Tenslotte bleef hijover
met Julien Stevens, die dacht
dat Harm Ottenbros te koop
was. Maar hij kwam bedrogen
uit. Ton Vissers had zijn cou-
reur voor alle zekerheid nog
gewaarschuwd door hem' twee
ronden voor het einde een pa
piertje toe te stoppen om hem
te laten weten dat hij op geen
enkel verzoek mocht ingaan.
Julien Stevens bood dan ook
tevergeefs.
Harm Ottenbros versloeg zijn
concurrenten en werd wereld
kampioen. Hoe voel je je dan?
Wat beleef je als renner die dit
jaar 78e werd in de Tour de
France, daarin twee zekere
eerste plaatsen verspeelde en
als vermeldingswaardige pres
taties een rit won in de Ronde
van België en twee criteriums
(Enter en Made) in Nederland.
„Niks", zei de nieuwe wereld
kampioen. En dan met zijn be
kende droge humor („Adelaar
van Hoogerheide" is een eigen
vondst, dankbaar door jour
nalisten geëxploiteerd)„Ik
denk dat het pas tot me door-
dringt als ik thuiskom en ik
zie dat de supporters mijn voor
tuintje platgetrapt hebben. Daar
had Jan Janssen het toevallig
een tijdje geleden nog over.
Wereldkampioen woi'den, zei
Jan is wel aardig. Maar dat
de mensen je gazon en je bloe
menperk in hun enthousiasme
naar de knoppen helpen, is be-
Alsjeblieft
Harm Ottenbros, 26 jaar, ge
trouwd met charmante Pia,
zoon Fabio van negen maanden.
Die twee zullen hem weinig zien
vanaf nu, want het leven dat
een wereldkampioen leidt,
hangt van contracten dus
reizen aan elkaar. Meteen
na afloop liepen de managers
zich de tong uit de mond om
als eerste bij hem te zijn. Ploeg
leider Ton Vissers werd be
stormd door de organisatoren
van de Ronde van Lombardije
en de Coppa Agostini. Of hij
alsjeblieft wilde komen.
„Ik werd wereldkampioen",
onthulde Ottenbros eenvoudig,
„omdat ik een geweldige dag
had en de cracks niet konden.
Het is de schuld van de vedet
ten dat ik die trui heb. Ik
had het idee dat ze geen van
allen bij machte waren om
Julien en mij terug te pakken.
Ook Godefroot niet".
Zestien mille
Zaterdag kon men nog lichte
lijk de wenkbrauwen optrekke^
toen Ottenbros in het door de
KNWU belegde gesprek be
doeld om tot een akkoord over
kopmanschap en knechtenwerk
te komen zijn kandidatuur
stelde. Wat trouwens alle ren
ners deden, op Karstens na.
Gerben Karstens distantieerde
zich van het onderhoud. „Ik
kan niijn eigen zaken wel
De overigen maakten onderling
uit dat degene die kampioen
wilde worden, zestien mille op
tafel moest leggen. Ze bleken
allemaal interesse te hebben,
niet één uitgezonderd.
Dat was sterk in het nadeel van
Rini Wagtmans, die het zonder
speciale steun moest stellen.
„Ik heb me er maar niet over
opgewonden, want dan was er
weer gezegd: Wat is die Wagt
mans toch een vervelende vent".
Cursus Frans
Maar Harm Ottenbros werd,
toen het erop aankwam, keu
rig in de rug gedekt door Eef
Dolman en Gerben Karstens,
die met hem in dé kopgroep
zaten. Dolman: „Natuurlijk,
tenslotte is het een ploegmaat".
Karstens: „Dat ik dat gesprek
niet bijwoonde, wilde helemaal
niet zeggen dat ik tegen mijn
landgenoten zou rijden. Ik heb
het gelaten ook".
Harm Ottenbros begint binnen
kort aan een cursus Frans,
want dat wordt nodig. Frank
rijk is voor een wereldkam
pioen wielrennen het veelbe
lovende land. Hij ziet niet op
tegen de lange en verre rei
zen en van huis zijn. Zijn vrouw
was er gisteren in Zolder ook
niet bij. Harm daarover: „Ik
had al een paar keer gezegd
dat het nooit wat met me werd
Ms zij naar een belangrijke
wedstrijd kwam kijken".
„Ze ging nog eens een keer
stiekem naar het Neder
lands kampioenschap. Ik
werd tweede. Toen heb ik
er meteen een eind aan
gemaakt. Ze kreeg een
startverbod".
Op acht kilometer van de finish was
er geen twijfel mogelijk: Stevens en Ot
tenbros zouden om de regenboogtrui moe
ten vechten. Hun positie was na luttele
kilometers onaantastbaar geworden: een
voorsprong van 1.45 minuut op de groep
van negen man en rond de zes minuten,
op het peleton, waaruit zich enige klei
ne groepjes hadden losgemaakt. Dat was
echter van minder belang. De interesse
van de 150.000 toeschouwers ging nog
slechts uit naar het moedige tweetal dat
op de eindstreep „op leven en dood"
sprintte.
Pleister
Toen Stevens en Ottenbros reeds twee
minuten en achttien seconden binnen wa
ren greep Dancelli de derde plaats als
pleister op de zeer pijnlijke wonde.
1. Ottenbros (Ned.) 262.860 km in 6 uur
23 minuten 44 seconden; 2. Stevens (Belg.)
z.t.; 3. Dancelli (It.) op 2 min. 18 sec.; 4.
Reybroeck (Belg.) op 2 min. 21 sec.; 5.
Swerts (eBlg.); 6. Harings (Ned.); 7. Catieau
(Fr.); 8. Paollni (It.); 9. Karstens (Ned.); 10.
(W.-Dld.)11. Dolman (Ned.); 12.
B. Guyot (Fr.); 13. Früters (Ned.); 14. De
Vlaeminck (Belg.); 15. Agostinho (Port.); 16.
Biofava (It.); 17. San Miguel (Sp.)18.
Mendes (Port.): 19. Godefroot (Belg.); 20.
Boelke (W.-Dld,) allen op 2.21; 24. Van
Looy (Belg.) op -1 min. 35 sec.; 25. Steevens
(Ned.) z.t.; 26. Wagtmans (Ned.) z.t.; 34.
Dubois (Ned.) op 5 min. 13 sec.; 40. Anquetll
(Fr.) z.t.; 41. Altig (W.-Dld.) op 6.21; 56.
(Fr.) op 7.35; 61. Adorni (It.) z.t.
l (Ned.). Streng (W.-Dld.), Mlra
s onderweg, die later tot het gilde van de téleurgestélden zouden behoren. Onder hen rechts de Duitser
i aóhter hem de grote Eddy Merckx, die z jjn formidabele seizoen niet met de regenboogtrui kon
(Van onze sportredactie
ZOLDER. De naam van
Eddy Merckx zal men tevergeefs
op de uitslagenlijst zoeken. Om
de eenvoudige reden dat de Belg
niet over de eindstreep kwam.
Driehonderd meter voor de finish
boog hij linksaf om zich naar
hotel „De Oude Bolderberg" te
begeven, waar zijn vrouw Clau-
dine op hem wachtte. Zander een
woord met zijn Belgische ploeg
maten te wisselen, kleedde hij
zich om en vertrok in de richting
W oluwe-St.-Pieter.
(Van onze sportredactie)
ANTWERPEN. In totaal
hebben 20.000 toeschouwers de
wereldkampioenschappen in het
Antwerpse Sportpaleis bijge
woond. Dat zijn er ongeveer
10.000 minder dan waarop Walter
de Winter, directeur van de wieier-
tempel, had gerekend. „Het komt
natuurlijk in hoofdzaak door het
goede weer", aldus de altijd
lachende De Winter, die zijn col
lega's overigens met Mem zal
afraden ooit nog een baankam-
pioenschap in de zomermaanden
te organiseren.
Collard wilde
geen Jlauwekul'
(Van onze sportredactie)
ZOLDER Soigneur Sjeng Collard
kreeg de bloemen van Harm Ottenbros
als dank voor de zorg die hij aan de we
reldkampioen besteedde. Collard: „Harm
en ik praatten uren. Ik heb hem hele
maal verzorgd voor dit kampioenschap
en- ik durf te zweren dat hij naturel
reed. Tevoren heb ik hem gezegd dat ik
op het gebied van doping geen flauwe
kul wilde. Harm moest begrijpen dat ik
als bondssoigneur geen trammelant aan
mijn hoofd kan hebben. Bovendien is het
zo, en daar blijf ik bij, dat een renner,
die zich goed soigneert en goed wil luis
teren, niets nodig heeft. Harm was het
daar helemaal mee eens. Hij heeft me
zelfs aangeboden zijn koffers te doorzoe
ken. Hij hoeft niet bang te zijn voor de
uitslag van de dopingscontrole".
Den Hertog en Zoetemelk
snel in koppelwedstrijd
AESCH-BASEL De Nederlandse
amateurwielrenners Fedor den Hertog
en Joop Zoetemelk hebben zaterdag met
groots machtsvertoon een koppelwed
strijd gewonnen, die bij Bazel werd ver-
De Nederlandse combinatie legde de
86,4 km bijna 5 minuten sneller af dan
het Oostenrijkse koppel Hans Königsho-
fer/Sven Pruscha, dat tweede werd.
De uitslag is: 1. Den Hertog/Zoetemelk
86,4 km in 2 uur 2 min. 57 sec.; 2. Kö-
nigshofer/Pruseha 2.07.35,4; 3. Pruscha/
Oberst (Oost.) 2.08.30.
(Van onze sportredactie)
ZOLDER Harm Ottenbros behaalde met het wereldkampioenschap in Zolder
zijn 101ste overwinning. Hij heeft het pi'ecies bijgehouden. Veertien jaar geleden
begon Ottenbros (geboren in Alkmaar en twee jaar geleden verhuisd naar Hooger
heide) 'met koersen. Hij reed twee jaar als aspirant, twee jaar als nieuweling, vijf
jaar als amateur en is sinds drie seizoenen prof, vanaf het begin bij Willem II. De
overgang naar de beroepsi'enners was succesvol. In zijn eerste jaar behaalde hij
twintig overwinningen. „Pas toen ik beroepsrenner werd", aldus Ottenbros, „ging
ik echt voor de wielersport leven. Tevoren kon dat niet. Ik had een baantje als
stoffeerder en me volledig op koersen toeleggen was dus onmogelijk." Harm Otten
bros debuteerde als prof opvallend in de Ronde van Italië 1966 en heeft sindsdien
met wisselend succes de grote wedstrijden gereden. Na de Tour van dit jaar zei
hij wat teleurgesteld: „Het zal gaiuw moeten veranderen, anders word ik een krab
belaar. Dan kan ik aan het fietsen niet eens een eigen huis overhouden en dat is
toch het minste wat je kunt verwachten. Ik weet niet wat het met mij is. Ik denk
gebrek aan zelfvertrouwen." En dat werd op dé 10de augustus 1969 op sen
sationele wijze gelogenstraft.
